Phorum.com.gr

Ασχολούμενος με το διάβασμα και και με γυμναστική στην φύση , συν με τα κτήματα μου στο χωριό , δεν νιώθω καθόλου σε καραντίνα
Και έχοντας επικοινωνία μέσω facebook με τους φίλους μου στην Αθήνα δεν νιώθω να μου λείπει κάτι .

Μέρες θλίψης και πόνου.
Σπάνια είχα βιώσει τέτοια δοκιμασία ρίγους από τη λύπη.
Ο κόσμος έχει χαθεί οριστικά από τα μάτια μου και εγώ ένας ζωντανός νεκρός.
Έχω αποφασίσει να τελειώσει όλο αυτό. Να μην επιστρέψω.
Στη σπηλιά μου θα τρώω τη σάρκα μου σιγά σιγα.

Δε βλέπω καμία διαφορά. Αν εξαιρέσεις κάνα σινεμά ή φαγητό έξω που ήταν τα μόνα πράγματα που μου άρεσαν η ζωή είναι ίδια με πριν. Δεν έχω άγχος για τη δουλειά αφού έκλεισα κι εγώ όπως και τόσοι άλλοι. Νομίζω είναι ευκαιρία για όλους να βάλουν τον εαυτό τους σε ένα πρόγραμμα και να κάνουν κάτι δημιουργικό. Εγώ όταν φτιάξει λίγο ο καιρός σκέφτομαι να αρχίσω συλλογή από πεταλούδες. Θα της πιάνω και θα της καρφιτσώνω σε κορνίζες με λεντάκια.

Κάνω περίπου 150 με 200 βαθιά καθίσματα καθημερινά
200 με 250 κάμψεις
120 με 150 κοιλιακούς / 120 με 150 ραχιαίους
Έχω bullworker και κάνω εναλλάξ ασκήσεις για όλες τις μυικές ομάδες
Stretching σε επίπεδα Τιραμόλα
Βγαίνω για μιάμιση ώρα για περίπατο σε κάτι χωράφια με τον αδερφό μου

Πήρα ήδη επιπλέον 4 κιλά γιατί τρώω πολλές φορές την ημέρα

Έχω ήδη διαβάσει (για 2η,3η,4η φορά) :

-Θαυμαστός Νέος Κόσμος (Χάξλευ)
-Περί Ίσιδος και Οσίριδος (Πλούταρχος)
-Ανθολογία τρόμου με Λάβκραφτ/Μάχεν/Άστον Σμιθ κλπ
-Γαλιλαίος (έρευνα του Στίλμαν Ντρέικ)
-Who Am I (βιογραφία του Πιτ Τάουνσεντ)
-Η Φάρμα των Ζώων (Όργουελ)
-Ξεκίνησα χτες το The German Genius (Πωλ Γουότσον - πολυσέλιδο βιβλίο που αναλύει τα επιτεύγματα της Γερμανίας σε όλους τους επιστημονικούς τομείς ΠΡΙΝ τον Χίτλερ - διότι πολλοί ξεχνάνε τι έχει προσφέρει αυτή η χώρα στην έρευνα και στον πολιτισμό)

Το βράδυ βλέπω στο YouTube τους αγαπημένους μου τιούμπερς,όπως ταξιδιωτικά κανάλια σαν τον Indigo Traveler,τον Gabriel Traveler,μουσικά κανάλια και ντοκυμαντέρ καθώς και αγώνες πάλης βετεράνων από 100+ και πάνω (κλέβω ιδέες)


Καλά περνάω,δεν έχω πρόβλημα,γκρίνια δεν έχω στο σπίτι,μου λείπει βόλτα με το αμάξι,τίποτε άλλο

Ψήφισα "το ίδιο".
Στην αρχή ήμουν χειρότερα, μετά είδα φωτογραφίες ξένων γνωστών, θέλω να πω δεν είναι Έλληνες, που είναι επίσης σε απαγόρευση κυκλοφορίας.
Βάφουν τα σπίτια τους, επισκευάζουν διάφορα, αλλάζουν πράγματα.
Και είπα να κάνω κάτι αντίστοιχο.
Δεν μπορώ να βάψω ούτε να κάνω επισκευές. Άρχισα με το μπαλκόνι, φυτά που έχω ήδη κλπ για να κάνω χώρο για τα υπόλοιπα που θα πάρω, όταν λήξει το θέμα. Φύτεψα κάτι σπόρους από πιπεριές που είχα κρατήσει. Έφερα πάνω-κάτω τις ντουλάπες, αλλά δεν τελείωσα ακόμα. Έκανα την καθιερωμένη απόψυξη για να είμαι έτοιμη για τις προμήθειες που έρχονται μετά το Πάσχα, να δω πότε θα έρθουν τώρα.
Τον υπόλοιπο χρόνο τηλέφωνο, ΤV και Internet.

Πορφύριος Εξαρχίδης έγραψε: 04 Απρ 2020, 11:21 Εγώ όταν φτιάξει λίγο ο καιρός σκέφτομαι να αρχίσω συλλογή από πεταλούδες. Θα της πιάνω και θα της καρφιτσώνω σε κορνίζες με λεντάκια.

Δεν ντρέπεσαι; Ζουν μόνον μία εβδομάδα, πρέπει να τους την στερήσεις και αυτήν;

Naida έγραψε: 04 Απρ 2020, 09:48 Εγώ συνεχίζω τη δουλειά κανονικά, σταμάτησα την απογευματινή που σημαίνει γυρω στις 4 είμαι σπιτι και όλο το ΣΚ. Κάθε φορά που μπαίνω σπίτι μου έρχεται να κλαψω απο συγκίνηση. Βέβαια και μια εντελώς καραντινα 2 εβδομάδων δεν θα με χαλαγε καθόλου μα καθόλου.

Δηλαδή τι ώρα γύριζες πριν; Δούλευες και τα Σαββατοκύριακα;

Χειροτερα. Πριν την καραντινα ειχα τις κοινωνικες συνναστροφες μου, ειχα την σχολη μου, εβγαινα εξω. Τωρα βγαινω εξω μονο για ψωνια και για τα σκουπιδια.

Για να περασει η ωρα σερφαρω στο ιντερνετ, γραφω ενα βιβλιο, κοιμαμαι κλπ.

ειμαι 2 βδομαδες σχεδον φουλ μεσα, σημερα μονο μπηκα στο αμαξι, πηγα σε κατι φιλους να υπογραψουν μαρτυρες στην διαθηκη και γυρισα χωρις καν να βγω απο το αμαξι, απο το παραθυρο τους την εδωσα και την πεταξαν στο πισω καθισμα μετα.

μια χαρα, μπορει να κρατησει κανα διμηνο ακομα;

Σχεδόν το ίδιο και λέω σχεδόν γιατί ενώ πηγαίνω κανονικά στη δουλειά μου λείπουν κάπως οι βραδινές έξοδοι

Juno έγραψε: 04 Απρ 2020, 15:44
Δηλαδή τι ώρα γύριζες πριν; Δούλευες και τα Σαββατοκύριακα;

Συνήθως 8.30. Κάποιες μέρες όμως και 7.30. Και Σαββατα 8 με 4-5.

Δεν είναι κι άσχημα, τα δύο μεγάλα θέματα είναι ότι δεν έχω άλλο χώρο να δουλέψω εκτός από αυτόν που ξεκουράζομαι, και ότι είμαι αποκλεισμένος από τη δικιά μου, αν ήταν λυμένα αυτά θα μπορούσα να το κάνω για πάντα.

Καταραμένος.

Κάποιες μέρες που διαβάζω συνέχεια περνάνε χωρίς να το καταλάβω. Κάποιες άλλες βαριέμαι περισσότερο ΑΛΛΑ από τη στιγμή που μπορώ να βγω έξω έστω μια φορά για περπάτημα/τρέξιμο, δεν νιώθω την κλεισούρα. Θα την ένιωθα αν απαγορευόταν. Πεθύμησα τον παππού μου, την γιαγιά μου, να πάω στην παραλία να περπατήσω και να ακούσω κύμα, να πάω στη σχολή μου να κάνω μάθημα face to face και στο διάλειμμα να κάτσουμε έξω κάτω απ' τον ήλιο. Μια βόλτα με το αυτοκίνητο, μια εκδρομή. Τις συζητήσεις που δεν επικεντρώνονταν σε αρρώστιες και θανάτους. Που δεν άνοιγες την τηλεόραση και σου ερχόταν να βάλεις τα κλάματα.

Πορφύριος Εξαρχίδης έγραψε: 04 Απρ 2020, 11:21Εγώ όταν φτιάξει λίγο ο καιρός σκέφτομαι να αρχίσω συλλογή από πεταλούδες. Θα της πιάνω και θα της καρφιτσώνω σε κορνίζες με λεντάκια.

Παρόλο που είμαι τελείως αντικοινωνικός έχει αρχίσει να μου στρίβει λιγάκι. Βρίσκομαι δύο εβδομάδες μέσα. Από άποψη δουλειάς δεν έχει αλλάξει τίποτα. Έστησα τρεις οθόνες στο υπόγειο που είναι το μανκειβ μου, όλα γίνονται μέσω τελεκονφερενς, έχω κιθάρες από δίπλα άμα θέλω να κάνω διάλειμμα... ευτυχώς βελτιώθηκε ο καιρός (ως πριν μερικές μέρες έβρεχε συνεχώς) και μπορούμε να καθίσουμε έξω στον κήπο για φαγητό. Από φαγώσιμα έχω προμήθειες για 2-3 εβδομάδες άνετα συν ένα καταψύκτη γεμάτο. Ξέμεινα από αλκοόλ εκτός από μια σαμπάνια