Phorum.com.gr

stavmanr έγραψε: 19 Μάιος 2020, 21:10

Antigeist έγραψε: 19 Μάιος 2020, 21:03

ΟΥΤΙΣ έγραψε: 19 Μάιος 2020, 21:00

Η Ορθοδοξία θεωρεί τον θάνατο ως αφύσικη κατάσταση. Μια ασθένεια που πρέπει να θεραπευτεί.

Σίγουρα έτσι λέει το δόγμα;

Θα διαφωνήσω με τον φίλο Ούτις, συμφωνώντας.
Ο θάνατος είναι για το χριστιανισμό μόνο πνευματικός. Ο βιολογικός "θάνατος" ονομάζεται "κοίμηση".
Για τον χριστιανισμό, η κοίμηση έρχεται σε κάθε περίπτωση και είναι ανεξάρτητη από την πίστη, άσχετη με εκείνη. Ο θάνατος ποτέ.
Δεν μας αφορά πότε θα "κοιμηθούμε" και πώς. Δεν είναι στα δικά μας χέρια. Αντίθετα, το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι αυτό που δεν αλλάζει ούτε με την βιολογική ζωή, ούτε με το βιολογικό θάνατο: η αθανασία της ψυχής.

Η διδασκαλία του Χριστού αφορούσε την προσήλωση στο αθάνατο, όχι στο "θνητό". Το θνητό βασίζεται στο αθάνατο, αφού η ψυχή υπάρχει είτε ενσαρκωμένη, είτε άσαρκη.

Δες εδώ μια καλή σύνοψη της διδασκαλίας των Πατέρων.

https://www.imdleo.gr/diaf/books/martz_ ... _amart.pdf

Πρέπει να συνηθίσετε στην ιδέα ότι περάσατε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής σας πεθαμένοι.
Από την εποχή του βιγ βανγ μέχρι σήμερα πόσα χρόνια έχουν περάσει ;
Αλλά και αν ακόμα υπάρξει βιολογική αθανασία θα δουλεύει και στην περίπτωση που θα σας πατήσει ένα λεωφορείο ;
Δεν μπορεί να έχετε την απαίτηση να ζήσετε π.χ. ένα εκατομμύριο χρόνια και να μην σας πατήσει ούτε ένα λεωφορείο.

ΟΥΤΙΣ έγραψε: 19 Μάιος 2020, 21:00

Antigeist έγραψε: 19 Μάιος 2020, 20:43 Βλέπω το βούλωσαν οι φιλόθρησκοι. Έτσι μπράβο.

Η Ορθοδοξία θεωρεί τον θάνατο ως αφύσικη κατάσταση. Μια ασθένεια που πρέπει να θεραπευτεί.

.

Ο Σώκρατες δέν θεωρούσε τή ζωή αρρώστια ;;;

Γιαυτό δέν είπε στό τέλος νά θυσιάσουν ένα πετεινό στόν Ασκληπιό....

Το Θεό τής Υγείας ;;;

Πού θά τόν θεράπευε με τό θάνατο....από τήν αρρώστια ;;;

.

wooded glade έγραψε: 19 Μάιος 2020, 22:09 Πρέπει να συνηθίσετε στην ιδέα ότι περάσατε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής σας πεθαμένοι.
Από την εποχή του βιγ βανγ μέχρι σήμερα πόσα χρόνια έχουν περάσει ;
Αλλά και αν ακόμα υπάρξει βιολογική αθανασία θα δουλεύει και στην περίπτωση που θα σας πατήσει ένα λεωφορείο ;
Δεν μπορεί να έχετε την απαίτηση να ζήσετε π.χ. ένα εκατομμύριο χρόνια και να μην σας πατήσει ούτε ένα λεωφορείο.

Το πρώτο μέρος του σκεπτικού σου (με λίγη τροποποίηση), λέει πολλά
Πράγματι ενώ οι περισσότεροι δεν έχουν πρόβλημα να δεχτούν ότι από το Big Bang μέχρι την γέννησή τους βρίσκονταν απλά στην ανυπαρξία, δυσκολεύονται πολύ να δεχτούν την έννοια της ανυπαρξίας και για μετά το θάνατό τους. Αυτή ακριβώς είναι και η ανάγκη που φαίνεται ότι προσπαθεί να καλύψει η θρησκεία: να δώσει δηλαδή απαντήσεις για ένα ερώτημα που "καίει" το μόνο ον με αναπτυγμένο εγκέφαλο, ικανό να κάνει περίπλοκες σκέψεις περί θανάτου....δηλαδή τον άνθρωπο. Αυτό είναι ένα από τα σημεία που κατά τη γνώμη μου εντοπίζεται η πλάνη των θρησκειών -το "τεχνητό", της υπόθεσης δηλαδή- και όχι κάποιος πραγματικά αποκεκαλυμμένος θεϊκός λόγος...

Σύμφωνα με την Βίβλο, από το ξύλο της ζωής, αποκλειστηκαν μόνο οι άνθρωποι. Το ποια ζώα ήταν πριν την Πτωση θνητα και ποια όχι, δεν διευκρινίζεται σε σημείο τετοιο ωστε να υπάρχει αντίφαση.

A0ANACIVC έγραψε: 19 Μάιος 2020, 21:12

klg έγραψε: 19 Μάιος 2020, 20:48 Εδώ η απλή λογική είναι ασύμβατη με τη θρησκεία, τι λέμε τώρα;

Μόνο τα λογικά όντα πιστεύουν στον Θεό· η λογική τους ούσα θαμπό απείκασμά Του, ίσκιος Του και πρώτο βήμα στην μεγάλυτερη περιπέτεια του κόσμου, την θεία. Οι γέροι με άνοια π.χ. ή οι έχοντες τον νουν ριζικά διασαλευμένο, δεν πιστεύουν, δεν έχουν πνευματικές ανησυχίες, τα θεία πράγματα τα θεωρούν τρέλα οι καψεροί...

ΟΥΤΙΣ έγραψε: 19 Μάιος 2020, 21:00

Antigeist έγραψε: 19 Μάιος 2020, 20:43 Βλέπω το βούλωσαν οι φιλόθρησκοι. Έτσι μπράβο.

Η Ορθοδοξία θεωρεί τον θάνατο ως αφύσικη κατάσταση. Μια ασθένεια που πρέπει να θεραπευτεί.

stavmanr έγραψε: 19 Μάιος 2020, 21:10

Antigeist έγραψε: 19 Μάιος 2020, 21:03

ΟΥΤΙΣ έγραψε: 19 Μάιος 2020, 21:00

Η Ορθοδοξία θεωρεί τον θάνατο ως αφύσικη κατάσταση. Μια ασθένεια που πρέπει να θεραπευτεί.

Σίγουρα έτσι λέει το δόγμα;

Θα διαφωνήσω με τον φίλο Ούτις, συμφωνώντας.
Ο θάνατος είναι για το χριστιανισμό μόνο πνευματικός. Ο βιολογικός "θάνατος" ονομάζεται "κοίμηση".
Για τον χριστιανισμό, η κοίμηση έρχεται σε κάθε περίπτωση και είναι ανεξάρτητη από την πίστη, άσχετη με εκείνη. Ο θάνατος ποτέ.
Δεν μας αφορά πότε θα "κοιμηθούμε" και πώς. Δεν είναι στα δικά μας χέρια. Αντίθετα, το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι αυτό που δεν αλλάζει ούτε με την βιολογική ζωή, ούτε με το βιολογικό θάνατο: η αθανασία της ψυχής.

Η διδασκαλία του Χριστού αφορούσε την προσήλωση στο αθάνατο, όχι στο "θνητό". Το θνητό βασίζεται στο αθάνατο, αφού η ψυχή υπάρχει είτε ενσαρκωμένη, είτε άσαρκη.

Δεν υπάρχει άσαρκη ψυχή στον χριστιανισμό. Αυτό μαζί με την αθανασία της ψυχής χωρίς το σώμα, είναι πλατωνική θεώρηση.
Σε μας υπάρχει ψυχή που χρειάζεται σώμα και η οποία φυσικά δεν προυπάρχει της συλλήψεως του ανθρώπου.
Επίσης, το σώμα αυτό (θα) συμμετέχει-με τρόπο που δεν γνωρίζουμε-στην αιωνιότητα.

Gewponos90 έγραψε: 20 Μάιος 2020, 00:53

ΟΥΤΙΣ έγραψε: 19 Μάιος 2020, 21:00

Antigeist έγραψε: 19 Μάιος 2020, 20:43 Βλέπω το βούλωσαν οι φιλόθρησκοι. Έτσι μπράβο.

Η Ορθοδοξία θεωρεί τον θάνατο ως αφύσικη κατάσταση. Μια ασθένεια που πρέπει να θεραπευτεί.

Δεν ειμαι πολυ σίγουρος για τη σύγκριση ανθρώπου με βακτήρια. Εχω αμφιβολίες οτι τα βακτήρια έχουν οποιαδήποτε συνείδηση παραπάνω απο μια πετρα. Ειναι εμβια όντα, αλλα τη θρησκεία δεν την αφορα, απο οσο γνωρίζω, καθε είδους ζωης. Την αφορα ο άνθρωπος που έχει συγκεκριμένες νοητικές λειτουργίες.

EKPLIKTIKOS έγραψε: 20 Μάιος 2020, 14:49 Δεν ειμαι πολυ σίγουρος για τη σύγκριση ανθρώπου με βακτήρια. Εχω αμφιβολίες οτι τα βακτήρια έχουν οποιαδήποτε συνείδηση παραπάνω απο μια πετρα. Ειναι εμβια όντα, αλλα τη θρησκεία δεν την αφορα, απο οσο γνωρίζω, καθε είδους ζωης. Την αφορα ο άνθρωπος που έχει συγκεκριμένες νοητικές λειτουργίες.

υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν συνείδηση. ή αν το πάμε πιο μακρυά τα επίπεδα συνείδησης του καθενός διαφέρουν.
πχ ένα παιδί με εγκεφαλική παράλυση και βαριά νοητική υστέρηση μπορεί να αντιλαμβάνεται τον κόσμο όπως ένα κουτάβι 3 μηνών. ή και καθόλου.
τι θα γίνει όταν πεθάνει;...θα αποκτήσει νόηση και συνείδηση ή θα ζήσει στον παράδεισο έτσι;...

Σουβλίτσα έγραψε: 20 Μάιος 2020, 01:25

stavmanr έγραψε: 19 Μάιος 2020, 21:10

Antigeist έγραψε: 19 Μάιος 2020, 21:03

Σίγουρα έτσι λέει το δόγμα;

Θα διαφωνήσω με τον φίλο Ούτις, συμφωνώντας.
Ο θάνατος είναι για το χριστιανισμό μόνο πνευματικός. Ο βιολογικός "θάνατος" ονομάζεται "κοίμηση".
Για τον χριστιανισμό, η κοίμηση έρχεται σε κάθε περίπτωση και είναι ανεξάρτητη από την πίστη, άσχετη με εκείνη. Ο θάνατος ποτέ.
Δεν μας αφορά πότε θα "κοιμηθούμε" και πώς. Δεν είναι στα δικά μας χέρια. Αντίθετα, το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι αυτό που δεν αλλάζει ούτε με την βιολογική ζωή, ούτε με το βιολογικό θάνατο: η αθανασία της ψυχής.

Η διδασκαλία του Χριστού αφορούσε την προσήλωση στο αθάνατο, όχι στο "θνητό". Το θνητό βασίζεται στο αθάνατο, αφού η ψυχή υπάρχει είτε ενσαρκωμένη, είτε άσαρκη.

Δεν υπάρχει άσαρκη ψυχή στον χριστιανισμό. Αυτό μαζί με την αθανασία της ψυχής χωρίς το σώμα, είναι πλατωνική θεώρηση.
Σε μας υπάρχει ψυχή που χρειάζεται σώμα και η οποία φυσικά δεν προυπάρχει της συλλήψεως του ανθρώπου.
Επίσης, το σώμα αυτό (θα) συμμετέχει-με τρόπο που δεν γνωρίζουμε-στην αιωνιότητα.

Η ψυχή είναι αθάνατη και το σώμα θνητό.
Ο άνθρωπος είναι ψυχοσωματικό όν, δηλαδή από αποτελείται από αθάνατο και θνητό μέρος αντίστοιχα. Αν η ψυχή ήταν μέρος του σώματος, θα μιλούσαμε για ...σωματικό ον.
Άλλωστε θα ήταν παράδοξο να μιλάμε για κρίση ψυχών, όταν οι ψυχές πεθαίνουν με το σώμα και βαίνουν στην ανυπαρξία...

Στη Γένεση μπορείς να διαβάσεις ότι ο άνθρωπος φτιάχτηκε, κατασκευάστηκε, αλλά η ψυχή του εμφυσήθηκε, δεν κατασκευάστηκε. Ήταν πνοή του Θεού, όχι υλικό.

ΟΥΤΙΣ έγραψε: 19 Μάιος 2020, 21:00

Antigeist έγραψε: 19 Μάιος 2020, 20:43 Βλέπω το βούλωσαν οι φιλόθρησκοι. Έτσι μπράβο.

Η Ορθοδοξία θεωρεί τον θάνατο ως αφύσικη κατάσταση. Μια ασθένεια που πρέπει να θεραπευτεί.

Και αντιστρόφως επίσης.

Τζιτζιμιτζιχότζιρας έγραψε: 20 Μάιος 2020, 14:56

EKPLIKTIKOS έγραψε: 20 Μάιος 2020, 14:49 Δεν ειμαι πολυ σίγουρος για τη σύγκριση ανθρώπου με βακτήρια. Εχω αμφιβολίες οτι τα βακτήρια έχουν οποιαδήποτε συνείδηση παραπάνω απο μια πετρα. Ειναι εμβια όντα, αλλα τη θρησκεία δεν την αφορα, απο οσο γνωρίζω, καθε είδους ζωης. Την αφορα ο άνθρωπος που έχει συγκεκριμένες νοητικές λειτουργίες.

υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν συνείδηση. ή αν το πάμε πιο μακρυά τα επίπεδα συνείδησης του καθενός διαφέρουν.
πχ ένα παιδί με εγκεφαλική παράλυση και βαριά νοητική υστέρηση μπορεί να αντιλαμβάνεται τον κόσμο όπως ένα κουτάβι 3 μηνών. ή και καθόλου.
τι θα γίνει όταν πεθάνει;...θα αποκτήσει νόηση και συνείδηση ή θα ζήσει στον παράδεισο έτσι;...

Είναι ψυχή που δεν αναπτύχθηκε σωστά λολ. Τιμωρείται για αμαρτίες προηγούμενης ζωής λολ.

stavmanr έγραψε: 22 Μάιος 2020, 21:22

Σουβλίτσα έγραψε: 20 Μάιος 2020, 01:25

stavmanr έγραψε: 19 Μάιος 2020, 21:10
Θα διαφωνήσω με τον φίλο Ούτις, συμφωνώντας.
Ο θάνατος είναι για το χριστιανισμό μόνο πνευματικός. Ο βιολογικός "θάνατος" ονομάζεται "κοίμηση".
Για τον χριστιανισμό, η κοίμηση έρχεται σε κάθε περίπτωση και είναι ανεξάρτητη από την πίστη, άσχετη με εκείνη. Ο θάνατος ποτέ.
Δεν μας αφορά πότε θα "κοιμηθούμε" και πώς. Δεν είναι στα δικά μας χέρια. Αντίθετα, το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι αυτό που δεν αλλάζει ούτε με την βιολογική ζωή, ούτε με το βιολογικό θάνατο: η αθανασία της ψυχής.

Η διδασκαλία του Χριστού αφορούσε την προσήλωση στο αθάνατο, όχι στο "θνητό". Το θνητό βασίζεται στο αθάνατο, αφού η ψυχή υπάρχει είτε ενσαρκωμένη, είτε άσαρκη.

Δεν υπάρχει άσαρκη ψυχή στον χριστιανισμό. Αυτό μαζί με την αθανασία της ψυχής χωρίς το σώμα, είναι πλατωνική θεώρηση.
Σε μας υπάρχει ψυχή που χρειάζεται σώμα και η οποία φυσικά δεν προυπάρχει της συλλήψεως του ανθρώπου.
Επίσης, το σώμα αυτό (θα) συμμετέχει-με τρόπο που δεν γνωρίζουμε-στην αιωνιότητα.

Η ψυχή είναι αθάνατη και το σώμα θνητό.
Ο άνθρωπος είναι ψυχοσωματικό όν, δηλαδή από αποτελείται από αθάνατο και θνητό μέρος αντίστοιχα. Αν η ψυχή ήταν μέρος του σώματος, θα μιλούσαμε για ...σωματικό ον.
Άλλωστε θα ήταν παράδοξο να μιλάμε για κρίση ψυχών, όταν οι ψυχές πεθαίνουν με το σώμα και βαίνουν στην ανυπαρξία...

Στη Γένεση μπορείς να διαβάσεις ότι ο άνθρωπος φτιάχτηκε, κατασκευάστηκε, αλλά η ψυχή του εμφυσήθηκε, δεν κατασκευάστηκε. Ήταν πνοή του Θεού, όχι υλικό.

Η ψυχή είναι αθάνατη κατά την βούληση του Θεού, όπως αθάνατοι είναι και οι άγγελοι χωρίς αυτό να σημαίνει όμως οτι είναι άυλοι. Είναι κτίσματα όλα αυτά, άκτιστος είναι (και κατά συνέπεια αθάνατος ως πηγή αθανασίας) μόνο ο Θεός.

Στην Γένεση γράφει:

Γεν. 1 ,26. καὶ εἶπεν ὁ Θεός· ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ᾿ εἰκόνα ἡμετέραν καὶ καθ᾿ ὁμοίωσιν...

Γεν. 2,7. καὶ ἔπλασεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, χοῦν ἀπὸ τῆς γῆς, καὶ ἐνεφύσησεν εἰς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ πνοὴν ζωῆς, καὶ ἐγένετο ὁ ἄνθρωπος εἰς ψυχὴν ζῶσαν.

Η λέξη "ψυχή" στους εβραίους και τους χριστιανούς έχει διάφορες μεταφράσεις/έννοιες σε διάφορα σημεία, ψυχή πχ έχουν και τα ζώα αλλά ζωική ψυχή η οποία δεν μετέχει στην αφθαρσία.

Ψυχή ζώσα έχει μόνο ο άνθρωπος. Αυτό συνέβη όταν η ψυχή του ζωοποιήθηκε ΚΑΤΑ ΘΕΟΝ κι έγινε αθάνατη με την Πνοή του Θεού.
Για το σώμα, μην ξεχνάς, οτι ο Χριστός χρειάστηκε να έρθει ως ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΕΝΣΑΡΚΟΜΕΝΟΣ για να μπορέσει να σώσει τον άνθρωπο
Και σύμφωνα με τους λόγους Του και την Ανάστασή Του, το σώμα ΜΕΤΕΧΕΙ της αθανασίας (με τρόπο που εμείς δεν γνωρίζουμε, Θεός είναι εκείνος ξέρει το ΠΩΣ της Δημιουργίας).


Η διδασκαλία περι αθανάτου ψυχής (η οποία μάλιστα προυπάρχει) και θνητού σώματος και ο διαχωρισμός μεταξύ κακού σώματος/καλής ψυχής, είναι πλατωνισμός και δυισμός κτλ.

Οπότε, η έννοια "ψυχοσωματικό", έτσι όπως την θέτεις

Ο άνθρωπος είναι ψυχοσωματικό όν, δηλαδή από αποτελείται από αθάνατο και θνητό μέρος αντίστοιχα. Αν η ψυχή ήταν μέρος του σώματος, θα μιλούσαμε για ...σωματικό ον

είναι λανθασμένη.