Phorum.com.gr

Yochanan έγραψε: 15 Μάιος 2018, 18:43 Εμένα στο στρατό με έπιανε αυτό και δεν μπορούσα να λύσω το G3 με τίποτα - για αυτό δε μου δώσανε όπλο.


Είχα κλειστροφοβία.

mec_ έγραψε: 15 Μάιος 2018, 18:38 Το αίσθημα πανικού από κλειστοφοβία είναι οδυνηρό. Είναι κακή ιδέα που αποφάσισες κάτι τέτοιο, διότι τι χρωστάνε οι συνεπιβάτες σου, άμα σε πιάσει κάποια κρίση; Πριν πάρεις τέτοια απόφαση θα έπρεπε να εξασκηθείς σε κλειστούς χώρους για μικρά χρονικά διαστήματα αυξάνοντας τη διάρκεια. Αφού έχεις χρόνο μια βδομάδα κάντο, κι αν δεν δεις βελτίωση, ακύρωσε το εισιτήριο. Επίσης θα έπρεπε να ταξιδεύεις με ένα δικό σου άτομο που να μπορεί να σε καθησυχάζει κατά το ταξίδι.
Αν τελικά ταξιδέψεις, κάνε υπομονή μετρώντας την ώρα αντίστροφα για να δίνεις στον εαυτό σου την αίσθηση ότι ακόμα λίγο και τελειώνει το μαρτύριο.

Βασικά θα είναι μαζί μου φίλη ψυχολόγος. Αυτή λέει βασίσου πάνω μου.
Αλλά μπορώ;

Cavaliere έγραψε: 15 Μάιος 2018, 18:26 Tiποτα δεν είναι, απόλαυσέ το.

Αχ μου τα χεις ξαναπεί, αλλά που...

Η Μοιραία θέλει να ζήσει τη σκηνή απο Emmanuelle , και εσείς το γυρίσατε στα τσάμικα αντι να την παροτρύνετε να χρησιμοποιήσει τη μέθοδο για να ξεπεράσει τη φοβία της.

Αγις έγραψε: 15 Μάιος 2018, 19:22 Η Μοιραία θέλει να ζήσει τη σκηνή απο Emmanuelle , και εσείς το γυρίσατε στα τσάμικα αντι να την παροτρύνετε να χρησιμοποιήσει τη μέθοδο για να ξεπεράσει τη φοβία της.

Μα βάλε κι εσύ το χεράκι σου βρε παιδάκι μου!

Εσύ το βάζεις .... μεταξύ άλλων
Δες το να πάρεις ιδέες (και για όταν φτάσεις στον προορισμό) η συμπλήρωσε με την φαντασία σου τα κενά στο παρακάτω.

Αγις έγραψε: 15 Μάιος 2018, 20:08 Εσύ το βάζεις .... μεταξύ άλλων
Δες το να πάρεις ιδέες (και για όταν φτάσεις στον προορισμό) η συμπλήρωσε με την φαντασία σου τα κενά στο παρακάτω.

Ευχαριστώ για τη φιλότιμη προσπάθεια
αλλά νομίζω θα φέρνω περισσότερο στο κοριτσακι του Εξορκιστή!

Πάντως με μικρής διάρκειας πτήσης δεν θεραπεύεσαι. Πρέπει να είσαι αναγκασμένη να κάνεις ένα μεγάλο υπερατλαντικό, και να στρωθείς στη δουλειά να λύσεις το πρόβλημα οριστικά. Αφού κάνεις το μεγάλο ταξίδι, μετά θα πετάς για πλάκα τα μικρά. Θέλει να δουλέψεις όμως, με συναισθηματισμούς δεν θεραπεύεσαι, πρέπει να εξορθολογιστείς.

Cavaliere έγραψε: 15 Μάιος 2018, 21:54 Πάντως με μικρής διάρκειας πτήσης δεν θεραπεύεσαι. Πρέπει να είσαι αναγκασμένη να κάνεις ένα μεγάλο υπερατλαντικό, και να στρωθείς στη δουλειά να λύσεις το πρόβλημα οριστικά. Αφού κάνεις το μεγάλο ταξίδι, μετά θα πετάς για πλάκα τα μικρά. Θέλει να δουλέψεις όμως, με συναισθηματισμούς δεν θεραπεύεσαι, πρέπει να εξορθολογιστείς.

Σωστά αλλά τώρα δεν προλαβαίνω

Εσύ που με ξέρεις πες
Να το τολμήσω ή να μην μπω καθόλου;

Yochanan έγραψε: 15 Μάιος 2018, 18:43 Εμένα στο στρατό με έπιανε αυτό και δεν μπορούσα να λύσω το G3 με τίποτα - για αυτό δε μου δώσανε όπλο.


Είχα κλειστροφοβία.

αστα αυτα τα μαθαμε ολα ,το τσουτσουνι σου εβαζες μεσα και στο επιανε το κλειστρο για αυτο σου το πηρανε το οπλο.

Εγω λεω πως κανεις πραγματα ανευθυνα και ισως μπλεξεις. Νομιζεις πως το χεις υπο ελεγχο, και ετσι ειναι, μεχρι να βρεθεις σε μια εστω και λιγο κρισιμη κατασταση κι εκει θα δεις τι εκταση μπορει να παρει. Φαντασου πχ να εχει αναταραξεις το ταξιδι. Εισαι σιγουρη πως θα το χεις υπο ελεγχο; Πως το αποφασισες αυτο, μονη σου; Εχεις δει καποιον ειδικο, εχεις κανει τιποτα για την κλειστοφοβια σου ή απλα ζεις μ αυτη; Συζητησες το σχεδιο σου να πεταξεις μαζι του;
Μην πιεις παντως, οπως πολυ ανευθυνα σου συστηνουν να κανεις μερικοι.

Πάντα λάτρευα τα αεροπλάνα. Όμως ένα διάστημα είχα δει ΟΛΑ τα επεισόδια του air crash investigation (ως γνωστόν είμαι μαζοχίστρια εγώ σε όλα) και απέκτησα τρελή φοβία σε σημείο που ακύρωσα ταξίδι 2 ΜΕΡΕΣ ΠΡΙΝ ΠΑΩ. Ήμουνα σίιιιγουρη πως θα πάθω κρίση πανικού. Και όταν παθαίνω κρίσεις, το χειρότερό μου είναι να με βλέπει κόσμος. Ειδικά στο αεροπλάνο με παιδιά, ηλικιωμένους, ανθρώπους που ήδη φοβούνται κτλ, δεν είναι και ό,τι καλύτερο. Τι μπορεί να κάνει η ψυχολόγος σου δηλαδή την στιγμή της κρίσης; Το πιο καλό θα ήτανε να σου μάθει ανάσες και να κάνετε ήδη μαζί συνεδρίες, και φυσικά, να έχεις μαζί σου το ηρεμιστικό. Εγώ θα έπαιρνα αν ταξίδευα, όμως ακόμα και έτσι δεν το ρίσκαρα. Εντομεταξύ δεν είχα ποτέ κλειστοφοβία αλλα τώρα φοβάμαι και τους ανελκυστήρες γιατί μια φορά μπήκα μέσα χωρίς κινητό και έκανε κάτι σαν ελεύθερη πτώση. Σταμάτησε στο υπόγειο, έκλεισε η πόρτα ενώ είχα βγει εξω (φοβήθηκα πως χάλασε), η πόρτα έκλεισε και εγώ μες τα σκοτεινά να ψάχνω απελπισμένα το κουμπί για να ξανακαλέσω τον ανελκυστήρα. Ε από τότε ψιλοφοβάμαι, δεν είναι όμως ότι δεν μπαίνω. Τώρα ευτυχώς σταμάτησα να βλέπω κι' αυτά τα ντοκιμαντέρ, το εκλογίκευσα και επειδή ακούω και βλέπω καθημερινά αεροπλάνα πολύ κοντά μου, θέλω να μπω μέσα και να εξαφανιστώ. Ωραία η αίσθηση να είσαι στον αέρα και να νιώθεις και την επιτάχυνση.

Πάντως η ψυχολόγος μου μου έλεγε πως από τα πιο δύσκολα πράγματα σε θέμα θεραπείας είναι οι φοβίες. Και είναι λογικό. Αν το σκεφτούμε είναι επειδή από την στιγμή που γεννηθήκαμε έχουμε το ένστικτο αυτοσυντήρησης, και για να καταφέρεις να επιβιώσεις, το συναίσθημα του φόβου είναι χρήσιμο. Απλά όταν ο φόβος είναι υπερβολικός, μπαίνεις σε κατάσταση "fight or flight" και αυτό είναι που πρέπει να αντιμετωπιστεί/δουλευτεί γιατί το συναίσθημα είναι τρομακτικό γιατί μπορεί να σε "παραλύσει". Δεν στο λέω για να απογοητευτείς αλλα για να το δεις ζεστά το θέμα και να κάνεις συνεδρίες. Οκ αν δεν σε επηρεάζει στην καθημερινότητά σου, άστο. Αλλά αν δουλεύεις σε 5ο όροφο ή χρειάζεται να ταξιδεύεις συχνά... ε καταλαβαίνεις...

Μία ώρα αεροπορικώς βγαίνει εύκολα οδικώς. Γιατί τόσο ντράμα;

Και το μέγεθος του προβλήματος το ξέρω, αφού είναι η καλύτερη προσωπική φίλη μου εκτός Διαδικτύου, άντε, μην πετάγεσαι.

Cavaliere έγραψε: 16 Μάιος 2018, 17:47 Και το μέγεθος του προβλήματος το ξέρω, αφού είναι η καλύτερη προσωπική φίλη μου εκτός Διαδικτύου, άντε, μην πετάγεσαι.

Έχεις ιατρική ειδικότητα, φίλε; Πώς δίνεις συστάσεις από το ιντερνετ για ένα τέτοιο θέμα; Θα αναλάβεις καμμία ευθύνη, αν δημιουργηθεί πρόβλημα μέσα στο αεροπλάνο; Εδώ δεν σε διαβάζει μόνο η νηματοθέτρια, αλλά όλος ο κόσμος και μπορεί και άνθρωποι με κλειστοφοβία. Κανονικά πρέπει να επέμβει η διαχείριση.

Ψυχραιμια, μην τσακωνεστε.
Το προβλημα, στην πραγματικη του διασταση, το γνωριζει η ιδια η νηματοθετρια και ενδεχομενως το εχει συζητησει με καποιον ειδικο, πιθανοτατα με την φιλη της την ψυχολογο. Ως εκ τουτου, ο,τιδηποτε γραφουμε απο το ιντερνετ δεν αποτελουν οδηγιες ουτε για την ιδια, ουτε για οποιοδηποτε άλλον με παρομοια φοβια, μιας και καθε περιπτωση διαφερει, εστω και σε λεπτομερειες.