Η παιδοκεντρική ταυτότητα της σημερινής ελληνικής οικογένειας

[ΓΑΛΗ]

Για να γίνω πιο σαφής γιόχι, εννοώ ότι ο σημερινός παιδοκεντρισμός είναι συνέπεια του προηγούμενου πατριαρχικού μοντέλου.

Και ότι η ελληνική κοινωνία, βρέθηκε από το α πλαίσιο στο γ χωρίς να περάσει καθόλου από τη φάση του β.

Υπάρχει δηλαδή ένα κενό, που δικαιολογεί εν μέρει τη συγκεκριμένη ανισορροπία.

[Yochanan]

Δηλαδή άμα δεν ήταν παιδοκεντρικη τι θα έπρεπε να γίνει, να δουλεύουν τα αγόρια από τα 9 στα χωράφια και τα κορίτσια από τα 7 στον αργαλειό;

αυτο λεω κι εγω στη γαλη, με πιο πολλά λόγια

Αυτό είναι αυτονόητο.

Το δικό μου ερώτημα αφορά στο σήμερα, που σαφώς τα παιδιά δεν αντιμετωπίζονται ως παραγωγικά εργαλεία για την οικογένεια. Θεωρώ ότι ζούμε την αντιστροφή της φάσης.

σημερα, μετα την αστικη μεταβαση, το παιδι εχει και την εννοια του ινσουρανσ πολισυ για τα γερατεια αφου αλλου ειδους κοινοτητες περα της πυρηνικης οικογενειας εχουν ξεφτισει και δεν μπορουν πλεον να σου παρεχουν τιπτ - οποτε κι εσυ με τη σειρα σου κλαιν. φυσικα δεν ειναι 100% (ολοι ξερουμε περιπτωσεις) αλλα αυτη ειναι η ελπιδα κι η προοπτικη. απο κει και περα κι η κατικω η ιδια σου λεει οτι παει το θεμα προς ζευγαρια φαση και αυτο ειναι πιο φανερο σε κρατη με σοβαρο στερεωμενο συστημα υποδομων και κοινωνικων υπερεσιων (βορεια και δυτικη ευρωπη και οχι τζατζικισταν πχ). Γιατι στα πρωτα λες, να πα να γαμηθουν και τα κωλοπαιδα δε τα χρειαζομαι εχω α β γ επιλογες για τα γεραματα (σα γονιος) και σα παιδι (κι εσυ) εχεις δυνατοτητα να φυγεις απο την εστια πιο ευκολα (χαμηλη ανεργια, υψηλοτερες αμοιβγες, σαμπσιντιζ για νεους και για αγορα κατοικιας, φοιτητικα δανεια κλπ). Τωρα τελευταια στην κριση ειχανε παιξει πολλα αρθρα για το πώς στην καποτηα βλέπανε την τρυπα του κωλου τους οι νεοι και καθονταν στο σπιτι σε ελληνικες ηλικιες λογω αυξημενης ανεργιας (μη σου πω είχε φτάσει και 9%.....)

[ΓΑΛΗ]

αυτο λεω κι εγω στη γαλη, με πιο πολλά λόγια

Αυτό είναι αυτονόητο.

Το δικό μου ερώτημα αφορά στο σήμερα, που σαφώς τα παιδιά δεν αντιμετωπίζονται ως παραγωγικά εργαλεία για την οικογένεια. Θεωρώ ότι ζούμε την αντιστροφή της φάσης.

σημερα, μετα την αστικη μεταβαση, το παιδι εχει και την εννοια του ινσουρανσ πολισυ για τα γερατεια αφου αλλου ειδους κοινοτητες περα της πυρηνικης οικογενειας εχουν ξεφτισει και δεν μπορουν πλεον να σου παρεχουν τιπτ - οποτε κι εσυ με τη σειρα σου κλαιν. φυσικα δεν ειναι 100% (ολοι ξερουμε περιπτωσεις) αλλα αυτη ειναι η ελπιδα κι η προοπτικη. απο κει και περα κι η κατικω η ιδια σου λεει οτι παει το θεμα προς ζευγαρια φαση και αυτο ειναι πιο φανερο σε κρατη με σοβαρο στερεωμενο συστημα υποδομων και κοινωνικων υπερεσιων (βορεια και δυτικη ευρωπη και οχι τζατζικισταν πχ). Γιατι στα πρωτα λες, να πα να γαμηθουν και τα κωλοπαιδα δε τα χρειαζομαι εχω α β γ επιλογες για τα γεραματα (σα γονιος) και σα παιδι (κι εσυ) εχεις δυνατοτητα να φυγεις απο την εστια πιο ευκολα (χαμηλη ανεργια, υψηλοτερες αμοιβγες, σαμπσιντιζ για νεους και για αγορα κατοικιας, φοιτητικα δανεια κλπ). Τωρα τελευταια στην κριση ειχανε παιξει πολλα αρθρα για το πώς στην καποτηα βλέπανε την τρυπα του κωλου τους οι νεοι και καθονταν στο σπιτι σε ελληνικες ηλικιες λογω αυξημενης ανεργιας (μη σου πω είχε φτάσει και 9%.....)

Αυτό είναι λογική συνέπεια της κρίσης.

Οι λόγοι που η παιδοκεντρικότητα αναπτύχθηκε πριν τα χρόνια της κρίσης, ποιοι είναι;

[Nero]

Για να γίνω πιο σαφής γιόχι, εννοώ ότι ο σημερινός παιδοκεντρισμός είναι συνέπεια του προηγούμενου πατριαρχικού μοντέλου.

Και ότι η ελληνική κοινωνία, βρέθηκε από το α πλαίσιο στο γ χωρίς να περάσει καθόλου από τη φάση του β.

Υπάρχει δηλαδή ένα κενό, που δικαιολογεί εν μέρει τη συγκεκριμένη ανισορροπία.

κανένα κενό δεν υπάρχει ίσα ίσα δεν υπήρξε ποτέ μεγάλη αλλαγή. Η οικογένεια στην ελληνική κοινωνία ήταν πάντα η βασική ομάδα αλληλεγγύης και επίσης τυχαίνει να είναι κοινωνία κατακερματισμένη πολύ έντονο φατριασμό, είτε για ιστορικούς, είτε για κοινονικο-οικονομικούς λόγους. Επίσης παραδοσιακά δεν υπήρχε ισχυρό κανονιστικό πλαίσιο γραπτό που να δεσμεύει κανέναν όπως υπάρχει σε ευρωπαϊκά κράτη ούτε κράτος για να το εφαρμόσει οπότε υποχρεωτικά έχουν ισχύ άλλου τύπου δεσμοί, πχ το εθιμικό πλαίσιο, ο λόγος η τιμή κλπ και αυτό που σε ενδιαφέρει, οι δεσμοί αίματος. Δεν υπάρχουν δηλαδή πολλοί τρόποι να είσαι σίγουρος ότι μπορείς να εμπιστευτείς τους ανθρώπους ή να είσαι σίγουρος ότι θα σε υποστηρίξουν εκτός απο τους παραπάνω που ανέφερα. Είναι απολύτως λογικό δηλαδή οι οικογενειακοί δεσμοί να είναι ισχυροί και δεν είναι απαραίτητα κακό...ή καλό. Είναι απλά χαρακτηριστικό γνώρισμα. Οι ψυχολογικές εξηγήσεις δε νομίζω ότι έχουν νόημα εδώ πάντως. Στην κοινωνική ανθρωπολογία άπτεται

Mole άμα δεν τα λέω καλά διόρθωνε

[Μηχανικός]

Αν κάναμε 5-10 παιδιά όπως παλιά δεν θα υπήρχε κανένα θέμα παιδοκεντρισμού. Και να ήθελες δεν θα γινόταν.

Όταν κάνεις 1 ή 2 παιδιά, ακολουθεί ο παιδοκεντρισμός.
Όταν δεν κάνεις κανένα παιδί και έχεις 1-2 σκυλιά ή γατιά, ακολουθεί ο φιλοζωοκεντρισμός.

[ενωσηΚ]

Δηλαδή άμα δεν ήταν παιδοκεντρικη τι θα έπρεπε να γίνει, να δουλεύουν τα αγόρια από τα 9 στα χωράφια και τα κορίτσια από τα 7 στον αργαλειό;

αυτο λεω κι εγω στη γαλη, με πιο πολλά λόγια

Αυτό είναι αυτονόητο.

Το δικό μου ερώτημα αφορά στο σήμερα, που σαφώς τα παιδιά δεν αντιμετωπίζονται ως παραγωγικά εργαλεία για την οικογένεια. Θεωρώ ότι ζούμε την αντιστροφή της φάσης.

Ζεστη σημερα ε;

[ενωσηΚ]

Αν κάναμε 5-10 παιδιά όπως παλιά δεν θα υπήρχε κανένα θέμα παιδοκεντρισμού. Και να ήθελες δεν θα γινόταν.

Όταν κάνεις 1 ή 2 παιδιά, ακολουθεί ο παιδοκεντρισμός.
Όταν δεν κάνεις κανένα παιδί και έχεις 1-2 σκυλιά ή γατιά, ακολουθεί ο φιλοζωοκεντρισμός.

https://www.protothema.gr/life-style/ar ... ema-paidi/


(μπορεις να πεις οτι ξερεις μια καλαματιανή που καποτε δηλωσε οτι.....κλπ κλπ)

[ΓΑΛΗ]

Για να γίνω πιο σαφής γιόχι, εννοώ ότι ο σημερινός παιδοκεντρισμός είναι συνέπεια του προηγούμενου πατριαρχικού μοντέλου.

Και ότι η ελληνική κοινωνία, βρέθηκε από το α πλαίσιο στο γ χωρίς να περάσει καθόλου από τη φάση του β.

Υπάρχει δηλαδή ένα κενό, που δικαιολογεί εν μέρει τη συγκεκριμένη ανισορροπία.

κανένα κενό δεν υπάρχει ίσα ίσα δεν υπήρξε ποτέ μεγάλη αλλαγή. Η οικογένεια στην ελληνική κοινωνία ήταν πάντα η βασική ομάδα αλληλεγγύης και επίσης τυχαίνει να είναι κοινωνία κατακερματισμένη πολύ έντονο φατριασμό, είτε για ιστορικούς, είτε για κοινονικο-οικονομικούς λόγους. Επίσης παραδοσιακά δεν υπήρχε ισχυρό κανονιστικό πλαίσιο γραπτό που να δεσμεύει κανέναν όπως υπάρχει σε ευρωπαϊκά κράτη ούτε κράτος για να το εφαρμόσει οπότε υποχρεωτικά έχουν ισχύ άλλου τύπου δεσμοί, πχ το εθιμικό πλαίσιο, ο λόγος η τιμή κλπ και αυτό που σε ενδιαφέρει, οι δεσμοί αίματος. Δεν υπάρχουν δηλαδή πολλοί τρόποι να είσαι σίγουρος ότι μπορείς να εμπιστευτείς τους ανθρώπους ή να είσαι σίγουρος ότι θα σε υποστηρίξουν εκτός απο τους παραπάνω που ανέφερα. Είναι απολύτως λογικό δηλαδή οι οικογενειακοί δεσμοί να είναι ισχυροί και δεν είναι απαραίτητα κακό...ή καλό. Είναι απλά χαρακτηριστικό γνώρισμα. Οι ψυχολογικές εξηγήσεις δε νομίζω ότι έχουν νόημα εδώ πάντως. Στην κοινωνική ανθρωπολογία άπτεται

Mole άμα δεν τα λέω καλά διόρθωνε

Δεν αναφέρομαι στην ανάλυση των οικογενειακών θεσμών αλλά στην αλλαγή νοοτροπίας αναφορικά με το θέμα της ιεραρχίας. Παραδείγματος χάριν, ένα παιδί σήμερα εκφράζει πολύ χαλαρά την απαξίωση του προς τους γονείς και τους παπούδες. Θεωρείτε ότι οι γονείς των σημερινών παιδιών είχαν την ίδια δυνατότητα ή το έκαναν με την ίδια άνεση;

Όπου "παιδιά" μπορείτε να σκεφθείτε από νήπια μέχρι εφήβους.

[ενωσηΚ]

Οι γονεις μας εκαναν παιδια γιατι επρεπε. Οι σημερινοι γονεις ειναι πιο tigers. Ασχολουνται συνεχεια με τα παιδια, τα γραφουν σε ενα σωρο σχολες, τα ταιζουν δυναμωτικα φαγητα, γενικα τρωνε πολυ χρονο να ασχολουνται με πραγματα που δεν ασχολουνταν καθολου οι παλιοι. Αυτο θα ονομαζα παιδοκεντρισμο. Τωρα εσυ μαλλον εννοουσες κατι αλλο.

Πιθανότατα εσένα.

υγ: σορρυ, ειλικρινα ήταν πανω απο τις δυνάμεις μου να αντισταθω

Δεν καταλαβα τι εννοεις.

[ΓΑΛΗ]

Αν κάναμε 5-10 παιδιά όπως παλιά δεν θα υπήρχε κανένα θέμα παιδοκεντρισμού. Και να ήθελες δεν θα γινόταν.

Όταν κάνεις 1 ή 2 παιδιά, ακολουθεί ο παιδοκεντρισμός.
Όταν δεν κάνεις κανένα παιδί και έχεις 1-2 σκυλιά ή γατιά, ακολουθεί ο φιλοζωοκεντρισμός.

Να σε πω καμάρι μ, τα φαγιά που ανεβάζεις στη μαγειρική τα φκιανς εσύ ή η μάνα σ;

[ενωσηΚ]

ΣΚΛΗΡΟ ΜΠΑΣΙΜΟ!!!!!

[ενωσηΚ]

Γιατί αποκλειουμε να τα φτιαχνει ο φούρνος της Καλαμάτας;;;;

[Nero]

Για να γίνω πιο σαφής γιόχι, εννοώ ότι ο σημερινός παιδοκεντρισμός είναι συνέπεια του προηγούμενου πατριαρχικού μοντέλου.

Και ότι η ελληνική κοινωνία, βρέθηκε από το α πλαίσιο στο γ χωρίς να περάσει καθόλου από τη φάση του β.

Υπάρχει δηλαδή ένα κενό, που δικαιολογεί εν μέρει τη συγκεκριμένη ανισορροπία.

κανένα κενό δεν υπάρχει ίσα ίσα δεν υπήρξε ποτέ μεγάλη αλλαγή. Η οικογένεια στην ελληνική κοινωνία ήταν πάντα η βασική ομάδα αλληλεγγύης και επίσης τυχαίνει να είναι κοινωνία κατακερματισμένη πολύ έντονο φατριασμό, είτε για ιστορικούς, είτε για κοινονικο-οικονομικούς λόγους. Επίσης παραδοσιακά δεν υπήρχε ισχυρό κανονιστικό πλαίσιο γραπτό που να δεσμεύει κανέναν όπως υπάρχει σε ευρωπαϊκά κράτη ούτε κράτος για να το εφαρμόσει οπότε υποχρεωτικά έχουν ισχύ άλλου τύπου δεσμοί, πχ το εθιμικό πλαίσιο, ο λόγος η τιμή κλπ και αυτό που σε ενδιαφέρει, οι δεσμοί αίματος. Δεν υπάρχουν δηλαδή πολλοί τρόποι να είσαι σίγουρος ότι μπορείς να εμπιστευτείς τους ανθρώπους ή να είσαι σίγουρος ότι θα σε υποστηρίξουν εκτός απο τους παραπάνω που ανέφερα. Είναι απολύτως λογικό δηλαδή οι οικογενειακοί δεσμοί να είναι ισχυροί και δεν είναι απαραίτητα κακό...ή καλό. Είναι απλά χαρακτηριστικό γνώρισμα. Οι ψυχολογικές εξηγήσεις δε νομίζω ότι έχουν νόημα εδώ πάντως. Στην κοινωνική ανθρωπολογία άπτεται

Mole άμα δεν τα λέω καλά διόρθωνε

Δεν αναφέρομαι στην ανάλυση των οικογενειακών θεσμών αλλά στην αλλαγή νοοτροπίας αναφορικά με το θέμα της ιεραρχίας. Παραδείγματος χάριν, ένα παιδί σήμερα εκφράζει πολύ χαλαρά την απαξίωση του προς τους γονείς και τους παπούδες. Θεωρείτε ότι οι γονείς των σημερινών παιδιών είχαν την ίδια δυνατότητα ή το έκαναν με την ίδια άνεση;

Όπου "παιδιά" μπορείτε να σκεφθείτε από νήπια μέχρι εφήβους.

ναι,κι εγώ σου εξηγώ ότι το θέμα που έθεσες δεν αφορά την πατριαρχία, αφορά άλλο φαινόμενο, τον φατριασμό, που είναι άλλο φαινόμενο. Υπάρχει σχέση ανάμεσα στα δυο αλλά δεν είναι ταυτόσημα. Επίσης, οι αλλαγές στη νοοτροπία όπως αυτή που αναφέρεις, δεν σημαίνει απαραίτητα αλλαγή στη δομή(όχι ακόμα)

[ΓΑΛΗ]

Δεν αναφέρομαι στην ανάλυση των οικογενειακών θεσμών αλλά στην αλλαγή νοοτροπίας αναφορικά με το θέμα της ιεραρχίας. Παραδείγματος χάριν, ένα παιδί σήμερα εκφράζει πολύ χαλαρά την απαξίωση του προς τους γονείς και τους παπούδες. Θεωρείτε ότι οι γονείς των σημερινών παιδιών είχαν την ίδια δυνατότητα ή το έκαναν με την ίδια άνεση;

Όπου "παιδιά" μπορείτε να σκεφθείτε από νήπια μέχρι εφήβους.

ναι,κι εγώ σου εξηγώ ότι το θέμα που έθεσες δεν αφορά την πατριαρχία, αφορά άλλο φαινόμενο, τον φατριασμό, που είναι άλλο φαινόμενο. Υπάρχει σχέση ανάμεσα στα δυο αλλά δεν είναι ταυτόσημα. Επίσης, οι αλλαγές στη νοοτροπία όπως αυτή που αναφέρεις, δεν σημαίνει απαραίτητα αλλαγή στη δομή(όχι ακόμα)

Στη δομή όχι. Στη δομική ισορροπία, ναι.

Οκ, λεκτικό παιχνιδάκι. Αλλά ειλικρινά, κάπως έτσι το βλέπω.

[Μηχανικός]

Να σε πω καμάρι μ, τα φαγιά που ανεβάζεις στη μαγειρική τα φκιανς εσύ ή η μάνα σ;

Το έχω ξαναπεί, τα φτιάχνει μια Ρουμάνα οικιακή βοηθός.

Και εγώ έχω μεγαλώσει σε παιδοκεντρική οικογένεια, θυμάμαι ακόμη που με κυνήγαγε η μάνα μου για να φάω όλο το φαγητό μου.