Phorum.com.gr

Naida έγραψε: 27 Φεβ 2019, 11:42

Gherschaagk έγραψε: 27 Φεβ 2019, 11:32

Η μακαρονόπιτα είναι ένας καλός τρόπος για να χαραμίσεις κάποια υλικά. Δεν είναι ωραίο αυτό το πράγμα.

Η μακαρονόπιτα είναι μια πολύ νόστιμη πίτα. Πολύ νόστιμη πίτα.

Όπως είναι ωραία τα βιβλία που γράφει ο Ντάνος;

foscilis έγραψε: 27 Φεβ 2019, 11:33 οι γνωστές μαλακίες. Πας Ιταλία λες "θα φάω μακαρόνια" και σου φέρνουν κάτι άβραστα που χωνεύεις τέσσερις μέρες, όπως και η πίτσα είναι σαν αραβική πίτα στα κάρβουνα.

Αναρωτιέμαι λέει κανας άλλος "α το σωστό μοσχάρι είναι όπως το μαγειρεύουν στις Πάμπας οι γελαδάρηδες δηλαδή νερόβραστα κεφτεδάκια με κόκκινο λάχανο" και "δεν υπάρχει μεγαλύτερη γυφτιά από κινέζικο χωρίς σκύλο στη σούβλα";

Fuck you. Θέλω το κινέζικό μου να έχει δίπλα σούσι και καθόλου σκύλο και μια άμστελ για να πάει κάτω και θα τα φάω όλα με την πηρουνάκλα μου. ΔΕ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ που το σούσι είναι ιαπωνικό και η άμστελ από κριθάρι. Θέλω το μοσχάρι μου να έχει τηγανιτές πατατίτσες και λεμόνι. Θέλω τα βρασμένα μέχρι να λιώσουν και πολύ καλά στραγγισμένα μακαρόνια μου να έχουν τυρί και σάλτσα και να σκουπίζω τη σάλτσα με ένα τεράστιο κομμάτι ψωμί. Fuck you.

έλεος ρε φοσίλαρε, υδατανθρακικό ολοκαύτωμα! Δεν έχω φάει ποτέ στη ζωή μου μακαρόνια με ψωμί ούτε με ρύζι, και πολυ σπάνια να έχω φάει και με πατάτα. Ειναι ενας συνδυασμός που προσωπικά απεχθάνομαι τρομερά και γευστικά,οχι μονο επειδη ειναι φουλ ανθυγιεινός. Αισθάνομαι ότι μπουκώνω με ενα ματσο θερμίδες του χείριστου είδους! Λίγο αργότερα αισθάνομαι ότι έχω καταπιει μπαλόνι. Όταν έβλεπα συνεχως τον πατέρα μου να τρώει τα μακαρόνια φτυαρίζοντάς τα με ψωμί, μου ερχοταν να ξεράσω.

Μαλακίες, δεν λέει κανείς αν θέλεις να πιεις Amstel με το κινέζικο, -οι Κινέζοι το κάνουν, παρεμπιπτόντως- ούτε τα πεντακόσια είδη μαγειρικής που χωράν σε ένα κομμάτι μοσχάρι, με πατάτες, βραστό, ή ξέρω γω. Λέμε για μακαρονάδα, ένα φαγητό που τρώγεται στην Ελλάδα κατά κόρον, όσο και στην Ιταλία, κι όσο και στη Γερμανία. Κι υπάρχουν συνήθειες. Κι αυτές οι συνήθειες συζητιέται το αν είναι καλές, ή κακές συνήθειες. Αν είναι καλή ιδέα όταν τρως υδατάνθρακες να μπουκώνεις και ψωμί, ή αν το κουτάλι όντως έχει χρησιμότητα και δεν είναι μόνο αμερικανοϊταλιά. Το δε ερώτημα με το παραβρασμένο μακαρόνι φεύγει από τα όρια της κυριλέ συζήτησης και πάει σε αυτά της επιβίωσης (κάνω εμετό). Τι να κάνουμε, η Φιλοσοφία είναι άλλη θεματική ενότητα, Μαγειρική γράφει εδώ. Για γούστα συζητάμε, και εκφραζόματε όπως θέλουμε, οι κράχτες να πάνε στον ψυχολόγο τους. Ή να βρούνε γκόμενα-γκόμενο.

Χαοτικός έγραψε: 27 Φεβ 2019, 12:14

Naida έγραψε: 27 Φεβ 2019, 11:42

Gherschaagk έγραψε: 27 Φεβ 2019, 11:32

Η μακαρονόπιτα είναι ένας καλός τρόπος για να χαραμίσεις κάποια υλικά. Δεν είναι ωραίο αυτό το πράγμα.

Η μακαρονόπιτα είναι μια πολύ νόστιμη πίτα. Πολύ νόστιμη πίτα.

Όπως είναι ωραία τα βιβλία που γράφει ο Ντάνος;

Δε διαβάζω βιβλία

Το νο.1 ρεζιλι ειναι παστα με κετσαπ και το κανουν κυριως οι "αμερικανοι".
Ειναι οτι πιο ντροπιαστικο και αηδιαστικο μπορει να υπαρξει στην ιστορια της παστα.

Οταν και αν δω κατι τετοιο live, θα με διαβασετε στις εφημεριδες.
"ΜΑΙΝΟΜΕΝΟΣ ΧΡΗΣΤΗΣ ΦΟΡΟΥΜ, ΑΦΟΥ ΠΡΩΤΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΗΚΕ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΑ ΤΟ ΘΥΜΑ -ΝΥΝ ΙΔΙΟΚΤΗΤΡΙΑ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟΥ ΜΟΝΤΕΛΩΝ ΚΑΙ ΠΡΩΗΝ ΜΟΝΤΕΛΟ- ΤΗΝ ΒΑΣΑΝΙΣΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΤΗΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ"

Επίσης όσοι γκρινιάζουν με την ποσότητα pasta σην Ιταλία, δεν είναι για χορταση αλλά σα πρώτο πιάτο

Ερμής έγραψε: 27 Φεβ 2019, 11:16 Σαφέστατα κάθε είδος pasta έχει ολόκληρη φιλοσοφία, δεν είναι πως δεν ειχαν τι να κάνουν και έφτιαχναν σχεδιάκια, γιαυτο και για κάθε είδος pasta ταιριάζουν συγκεκριμένες σάλτσες.

Βασικά, δεν είχαν τι να κάνουν και έφτιαχναν σχεδιάκια. Ταιριάζουν συγκεκριμένες σάλτσες = το έχεις συνηθίσει. Πώς γίνεται να ταιριάζει διαφορετική σάλτσα στο ίδιο ακριβώς υλικό, που έχει παραχθεί με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και είναι μαγειρεμένο με τον ίδιο ακριβώς τρόπο;

Νομίζω ότι είναι προσβολή στην φιλοσοφία να λες ότι κάθε διαφορετικό είδος νεραύλευρου έχει διαφορετική φιλοσοφία.

Οκέι, υπάρχουν διαφορετικά ζυμαρικά. Υπάρχουν ζυμαρικά που έχουν αβγό ή που έχουν προψηθεί ή που φτιάχνονται με σιμιγδάλι ή έχουν κάποιο έξτρα υλικό ή έχουν παραχθεί διαφορετικά. Αλλά τι σκατά διαφορετικό έχουν οι πένες από το τριβελάκι κι από το σπαγγέτι, πέρα από το ότι χρειάζονται όλα ελαφρώς διαφορετικό χρόνο βρασίματος γιατί έχουν διαφορετικό σχήμα και πάχος;

1999, Χαλκιδική, ψάχχνουμε να βρούμε την spaghetteria Amici Miei στο δεύτερο πόδι, του ξακουστού Giordano, που έκανε ΤΙΣ μακαρονάδες. Navigators ή δεν υπήρχαν, ή δεν τα ήξερα. Ρωτάμε Ντόπιους. Μας λέει ένας, Φιλλλαράκι, θα πας εκεί, θα δεις δυο μαγαζιά, ένα αριστερά, κι πιο δω ένα δεξιά, το δεξιά είναι καλό να φας, το αριστερά σκέτη μάπα. Το αριστερά ήταν ο Giordano, και το δεξιά μια τυπική πιτσαρία με μακαρονάδες φούρνου απ΄όλα. Περί ορέξεως, ουδείς λόγος.

hellegennes, xωρίς να είμαι από αυτούς που τηρούν αυστηρά τις παραδόσεις στον τομέα σάλτσα-ζυμαρικό, η σάλτσα κάθεται αλλιώς ανάλογα στο σχήμα και στο μέγεθος του ζυμαρικού.

Gherschaagk έγραψε: 27 Φεβ 2019, 11:36 Άλλο πράγμα η πίτσα, άλλο η φοκάτσια.

Btw, η μπουγάτσα έχει την καταγωγή της απ' αυτό.

Μακαρόνια δεν παράγγειλα πότε στην Ιταλία. Πουθενά βασικά. Ριζοτα πιτσες και κρέατα ναι .

αροστιτσίνι για πάντα , πήγαινα σε έναν μπάρμπα που είχε ταβέρνα με δικά του ζώα, τοπικός εκπρόσωπος του Black της περιοχής, δεν μίλαγε ποτέ, ζητούσα μπίρα, έφερνε κρασί, τσιμουδιά , απολυτή ησυχία μεσα στην ταβέρνα ,το αγαπημένο μου μέρος στον κόσμο. ♥

Ερμής, indeed, σου φέρνουν μια πάστα για να πάρεις μετά ένα δεύτερο με contorno. Εξ΄άλλου ένα μεσημεριανό menù fisso (πρώτο, δεύτερο, contorno, 1/4 κρασί, ένα νερό, και καφές) κάνει 12 -13 ευρώ.

hellegennes έγραψε: 27 Φεβ 2019, 12:38

Gherschaagk έγραψε: 27 Φεβ 2019, 11:36 Άλλο πράγμα η πίτσα, άλλο η φοκάτσια.

Btw, η μπουγάτσα έχει την καταγωγή της απ' αυτό.

Όλα τα ξέρεις, τον λόγο για τον οποίο συγκεκριμένα ζυμαρικά πάνε με συγκεκριμένες σάλτσες δεν τον ξέρεις.

Cavaliere έγραψε: 27 Φεβ 2019, 12:26 Μαλακίες, δεν λέει κανείς αν θέλεις να πιεις Amstel με το κινέζικο, -οι Κινέζοι το κάνουν, παρεμπιπτόντως- ούτε τα πεντακόσια είδη μαγειρικής που χωράν σε ένα κομμάτι μοσχάρι, με πατάτες, βραστό, ή ξέρω γω. Λέμε για μακαρονάδα, ένα φαγητό που τρώγεται στην Ελλάδα κατά κόρον, όσο και στην Ιταλία, κι όσο και στη Γερμανία. Κι υπάρχουν συνήθειες. Κι αυτές οι συνήθειες συζητιέται το αν είναι καλές, ή κακές συνήθειες. Αν είναι καλή ιδέα όταν τρως υδατάνθρακες να μπουκώνεις και ψωμί

Ρε, συ, τι καλές και κακές συνήθειες; Μιλάμε για ένα φαγητό που από μόνο του είναι τζανκ φουντ. Είναι σαν να μου λες αν είναι καλή ή κακή συνήθεια να έχει πατάτες το πιτόγυρο γιατί οι πατάτες δεν πρέπει να συνδυάζονται με κρέας.

Ερμής έγραψε: 27 Φεβ 2019, 12:33 Επίσης όσοι γκρινιάζουν με την ποσότητα pasta σην Ιταλία, δεν είναι για χορταση αλλά σα πρώτο πιάτο

Παντα σαν πρωτο πιατο.Αντε τωρα να το εξηγησεις στον γυφτο που παει Ιταλια και νομιζει οτι θα βρει πιτσα οπως την κανει η πιτσαρια στην οδο Ηρωων στο Μπραχαμι.

Cavaliere έγραψε: 27 Φεβ 2019, 12:35 hellegennes, xωρίς να είμαι από αυτούς που τηρούν αυστηρά τις παραδόσεις στον τομέα σάλτσα-ζυμαρικό, η σάλτσα κάθεται αλλιώς ανάλογα στο σχήμα και στο μέγεθος του ζυμαρικού.

Ναι, αλλά όχι γιατί «πάει» αλλά γιατί κάθεται διαφορετικά, ανάλογα με την σύσταση της σάλτσας. Δεν είναι θέμα γευστικού συνδυασμού. Οι ίδιες μοριακές αλυσίδες αγγίζουν τους γευστικούς σου κάλυκες.