Phorum.com.gr

jimdenin έγραψε: 05 Φεβ 2020, 12:49

Αἰακίδης Αἰχμητὴς έγραψε: 03 Φεβ 2020, 21:00 Ὁ κύριος Κούτουλας εἶναι φιλόλογος, συγγραφέας καὶ καθηγητὴς στὴ δημόσια μέση ἐκπαίδευση, ρωμαιοκαθολικὸς στὸ θρήσκευμα.

Ο Διαμαντής έγινε ρωμαικαθολικός βρε Αιακίδη; Πρώτη φορά το ακούω. Γενικά τον θεωρούσα εναντίον της χριστιανικής θρησκείας συνολικά, χωρίς δηλαδή να διαχωρίζει τις εκδοχές του (Ορθοδοξία, Καθολικισμός, Προτεσταντισμός κλπ).

Quidam Graecus έγραψε: 04 Φεβ 2020, 11:18 Ας μην ξεχνάμε όμως και το γεγονός ότι υπήρχαν προσπάθειες διάσωσης των αρχαίων έργων τέχνης και των χειρογράφων των αρχαίων συγγραφέων στο Βυζάντιο. Ήδη από την εποχή του Κωνσταντίνου του Μεγάλου, του Κωνστάντιου Β΄(κατασκεύασε την μεγάλη βιβλιοθήκη της Κωνσταντινούπολης), του Θεοδόσιου Β΄και άλλων.

Αἰακίδης Αἰχμητὴς έγραψε: 06 Φεβ 2020, 22:36

Quidam Graecus έγραψε: 04 Φεβ 2020, 11:18 Ας μην ξεχνάμε όμως και το γεγονός ότι υπήρχαν προσπάθειες διάσωσης των αρχαίων έργων τέχνης και των χειρογράφων των αρχαίων συγγραφέων στο Βυζάντιο. Ήδη από την εποχή του Κωνσταντίνου του Μεγάλου, του Κωνστάντιου Β΄(κατασκεύασε την μεγάλη βιβλιοθήκη της Κωνσταντινούπολης), του Θεοδόσιου Β΄και άλλων.

Οἱ βασιλεῖς ποὺ ἀναφέρεις συγκαταλέγονται μεταξὺ τῶν ἱστορικὰ ἀπηνεστέρων διωκτῶν τοῦ καθαυτὸ ἑλληνισμοῦ.

Quidam Graecus έγραψε: 06 Φεβ 2020, 11:51 Η ονομασία Έλλην σήμαινε τον ειδωλολάτρη. Δια πυρός και σιδήρου είχαν κυνηγήσει και τους Χριστιανούς επίσης.

Quidam Graecus έγραψε:Η περίοδος του 6ου αι.-11ου αι. το Βυζάντιο εξακολουθούσε να είναι μια Ελληνορωμαική κοινωνία, με δημόσια λουτρά, αθλήματα όπως αρματοδρομίες, αγώνες δρόμου και πάλη, με θεάματα και χορό, ακόμα και η ανώτατη παιδεία ήταν Ελληνοκεντρική αφου διάβαζαν κατά κόρον τους Ελληνες συγγραφείς, όπως τους Έλληνες ποιητές, μαθηματικούς, γεωγράφους και φιλόσοφους.

Τον Όμηρο τον είχαν για την ανάγνωση, μάλιστα και τον Αριστοτέλη ή τον Πλάτωνα δηλαδή τον είχαν απλά για να μαθαινουν ανάγνωση; Και δηλαδή δεν εκτιμούσαν καθόλου την Ελληνική παιδεία ή πολιτισμό. Καλά ότι να ναι.

Quidam Graecus έγραψε:

δηλαδὴ ἀπὸ τὸν 6ο ἕως τὸν 11ο αἰῶνα, οἱ ἔννοιες ἑλληνισμὸς καὶ ρωμαϊκότητα ἦσαν ἀμοιβαία ἀποκλειόμενες καὶ ἀπόλυτα ἀντίθετες μεταξὺ τους.

Ναι το βλέπω.

Chainis έγραψε: 06 Φεβ 2020, 23:55

Αἰακίδης Αἰχμητὴς έγραψε: 06 Φεβ 2020, 22:36

Quidam Graecus έγραψε: 04 Φεβ 2020, 11:18 Ας μην ξεχνάμε όμως και το γεγονός ότι υπήρχαν προσπάθειες διάσωσης των αρχαίων έργων τέχνης και των χειρογράφων των αρχαίων συγγραφέων στο Βυζάντιο. Ήδη από την εποχή του Κωνσταντίνου του Μεγάλου, του Κωνστάντιου Β΄(κατασκεύασε την μεγάλη βιβλιοθήκη της Κωνσταντινούπολης), του Θεοδόσιου Β΄και άλλων.

Οἱ βασιλεῖς ποὺ ἀναφέρεις συγκαταλέγονται μεταξὺ τῶν ἱστορικὰ ἀπηνεστέρων διωκτῶν τοῦ καθαυτὸ ἑλληνισμοῦ.

Ποιες διώξεις έκανε ο μέγας Κωνσταντίνος που μάλιστα να τον τοποθετούν στους απηνέστερους διώκτες του Ελληνισμού;

Jimmy81 έγραψε: 10 Φεβ 2020, 03:49 Δεν έχει σημασία πότε βασίλεψε αλλά τι είδους διωγμούς και απαγορεύσεις έκανε. Ο Μέγας Κωνσταντίνος δεν προέβη σε μαζικό διωγμό των εθνικών (και των Ελλήνων γενικότερα) αλλά περιόρισε επιλεκτικά συγκεκριμένες εκφράσεις της αρχαίας θρησκείας και σχετικών λατρειών. Για παράδειγμα απαγόρευσε τις αιματηρές θυσίες και τις μαντικές πρακτικές. Ωστόσο ο εθνικός μπορούσε να ασκεί τη λατρεία του με άλλου είδους ιεροπραξίες και προσφορές (π.χ. αρώματα, σπονδές). Στους ιερείς του Νείλου απαγορεύτηκε ο ευνουχισμός αλλά τους επετράπη να κάνουν τελετές για την ετήσια πλημμύρα του ποταμού.

Το ότι ο Κωνσταντίνος δεν κυνήγησε ευρέως τον παγανισμό φαίνεται κι από τα παγανιστικά σύμβολα που υιοθετούσε για να ενισχύσει το γόητρο της διακυβέρνησής του. Π.χ. τα νομίσματα που έκοψε ήταν αφιερωμένα στον Ανίκητο Ηλιο και σε άλλες παραδοσιακές θεότητες του αρχαίου κόσμου (Ηρακλή, Άρη, Ισιδα κλπ). Στην Κωνσταντινούπολη έχτισε Καπιτώλιο αφιερωμένο στην παραδοσιακή ρωμαϊκή τριάδα Jupiter-Juno-Minerva. Παράλληλα έφερνε κάθε τόσο αγάλματα θεοτήτων στη νέα πρωτεύουσα για να χαρίζουν τύχη στην αυτοκρατορία.

Αλλά και ρεαλιστικά να το δούμε ήταν αδύνατο να διώξει μαζικά τους εθνικούς διότι στα χρόνια του αποτελούσαν ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού της αυτοκρατορίας και ως καιροσκόπος που ήταν προσπαθούσε να ευνοηθεί κι από τα δύο στρατόπεδα. Στην Γαλατία που ακόμα οι χριστιανοί ήταν λίγοι, ευνοούσε και προσευχόταν στην αρχαία θρησκεία, στην Ιταλία που ήταν πολλοί επιδείκνυε ευνοϊκή στάση προς το χριστιανισμό. Δεν είναι τυχαίο ότι τόσο οι εθνικοί ρήτορες όσο και οι χριστιανοί των θεωρούσαν πιστό της δικής τους θρησκείας και τον εξυμνούσαν.

Οι επόμενοι αυτοκράτορες, και όχι ο Κωνσταντίνος, μέχρι και τον Ιουστινιανό εντατικοποίησαν τους διωγμούς εναντίον της αρχαίας θρησκείας και των εθνικών.

Αἰακίδης Αἰχμητὴς έγραψε: 09 Φεβ 2020, 22:49

Chainis έγραψε: 06 Φεβ 2020, 23:55

Αἰακίδης Αἰχμητὴς έγραψε: 06 Φεβ 2020, 22:36
Οἱ βασιλεῖς ποὺ ἀναφέρεις συγκαταλέγονται μεταξὺ τῶν ἱστορικὰ ἀπηνεστέρων διωκτῶν τοῦ καθαυτὸ ἑλληνισμοῦ.

Ποιες διώξεις έκανε ο μέγας Κωνσταντίνος που μάλιστα να τον τοποθετούν στους απηνέστερους διώκτες του Ελληνισμού;

Ὁ ἀκόλουθος σύνδεσμος παραπέμπει σὲ πίνακα-χρονολόγιο, ὅπου παρατίθενται ἐνδεικτικὰ διωγμοὶ κατὰ τῶν Ἑλλήνων καὶ ἄλλων ἐθνικῶν ποὺ ἔλαβαν χώρα μεταξὺ τοῦ 4ου καὶ τοῦ 10ου αἰῶνα: https://www.rassias.gr/9010.html

Ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος βασίλεψε κατὰ τὸ διάστημα 306-337, ὁ Κωνστάντιος B΄ μεταξὺ 337 καὶ 361, ὁ Θεοδόσιος Β΄ μεταξὺ 402 καὶ 450.

Αἰακίδης Αἰχμητὴς έγραψε: 04 Φεβ 2020, 01:25

Jimmy81 έγραψε: 04 Φεβ 2020, 00:49 Είχα πάρει 4 βιβλία από τις εκδόσεις του συγχωρεμένου του Ρασσιά, 2 γραμμένα από τον ίδιο. Δεν μπορώ να πω ότι ήταν τόσο "επιστημονικά" γραμμένα αλλά δεν βρίσκονταν και στο χαμηλό επίπεδο των περισσότερων ελληνοκεντρικών συγγραφέων. Για κάποιο περίεργο λόγο, αυτός ο άνθρωπος μου ενέπνεε μια συμπάθεια κι ας μην συμφωνούσα ολικά με την κοσμοθεωρία του. RIP.

Κατά τ'άλλα η καταστροφή της αρχαίας Ελλάδας σε υλικό επίπεδο (ναοί, αγάλματα, βιβλία κλπ) δεν έγινε μόνο από τους χριστιανούς της πρώιμης βυζαντινής περιόδου. Ο Κυριάκος Σιμόπουλος έχει γράψει ένα πλήρες βιβλίο γεμάτο πηγές για αυτό το θέμα καταγράφοντας όλους τους καταστροφείς ελληνικών αρχαιοτήτων από την εποχή του Ξέρξη μέχρι τη νεότερη ιστορία.

Τὸ ἔργο τοῦ Ρασσιᾶ ὑπῆρξε πολυσχιδὲς, τολμηρὸ καὶ ρηξικέλευθο, ἰδίως ὅσον ἀφορᾶ στὴ σχέση μεταξὺ ἑλληνισμοῦ καὶ χριστιανισμοῦ κατὰ τὴν ὕστερη ἀρχαιότητα. Ὡς πρὸς τὴν τεκμηρίωση, τὰ ἱστοριογραφικὰ καὶ θρησκειολογικὰ-οντολογικὰ ἔργα του βρίθουν παραπομπῶν καὶ ὑποσημειώσεων στὴν, κατεστημένη καὶ μὴ, συναφὴ ἐργογραφία. Στὸν Σιμόπουλο παραπέμπει σίγουρα ὁ Ρασσιᾶς στὸ πρῶτο μέρος (Περὶ τῶν Πατρώων Θεῶν) τῆς Ὑπὲρ τῆς τῶν Ἑλλήνων Νόσου τριλογίας του. Μπορεῖ καὶ σὲ ἄλλα ἔργα του.

Ἐγὼ προσωπικὰ δὲν ἀσπάζομαι τὸ ἐγκώμιό του πρὸς τὴ Γαλλικὴ Ἐπανάσταση καὶ τοὺς Ἰακωβίνους, οὔτε συμμερίζομαι τὸν ἐνθουσιασμό του γιὰ τὴ δημοκρατία ὡς πολίτευμα. Ἀναγνωρίζω ὅμως, παρὰ τὶς ἐπὶ μέρους ἐνστάσεις καὶ διαφωνίες, τὴ φιλοπονία του ὡς συγγραφέα καὶ τὴν πρωτοτυπία τῆς συμβολῆς του στὴν ἑλληνόγλωσση βιβλιογραφία σχετικὰ μὲ τὰ θέματα ποὺ πραγματεύθηκε.

Chainis έγραψε: 10 Φεβ 2020, 08:25

Αἰακίδης Αἰχμητὴς έγραψε: 09 Φεβ 2020, 22:49

Chainis έγραψε: 06 Φεβ 2020, 23:55

Ποιες διώξεις έκανε ο μέγας Κωνσταντίνος που μάλιστα να τον τοποθετούν στους απηνέστερους διώκτες του Ελληνισμού;

Ὁ ἀκόλουθος σύνδεσμος παραπέμπει σὲ πίνακα-χρονολόγιο, ὅπου παρατίθενται ἐνδεικτικὰ διωγμοὶ κατὰ τῶν Ἑλλήνων καὶ ἄλλων ἐθνικῶν ποὺ ἔλαβαν χώρα μεταξὺ τοῦ 4ου καὶ τοῦ 10ου αἰῶνα: https://www.rassias.gr/9010.html

Ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος βασίλεψε κατὰ τὸ διάστημα 306-337, ὁ Κωνστάντιος B΄ μεταξὺ 337 καὶ 361, ὁ Θεοδόσιος Β΄ μεταξὺ 402 καὶ 450.

Ο πίνακας σου εχει για την περιοδο της βασιλείας του Κωνσταντίνου καποιες καταστροφές ναών που πολλές μπορεί να εγιναν εν αγνοία της κεντρικής διοικησης και κάποιους φόνους που είχαν πολιτικά κίνητρα.

Επίσης έχει έντονο το στοιχείο της υπερβολής και της προπαγάνδας, για παράδειγμα, δεν χρειαζόταν να καταστραφούν όλοι οι ναοί της μέσης ανατολής και της μικράς ασίας για να κτιστεί ο ναός του πανάγιου τάφου, ουτε να κουβαλανε υλικά απο την Έφεσο πχ, έφταναν 5-6 κοντινοί ναοί και πολλούς λέω.

Quidam Graecus έγραψε: 05 Φεβ 2020, 12:48 Αν ήταν το Βυζάντιο εχθρός του Ελληνισμού (όχι με την έννοια της θρησκείας αλλά του πολιτισμού), όπως έχω ξαναπεί δεν θα είχαν μπει στο κόπο να διαβάσουν και να αντιγράψουν τα κείμενα των αρχαίων φιλοσόφων. Δεν θα διδάσκονταν τον όμηρο και την Ελληνική φιλοσοφία, δεν θα υπήρχαν όλα αυτά τα αρχαία αγάλματα που διακοσμούσαν την μεσαιωνική Κωνσταντινούπολη, ούτε θα έμπαιναν στο κόπο να τα αναπαραστήσουν στην τέχνη τους.

Οι εννοιες πατρίδα και έθνος ή γένος υπήρχαν στο βυζάντιο.

Jimmy81 έγραψε: 10 Φεβ 2020, 03:49 Δεν έχει σημασία πότε βασίλεψε αλλά τι είδους διωγμούς και απαγορεύσεις έκανε. Ο Μέγας Κωνσταντίνος δεν προέβη σε μαζικό διωγμό των εθνικών (και των Ελλήνων γενικότερα) αλλά περιόρισε επιλεκτικά συγκεκριμένες εκφράσεις της αρχαίας θρησκείας και σχετικών λατρειών. Για παράδειγμα απαγόρευσε τις αιματηρές θυσίες και τις μαντικές πρακτικές. Ωστόσο ο εθνικός μπορούσε να ασκεί τη λατρεία του με άλλου είδους ιεροπραξίες και προσφορές (π.χ. αρώματα, σπονδές)...

Interregnum έγραψε: 10 Φεβ 2020, 17:31

Αἰακίδης Αἰχμητὴς έγραψε: 04 Φεβ 2020, 01:25

Jimmy81 έγραψε: 04 Φεβ 2020, 00:49 Είχα πάρει 4 βιβλία από τις εκδόσεις του συγχωρεμένου του Ρασσιά, 2 γραμμένα από τον ίδιο. Δεν μπορώ να πω ότι ήταν τόσο "επιστημονικά" γραμμένα αλλά δεν βρίσκονταν και στο χαμηλό επίπεδο των περισσότερων ελληνοκεντρικών συγγραφέων. Για κάποιο περίεργο λόγο, αυτός ο άνθρωπος μου ενέπνεε μια συμπάθεια κι ας μην συμφωνούσα ολικά με την κοσμοθεωρία του. RIP.

Κατά τ'άλλα η καταστροφή της αρχαίας Ελλάδας σε υλικό επίπεδο (ναοί, αγάλματα, βιβλία κλπ) δεν έγινε μόνο από τους χριστιανούς της πρώιμης βυζαντινής περιόδου. Ο Κυριάκος Σιμόπουλος έχει γράψει ένα πλήρες βιβλίο γεμάτο πηγές για αυτό το θέμα καταγράφοντας όλους τους καταστροφείς ελληνικών αρχαιοτήτων από την εποχή του Ξέρξη μέχρι τη νεότερη ιστορία.

Τὸ ἔργο τοῦ Ρασσιᾶ ὑπῆρξε πολυσχιδὲς, τολμηρὸ καὶ ρηξικέλευθο, ἰδίως ὅσον ἀφορᾶ στὴ σχέση μεταξὺ ἑλληνισμοῦ καὶ χριστιανισμοῦ κατὰ τὴν ὕστερη ἀρχαιότητα. Ὡς πρὸς τὴν τεκμηρίωση, τὰ ἱστοριογραφικὰ καὶ θρησκειολογικὰ-οντολογικὰ ἔργα του βρίθουν παραπομπῶν καὶ ὑποσημειώσεων στὴν, κατεστημένη καὶ μὴ, συναφὴ ἐργογραφία. Στὸν Σιμόπουλο παραπέμπει σίγουρα ὁ Ρασσιᾶς στὸ πρῶτο μέρος (Περὶ τῶν Πατρώων Θεῶν) τῆς Ὑπὲρ τῆς τῶν Ἑλλήνων Νόσου τριλογίας του. Μπορεῖ καὶ σὲ ἄλλα ἔργα του.

Ἐγὼ προσωπικὰ δὲν ἀσπάζομαι τὸ ἐγκώμιό του πρὸς τὴ Γαλλικὴ Ἐπανάσταση καὶ τοὺς Ἰακωβίνους, οὔτε συμμερίζομαι τὸν ἐνθουσιασμό του γιὰ τὴ δημοκρατία ὡς πολίτευμα. Ἀναγνωρίζω ὅμως, παρὰ τὶς ἐπὶ μέρους ἐνστάσεις καὶ διαφωνίες, τὴ φιλοπονία του ὡς συγγραφέα καὶ τὴν πρωτοτυπία τῆς συμβολῆς του στὴν ἑλληνόγλωσση βιβλιογραφία σχετικὰ μὲ τὰ θέματα ποὺ πραγματεύθηκε.

Θεωρώ πως είναι λάθος να κατηγοριοποιηθεί ο αείμνηστος Ρασσιάς με καθεστηκυίες ή απλοϊκές ταμπέλες πολιτικά...

Interregnum έγραψε: 10 Φεβ 2020, 17:31

Αἰακίδης Αἰχμητὴς έγραψε: 04 Φεβ 2020, 01:25

Jimmy81 έγραψε: 04 Φεβ 2020, 00:49 Είχα πάρει 4 βιβλία από τις εκδόσεις του συγχωρεμένου του Ρασσιά, 2 γραμμένα από τον ίδιο. Δεν μπορώ να πω ότι ήταν τόσο "επιστημονικά" γραμμένα αλλά δεν βρίσκονταν και στο χαμηλό επίπεδο των περισσότερων ελληνοκεντρικών συγγραφέων. Για κάποιο περίεργο λόγο, αυτός ο άνθρωπος μου ενέπνεε μια συμπάθεια κι ας μην συμφωνούσα ολικά με την κοσμοθεωρία του. RIP.

Κατά τ'άλλα η καταστροφή της αρχαίας Ελλάδας σε υλικό επίπεδο (ναοί, αγάλματα, βιβλία κλπ) δεν έγινε μόνο από τους χριστιανούς της πρώιμης βυζαντινής περιόδου. Ο Κυριάκος Σιμόπουλος έχει γράψει ένα πλήρες βιβλίο γεμάτο πηγές για αυτό το θέμα καταγράφοντας όλους τους καταστροφείς ελληνικών αρχαιοτήτων από την εποχή του Ξέρξη μέχρι τη νεότερη ιστορία.

Τὸ ἔργο τοῦ Ρασσιᾶ ὑπῆρξε πολυσχιδὲς, τολμηρὸ καὶ ρηξικέλευθο, ἰδίως ὅσον ἀφορᾶ στὴ σχέση μεταξὺ ἑλληνισμοῦ καὶ χριστιανισμοῦ κατὰ τὴν ὕστερη ἀρχαιότητα. Ὡς πρὸς τὴν τεκμηρίωση, τὰ ἱστοριογραφικὰ καὶ θρησκειολογικὰ-οντολογικὰ ἔργα του βρίθουν παραπομπῶν καὶ ὑποσημειώσεων στὴν, κατεστημένη καὶ μὴ, συναφὴ ἐργογραφία. Στὸν Σιμόπουλο παραπέμπει σίγουρα ὁ Ρασσιᾶς στὸ πρῶτο μέρος (Περὶ τῶν Πατρώων Θεῶν) τῆς Ὑπὲρ τῆς τῶν Ἑλλήνων Νόσου τριλογίας του. Μπορεῖ καὶ σὲ ἄλλα ἔργα του.

Ἐγὼ προσωπικὰ δὲν ἀσπάζομαι τὸ ἐγκώμιό του πρὸς τὴ Γαλλικὴ Ἐπανάσταση καὶ τοὺς Ἰακωβίνους, οὔτε συμμερίζομαι τὸν ἐνθουσιασμό του γιὰ τὴ δημοκρατία ὡς πολίτευμα. Ἀναγνωρίζω ὅμως, παρὰ τὶς ἐπὶ μέρους ἐνστάσεις καὶ διαφωνίες, τὴ φιλοπονία του ὡς συγγραφέα καὶ τὴν πρωτοτυπία τῆς συμβολῆς του στὴν ἑλληνόγλωσση βιβλιογραφία σχετικὰ μὲ τὰ θέματα ποὺ πραγματεύθηκε.

Θεωρώ πως είναι λάθος να κατηγοριοποιηθεί ο αείμνηστος Ρασσιάς με καθεστηκυίες ή απλοϊκές ταμπέλες πολιτικά. Άλλωστε μία εκ των παραπομπών ή επιρροών του ήταν ο Alain de Benoist. Πάντως, τον Evola δεν τον συμπαθούσε. Κατά τα άλλα, είχε πληθώρα ιστορικών πηγών...