Phorum.com.gr

Και λίγες ακόμα
https://en.wikipedia.org/wiki/Hawaiian_ ... ntemporary
https://books.google.gr/books?id=3zG_DQ ... th&f=false
https://en.wikisource.org/wiki/Code_of_Indian_Offenses
https://books.google.gr/books?id=jxjD2K ... h.&f=false

ΑΛΛΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΠΟΥ ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΤΩΝ ΗΠΑ: ΕΒΡΑΙΟΙ, ΜΟΡΜΟΝΟΙ, ΜΑΓΙΣΣΕΣ

ΕΒΡΑΙΟΙ

Λέγεται ότι το φαινόμενο του αντισημιτισμού στις ΗΠΑ δεν έλαβε ποτέ τις τρομακτικές διαστάσεις της Ευρώπης. Αν και αυτή η δήλωση είναι μάλλον αληθής, οι ιστορικοί της Αμερικής έχουν δείξει ότι δεν υπήρξε ποτέ περίοδος της ιστορίας των ΗΠΑ χωρίς εκδηλώσεις αντισημιτισμού.

Η πρώτη μαρτυρία αντισημιτισμού με θρησκευτική πινελιά μπήκε από την εποχή της εγκατάστασης των Ολλανδών στην αποικία του Νέου Άμστερνταμ. Συγκεκριμένα τον 17ο αιώνα ο Γενικός Διευθυντής της αποικίας Peter Stuyvesant στην προσπάθειά του να διατηρήσει την ισχύ της Αναμορφωτικής Ολλανδικής Εκκλησίας δεν επέτρεψε την οργάνωση εκκλησιών άλλων δογμάτων και χαρακτήρισε τους Εβραίους «άτιμους, πολύ αποκρουστικούς, μισητούς εχθρούς του Θεού που βλασφημούν το όνομά του».

Η επόμενη εκδήλωση αντισημιτισμού εντοπίζεται στα χρόνια του Αμερικάνικου Εμφύλιου σε μια διαταγή του Αμερικανού στρατηγού των Βόρειων Οδυσσέα Γκραντ. Το 1862 ο Γκραντ εξέδωσε την γενική διαταγή Νο 11 αποβάλλοντας τους Εβραίους από την περιοχή ελέγχου στο δυτικό Tennessee ενώ ο συνταγματάρχης του χρησιμοποιώντας τον βιβλικό όρο «Ισραηλίτες» τόνιζε ότι πρέπει να μένουν μακριά διότι είναι μια ανυπόφορη ενόχληση!

Αν και μεγάλο μέρος του αμερικάνικου αντισημιτισμού είχε οικονομικά κίνητρα δεν έλλειψαν και οι γελοιογραφίες που συνδύαζαν τον οικονομικό παράγοντα με τον θρησκευτικό. Η μακραίωνη ρετσινιά της σταύρωσης του Ιησού από τους Εβραίους ήταν τυπικό μοτίβο.



Ο αντισημιτισμός έγινε πιο συχνός και έντονος στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα. Στο διάστημα αυτό ξεχωρίζουν τρεις σοβαρές περιπτώσεις (μέσα από πολλές δυστυχώς). Η πρώτη αφορά το θανάσιμο λιντσάρισμα του Leo Frank, από μια ομάδα ένοπλων πολιτών το 1915. Ο Leo Frank ήταν επιστάτης εργοστασίου της Ατλάντα στη Georgia στο οποίο βρέθηκε δολοφονημένο και βιασμένο ένα νεαρό 13χρονο κορίτσι. Παρότι αρχικά ο Frank δεν θεωρούνταν ύποπτος, η πίεση της αντισημιτικής κοινής γνώμης ώθησε την αστυνομία να τον συλλάβει. Ο κυβερνήτης μετέτρεψε την ποινή από θάνατο σε ισόβια. Ο αντισημιτικός όχλος φοβούμενος ότι ο Frank τελικά θα αθωωθεί, πήρε τα όπλα απήγαγε τον Frank από την φυλακή και τον δολοφόνησε κρεμώντας τον από ένα δέντρο. Ανάμεσα στον όχλο ήταν ένας μη χειροτονημένος ιερέας ενώ οι αρχηγοί του όχλου ήταν ιδρυτικά μέλη της μελλοντικής Ku Klux Klan η οποία είναι γνωστή για την φανατική προτεσταντική και αντισημιτική ιδεολογία της.


Η δεύτερη περίπτωση είναι αυτή του κακόφημου καθολικού ιερέα Charles Coughlin ο οποίος στα τέλη της δεκαετίας του 1930 διακήρυττε την αντισημιτική του προπαγάνδα μέσα από τη ραδιοφωνική του εκπομπή και την εφημερίδα που εξέδιδε με τίτλο Social Justice προσελκύοντας έως και 15 εκατομμύρια υποστηρικτές! Κατηγορούσε τους Εβραίους για την μεγάλη οικονομική ύφεση της εποχής και για την μπολσεβίκικη επανάσταση! Κατά τον Coughlin ο μαρξιστικός αθεϊσμός ήταν εβραϊκή συνωμοσία! Μέσω της εφημερίδας του μοίραζε τα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών» και στην αρθρογραφία του προσπαθούσε να μιμηθεί τους αντισημιτικούς λόγους του Γιόσεφ Γκέμπελς. Κατηγόρησε τους Εβραίους για το διωγμό τους κατά τη Νύχα των Κρυστάλλων υποστηρίζοντας ότι αυτοί πρώτοι δίωξαν τους χριστιανούς! Η αυξανόμενη ένταση των αντισημιτικών λόγων του στο ραδιόφωνο ανάγκασαν κάποιους σταθμούς της Νέας Υόρκης και του Σικάγο να μην μεταδίδουν το πρόγραμμά του με αποτέλεσμα στη ναζιστική Γερμανία ο Coughlin να γίνει ήρωας!


Το 1938, 2000 πιστοί ακόλουθοι του Coughlin διαδήλωσαν στους δρόμους της Νέας Υόρκης εναντίον των νέων νόμων ασύλου που θα αύξανε τον αριθμό των Εβραίων αποίκων στις ΗΠΑ. Κεντρικό σύνθημα του χριστιανικού όχλου του Coughlin ήταν «Στείλτε τους Εβραίους από εκεί που ήρθαν μέσα σε βάρκες που να μπάζουν νερά». Άλλη μια ένδειξη ειλικρινούς χριστιανικής αγάπης για τον συνάνθρωπο…

Ο Coughlin υποστήριζε ενεργά μετά το 1936 μια μυστική οργάνωση με την ονομασία «Χριστιανικό Μέτωπο» που είχε σκοπό την δολοφονία Εβραίων, κομουνιστών και Γερουσιαστών και την εγκαθίδρυση μιας δικτατορίας παρόμοιας με αυτή του Χίτλερ στη Γερμανία. Μετά την εξάρθρωση της εν λόγω οργάνωσης και αργότερα με την επίθεση των Ιαπώνων στο Περλ Χάρμπορ η φήμη και η επιρροή του Charles Coughlin συρρικνώθηκε δραματικά.

Η τρίτη γνωστή περίπτωση σχετίζεται με τη δράση του αντισημίτη Ευαγγελιστή Gerald Burton Winrod


To 1925 ο Winrod ίδρυσε στο Κάνσας την χριστιανοφασιστική οργάνωση «Υπερασπιστές της Χριστιανικής Πίστης» η οποία εκτός από τον αντισημιτισμό, περιείχε στην ιδεολογική της ατζέντα την εναντίωση στη διδασκαλία της εξέλιξης στα δημόσια σχολεία, την εναντίωση στους ομοφυλόφιλους και την υποστήριξη στον φυλετικό διαχωρισμό. Ο Winrod υποστήριζε με θέρμη την αυθεντικότητα των «Πρωτοκόλλων των Σοφών της Σιών», θεωρούσε τις ΗΠΑ εκλεκτή χώρα του Θεού και αποκαλούσε τον Franklin Roosevelt «Διάβολο που συνδέεται με την εβραιοκομουνιστική συνωμοσία».

Οι αντισημιτικές ιδέες του Winrod ξεδιπλώθηκαν εκτενώς στο βιβλίο του The Jewish Assault on Christianity. Στο βιβλίο αυτό μεταξύ άλλων δήλωνε ότι οι ίδιες δυνάμεις που σταύρωσαν τον Ιησού πριν από 19 αιώνες, προσπαθούν τώρα να σταυρώσουν και την Εκκλησία του. Κατηγορούσε την επίσημη εκκλησία για παθητική στάση έναντι των Εβραίων και τόνιζε ότι ο Ιησούς γνώριζε καλύτερα από καθέναν τα εβραϊκά εγκλήματα γι’ αυτό και κατακεραύνωσε τους Εβραίους στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου. Για την έντονη αντισημιτική του δράση κέρδισε -δικαιολογημένα- το παρατσούκλι ο «Ναζί του Κάνσας». Άξιος!


ΜΟΡΜΟΝΟΙ

Οι Μορμόνοι ήταν μία ακόμα θρησκευτική ομάδα που στοχοποιήθηκε από τη χριστιανική διοίκηση, την Εκκλησία και τον χριστιανικό όχλο. Οι διωγμοί που υπέστησαν προέκυψαν από την αυξανόμενη κοινωνικοπολιτική δύναμη που αποκτούσε η κοινότητά τους αλλά και από τις διαφορές στα θρησκευτικά έθιμα όπως η πολυγαμία την οποία οι υπόλοιποι χριστιανοί θεωρούσαν αηδιαστική και απομεινάρι των βάρβαρων κοινωνιών. Οι πιο γνωστές περιπτώσεις διωγμού κατά των Μορμόνων είναι οι ακόλουθες:

-Από το 1830 που ιδρύθηκε η πρώτη εκκλησία των Μορμόνων στη Νέα Υόρκη (Εκκλησία του Χριστού) και μέχρι το 1839 τα μέλη της πιέζονται συνεχώς από τους χριστιανούς κατοίκους που τους καταστρέφουν περιουσίες αλλά και από την διοίκηση με αποτέλεσμα να μετακινούνται από κομητεία σε κομητεία και τελικά από τη μια πολιτεία στην άλλη (Οχάιο-Μιζούρι-Ιλινόις).

-Στις 27 Οκτωβρίου 1838 ο Κυβερνήτης του Μιζούρι Lilburn Boggs εξέδωσε την περιβόητη Διαταγή Εξολόθρευσης η οποία όριζε ότι «Οι Μορμόνοι πρέπει να αντιμετωπίζονται ως εχθροί, και πρέπει να εξολοθρευθούν ή να διωχθούν από την Πολιτεία».

(Το πρωτότυπο χειρόγραφο κείμενο της διαταγής)

-Τρεις μέρες μετά την προαναφερθείσα διαταγή η πολιτοφυλακή του Μιζούρι επιτέθηκε σε μια εγκατάσταση Μορμόνων στην κομητεία Caldwell του Μιζούρι και σκότωσε 18 Μορμόνους χωρίς να υποστεί ούτε μία απώλεια.

-Το 1862 το Κογκρέσο ψήφισε νόμο εναντίον του μορμονικού εθίμου της πολυγαμίας και πολλοί ηγέτες των Μορμόνων που το εφάρμοζαν καταδικάστηκαν αν και στην αρχή δεν ήταν εύκολο να επιβεβαιωθεί η κάθε περίπτωση λόγω των φτωχών αρχείων γάμων. Το 1882 και το 1887 το Κογκρέσο προσπάθησε με νέους νόμους να πείσει την Εκκλησία των Μορμόνων να εγκαταλείψει το έθιμο της πολυγαμίας. Οι νόμοι αυτοί απαγόρευαν στους Μορμόνους να κατέχουν δημόσια θέση, να γίνονται ένορκοι και να ψηφίζουν. Το κράτος αφαίρεσε τον καταστατικό χάρτη της Εκκλησίας των Μορμόνων της οποίας η περιουσία κατασχέθηκε και μοιράστηκε στα δημόσια σχολεία. Συνολικά πάνω από 1000 μορμόνοι καταδικάστηκαν από τους νόμους κατά της πολυγαμίας και τιμωρήθηκαν με πρόστιμο ή φυλάκιση. Τελικά το 1890 ο πρόεδρος της Εκκλησίας των Μορμόνων εξέδωσε μανιφέστο στο οποίο καλούσε τα μέλη της να απέχουν από το παράνομο έθιμο της πολυγαμίας.

-Τα πάνδεινα μέχρι το θάνατό του υπέστη ο ιδρυτής της θρησκευτικής σέχτας των Μορμόνων, Joseph Smith. Φυλακίστηκε πάνω από 30 φορές χωρίς να βρεθεί ένοχος σε καμία από τις κατηγορίες εναντίον του. Το 1832 ο εξαγριωμένος όχλος του Οχάιο τον περιέλουσε με πίσσα και πούπουλα! Το ίδιο έκαναν και σε έναν σύντροφό του. Τους ξυλοφόρτωσαν άγρια και τους παράτησαν στο έδαφος νομίζοντάς τους για νεκρούς (ενώ ήταν αναίσθητοι στην πραγματικότητα).

Στις 27 Ιουνίου 1844 ο Smith και ο αδερφός του ενώ βρίσκονταν φυλακισμένοι στην πόλη Carthage του Ιλινόις, δέχτηκαν φονική επίθεση από έναν ακόμα εξαγριωμένο όχλο αντιμορμονικών συναισθημάτων. Οι δύο άντρες δολοφονήθηκαν από τα πυρά των εισβολέων. Ο Smith προσπάθησε να διαφύγει από το παράθυρο του δευτέρου ορόφου αλλά πυροβολήθηκε και έπεσε στο εξωτερικό έδαφος. Σύμφωνα μάλιστα με μια αμφιλεγόμενη μαρτυρία ένας από τους επιτιθέμενους προσπάθησε να κόψει το κεφάλι του πτώματος του Smith για λήψη αμοιβής αλλά εμποδίστηκε από «θεϊκή παρέμβαση».



ΜΑΓΙΣΣΕΣ

Το κυνήγι μαγισσών υπήρξε δημοφιλές χριστιανικό «σπορ» στην Ευρώπη της ύστερης μεσαιωνικής και νεότερης εποχής. Κι επειδή οι άποικοι φέρνουν στη νέα γη τον πολιτισμό τους, κάπως έτσι έγινε και με το κυνήγι μαγισσών. Η πιο γνωστή περίπτωση θανάτωσης μαγισσών από τους θρησκόληπτους πουριτανούς των ΗΠΑ είναι φυσικά οι δίκες του Σάλεμ το 1692 στη Μασαχουσέτη. Σε αυτές πάνω από 200 άνθρωποι κατηγορήθηκαν για μαγεία. Οι 30 κρίθηκαν ένοχοι και 19 εκτελέστηκαν στην κρεμάλα (14 γυναίκες και 5 άντρες). Επίσης ένας ηλικιωμένος κατηγορούμενος θανατώθηκε με σύνθλιψη από πέτρες επειδή αρνήθηκε να παρουσιαστεί στο δικαστήριο!


Αυτό που αρκετός κόσμος δεν γνωρίζει είναι οι περιπτώσεις εκτελέσεων «μαγισσών» στην προ-Σάλεμ περίοδο των ΗΠΑ. Μια χαρακτηριστική περίπτωση είναι τα συμβάντα στην πόλη Hartford του Connecticut στα μέσα του 17ου αιώνα. Η πρώτη «μάγισσα» που κρεμάστηκε ως «μάγισσα» ήταν η Alice Young to 1647. Μετά από αυτήν και μέχρι το 1662 άλλοι 5 κάτοικοι του Connecticut στάλθηκαν στην κρεμάλα με την κατηγορία της μαγείας. Το 1662 ήταν όμως το έτος κορύφωσης της υστερίας γύρω από τις μάγισσες. Τον Μάρτιο του συγκεκριμένου έτους μετά τον θάνατο ενός οκτάχρονου κοριτσιού, οι απογοητευμένοι θρησκόληπτοι γονείς του διέκριναν το έργο του διαβόλου πίσω από το θάνατο και κατηγόρησαν μια γειτόνισσα με την οποία έκανε παρέα η κόρη τους. Στο σημείο εκείνο ξέσπασε ένα ντόμινο κατηγοριών για μαγεία στην περιοχή όπου ο κάθε κάτοικος κατηγορούσε τον γείτονά του και τούμπαλιν! Δεν έλλειψαν περιπτώσει ο σύζυγος να κατηγορεί την ίδια του τη σύζυγο και το ανάποδο!

Τραγελαφική ήταν η τεκμηρίωση της μαγείας σε ορισμένες περιπτώσεις της «έρευνας». Οι εξεταστές έριξαν στο νερό ένα κατηγορούμενο ζευγάρι δεμένο χειροπόδαρα για να διαπιστώσουν αν βουλιάζει καθώς σύμφωνα με την επικρατούσα θεωρία οι μάγισσες «δεν βουλιάζουν» στο νερό! Τελικά 4 άτομα εκτελέστηκαν στην αγχόνη του Hartofrd ως μάγισσες/μάγοι μετά τον θάνατο του κοριτσιού. Αυτές ήταν και οι τελευταίες εκτελέσεις μαγισσών στο Hartford αλλά όχι στην περιοχή του Connecticut εν γένει όπου πραγματοποιήθηκαν άλλες 11 εκτελέσεις μέχρι το 1697.



Το ότι οι δίκες των μαγισσών στις ΗΠΑ δεν είχαν μόνο κοινωνικοπολιτικά κίνητρα αλλά και θρησκευτικά έχει καταδειχθεί από την ιστορική έρευνα. Από τα ιστορικά αρχεία προκύπτει ότι οι «μάγισσες» κατηγορούνταν για κακόβουλη συνέργεια με τον Σατανά που είναι ο εχθρός του χριστιανικού Θεού και για την έλλειψη φόβου Θεού! Στις ετυμηγορίες χρησιμοποιείτο ό όρος «Σύμφωνα με το νόμο του Θεού και της κοινοπολιτείας, σου αξίζει ο θάνατος». Στη νομοθεσία του Connecticut η μαγεία ήταν ένα από τα 12 θανάσιμα αδικήματα. Οι βαθιά θρησκευόμενοι πουριτανοί της περιοχής στήριζαν τη νομοθεσία της αποικίας τους στα εδάφια της Παλαιάς Διαθήκης.

Έξοδος, 22.18: φαρμακοὺς οὐ περιποιήσετε. (μτφρ: Μαγους δεν θα αφήσετε να ζουν.)

Λευιτικό, 20.27: Καὶ ἀνὴρ ἢ γυνή, ὃς ἂν γένηται αὐτῶν ἐγγαστρίμυθος ἢ ἐπαοιδός, θανάτῳ θανατούσθωσαν ἀμφότεροι· λίθοις λιθοβολήσετε αὐτούς, ἔνοχοί εἰσι. (μτφρ. Ανήρ η γυνή οι οποίοι ήθελον γίνει εγγαστρίμυθοι η μάγοι ψάλλοντες μαγικάς ωδάς, θα τιμωρηθούν και οι δύο δια θανάτου, θα τους εκτελέσετε δια λιθοβολισμού. Είναι ένοχοι.) [Μετάφραση Κολιτσάρα]

Ο γενικότερα αυστηρός, προσηλωμένος στις βιβλικές επιταγές, τρόπος ζωής των πουριτανών της Μασαχουσέτης και ο φόβος της τιμωρίας του Θεού για οποιεσδήποτε παρεκκλίσεις από τους κανόνες του συνέβαλλαν στην επιθετικότητα εναντίον των υποτιθέμενων μαγισσών. Κάποιοι ιερείς πίστευαν ότι ήταν πολύ κοντά η εποχή της έλευσης του Αντίχριστου και έβλεπαν τις μάγισσες ως «στρατιώτες» του έτοιμες να επιτελέσουν το σκοτεινό έργο του. Αμαρτίες των μελών της κοινωνίας των πουριτανών αποίκων όπως προγαμιαίες ερωτικές σχέσεις και υποψίες για νόθα τέκνα αύξαναν την πιθανότητα να συνδεθεί μια γυναίκα με τη μαγεία όπως και έγινε σε περιπτώσεις κατηγορούμενων των δικών του Σάλεμ.

Πηγές για το προηγούμενο κείμενο
https://www.history.com/this-day-in-his ... led-by-mob
https://en.wikipedia.org/wiki/Mormonism ... st_Mormons
https://www.bbc.co.uk/religion/religion ... th_1.shtml
https://www.crf-usa.org/bill-of-rights- ... he-mormons
https://en.wikipedia.org/wiki/History_o ... ted_States
https://www.history.com/news/before-sal ... witch-hunt
https://www.history.com/topics/colonial ... tch-trials
https://www.learnreligions.com/facts-ab ... ls-2562897
https://msu.edu/~shahfaiz/Salem/religion.html

ΑΛΑΣΚΑ: Η ΡΩΣΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΠΑΚΕΤΟ ΜΕ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗ ΙΝΔΙΑΝΩΝ, ΕΜΠΟΡΙΟ ΓΟΥΝΑΣ ΚΑΙ ΨΕΥΔΟ-ΜΑΡΤΥΡΕΣ



Μπορεί το μεγαλύτερο τμήμα της αμερικάνικης ηπείρου να εκχριστιανίστηκε από φορείς της δυτικής χριστιανοσύνης, ωστόσο για μια χρονική περίοδο που υπερβαίνει τον ένα αιώνα (1732-1867) η ανατολική ορθοδοξία έκανε και αυτή το μπάσιμό της στην Αμερική μέσω της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Σε αντίθεση με τους Ισπανούς, Πορτογάλους και Άγγλους αποικιστές, οι ορθόδοξοι Ρώσοι έφτασαν στην Αμερική από τα δυτικά μέσω Βερίγγειου πορθμού και των Αλεούτιων νησιών του βόρειου Ειρηνικού.

Η Τσαρική κυβέρνηση ενθάρρυνε την προώθηση των Ρώσων στην ενδοχώρα της Αλάσκας παράλληλα με την εξάπλωση της Ορθοδοξίας με την οποία θα γινόταν εφικτό το σχέδιο της «Ρωσοποίησης» και της «ειρηνοποίησης» των Ινδιάνων (Αλεούτοι, Tingit, Εσκιμώοι κ.α.). Οι Ρώσοι ενδιαφέρονταν περισσότερο για το εμπόριο γούνας από τα ζώα που διαβιούσαν στην περιοχή όπως η βίδρα. Το μονοπώλιο εμπορίου γούνας θα διευκολυνόταν με τον εκχριστιανισμό των Ινδιάνων καθώς έτσι θα μπορούσαν να τους επηρεάζουν και να τους αξιοποιούν αποτελεσματικότερα.

Πολλές εταιρίες εισήλθαν στον ανταγωνισμό για το εμπόριο γούνας με την πιο γνωστή να είναι η κρατική Ρωσο-Αμερικάνικη Εταιρία που ιδρύθηκε το 1799. Με την υποστήριξη της εξουσίας λοιπόν οι Ρώσοι αποικιστές και έμποροι άρχισαν να εξαπλώνονται στην Αλάσκα, να εκμεταλλεύονται τους πόρους της και να εμπορεύονται τις γούνες. Το δυσάρεστο όμως είναι ότι αυτά έγιναν εις βάρος των ντόπιων πληθυσμών τους οποίους οι Ρώσοι υποδούλωσαν και τους υποχρέωσαν σε καταναγκαστική εργασία. Όταν στέρευαν τα αποθέματα χερσαίων ζώων προς εκμετάλλευση οι Ινδιάνοι αναγκάζονταν να κυνηγούν ζώα στις επικίνδυνες θάλασσες της περιοχής.

Οι Ρώσοι γουναράδες χρησιμοποιούσαν συστηματικά ένοπλη βία και όταν οι Ινδιάνοι ξεσηκώνονταν απέναντι στην ρωσική καταπίεση, οι Ρώσοι σκότωναν πολλούς Ινδιάνους και κατέστρεφαν τα πλεούμενα και τον κυνηγετικό εξοπλισμό τους αφήνοντάς τους σε κατάσταση λιμοκτονίας. Άλλη μέθοδος εκμετάλλευσης ήταν ο φόρος iasak τον οποίο υποχρεώνονταν να αποδίδουν οι Ινδιάνοι στους Ρώσους εμπόρους με τη μορφή δερμάτων ζώων. Παρότι η Αυτοκράτειρα «Μεγάλη» Αικατερίνη κατήργησε τον φόρο iasak το 1799 και καλούσε για ειρηνική αντιμετώπιση των Ινδιάνων, η ίδια ήταν αυτή που θέσπισε την υποχρεωτική στρατολόγηση Ινδιάνων μεταξύ των ηλικιών 18 έως 50 στο κυνήγι φώκιας για λογαριασμό της Ρωσο-Αμερικάνικης Εταιρίας.

Με τις πλάτες της ένοπλης κυριαρχίας και της κρατικής προστασίας λοιπόν βρήκαν πρόσφορο έδαφος οι Ρώσοι ιεραπόστολοι σαν τον Άγιο Ιννοκέντιο για να κηρύξουν το Ευαγγέλιο στους Ινδιάνους της Αλάσκας με εξαιρετικά αποτελέσματα αφού ακόμα υπάρχουν ορθόδοξες κοινότητες μεταξύ των Ινδιάνων κατοίκων της. Άλλωστε για τον υπόδουλο, για αυτόν που η επιβίωσή του εξαρτάται από τις ορέξεις του δυνάστη του, η προσχώρηση στην θρησκεία του κατακτητή μοιάζει η πιο σοφή επιλογή. Η Ρωσική Εκκλησία γενικά δεν αντέδρασε δυναμικά στις βάναυσες αυτές πρακτικές των κοσμικών και οι εκπρόσωποί της προσηλώθηκαν στο προσηλυτιστικό τους έργο με μεταφράσεις ιερών κειμένων στις γλώσσες των αυτόχθονων.

Μια παράμετρος που δεν πρέπει να παραλειφθεί είναι οι σχέσεις των Ρώσων γουνέμπορων με τις γυναίκες των Ινδιάνων. Στο διάστημα που οι Ινδιάνοι άντρες απουσίαζαν για κυνήγι και για τις αγγαρείες που τους είχαν επιβληθεί, οι Ρώσοι γουνέμποροι προσέγγιζαν τις Ινδιάνες στα χωριά τους και ερωτοτροπούσαν μαζί τους. Άλλες φορές πλήρωναν ένα ποσό για να τις αποκτήσουν και άλλες φορές τις βίαζαν. Το αποτέλεσμα αυτής της εντατικοποίησης των ερωτικών σχέσεων ήταν να γίνουν πολλοί γάμοι μεταξύ Ρώσων αντρών και Ινδιάνων γυναικών και να προκύψει ένας μεικτός πληθυσμός απογόνων (κρεολικός).

Τα παιδιά των μεικτών γάμων βρέθηκαν στο επίκεντρο της Ρωσικής Εκκλησίας η οποία ανέλαβε την εκπαίδευσή τους σύμφωνα με της αρχές της Ρωσικής Ορθοδοξίας. Μετά την ολοκλήρωσή της τα παιδιά συχνά στέλνονταν στη Ρωσία για να σπουδάσουν χαρτογραφία, υπηρεσίες πληροφοριών για το στρατό και...θεολογία! Το μεγαλύτερο βέβαια δράμα των αυτόχθονων πέρα από την κακοποίηση, τις αδικίες, τον προσηλυτισμό και την φυσική εξόντωση ήταν ο αποδεκατισμός τους από τις ασθένειες που έφεραν οι Ρώσοι στην Αλάσκα.

Τέλος, όπως είναι πάγια τακτική της χριστιανικής φιλολογίας, έτσι και η χριστιανική περιπέτεια των Ρώσων στην Αλάσκα άφησε τους δικούς της «μάρτυρες» που μνημονεύονται μέχρι σήμερα. Η πιο γνωστή περίπτωση είναι του Άγιου Πέτρου του Αλεούτη, ενός Ινδιάνου του νησιού Kodiak στα νότια της Αλάσκας που αρχικά ονομαζόταν Cungagnaq και ασπάστηκε την Ορθοδοξία. Η ιστορία λέει ότι συμμετείχε σε μια αποστολή εμπορίου γούνας προς τα νότια και αιχμαλωτίστηκε από τους Ισπανούς στο San Pedro της Καλιφόρνια. Οι ιερείς της Καθολικής Εκκλησίας απαίτησαν να αποδεχτεί τον Καθολικισμό και να εγκαταλείψει την Ορθοδοξία αλλά αυτός αρνήθηκε. Στη συνέχεια οι καθολικοί ιερείς σε συνεργασία με Ινδιάνους τον βασάνισαν. Του έκοψαν τα δάχτυλα των ποδιών και των χεριών. Ο Πέτρος όμως δεν αλλαξοπίστησε και τελικά τον διαμέλισαν μέχρι θανάτου. Η συγκεκριμένη αφήγηση ενώ έχει ιστορικό πυρήνα, εντούτοις έχει διανθιστεί με ψεύδη όπως η αναφορά σε Ιησουίτες βασανιστές σε μια εποχή που το τάγμα των Ιησουιτών είχε αποχωρήσει από την Καλιφόρνια ενώ και οι πρώτες χρονικά πηγές που μιλούν για εκτέλεση ενός Ινδιάνου με το όνομα Cungagnaq από τους Ισπανούς δεν κάνουν καμία αναφορά σε αίτημα για αλλαγή πίστης πριν την εκτέλεση.



Η ΧΑΡΙΣΤΙΚΗ ΒΟΛΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥΣ

Με την πώληση της Αλάσκας στους Αμερικανούς το 1867, ανέλαβαν δράση προτεστάντες και καθολικοί ιεραπόστολοι διαδίδοντας περαιτέρω την χριστιανική πίστη. Πολλοί ορθόδοξοι αλλαξοπίστησαν. Μαζί με τους ιεραπόστολους έφτασαν και Αμερικανοί άποικοι των οποίων τα έθιμα διέφεραν ριζικά από αυτά των ιθαγενών. Τα νέα έθιμα επιβλήθηκαν στους ιθαγενείς. Η παραδοσιακή Ινδιάνικη τέχνη της Αλάσκας κατέρρευσε και οι Ινδιάνοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις θρησκευτικές τους τελετές. Τα τοτέμ και τα παραδοσιακά εμβλήματα παραδόθηκαν στις φλόγες. Τα παραδοσιακά ινδιάνικα συμπόσια και οι χοροί με μάσκες απαγορεύτηκαν. Ο Σαμανισμός που ήταν η κύρια θρησκευτική πρακτική των Ινδιάνων της περιοχής, τέθηκε εκτός νόμου. Θα έπρεπε να φτάσουμε στη δεκαετία 1970-1979 για να ξαναδούμε εκφάνσεις του πολιτισμού των ιθαγενών να αναβιώνουν. Σήμερα γίνεται αγώνας για να διατηρηθεί η σημαντική αυτή κληρονομιά μέσα από τις αναμνήσεις των γηραιότερων...

Πηγές:
Russian Colonization of Alaska: Transformation from Siberian Shamanism to Orthodox Christianity
https://en.wikipedia.org/wiki/Alaska_Natives#History
https://en.wikipedia.org/wiki/Peter_the_Aleut
https://en.wikipedia.org/wiki/Innocent_of_Alaska
https://en.wikipedia.org/wiki/Russian_c ... e_Americas
https://books.google.gr/books?id=dlnkG6 ... ed&f=false
https://books.google.gr/books?id=Y8tHDw ... en&f=false

ΒΟΡΕΙΑ ΑΜΕΡΙΚΗ - ΚΑΝΑΔΑΣ

«Ο πρωταρχικός στόχος της νομοθεσίας μας είναι να απαλλαχτούμε από το φυλετικό σύστημα των Ινδιάνων και να τους αφομοιώσουμε από όλες τις απόψεις μέσα στους άλλους κατοίκους της επικράτειας όσο το δυνατόν γρηγορότερα». (Sir John A. Macdonald-Πρωθυπουργός Καναδά, 1887)

«Γνωρίζουμε ένα πρόσωπο από την ανταλλαγή ιδεών πάνω απ’ όλα. Αλλά αυτή η διανοητική ανταλλαγή μετά βίας μπορεί να πραγματοποιηθεί με έναν Εσκιμώο. Δεν είναι συνηθισμένος να αναλύει και να συντονίζει τις σκέψεις του. Δεν μπορεί να καθοδηγήσει τις ιδέες του και να βγάλει συμπεράσματα από διαφορετικά γεγονότα και εμπειρίες. Στο μυαλό του οι ιδέες δεν μπορούν να έρθουν κοντά αλλά ακολουθούν κοπιαστικά ή μια την άλλη και η μία δίνει τη θέση της στην άλλη»(Πατέρας Jean Philippe, 1947)

«Πολλοί Ινδιάνοι έχουν γίνει ευσεβείς χριστιανοί ζώντας υποδειγματικά...αλλά υπάρχουν ακόμα 10.202 Ινδιάνοι στην επικράτειά μας τόσο πολύ παγανιστές όσο οι πρόγονοί τους,...ή κατά το ήμισυ εκπολιτισμένοι»(J. S. Woodsworth, ιερέας της Μεθοδικής Εκκλησίας, 1908)

«Δεδομένου ότι ο Καναδάς ιδρύθηκε πάνω σε αρχές που αναγνωρίζουν την ανωτερότητα του Θεού και του κράτους δικαίου...» (Προοίμιο του καναδικού Συντάγματος του 1982)

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Τον αποικισμό του Καναδά αρχικά από τους Γάλλους και στη συνέχεια από τους Άγγλους ακολουθούσαν τα τάγματα ιεραπόστολων. Τάγματα της καθολικής και προτεσταντικής εκκλησίας από τον 17ο αιώνα «βομβάρδιζαν» τους αυτόχθονες με το Ευαγγέλιο. Τα πράγματα όμως δεν ήταν τόσο εύκολα καθώς μερικά έθνη Ινδιάνων όπως οι Χιούρον είδαν με καχυποψία τους ιεραπόστολους και αντιστάθηκαν στον προσηλυτισμό. Με την διαμόρφωση του ανεξάρτητου καναδικού κράτους το 1867, οι κρατικές και εκκλησιαστικές αρχές εξαπέλυσαν έναν φοβερό διωγμό για πάνω από έναν αιώνα κατά των ινδιάνικων θρησκειών απαξιώνοντας και απαγορεύοντας τα θρησκευτικά έθιμα των αυτόχθονων παράλληλα με τον υποχρεωτικό προσηλυτισμό των νεαρών κυρίως ατόμων στον χριστιανισμό. Ας δούμε τις κυριότερες διαδικασίες.

ΓΕΓΟΝΟΤΑ-ΜΕΘΟΔΟΙ-ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ

ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΙΝΔΙΑΝΙΚΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΘΙΜΩΝ

Όπως συνηθιζόταν στα χριστιανικά κράτη με αξιοσημείωτο «παγανιστικό» πληθυσμό, η νομοθεσία ήταν από τα κύρια μέσα περιορισμού των ινδιάνικων θρησκειών. Η πιο γνωστή περίπτωση είναι ο νόμος που απαγόρευε το ινδιάνικο έθιμο Potlach. Το συγκεκριμένο έθιμο ήταν μια μεγάλη συγκέντρωση ινδιάνων υπό τη μορφή γιορτής όπου λάμβαναν χώρα διάφορες δραστηριότητες όπως διανομή περιουσιακών στοιχείων σε άλλα μέλη της κοινότητας, χοροί, τραγούδια, αγωνίσματα, απαγγελίες λόγων και ιστοριών, διεξαγωγή γάμων και διαζυγίων, θρήνοι για τους νεκρούς, εκδηλώσεις τιμής των προγόνων, σύναψη συνθηκών και επίκληση στα στοιχεία του υπερφυσικού μεταξύ άλλων. Η καναδική κυβέρνηση με νόμο το 1884 απαγόρευσε αυτές τις εκδηλώσεις. Έλεγε συγκεκριμένα ο νόμος:

«Κάθε Ινδιάνος ή άλλο πρόσωπο που συμμετέχει ή συνδράμει στον εορτασμό του ινδιάνικου φεστιβάλ γνωστού ως "Potlatch" ή στον ινδιάνικο χορό γνωστό ως "Tamanawas" είναι ένοχος για παράπτωμα και υπόκειται σε φυλάκιση σε διάστημα όχι μεγαλύτερο των έξι μηνών και όχι μικρότερο των δύο μηνών σε φυλακή ή οποιοδήποτε άλλο μέρος περιορισμού. Και οποιοσδήποτε Ινδιάνος ή άλλο πρόσωπο ενθαρρύνει έναν Ινδιάνο να οργανώσει τέτοιο φεστιβάλ θα υπόκειται στην ίδια τιμωρία».

Οι συλλήψεις παραβατών από την αστυνομία ήταν σποραδικές μέχρι το 1921 ενώ από εκείνο το σημείο και μετά εντατικοποιήθηκαν. Ο προτεσταντικός και ο καθολικός κλήρος επιδίωξαν διακαώς να ξεριζώσουν τέτοιες παραδόσεις. Αντικείμενα που χρησιμοποιούνταν στα Potlach όπως τελετουργικές μάσκες, τοτέμ, πίπες κ.α. κατασχέθηκαν από τις αρχές. Το προκλητικό της υπόθεσης είναι ότι άνθρωποι του κράτους και της Εκκλησίας πήραν στην κατοχή τους τέτοια ιερά αντικείμενα και τα πουλούσαν σε επικερδείς τιμές!

Με άλλο νόμο το 1895 το κράτος απαγόρευσε και το έθιμο του «Χορού του Ήλιου» που ακολουθούσαν οι Ινδιάνικες φυλές των πεδινών περιοχών. Η νομιμότητα των εθίμων αυτών αποκαταστάθηκε το 1951.


ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΟΙΚΟΤΡΟΦΕΙΑ ΤΡΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΙΝΔΙΑΝΩΝ

(Υποχρεωτική χριστιανική εκπαίδευση υπό το βλέμμα της αυστηρής καλόγριας)


(Νυχτερινή προσευχή στο θεούλη…με το ζόρι!)


(Θα τον λάβετε τον Χριστό θέλετε δεν θέλετε!)


(Τελετή μνήμης με αναφορά σε 2800 ονόματα παιδιών που πέθαναν στα χριστιανικά οικοτροφεία του Καναδά)


Όπως και στις ΗΠΑ, η μέθοδος των χριστιανικών οικοτροφείων αποδείχτηκε ιδιαίτερα αγαπητή στο καναδικό κράτος προκειμένου να εκχριστιανίσει το φρέσκο αίμα των αυτόχθονων. Αν και οι ρίζες του συγκεκριμένου «εκπαιδευτικού» συστήματος ανάγονται στην περίοδο πριν την ανεξαρτητοποίηση του Καναδά από τη Βρετανική Αυτοκρατορία, η συστηματοποίησή του ξεκίνησε από το 1876. Το τελευταίο ομοσπονδιακό οικοτροφείο έκλεισε το 1996. Υπολογίζεται ότι γύρω στα 150.000 παιδιά μεταφέρθηκαν στα οικοτροφεία. Η μέθοδος ήταν πάνω κάτω παρόμοια. Οι καναδικές αστυνομικές αρχές άρπαζαν με τη βία τα παιδιά από τις ινδιάνικες οικογένειές τους, τα στοίβαζαν σε βαγόνια σαν τα ζώα και τα έκλειναν σε οικοτροφεία που διαχειρίζονταν οι εκπρόσωποι της Εκκλησίας χιλιόμετρα μακριά από τις εστίες τους. Εκεί προέβαιναν στις κατάλληλες «επιδιορθωτικές» ενέργειες. Τα υποχρέωναν να ασπαστούν τον χριστιανισμό και να εγκαταλείψουν τα ινδιάνικα έθιμα και την ινδιάνικη γλώσσα μαθαίνοντας την αγγλική ή την γαλλική. Τα κούρευαν και τα έντυναν σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα. Παράλληλά με τη χριστιανική εκπαίδευση σε πολλά σχολεία οι μαθητές λειτουργούσαν και ως εργατικό δυναμικό για τη συντήρηση του ιδρύματος!

Οι ποινές ήταν απίστευτα αυστηρές για όσους Ινδιάνους μαθητές δεν συμμορφώνονταν με τα παραπάνω. Ξυλοδαρμοί, μαστίγωμα με ζώνες και μαστίγια, χτυπήματα με ραβδιά, ρίψη παγωμένου νερού, κάψιμο με αναπτήρα, δέσιμο με αλυσίδες, εγκλεισμός σε μπουντρούμια, υπόγεια και τουαλέτες! Μερικές χριστιανικές ποινές ήταν πιο «ευρηματικές» και πρωτότυπες. Για παράδειγμα έχουν καταγραφεί περιπτώσεις τα παιδιά που μιλούσαν ινδιάνικη γλώσσα υποχρεώνονταν να φάνε σαπούνι! Ένα κορίτσι που μίλησε στην ντόπια γλώσσα του, υποχρεώθηκε να γράψει 500 φορές τη φράση «δεν θα ξαναμιλήσω ινδιάνικα». Άλλες ποινές ήταν το γονάτισμα σε δημόσιο χώρο με τα χέρια απλωμένα για ώρες και το μουτζούρωμα του προσώπου με τα βρώμικα ρούχα των ίδιων των παιδιών!

Η προφορική και σωματική κακοποίηση ήταν συχνό φαινόμενο. Οι δάσκαλοι αποκαλούσαν υποτιμητικά τα παιδιά «Μικρούς Άγριους» και «Χαζούς Ινδιάνους». Η σωματική και σεξουαλική κακοποίηση ήταν από τα φρικτότερα βασανιστήρια που έπρεπε να υπομείνουν οι μαθητές. Ειδικοί της κυβέρνησης το 1990 υπολόγισαν ότι το 100% των μαθητών ορισμένων οικοτροφείων είχε πέσει θύμα σεξουαλικής κακοποίησης. Βιασμοί γίνονταν από δασκάλους, γιατρούς ή άλλους μαθητές που είχαν μετατραπεί σε κτήνη από τη βίαιη συμπεριφορά που είχαν δεχτεί πρωτύτερα. Οι βιασμοί ήταν ετεροφυλοφιλικής και ομοφυλοφιλικής κατεύθυνσης.

Ασθένειες όπως φυματίωση και γρίπη θέριζαν τα παιδιά ενώ οι κακές συνθήκες υγιεινής των οικοτροφείων, η έλλειψη θέρμανσης και καλού εξαερισμού καθώς και ο υποσιτισμός είχαν θανατηφόρα αποτελέσματα. Τρομακτικό είναι το νούμερο των νεκρών παιδιών στα οικοτροφεία. Οι σχετικές έρευνες υπολογίζουν έως και 6000 νεκρά παιδιά, ίσως και περισσότερα. Η δυσκολία να προσδιοριστεί ο ακριβής αριθμός προκύπτει από την τακτική των υπαλλήλων των οικοτροφείων να μην τηρούν πλήρη αρχεία ένταξης, να παραποιούν ή να κουκουλώνουν δεδομένα και να θάβουν τα παιδιά σε ασημάδευτους τάφους.

Αλλά και οι επιζώντες που αποφοίτησαν από τα αποτρόπαια ιδρύματα αντιμετώπισαν πολλές δυσκολίες όπως μετατραυματικά στρες, εξάρτηση από ναρκωτικές ουσίες, αλκοολισμό και αυτοκτονικές τάσεις. Οι δυσάρεστες αυτές επιπτώσεις παρατηρούνται μέχρι σήμερα σε μεγάλους ηλικιακά Ινδιάνους που αδυνατούν να ξεπεράσουν οριστικά τις εφιαλτικές στιγμές που έζησαν στα οικοτροφεία των χριστιανών.


Το 2015 η Επιτροπή Αλήθειας και Συμφιλίωσης μετά από εξονυχιστική έρευνα των ντοκουμέντων και των μαρτυριών κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το σύστημα των χριστιανικών οικοτροφείων ισοδυναμεί με πολιτιστική γενοκτονία!

Παρά τα χιλιάδες θύματα με ξεκάθαρη ευθύνη της χριστιανικής διοίκησης ο Πάπας Φραγκίσκος αρνήθηκε να εκφράσει επίσημη απολογία μέχρι σήμερα παρά την αναγκαιότητα μιας τέτοιας πράξης όπως εκφράστηκε από την Επιτροπή Αλήθειας και Συμφιλίωσης και τον Καναδό πρωθυπουργό Trudeau.


ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΜΗ ΤΩΝ ΙΝΔΙΑΝΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

Ένα ακόμα ισχυρό χτύπημα του χριστιανικού ευρωπαϊκού πολιτισμού στην ινδιάνικη κουλτούρα του Καναδά δόθηκε μέσω των υποχρεωτικών αλλαγών στα δικαιώματα και την κοινωνική ισχύ που διέθεταν οι Ινδιάνες. Βλέπετε εκτός από την θρησκεία τους οι Ευρωπαίοι φρόντισαν να επιβάλλουν στους Ινδιάνους και το πατριαρχικό σύστημα ως απαραίτητο συνοδευτικό του «εκπολιτισμού» των άγριων.

Η γυναίκα σε πολλές ινδιάνικες φυλές του Καναδά διαδραμάτιζε ασυνήθιστα σημαντικό ρόλο. Οι ρόλοι των δύο φύλων δεν ήταν ιεραρχικοί αλλά συμπληρωματικοί. Σε κάποιες φυλές επικρατούσε μητριαρχικό σύστημα όπου η εξουσία, ο πλούτος και τα κληρονομικά δικαιώματα περνούσαν από τη μητέρα. Πολλές φυλές είχαν άντρα αρχηγό αλλά τον επέλεγαν γυναίκες. Σε πολλά ινδιάνικα έθνη του Καναδά οι γυναίκες κατείχαν εκτάσεις γης, ήταν υπεύθυνες για τη διανομή των προϊόντων και έλεγχαν την πρόσβαση σε διάφορες περιοχές.

Η επιβολή της πατριαρχίας σύμφωνα με τα πρότυπα της Βικτωριανής κοινωνίας πλήγωσε ανεπανόρθωτα τον ισχυρό ρόλο της Ινδιάνας στερώντας της την οικονομική και την κοινωνική δύναμη που κατείχε μέχρι τότε. Η νομοθεσία των αποίκων επέβαλε αυστηρές νόρμες ηθικής συζυγικής και σεξουαλικής ζωής. Τα διαζύγια απαγορεύτηκαν ενώ επιτρέπονταν στην ινδιάνικη κουλτούρα. Οι Ινδιάνες που θα σύναπταν σχέση με άλλον άντρα κατηγορούνταν για διγαμία και στέλνονταν σε αναμορφωτήρια μακριά από τις οικογένειές τους.

Το 1851 πέρασε αποικιακός νόμος που καθόριζε ότι το στάτους της γυναίκας προσδιορίζεται από αυτό του άντρα. Για να είναι κάποια Ινδιάνα έπρεπε να έχει παντρευτεί Ινδιάνο άντρα ή να είναι παιδί Ινδιάνου άντρα. Οι νόμοι του 1876 απαγόρευσαν στις Ινδιάνες να κατέχουν γη και γαμήλια περιουσία. Γη μπορούσαν να κατέχουν οι χήρες μόνο αλλά δεν επιτρεπόταν να κληρονομήσουν περιουσία του συζύγου τους – αυτή περνούσε στα παιδιά του με όλο την οικογενειακή κατοικία. Ο σχετικός νόμος τροποποιήθηκε λίγο το 1884 επιτρέποντας στους άντρες Ινδιάνους να αφήνουν μέσω διαθήκης τα ακίνητα στη σύζυγό τους αλλά αυτή μπορούσε να τα λάβει μόνο αν ο πράκτορας της κυβέρνησης έκρινε ότι η γυναίκα αυτή είχε...καλό και ηθικό χαρακτήρα (π@π@ρια μάντολες δηλαδή)

Νόμοι για τους «Ανήλικους Παραβάτες» και για το «Εκπαιδευτικό Σχολείο» ψηφίστηκαν τη δεκαετία του ’50 για να απομακρύνουν τις Ινδιάνες από την «ανηθικότητα» και να τις φέρουν κοντά στην «οικιακή ζωή» με αυστηρές ποινές για όσες δεν συμμορφώνονταν με τον κώδικα ηθικής των αποίκων. Οι «Μητέρες της Φατρίας» δεν αναγνωρίζονταν στο σύστημα διακυβέρνησης των Ευρωπαίων και στην ψηφοφορία για την ανάδειξη αρχηγών στις Ινδιάνικες κοινότητες συμμετείχαν μόνο άντρες σύμφωνα με τον νόμο του 1876. Όσοι δεν συμμορφώθηκαν με τις σχετικές διατάξεις όπως η ομοσπονδία των Ιροκέζων το 1924, τιμωρήθηκαν με φυλάκιση αφού πρώτα οι πράκτορες του καναδικού κράτους ξυλοφόρτωσαν της «Μητέρες της Φατρίας» και τους υποστηρικτές τους. Ο καναδικός νόμος μέχρι το 1951 δεν επέτρεπε σε γυναίκες ινδιάνους να ψηφίζουν και να κατέχουν δημόσια θέση.

Γενικά, τα μειωμένα δικαιώματα, η στέρηση περιουσίας και άλλων σημαντικών κοινωνικών θέσεων των γυναικών διατάραξαν -πολλές φορές οριστικά- την κοινωνική οργάνωση και τα συστήματα συγγένειας της Ινδιάνικης κουλτούρας. Επιπλέον οδήγησαν πολλές Ινδιάνες σε εγκατάλειψη των οικισμών τους και μετεγκαταστάσεις σε πιο αβέβαια περιβάλλοντα με ελάχιστα εφόδια για να αντεπεξέλθουν στις νέες προκλήσεις. Από την αρχή αυτών των μέτρων μέχρι και τη δεκαετία του 1970, πάνω από 3000 γυναίκες, οι περισσότερες Ινδιάνες, δολοφονήθηκαν ή εξαφανίστηκαν στον Καναδά. Η αστυνομία δεν είναι εύκολο να ανιχνεύσει πολλές από αυτές τις γυναίκες καθώς δεν διαθέτουν ισχυρούς οικογενειακούς δεσμούς. Άλλες ινδιάνες για να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες κατέφυγαν στην πορνεία. Το τραγικό για αυτές τις γυναίκες είναι ότι τα στάτους της «αορατότητας» και της βίας θεωρούνται κανονικότητες ακόμα και σήμερα από κάποιους.

Πηγές:
https://en.wikipedia.org/wiki/Potlatch_ban
https://www.theguardian.com/world/2018/ ... ools-abuse
https://www.nytimes.com/2015/06/03/worl ... finds.html
https://www.erudit.org/en/journals/etud ... /009274ar/
https://indigenousfoundations.arts.ubc. ... nal_women/

Πρόσθετες πηγές για το προηγούμενο κείμενο

https://en.wikipedia.org/wiki/Canadian_ ... ool_system
https://www.facinghistory.org/stolen-li ... us-culture
https://en.wikipedia.org/wiki/Indian_Ac ... ch_Law%22)
http://www.ohrc.on.ca/en/policy-prevent ... -practices
https://laws.justice.gc.ca/eng/Const/page-15.html
http://coat.ncf.ca/P4C/68/68_15-21.htm
https://www.theguardian.com/world/2015/ ... al-schools
https://books.google.gr/books?id=MGmwCQ ... ce&f=false

ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΛΑΤΡΕΙΩΝ ΑΦΡΙΚΑΝΙΚΗΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ



Πέρα από τις ινδιάνικες θρησκείες, τις αιρέσεις και τον ιουδαϊσμό, μια έρευνα για την καταπολέμηση των άλλων θρησκειών της Αμερικής από τον χριστιανικό παράγοντα θα ήταν ελλιπής αν δεν περιλάμβανε κάποια στοιχεία για τις θρησκείες αφρικάνικης προέλευσης. Σε γενικές γραμμές πρόκειται για συστήματα πίστης που έφεραν μαζί τους από την Αφρική οι μαύροι σκλάβοι των Ευρωπαίων αποίκων. Στις περισσότερες περιπτώσεις οι θρησκείες αυτές διαμορφώθηκαν από τον συνδυασμό των γνήσιων θρησκευτικών παραδόσεων των λαών της δυτικής και κεντρικής Αφρικής όπως οι Yoruba με τον καθολικισμό (π.χ. η εξομοίωση των αγίων με διάφορα πνεύματα). Οι εκπρόσωποι των παραδοσιακών χριστιανικών ρευμάτων καταδίκασαν αυτές τις θρησκείες ως παγανιστικές και δαιμονικές. Ας δούμε τώρα τον διωγμό που υπέστησαν μερικές από τις πιο γνωστές λατρείες αυτού του είδους.


Το Βουντού της Αϊτής και της Λουιζιάνα

Δραματική και γεμάτη βίαια γεγονότα είναι η ιστορία του Βουντού της Αϊτής που σήμερα εκπροσωπεί τουλάχιστον το 50% των θρησκευόμενων της χώρας. Από την πρώιμη μεταφύτευσή της αφρικάνικης αυτής πίστης στην γαλλοκρατούμενη Αϊτή τον 16ο αιώνα από σκλάβους, οι χριστιανοί κυρίαρχοι προσπάθησαν μάταια να την καταπνίξουν με μια σειρά από καταπιεστικά μέτρα. Ένα πολύ γνωστό παράδειγμα αποτελεί ο «Μαύρος Κώδικας» του Γάλλου βασιλιά Λουδοβίκου ΙΔ, του λεγόμενου «Βασιλιά Ήλιου» που ρύθμιζε μια σειρά ζητημάτων στις γαλλικές αποικίες σχετικά με τη δουλεία. Αναφορικά με τη θρησκεία το βασιλικό διάταγμα όριζε τα ακόλουθα:
-Οι Εβραίοι δεν επιτρέπεται να μείνουν στις γαλλικές αποικίες
-Οι σκλάβοι (στην πλειοψηφία τους μαύροι της Αφρικής) πρέπει να βαφτιστούν χριστιανοί της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας
-Η δημόσια άσκηση άλλης θρησκείας εκτός της Ρωμαιοκαθολικής απαγορεύεται. Οι ιδιοκτήτες σκλάβων που επιτρέπουν ή ανέχονται κάτι τέτοιο στους σκλάβους τους θα τιμωρούνται και αυτοί.
-Μόνο οι καθολικοί γάμοι αναγνωρίζονται.

(Ο Μαύρος Κώδικας, έκδοση του 1742)


Από το 1835 μέχρι το 1987 οι φιλογαλλικές και φιλοχριστιανικές κυβερνήσεις έθεσαν το Βουντού εκτός νόμου. Ένας πολύ γνωστός νόμος ήταν αυτός του 1941 που έφερε το προκλητικά ειλικρινές όνομα «Επιχείρηση Σκούπα» (Operation Nettoyage) ο οποίος στόχευε στο ολικό ξερίζωμα του Βουντού από τη χώρα και υποστηρίχτηκε από την Καθολική Εκκλησία. Κατά την εφαρμογή του νόμου καταστράφηκαν πολλοί ιεροί χώροι και τελετουργικά αντικείμενα της λατρείας Βουντού. Ακόμα και οι Αϊτινές ελίτ που ήθελαν να προωθήσουν το Βουντού, έπεφταν πάνω στα εμπόδια που ύψωνε η Καθολική Εκκλησία της Ρώμης η οποία ανάγκαζε το Αϊτινό κράτος να υιοθετήσει τον Καθολικισμό. Ας μην ξεχνάμε ότι μπορεί η Αϊτή να ήταν η δεύτερη ιστορικά χώρα που ανεξαρτητοποιήθηκε από τις ευρωπαϊκές δυνάμεις αλλά στην αρχή, το κράτος δεν αναγνωριζόταν από κανένα άλλο κράτος, γνωρίζοντας οδυνηρή οικονομική απομόνωση. Αυτός ήταν και ένας λόγος που οι τοπικές ελίτ στράφηκαν προς τον Καθολικισμό εγκαταλείποντας την παραδοσιακή αφρικάνικη πίστης τους.

Παρότι το Βουντού αναγνωρίστηκε ως νόμιμη θρησκεία στην Αϊτή το 1987, η προκατάληψη και η εχθρότητα των χριστιανικών δογμάτων της χώρας, ειδικά του προτεσταντισμού, συνεχίστηκε και στη νεότερη εποχή. Οι Προτεστάντες μάλιστα διενεργούν «φιλανθρωπία» ανοίγοντας σχολεία, νοσοκομεία και άλλα ιδρύματα για τους φτωχούς αλλά «συμπωματικά» οι ντόπιοι που τα χρησιμοποιούν εγκαταλείπουν την αφρικάνικη θρησκεία τους. Φιλανθρωπία υπό όρους άραγε; Επιπλέον, το Βουντού δαιμονοποιείται συνεχώς από τους χριστιανούς ως «έργο του Σατανά». Μάλιστα μετά τον καταστροφικό σεισμό του 2010 και την επιδημία χολέρας του ίδιου έτους η ντόπια και ξένη χριστιανική προπαγάνδα (όπως ο Αμερικανός τηλε-ευαγγελιστής Pat Robertson) επέρριψε τις ευθύνες στις αμαρτωλές πρακτικές Βουντού. Το αποτέλεσμα της προπαγάνδας ήταν τραγικό. Δεκάδες ιερείς, πιστοί και λατρευτικοί χώροι του Βουντού στοχοποιήθηκαν από τον χριστιανικό όχλο ο οποίος με οργανωτές τους ιεροκήρυκες προέβη σε λιντσαρίσματα, δολοφονίες και καταστροφές χρησιμοποιώντας πέτρες, ματσέτες (!) και λοιπό «οπλισμό» προς αποκατάσταση της χριστιανικής τάξης...

Σαφώς πιο ήπια ήταν τα πράγματα στη Γαλλική Λουϊζιάνα που απλώνονταν στις κεντρικές ΗΠΑ και όπου το Βουντού είχε φτάσει τον 17ο αιώνα από άλλες ομάδες μαύρων σκλάβων. Οι Γάλλοι αποικιοκράτες που κατείχαν την περιοχή τότε, ανησύχησαν από την Αϊτινή Επανάσταση του 1791 καθώς τη συνέδεαν με το Βουντού όχι μόνο σε ιδεολογικό-πολιτικό αλλά και σε μεταφυσικό επίπεδο καθώς είχε διαδοθεί η ιδέα ότι η επανάσταση στην Αϊτή είχε ξεκινήσει αφότου ένα πνεύμα του Βουντού είχε κυριεύσει τους σκλάβους. Προσπάθησαν λοιπόν να καταστείλουν τις πρακτικές Βουντού και η ζωή των μαύρων της Γαλλικής Λουϊζιάνα έγινε δυσκολότερη. Καθώς όμως οι σκλάβοι της περιοχής δεν προέβησαν σε γενικό ξεσηκωμό, η λατρεία Βουντού στην ιδιωτική τους ζωή συνεχίστηκε.


Το Candomblé της Βραζιλίας

Τα θρησκευτικά έθιμα που έφεραν οι μαύροι σκλάβοι από τις αφρικάνικες περιοχές προέλευσής τους στην πρώιμη αποικιακή περίοδο της Βραζιλίας καταπιέζονταν συνεχώς από τους Πορτογάλους αφέντες και οι Αφρικανοί θρησκευτικοί αρχηγοί παραδίδονταν στην Ιερά Εξέταση! Το Candomblé είναι μια αφρο-αμερικάνικη θρησκεία που αναπτύχθηκε στην Βραζιλία στις αρχές του 19ου αιώνα. Συνδυάζει κι αυτή βασικά στοιχεία από τη θρησκεία των Yoruba της δυτικής Αφρικής με τον Καθολικισμό. Έχει πολυθεϊστική δομή στην οποία λατρεύονται οι θεότητες orishas. Πολλοί μαύροι σκλάβοι ταύτιζαν τις θεότητες orishas με τους αγίους του καθολικισμού και τις επικαλούνταν στην επίλυση των δυσκολιών. Η Καθολική Εκκλησία της Βραζιλίας αρχικά είδε με θετικό μάτι την λατρεία των orishas από τους μαύρους σκλάβους και επέτρεπε την λατρεία τους ως προστάδιο του προσηλυτισμοιύ τους στον καθολικισμό που ήταν ο κύριος στόχος της. Ωστόσο, η τακτική αυτή απέτυχε αφού πολλοί μαύροι δεν υιοθέτησαν τον καθολικισμό ή προσποιούνταν ότι έγιναν χριστιανοί αλλά συνέχιζαν να λατρεύουν τις θεότητές τους εν κρυπτώ.

Το αποτέλεσμα ήταν η Καθολική Εκκλησία να αποκηρύξει το Candomblé. Ο Καθολικισμός ήταν η κρατική θρησκεία και οποιαδήποτε άλλη θρησκεία απειλούσε την κοσμική τάξη. Τις δεκαετίες 1820 και 1830, παρακινημένες κι από το φόβο επανάστασης μετά την επιτυχή πρόσφατη επανάσταση των μαύρων της Αϊτής, οι αρχές της Βραζιλίας ξεκίνησαν διωγμούς εναντίον του Candomblé. Με νόμο του 1822 επιτρεπόταν στην αστυνομία να σταματάει τις ιεροπραξίες με κρουστά όργανα των πιστών. Στο ίδιο πλαίσιο το 1850 πέρασε στον Βραζιλιάνικο Ποινικό Κώδικα νόμος που καταδίκαζε τον τσαρλατανισμό και τον κομπογιαννιτισμό. Η βραζιλιάνικη αστυνομία έκανε επιδρομές σε λατρευτικούς χώρους του Candomblé (terreiros), ξυλοφόρτονε και συλλάμβανε τους πιστούς και τους θρησκευτικούς ηγέτες. Το βραζιλιάνικο κράτος χρηματοδοτούσε εκστρατείες κατά της Αφρικάνικης θρησκείας. Ο άγριος διωγμός του Candomblé σταμάτησε μόλις τη δεκαετία του 1970 όπου καθιερώθηκε η θρησκευτική ελευθερία στη Βραζιλία και η αστυνομία σταμάτησε να την πέφτει στους πιστούς.


Το Obeah της Τζαμάικα

Πρόκειται για ένα σύνολο θρησκευτικών πρακτικών που εστιάζουν στη λαϊκή θεραπεία και στην πίστη περί μαγείας για καλό ή κακό και έχει αρκετές ομοιότητες με το Βουντού. Έφτασε στην Καραϊβική από τους μαύρους σκλάβους. Η πρώτη απαγόρευση του Obeah έγινε από την αποικιακή κυβέρνηση το 1790 μετά από έναν μεγάλο ξεσηκωμό των μαύρων σκλάβων του νησιού. Η ρητορική της κυβέρνησης ήταν να «διορθώσει το κακό που αναδίδεται από τις αντικανονικές συναθροίσεις σκλάβων». Το Obeah οριζόταν από την κυβέρνηση ως «μια διαβολική τέχνη των νέγρων που προσποιείται ότι επικοινωνεί με τον Διάβολο και άλλα κακόβουλα πνεύματα».

Η δεύτερη μεγάλη απαγόρευση με ξεκάθαρη, αυστηρή ποινή, έγινε με τον νόμο του 1898. Σύμφωνα με αυτόν όσοι εφάρμοζαν πρακτικές Obeah τιμωρούνταν με φυλάκιση μέχρι ένα έτος και μαστίγωμα! Στην φυλάκιση προβλεπόταν το ενδεχόμενο και της σκληρής εργασίας. Ενδιαφέρον είναι ότι καθοριζόταν λεπτομερώς και ο αριθμός των χτυπημάτων με το μαστίγιο! Όχι πάνω από 18 χτυπήματα για άτομα 16 ετών, μέχρι 12 χτυπήματα για τους παραβάτες μεταξύ 12 και 16 ετών και μέχρι 6 χτυπήματα για τους παραβάτες από 10 έως 12 ετών!

(Ο σχετικός νόμος του 1898)

Η χριστιανική Εκκλησία ακόμη ταυτίζει το Obeah με το κακό, ενώ οι χριστιανοί της χώρας το συνδέουν με τη μαύρη μαγεία ή το βλέπουν ως ένα μέσο για να εξαπατηθούν αδύναμοι άνθρωποι (αυτό όμως μπορεί να ειπωθεί για οποιαδήποτε θρησκεία). Το σύστημα Obeah ακόμα είναι παράνομο στη Τζαμάικα αν και δεν έχει τιμωρηθεί κανένας οπαδός του εδώ και πολλές δεκαετίες.


Η Santeria της Κούβας

Η Santeria είναι μια πολυθεϊστική αφρικάνικη θρησκεία που δημιουργήθηκε από την ανάμειξη της θρησκείας των Αφρικανών Yoruba με τον Καθολικισμό. Αναπτύχθηκε στην αποικιακή Κούβα μεταξύ 16ου και 19ου αιώνα. Από την αρχή η Καθολική Εκκλησία που ήταν η μόνη νόμιμη θρησκεία στην αποικιακή Κούβα προσπάθησε να προσηλυτίσει τους μαύρους σκλάβους στον χριστιανισμό. Η επιτυχία της ήταν περιορισμένη και σποραδική όμως ενώ και οι ιδιοκτήτες σκλάβων που κατείχαν φυτείες καπνού, καφέ και ζάχαρης δεν έδειξαν ιδιαίτερο ζήλο να συνδράμουν στην προσπάθεια καθώς πίστευαν πως αν οι σκλάβοι περνούσαν χρόνο στις εκκλησιαστικές τελετουργίες θα ζημιωνόταν η παραγωγικότητα.

Στα τέλη του 18ου αιώνα η λατρεία Santeria εκδηλωνόταν σε πολιτιστικές ενώσεις ονομαζόμενες cabildos de nación. Αυτές οι ενώσεις προμοτάρονταν από το κράτος και τις στήριζε και η Εκκλησία καθώς ήταν ένας τρόπος να ελέγχεται καλύτερα ο Αφρο-Κουβανέζικος πληθυσμός. Η Εκκλησία τηρούσε μια διπρόσωπη στάση στους εορτασμούς και τις εκδηλώσεις των cabildos. Αποδεχόταν ορισμένα έθιμα ως προστάδιο στον εκχριστιανισμό των Αφρο-Κουβανέζων αλλά καταπολεμούσε σφοδρά όποια έθιμα δεν ενέκρινε. Γενικότερα όμως η Εκκλησία υποβάθμιζε την Santeria συνδέοντάς την με τον Σατανισμό και την κακόβουλη μαγεία. Παρά τη θρησκευτική ελευθερία του συντάγματος της προ-κομουνιστικής Κούβας, το κράτος ψήφισε νόμους εναντίον ορισμένων ομάδων που ακολουθούσαν την Santeria με την δικαιολογία της εγκληματικής δραστηριότητας. Στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα οι πιστοί της Santeria προσπάθησαν να φέρουν την θρησκεία του πιο κοντά στις γνήσιες αφρικάνικες παραδόσεις αποβάλλοντας κάποια στοιχεία του Καθολικισμού. Δεν χρειάζεται να επισημανθεί ότι η Καθολική Εκκλησία ήταν από εκείνες τις παρατάξεις που αντιτάχθηκαν σε αυτό (μαζί με τους εθνικιστές της χώρας και κάποιους πιστούς της Santeria)...

Πηγές:
https://theconversation.com/what-is-hai ... doo-119621
https://en.wikipedia.org/wiki/Code_Noir
https://en.wikipedia.org/wiki/Louisiana ... Revolution
https://en.wikipedia.org/wiki/Candombl%C3%A9#History
https://www.bbc.com/news/world-latin-america-23166213
https://obeahhistories.org/1898-jamaica-law/
https://en.wikipedia.org/wiki/Santer%C3%ADa#History

Και κάπου εδώ έφτασα στο τέλος της έρευνας που κάνω εδώ και λίγους μήνες. Πρέπει να είναι ό,τι μεγαλύτερο έχω γράψει στο ελληνικό internet. Είναι το magnum opus μου. Αν μελλοντικά βρω οτιδήποτε άλλο ενδιαφέρον σχετικά με το θέμα θα το καταθέσω. Σας αφήνω με ένα εξαιρετικό ινδιάνικο μουσικό κομμάτι που άκουγα συχνά κατά τη διάρκεια της έρευνας. Καλή ανάγνωση σε όποιον αντέξει

Να επισημάνω ότι κατά τη διάρκεια της έρευνας είχα σκεφτεί να βάλω και τον διωγμό των Ρασταφάρι της Τζαμάικα. Ωστόσο, μετά από τα διαθέσιμα στοιχεία διαπίστωσα ότι ήταν κατά βάση πολιτικός διωγμός με το κράτος να αντιτίθεται ειδικότερα στη χρήση της κάνναβης που χρησιμοποιείται για θρησκευτικούς σκοπούς από πολλούς πιστούς του Ρασταφαριανισμού. Το κράτος επίσης φοβόταν ανταρσίες από δημοφιλείς εκπροσώπους των Ρασταφάρι. Δεν βρήκα να εμπλέκεται σοβαρά η Εκκλησία στο θέμα.

Τα links για όποιον ενδιαφέρεται
https://en.wikipedia.org/wiki/Persecution_of_Rastafari

https://en.wikipedia.org/wiki/Coral_Gardens_incident

.

Πάντως Τζιμάκο έπρεπε νά βάλεις καί υπότιτλο.....

Πώς επεκτάθηκε η μεγαλύτερη Πολυεθνική Επιχείρηση τού Πλανήτη.....

Η ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ.......THE FEAR EMPIRE.....

Ανώνυμος Συμμετοχική.....Μπίζνες Κορπορέισιον..... ..... .....


.

Δεν θέλω να απαξιώσω το κείμενο απλα βρίσκω το θέμα εξαιρετικά βαρετό. Ο πολιτισμός είναι ευρασιατικός. Μόνο ο κόσμος που είναι μέρος της ευρασίας ή επικοινωνεί άμεσα μαζί της (βόρεια και ανατολική Αφρική) μπορεί να παράξει σοβαρό πολιτισμό σε βάθος χρόνου και ενδιαφέρουσα ιστορία. Τα όσα γίνονταν στην Αυστραλία, την Αμερική ή τα ενδότερα της Αφρικής μπορούν και αυτά να είναι ενδιαφέροντα άλλα περισσότερο από στενότερη ανθρωπολογική όχι ιστορική άποψη.

Οκ τους φάγανε οι αρρώστιες και η ισπανική καφρίλα. yawn.

Σε καταλαβαίνω αλλά εγώ βρίσκω αξιοσημείωτα εντυπωσιακό εκτός από τη στρατιωτική επιβολή να θέλει ένας λαός να επιβληθεί και πνευματικά/πολιτιστικά απέναντι στον άλλο. Είναι να αναρωτιέσαι για τους παράγοντες που εξωθούν κάποιους σε τέτοιες πρακτικές. Η ιστορία των θρησκειών έχει ορισμένες πολύ ενδιαφέρουσες περιπτώσεις άξιες μέλετης. Για παράδειγμα είναι εντυπωσιακό ότι οι αιμοσταγείς Μογγόλοι όσο σκληροί ήταν στα πεδία της μάχης άλλο τόσο ανεκτικοί ήταν απέναντι στις θρησκείες της αυτοκρατορίας τους. Ποίοι? Οι Μογγόλοι που τους έχουμε συνδέσει με οτιδήποτε βάρβαρο και κτηνώδες! Από την άλλη οι πολιτισμένοι χριστιανοί της Ευρώπης δεν είχαν πρόβλημα να αποκεφαλίσουν μαζικά έναν πληθυσμό επειδή δεν εγκατέλειπε τα παγανιστικά του έθιμα ή να κάψουν ανθρώπους επειδή ερμηνεύουν διαφορετικά το τάδε εδάφιο της Αγίας Γραφής. Μιλάμε για νοσηρές καταστάσεις.

Jimmy81 έγραψε: 20 Ιούλ 2020, 03:04 ...
Άλλη μορφή διαμάχης ήταν οι bandeiras δηλαδή ένοπλες ομάδες αποτελούμενες από αποίκους και ινδιάνους που συλλάμβαναν άλλους ινδιάνους με σκοπό να τους χρησιμοποιήσουν ως δούλους στις φυτείες ζάχαρης. Από τις επιθέσεις των bandeiras
.....

Μια διόρθωση: Το σωστό είναι Bandeirantes και όχι Bandeiras και σημάνει σημαιοφόροι, πρωτοπόροι, πιονιέροι. Η επίσημη Ιστορία τους έχει ηρωοποιήσει.

Κατά τα λοιπά εξαιρετικό νήμα, από τα λίγα διαμαντάκια μέσα στα πάμπολλα σκατά που έχουν γεμίσει το πχόρουμ!

Jimmy81 έγραψε: 21 Ιούλ 2020, 01:46 Σε καταλαβαίνω αλλά εγώ βρίσκω αξιοσημείωτα εντυπωσιακό εκτός από τη στρατιωτική επιβολή να θέλει ένας λαός να επιβληθεί και πνευματικά/πολιτιστικά απέναντι στον άλλο. Είναι να αναρωτιέσαι για τους παράγοντες που εξωθούν κάποιους σε τέτοιες πρακτικές. Η ιστορία των θρησκειών έχει ορισμένες πολύ ενδιαφέρουσες περιπτώσεις άξιες μέλετης. Για παράδειγμα είναι εντυπωσιακό ότι οι αιμοσταγείς Μογγόλοι όσο σκληροί ήταν στα πεδία της μάχης άλλο τόσο ανεκτικοί ήταν απέναντι στις θρησκείες της αυτοκρατορίας τους. Ποίοι? Οι Μογγόλοι που τους έχουμε συνδέσει με οτιδήποτε βάρβαρο και κτηνώδες! Από την άλλη οι πολιτισμένοι χριστιανοί της Ευρώπης δεν είχαν πρόβλημα να αποκεφαλίσουν μαζικά έναν πληθυσμό επειδή δεν εγκατέλειπε τα παγανιστικά του έθιμα ή να κάψουν ανθρώπους επειδή ερμηνεύουν διαφορετικά το τάδε εδάφιο της Αγίας Γραφής. Μιλάμε για νοσηρές καταστάσεις.

Κρίνοντας από την συμπεριφορά των "πολιτισμένων" Ευρωπαίων, ο Hawking είχε δίκιο όταν έλεγε: καλύτερα να μην μας ανακαλύψουν ποτέ εξωγήινοι!
.

Jimmy81 έγραψε: 20 Ιούλ 2020, 04:54

απο τις πιο συγκινητικές φωτογραφίες που έχω δει