Phorum.com.gr

independent_44 έγραψε: 30 Ιουν 2018, 22:30 Σε 9 μήνες δεν προλαβαινεις ούτε ψυχολογικά προβλήματα ν' αποκτήσεις...
Άλλο πρόβλημα είχε το παιδί, έπρεπε να το πει στο γιατρό και στο λοχαγό.

Αυτό. Γω έκανα 24 μήνες σο ναυτικό και όταν ακούω για 9μηνο μου έρχεται να δαγκώσω κανέναν.

Δεν ξέρω ρε παιδιά, τί να πω, είναι τραγικό να ακούς κάθε τρεις και λίγο για αυτοκτονίες στον στρατό (μιλάμε για νεαρότατα άτομα), είναι τραγικότατο και δεν ξέρω (κανείς μας δεν γνωρίζει μάλλον) πόσα από αυτά είναι όντως αυτοκτονίες και πόσα όχι.

Πάντα αναρωτιόμουν όμως, όταν άκουγα τέτοιες περιπτώσεις, πόσο εξωφρενικές πρέπει να είναι οι συνθήκες στον στρατό για να οδηγήσουν κάποιον στην αυτοκτονία? Μιλάμε πάντα για άτομα με ψυχολογικά προβλήματα? Αν ισχύει κάτι τέτοιο και με τέτοιο αριθμό αυτοκτονιών, τελικά είναι τόσο εύθραυστος ο ψυχισμός του ανθρώπου? Μήπως δεν ισχύει τελικά και συμβαίνουν άλλα πράγματα όντως? (συνθήκες οι οποίες μπορεί να σε οδηγήσουν τελείως εκτός εαυτού)? Υπάρχει ελλειπής ιατρική διάγνωση? Κρύβουν τα προβλήματα για να μην τους πουν γιωτάδες..????

Λογικά, τα άτομα που αυτοκτονούν στο στρατό, έχουν ήδη κάποιο θέμα που δεν σχετίζεται με το στρατό.
Και υπό την πίεση (ή "πίεση") που νοιώθουν στο στρατό, φτάνουν στο αμήν.

Εσείς που έχετε πάει φαντάροι και γνωρίζετε πώς είναι, είναι οι συνθήκες σκληρές καθεαυτές (δύσκολες οι σκοπιές, δύσκολη η παραμεθόριος, δύσκολες οι πορείες ξερω γω κτλ) ή ειναι τα λεγόμενα καψόνια (από ανωτέρους ή/και ομόβαθμους, φάση μπούλινγκ δηλαδή) που πιέζουν κάποιον ψυχολογικά???

Να πανε οι γυναικες στρατο σε μικτα στρατοπεδα και να σταματησουν οι γεροι να λενε αφου φαγαμε εμεις την ψωλη να τη φανε και οι νεοι. Να καταρρευσει το γεροντογυναικοκρατικο συστημα.

Athina__P έγραψε: 30 Ιουν 2018, 08:18 [Τέλος πάντων δίνονται εργασίες τέτοιες αλλά με ΠΟΛΥ μέτρο πια!

Ξέρει και από λεπτομέρειες του στρατού η Αθήνα, δεν υπάρχει θέμα που να μην έχει γνώση.

Σουβλίτσα έγραψε: 30 Ιουν 2018, 22:44 Εσείς που έχετε πάει φαντάροι και γνωρίζετε πώς είναι, είναι οι συνθήκες σκληρές καθεαυτές (δύσκολες οι σκοπιές, δύσκολη η παραμεθόριος, δύσκολες οι πορείες ξερω γω κτλ) ή ειναι τα λεγόμενα καψόνια (από ανωτέρους ή/και ομόβαθμους, φάση μπούλινγκ δηλαδή) που πιέζουν κάποιον ψυχολογικά???

Ο στρατός είναι χαβαλέ σήμερα.
Αν εξαιρέσεις ειδικές δυνάμεις που έχεις συνέχεια ασκήσεις,εκπαίδευση κτλ,όλα τα άλλα είναι αστεία.Δεν υπάρχει δυσκόλια.Τι να πουν και αυτοί που υπηρέτησαν 30 μήνες θητεία ή σε πολύ πιο δύσκολους καιρούς πιο παλιά.

ΜπλεΜπουμπυς έγραψε: 30 Ιουν 2018, 07:33 Να κάνουν όλοι οι οπλίτες αντίστοιχα υπηρεσίες.
Να μειωθούν και να ανακατανεμηθούν ορθολογικά οι υπηρεσίες.

Μεταξύ μας, τα βύσματα δεν έχουν σχέση. Ακόμα και αν έκαναν υπηρεσίες κανονικά, τίποτα δεν θα άλλαζε, απλά θα αυξάνονταν οι υπηρεσίες για να συνεχιστούν οι εμπλοκές.

Μόνο η μείωση των υπηρεσιών είναι λύση, αλλά όσοι έχουμε υπηρετήσει ξέρουμε ότι αυτό δεν πρόκειται να γίνει ποτέ.

Λευκός Λύκος έγραψε: 30 Ιουν 2018, 23:14

Σουβλίτσα έγραψε: 30 Ιουν 2018, 22:44 Εσείς που έχετε πάει φαντάροι και γνωρίζετε πώς είναι, είναι οι συνθήκες σκληρές καθεαυτές (δύσκολες οι σκοπιές, δύσκολη η παραμεθόριος, δύσκολες οι πορείες ξερω γω κτλ) ή ειναι τα λεγόμενα καψόνια (από ανωτέρους ή/και ομόβαθμους, φάση μπούλινγκ δηλαδή) που πιέζουν κάποιον ψυχολογικά???

Ο στρατός είναι χαβαλέ σήμερα.
Αν εξαιρέσεις ειδικές δυνάμεις που έχεις συνέχεια ασκήσεις,εκπαίδευση κτλ,όλα τα άλλα είναι αστεία.Δεν υπάρχει δυσκόλια.Τι να πουν και αυτοί που υπηρέτησαν 30 μήνες θητεία ή σε πολύ πιο δύσκολους καιρούς πιο παλιά.

Κοίτα, εγώ στρατό δεν έχω κάνει, ούτε τα χρόνια του πατέρα μου ούτε σήμερα, μόνο ό,τι ακούω γενικά, δεξιά αριστερά, αλλά μιλάμε για αυτοκτονίες..
Εαν είναι όντως αυτοκτονίες όλα αυτά τα περιστατικά, κάτι συμβαίνει, δεν ξέρω τί, αλλά κάτι δεν πάει καλά.
Τώρα τί δεν πάει καλά (δεν πάει καλά ο στρατός, δεν πάει καλά η κοινωνία, δεν πάνε καλά οι άνθρωποι), δεν τολμώ να κρίνω, είναι πολυ τραγικό και έξω από τις γνώσεις μου.

Λευκός Λύκος έγραψε: 30 Ιουν 2018, 23:14

Σουβλίτσα έγραψε: 30 Ιουν 2018, 22:44 Εσείς που έχετε πάει φαντάροι και γνωρίζετε πώς είναι, είναι οι συνθήκες σκληρές καθεαυτές (δύσκολες οι σκοπιές, δύσκολη η παραμεθόριος, δύσκολες οι πορείες ξερω γω κτλ) ή ειναι τα λεγόμενα καψόνια (από ανωτέρους ή/και ομόβαθμους, φάση μπούλινγκ δηλαδή) που πιέζουν κάποιον ψυχολογικά???

Ο στρατός είναι χαβαλέ σήμερα.
Αν εξαιρέσεις ειδικές δυνάμεις που έχεις συνέχεια ασκήσεις,εκπαίδευση κτλ,όλα τα άλλα είναι αστεία.Δεν υπάρχει δυσκόλια.Τι να πουν και αυτοί που υπηρέτησαν 30 μήνες θητεία ή σε πολύ πιο δύσκολους καιρούς πιο παλιά.

Όχι ακριβώς. Είναι λίγο μύθος αυτό. Δεν έχει τόσο σημασία τι κάνεις στα ΠΕΝ αλλά τι κάνεις μετά. Οι ειδικές δυνάμεις τρώνε μια πίεση,άκρως ενδιαφέρουσα, για κάνα μήνα μέχρι να πάρουν τον μπερέ. Μετά κάνουν ότι ακριβώς και οι υπόλοιποι στρατιώτες. Υπηρεσίες. Θες να κάνουν καμία άσκηση παραπάνω; Οκ. Αλλά αυτά είναι τα ενδιαφέροντα. Πέραν αυτού υπάρχουν και οι βυσματικές μεταθέσεις Καταδρομών όπου γελάει ο κόσμος με το τι κάνουν στην υπόλοιπη θητεία τους.

Να σου αναφέρω μαύρα στρατόπεδα μέσα στη Αθήνα να σου φύγει η μαγκιά. Και στην επαρχία φυσικά.

Αλλά το είδος και η συχνότητα των υπηρεσιών και των ευθυνών είναι που σε κάνει να κλαταρεις.

Namrail έγραψε: 30 Ιουν 2018, 23:14

ΜπλεΜπουμπυς έγραψε: 30 Ιουν 2018, 07:33 Να κάνουν όλοι οι οπλίτες αντίστοιχα υπηρεσίες.
Να μειωθούν και να ανακατανεμηθούν ορθολογικά οι υπηρεσίες.

Μεταξύ μας, τα βύσματα δεν έχουν σχέση. Ακόμα και αν έκαναν υπηρεσίες κανονικά, τίποτα δεν θα άλλαζε, απλά θα αυξάνονταν οι υπηρεσίες για να συνεχιστούν οι εμπλοκές.

Μόνο η μείωση των υπηρεσιών είναι λύση, αλλά όσοι έχουμε υπηρετήσει ξέρουμε ότι αυτό δεν πρόκειται να γίνει ποτέ.

Έλα τώρα, μια χαρά σχέση έχουν τα βύσματα. Αν η κάθε μονάδα στα σύνορα έχει λόχο που απαρτίζεται από 10-15 άτομα, έχουν και παραέχουν σχέση τα βύσματα. Αν όλοι αυτοί ήταν στην παραμεθόριο, οκ, θα αυξάνονταν οι υπηρεσίες, αλλά, πόσο πια; Μια-δυο-πέντε το πολύ υπηρεσίες παραπάνω;

Και σαφώς τα πράγματα στο στρατό σήμερα είναι πολύ πιο χαλαρά από πλευράς εκπαίδευσης/σκληραγωγίας/χρόνου θητείας/αγγαριών/καψωνιών κτλ κτλ σε σχέση με παλιά, αλλά, το ίδιο πιο χαλαρή είναι και η ζωή του ανθρώπου σήμερα σε σχέση με το παρελθόν, το βιοτικό επίπεδο, η ποιότητα ζωής κτλ.

Κάποτε μπορεί να έκαναν πολύμηνη θητεία και να τους ξέσκιζαν στις αγγαρείες και στα καψώνια, αλλά, και έξω, στην πολιτική τους ζωή, ήταν ήδη "σκληραγωγημένοι".

Οπότε, αναλογικά, ο λόγος δυσκολία θητείας προς δυσκολία πολιτικής ζωής, τότε με σήμερα, είναι σταθερός. Η θητεία ακολουθεί την πορεία της κοινωνίας.

Σουβλίτσα έγραψε: 30 Ιουν 2018, 23:19

Λευκός Λύκος έγραψε: 30 Ιουν 2018, 23:14

Σουβλίτσα έγραψε: 30 Ιουν 2018, 22:44 Εσείς που έχετε πάει φαντάροι και γνωρίζετε πώς είναι, είναι οι συνθήκες σκληρές καθεαυτές (δύσκολες οι σκοπιές, δύσκολη η παραμεθόριος, δύσκολες οι πορείες ξερω γω κτλ) ή ειναι τα λεγόμενα καψόνια (από ανωτέρους ή/και ομόβαθμους, φάση μπούλινγκ δηλαδή) που πιέζουν κάποιον ψυχολογικά???

Ο στρατός είναι χαβαλέ σήμερα.
Αν εξαιρέσεις ειδικές δυνάμεις που έχεις συνέχεια ασκήσεις,εκπαίδευση κτλ,όλα τα άλλα είναι αστεία.Δεν υπάρχει δυσκόλια.Τι να πουν και αυτοί που υπηρέτησαν 30 μήνες θητεία ή σε πολύ πιο δύσκολους καιρούς πιο παλιά.

Κοίτα, εγώ στρατό δεν έχω κάνει, ούτε τα χρόνια του πατέρα μου ούτε σήμερα, μόνο ό,τι ακούω γενικά, δεξιά αριστερά, αλλά μιλάμε για αυτοκτονίες..
Εαν είναι όντως αυτοκτονίες όλα αυτά τα περιστατικά, κάτι συμβαίνει, δεν ξέρω τί, αλλά κάτι δεν πάει καλά.
Τώρα τί δεν πάει καλά (δεν πάει καλά ο στρατός, δεν πάει καλά η κοινωνία, δεν πάνε καλά οι άνθρωποι), δεν τολμώ να κρίνω, είναι πολυ τραγικό και έξω από τις γνώσεις μου.

Αυτοί που αυτοκτονούν και γενικά έχουν θεματάκια θα έπρεπε πριν καν μπουν να τους έχεις δει κανένας ψυχιατρος.Και δεν είναι μόνο το θέμα για τον στρατό αλλά γενικά και για την κοινωνία.
Έχουν τα θεματάκια τους και αν κάποιος λοχαγος πχ του υψώσει την φωνή κτλ επιβαρύνεται η κατασταση του.

Otto Weininger έγραψε: 30 Ιουν 2018, 23:21

Λευκός Λύκος έγραψε: 30 Ιουν 2018, 23:14

Σουβλίτσα έγραψε: 30 Ιουν 2018, 22:44 Εσείς που έχετε πάει φαντάροι και γνωρίζετε πώς είναι, είναι οι συνθήκες σκληρές καθεαυτές (δύσκολες οι σκοπιές, δύσκολη η παραμεθόριος, δύσκολες οι πορείες ξερω γω κτλ) ή ειναι τα λεγόμενα καψόνια (από ανωτέρους ή/και ομόβαθμους, φάση μπούλινγκ δηλαδή) που πιέζουν κάποιον ψυχολογικά???

Ο στρατός είναι χαβαλέ σήμερα.
Αν εξαιρέσεις ειδικές δυνάμεις που έχεις συνέχεια ασκήσεις,εκπαίδευση κτλ,όλα τα άλλα είναι αστεία.Δεν υπάρχει δυσκόλια.Τι να πουν και αυτοί που υπηρέτησαν 30 μήνες θητεία ή σε πολύ πιο δύσκολους καιρούς πιο παλιά.

Όχι ακριβώς. Είναι λίγο μύθος αυτό. Δεν έχει τόσο σημασία τι κάνεις στα ΠΕΝ αλλά τι κάνεις μετά. Οι ειδικές δυνάμεις τρώνε μια πίεση,άκρως ενδιαφέρουσα, για κάνα μήνα μέχρι να πάρουν τον μπερέ. Μετά κάνουν ότι ακριβώς και οι υπόλοιποι στρατιώτες. Υπηρεσίες. Θες να κάνουν καμία άσκηση παραπάνω; Οκ. Αλλά αυτά είναι τα ενδιαφέροντα. Πέραν αυτού υπάρχουν και οι βυσματικές μεταθέσεις Καταδρομών όπου γελάει ο κόσμος με το τι κάνουν στην υπόλοιπη θητεία τους.

Να σου αναφέρω μαύρα στρατόπεδα μέσα στη Αθήνα να σου φύγει η μαγκιά. Και στην επαρχία φυσικά.

Αλλά το είδος και η συχνότητα των υπηρεσιών και των ευθυνών είναι που σε κάνει να κλαταρεις.

Δεν αντιλέγω.έχω πετύχει πρασινομπερέδες στο Β Σώμα να κάνουν 9 από τους 12 μήνες εκεί.
Τυχαίνει να έχω γνωρίσει άτομα που προ δεκαετιας υπηρέτησαν σαν αμφίβιοι στην Κω και απλά τους είχαν σκίσει.

Mα, δεν τους βλέπει ψυχίατρος?
Οκ, να καταλάβω οτι οι διαγνώσεις δεν είναι πάντα έγκυρες ή είναι ανεπαρκείς (το γιατί, άλλο, επιπλέον θέμα), αυτό να το καταλάβω

Otto Weininger έγραψε: 30 Ιουν 2018, 23:21
Αλλά το είδος και η συχνότητα των υπηρεσιών και των ευθυνών είναι που σε κάνει να κλαταρεις.

Μιλάς τώρα για Ειδικές Δυνάμεις ή γενικότερα για τον Στρατό?