Phorum.com.gr

για μέσα στο σπίτι; Λουτρινο.

Το σκυλι δεν ειναι για 6 μηνες αλλα για χρονια.

Εφοσον καποια στιγμη στο σχετικα κοντινο μελλον θα κανεις οικογενεια καλο θα ηταν να το λαβεις υποψιν.

Μερικα σκυλια ταιριαζουν περισσοτερο σε εργενηδες ή σε οικογενειες με μεγαλα παιδια.

Π.χ. αναφερθηκαν τα τσιαουα.Αυτα νομιζω οτι δεν ειναι καταλληλα οταν υπαρχουν μωρα.

Ιδανικο σκυλι για οικογενεια με μωρα.Να μην γαβγιζει ασκοπα,να ειναι φιλικο προς τα μωρα και μικρα παιδια,να μπορει να μεινει χωρις προσοχη καποιες ωρες,να μην χρειαζεται υπερβολικη ασκηση.

εγω για διαμερισμα προτεινω αυτα(εχω ενα τετοιο)



αγαπησιαρικα,πολυ ησυχα, πολυ φιλικα με τα παιδια, χαμηλης ενεργειας για να μην στα κανουν ολα κατω

τα μειονεκτηματα τους ειναι α)μαδανε β) ροχαλιζουν

enterprise-psi έγραψε: 05 Απρ 2018, 09:50

Cecily Anne έγραψε: 05 Απρ 2018, 01:22 Για σπίτι. Ιδέες;

Οσο πιο μεγάλο είναι, τόσο περισσότερες βόλτες , και περισσότερο χρόνο σε αυτές τις βόλτες χρειάζεται.

ΑΝ μπορείς τότε πάρε έναν Dogo

Αν ήταν να φτάσω σε τέτοια κυβικά, πιθανότερο να έπαιρνα Κανάριο ή Κάνε κόρσο.

Το πρώτο μου σκυλί ήταν ένα Αγγλικό Σέττερ. Πανέξυπνος σκύλος. Μας το χάρισαν τυχαία μια μέρα το 1997 και μεγαλώσαμε παρέα. Είχε ενέργεια πολύ, στις βόλτες τράβαγε αλλά μέσα στο σπίτι από ενός έτους και έπειτα ήταν σαν άνθρωπος. Μέχρι που άνοιγε τις πόρτες για να βγει στο μπαλκόνι για κατούρημα το βράδυ. Εκδικητικός βέβαια. Στο καινούργιο σπίτι όταν μετακομίσαμε οι γονείς δεν το άφηναν να μπει στο δωμάτιό τους. Οπότε στην πρώτη ευκαιρία που τρύπωνε, μέσα σε μισό λεπτό έχεζε/κατούραγε και μετά έβγαινε, καθόταν και έκανε το παγόνι. Αντίθετα, στο δικό μου δωμάτιο που συνέχισα να το έχω μέσα όποτε ήθελε δεν έκανε ποτέ τίποτα.

Όταν πέθανε το 2007 το καλοκαίρι, ήταν η πιο άσχημη είδηση που πήρα. 5 μήνες μετά πήρα ένα λαμπραντόρ. Ήθελα να έχω την ίδια σχέση μαζί του που είχα με το Σέττερ. Το κακό με αυτό είναι πως ακόμα και σήμερα έχει την ίδια συμπεριφορά που είχε από κουτάβι. Μουρλοκομείο σκέτο. Μια μέρα ήθελα να το κουράσω ώστε να τον βάλω μετά μέσα στο σπίτι και να κάτσει ήρεμο.

Παίξαμε κάνα 2ωρο στην ταράτσα, από μπουγέλο μέχρι "ποδόσφαιρο". Του έβαλα να φάει και καπάκι τον πήρα για βόλτα έξω. Τον πήγα σε ένα πάρκο κοντά στο σπίτι, έτρεξε κι εκεί σαν μανιακός, έφαγε γρασίδι (κυριολεκτικά) και ήρθαμε πίσω, όπου και τον έβαλα μέσα στο σπίτι. Ε, αυτό ήταν. Με το που μπήκε, πήγε τρέχοντας στο wc να πάρει την πετσέτα, μου την έφερε αλλά επί τόπου έφυγε, γιατί είδε ένα τριαντάφυλλο στον πάγκο της κουζίνας το οποίο σάλταρε και το έφαγε (το μπουμπούκι μόνο). Στροφή και σάλτοι από καναπέ σε καναπέ, μια φορά μάλιστα πάνω από το τραπεζάκι του σαλονιού. Παρκούρ κανονικό.
Τον πήρα και τον ανέβασα πάνω, όπου για καμιά ώρα τον άκουγα να τρέχει σε όλη την ταράτσα (200m2) παίζοντας με τη μπάλα μόνος του. Και όλα αυτά στην ηλικία των 8 ετών τότε.

Cecily Anne έγραψε: 05 Απρ 2018, 01:22 Για σπίτι. Ιδέες;

Γιατι ρατσας; Ενα μεσαιου μεγεθους χαμογελαστο.

Otto Weininger έγραψε: 09 Απρ 2018, 11:31 Το πρώτο μου σκυλί ήταν ένα Αγγλικό Σέττερ. Πανέξυπνος σκύλος. Μας το χάρισαν τυχαία μια μέρα το 1997 και μεγαλώσαμε παρέα. Είχε ενέργεια πολύ, στις βόλτες τράβαγε αλλά μέσα στο σπίτι από ενός έτους και έπειτα ήταν σαν άνθρωπος. Μέχρι που άνοιγε τις πόρτες για να βγει στο μπαλκόνι για κατούρημα το βράδυ. Εκδικητικός βέβαια. Στο καινούργιο σπίτι όταν μετακομίσαμε οι γονείς δεν το άφηναν να μπει στο δωμάτιό τους. Οπότε στην πρώτη ευκαιρία που τρύπωνε, μέσα σε μισό λεπτό έχεζε/κατούραγε και μετά έβγαινε, καθόταν και έκανε το παγόνι. Αντίθετα, στο δικό μου δωμάτιο που συνέχισα να το έχω μέσα όποτε ήθελε δεν έκανε ποτέ τίποτα.

Δεν κατουραγε απο εκδικηση αλλα γιατι δεν το θεωρουσε σπιτικο χωρο.

Προτείνω spitz γερμανικό medium
Το έχω από μωρό κι έφτασε 9 ετών. Στην αρχή προσπάθησα να το έχω μέσα στο σπίτι αλλά δε γινόταν, είναι πολύ ζωηρά, ανήσυχα και δε κάθονται σε μια μεριά
Το εχω εξω σχεδόν από πάντα, γαυγίζει μύγα να περάσει, δεν θα έλεγα ότι είναι τόσο ήρεμος παρολο που ακούει, αν πχ πας κοντά ως αγνωστος την ώρα που τρώει
Κάνει για φύλακας περισσότερο

Ειμαι ευχαριστημένη και αν θα έπαιρνα πάλι τέτοιο θα είχα.

Ειναι ατιθασα τα σπιτζ. Τα πιο υπακουα καλοβολα ειναι τα γκολντεν. Αλλα θελουν ενασχοληση εκπαιδευση βολτες παρεα. Μελετηστε σαιτ εξωτερικου οσοι σας ενδιαφερει το θεμα σκυλος.

Τρίχα; Παλτό ή γούνα πλέκεις;

lyna έγραψε: 09 Απρ 2018, 12:59 Τρίχα; Παλτό ή γούνα πλέκεις;

Δε χρειάζεται ιδιαίτερη περιποίηση, τον είχαμε κουρέψει εντελώς μια χρονιά και ήταν μια βδομάδα κάτω από το αμάξι κρυμμένο, έπαθε ψυχολογικά, όντος έχουν και τα σκυλιά
Μετά ξαναέφτασαν σ αυτό το μήκος και μένουν

Πηγα το έβγαλα φωτο, ούτε για φωτο δε κάθεται ο τσαρλυ, πολύ κινητικο
Του πηγα να φάει και μη σχολιασετε το αλουμινοχαρτο του έχω παρει ποσα σετ κι όλα σπανε, ξεθωριζουν απ τον ήλιο κλ και πέταμα. Το πήρε το πανσετικό και το πήγε στα χόρτα να απολαύσει το γεύμα του

Μπλου, αυτό στο αλουμινόχαρτο μοιάζει με κου........δα. χοχοοχοο

Κοκκαλο με κρέας είναι, εφαγε και ολοκληρα μπιφτέκια φτάνει
Αμα του πας τρωει δε καταλαβαινει. Και τρωει ότι εχεις, και αμα δεν εχεις τροφή ξηρη για σκυλια κανενα προβλημα

Είναι ελαφρος μπεζ με μια χρυση ανταυγεια

Καλυτερα μπαλκονι ( στη πολη το ειχα εκει και να σου πω ολο βολτες το πηγαινα τοτε) στο χωριο το εχω εξω και σπανια το πάω, απλα κλεινω πορτες και το αφηνω στην αυλη

Απ το να το εχεις μεσα στο σπιτι, αυτής της γνωμης είμαι, εκτος ενα που δε ξερω τι μάρκα είναι που πηγα καπου και ουτε καταλαβα ότι εχουν σκυλι ένα μικρο καφέ
Αυτό και να μην εχεις χρονο να ασχοληθείς μετα ή σου φύγει το μεράκι κι εξω καλος είναι, βασικα ο τσαρλυ μου είναι κουκλος