στα χνάρια της ποίησης

[Χαοτικός]

Η μπιρα είναι κίτρινη
σαν το κατουρο
την πίνεις και ξαλαφρωνεις
οπως όταν κατουρας στη μέση του δρόμου.
οπου αλλοι κουνουν αποδοκιμαστικα το κεφαλι τους
και κάποιοι εστιάζονται με λαιμαργία στην κατουροβεργα.

Η σοκολάτα είναι καφε...

.. σαν τα σκατά
Την τρως και σε πιανει κόψιμο
Σαν φρούτο οψιμο
Όπως όταν χεζεις στην μέση του δρομου
Βλέποντας την αχναδα των σκατων να τρεμοπαιζει
η ατμόσφαιρα όπως η άσφαλτος στη ζέστη

... της ερήμου.
Ανυπόφορη ως και η μοναξιά.
Σαν να τραβάς μαλακία στη μέση του δρόμου.
Ελπιδοφόρα και μελαγχολική.
καθώς γλιστρούν οι διαβάτες πάνω στα χύσια.
Η παρακμή άρχισε

[sys3x]

... όπως αρχίζει πάντα,
πάντα στο τέλος της ακμής
στην άνοιξη της νιότης.
Λουλούδια ανθισμένα στις ρίζες του θανάτου.
Από το σκότος καταδικασμένοι να ζήσουμε

[Πάνας]

Δεν έχω καταλάβει φίλε μου το νόημα του νήματος. Εσύ τα έχεις γράψει αυτά, για δικά μας ποιήματα είναι το νήμα;

καλησπέρα φίλε,είναι και για δικά μας ποιήματα,όποιος γράφει μπορεί να εναποθέσει κι εδώ κάποιο δικό του ποίημα.Επίσης μπορούμε να βάζουμε και ποιήματα διάφορων ποιητών,να αναλύουμε και να σχολιάζουμε ,ότι αρέσει στον καθένα .

Ναί ,δικά μου ποιήματα είναι.

ό,τι
Γενικά για να το θυμάσαι εύκολα, απλά να ξέρεις το εξής: Γενικά χρησιμοποιούμε το ότι (συνήθως σαν "πως")
ΕΚΤΟΣ κι αν αυτό που λέμε, υποδηλώνει το "οτιδήποτε".
Αν δηλαδή χρησιμοποιείτε ένα "ότι" σε μία πρότασή σας και το μεταφράζετε ως "οτιδήποτε", τότε χρησιμοποιήστε το ό,τι με το κόμμα.

Αυτό είναι όλο!

Με κόμμα = "οτιδήποτε"
Χωρίς κόμμα = "πως"





Φαντάσου τέτοιο λάθος σε ποίημα.

[vag_el]

Δεν έχω καταλάβει φίλε μου το νόημα του νήματος. Εσύ τα έχεις γράψει αυτά, για δικά μας ποιήματα είναι το νήμα;

καλησπέρα φίλε,είναι και για δικά μας ποιήματα,όποιος γράφει μπορεί να εναποθέσει κι εδώ κάποιο δικό του ποίημα.Επίσης μπορούμε να βάζουμε και ποιήματα διάφορων ποιητών,να αναλύουμε και να σχολιάζουμε ,ότι αρέσει στον καθένα .

Ναί ,δικά μου ποιήματα είναι.

ό,τι
Γενικά για να το θυμάσαι εύκολα, απλά να ξέρεις το εξής: Γενικά χρησιμοποιούμε το ότι (συνήθως σαν "πως")
ΕΚΤΟΣ κι αν αυτό που λέμε, υποδηλώνει το "οτιδήποτε".
Αν δηλαδή χρησιμοποιείτε ένα "ότι" σε μία πρότασή σας και το μεταφράζετε ως "οτιδήποτε", τότε χρησιμοποιήστε το ό,τι με το κόμμα.

Αυτό είναι όλο!

Με κόμμα = "οτιδήποτε"
Χωρίς κόμμα = "πως"





Φαντάσου τέτοιο λάθος σε ποίημα.

S ευχαριστώ Πάνας για την γλωσσομάθεια,και το συντακτικό,θα περιμένω να μου κάνεις ιδιαίτερα μαθήματα,μιάς κι εγώ δεν τα πολυκαταφέρνω

[Πάνας]

S ευχαριστώ Πάνας για την γλωσσομάθεια,και το συντακτικό,θα περιμένω να μου κάνεις ιδιαίτερα μαθήματα,μιάς κι εγώ δεν τα πολυκαταφέρνω

Δεν έχω να σου κάνω κανένα μάθημα, εγώ βίδες σφίγγω και ξεσφίγγω. Εσύ ασχολείσαι με τον γραπτό λόγο.

[vag_el]

S ευχαριστώ Πάνας για την γλωσσομάθεια,και το συντακτικό,θα περιμένω να μου κάνεις ιδιαίτερα μαθήματα,μιάς κι εγώ δεν τα πολυκαταφέρνω

Δεν έχω να σου κάνω κανένα μάθημα, εγώ βίδες σφίγγω και ξεσφίγγω. Εσύ ασχολείσαι με τον γραπτό λόγο.

δηλαδή ,θα έπρεπε να τα γνωρίζω όλα στον γραπτό λόγο?κι εγώ μουσικός είμαι δεν έχω σπουδάσει ποίηση,τεσπα,

[vag_el]

ο,τι
ό,τι
ο,τι
ο,τι
ο,τι
ό,τι
ό,τι
ό,τι

=οτιδήποτε

μου φαίνεται τό μαθα

[Πάνας]

S ευχαριστώ Πάνας για την γλωσσομάθεια,και το συντακτικό,θα περιμένω να μου κάνεις ιδιαίτερα μαθήματα,μιάς κι εγώ δεν τα πολυκαταφέρνω

Δεν έχω να σου κάνω κανένα μάθημα, εγώ βίδες σφίγγω και ξεσφίγγω. Εσύ ασχολείσαι με τον γραπτό λόγο.

δηλαδή ,θα έπρεπε να τα γνωρίζω όλα στον γραπτό λόγο?κι εγώ μουσικός είμαι δεν έχω σπουδάσει ποίηση,τεσπα,

Στο σχολείο στο συγκεκριμένο μάθημα δηλαδή πέταγες σαΐτες.

[Otto Weininger]

S ευχαριστώ Πάνας για την γλωσσομάθεια,και το συντακτικό,θα περιμένω να μου κάνεις ιδιαίτερα μαθήματα,μιάς κι εγώ δεν τα πολυκαταφέρνω

Δεν έχω να σου κάνω κανένα μάθημα, εγώ βίδες σφίγγω και ξεσφίγγω. Εσύ ασχολείσαι με τον γραπτό λόγο.

δηλαδή ,θα έπρεπε να τα γνωρίζω όλα στον γραπτό λόγο?κι εγώ μουσικός είμαι δεν έχω σπουδάσει ποίηση,τεσπα,

Για τέτοια θέματα συμβουλές θα ζητάς από τον hellegennes

[vag_el]

Δεν έχω να σου κάνω κανένα μάθημα, εγώ βίδες σφίγγω και ξεσφίγγω. Εσύ ασχολείσαι με τον γραπτό λόγο.

δηλαδή ,θα έπρεπε να τα γνωρίζω όλα στον γραπτό λόγο?κι εγώ μουσικός είμαι δεν έχω σπουδάσει ποίηση,τεσπα,

Για τέτοια θέματα συμβουλές θα ζητάς από τον hellegennes

ΓΗΡΑΣΚΩ ΑΕΙ ΔΙΔΑΣΚΌΜΕΝΟΣ

[vag_el]

και τα πουλιά γερασμένα,
κι οι κύκνοι γερασμένοι,
απο αμαρτίες ,όλα πλυμένα ,καθαρά,
στην μοίρα τους δωσμένοι,

κι όταν θα ΄ρθείς,
μιά άγρια ομορφιά,θα σε συνοδεύει,
στο μουράγιο θα φανείς,
η μυρωδιά σου,απ΄το χώμα θ΄αναδεύει,

μυρτιά,το άνθος των χειλιών σου,
στην αβεβαιότητα του Ουρανού ,
μαγεύει,
το τρεμούλιασμα των χεριών σου,
γυρεύει,
την καρδιά σου και τον νού

[Γενιά της Αμαρτίας]

και τα πουλιά γερασμένα,
κι οι κύκνοι γερασμένοι,
απο αμαρτίες ,όλα πλυμένα ,καθαρά,
στην μοίρα τους δωσμένοι,

κι όταν θα ΄ρθείς,
μιά άγρια ομορφιά,θα σε συνοδεύει,
στο μουράγιο θα φανείς,
η μυρωδιά σου,απ΄το χώμα θ΄αναδεύει,

μυρτιά,το άνθος των χειλιών σου,
στην αβεβαιότητα του Ουρανού ,
μαγεύει,
το τρεμούλιασμα των χεριών σου,
γυρεύει,
την καρδιά σου και τον νού

Σ' αγαπώ. Τέλος. Αυτό.

[vag_el]

και τα πουλιά γερασμένα,
κι οι κύκνοι γερασμένοι,
απο αμαρτίες ,όλα πλυμένα ,καθαρά,
στην μοίρα τους δωσμένοι,

κι όταν θα ΄ρθείς,
μιά άγρια ομορφιά,θα σε συνοδεύει,
στο μουράγιο θα φανείς,
η μυρωδιά σου,απ΄το χώμα θ΄αναδεύει,

μυρτιά,το άνθος των χειλιών σου,
στην αβεβαιότητα του Ουρανού ,
μαγεύει,
το τρεμούλιασμα των χεριών σου,
γυρεύει,
την καρδιά σου και τον νού

Σ' αγαπώ. Τέλος. Αυτό.

Να σαι καλά ''Γενιά της αμαρτίας'',σε ευχαριστώ πολύ
να ξέρεις ,.....κι εγώ απο αγάπη τα γράφω

[vag_el]

ενα,αόρατο σχοινί μας δένει,
είν' της ψυχής μας,
τα ατελείωτα γραφτά,
μας τραβαέι δυνατά,
αναμοχλεύει,
του δρόμου μας,
στιχάκια και φιλιά,

ενα αόρατο σχοινί,που προεκτείνει,
την αγάπη,τον Ερωτα,την φυλακή,
παίρνει νερό απ΄τον ποταμό,μας δίνει,
μας ξεδιψά,σ΄αυτήν την αγριεμένη γιορτή

ενα ,αόρατο σχοινί ,που μας τρομάζει,
όλη την ώρα ,που φέγγει η Σελήνη,
είναι νύχτα,ο λύκος τώρα ουρλιάζει,
στ΄όνομα του Κυρίου ,που στα χείλη σβήνει

ενα ,αόρατο σχοινί,του Ερωτά μας η αρχή,
κεράκι στ΄ονομα αφιερωμένο,
το τέλος μας ,πολύ αργεί,
κι είν΄η ψυχή μας,τόξο τεντωμένο

[Πάνας]

Του πάθους τ’ ανεκπλήρωτο
το αχόρταγο τ’ αγρίμι
δεν πάει ν΄ αποκοιμηθεί
τις νύχτες σου φυλά
με άγρια μάτια κόκκινα
στο βλέμμα σου έχει μείνει
βγάζει κραυγές, πετάει φωτιές
σου καίει τα σωθικά
μην το φοβάσαι
ένα του και ένα σου έχει γίνει
παιδιά κι οι δυό μιας έλλειψης
που ο έρωτας γεννά.

Του πάθους οι παράλογες
οι σκέψεις μεγαλώνουν
χωρίς νερό, χωρίς τροφή
ποτέ πιο ζωντανές
μες του μυαλού τα χώματα
απλώνουν και ριζώνουν
βγάζουν χυμούς, πικρούς καημούς
χύνονται στις πληγές
γλυκά τον πόνο φίλα τον
τ΄ αγκάθια που πληγώνουν
σπορά ήταν που δε φύτρωσε
σε στείρες αγκαλιές

Μόνος όπως στον θάνατο
μόνος όπως στη μάχη
έτσι θα πας στον έρωτα
σα να ‘ρθες σε γιορτή
το ίδιο σου το πρόσωπο
αυτή η ανάγκη θα’ χει
θα τ΄ αγαπάς, θα το μισείς
μα δίπλα σου κανείς
γιατί η ψυχή του καθενός
πορεύεται μονάχη
στου κόσμου τον συνωστισμό
δεν βρίσκει συγγενείς.