Phorum.com.gr

ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ έγραψε: 21 Φεβ 2021, 08:12

πατησιωτης έγραψε: 21 Φεβ 2021, 07:52

wooded glade έγραψε: 21 Φεβ 2021, 05:37 Αλλά από που ξεφύτρωσαν ;

Στην εποχή μου ως δυναμικό στοιχείο της άκρας αριστεράς το 1978-79 στα πανεπιστήμια.Παρακολούθησα τα γεγονότα εκ του σύνεγγυς.
Το 1976 που μπήκα στο πολυτεχνείο δεν υπήρχαν στον φοιτητικό χώρο ή εάν υπήρχαν ήσαν ελάχιστοι και αδιόρατοι.Υπήρχαν όμως ισχυρότατες ομάδες μαοικών με φοιτητικές παρατάξεις την ΑΑΣΠΕ και την ΠΠΣΠ που ήσαν σε διαρκή κόντρα με τις ομάδες της ΚΝΕ και της ΠΑΣΠ για το επίπεδο του "αγώνα",δηλαδή εάν θα κάνουν καταλήψεις ή όχι.Την εποχή εκείνη ακόμη οι καταλήψεις εθεωρούντο ακραίο μέτρο πάλης.
Συνέπεσαν δύο γεγονότα που οδήγησαν στη διάλυση των ομάδων αυτών και τη μεταλλαγή πολλών από τα μέλη τους σε αναρχοαυτόνομους μαζί με κάποιους από το ΚΚΕεσ,ένα διεθνές και ένα εσωτερικό.Το διεθνές γεγονός ήταν η .άνοδος του Τενγκ Χσιάο Πινγκ στην ηγεσία της Κϊνας και η σύλληψη της χήρας του Μάο και το τοπικό η ψήφιση από την κυβέρνηση Καραμανλή του νόμου 815 για τα πανεπιστήμια που ήταν κάτι ανάλογο με τον σημερινό νόμο Κεραμέως.
Η αλλαγή στην Κίνα έκανε περιττό τον λόγο ύπαρξης των μαοικών ομάδων.Όλοι αυτοί βάσιζαν την επιχειρηματολογία τους κατά του ΚΚΕ στο ότι κατά την άποψή τους μετά τον Στάλιν στην ΕΣΣΔ είχε επιστρέψει μεταμφιεσμένος ο καπιταλισμός.Το ωραίο είναι ότι με άλλα λόγια κάτι παρόμοιο υπονοεί σήμερα και το ΚΚΕ αλλά τότε ήταν σταθερά υπέρ του "παλλαικού κράτους" του Μπρέζνιεφ στο οποίο αντιτάσσονταν οι μαοικοί.Όμως η παρόμοια πορεία της Κίνας οδηγούσε στην ακύρωση και αυτού του σοσιαλισμού οπότε διαλύθηκαν.Ο νόμος 815 από την άλλη προκάλεσε μεγάλη αντίδραση στους φοιτητές αλλά τα επίσημα αντιπολιτευόμενα κόμματα ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ και το όργανό τους,η ΕΦΕΕ δεν ήθελαν να πάνε πέρα από την αποχή.Οι τέως μαοικοί μαζί με πολλούς άλλους που απλώς ήθελαν να καταργήσουν τον νόμο εμφανίσθηκαν ως τοπικές πρωτοβουλίες και πίεσαν για καταλήψεις που ήσαν και λίγο χαοτικές και ονομάσθηκαν από το σύνολο του πολιτικού συστήματος ως αναρχοαυτόνομοι.

Τα γεγονότα που αναφέρεις μπορεί πράγματι να έπαιξαν ρόλο στην αύξηση του αριθμού των αναρχικών, βέβαια να πούμε εδω πως κατά την εξιστόρησή τους μπλέκεις μάλλον τον Α/Α χώρο με τους αριστεριστές που έφτιαξαν τη Β'Πανελλαδική. Μεταξύ αυτών τον Χρύσανθο Λαζαρίδη ή τον Αλέξη Παπαχελά . Εν πάση περιπτώση για να μη μπλέκουμε με λεπτομέρειες η ουσία είναι πως ο Α/Α χώρος υπήρχε στην Ελλάδα
από τα τέλη του 19ου αιώνα. Κάποιες απεργίες στις αρχές του 20ου αιώνα έγιναν χάρη στη πρωτοβουλία αναρχοσυνδικαλιστών όπως ο Σπέρας(που ακολούθησε άλλη πορεία μετά αλλά αυτό είναι θέμα διαφορετικής συζήτησης). Γενικά, ο Α/Α χώρος δεν είχε έντονη παρουσία στα πολιτικά πράγματα και είναι αλήθεια πως δεν έχω βρει στοιχεία για τη δράση του από το Μεσοπόλεμο και μέχρι τη Μεταπολίτευση. Όμως ομάδες αναρχικών προφανέστατα υπήρχαν. Το ότι ο αριθμός των ανθρώπων τους αυξήθηκε από τα 70ς και μετά δε σημαίνει πως ο ελληνικός αναρχισμός προήλθε από
διασπάσεις του μαοισμού. Ίσα ίσα με βάση ένα άρθρο παλαιού αναρχικού που είχα διαβάσει κάποτε στο indymedia, έπεφταν μερικές ψιλές μεταξύ των αναρχικών και των αριστεριστών/αριστερών τα χρόνια των 70ς.

Golden Age έγραψε: 21 Φεβ 2021, 08:52

ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ έγραψε: 21 Φεβ 2021, 08:12

πατησιωτης έγραψε: 21 Φεβ 2021, 07:52

Στην εποχή μου ως δυναμικό στοιχείο της άκρας αριστεράς το 1978-79 στα πανεπιστήμια.Παρακολούθησα τα γεγονότα εκ του σύνεγγυς.
Το 1976 που μπήκα στο πολυτεχνείο δεν υπήρχαν στον φοιτητικό χώρο ή εάν υπήρχαν ήσαν ελάχιστοι και αδιόρατοι.Υπήρχαν όμως ισχυρότατες ομάδες μαοικών με φοιτητικές παρατάξεις την ΑΑΣΠΕ και την ΠΠΣΠ που ήσαν σε διαρκή κόντρα με τις ομάδες της ΚΝΕ και της ΠΑΣΠ για το επίπεδο του "αγώνα",δηλαδή εάν θα κάνουν καταλήψεις ή όχι.Την εποχή εκείνη ακόμη οι καταλήψεις εθεωρούντο ακραίο μέτρο πάλης.
Συνέπεσαν δύο γεγονότα που οδήγησαν στη διάλυση των ομάδων αυτών και τη μεταλλαγή πολλών από τα μέλη τους σε αναρχοαυτόνομους μαζί με κάποιους από το ΚΚΕεσ,ένα διεθνές και ένα εσωτερικό.Το διεθνές γεγονός ήταν η .άνοδος του Τενγκ Χσιάο Πινγκ στην ηγεσία της Κϊνας και η σύλληψη της χήρας του Μάο και το τοπικό η ψήφιση από την κυβέρνηση Καραμανλή του νόμου 815 για τα πανεπιστήμια που ήταν κάτι ανάλογο με τον σημερινό νόμο Κεραμέως.
Η αλλαγή στην Κίνα έκανε περιττό τον λόγο ύπαρξης των μαοικών ομάδων.Όλοι αυτοί βάσιζαν την επιχειρηματολογία τους κατά του ΚΚΕ στο ότι κατά την άποψή τους μετά τον Στάλιν στην ΕΣΣΔ είχε επιστρέψει μεταμφιεσμένος ο καπιταλισμός.Το ωραίο είναι ότι με άλλα λόγια κάτι παρόμοιο υπονοεί σήμερα και το ΚΚΕ αλλά τότε ήταν σταθερά υπέρ του "παλλαικού κράτους" του Μπρέζνιεφ στο οποίο αντιτάσσονταν οι μαοικοί.Όμως η παρόμοια πορεία της Κίνας οδηγούσε στην ακύρωση και αυτού του σοσιαλισμού οπότε διαλύθηκαν.Ο νόμος 815 από την άλλη προκάλεσε μεγάλη αντίδραση στους φοιτητές αλλά τα επίσημα αντιπολιτευόμενα κόμματα ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ και το όργανό τους,η ΕΦΕΕ δεν ήθελαν να πάνε πέρα από την αποχή.Οι τέως μαοικοί μαζί με πολλούς άλλους που απλώς ήθελαν να καταργήσουν τον νόμο εμφανίσθηκαν ως τοπικές πρωτοβουλίες και πίεσαν για καταλήψεις που ήσαν και λίγο χαοτικές και ονομάσθηκαν από το σύνολο του πολιτικού συστήματος ως αναρχοαυτόνομοι.

Τα γεγονότα που αναφέρεις μπορεί πράγματι να έπαιξαν ρόλο στην αύξηση του αριθμού των αναρχικών, βέβαια να πούμε εδω πως κατά την εξιστόρησή τους μπλέκεις μάλλον τον Α/Α χώρο με τους αριστεριστές που έφτιαξαν τη Β'Πανελλαδική. Μεταξύ αυτών τον Χρύσανθο Λαζαρίδη ή τον Αλέξη Παπαχελά . Εν πάση περιπτώση για να μη μπλέκουμε με λεπτομέρειες η ουσία είναι πως ο Α/Α χώρος υπήρχε στην Ελλάδα
από τα τέλη του 19ου αιώνα. Κάποιες απεργίες στις αρχές του 20ου αιώνα έγιναν χάρη στη πρωτοβουλία αναρχοσυνδικαλιστών όπως ο Σπέρας(που ακολούθησε άλλη πορεία μετά αλλά αυτό είναι θέμα διαφορετικής συζήτησης). Γενικά, ο Α/Α χώρος δεν είχε έντονη παρουσία στα πολιτικά πράγματα και είναι αλήθεια πως δεν έχω βρει στοιχεία για τη δράση του από το Μεσοπόλεμο και μέχρι τη Μεταπολίτευση. Όμως ομάδες αναρχικών προφανέστατα υπήρχαν. Το ότι ο αριθμός των ανθρώπων τους αυξήθηκε από τα 70ς και μετά δε σημαίνει πως ο ελληνικός αναρχισμός προήλθε από
διασπάσεις του μαοισμού. Ίσα ίσα με βάση ένα άρθρο παλαιού αναρχικού που είχα διαβάσει κάποτε στο indymedia, έπεφταν μερικές ψιλές μεταξύ των αναρχικών και των αριστεριστών/αριστερών τα χρόνια των 70ς.

Αποτ ην εποχή των απεργιών του Σπέρα είχανε περάσει και αλλάξει πολλά. Ακόμη και ο ίδιος ο Σπέρας είχε αλλάξει ιδεολογικά στην πορεία των ετών.

Μετά είχανε μείνει κάποιοι λίγοι μεμονομένοι. Ένας εξ αυτών ήταν ο Ρένος Αποστολίδης, που το '64 είχε κάνει το "ιδεολογικά παράδοξο" να μπουκάρει μαζί με την ΕΚΟΦ στη βουλή. Ένας άλλος ήταν ο Λεωνίδας Χρηστάκης. Αυτός θα μπορούσε να θεωρηθεί και ο "πατέρας" του μεταπολεμικού και του μεταπολιτευτικού αναρχικού χώρου.

Sid Vicious έγραψε: 21 Φεβ 2021, 04:19 Το 1977 με το Anarchy in the UK των Sex Pistols. Τοτε δεν ηξερε καλα αγγλικα ο κοσμος στην Ελλαδα και το Αναρκι ιν δι Γιου Κει το διαβαζανε η Αναρχια ειν' ουκει και εμεινε

ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ έγραψε: 21 Φεβ 2021, 08:56 ο Αποστολίδης ήταν δεξιός και είχε εκλεγεί και δημοτικός σύμβουλος στην
Αθήνα αν δεν κάνω λάθος.

Golden Age έγραψε: 21 Φεβ 2021, 08:59

ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ έγραψε: 21 Φεβ 2021, 08:56 ο Αποστολίδης ήταν δεξιός και είχε εκλεγεί και δημοτικός σύμβουλος στην
Αθήνα αν δεν κάνω λάθος.

Ιδεολογικά αναρχικός ήταν. Απλώς του κόλλησαν διάφορες ταμπέλες, επειδή δεν ήταν συμβατός με τη γραμμή της Αριστεράς.

Mitharadir έγραψε: 21 Φεβ 2021, 11:31 Ο αναρχισμός ως ιδεολογία πρωτοεμφανίστηκε στην Ελλάδα την δεκαετία του 1860(συγκεκριμένα το πρώτο ίχνος παρουσίας του αναρχισμού εν Ελλάδι καταγράφεται το 1861) δηλαδή προηγήθηκε του κομμουνισμού. Ήταν ένα περιθωριακό κίνημα μέχρι περίπου την δεκαετία του 1940 οπότε εξαφανίστηκε πιθανόν λόγω και της εμφάνισης του ΚΚΕ που απορρόφησε στις τάξεις τους τους οραματιστές του ταξικού αγώνα συν η διεθνής παρακμή του κινήματος μετά το τέλος του Ισπανικού εμφυλίου. Έκτοτε υπάρχει μια περίοδος περίπου 35-40 ετών για την οποία δεν υπάρχουν ίχνη του αναρχικού κινήματος στην Ελλάδα.Διεθνώς το κίνημα άρχισε να αποκτά ξανά ενδιαφέρον στην δεκαετία του 1960 λόγω της εμφάνισης της νέας Αριστεράς(που ασκούσε κριτική τόσο σε ΕΣΣΔ όσο και σε ΗΠΑ) και την απομυθοποίηση της ΕΣΣΔ.. Στην Ελλάδα επανεμφανίστηκε στην αρχή δειλά-δειλά επι Χούντας(τέλη δεκαετίας του 60 με αρχές δεκαετίας του 70) μάλιστα στο πολυτεχνείο υπήρχε μια μικρή αναρχική ομάδα.Μεγάλη δυναμική άρχησε να αποκτά στα τέλη της δεκαετίας του 70 και ρχές δεκαετίας του 80 όταν διαμορφώθηκε το ελλαδικό αναρχικό κίνημα όπως το ξέρουμε τώρατότε ήταν που τα Εξάρχεια απέκτησαν και την γνωστή φήμη τους ως κέντρο των αναρχικών της Αθήνας και της Ελλάδας) https://anwthrwskw.espivblogs.net/files ... 0-1940.pdf ,http://istorika-ntokoumenta.blogspot.co ... /1861.html , http://istorika-ntokoumenta.blogspot.co ... /1861.html , https://en.wikipedia.org/wiki/Anarchism_in_Greece

wooded glade έγραψε: 22 Φεβ 2021, 04:14 Η δε ΕΔΑ το έπαιζε Μπέρτραντ Ράσσελ βασικά, δεν ήθελε ανάμιξη.