Σελίδα 2 από 2

Re: Βούλγαρος ο Αχιλλέας και οι Μυρμιδόνες

Δημοσιεύτηκε: 07 Αύγ 2020, 22:50
από ΟΥΤΙΣ
Maejima έγραψε: 07 Αύγ 2020, 22:47 Μάλιστα, μπουρδέλο το θρέντ, και εγώ o βλάκας απαντάω.

Πάρτε μερικές γνήσιες απογόνες Σκυθών για το οφθαλμόλουτρο, έεε, για τη τέχνη, ήθελα να πώ.
Spoiler


Τρίο μαντήλι να σου την κάνουν μαντήλι....














Την διάθεση! :lol:

Re: Βούλγαρος ο Αχιλλέας και οι Μυρμιδόνες

Δημοσιεύτηκε: 07 Αύγ 2020, 22:53
από Maejima
Σενέκας έγραψε: 07 Αύγ 2020, 22:50
δεν μετράμε κεφάλια στο θρεντ ρε πουλάκι μου

Γκόμενες σου έκανα link, ρε ψηλέ, ότι τα φυλετικά του Πουλιανού.

Re: Βούλγαρος ο Αχιλλέας και οι Μυρμιδόνες

Δημοσιεύτηκε: 07 Αύγ 2020, 22:55
από Σενέκας
Maejima έγραψε: 07 Αύγ 2020, 22:53
Σενέκας έγραψε: 07 Αύγ 2020, 22:50
δεν μετράμε κεφάλια στο θρεντ ρε πουλάκι μου

Γκόμενες σου έκανα link, ρε ψηλέ, ότι τα φυλετικά του Πουλιανού.
Ούτε βυζάκια και περιφέρειες μετράμε :102:

Re: Βούλγαρος ο Αχιλλέας και οι Μυρμιδόνες

Δημοσιεύτηκε: 07 Αύγ 2020, 22:59
από Maejima
Σενέκας έγραψε: 07 Αύγ 2020, 22:55 Ούτε βυζάκια και περιφέρειες μετράμε :102:
Ντάξει, δεν πειράζει που είσαι gay, όλοι άνθρωποι του Θεού είμαστε.

Re: Βούλγαρος ο Αχιλλέας και οι Μυρμιδόνες

Δημοσιεύτηκε: 08 Αύγ 2020, 00:04
από Ζενίθεδρος
Maejima έγραψε: 07 Αύγ 2020, 22:47 Μάλιστα, μπουρδέλο το θρέντ, και εγώ o βλάκας απαντάω.

Πάρτε μερικές γνήσιες απογόνες Σκυθών για το οφθαλμόλουτρο, έεε, για τη τέχνη, ήθελα να πώ.
Spoiler


:romance-hearteyes: Οσφραινομαι την μουνιλα.

Re: Βούλγαρος ο Αχιλλέας και οι Μυρμιδόνες

Δημοσιεύτηκε: 08 Αύγ 2020, 14:30
από Ζαποτέκος
Στα βυζαντινά χρόνια «Μυρμιδόνες» αποκαλούσαν συνήθως τους Σλάβους επειδή έρχονταν από τον βορρά. Αυτό συνέβαινε γιατί ο Αχιλλέας είχε σχετιστεί με τους Σκύθες της Ταυρικής ( Ταυροσκύθες ) και οι Μυρμιδόνες του με τους Σκύθες/Σλάβους/Ρως/Βούλγαρους .

Έτσι λοιπόν Μυρμιδόνες αποκαλούσαν και τους Σλάβους του Ταϋγέτου (Μηλιγγούς). Διαβάζουμε στον Βίο του Όσιου Νίκωνος του Μετανοείτε ( 12ος αι. ) :

Τελχίνές τινες και βάσκανοι δαίμονες εξόρμησαν ποτέ ενίοις των την χώραν λαχόντων των Εθνικών ους δη Μιληγγούς καλείν ειώθασιν αντί Μυρμιδόνων οι εγχώριοι, άνδρες αιμοφορείς και φόνιον πνέοντες πόδας τε εκτημένα εις κακίαν τρέχοντας και μηδέν άλλο ειδότες ή μόνον το ληστεύειν αεί και τα αλλότρια επισπάσθαι αρπαλέως…

Οι αρχαίες πηγές που σχετίζουν τον Αχιλλέα με την Σκυθία, Μαιώτιδα κ.λπ. είναι :

Αλκαίος :
᾿Αχίλλευς ὀ τὰς Σκυθίκας µέδεις
Παυσανίας,Λακωνικά,19,11-13 :
ὃν δὲ οἶδα λέγοντας Κροτωνιάτας περὶ Ἑλένης λόγον, ὁμολογοῦντας δέ σφισι καὶ Ἱμεραίους, ἐπιμνησθήσομαι καὶ τοῦδε. ἔστιν ἐν τῷ Εὐξείνῳ νῆσος κατὰ τοῦ Ἴστρου τὰς ἐκβολὰς Ἀχιλλέως ἱερά: ὄνομα μὲν τῇ νήσῳ Λευκή, περίπλους δὲ αὐτῇ σταδίων εἴκοσι, δασεῖα δὲ ὕλῃ πᾶσα καὶ πλήρης ζῴων ἀγρίων καὶ ἡμέρων, καὶ ναὸς Ἀχιλλέως καὶ ἄγαλμα ἐν αὐτῇ.
ἐς ταύτην πρῶτος ἐσπλεῦσαι λέγεται Κροτωνιάτης Λεώνυμος. πολέμου γὰρ Κροτωνιάταις συνεστηκότος πρὸς τοὺς ἐν Ἰταλίᾳ Λοκρούς, τῶν Λοκρῶν κατὰ οἰκειότητα πρὸς Ὀπουντίους Αἴαντα τὸν Ὀιλέως ἐς τὰς μάχας ἐπικαλουμένων, ὁ Λεώνυμος Κροτωνιάταις στρατηγῶν ἐπῄει τοῖς ἐναντίοις κατὰ τοῦτο ᾗ προτετάχθαι σφίσι τὸν Αἴαντα ἤκουε. τιτρώσκεται δὴ τὸ στέρνον καὶ— ἔκαμνε γὰρ ὑπὸ τοῦ τραύματος—ἀφίκετο ἐς Δελφούς. ἐλθόντα δὲ ἡ Πυθία Λεώνυμον ἀπέστελλεν ἐς νῆσον τὴν Λευκήν, ἐνταῦθα εἰποῦσα αὐτῷ φανήσεσθαι τὸν Αἴαντα καὶ ἀκέσεσθαι τὸ τραῦμα.
χρόνῳ δὲ ὡς ὑγιάνας ἐπανῆλθεν ἐκ τῆς Λευκῆς, ἰδεῖν μὲν ἔφασκεν Ἀχιλλέα, ἰδεῖν δὲ τὸν Ὀιλέως καὶ τὸν Τελαμῶνος Αἴαντα, συνεῖναι δὲ καὶ Πάτροκλόν σφισι καὶ Ἀντίλοχον: Ἑλένην δὲ Ἀχιλλεῖ μὲν συνοικεῖν, προστάξαι δέ οἱ πλεύσαντι ἐς Ἱμέραν πρὸς Στησίχορον ἀγγέλλειν ὡς ἡ διαφθορὰ τῶν ὀφθαλμῶν ἐξ Ἑλένης γένοιτο αὐτῷ μηνίματος. Στησίχορος μὲν ἐπὶ τούτῳ τὴν παλινῳδίαν ἐποίησεν
Στράβων,7.3.16
Στράβων,7.3.19
:
ἐπὶ δὲ τῷ στόματι τοῦ Τύρα πύργος ἐστὶ Νεοπτολέμου καλούμενος καὶ κώμη Ἑρμώνακτος λεγομένη. ἀναπλεύσαντι δὲ ἑκατὸν τετταράκοντα σταδίους ἐφ᾽ ἑκάτερα πόλεις, ἡ μὲν Νικωνία ἡ δ᾽ ἐν ἀριστερᾷ Ὀφιοῦσσα: οἱ δὲ προσοικοῦντες τῷ ποταμῷ πόλιν φασὶν ἀνιόντι ἑκατὸν καὶ εἴκοσι σταδίους. διέχει δὲ τοῦ στόματος ἡ νῆσος ἡ Λευκὴ δίαρμα πεντακοσίων σταδίων, ἱερὰ τοῦ Ἀχιλλέως, πελαγία.
(…)
μετὰ δὲ τὴν πρὸ τοῦ Βορυσθένους νῆσον ἑξῆς πρὸς ἀνίσχοντα ἥλιον ὁ πλοῦς ἐπὶ ἄκραν τὴν τοῦ Ἀχιλλείου δρόμου, ψιλὸν μὲν χωρίον καλούμενον δ᾽ ἄλσος, ἱερὸν Ἀχιλλέως: εἶθ᾽ ὁ Ἀχίλλειος δρόμος, ἁλιτενὴς χερρόνησος: ἔστι γὰρ ταινία τις ὅσον χιλίων σταδίων μῆκος ἐπὶ τὴν ἕω, πλάτος δὲ τὸ μέγιστον δυεῖν σταδίων, ἐλάχιστον τεττάρων πλέθρων, διέχουσα τῆς ἑκατέρωθεν τοῦ αὐχένος ἠπείρου σταδίους ἑξήκοντα, ἀμμώδης, ὕδωρ ἔχουσα ὀρυκτόν: κατὰ μέσην δ᾽ ὁ τοῦ ἰσθμοῦ αὐχὴν ὅσον τετταράκοντα σταδίων: τελευτᾷ δὲ πρὸς ἄκραν ἣν Ταμυράκην καλοῦσιν, ἔχουσαν ὕφορμον βλέποντα πρὸς τὴν ἤπειρον: μεθ᾽ ἣν ὁ Καρκινίτης κόλπος εὐμεγέθης, ἀνέχων πρὸς τὰς ἄρκτους ὅσον ἐπὶ σταδίους χιλίους, οἱ δὲ καὶ τριπλασίους φασὶ μέχρι τοῦ μυχοῦ … καλοῦνται δὲ Τάφριοι. τὸν δὲ κόλπον καὶ Ταμυράκην καλοῦσιν ὁμωνύμως τῇ ἄκρᾳ.
Αρριανός, Περίπλους Ευξείνου Πόντου,87-90 :
κατὰ τοῦτο μάλιστα τὸ στόμα ἐπ᾽ εὐθὺ πλέοντι ἀνέμῳ ἀπαρκτίᾳ ἰδίως τό πέλαγος νῆσος πρόκειται, ἥντινα οἳ μὲν Ἀχιλλέως νῆσον, οἳ δὲ Δρόμον Ἀχιλλέως, οἳ δὲ Λευκὴν ἐπὶ τῆς χρόας ὀνομάζουσιν. ταύτην λέγεται Θέτις ἀνεῖναι τῷ παιδί, καὶ ταύτην οἰκεῖν τὸν Ἀχιλλέα. καὶ νεώς ἐστιν ἐν αὐτῇ τοῦ Ἀχιλλέως, καὶ ξόανον τῆς παλαιᾶς ἐργασίας..ἡ δὲ νῆσος ἀνθρώπων μὲν ἐρήμη ἐστίν, νέμεται δὲ αἰξὶν οὐ πολλαῖς. καὶ ταύτας ἀνατιθέναι λέγονται τῷ Ἀχιλλεῖ ὅσοι προσίσχουσι. καὶ ἄλλα πολλὰ ἀναθήματα ἀνάκειται ἐν τῷ νεῷ, φιάλαι καὶ δακτύλιοι καὶ λίθοι τῶν πολυτελεστέρων, καὶ ἐπιγράμματα, τὰ μὲν Ῥωμαῖκῶς τὰ Ἑλληνικῶς πεποιημένα ἐν ἄλλῳ καὶ ἄλλῳ μέτρῳ, ἔπαινοι τοῦ Ἀχιλλέως. ἔστιν δὲ ἃ καὶ τοῦ Πατρόκλου: καὶ γὰρ καὶ τὸν Πάτροκλον τιμῶσιν σὺν τῷ Ἀχιλλεῖ ὅσοι τῷ Ἀχιλλεῖ χαρίζεσθαι ἐθέλουσιν. ὄρνιθες δὲ πολλοὶ αὐλίζονται ἐν τῇ νήσῳ, λάροι καὶ αἴθυιαι καὶ κορῶναι αἱ θαλάσσιαι τὸ πλῆθος οὐ σταθμητοί. οὗτοι οἱ ὄρνιθες θεραπεύουσιν τοῦ Ἀχιλλέως τὸν..
Αρκτίνος :
(…)καὶ τὸν νεκρὸν τοῦ Ἀχιλλέως προτίθενται. καὶ Θέτις ἀφικομένη σὺν Μούσαις καὶ ταῖς ἀδελφαῖς θρηνεῖ τὸν παῖδα· καὶ μετὰ ταῦτα ἐκ τῆς πυρᾶς ἡ Θέτις ἀναρπάσασα τὸν παῖδα εἰς τὴν Λευκὴν νῆσον διακομίζει. οἱ δὲ Ἀχαιοὶ τὸν τάφον χώσαντες ἀγῶνα τιθέασι,
Στέφανος Βυζάντιος :
Αχίλλειος δρόμος, νήσος μετά την Ταυρικήν, έστι καί νήσος Αχίλλεια, ως δ’ ένιοι, Λευκή, έστι καί κώμη επί τω στόματι της Μαιώτιδος.