Hellenic History X

[Nostalgia]

What year is it?

[Αἰακίδης Αἰχμητὴς]

Ὁ κύριος Κούτουλας εἶναι φιλόλογος, συγγραφέας καὶ καθηγητὴς στὴ δημόσια μέση ἐκπαίδευση, ρωμαιοκαθολικὸς στὸ θρήσκευμα.

Ο Διαμαντής έγινε ρωμαικαθολικός βρε Αιακίδη; Πρώτη φορά το ακούω. Γενικά τον θεωρούσα εναντίον της χριστιανικής θρησκείας συνολικά, χωρίς δηλαδή να διαχωρίζει τις εκδοχές του (Ορθοδοξία, Καθολικισμός, Προτεσταντισμός κλπ).

Εἶναι ρωμαιοκαθολικός. Αὐτὸ ὑπέθετα κρίνοντας ἀπὸ φωτογραφικὸ ὑλικό του στο facebook, ὥσπου μοῦ τὸ ἐπιβεβαίωσε ὁ ἴδιος κατόπιν ἐρώτησής μου. Λογικά, θὰ τὸν θεωροῦσες ἀντιχριστιανὸ ἐπειδὴ ἔχει πραγματευθεῖ σὲ γραπτὰ καὶ ἐκπομπές του στὸ youtube τὶς ἀπαγορεύσεις, τὶς διώξεις καὶ τὶς καταστροφὲς ποὺ ὑπέστησαν οἱ Ἕλληνες κατὰ τὴν ὕστερη ἀρχαιότητα, ἀπὸ τὴ ρωμαϊκὴ πολιτειακὴ ἐξουσία καὶ τὴν Ἐκκλησία.

[Αἰακίδης Αἰχμητὴς]

Ας μην ξεχνάμε όμως και το γεγονός ότι υπήρχαν προσπάθειες διάσωσης των αρχαίων έργων τέχνης και των χειρογράφων των αρχαίων συγγραφέων στο Βυζάντιο. Ήδη από την εποχή του Κωνσταντίνου του Μεγάλου, του Κωνστάντιου Β΄(κατασκεύασε την μεγάλη βιβλιοθήκη της Κωνσταντινούπολης), του Θεοδόσιου Β΄και άλλων.

Οἱ βασιλεῖς ποὺ ἀναφέρεις συγκαταλέγονται μεταξὺ τῶν ἱστορικὰ ἀπηνεστέρων διωκτῶν τοῦ καθαυτὸ ἑλληνισμοῦ.

[Chainis]

Ας μην ξεχνάμε όμως και το γεγονός ότι υπήρχαν προσπάθειες διάσωσης των αρχαίων έργων τέχνης και των χειρογράφων των αρχαίων συγγραφέων στο Βυζάντιο. Ήδη από την εποχή του Κωνσταντίνου του Μεγάλου, του Κωνστάντιου Β΄(κατασκεύασε την μεγάλη βιβλιοθήκη της Κωνσταντινούπολης), του Θεοδόσιου Β΄και άλλων.

Οἱ βασιλεῖς ποὺ ἀναφέρεις συγκαταλέγονται μεταξὺ τῶν ἱστορικὰ ἀπηνεστέρων διωκτῶν τοῦ καθαυτὸ ἑλληνισμοῦ.

Ποιες διώξεις έκανε ο μέγας Κωνσταντίνος που μάλιστα να τον τοποθετούν στους απηνέστερους διώκτες του Ελληνισμού;

[Αἰακίδης Αἰχμητὴς]

Η ονομασία Έλλην σήμαινε τον ειδωλολάτρη. Δια πυρός και σιδήρου είχαν κυνηγήσει και τους Χριστιανούς επίσης.

Δὲν τίθεται καμία σύγκριση μεταξὺ τῶν δύο φαινομένων: εἶναι ἐπιεικῶς φαιδρὸ νὰ ἀντιπαραβάλλεις τοὺς σποραδικούς, περιορισμένους χωρικὰ καὶ σύντομους χρονικὰ διωγμοὺς τῶν χριστιανῶν, ποὺ ἔλαβαν χώρα κατὰ τὶς τρεῖς πρῶτες ἑκατονταετίες τῆς συμβατικῆς χρονολόγησης, πρὸς τὴν τεράστιας κλίμακας, συστηματικὴ, μεθοδικὴ ἐπὶ ὁλόκληρους αἰῶνες δίωξη τοῦ ἑλληνισμοῦ καὶ πολλῶν ἄλλων ἐθνικῶν λατρειῶν, ποὺ συντελέστηκε ἀπὸ τὴ ρωμαϊκὴ ἐξουσία ἀφότου συμμάχησε μὲ τὴν Ἐκκλησία.

Ἐπαρκῶς ἀναπτύσσει τὸ θέμα τῶν διωγμῶν τῶν χριστιανῶν τὸ ἑξῆς κείμενο: http://sapardanis.org/el/2016/03/18/the ... ersecution

Στὸ ἀκόλουθο χρονολόγιο παρατίθενται ἐνδεικτικὰ διωγμοὶ τῶν Ἑλλήνων ἀπὸ τὴ χριστιανικὴ ρωμαϊκὴ ἐξουσία, ἀπὸ τὸν 4ο ἕως τὸν 10ο αἰώνα: http://rassias.gr/9010.html

Η περίοδος του 6ου αι.-11ου αι. το Βυζάντιο εξακολουθούσε να είναι μια Ελληνορωμαική κοινωνία, με δημόσια λουτρά, αθλήματα όπως αρματοδρομίες, αγώνες δρόμου και πάλη, με θεάματα και χορό, ακόμα και η ανώτατη παιδεία ήταν Ελληνοκεντρική αφου διάβαζαν κατά κόρον τους Ελληνες συγγραφείς, όπως τους Έλληνες ποιητές, μαθηματικούς, γεωγράφους και φιλόσοφους.

Τον Όμηρο τον είχαν για την ανάγνωση, μάλιστα και τον Αριστοτέλη ή τον Πλάτωνα δηλαδή τον είχαν απλά για να μαθαινουν ανάγνωση; Και δηλαδή δεν εκτιμούσαν καθόλου την Ελληνική παιδεία ή πολιτισμό. Καλά ότι να ναι.

Ὁ μοναχισμὸς «μερίμνησε» ὥστε νὰ ἐκλείψει ἡ ἑλληνικὴ παιδεία ἐπὶ τρεῖς σχεδὸν ἑκατονταετίες, ἀπὸ τὰ τὲλη τοῦ 6ου αἰώνα ἕως τὸν 9ο. Ἀλλὰ καὶ μετὰ τὴν τυπικὴ ἐπανεμφάνισή της, διαπρεπὴ μέλη τῆς ρωμαϊκῆς κοινωνίας ἐλέγχονταν ἀσφυκτικὰ ὡς πρὸς τὴν πρόσληψη τῶν ἑλληνικῶν γραμμάτων, ὅπως μαρτυροῦν οἱ ἐνδεικτικὲς περιπτώσεις τῶν Φωτίου (9ος αἰώνας), Μιχαὴλ Ψελλοῦ καὶ Ἰωάννη Ἰταλοῦ (11ος αἰώνας), Γεωργίου Γεμιστοῦ Πλήθωνος (15ος αἰώνας).

Θὰ επαναλάβω ἐπίσης ὅτι, κατὰ ἐκτιμήσεις εἰδημόνων, μόνο ἕνα ποσοστὸ τῆς τάξης τοῦ 5-10% τῆς ἀρχαίας γραμματείας ἕχει διασωθεῖ μέχρι σήμερα.

δηλαδὴ ἀπὸ τὸν 6ο ἕως τὸν 11ο αἰῶνα, οἱ ἔννοιες ἑλληνισμὸς καὶ ρωμαϊκότητα ἦσαν ἀμοιβαία ἀποκλειόμενες καὶ ἀπόλυτα ἀντίθετες μεταξὺ τους.

Ναι το βλέπω.

Οἱ μῦθοι γιὰ τοὺς Ἕλληνες συνιστοῦσαν συγκεκαλυμμένες ἀφηγήσεις κοσμικῶν (συμπαντικῶν) ἀληθειῶν. Τὴ λειτουργία αὐτὴ στὴ βασιλεία Ρωμαίων ἐπιτελοῦσε ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ τὰ δόγματα τῆς Ἐκκλησίας.

[Αἰακίδης Αἰχμητὴς]

Ας μην ξεχνάμε όμως και το γεγονός ότι υπήρχαν προσπάθειες διάσωσης των αρχαίων έργων τέχνης και των χειρογράφων των αρχαίων συγγραφέων στο Βυζάντιο. Ήδη από την εποχή του Κωνσταντίνου του Μεγάλου, του Κωνστάντιου Β΄(κατασκεύασε την μεγάλη βιβλιοθήκη της Κωνσταντινούπολης), του Θεοδόσιου Β΄και άλλων.

Οἱ βασιλεῖς ποὺ ἀναφέρεις συγκαταλέγονται μεταξὺ τῶν ἱστορικὰ ἀπηνεστέρων διωκτῶν τοῦ καθαυτὸ ἑλληνισμοῦ.

Ποιες διώξεις έκανε ο μέγας Κωνσταντίνος που μάλιστα να τον τοποθετούν στους απηνέστερους διώκτες του Ελληνισμού;

Ὁ ἀκόλουθος σύνδεσμος παραπέμπει σὲ πίνακα-χρονολόγιο, ὅπου παρατίθενται ἐνδεικτικὰ διωγμοὶ κατὰ τῶν Ἑλλήνων καὶ ἄλλων ἐθνικῶν ποὺ ἔλαβαν χώρα μεταξὺ τοῦ 4ου καὶ τοῦ 10ου αἰῶνα: https://www.rassias.gr/9010.html

Ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος βασίλεψε κατὰ τὸ διάστημα 306-337, ὁ Κωνστάντιος B΄ μεταξὺ 337 καὶ 361, ὁ Θεοδόσιος Β΄ μεταξὺ 402 καὶ 450.

[Jimmy81]

Δεν έχει σημασία πότε βασίλεψε αλλά τι είδους διωγμούς και απαγορεύσεις έκανε. Ο Μέγας Κωνσταντίνος δεν προέβη σε μαζικό διωγμό των εθνικών (και των Ελλήνων γενικότερα) αλλά περιόρισε επιλεκτικά συγκεκριμένες εκφράσεις της αρχαίας θρησκείας και σχετικών λατρειών. Για παράδειγμα απαγόρευσε τις αιματηρές θυσίες και τις μαντικές πρακτικές. Ωστόσο ο εθνικός μπορούσε να ασκεί τη λατρεία του με άλλου είδους ιεροπραξίες και προσφορές (π.χ. αρώματα, σπονδές). Στους ιερείς του Νείλου απαγορεύτηκε ο ευνουχισμός αλλά τους επετράπη να κάνουν τελετές για την ετήσια πλημμύρα του ποταμού.

Το ότι ο Κωνσταντίνος δεν κυνήγησε ευρέως τον παγανισμό φαίνεται κι από τα παγανιστικά σύμβολα που υιοθετούσε για να ενισχύσει το γόητρο της διακυβέρνησής του. Π.χ. τα νομίσματα που έκοψε ήταν αφιερωμένα στον Ανίκητο Ηλιο και σε άλλες παραδοσιακές θεότητες του αρχαίου κόσμου (Ηρακλή, Άρη, Ισιδα κλπ). Στην Κωνσταντινούπολη έχτισε Καπιτώλιο αφιερωμένο στην παραδοσιακή ρωμαϊκή τριάδα Jupiter-Juno-Minerva. Παράλληλα έφερνε κάθε τόσο αγάλματα θεοτήτων στη νέα πρωτεύουσα για να χαρίζουν τύχη στην αυτοκρατορία.

Αλλά και ρεαλιστικά να το δούμε ήταν αδύνατο να διώξει μαζικά τους εθνικούς διότι στα χρόνια του αποτελούσαν ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού της αυτοκρατορίας και ως καιροσκόπος που ήταν προσπαθούσε να ευνοηθεί κι από τα δύο στρατόπεδα. Στην Γαλατία που ακόμα οι χριστιανοί ήταν λίγοι, ευνοούσε και προσευχόταν στην αρχαία θρησκεία, στην Ιταλία που ήταν πολλοί επιδείκνυε ευνοϊκή στάση προς το χριστιανισμό. Δεν είναι τυχαίο ότι τόσο οι εθνικοί ρήτορες όσο και οι χριστιανοί των θεωρούσαν πιστό της δικής τους θρησκείας και τον εξυμνούσαν.

Οι επόμενοι αυτοκράτορες, και όχι ο Κωνσταντίνος, μέχρι και τον Ιουστινιανό εντατικοποίησαν τους διωγμούς εναντίον της αρχαίας θρησκείας και των εθνικών.

[zteo]

Δεν έχει σημασία πότε βασίλεψε αλλά τι είδους διωγμούς και απαγορεύσεις έκανε. Ο Μέγας Κωνσταντίνος δεν προέβη σε μαζικό διωγμό των εθνικών (και των Ελλήνων γενικότερα) αλλά περιόρισε επιλεκτικά συγκεκριμένες εκφράσεις της αρχαίας θρησκείας και σχετικών λατρειών. Για παράδειγμα απαγόρευσε τις αιματηρές θυσίες και τις μαντικές πρακτικές. Ωστόσο ο εθνικός μπορούσε να ασκεί τη λατρεία του με άλλου είδους ιεροπραξίες και προσφορές (π.χ. αρώματα, σπονδές). Στους ιερείς του Νείλου απαγορεύτηκε ο ευνουχισμός αλλά τους επετράπη να κάνουν τελετές για την ετήσια πλημμύρα του ποταμού.

Το ότι ο Κωνσταντίνος δεν κυνήγησε ευρέως τον παγανισμό φαίνεται κι από τα παγανιστικά σύμβολα που υιοθετούσε για να ενισχύσει το γόητρο της διακυβέρνησής του. Π.χ. τα νομίσματα που έκοψε ήταν αφιερωμένα στον Ανίκητο Ηλιο και σε άλλες παραδοσιακές θεότητες του αρχαίου κόσμου (Ηρακλή, Άρη, Ισιδα κλπ). Στην Κωνσταντινούπολη έχτισε Καπιτώλιο αφιερωμένο στην παραδοσιακή ρωμαϊκή τριάδα Jupiter-Juno-Minerva. Παράλληλα έφερνε κάθε τόσο αγάλματα θεοτήτων στη νέα πρωτεύουσα για να χαρίζουν τύχη στην αυτοκρατορία.

Αλλά και ρεαλιστικά να το δούμε ήταν αδύνατο να διώξει μαζικά τους εθνικούς διότι στα χρόνια του αποτελούσαν ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού της αυτοκρατορίας και ως καιροσκόπος που ήταν προσπαθούσε να ευνοηθεί κι από τα δύο στρατόπεδα. Στην Γαλατία που ακόμα οι χριστιανοί ήταν λίγοι, ευνοούσε και προσευχόταν στην αρχαία θρησκεία, στην Ιταλία που ήταν πολλοί επιδείκνυε ευνοϊκή στάση προς το χριστιανισμό. Δεν είναι τυχαίο ότι τόσο οι εθνικοί ρήτορες όσο και οι χριστιανοί των θεωρούσαν πιστό της δικής τους θρησκείας και τον εξυμνούσαν.

Οι επόμενοι αυτοκράτορες, και όχι ο Κωνσταντίνος, μέχρι και τον Ιουστινιανό εντατικοποίησαν τους διωγμούς εναντίον της αρχαίας θρησκείας και των εθνικών.

Ο ((Μεγας)) Κωνσταντινος ηταν επισημος ειδωλολατρης και ανεπισημως χριστιανος.Συνεπως δεν μπορουσε να προβει σε διωγμους των εθνικων.Αυτο που εκανε ηταν να βαλει τα θεμελια ωστε οι επομενοι να εποβαλουν τον χριστιανισμο με την βια.

[Chainis]

Οἱ βασιλεῖς ποὺ ἀναφέρεις συγκαταλέγονται μεταξὺ τῶν ἱστορικὰ ἀπηνεστέρων διωκτῶν τοῦ καθαυτὸ ἑλληνισμοῦ.

Ποιες διώξεις έκανε ο μέγας Κωνσταντίνος που μάλιστα να τον τοποθετούν στους απηνέστερους διώκτες του Ελληνισμού;

Ὁ ἀκόλουθος σύνδεσμος παραπέμπει σὲ πίνακα-χρονολόγιο, ὅπου παρατίθενται ἐνδεικτικὰ διωγμοὶ κατὰ τῶν Ἑλλήνων καὶ ἄλλων ἐθνικῶν ποὺ ἔλαβαν χώρα μεταξὺ τοῦ 4ου καὶ τοῦ 10ου αἰῶνα: https://www.rassias.gr/9010.html

Ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος βασίλεψε κατὰ τὸ διάστημα 306-337, ὁ Κωνστάντιος B΄ μεταξὺ 337 καὶ 361, ὁ Θεοδόσιος Β΄ μεταξὺ 402 καὶ 450.

Ο πίνακας σου εχει για την περιοδο της βασιλείας του Κωνσταντίνου καποιες καταστροφές ναών που πολλές μπορεί να εγιναν εν αγνοία της κεντρικής διοικησης και κάποιους φόνους που είχαν πολιτικά κίνητρα.

Επίσης έχει έντονο το στοιχείο της υπερβολής και της προπαγάνδας, για παράδειγμα, δεν χρειαζόταν να καταστραφούν όλοι οι ναοί της μέσης ανατολής και της μικράς ασίας για να κτιστεί ο ναός του πανάγιου τάφου, ουτε να κουβαλανε υλικά απο την Έφεσο πχ, έφταναν 5-6 κοντινοί ναοί και πολλούς λέω.

[Interregnum]

Είχα πάρει 4 βιβλία από τις εκδόσεις του συγχωρεμένου του Ρασσιά, 2 γραμμένα από τον ίδιο. Δεν μπορώ να πω ότι ήταν τόσο "επιστημονικά" γραμμένα αλλά δεν βρίσκονταν και στο χαμηλό επίπεδο των περισσότερων ελληνοκεντρικών συγγραφέων. Για κάποιο περίεργο λόγο, αυτός ο άνθρωπος μου ενέπνεε μια συμπάθεια κι ας μην συμφωνούσα ολικά με την κοσμοθεωρία του. RIP.

Κατά τ'άλλα η καταστροφή της αρχαίας Ελλάδας σε υλικό επίπεδο (ναοί, αγάλματα, βιβλία κλπ) δεν έγινε μόνο από τους χριστιανούς της πρώιμης βυζαντινής περιόδου. Ο Κυριάκος Σιμόπουλος έχει γράψει ένα πλήρες βιβλίο γεμάτο πηγές για αυτό το θέμα καταγράφοντας όλους τους καταστροφείς ελληνικών αρχαιοτήτων από την εποχή του Ξέρξη μέχρι τη νεότερη ιστορία.

Τὸ ἔργο τοῦ Ρασσιᾶ ὑπῆρξε πολυσχιδὲς, τολμηρὸ καὶ ρηξικέλευθο, ἰδίως ὅσον ἀφορᾶ στὴ σχέση μεταξὺ ἑλληνισμοῦ καὶ χριστιανισμοῦ κατὰ τὴν ὕστερη ἀρχαιότητα. Ὡς πρὸς τὴν τεκμηρίωση, τὰ ἱστοριογραφικὰ καὶ θρησκειολογικὰ-οντολογικὰ ἔργα του βρίθουν παραπομπῶν καὶ ὑποσημειώσεων στὴν, κατεστημένη καὶ μὴ, συναφὴ ἐργογραφία. Στὸν Σιμόπουλο παραπέμπει σίγουρα ὁ Ρασσιᾶς στὸ πρῶτο μέρος (Περὶ τῶν Πατρώων Θεῶν) τῆς Ὑπὲρ τῆς τῶν Ἑλλήνων Νόσου τριλογίας του. Μπορεῖ καὶ σὲ ἄλλα ἔργα του.

Ἐγὼ προσωπικὰ δὲν ἀσπάζομαι τὸ ἐγκώμιό του πρὸς τὴ Γαλλικὴ Ἐπανάσταση καὶ τοὺς Ἰακωβίνους, οὔτε συμμερίζομαι τὸν ἐνθουσιασμό του γιὰ τὴ δημοκρατία ὡς πολίτευμα. Ἀναγνωρίζω ὅμως, παρὰ τὶς ἐπὶ μέρους ἐνστάσεις καὶ διαφωνίες, τὴ φιλοπονία του ὡς συγγραφέα καὶ τὴν πρωτοτυπία τῆς συμβολῆς του στὴν ἑλληνόγλωσση βιβλιογραφία σχετικὰ μὲ τὰ θέματα ποὺ πραγματεύθηκε.

Θεωρώ πως είναι λάθος να κατηγοριοποιηθεί ο αείμνηστος Ρασσιάς με καθεστηκυίες ή απλοϊκές ταμπέλες πολιτικά. Άλλωστε μία εκ των παραπομπών ή επιρροών του ήταν ο Alain de Benoist. Πάντως, τον Evola δεν τον συμπαθούσε. Κατά τα άλλα, είχε πληθώρα ιστορικών πηγών, παλαιών και σύγχρονων, μεταξύ των οποίων ο Karlheinz Deschner.

Πλήγμα για την πατρίδα ο πρόωρος θάνατός του. Ασχέτως αν διαφωνούσε κανείς με απόψεις του, η σκέψη του και η φωνή του θα λείψουν πολύ.
Σήμερα, πολλοί είναι αυτοί που τονίζουν την διαφορά ανάμεσα στον ανεκτικό Χριστιανισμό και τον φανατικό Ισλαμισμό, αλλά για να έλθει μια (σχετική ή αλλοπρόσαλλη) ανεκτικότητα στις δυτικές κοινωνίες, κάποιοι διανοούμενοι και ελεύθερα πνεύματα, διαχρονικά, έβαλαν τα χέρια τους μέσα στα αγκάθια. Ο Ρασσιάς ήταν ένας από αυτούς.

Παρότι πολυγραφότατος και πολιτικότατος (ως πολίτης), υπήρξε κάποιο τηλεοπτικό δελτίο ειδήσεων που να ανέφερε την «μετάλλαξη του βίου του»;

[Αἰακίδης Αἰχμητὴς]

Ποιες διώξεις έκανε ο μέγας Κωνσταντίνος που μάλιστα να τον τοποθετούν στους απηνέστερους διώκτες του Ελληνισμού;

Ὁ ἀκόλουθος σύνδεσμος παραπέμπει σὲ πίνακα-χρονολόγιο, ὅπου παρατίθενται ἐνδεικτικὰ διωγμοὶ κατὰ τῶν Ἑλλήνων καὶ ἄλλων ἐθνικῶν ποὺ ἔλαβαν χώρα μεταξὺ τοῦ 4ου καὶ τοῦ 10ου αἰῶνα: https://www.rassias.gr/9010.html

Ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος βασίλεψε κατὰ τὸ διάστημα 306-337, ὁ Κωνστάντιος B΄ μεταξὺ 337 καὶ 361, ὁ Θεοδόσιος Β΄ μεταξὺ 402 καὶ 450.

Ο πίνακας σου εχει για την περιοδο της βασιλείας του Κωνσταντίνου καποιες καταστροφές ναών που πολλές μπορεί να εγιναν εν αγνοία της κεντρικής διοικησης και κάποιους φόνους που είχαν πολιτικά κίνητρα.

Επίσης έχει έντονο το στοιχείο της υπερβολής και της προπαγάνδας, για παράδειγμα, δεν χρειαζόταν να καταστραφούν όλοι οι ναοί της μέσης ανατολής και της μικράς ασίας για να κτιστεί ο ναός του πανάγιου τάφου, ουτε να κουβαλανε υλικά απο την Έφεσο πχ, έφταναν 5-6 κοντινοί ναοί και πολλούς λέω.

Οἱ διώξεις καὶ ἡ καταστολὴ τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ τῶν ἄλλων ἐθνικῶν λατρειῶν πραγματοποιοῦνταν συστηματικὰ, μεθοδικὰ, μὲ ἰδιαίτερο ζῆλο ἐπὶ αἰῶνες ὁλόκληρους απὸ τὴ ρωμαϊκὴ ἐξουσία, μὲ τὴν ἐνθουσιώδη ὑποκίνηση καὶ ἐνεργὸ συνδρομὴ τῆς Ἐκκλησίας. Δὲν ὑπάρχει καμία προπαγάνδα οὔτε ὑπερβολὴ σχετικὰ μὲ αὐτὰ τὰ ζητήματα. Ὁ πίνακας τοῦ Ρασσιᾶ καταρτίστηκε βάσει σχετικῶν συγγραμμάτων του ποὺ βρίθουν παραπομπῶν καὶ τεκμηρίωσης.

[ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ]

Αν ήταν το Βυζάντιο εχθρός του Ελληνισμού (όχι με την έννοια της θρησκείας αλλά του πολιτισμού), όπως έχω ξαναπεί δεν θα είχαν μπει στο κόπο να διαβάσουν και να αντιγράψουν τα κείμενα των αρχαίων φιλοσόφων. Δεν θα διδάσκονταν τον όμηρο και την Ελληνική φιλοσοφία, δεν θα υπήρχαν όλα αυτά τα αρχαία αγάλματα που διακοσμούσαν την μεσαιωνική Κωνσταντινούπολη, ούτε θα έμπαιναν στο κόπο να τα αναπαραστήσουν στην τέχνη τους.

Οι εννοιες πατρίδα και έθνος ή γένος υπήρχαν στο βυζάντιο.

.

Νομίζω στό έχω ξαναπεί Γράκχε.....

Είχαν ζήτηση τό Αρχαία χειρόγραφα.....λεφτά Γράκχε.....πολλά λεφτά λέμε Γράκχε.....

Γιά τά λεφτά τά κάνεις όλα.....πού λέει καί ο αοιδός.....


.

[Αἰακίδης Αἰχμητὴς]

Δεν έχει σημασία πότε βασίλεψε αλλά τι είδους διωγμούς και απαγορεύσεις έκανε. Ο Μέγας Κωνσταντίνος δεν προέβη σε μαζικό διωγμό των εθνικών (και των Ελλήνων γενικότερα) αλλά περιόρισε επιλεκτικά συγκεκριμένες εκφράσεις της αρχαίας θρησκείας και σχετικών λατρειών. Για παράδειγμα απαγόρευσε τις αιματηρές θυσίες και τις μαντικές πρακτικές. Ωστόσο ο εθνικός μπορούσε να ασκεί τη λατρεία του με άλλου είδους ιεροπραξίες και προσφορές (π.χ. αρώματα, σπονδές)...

Προέβη καὶ σὲ εκτεταμένες συλήσεις ναῶν καὶ ἱερῶν, ἐκτὸς τοῦ ὅτι κατέστειλε πρακτικὲς καὶ λατρεῖες τῶν ἐθνικῶν, ὅπως ἀναφέρεις. Ἀπὸ τὴ σκοπιὰ τῆς Ἐκκλησίας, ἡ περίοδος τῆς βασιλείας του συνιστᾶ σημεῖο καμπῆς ὡς πρὸς τὴν ἐπίσημη ἀποδοχὴ τοῦ χριστιανισμοῦ ἀπὸ τὴ ρωμαϊκὴ ἐξουσία, γιὰ αὐτὸ ὁ ἴδιος καὶ ἡ μητέρα του Ἑλένη ἀνακηρύχθηκαν ἅγιοι καὶ ἰσαπόστολοι.

[Αἰακίδης Αἰχμητὴς]

Είχα πάρει 4 βιβλία από τις εκδόσεις του συγχωρεμένου του Ρασσιά, 2 γραμμένα από τον ίδιο. Δεν μπορώ να πω ότι ήταν τόσο "επιστημονικά" γραμμένα αλλά δεν βρίσκονταν και στο χαμηλό επίπεδο των περισσότερων ελληνοκεντρικών συγγραφέων. Για κάποιο περίεργο λόγο, αυτός ο άνθρωπος μου ενέπνεε μια συμπάθεια κι ας μην συμφωνούσα ολικά με την κοσμοθεωρία του. RIP.

Κατά τ'άλλα η καταστροφή της αρχαίας Ελλάδας σε υλικό επίπεδο (ναοί, αγάλματα, βιβλία κλπ) δεν έγινε μόνο από τους χριστιανούς της πρώιμης βυζαντινής περιόδου. Ο Κυριάκος Σιμόπουλος έχει γράψει ένα πλήρες βιβλίο γεμάτο πηγές για αυτό το θέμα καταγράφοντας όλους τους καταστροφείς ελληνικών αρχαιοτήτων από την εποχή του Ξέρξη μέχρι τη νεότερη ιστορία.

Τὸ ἔργο τοῦ Ρασσιᾶ ὑπῆρξε πολυσχιδὲς, τολμηρὸ καὶ ρηξικέλευθο, ἰδίως ὅσον ἀφορᾶ στὴ σχέση μεταξὺ ἑλληνισμοῦ καὶ χριστιανισμοῦ κατὰ τὴν ὕστερη ἀρχαιότητα. Ὡς πρὸς τὴν τεκμηρίωση, τὰ ἱστοριογραφικὰ καὶ θρησκειολογικὰ-οντολογικὰ ἔργα του βρίθουν παραπομπῶν καὶ ὑποσημειώσεων στὴν, κατεστημένη καὶ μὴ, συναφὴ ἐργογραφία. Στὸν Σιμόπουλο παραπέμπει σίγουρα ὁ Ρασσιᾶς στὸ πρῶτο μέρος (Περὶ τῶν Πατρώων Θεῶν) τῆς Ὑπὲρ τῆς τῶν Ἑλλήνων Νόσου τριλογίας του. Μπορεῖ καὶ σὲ ἄλλα ἔργα του.

Ἐγὼ προσωπικὰ δὲν ἀσπάζομαι τὸ ἐγκώμιό του πρὸς τὴ Γαλλικὴ Ἐπανάσταση καὶ τοὺς Ἰακωβίνους, οὔτε συμμερίζομαι τὸν ἐνθουσιασμό του γιὰ τὴ δημοκρατία ὡς πολίτευμα. Ἀναγνωρίζω ὅμως, παρὰ τὶς ἐπὶ μέρους ἐνστάσεις καὶ διαφωνίες, τὴ φιλοπονία του ὡς συγγραφέα καὶ τὴν πρωτοτυπία τῆς συμβολῆς του στὴν ἑλληνόγλωσση βιβλιογραφία σχετικὰ μὲ τὰ θέματα ποὺ πραγματεύθηκε.

Θεωρώ πως είναι λάθος να κατηγοριοποιηθεί ο αείμνηστος Ρασσιάς με καθεστηκυίες ή απλοϊκές ταμπέλες πολιτικά...

Δὲν ἐπιχείρησα νὰ τὸν τοποθετήσω σὲ κάποια συγκεκριμένη προκατασκευασμένη κατηγορία, ἴσα-ἴσα. Σὲ ἄλλη προηγούμενη ἀνάρτησή μου ἔγραψα ὅτι, τὸ γεγονὸς ὅτι εἶχε ἐκφραστεῖ θετικὰ γιὰ τὴ Γαλλικὴ Ἐπανάσταση καὶ τοὺς Ἱσπανοὺς ἀναρχικούς τῆς περιόδου τοῦ Ἱσπανικοῦ Ἐμφυλίου, δὲν συνεπαγόταν ἐκ μέρους του ἀποδοχὴ τῆς κοσμοαντίληψης τοῦ ντεϊσμού καὶ τοῦ ριζοσπαστικοῦ ὑλιστικοῦ ἀθεϊσμοῦ, αντίστοιχα. Ἀναγνώριζε καὶ ἐπιδοκίμαζε τὸν διακηρυγμένο ἀντιχριστιανισμὸ-ἀντικληρικαλισμὸ τῶν κινημάτων ἐκείνων ὡς Ἕλλην πολυθεϊστής, μᾶλλον.

Συμφωνῶ ὡς πρὸς τὴν ἀποτίμηση τοῦ ἔργου καὶ τῆς προσωπικότητάς του εὐρύτερα. Ὑπῆρξε ρηξικέλευθος συγγραφέας-στοχαστής, μὲ ἰδιαίτερη ἀναλυτικὴ καὶ συνθετικὴ ἱκανότητα, ἔντονα προσωπικὸ ὕφος καὶ ἀξιοσημείωτη τόλμη ἔναντι τῶν ἐγχώριων πολιτισμικῶν-κοινωνικῶν δεδομένων.

[Αἰακίδης Αἰχμητὴς]

Είχα πάρει 4 βιβλία από τις εκδόσεις του συγχωρεμένου του Ρασσιά, 2 γραμμένα από τον ίδιο. Δεν μπορώ να πω ότι ήταν τόσο "επιστημονικά" γραμμένα αλλά δεν βρίσκονταν και στο χαμηλό επίπεδο των περισσότερων ελληνοκεντρικών συγγραφέων. Για κάποιο περίεργο λόγο, αυτός ο άνθρωπος μου ενέπνεε μια συμπάθεια κι ας μην συμφωνούσα ολικά με την κοσμοθεωρία του. RIP.

Κατά τ'άλλα η καταστροφή της αρχαίας Ελλάδας σε υλικό επίπεδο (ναοί, αγάλματα, βιβλία κλπ) δεν έγινε μόνο από τους χριστιανούς της πρώιμης βυζαντινής περιόδου. Ο Κυριάκος Σιμόπουλος έχει γράψει ένα πλήρες βιβλίο γεμάτο πηγές για αυτό το θέμα καταγράφοντας όλους τους καταστροφείς ελληνικών αρχαιοτήτων από την εποχή του Ξέρξη μέχρι τη νεότερη ιστορία.

Τὸ ἔργο τοῦ Ρασσιᾶ ὑπῆρξε πολυσχιδὲς, τολμηρὸ καὶ ρηξικέλευθο, ἰδίως ὅσον ἀφορᾶ στὴ σχέση μεταξὺ ἑλληνισμοῦ καὶ χριστιανισμοῦ κατὰ τὴν ὕστερη ἀρχαιότητα. Ὡς πρὸς τὴν τεκμηρίωση, τὰ ἱστοριογραφικὰ καὶ θρησκειολογικὰ-οντολογικὰ ἔργα του βρίθουν παραπομπῶν καὶ ὑποσημειώσεων στὴν, κατεστημένη καὶ μὴ, συναφὴ ἐργογραφία. Στὸν Σιμόπουλο παραπέμπει σίγουρα ὁ Ρασσιᾶς στὸ πρῶτο μέρος (Περὶ τῶν Πατρώων Θεῶν) τῆς Ὑπὲρ τῆς τῶν Ἑλλήνων Νόσου τριλογίας του. Μπορεῖ καὶ σὲ ἄλλα ἔργα του.

Ἐγὼ προσωπικὰ δὲν ἀσπάζομαι τὸ ἐγκώμιό του πρὸς τὴ Γαλλικὴ Ἐπανάσταση καὶ τοὺς Ἰακωβίνους, οὔτε συμμερίζομαι τὸν ἐνθουσιασμό του γιὰ τὴ δημοκρατία ὡς πολίτευμα. Ἀναγνωρίζω ὅμως, παρὰ τὶς ἐπὶ μέρους ἐνστάσεις καὶ διαφωνίες, τὴ φιλοπονία του ὡς συγγραφέα καὶ τὴν πρωτοτυπία τῆς συμβολῆς του στὴν ἑλληνόγλωσση βιβλιογραφία σχετικὰ μὲ τὰ θέματα ποὺ πραγματεύθηκε.

Θεωρώ πως είναι λάθος να κατηγοριοποιηθεί ο αείμνηστος Ρασσιάς με καθεστηκυίες ή απλοϊκές ταμπέλες πολιτικά. Άλλωστε μία εκ των παραπομπών ή επιρροών του ήταν ο Alain de Benoist. Πάντως, τον Evola δεν τον συμπαθούσε. Κατά τα άλλα, είχε πληθώρα ιστορικών πηγών...

Ἐσὺ φίλε τί γνώμη ἔχεις γιὰ τοὺς de Benoist καὶ Evola;