Phorum.com.gr

Belladonna έγραψε: 12 Σεπ 2019, 11:13 Αρχικά πρέπει σε κάθε περίπτωση να γίνετια διάκριση μεταξύ σκοπιμότητας και τρόπου συμπεριφοράς.
Είναι πολύ βασικό να γίνεται αυτό το φιλτράρισμα κάθε φορά γιατί είναι το βασικότερο κριτήριο στην αντιμετώπιση.
Μπορεί κάποιος να σου ρίξει τον καφέ επίτηδες, για αν μην έχεις πια καφέ ή να στον ρίξει καταλάθος και μετά να ξεχάσει/δεν ξέρει/δεν του φαίνεται σημαντικό να ζητήσει συγνώμη.
Την πρώτη περίπτωση την απομακρύνεις από τη ζωή σου, τη δεύτερη όμως τη ζυγίζεις στα υπέρ και στα κατά γιατί κανείς δεν είναι τέλειος. Στην πρώτη περίπτωση απογοητεύεσαι αν έχεις επενδύσει, στη δεύτερη όχι, μπορείς ίσως να πεις ότι σεν ενοχλεί και μπορεί είτε να διορθωθεί είτε όχι. Πάλι εκεί ζυγίζεις τα θετικά και τα αρνητικά του ποσο το ανέχεσαι και πόσο σημαντικό είναι για σένα. Αν σε ενοχλεί παρα πολύ απομακρύνεσαι, αν μπορείς να το ανεχτείς ή αν θεωρείς ότι τα θετικά είναι σημαντικότερα από αυτό το αρνητικό, μένεις και το αποδέχεσαι, ότι αυτός είναι ο χαρακτήρας αυτού του ατόμου.

Άψογη.

- Casper - έγραψε: 12 Σεπ 2019, 03:28 Απογοήτευση από ανθρώπους. Και από εμάς. Πως την διαχειρίζεστε;
Τελικά η λύση ποια είναι; Να μην έχουμε προσδοκίες; Είναι αυτό εφικτό; Και αν ναι σε πόσο βαθμό;

Γιατι να απογοητευτεις από ανθρωπους ?

- Casper - έγραψε: 12 Σεπ 2019, 03:28 Απογοήτευση από ανθρώπους. Και από εμάς. Πως την διαχειρίζεστε;
Τελικά η λύση ποια είναι; Να μην έχουμε προσδοκίες; Είναι αυτό εφικτό; Και αν ναι σε πόσο βαθμό;

Oπως κατσει
Ειναι μια φυσιολογικη εξελιξη στην οποια δεν χρειαζεται να δωθει καποια ιδιαιτερη προσοχη ουτε υπαρχει κατι για να λυθει ωστε να ψαχνεις να το λυσεις.

- Casper - έγραψε: 12 Σεπ 2019, 03:37

Γραφικός έγραψε: 12 Σεπ 2019, 03:34 Με φωνές και ψυχοθεραπεία.

Έχεις κάνει;
Ως προς τις προσδοκίες τι σου είπαν;
Ή τι πιστεύεις τελοσπάντων;

Έχω κάνει όταν ήθελα να κόψω το αλκοόλ αλλά με βοήθησε και σε άλλα πράματα. Δεν ανέφερα τίποτα για απογοήτευση, διότι είναι πολύ δύσκολο να με απογοητεύσει κάποιος: από τους ανθρώπους περιμένω τα χειρότερα. Απογοήτευση νοιώθω από τον εαυτό μου κι από την κοινωνία: απογοητεύτηκα ας πούμε από τα χαμηλά ποσοστά που πήρε το ΚΚΕ στις τελευταίες εκλογές, αλλά τι να συζητήσεις πάνω σε αυτό με την ψυχοθεραπεύτρια;
Νομίζω ότι σε προσωπικό επίπεδο κάποια στιγμή πρέπει να μπει κάποιος σε ένα δίλημμα. Ή θα δώσει χώρο στους ανθρώπους γύρω του, ώστε να τους ζει και να τους χαίρεται και να απογοητεύεται από αυτούς ή θα υψώσει τείχη και θα προστατεύεται μονίμως, αλλά θα είναι και πιο μόνος τους απ' ότι αν δεν τα είχε υψώσει. Πιο κερδισμένος είναι κατά την γνώμη μου αυτός που επιλέγει το πρώτο, αλλά κάποιες φορές δεν είναι εύκολο να αντέξεις.

"δεν με απογοητεύουν οι άνθρωποι,απογοητεύτηκα με το ποσοστό του κουκουε"

αιααα

- Casper - έγραψε: 12 Σεπ 2019, 03:28 Απογοήτευση από ανθρώπους. Και από εμάς. Πως την διαχειρίζεστε;
Τελικά η λύση ποια είναι; Να μην έχουμε προσδοκίες; Είναι αυτό εφικτό; Και αν ναι σε πόσο βαθμό;

Η διαχείριση είναι διαφορετική ανάλογα με την σχέση που έχεις με αυτούς τους ανθρώπους. Διαφορετικά διαχειρίζεσαι την απογοήτευση από σύντροφο, σύζυγο, παιδιά, φίλους, αδέρφια, γονείς, γνωστούς, αγνώστους.

Η απογοήτευση περιγράφει οτι φεύγεις απο κατάσταση που ήσουν γοητευμένη, δυσνόητη έννοια εξ ορισμού νομίζω.

Φτάνεις μετά στην κατάσταση της απογοήτευσης, προς την εξισορρόπηση ας πούμε. Έχει σημασία ο ρυθμός πτώσης, αν θα ισορροπήσεις με θετικό πρόσημο και αν θα είσαι πάνω από το σημείο ανοχής γενικά, αν σου ήταν απαραίτητη η γοητεία ή απλά θεμιτή.

Αν ο ρυθμός πτώσης είναι ανεκτός, αν νιώθεις ωφελημένη και καλά γενικά παρότι χειρότερα, η απογοήτευση γίνεται το κομμάτι που ένα λουλούδι μαραίνεται, πριν το έχεις χαρεί και δεν σε ενοχλεί, μελαγχολία ίσως. Αν χάσεις γενικά και ισορροπήσεις κάτω από το σημείο ανοχής, η απογοήτευση απλώνει και ορίζει όλη την διαδικασία, το λουλούδι δεν ήταν ποτέ όμορφο, σε γέλασε.

αυτά έχουν πλάκα να τα σκεφτείς όταν δεν είναι σημαντικό να βγάλεις νόημα. Όταν συμβαίνει αλήθεια καλύτερα να το πηγαίνεις κατά περίπτωση χωρίς θεωρίες, βοηθάει να σε καταλάβεις νομίζω.

Νομίζω πάντως μιλάμε για απελπισία στο νήμα όχι απογοήτευση.

- Casper - έγραψε: 12 Σεπ 2019, 03:28 Απογοήτευση από ανθρώπους. Και από εμάς. Πως την διαχειρίζεστε;
Τελικά η λύση ποια είναι; Να μην έχουμε προσδοκίες; Είναι αυτό εφικτό; Και αν ναι σε πόσο βαθμό;

Δεν τη διαχειριζομαι. Την αφηνω να με καταλαβει.

Βασικα ο, τι κανω εγω, κανε το αντιθετο.

Παιδιά χθες άνοιξα το νήμα με το που γύρισα Κύπρο από το αεροδρόμιο (μου προκαλούν μελαγχολία + ότι περιμένα κάτι από συγκεκριμένο άτομο που το φιλοξενούσα εδώ 8 μέρες, έτρωγε έπινε - όλα πληρωμενα -, γυρίσαμε όλη την Κύπρο, με πρόσβαλε συνέχεια, είχε ένα σωρό απαιτήσεις - δεν θα μπω σε άλλες λεπτομέρειες) και λόγω αξιοπρέπειας δεν θα έκανα ποτέ το ίδιο. Μας περίμενε λέει. Ότι θέλουμε. Δεν θα πήγαινα. Γενικά με γάμησε (σόρρυ για την έκφραση) και δεν ήθελα να την ξαναδω αλλά με πείραξε που δεν προσθέρθηκε έστω να βγούμε για έναν καφέ. Έστω ΝΑ ΤΟ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ. Να μην δείξει τόση γαϊδουροσύνη. Το ότι ο άλλος δεν είναι παρτάκιας, δεν λειτουργεί ΜΟΝΟ με βάση το συμφέρον αλλά σκέφτεται και κάποιον πάνω από τον εαυτό μου, για μένα είναι το πιο σημαντικό.

Όταν είχα απογοητευτεί από ερωτικά ήταν όντως διαφορετική η απογοήτευση. Από ξαδέρφη που μεγαλώσαμε μαζί και ήταν σαν αδερφή, με συγκλόνισε. Συμφωνώ πως δεν είναι το ίδιο.

Κάθε φορά λέω χτίσε τοίχη και τελείωσε. Αλλά δεν μου πάει γαμώτο. Δεν μπορώ να λειτουργήσω έτσι. Από την άλλη τα παίρνω όλα πιο σοβαρά και πληγώνομαι. Μήπως αν το αποδεκτώ σαν λογική και φυσιολογική αντίδραση θα το ξεπερνάω πιο εύκολα; Με την λογική καταλαβαίνω τι γίνεται και τι πρέπει να κάνω αλλά δεν τα καταφέρνω πάντα και ίσως δεν δέχομαι πως είμαστε έτσι οι άνθρωποι. Αυτές οι σκέψεις με κάνουν καταθλιπτική. Αλλά πρέπει να το αποδεκτώ και να γίνω πιο αναίσθητη για να επιβιώσω.


Ευχαριστώ πάρα πολύ για τις απαντήσεις σας. Τις διάβασα όλες και σίγουρα θα τις ξαναδιαβάσω για να χωνέψω κάποια πράγματα.

enaon έγραψε: 12 Σεπ 2019, 14:44 η απογοήτευση γίνεται το κομμάτι που ένα λουλούδι μαραίνεται, πριν το έχεις χαρεί και δεν σε ενοχλεί, μελαγχολία ίσως. Αν χάσεις γενικά και ισορροπήσεις κάτω από το σημείο ανοχής, η απογοήτευση απλώνει και ορίζει όλη την διαδικασία, το λουλούδι δεν ήταν ποτέ όμορφο, σε γέλασε.

εύγε νέε μου

νύχτα έγραψε: 12 Σεπ 2019, 15:45

enaon έγραψε: 12 Σεπ 2019, 14:44 η απογοήτευση γίνεται το κομμάτι που ένα λουλούδι μαραίνεται, πριν το έχεις χαρεί και δεν σε ενοχλεί, μελαγχολία ίσως. Αν χάσεις γενικά και ισορροπήσεις κάτω από το σημείο ανοχής, η απογοήτευση απλώνει και ορίζει όλη την διαδικασία, το λουλούδι δεν ήταν ποτέ όμορφο, σε γέλασε.

εύγε νέε μου

Αυτό το κομμάτι παίζει να το διάβασα 5 φορές.

- Casper - έγραψε: 12 Σεπ 2019, 15:39
Κάθε φορά λέω χτίσε τοίχη και τελείωσε. Αλλά δεν μου πάει γαμώτο. Δεν μπορώ να λειτουργήσω έτσι.

Να μην το κανεις ποτε φαντασματακι. Καλυτερα να πληγωνεσαι ξανα και ξανα,απο τα να ζεις με καρδια πετρα. Το τελευταιο ειναι η χειροτερη καταδικη.
Ειναι ομορφο να δινεσαι και ας μην πανε τα πραγματα απο θες

Υπερκουλτουριάρης έγραψε: 12 Σεπ 2019, 15:55

- Casper - έγραψε: 12 Σεπ 2019, 15:39
Κάθε φορά λέω χτίσε τοίχη και τελείωσε. Αλλά δεν μου πάει γαμώτο. Δεν μπορώ να λειτουργήσω έτσι.

Να μην το κανεις ποτε φαντασματακι. Καλυτερα να πληγωνεσαι ξανα και ξανα,απο τα να ζεις με καρδια πετρα. Το τελευταιο ειναι η χειροτερη καταδικη.
Ειναι ομορφο να δινεσαι και ας μην πανε τα πραγματα απο θες

Το προτιμώ κι' εγώ. Έτσι κι' αλλιώς δεν μπορώ να το κάνω. Το προσπάθησα μια φορά.

- Casper - έγραψε: 12 Σεπ 2019, 15:39 αλλά με πείραξε που δεν προσθέρθηκε έστω να βγούμε για έναν καφέ. Έστω ΝΑ ΤΟ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ. Να μην δείξει τόση γαϊδουροσύνη. Το ότι ο άλλος δεν είναι παρτάκιας, δεν λειτουργεί ΜΟΝΟ με βάση το συμφέρον αλλά σκέφτεται και κάποιον πάνω από τον εαυτό μου, για μένα είναι το πιο σημαντικό.

Αυτός ήταν ο λόγος της απογοήτευσης;

vagabondo έγραψε: 12 Σεπ 2019, 16:05

- Casper - έγραψε: 12 Σεπ 2019, 15:39 αλλά με πείραξε που δεν προσθέρθηκε έστω να βγούμε για έναν καφέ. Έστω ΝΑ ΤΟ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ. Να μην δείξει τόση γαϊδουροσύνη. Το ότι ο άλλος δεν είναι παρτάκιας, δεν λειτουργεί ΜΟΝΟ με βάση το συμφέρον αλλά σκέφτεται και κάποιον πάνω από τον εαυτό μου, για μένα είναι το πιο σημαντικό.

Αυτός ήταν ο λόγος της απογοήτευσης;

Όχι. Απογοητεύομαι συχνά από τους ανθρώπους, μπορεί κι' αυτοί από μένα ή να γίνεται αυτό γιατί δίνω θάρρος και σημασία ώστε να το εκμεταλλευτούν με τον τρόπο που ξέρουν. Αυτό ήταν το κερασάκι. Τώρα που γύρισα Κύπρο ηρέμησα όμως κάπως.