Phorum.com.gr

"Μας έκαναν δώρο μια μελισσούλα, που αν της πατήσεις το χέρι κάνει μπζζζ κι αν της πατήσεις την κοιλιά γελάει...κάπως ανατριχιαστικά. Ε λοιπόν, δε ξέρεις τί θα πει τρόμος, μέχρι να ακούσεις τη μελισσούλα να γελάει μόνη της στις 3 το πρωί!"

κλασσικά, το κουτί έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον

Χθες τον πήρα ένα γυμναστήριο!Το τι γίνεται μόλις τον ξαπλώσω δεν περιγραφεται

Αμα μεγαλωσει θα θελει δικο του ενα αληθινό γυμναστήριο
Καλομαθενε τον και θα δεις

Ενταξει μια φορα, αν συνεχίσεις ετσι την εβαψες
Βρυση με λεφτα να εχεις δε θα φτανουν και θα σου τι λεει κι απο πανω

Εσυ θα τον μαθεις απο τώρα στα λιτα και να ειναι και οκ ετσι

Παθουσα. Και η ιδια κι απο γονείς κι εγω κρατησα τη παραδοση

Ευτυχως ηρθε η κριση και ξυπνησα

Κι ελεγα γιατι δε μπορω να κουβαλω ξυλα βαριεμαι να αναβω τζακι
Κακομαθημένο εγω

Μια χαρά γονείς μπορούν να γίνουν και οι άντρες.

Λευκός Λύκος έγραψε: 27 Μάιος 2018, 15:43 Χθες τον πήρα ένα γυμναστήριο!Το τι γίνεται μόλις τον ξαπλώσω δεν περιγραφεται

Καλή αρχή

Φινγκόλφιν έγραψε: 27 Μάιος 2018, 15:48 Μια χαρά γονείς μπορούν να γίνουν και οι άντρες.

Υπέροχοι μπορούν να γίνουν

Φινγκόλφιν έγραψε: 27 Μάιος 2018, 15:48 Μια χαρά γονείς μπορούν να γίνουν και οι άντρες.

Δηλαδή δεν είναι αλλά μπορούν να γίνουν;
Σωστά;
Όλοι;
Κάποιοι;

Πριν αρχίσει το περπάτημα μας καλούν στο εξοχικό μιας φίλης. Έχω απλώσει στη βεράντα μια κουβέρτα κι ο μικρός μπουσουλάει πάνω. Περνάει σκουλίκι, ο μικρός το αρπάζει, το οδηγεί στο στόμα να το φάει. Γω μέσα μαγειρεύω, ο νους μου εκεί, το βλέπω, φωνάζω "το παιδί θα φάει το σκουλίκιιι", ο άντρας μου " έτσι, παοκάρα, μπράβο το αγόρι μου" (εντωμεταξύ χέστηκε για τον Παοκ)

sys3x έγραψε: 27 Μάιος 2018, 15:57

Φινγκόλφιν έγραψε: 27 Μάιος 2018, 15:48 Μια χαρά γονείς μπορούν να γίνουν και οι άντρες.

Δηλαδή δεν είναι αλλά μπορούν να γίνουν;
Σωστά;
Όλοι;
Κάποιοι;

Χρειαζόμεθα εκπαίδευση κατάλληλη νουθεσία και παρακολούθησιν δια να αποδώσωμεν.
Μάντεψε ποιός την αναλαμβάνει και με τι πρότυπο.

Ίφιδα έγραψε: 27 Μάιος 2018, 16:00 Πριν αρχίσει το περπάτημα μας καλούν στο εξοχικό μιας φίλης. Έχω απλώσει στη βεράντα μια κουβέρτα κι ο μικρός μπουσουλάει πάνω. Περνάει σκουλίκι, ο μικρός το αρπάζει, το οδηγεί στο στόμα να το φάει. Γω μέσα μαγειρεύω, ο νους μου εκεί, το βλέπω, φωνάζω "το παιδί θα φάει το σκουλίκιιι", ο άντρας μου " έτσι, παοκάρα, μπράβο το αγόρι μου" (εντωμεταξύ χέστηκε για τον Παοκ)

Μορφή ο μπαμπας

η οικογένεια είναι ευχή και κατάρα. αλλά τι να κάνουμε; έτσι είναι και η ζωή γενικότερα. μακάρι να ήμουν και πάλι παιδί, κανονικό παιδί δλδ, γιατί και τώρα παιδί αισθάνομαι. δεν σκοπεύω να κάνω ή να υιοθετήσω παιδιά. πέρα από το ότι δεν προλαβαίνω, είναι μεγάλη ευθύνη.

Αγις έγραψε: 27 Μάιος 2018, 16:03

sys3x έγραψε: 27 Μάιος 2018, 15:57

Φινγκόλφιν έγραψε: 27 Μάιος 2018, 15:48 Μια χαρά γονείς μπορούν να γίνουν και οι άντρες.

Δηλαδή δεν είναι αλλά μπορούν να γίνουν;
Σωστά;
Όλοι;
Κάποιοι;

Χρειαζόμεθα εκπαίδευση κατάλληλη νουθεσία και παρακολούθησιν δια να αποδώσωμεν.
Μάντεψε ποιός την αναλαμβάνει και με τι πρότυπο.

Η Πατριαρχική κοινωνία μας;

Αγαπη θελει μονο μη τρομαζεις

Λευκός Λύκος έγραψε: 27 Μάιος 2018, 16:03
Μορφή ο μπαμπας

Θεούλης σου λέω

Βγαίνουν βόλτα ο σύζυγος με τον, τότε ούτε 2 χρονών, γιο μας και τον τετράποδο φιλοξενούμενο φίλο μας. Στο γυρισμό ακούω τις υπερηχητικές τσιρίδες του μικρού κι όσο ανεβαίνει το ασανσέρ ανοίγω την εξωπορτα.
Βγαίνει πρώτος ο σκύλος, μετά ο μπαμπάς με το καρότσι....ο μικρός κάνει τον δύσκολο, τελικά το παίρνει απόφαση, βγαίνει τρέχοντας, τον παίρνει η φορα, κουτουλάει στην κάσα της πόρτας, πέφτει κάτω, γελάει.
Κοιτιομαστε με τον άντρα μου, σηκώνει τους ώμους και μου λέει,
"Ε, ήπιαμε λίγο παραπάνω"

bluerose έγραψε: 27 Μάιος 2018, 16:05 Αγαπη θελει μονο μη τρομαζεις

Αγάπη και αποδοχή - ηρεμία και προετοιμασία για το μέλλον με σοβαρότητα - συζήτηση - αντιμετώπιση σαν σκεπτόμενα πλάσματα και όχι σαν παιζάκια - κούκλάκια και άλλες χαριτωμενιές.