Albrecht έγραψε: 08 Μάιος 2019, 20:05
Αγαπημένος τελικός το Ντορτμουντ-Γιουβεντους 3-1
τρανταχτή και ευχάριστη έκπληξη, τα προηγούμενα 4 χρόνια η Ντόρτμουντ είχε με τη Γιούβε μία ισοπαλία και 5 ήττες, οι 2 παλαιότερες το 1993 στον τελικό του ΟΥΕΦΑ (ενώ το 2015 έκανε ακόμα 2)
θα δούμε αναλυτικότερα τον τελικό σε λίγες μέρες
wooded glade, εάν θες κάνε έντιτ, ώστε το βίντεο να μπει όταν θα έρθει η σειρά του 2012
btw, πολύ το είχα χαρεί κι αυτό, αλλά τώρα συνειδητοποιώ ότι έχω ξεχάσει τη μούρη του Τσεχ χωρίς μάσκα - όπως και ότι κάποτε έπιανε και πέναλτι
Ο Τσεχ φόραγε ήδη μάσκα και έσωσε και πέναλτυ.
Θα κάνουμε edit όταν φτάσετε στο 2012.
Albrecht έγραψε: 08 Μάιος 2019, 20:42
Ζω και αναπνεω για τη στιγμη που ο Ταρκοφσκι θα αναγκαστει να κανει αφιερωμα για τον μελλοντικο φιναλιστ Olympiakos Piraeus.
καλά, ας ζούμε μέχρι τότε και θα σου κάνω και τα εισιτήρια να πας
Ο Αγιαξ που ακολουθει το μοντελο μας (νεους παικτες με μεταπωλητικη αξια) πιθανοτατα θα παει τελικο φετος.
Γιατι οχι κι εμεις συντομα; Σιγα το τρελο μπατζετ που εχει.
Ενταξει, πρωτος στοχος το γιουροπα και βλεπουμε.
σορυ για το οφτοπικ
Αταμάν: «Τουρκική πανδαισία το Final-4 με Εφές, Φενέρ και Παναθηναϊκό»
Albrecht έγραψε: 08 Μάιος 2019, 20:51
Ο Αγιαξ που ακολουθει το μοντελο μας (νεους παικτες με μεταπωλητικη αξια) πιθανοτατα θα παει τελικο φετος.
Γιατι οχι κι εμεις συντομα; Σιγα το τρελο μπατζετ που εχει.
Ενταξει, πρωτος στοχος το γιουροπα και βλεπουμε.
σορυ για το οφτοπικ
Ο ΟΣΦΠ της εποχής VAR ;
Κάθε εβδομάδα θα παίζετε εναντίον 11 συν ένα DVD Παναθηναϊκού.
Ήσουν πολύ τυχερός.
Η εμφάνισή του εκείνη τη βραδιά ήταν πράγματι επική. Βέβαια το κεφάλι του ήταν στραβό, δεν έφτασε την καριέρα του εκεί που είχε το ταλέντο να τη φτάσει.
Το πώς όμως γλέντησε Κρόιφ, Ρομάριο και τον Βούλγαρο κωλομπαρά, θα μείνει για πάντα μέσα στις σπουδαιότερες στιγμές του ποδοσφαίρου
1994, Μίλαν-Μπαρτσελόνα 4-0(Μασάρο 22΄, 45+3΄, Σαβίσεβιτς 47΄, Ντεσαϊγί 58΄)
Φάμπιο Καπέλο vs Γιόχαν Κρόιφ (Ολλανδός): 4-4-2 vs 4-3-3.
Ημιτελικά
Μίλαν-Μονακό 3-0 και Μπαρτσελόνα-Πόρτο 3-0 (πρώτοι 2 ομίλων εντός έδρας με δεύτερους χιαστί).
Διάφορα
1) 4ος τελικός# και τελευταίος μέχρι σήμερα με διαφορά 4+ γκολ. 2ος συνεχόμενος και 3ος στους 4 πρόσφατους^ που επικρατεί το αουτσάιντερ. Αλλά μοναδική φορά στην ιστορία που το αουτσάιντερ επικρατεί με τέτοια διαφορά - και απαράμιλλη κλάση.
2) Σημαντικές απουσίες Μίλαν: Μπαρέζι-Κοστακούρτα (κεντρικό αμυντικό δίδυμο) τιμωρημένοι, Λεντίνι (ακριβότερη μεταγραφή παγκοσμίως) τραυματίας στον πάγκο, Μπράιαν Λάουντρουπ-Παπέν-Ραντουτσόιου ένεκα του τότε κανονισμού UEFA για 3 ξένους στην 16άδα.
3) Για τον ίδιο λόγο, ο Κρόιφ επέλεξε να μην παίξει ο Μίκαελ Λάουντρουπ, προς μεγάλη ανακούφιση Καπέλο. Κατά δήλωσή του μετά, ήταν εκείνος που φοβόταν περισσότερο.
4) Σε σχέση με την πρωταθλ. Ευρώπης 1989 και 1990 Μίλαν του Αρίγκο Σάκι, είχαν φύγει οι Τζιοβάνι Γκάλι (τέρμ.), Αντσελότι, Κολόμπο, Εβάνι, Βίρντις και οι 2 του ολλανδικού τρίο (από το καλοκαίρι ο Γκούλιτ είναι πλέον στη Σαμπντόρια, το δε υπεραπόλυτο υπερεργαλείο υπερπαικτρόνι Φρανκ Ρ. πίσω στον Άγιαξ).
5) Για τον τρίτο, η κόντρα (δεν ζήτησε πέναλτι, 1:27:25) στο ταλαιπωρημένο γόνατο από τον -σκόρερ- Μπαζίλ Μπολί στον περσινό τελικό θα αποδειχθεί too much. Λίγα λεπτά ακόμα, ένα γέμισμα κάποιους πόντους από το κεφάλι του Μασάρο και το 1-1, αλλαγή στο 86΄ και τρίτη εγχείρηση. Ένα χρόνο έξω, απών από το θρίαμβο, μία δεύτερη σεζόν πλήρως χαμένη και οριστικό αντίο πριν μπει στα 31. Ο φαν Μπάμπης -παρά τις ελπίδες και με ορθή απόφαση της Μίλαν- θα λείψει επίσης από το ενδιάμεσο Μουντιάλ του 1994 στις ΗΠΑ και εξακολουθεί να λείπει.
Στους πανηγυρισμούς του 4-0, ο Καπέλο τους λέει basta https://youtu.be/InW8tS5_e_4?t=4688.
Πάλι στο ΟΑΚΑ μετά 6 χρόνια, θα τον μιμηθεί ο Παναγιά μαζί μας ώστε το ΠΑΟ-Γιούβε να λήξει 3-1.
1. γίνεται resize στις φωτογραφίες με τις συνθέσεις;
2. γιατί δεν ξεκινάμε από το πρώτο; (1991)
Εφόσον εννοείς μικρότερες (ώστε να χωράνε σε οθόνη κινητού), μπορεί η μία ομάδα να μπαίνει κάτω από την άλλη. Εύκολα γίνεται - γράψε μου εάν είναι...
Τη χρονιά 1992-93 έγινε η μετονομασία, αρχικά από τη φάση των ομίλων ("προημιτελική") και μετά, οπότε αυτήν έθεσα ως ορόσημο. Το ίδιο ακολουθούν σε ομαδοποιήσεις/παρουσιάσεις η UEFA και η Βικιπαίδεια. Βέβαια οι όμιλοι είχαν εισαχθεί ήδη από την προηγούμενη, άρα καταχρηστικώς μπορεί να περιληφθεί και ο τελικός του 1992, ο οποίος επίσης αντιστοιχεί στη διοργάνωση που αγγλική ομάδα ξαναπήρε μέρος (όπως και η τελευταία ανατολικογερμανική). Αυτός ίσως αξίζει να μπει, όχι όμως και του 1991 που για μένα ήταν μία από τις 2 μεγαλύτερες σούπες (μαζί με του 1988 Αϊντχόβεν-Μπενφίκα 0-0).
