Πέθανε ο Τζον Μακέιν
O ρεπουμπλικανός γερουσιαστής, βετεράνος του Βιετνάμ και υποψήφιος για την Προεδρία των ΗΠΑ το 2008 έφυγε από τη ζωή, μετά από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο.
news247
26 Αυγούστου 2018 08:22

Ο ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής Τζον Μακέιν — άλλοτε αιχμάλωτος πολέμου στο Βιετνάμ και ατυχήσας υποψήφιος για την προεδρία των ΗΠΑ το 2008 — απεβίωσε σε ηλικία 81 ετών, αναφέρει ανακοίνωση που δημοσιοποίησε το πολιτικό του γραφείο.
Ο Μακέιν υποβαλλόταν σε θεραπεία για γλοιοβλάστωμα, μια επιθετική μορφή καρκίνου στον εγκέφαλο, μετά τη διάγνωσή του τον Ιούλιο του 2017, και δεν είχε μεταβεί στο Καπιτώλιο το 2018. Είχε υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση στα μέσα Απριλίου για μια λοίμωξη στο έντερο.
Την Παρασκευή, η οικογένεια του Μακέιν ανακοίνωσε ότι ο πολύπειρος πολιτικός, ο οποίος εκπροσώπησε την Αριζόνα στην αμερικανική Γερουσία για 35 χρόνια, αποφάσισε να σταματήσει την θεραπεία στην οποία υποβαλλόταν για το γλοιοβλάστωμα.
Τραμπ: Τα πιο βαθιά μου συλλυπητήρια
Τα συλλυπητήρια του στην οικογένεια του Τζον Μακέιν εξέφρασε ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ.
"Τα πιο βαθιά μου συλλυπητήρια και τον σεβασμό μου στην οικογένεια του γερουσιαστή Τζον Μακέιν. Οι καρδιές μας και οι προσευχές μας είναι μαζί σας!», έγραψε ο Τραμπ στον λογαριασμό του στον ιστότοπο κοινωνικής δικτύωσης Twitter.
Η σχέση ανάμεσα στον Τραμπ και τον Μακέιν ήταν εξαιρετικά τεταμένη τα τελευταία χρόνια, με τους δύο ρεπουμπλικάνους πολιτικούς να συγκρούονται όλο και πιο συχνά δημόσια και να εκφράζονται ο ένας για τον άλλο με περιφρόνηση. Μια από τις τελευταίες επιθυμίες του Μακέιν δεν θα μπορούσε να είναι σαφέστερη: ζήτησε ο ένοικος του Λευκού Οίκου να μην παρευρεθεί στην κηδεία του.
Ομπάμα: Πίστευε ότι η ιδιότητα του πολίτη είναι πατριωτικό καθήκον
Την οικογένεια του Μακέιν συλλυπήθηκε και ο πρώην Πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, εκ μέρους του ίδιου και της συζύγου του, Μισέλ. Ομπάμα και Μακέιν ήταν αντίπαλοι στις προεδρικές εκλογές του 2008, με τον υποψήφιο των δημοκρατικών να εκλέγεται στην προεδρία.
Σύμφωνα με τον Ομπάμα, ο ίδιος και ο Μακέιν μοιράζονταν την πεποίθηση ότι οι ΗΠΑ είναι "μια χώρα όπου τα πάντα είναι δυνατά — κι ότι η ιδιότητα του πολίτη είναι πατριωτικό μας καθήκον, για να εξασφαλίσουμε ότι αυτό θα παραμείνει έτσι για πάντα".
Ο Ομπάμα τόνισε ότι με τον Μακέιν "ανήκαμε σε διαφορετικές γενεές, προερχόμαστε από τελείως διαφορετικά υπόβαθρα, κι αναμετρηθήκαμε στο υψηλότερο επίπεδο της πολιτικής", αλλά "μοιραζόμασταν, παρ' όλες τις διαφορές μας, την πίστη σε κάτι υψηλότερο: τα ιδεώδη για τα οποία γενεές Αμερικανών και μεταναστών έδωσαν αγώνες, έδωσαν μάχες, θυσιάστηκαν".
"Ελάχιστοι ανάμεσά μας δοκιμάστηκαν με τον τρόπο που είχε δοκιμαστεί κάποτε ο Τζον, ή χρειάστηκε να δείξουν το θάρρος που έδειξε εκείνος. Αλλά όλοι μας (...) θα θέλαμε να βρίσκουμε το θάρρος να βάζουμε το ευρύτερο καλό πάνω από το δικό μας", συμπλήρωσε ο Ομπάμα.

Ο Τζον Μακέιν, ο οποίος απεβίωσε το Σάββατο σε ηλικία 81 ετών έπειτα από μια άνιση μάχη με τον καρκίνο στον εγκέφαλο από τον οποίο έπασχε, βρισκόταν για 35 χρόνια και πλέον στο πολιτικό σκηνικό των ΗΠΑ, έπειτα από τη σταδιοδρομία του στον στρατό που τερματίστηκε με την αιχμαλωσία του στον πόλεμο του Βιετνάμ.
Ακολουθούν πέντε από τις σημαντικότερες ημερομηνίες της ζωής του:
29η Αυγούστου 1936
Ο Τζον Σίντνι Μακέιν ο τρίτος γεννιέται στην περιοχή της Διώρυγας του Παναμά. Ο πατέρας του υπηρετούσε ως αξιωματικός σε υποβρύχιο, ο παππούς του ήταν ναύαρχος: φυσιολογικά κατευθύνθηκε προς μια σταδιοδρομία στις ένοπλες δυνάμεις. Έγινε πιλότος καταδιωκτικού του Πολεμικού Ναυτικού, μετά την εκπαίδευσή του στη Ναυτική Ακαδημία της Αννάπολις.
26η Οκτωβρίου 1967
Το καταδιωκτικό που χειρίζεται ο Τζον Μακέιν πλήττεται από πύραυλο επιφανείας-αέρος πάνω από το Ανόι. Ο πιλότος κάνει χρήση του εκτινασσόμενου καθίσματός του. Αιχμαλωτίζεται. Τα κατάγματα στα δυο του χέρια και στο πόδι θεραπεύονται άσχημα ή καθόλου ελλείψει φροντίδας και ο αμερικανός αιχμάλωτος πολέμου υφίσταται ξυλοδαρμούς και βασανιστήρια κατά τη διάρκεια της κράτησής του, όπως θα αφηγηθεί χρόνια αργότερα. Απελευθερώνεται τη 15η Μαρτίου 1973, μετά το τέλος της αμερικανικής πολεμικής εμπλοκής στο Βιετνάμ.
2α Νοεμβρίου 1982
Αφού εγκαταλείπει το Πολεμικό Ναυτικό, ο Τζον Μακέιν, που παίρνει διαζύγιο και ξαναπαντρεύεται, εκλέγεται στη Βουλή των Αντιπροσώπων, εκπροσωπώντας την Πολιτεία της Αριζόνας. Τέσσερα χρόνια αργότερα, εκλέγεται στη Γερουσία. Θα επανεκλεγεί γερουσιαστής πέντε φορές. Η ισχύς της πιο πρόσφατης εντολής του εξέπνεε το 2022.
4η Σεπτεμβρίου 2008
Μετά την ήττα του στην εσωκομματική διαδικασία το 2000 με αντίπαλο τον Τζορτζ Ουόκερ Μπους, ο Τζον Μακέιν θριαμβεύει και γίνεται ο υποψήφιος των ρεπουμπλικάνων για τον Λευκό Οίκο. Ο βετεράνος πολιτικός θα αντιμετωπίσει έναν ανερχόμενο αστέρα των Δημοκρατικών, τον Μπαράκ Ομπάμα. Επιλέγει μια κυβερνήτρια Πολιτείας, τη Σάρα Πέιλιν, άσημη σε εθνικό επίπεδο, ως υποψήφια αντιπρόεδρό του. Το ρεπουμπλικανικό ψηφοδέλτιο υφίσταται βαριά ήττα τον Νοέμβριο εκείνης της χρονιάς.
28 Ioυλίου 2017
Περί τη 01:30 το πρωί, ο Τζον Μακέιν, ο οποίος έχει πλέον διαγνωστεί πως έχει όγκο στον εγκέφαλο, μπαίνει στο ημικύκλιο της Γερουσίας και ψηφίζει, στρέφοντας τον αντίχειρά του προς τα κάτω, εναντίον της κατάργησης του Obamacare, νόμου-πλαισίου της κυβέρνησης Ομπάμα για το σύστημα υγείας και κοινωνικών ασφαλίσεων των ΗΠΑ, τορπιλίζοντας την εκπλήρωση μιας εμβληματικής προεκλογικής υπόσχεσης του Ντόναλντ Τραμπ. Ο αμερικανός πρόεδρος είναι έξαλλος.
Η μάχη με τον καρκίνο και ο Τραμπ
Η κόρη του βετεράνου, η Μέγκαν Μακέιν, ανέφερε μέσω Twitter ότι έμεινε στο πλευρό του πατέρα της ως το τέλος.
Ο Μακέιν υποβαλλόταν σε θεραπεία στην Πολιτεία του, την Αριζόνα, όπου πολλοί φίλοι και συνάδελφοί του πήγαιναν για να τον δουν εδώ και μήνες, ουσιαστικά για να τον αποχαιρετίσουν, καθώς οι πάντες είχαν πλέον πλήρη συνείδηση του πόσο κοντά βρισκόταν στο τέλος.
Παρά τη θεραπεία του και την απουσία του από το Καπιτώλιο πλέον από τον Δεκέμβριο, παρέμενε σχετικά ενεργός πολιτικά. Το καλοκαίρι του 2017, αψήφησε τον πρόεδρο Τραμπ —για τους τρόπους και τις ιδέες του οποίου ο Μακέιν ουδέποτε έκρυψε την περιφρόνησή του— και καταψήφισε τη μεταρρύθμιση του Obamacare, του συστήματος κοινωνικών ασφαλίσεων και υγείας της προηγούμενης κυβέρνησης.
Ο Μακέιν επέκρινε ανοιχτά τον Τραμπ, χαρακτηρίζοντάς τον "κακά πληροφορημένο" και "παρορμητικό", ενώ στα απομνημονεύματά του, που κυκλοφόρησαν τον Μάιο του 2018, κατήγγειλε και αυτός τη "συμπάθεια" του νεοϋορκέζου μεγιστάνα για τον Βλαντίμιρ Πούτιν, τον ρώσο πρόεδρο εναντίον του οποίου ο Μακέιν έδινε μάχες από τη Γερουσία.
Σε ό,τι αφορά την προσωπική του σχέση με τον αμερικανό Πρόεδρο, μια από τις τελευταίες επιθυμίες του Μακέιν δεν θα μπορούσε να είναι σαφέστερη: ζήτησε ο ένοικος του Λευκού Οίκου να μην παρευρεθεί στην κηδεία του.
Στον Μακέιν άλλωστε είχαν επιβληθεί από τη Ρωσία αντίποινα για τις αμερικανικές κυρώσεις, για την επιβολή των οποίων είχε πρωτοστατήσει, κάτι που ανέφερε συχνά ο ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής εμφανώς υπερήφανος γι' αυτό.
Ο Τζον Μακέιν, γιος και εγγονός ναυάρχων, ήταν τα χρόνια της νιότης του πιλότος καταδιωκτικού του ναυτικού, και συμμετείχε στον πόλεμο του Βιετνάμ, όπου το αεροπλάνο του καταρρίφθηκε, ο ίδιος τραυματίστηκε και αιχμαλωτίστηκε για πέντε χρόνια.
Έλεγε ότι είχε βασανιστεί από τους δεσμώτες του και έγινε κατά τη διάρκεια της πολιτικής του καριέρας μια από τις φωνές που εναντιώνονταν στα βασανιστήρια, καταγγέλλοντας ιδίως τις πρακτικές της CIA, τις ανακρίσεις με τις "προχωρημένες τεχνικές" κατά τη διάρκεια του λεγόμενου πολέμου κατά της τρομοκρατίας, επί των ημερών του Τζορτζ Ου. Μπους.
Ο Μακέιν καλλιέργησε για χρόνια την εικόνα ενός ανεξάρτητου νου που μίλαγε με ειλικρίνεια και δεν τηρούσε άκριτα την κομματική γραμμή. Αλλά απέτυχε το 2000 να κερδίσει στην εσωκομματική διαδικασία τον Τζορτζ Ου. Μπους και να γίνει ο υποψήφιος του κόμματος στις προεδρικές εκλογές. Το 2008, έλαβε το χρίσμα του κόμματός του, αλλά υπέστη βαριά ήττα από τον Μπαράκ Ομπάμα.
Κατόπιν παρέμεινε στη Γερουσία, δεύτερο σπίτι του για τριάντα πέντε χρόνια.
Γνωστός για τον επεμβατισμό που πρέσβευε στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής, καθώς θεωρούσε ότι η Αμερική οφείλει να υπερασπίζεται τις αξίες της και τα συμφέροντά της σε όλο τον κόσμο, ήταν από τους πιο ανυποχώρητους υποστηρικτές του πολέμου στο Ιράκ και επέμενε να τάσσεται υπέρ ενός ισχυρού αμερικανικού στρατιωτικού ρόλου στο εξωτερικό. Οι θέσεις του τον είχαν περιθωριοποιήσει στο ρεπουμπλικανικό κόμμα, στους κόλπους του οποίου σταδιακά επικρατούσαν εκείνοι που δίνουν την προτεραιότητα σε ζητήματα εσωτερικής πολιτικής.
Τη δεκαετία του 2010, αντιμετώπισε με δυσπιστία και κατάπληξη την άνοδο του Tea Party στο κόμμα του, αδυνατώντας να την περιορίσει.
Τασσόταν μονίμως υπέρ της ανόδου του προϋπολογισμού των ένοπλων δυνάμεων, ήταν εξάλλου πρόεδρος της επιτροπής της Γερουσίας για τις ένοπλες δυνάμεις ως τον θάνατό του