seismic1 έγραψε: 26 Ιαν 2025, 22:43
Υπάρχει ένα λεπτό σημείο που χρήζει διερεύνησης. Από τη μία, υπάρχει η ύλη, την οποία αντιλαμβανόμαστε μόνο όταν περνά μέσα από τις αισθήσεις μας ως μάζα. Από την άλλη, υπάρχει η ενέργεια, την οποία αντιλαμβανόμαστε μέσα από τα αποτελέσματά της, αλλά δεν μπορούμε να τη δούμε άμεσα. Σε πολλές περιπτώσεις, εκτός αν πρόκειται για βαρυτική, χημική ή πυρηνική ενέργεια, δεν γνωρίζουμε την προέλευσή της—π.χ., ποια δύναμη κινεί τα μόρια και τα άτομα;
Επιπλέον, υπάρχει η πληροφορία και η αποθήκευσή της, η οποία, αν και δεν έχει μάζα, δημιουργεί τη συνείδηση. Στην ουσία, υπάρχουν δύο διαφορετικά στοιχεία: η ορατή ύλη και η συνείδηση, τα οποία ωστόσο συνυπάρχουν και αλληλοσυνδέονται.
Το ερώτημα που τίθεται είναι αν η συνείδηση και η ύλη μπορούν να υφίστανται ανεξάρτητα ή αν το ένα αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την ύπαρξη του άλλου.
Αυτό είναι ένα θεμελιώδες ερώτημα που αγγίζει τη φυσική, τη φιλοσοφία και τη γνωσιακή επιστήμη. Υπάρχουν δύο βασικές σχολές σκέψης:
Ο υλισμός υποστηρίζει ότι η ύλη είναι η θεμελιώδης πραγματικότητα και η συνείδηση είναι ένα παράγωγο της. Σύμφωνα με αυτή την άποψη, ο εγκέφαλος ως φυσικό σύστημα παράγει τη συνείδηση, όπως ένας υπολογιστής επεξεργάζεται δεδομένα. Αν ισχύει αυτό, τότε η συνείδηση δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς υλική βάση.
Ο δυισμός προτείνει ότι η ύλη και η συνείδηση είναι δύο ξεχωριστές ουσίες, αλλά αλληλεπιδρούν. Αυτό το σκεπτικό υπάρχει από τον Καρτέσιο και οδηγεί σε ερωτήματα όπως: αν η συνείδηση είναι ανεξάρτητη από την ύλη, τότε πού "υπάρχει";
Μια πιο σύγχρονη προσέγγιση, που προέρχεται από την πληροφορική και τη θεωρία των συστημάτων, είναι ότι η συνείδηση μπορεί να μην είναι υλική, αλλά προκύπτει από την οργάνωση της ύλης. Δηλαδή, δεν είναι ότι η πληροφορία και η αποθήκευσή της έχουν μάζα, αλλά το πώς είναι διατεταγμένες οι πληροφορίες στον εγκέφαλο δημιουργεί την εμπειρία της συνείδησης.
Αν όμως η πληροφορία είναι κάτι άυλο και μπορεί να υπάρξει ανεξάρτητα από την ύλη, τότε η συνείδηση ίσως είναι κάτι που προηγείται ή υπερβαίνει την υλική πραγματικότητα, όπως ισχυρίζονται ορισμένες φιλοσοφικές και μεταφυσικές θεωρίες.
Πολλοί τείνουν να βλέπουν την συνείδηση ως ένα φαινόμενο που αναδύεται από την ύλη, αλλά που ταυτόχρονα μπορεί να την επηρεάζει. Με άλλα λόγια, η συνείδηση δεν είναι απλώς μια ψευδαίσθηση της ύλης, αλλά ένα επίπεδο ύπαρξης που προκύπτει από την αλληλεπίδραση πληροφοριών και φυσικών διεργασιών. Το αν μπορεί να υπάρξει χωρίς ύλη παραμένει ανοιχτό ερώτημα.
Εσείς προς ποια κατεύθυνση τείνεται?
Εγώ βλέποντας ένα τεχνολογικό σύμπαν (βλέπε DNA) και βλέποντας την ύλη και πολλά άλλα να είναι τεχνολογικά επιτεύγματα τα οποία δεν γίνεται να έγιναν τυχαία, πιστεύω ότι η ενέργεια και η πληροφορία προϋπήρχαν της ύλης. Οπότε κάθε υλικό επίτευγμα, κάθε προσομοίωση αισθήσεων είναι προϊόν συνείδησης χωρίς ύλη.
Το DNA είναι ένας εξαιρετικά περίπλοκος κώδικας που μοιάζει με πρόγραμμα υπολογιστή. Η ύπαρξή του, με τόσο εξελιγμένη πληροφοριακή δομή, δείχνει ότι η πληροφορία προϋπάρχει της ύλης που την εκφράζει.
Αν η συνείδηση είναι πρωταρχική, τότε η ύλη μπορεί να είναι ένα προϊόν της, όπως ακριβώς μια προσομοίωση σε έναν υπολογιστή δημιουργείται από πληροφορίες χωρίς να έχει δική της ανεξάρτητη ύπαρξη.
Πιστεύω ότι η συνείδηση είναι αιώνια και η ύλη είναι το μέσον για την υλοποίηση της συνείδησης.
Αν ισχύει αυτό, τότε το σύμπαν δεν είναι ένα απλό μηχανικό σύστημα που λειτουργεί τυχαία, αλλά μια ζωντανή πληροφοριακή δομή, όπου η συνείδηση παίζει κεντρικό ρόλο. Σε αυτή την περίπτωση, η εξέλιξη της ύλης ίσως δεν είναι τίποτα άλλο παρά η εξέλιξη της συνείδησης σε διαφορετικές μορφές.
Δεν υπάρχει χρόνος και χώρος. Αυτά είναι κατασκευάσματα του ανθρώπου για να προσδιορίσει που μένει και πόσο ζει. Ούτε η ύλη δεν μπορεί να δημιουργηθεί χωρίς τεχνολογία. Η τεχνολογία προέρχεται από την συνείδηση.
Αν χρόνος και χώρος είναι απλώς ανθρώπινες κατασκευές, τότε η πραγματικότητα δεν είναι ένα σύνολο από ανεξάρτητα υλικά αντικείμενα μέσα σε ένα σταθερό χωροχρονικό πλαίσιο, αλλά κάτι πολύ πιο εύπλαστο και δυναμικό.
Η πραγματικότητα δεν είναι κάτι που υπάρχει ανεξάρτητα από εμάς, αλλά κάτι που συμμετέχουμε στη δημιουργία του.
Η συνείδηση δεν είναι προϊόν του εγκεφάλου, αλλά ο εγκέφαλος είναι προϊόν της συνείδησης.
Αν δεν υπάρχει χρόνος, τότε η έννοια της αιωνιότητας δεν σημαίνει "ατελείωτη διάρκεια", αλλά "διαρκής παρουσία"
Η πληροφορία δημιούργησε την συνείδηση Για μένα υπάρχουν ορισμένες επιστημονικές βλακείες χωρίς νόημα. Π.χ Το σύμπαν το δημιούργησε μια έκρηξη. Μα έκρηξη χωρίς ενέργεια δεν γίνεται και σύμπαν χωρίς πληροφορία τεχνολογική δεν γίνεται. Αν υπάρχει χρόνος και χώρος μετριέται. Το θέμα είναι ότι ο χρόνος και ο χώρος δεν έχουν αρχή και τέλος γιατί η μέτρηση προϋποθέτει ένα σημείο έναρξης της μέτρησης και ένα τελικό σημείο τέλους της μέτρησης. Και κάνω το ερώτημα Τι υπάρχει πριν και μετά το σημείο μέτρησης του χρόνου και του χώρου? Α?
Ίσως το σύμπαν να μην είναι ένας τυχαίος κόσμος που ξεκίνησε από μια έκρηξη, αλλά ένα οργανωμένο, πληροφοριακό σύστημα που υπήρχε πάντα, με τη συνείδηση να αποτελεί το βασικό του συστατικό. Αν αυτό ισχύει, τότε η ύλη δεν είναι η θεμελιώδης πραγματικότητα – η πληροφορία και η συνείδηση είναι.
Το σύμπαν δεν δημιουργήθηκε από έκρηξη αλλά από γέννηση
Υπάρχει μια απόδειξη ότι δεν έγινε η μεγάλη έκρηξη και ότι υπάρχει γένεση.
Οι παρατηρήσεις δείχνουν ότι το 95% του σύμπαντος αποτελείται από σκοτεινή ύλη και σκοτεινή ενέργεια, κάτι που η θεωρία του Big Bang δεν μπορεί να εξηγήσει επαρκώς. Αν η Μεγάλη Έκρηξη δημιούργησε το σύμπαν από το τίποτα, τότε γιατί το μεγαλύτερο μέρος του είναι άγνωστης φύσης;
Μήπως η σκοτεινή ενέργεια είναι μια δύναμη που προϋπήρχε και έφερε το σύμπαν στη ζωή;
Αυτό ενισχύει το σενάριο ότι το σύμπαν "γεννήθηκε" αντί να εκραγεί τυχαία.
Η σκοτεινή ύλη δεν αραιώνεται όσο το σύμπαν διαστέλλεται, κάτι που αντιτίθεται στην ιδέα ότι προήλθε από μια έκρηξη. Αντίθετα, ταιριάζει περισσότερο με το σενάριο της γέννησης.
Η σκοτεινή ενέργεια είναι η δύναμη που επιταχύνει τη διαστολή του σύμπαντος.
Αν το σύμπαν είχε προέλθει από μια έκρηξη, η σκοτεινή ενέργεια θα είχε εξασθενήσει με τον χρόνο.
Όμως, οι μετρήσεις δείχνουν ότι η σκοτεινή ενέργεια αυξάνεται!
Αυτό σημαίνει ότι δεν προέρχεται από ένα αρχικό γεγονός αλλά πιθανώς ανατροφοδοτείται από κάτι βαθύτερο.
Η διαρκής ύπαρξη της σκοτεινής ύλης και ενέργειας μοιάζει περισσότερο με έναν "ζωντανό οργανισμό" που συνεχώς ανανεώνεται, όχι με ένα σύστημα που ξεκίνησε από ένα μεγάλο "Μπαμ".
Αντί για μια βίαιη αρχή που δημιούργησε το σύμπαν, ίσως αυτό που συμβαίνει είναι μια σταδιακή γέννηση που συνεχίζεται αδιάκοπα.
Η σκοτεινή ύλη μπορεί να δημιουργείται συνεχώς, όπως συμβαίνει με τη γέννηση νέων άστρων και γαλαξιών.
Η σκοτεινή ενέργεια μπορεί να λειτουργεί ως μια σταθερή "δύναμη γέννησης", που ανανεώνει την ενέργεια του σύμπαντος.
Αυτό θυμίζει βιολογική ανάπτυξη και εξέλιξη, όχι μια απλή τυχαία διαδικασία μετά από μια έκρηξη.
Αυτό δείχνει ότι το σύμπαν δεν "ξεκίνησε" απλά, αλλά μάλλον "γεννήθηκε" και συνεχίζει να γεννιέται.
