Σελίδα 2 από 5

Re: Ποιηματάκια αφιερωμένα σε πχωρουμίτες/πχωρουμίτισσες

Δημοσιεύτηκε: 12 Μάιος 2019, 23:31
από Νατάσα
Feindflug θα προσπαθήσω να γράψω και για σένα, αλλά πρέπει να με συγκινήσεις κάπως. Να μου δημιουργήσεις ισχυρά συναισθήματα για να μου "βγει" το ποιημα. Ή αλλιώς, για να γεννήσω ένα όμορφο ποιημα για σένα. :hebit:

Re: Ποιηματάκια αφιερωμένα σε πχωρουμίτες/πχωρουμίτισσες

Δημοσιεύτηκε: 12 Μάιος 2019, 23:32
από Juno
Ju-87 έγραψε: 12 Μάιος 2019, 22:17 Ωραία, φίλε Yochanan, στο νήμα τούτο η πλάκα
μα να ξέρεις ότι εγώ έχω έναν σημαντικό σκοπό
να προσέχεις μην σου πάρω την κατουρημένη σου την βράκα
γιατί μετά θα εισχωρήσω βίαια στον εβραϊκό σου τον πωπό
Έλληνας είναι το καημένο. Απλώς όταν άρχισε να γράφει στο παλιό phorum πίστευε στην αρχαία, εθνική θρησκεία, μετά κάτι πρέπει να έγινε και το γύρισε σκληροπυρηνικά στην παλαιά Διαθήκη. Και για να μην φάει δούλεμα, δήλωσε Εβραίος στην καταγωγή.

Re: Ποιηματάκια αφιερωμένα σε πχωρουμίτες/πχωρουμίτισσες

Δημοσιεύτηκε: 12 Μάιος 2019, 23:35
από Feindflug
Natasha έγραψε: 12 Μάιος 2019, 23:28 Σωστά, το έγραψα για άλλον.
Εικόνα

Re: Ποιηματάκια αφιερωμένα σε πχωρουμίτες/πχωρουμίτισσες

Δημοσιεύτηκε: 12 Μάιος 2019, 23:36
από Νατάσα
Feindflug έγραψε: 12 Μάιος 2019, 23:35
Natasha έγραψε: 12 Μάιος 2019, 23:28 Σωστά, το έγραψα για άλλον.
Εικόνα
Είναι φορές που δεν μπορώ να σας παρω στα σοβαρά εδώ μέσα... :smt005:

Re: Ποιηματάκια αφιερωμένα σε πχωρουμίτες/πχωρουμίτισσες

Δημοσιεύτηκε: 12 Μάιος 2019, 23:40
από Naida
lolek1 έγραψε: 12 Μάιος 2019, 23:09 αγαμητες θα μεινετε
χωρις πουλι στο στομα
γιατι τις δυσκολες μας κανετε
και εμεις θα παμε σ αλλες

μα θα ρθει η στιγμη
που θα παρακαλατε
τον πουτσο μας για να τον φατε
οταν θα βγαλουμε λεφτα
και μ ακριβα αμαξια πηγαινουμε
στην παραλιακη με αλλες

και σεις με γατες θα περνατε
για συντροφια την νυχτα
να νιαουριζουν
να σας ξυπνουν
να σας αφηνουν ξυπνιες.

τα ονειρα σας να χαλουν
και να στριφογυρνατε
σαν κοκορετσι αψητο
στου κρεβατιου το στρωμα
και με τις τσιμπλες στην δουλεια
τα πρωινα να πατε

τοτε πμ θα στελνετε
πολλα σε εμας
για πουτσο
μα εμεις δεν θα τον δινουμε
γιατι θα τον χουν αλλες

τοτε ισως να καταλαβετε
πως ειναι να πονατε

απο τις καυλες
απ την αυγη
εως την νυχτα την σκοτεινη

μα κι αν δεν καταλαβετε
που πιθανο το βρισκω
Θεοι να σας καταραστουν
αγορια να γεννησετε

με το πουλακι ορθιο ολημερης να ειναι
στο μπανιο να τα βλεπετε
να τρεχουν καυλωμενα
στο ιντερνετ να μπαινουνε
μπας και γαμησουν καποια
τοτε πμ θα στελνουνε
και απαντηση δεν θα περνουνε

Επειδή μια εικόνα χίλιες λέξεις
Στο βάζω σε σπόιλερ να το αντέξεις



Spoiler
Εικόνα


Αυτά θα πάρετε εσύ και οι ομοιοί σου
Λογική αν δεν αλλάξεις θα μείνεις με το πουλί σου

Re: Ποιηματάκια αφιερωμένα σε πχωρουμίτες/πχωρουμίτισσες

Δημοσιεύτηκε: 12 Μάιος 2019, 23:40
από Feindflug
Natasha έγραψε: 12 Μάιος 2019, 23:31 Feindflug θα προσπαθήσω να γράψω και για σένα, αλλά πρέπει να με συγκινήσεις κάπως. Να μου δημιουργήσεις ισχυρά συναισθήματα για να μου "βγει" το ποιημα. Ή αλλιώς, για να γεννήσω ένα όμορφο ποιημα για σένα. :hebit:
The crimson summer now grows pale;
Clear, bright days now soar away;
Hazy mist spreads through the vale,
As the sleeping night turns gray;
The barren cornfields lose their gold;
The lively stream has now turned cold;
The curly woods are gray and stark,
And the heavens have grown dark.

Where are you, my light, Natasha?
No one’s seen you, – I lament.
Don’t you want to share the passion
Of this moment with a friend?
You have not yet met with me
By the pond, or by our tree,
Though the season has turned late,
We have not yet had a date.

Winter’s cold will soon arrive
Fields will freeze with frost, so bitter.
In the smoky shack, a light,
Soon enough, will shine and glitter.
I won’t see my love, – I’ll rage
Like a finch, inside a cage,
And at home, depressed and dazed,
I’ll recall Natasha’s grace.

Re: Ποιηματάκια αφιερωμένα σε πχωρουμίτες/πχωρουμίτισσες

Δημοσιεύτηκε: 12 Μάιος 2019, 23:43
από Νατάσα
Feindflug έγραψε: 12 Μάιος 2019, 23:40
Natasha έγραψε: 12 Μάιος 2019, 23:31 Feindflug θα προσπαθήσω να γράψω και για σένα, αλλά πρέπει να με συγκινήσεις κάπως. Να μου δημιουργήσεις ισχυρά συναισθήματα για να μου "βγει" το ποιημα. Ή αλλιώς, για να γεννήσω ένα όμορφο ποιημα για σένα. :hebit:
The crimson summer now grows pale;
Clear, bright days now soar away;
Hazy mist spreads through the vale,
As the sleeping night turns gray;
The barren cornfields lose their gold;
The lively stream has now turned cold;
The curly woods are gray and stark,
And the heavens have grown dark.

Where are you, my light, Natasha?
No one’s seen you, – I lament.
Don’t you want to share the passion
Of this moment with a friend?
You have not yet met with me
By the pond, or by our tree,
Though the season has turned late,
We have not yet had a date.

Winter’s cold will soon arrive
Fields will freeze with frost, so bitter.
In the smoky shack, a light,
Soon enough, will shine and glitter.
I won’t see my love, – I’ll rage
Like a finch, inside a cage,
And at home, depressed and dazed,
I’ll recall Natasha’s grace.
Φοβερό! ...Παλουκώσου εκεί περα να μου γράψεις κάτι στα ελληνικά ανεπρόκοπε!!!!!!!!!!!

Re: Ποιηματάκια αφιερωμένα σε πχωρουμίτες/πχωρουμίτισσες

Δημοσιεύτηκε: 12 Μάιος 2019, 23:44
από Naida
Αυτό είναι ποίημα, αν και δεν το καταλαβαίνω. Εμένα ποτέ κανένας :011:

Re: Ποιηματάκια αφιερωμένα σε πχωρουμίτες/πχωρουμίτισσες

Δημοσιεύτηκε: 12 Μάιος 2019, 23:44
από Μπίστης
Athina__P έγραψε: 12 Μάιος 2019, 23:30
lolek1 έγραψε: 12 Μάιος 2019, 23:09 αγαμητες θα μεινετε
Μεγάλη στιγμή του φόρουμ
Προφητική.

Re: Ποιηματάκια αφιερωμένα σε πχωρουμίτες/πχωρουμίτισσες

Δημοσιεύτηκε: 12 Μάιος 2019, 23:45
από sys3x
Feindflug έγραψε: 12 Μάιος 2019, 23:40
Natasha έγραψε: 12 Μάιος 2019, 23:31 Feindflug θα προσπαθήσω να γράψω και για σένα, αλλά πρέπει να με συγκινήσεις κάπως. Να μου δημιουργήσεις ισχυρά συναισθήματα για να μου "βγει" το ποιημα. Ή αλλιώς, για να γεννήσω ένα όμορφο ποιημα για σένα. :hebit:
The crimson summer now grows pale;
Clear, bright days now soar away;
Hazy mist spreads through the vale,
As the sleeping night turns gray;
The barren cornfields lose their gold;
The lively stream has now turned cold;
The curly woods are gray and stark,
And the heavens have grown dark.

Where are you, my light, Natasha?
No one’s seen you, – I lament.
Don’t you want to share the passion
Of this moment with a friend?
You have not yet met with me
By the pond, or by our tree,
Though the season has turned late,
We have not yet had a date.

Winter’s cold will soon arrive
Fields will freeze with frost, so bitter.
In the smoky shack, a light,
Soon enough, will shine and glitter.
I won’t see my love, – I’ll rage
Like a finch, inside a cage,
And at home, depressed and dazed,
I’ll recall Natasha’s grace.
Τι πούσκικα ειν' αυτά ρε.

Re: Ποιηματάκια αφιερωμένα σε πχωρουμίτες/πχωρουμίτισσες

Δημοσιεύτηκε: 12 Μάιος 2019, 23:45
από sys3x
Μπίστης έγραψε: 12 Μάιος 2019, 23:44
Athina__P έγραψε: 12 Μάιος 2019, 23:30
lolek1 έγραψε: 12 Μάιος 2019, 23:09 αγαμητες θα μεινετε
Μεγάλη στιγμή του φόρουμ
Προφητική.
:D

Re: Ποιηματάκια αφιερωμένα σε πχωρουμίτες/πχωρουμίτισσες

Δημοσιεύτηκε: 12 Μάιος 2019, 23:45
από Feindflug
Natasha έγραψε: 12 Μάιος 2019, 23:43
Feindflug έγραψε: 12 Μάιος 2019, 23:40
Natasha έγραψε: 12 Μάιος 2019, 23:31 Feindflug θα προσπαθήσω να γράψω και για σένα, αλλά πρέπει να με συγκινήσεις κάπως. Να μου δημιουργήσεις ισχυρά συναισθήματα για να μου "βγει" το ποιημα. Ή αλλιώς, για να γεννήσω ένα όμορφο ποιημα για σένα. :hebit:
The crimson summer now grows pale;
Clear, bright days now soar away;
Hazy mist spreads through the vale,
As the sleeping night turns gray;
The barren cornfields lose their gold;
The lively stream has now turned cold;
The curly woods are gray and stark,
And the heavens have grown dark.

Where are you, my light, Natasha?
No one’s seen you, – I lament.
Don’t you want to share the passion
Of this moment with a friend?
You have not yet met with me
By the pond, or by our tree,
Though the season has turned late,
We have not yet had a date.

Winter’s cold will soon arrive
Fields will freeze with frost, so bitter.
In the smoky shack, a light,
Soon enough, will shine and glitter.
I won’t see my love, – I’ll rage
Like a finch, inside a cage,
And at home, depressed and dazed,
I’ll recall Natasha’s grace.
Φοβερό! ...Παλουκώσου εκεί περα να μου γράψεις κάτι στα ελληνικά ανεπρόκοπε!!!!!!!!!!!
Είμαι σε αγγλικό μουντ, τύπισσα

Alcohol is in my veins...
Tears fall as I think of you.
The true memory you left me with
Is a key to the wine of melancholy.

I drown myself in the deepest of sorrows-
As you Burned on that stake they burnt
My soul as well.
Your pure feelings, your flaming hate;
It was not enough.

Natassja, my beloved satanic witch,
The power in your eyes and yourself.
Worked for the noble in man.
Pass the bottle, pass the knife,
Pass me your unholy crafts.

I shall never forget you, the best
Of all there is, I lick your cold lips,
I embrace your coffin as I sigh in woe.
You never kissed the priest, you never
Drank the blood of jesus. Weird, they say -
Well, turn it upside down like you did,
And they kill, kill, and they take you away...

Now, centuries later, I do yours and my sign.
You live in me, like you moved in with my soul.
Your resurrection is the spirit of you -
Installed in me. So now, your thougths
And your pains are my wine; and Natassja:
I'll get these goddam angels drunk...

Re: Ποιηματάκια αφιερωμένα σε πχωρουμίτες/πχωρουμίτισσες

Δημοσιεύτηκε: 12 Μάιος 2019, 23:46
από Μπίστης
Natasha έγραψε: 12 Μάιος 2019, 23:43 Φοβερό! ...Παλουκώσου εκεί περα να μου γράψεις κάτι στα ελληνικά ανεπρόκοπε!!!!!!!!!!!
:bravo:

Re: Ποιηματάκια αφιερωμένα σε πχωρουμίτες/πχωρουμίτισσες

Δημοσιεύτηκε: 12 Μάιος 2019, 23:47
από Feindflug
sys3x έγραψε: 12 Μάιος 2019, 23:45
Feindflug έγραψε: 12 Μάιος 2019, 23:40
Natasha έγραψε: 12 Μάιος 2019, 23:31 Feindflug θα προσπαθήσω να γράψω και για σένα, αλλά πρέπει να με συγκινήσεις κάπως. Να μου δημιουργήσεις ισχυρά συναισθήματα για να μου "βγει" το ποιημα. Ή αλλιώς, για να γεννήσω ένα όμορφο ποιημα για σένα. :hebit:
The crimson summer now grows pale;
Clear, bright days now soar away;
Hazy mist spreads through the vale,
As the sleeping night turns gray;
The barren cornfields lose their gold;
The lively stream has now turned cold;
The curly woods are gray and stark,
And the heavens have grown dark.

Where are you, my light, Natasha?
No one’s seen you, – I lament.
Don’t you want to share the passion
Of this moment with a friend?
You have not yet met with me
By the pond, or by our tree,
Though the season has turned late,
We have not yet had a date.

Winter’s cold will soon arrive
Fields will freeze with frost, so bitter.
In the smoky shack, a light,
Soon enough, will shine and glitter.
I won’t see my love, – I’ll rage
Like a finch, inside a cage,
And at home, depressed and dazed,
I’ll recall Natasha’s grace.
Τι πούσκικα ειν' αυτά ρε.
Τέτοιος πούσκιν είμαι...

Re: Ποιηματάκια αφιερωμένα σε πχωρουμίτες/πχωρουμίτισσες

Δημοσιεύτηκε: 12 Μάιος 2019, 23:47
από Athina__P
Τσ, μπορεί ήδη να είμαστε αγάμητες :003:

Πώς το λένε, ba dum tssss

:vp14:

Μόνο που στην περίπτωση του θηλυκού φύλου συνήθως είναι από επιλογή. :roll: :8)