Phorum.com.gr

Ο ΛΗΣΤΑΡΧΟΣ ΒΕΡΒΕΡΑΣ



Χαρακτηριστικό είναι ένα απόσπασμα από άρθρο του Ηλιάκη στην εφημερίδα των Αθηνών «Ελεύθερον Βήμα» στις 16/03/1925, το οποίο αναφέρει:

« Όταν ήμουν Γενικός Διοικητής λυμαινόταν την περιφέρεια Γρεβενών η ληστοσυμμορία Βερβέρα. Ήταν αυτός ο βασιλιάς των Γρεβενών, όπως είναι σήμερα βασιλιάς των Σερβίων ο Γιαγκούλας, φοβερότερος τούτου και σεβαστός στους κατοίκους της περιφερείας του. Για την εξόντωση της ληστοσυμμορίας Βερβέρα χρησιμοποίησα όλα τα μέσα και σε προσωπικούς εκτέθηκα κινδύνους. Με συντριβή καρδιάς εφάρμοσα ακόμη και το νόμο κατά των περιθαλπόντων αυτόν μελών της οικογενείας του. Τέλος η ληστοσυμμορία αυτή διαλύθηκε, ο δε Βερβέρας φονεύτηκε».

Nero έγραψε: 17 Φεβ 2020, 23:11 μικρό είχα βρει χωμένο στο συρτάρι της γιαγιάς ένα μικρό βιβλιαράκι με ληστές των Χασιών και περιξ, που περιείχε και αρκετές φωτογραφίες post mortem, οι περισσότερες κεφάλια σε στύλους. Παραδόξως δεν τραυμάτισε όσο θα περίμενα την παιδική ψυχούλα μου

Nero έγραψε: 18 Φεβ 2020, 01:06 θες να λες ότι είσαι ψαγμένος αλλά τρως αμάσητη τη μυθολογία του κατατρεγμένου που αναγκάστηκε να γίνει ληστής, συνήθως μετά απο μια δακρύβρεχτη ιστορία η πραγματικότητα είναι ότι αυτά τα άτομα εναλλάσσονταν μεταξύ ληστή και κτηνοτρόφου για γενιές ολόκληρες. Κοινοί λωποδύτες ήταν που ζητούσαν πάνω απ'όλα αναγνώριση, κοινωνική ανέλιξη, και λόγω κοινωνικών συνθηκών, ο πιο εύκολος τρόπος ήταν να το καταφέρουν μέσω της βίας.

blackpaint έγραψε: 18 Φεβ 2020, 04:28

Nero έγραψε: 18 Φεβ 2020, 01:06 θες να λες ότι είσαι ψαγμένος αλλά τρως αμάσητη τη μυθολογία του κατατρεγμένου που αναγκάστηκε να γίνει ληστής, συνήθως μετά απο μια δακρύβρεχτη ιστορία η πραγματικότητα είναι ότι αυτά τα άτομα εναλλάσσονταν μεταξύ ληστή και κτηνοτρόφου για γενιές ολόκληρες. Κοινοί λωποδύτες ήταν που ζητούσαν πάνω απ'όλα αναγνώριση, κοινωνική ανέλιξη, και λόγω κοινωνικών συνθηκών, ο πιο εύκολος τρόπος ήταν να το καταφέρουν μέσω της βίας.

Ετσι το βλεπεις εσυ, απολιτικε χιπστερ. Αυτο που εσυ ονομαζεις ληστεια, λησταρχια, banditry, brigandage, εγω το θεωρω ευφημισμο για μια μορφη εμφυλιου πολεμου. Αυτοι οι λησταρχοι, οπως και οι αντιστοιχοι στην Ιταλια, βλεπαν τους εαυτους τους ως μια συνεχεια εκεινων των αγωνιστων του 21 που δεν αποζημιωθηκαν και ειτε πηραν τα βουνα για εκδικηση ειτε πηγαν με τους Τουρκους, ειτε την αραζανε στο συνταγμα και εξελιχθηκαν, κατα τον Πετροπουλο, στους μετεπειτα μαγκες και στα κουτσαβακια.

Η ληστεια στα βουνα ηταν ενα συμπτωμα μιας κοινωνιας σε βιαιη μεταβαση απο ενα παραδοσιακο σε ενα συγχρονο πολιτικο και θεσμικο πλαισιο. Η εφαρμογη αυτου του νεου νομικου πλαισιου και κυριως νεου πλαισιου επιβολης του νομου, παραξενο και εχθρικο για τις ορεινες κοινοτητες, το οποιο καταργησε τα τοπικα κεντρα εξουσιας και τους παραδοσιακους μηχανισμους που εξισορροπουσαν και ελυναν τις τοπικες διαφορες (πχ, βεντετες), ενωσαν τις ορεινες κοινοτητες με τους ληστες, οι οποιοι μοιραζονταν μαζι τους την ιδια απεχθεια προς τους θεσμους, τα οργανα και τους μηχανισμους του Ελληνικου κρατους.

Η ληστεια στα ελληνικα ορη ηταν ενα ενδημικο φαινομενο, σημειωνε ομως εξαρση σε περιοδους αναταραχης, οπου οι αριθμοι των ληστων αυξανονταν. Οι ταραχες του 1836-37 αυξησαν τις συμμοριες των ληστρων στα βουνα. Οι εξεγερσεις του 1847-1848, στις οποιες πηραν μερος αρκετοι γνωστοι οπλαρχηγοι και ληστες, εδωσαν μια νεα ωθηση στην ληστεια. Το ιδιο συνεβη και μετα τις αλυτρωτικες εξεγερσεις του 1854. Ο λησταρχος Νταβελης ας πουμε, ειχε παρει μερος στην εξεγερση της Θεσσαλιας και με την επιστροφη του, το ριξε παλι στο πλιατσικο.

Οι εξεγερσεις εναντιον του Οθωνα και η απελαση του το 1862, η πολιτικη ασταθεια μεχρι το 1864 και η Κρητικη εξεγερση (1866-1869) για μια ακομα φορα αναζωπυρωσαν τις ληστρικες συμμοριες, φτανοντας στο πηκ της ληστρικης δραστηριοτητας την δεκαετια του 1870.

Η κοινωνικη λοιπον κατα τον Hobsbawm ληστεια, ηταν παγκοσμιο κοινωνικο φαινομενο που παρατηρειται σε παραδοσιακες αγροτικες κοινωνιες, προκαπιταλιστικες ως προς τη δομη τους ή σε μεταβατικο σταδιο προς τη βιομηχανικη κοινωνια. Προκειται για μια προπολιτικη μορφη βιαιης κοινωνικης διαμαρτυριας: οι κοινωνικοι ληστες αντιμετωπιζονται σαν εγκληματιες απο την κυριαρχη εξουσια, οι χωρικοι ομως τους βλέπουν σαν ηρωες, εκδικητες, αγωνιστες της δικαιοσυνης, ισως και ηγετες της απελευθερωσης. Αυτο ισχυει ειδικα για την Ελλαδα και τα Βαλκανια, οπου εμφανιστηκε η ανωτατη μορφη της πρωτογονης ληστειας, εκεινη που μοιαζει περισσοτερο με μια μονιμη και συνειδητη εστια αγροτικης εξεγερσης.

blackpaint έγραψε: 18 Φεβ 2020, 04:28

Nero έγραψε: 18 Φεβ 2020, 01:06 θες να λες ότι είσαι ψαγμένος αλλά τρως αμάσητη τη μυθολογία του κατατρεγμένου που αναγκάστηκε να γίνει ληστής, συνήθως μετά απο μια δακρύβρεχτη ιστορία η πραγματικότητα είναι ότι αυτά τα άτομα εναλλάσσονταν μεταξύ ληστή και κτηνοτρόφου για γενιές ολόκληρες. Κοινοί λωποδύτες ήταν που ζητούσαν πάνω απ'όλα αναγνώριση, κοινωνική ανέλιξη, και λόγω κοινωνικών συνθηκών, ο πιο εύκολος τρόπος ήταν να το καταφέρουν μέσω της βίας.

Ετσι το βλεπεις εσυ, απολιτικε χιπστερ. Αυτο που εσυ ονομαζεις ληστεια, λησταρχια, banditry, brigandage, εγω το θεωρω ευφημισμο για μια μορφη εμφυλιου πολεμου. Αυτοι οι λησταρχοι, οπως και οι αντιστοιχοι στην Ιταλια, βλεπαν τους εαυτους τους ως μια συνεχεια εκεινων των αγωνιστων του 21 που δεν αποζημιωθηκαν και ειτε πηραν τα βουνα για εκδικηση ειτε πηγαν με τους Τουρκους, ειτε την αραζανε στο συνταγμα και εξελιχθηκαν, κατα τον Πετροπουλο, στους μετεπειτα μαγκες και στα κουτσαβακια.

Η ληστεια στα βουνα ηταν ενα συμπτωμα μιας κοινωνιας σε βιαιη μεταβαση απο ενα παραδοσιακο σε ενα συγχρονο πολιτικο και θεσμικο πλαισιο. Η εφαρμογη αυτου του νεου νομικου πλαισιου και κυριως νεου πλαισιου επιβολης του νομου, παραξενο και εχθρικο για τις ορεινες κοινοτητες, το οποιο καταργησε τα τοπικα κεντρα εξουσιας και τους παραδοσιακους μηχανισμους που εξισορροπουσαν και ελυναν τις τοπικες διαφορες (πχ, βεντετες), ενωσαν τις ορεινες κοινοτητες με τους ληστες, οι οποιοι μοιραζονταν μαζι τους την ιδια απεχθεια προς τους θεσμους, τα οργανα και τους μηχανισμους του Ελληνικου κρατους.

Η ληστεια στα ελληνικα ορη ηταν ενα ενδημικο φαινομενο, σημειωνε ομως εξαρση σε περιοδους αναταραχης, οπου οι αριθμοι των ληστων αυξανονταν. Οι ταραχες του 1836-37 αυξησαν τις συμμοριες των ληστρων στα βουνα. Οι εξεγερσεις του 1847-1848, στις οποιες πηραν μερος αρκετοι γνωστοι οπλαρχηγοι και ληστες, εδωσαν μια νεα ωθηση στην ληστεια. Το ιδιο συνεβη και μετα τις αλυτρωτικες εξεγερσεις του 1854. Ο λησταρχος Νταβελης ας πουμε, ειχε παρει μερος στην εξεγερση της Θεσσαλιας και με την επιστροφη του, το ριξε παλι στο πλιατσικο.

Οι εξεγερσεις εναντιον του Οθωνα και η απελαση του το 1862, η πολιτικη ασταθεια μεχρι το 1864 και η Κρητικη εξεγερση (1866-1869) για μια ακομα φορα αναζωπυρωσαν τις ληστρικες συμμοριες, φτανοντας στο πηκ της ληστρικης δραστηριοτητας την δεκαετια του 1870.

Η κοινωνικη λοιπον κατα τον Hobsbawm ληστεια, ηταν παγκοσμιο κοινωνικο φαινομενο που παρατηρειται σε παραδοσιακες αγροτικες κοινωνιες, προκαπιταλιστικες ως προς τη δομη τους ή σε μεταβατικο σταδιο προς τη βιομηχανικη κοινωνια. Προκειται για μια προπολιτικη μορφη βιαιης κοινωνικης διαμαρτυριας: οι κοινωνικοι ληστες αντιμετωπιζονται σαν εγκληματιες απο την κυριαρχη εξουσια, οι χωρικοι ομως τους βλέπουν σαν ηρωες, εκδικητες, αγωνιστες της δικαιοσυνης, ισως και ηγετες της απελευθερωσης. Αυτο ισχυει ειδικα για την Ελλαδα και τα Βαλκανια, οπου εμφανιστηκε η ανωτατη μορφη της πρωτογονης ληστειας, εκεινη που μοιαζει περισσοτερο με μια μονιμη και συνειδητη εστια αγροτικης εξεγερσης.

nowhere έγραψε: 18 Φεβ 2020, 08:16 στις αγροτικές κοινωνίες η ληστεία ήταν κοινωνική διαμαρτυρία,στις βιομηχανικές χάθηκε αυτή η συνειδητοποίηση και το κάνουν μόνο για το χρήμα

Cavaliere έγραψε: 18 Φεβ 2020, 13:25 Εξαιρετικό θέμα, να διαβάσετε τους Βασιλείς Των Ορέων του Εντμόν Αμπού.

Nero έγραψε: 18 Φεβ 2020, 08:19

blackpaint έγραψε: 18 Φεβ 2020, 04:28

Nero έγραψε: 18 Φεβ 2020, 01:06θες να λες ότι είσαι ψαγμένος αλλά τρως αμάσητη τη μυθολογία του κατατρεγμένου που αναγκάστηκε να γίνει ληστής, συνήθως μετά απο μια δακρύβρεχτη ιστορία η πραγματικότητα είναι ότι αυτά τα άτομα εναλλάσσονταν μεταξύ ληστή και κτηνοτρόφου για γενιές ολόκληρες. Κοινοί λωποδύτες ήταν που ζητούσαν πάνω απ'όλα αναγνώριση, κοινωνική ανέλιξη, και λόγω κοινωνικών συνθηκών, ο πιο εύκολος τρόπος ήταν να το καταφέρουν μέσω της βίας.

Ετσι το βλεπεις εσυ, απολιτικε χιπστερ. Αυτο που εσυ ονομαζεις ληστεια, λησταρχια, banditry, brigandage, εγω το θεωρω ευφημισμο για μια μορφη εμφυλιου πολεμου. Αυτοι οι λησταρχοι, οπως και οι αντιστοιχοι στην Ιταλια, βλεπαν τους εαυτους τους ως μια συνεχεια εκεινων των αγωνιστων του 21 που δεν αποζημιωθηκαν και ειτε πηραν τα βουνα για εκδικηση ειτε πηγαν με τους Τουρκους, ειτε την αραζανε στο συνταγμα και εξελιχθηκαν, κατα τον Πετροπουλο, στους μετεπειτα μαγκες και στα κουτσαβακια.

Η ληστεια στα βουνα ηταν ενα συμπτωμα μιας κοινωνιας σε βιαιη μεταβαση απο ενα παραδοσιακο σε ενα συγχρονο πολιτικο και θεσμικο πλαισιο. Η εφαρμογη αυτου του νεου νομικου πλαισιου και κυριως νεου πλαισιου επιβολης του νομου, παραξενο και εχθρικο για τις ορεινες κοινοτητες, το οποιο καταργησε τα τοπικα κεντρα εξουσιας και τους παραδοσιακους μηχανισμους που εξισορροπουσαν και ελυναν τις τοπικες διαφορες (πχ, βεντετες), ενωσαν τις ορεινες κοινοτητες με τους ληστες, οι οποιοι μοιραζονταν μαζι τους την ιδια απεχθεια προς τους θεσμους, τα οργανα και τους μηχανισμους του Ελληνικου κρατους.

Η ληστεια στα ελληνικα ορη ηταν ενα ενδημικο φαινομενο, σημειωνε ομως εξαρση σε περιοδους αναταραχης, οπου οι αριθμοι των ληστων αυξανονταν. Οι ταραχες του 1836-37 αυξησαν τις συμμοριες των ληστρων στα βουνα. Οι εξεγερσεις του 1847-1848, στις οποιες πηραν μερος αρκετοι γνωστοι οπλαρχηγοι και ληστες, εδωσαν μια νεα ωθηση στην ληστεια. Το ιδιο συνεβη και μετα τις αλυτρωτικες εξεγερσεις του 1854. Ο λησταρχος Νταβελης ας πουμε, ειχε παρει μερος στην εξεγερση της Θεσσαλιας και με την επιστροφη του, το ριξε παλι στο πλιατσικο.

Οι εξεγερσεις εναντιον του Οθωνα και η απελαση του το 1862, η πολιτικη ασταθεια μεχρι το 1864 και η Κρητικη εξεγερση (1866-1869) για μια ακομα φορα αναζωπυρωσαν τις ληστρικες συμμοριες, φτανοντας στο πηκ της ληστρικης δραστηριοτητας την δεκαετια του 1870.

Η κοινωνικη λοιπον κατα τον Hobsbawm ληστεια, ηταν παγκοσμιο κοινωνικο φαινομενο που παρατηρειται σε παραδοσιακες αγροτικες κοινωνιες, προκαπιταλιστικες ως προς τη δομη τους ή σε μεταβατικο σταδιο προς τη βιομηχανικη κοινωνια. Προκειται για μια προπολιτικη μορφη βιαιης κοινωνικης διαμαρτυριας: οι κοινωνικοι ληστες αντιμετωπιζονται σαν εγκληματιες απο την κυριαρχη εξουσια, οι χωρικοι ομως τους βλέπουν σαν ηρωες, εκδικητες, αγωνιστες της δικαιοσυνης, ισως και ηγετες της απελευθερωσης. Αυτο ισχυει ειδικα για την Ελλαδα και τα Βαλκανια, οπου εμφανιστηκε η ανωτατη μορφη της πρωτογονης ληστειας, εκεινη που μοιαζει περισσοτερο με μια μονιμη και συνειδητη εστια αγροτικης εξεγερσης.

οκ. Το εντελώς συμπτωματικό γεγονός ότι ήταν από τις λίγες ομάδες του πληθυσμού που ήταν τακτικά οπλισμένοι, και άρα ανα πάσα στιγμή έτοιμοι να χρησιμοποιούν σε πολεμικές συγκρούσεις, τις περισσότερες φορές με το αζημίωτο κιόλας, τους κάνει κατά κάποιο τρόπο ήρωες και ληστές απο άποψη Ο Νταβέλης ας πούμε συμμετείχε στην εξέγερση της Θεσσαλίας γιατί ήταν κοινωνικός αγωνιστής, όχι γιατί το ελληνικό κράτος τον έβγαλε απο τη φυλακή και του υποσχέθηκε αμνηστία αρκεί να περάσει τα ελληνο-οθωμανικά σύνορα και να υποκινήσει εξέγερση υπο την καθοδήγηση αποστράτων του ελληνικού στρατού, όπως έκανε με τόσους άλλους ληστές της εποχής.

Για πες, πως ακριβώς χωράει στο σχήμα σου ότι αυτοί οι κοινωνικοί αγωνιστές που αντιστέκονταν στο κράτος απο ιδεολογία και άποψη, ήταν έτοιμοι να χρησιμοποιήσουν τα όπλα τους για την υπηρεσία του κράτους αρκεί το το 2ο να τους παραχωρούσε αμνηστία και ορισμένα προνόμια, είτε μιλάμε για την εποχή του Καραΐσκάκη που εναλλάσσονταν απο κλέφτες σε αρματολούς είτε για το 1925 που άρχισαν να σφάζουν ο ένας τον άλλον μόλις ο Πάγκαλος υποσχέθηκε αμνηστία και διορισμό στη χωροφυλακή σε όσους πρώην ληστές του έφερναν κεφάλια ληστών;

Leporello έγραψε: 18 Φεβ 2020, 13:44
Βέβαια, το "Αυτο ισχυει ειδικα για την Ελλαδα και τα Βαλκανια, οπου εμφανιστηκε η ανωτατη μορφη της πρωτογονης ληστειας, εκεινη που μοιαζει περισσοτερο με μια μονιμη και συνειδητη εστια αγροτικης εξεγερσης" είναι τραβηγμένο.