Phorum.com.gr

taxalata xalasa έγραψε: 25 Οκτ 2024, 04:16

Jimmy81 έγραψε: 25 Οκτ 2024, 02:19

Νετο Γκουερινο έγραψε: 24 Οκτ 2024, 10:25Απίστευτο πως μπορείς και γράφεις τόσες πολλές μλκιες μαζεμένες
Από πού να αρχίσει κανείς και που να τελειώσει
Έναν αχταρμα έχεις μέσα στο μυαλό σου
Φυσικά ρέστα έδωσες στο λατινικό ulixes ,λες και είναι ένα λατινικό όνομα και όχι δάνειο από ελληνική διάλεκτο

Όλα από όσα έγραψα ισχύουν και θα τα βρεις σε λεξικά και γλωσσολογικά βιβλία. Μόνο η υπόθεσή μου για το πώς εμφανίζονται αυτοί οι διαφορετικοί τύποι των λέξεων είναι συζητήσιμη και το ξεκαθάρισα. Και γιατί το δάνειο να μην είναι αντίστροφα; Γιατί και οι δύο λέξεις για τον Οδυσσέα να μην είναι δάνειο από παλιά μεσογειακή γλώσσα;

Ο Όμηρος δεν ήταν γλωσσολόγος, ειδικευμένος στην ετυμολογία. Δεν υπήρχε τότε γλωσσική επιστήμη. Οι άνθρωποι παρετυμολογούσαν, εξού και η λαϊκή παρετυμολογία που κι εσύ έχεις παραδεχτεί ότι υπάρχει.

ρε δζίμμι, σύ φαίνεσαι καλό παιδί... πως έμπλεξες με τις παλιοπαρέες από τις στέππες;

Εβλεπα και διάβαζα πολύ Κόναν ο Βάρβαρος.

Νετο Γκουερινο έγραψε: 25 Οκτ 2024, 11:13

Jimmy81 έγραψε: 25 Οκτ 2024, 02:19

Νετο Γκουερινο έγραψε: 24 Οκτ 2024, 10:25Απίστευτο πως μπορείς και γράφεις τόσες πολλές μλκιες μαζεμένες
Από πού να αρχίσει κανείς και που να τελειώσει
Έναν αχταρμα έχεις μέσα στο μυαλό σου
Φυσικά ρέστα έδωσες στο λατινικό ulixes ,λες και είναι ένα λατινικό όνομα και όχι δάνειο από ελληνική διάλεκτο

Όλα από όσα έγραψα ισχύουν και θα τα βρεις σε λεξικά και γλωσσολογικά βιβλία. Μόνο η υπόθεσή μου για το πώς εμφανίζονται αυτοί οι διαφορετικοί τύποι των λέξεων είναι συζητήσιμη και το ξεκαθάρισα. Και γιατί το δάνειο να μην είναι αντίστροφα; Γιατί και οι δύο λέξεις για τον Οδυσσέα να μην είναι δάνειο από παλιά μεσογειακή γλώσσα;

Ο Όμηρος δεν ήταν γλωσσολόγος, ειδικευμένος στην ετυμολογία. Δεν υπήρχε τότε γλωσσική επιστήμη. Οι άνθρωποι παρετυμολογούσαν, εξού και η λαϊκή παρετυμολογία που κι εσύ έχεις παραδεχτεί ότι υπάρχει.

Τι αντίστροφα να ήταν το δάνειο για τον Οδυσσέα ρε συ Δημήτρη;
Όπου υπάρχει το λατινικό ulixes αναφέρεται αποκλειστικά στον Οδυσσέα του Ομήρου
Οσον αφορά τον Όμηρο,τι μλκιες γράφεις;
Λες και ο Όμηρος έγραψε ετυμολογικό λεξικό.Δεν σε κάνει εντύπωση όμως που από τα χιλιάδες ονόματα που αναφέρει μόνο για ένα γράφει το πώς προήλθε;
Αλλά και στα υπόλοιπα γράφεις μλκιες

Οχι δεν μου κάνει εντύπωση διότι είναι το όνομα του πρωταγωνιστή του έργου του και η λαϊκή ετυμολογία είναι συνηθισμένο φαινόμενο. Άλλο θέμα πώς επικράτησε η μορφή του Οδυσσέα στον λατινικό κόσμο και άλλο η πραγματική ετυμολογία του Ulixes και των συγγενικών ονομάτων. Υπήρχε και το Ετρουσκικό όνομα Uthuze. Η ανάλυση όλων αυτών εμένα μου δείχνει ότι υπήρχε ένας παλιός μεσογειακός "ήρωας" σε λεκτικές παραλλαγές που πέρασε αργότερα στους μύθους των ινδοευρωπαϊκών λαών, εξού και αυτές οι εκδοχές του ονόματος του Οδυσσέα στην ελληνική, τη λατινική και τη χεττιτική. Οι Ετρούσκοι κατά πάσα πιθανότητα ήταν μέρος αυτούς του μεσογειακού υποστρώματος.

Jimmy81 έγραψε: 25 Οκτ 2024, 18:27

Νετο Γκουερινο έγραψε: 25 Οκτ 2024, 11:13

Jimmy81 έγραψε: 25 Οκτ 2024, 02:19 Όλα από όσα έγραψα ισχύουν και θα τα βρεις σε λεξικά και γλωσσολογικά βιβλία. Μόνο η υπόθεσή μου για το πώς εμφανίζονται αυτοί οι διαφορετικοί τύποι των λέξεων είναι συζητήσιμη και το ξεκαθάρισα. Και γιατί το δάνειο να μην είναι αντίστροφα; Γιατί και οι δύο λέξεις για τον Οδυσσέα να μην είναι δάνειο από παλιά μεσογειακή γλώσσα;

Ο Όμηρος δεν ήταν γλωσσολόγος, ειδικευμένος στην ετυμολογία. Δεν υπήρχε τότε γλωσσική επιστήμη. Οι άνθρωποι παρετυμολογούσαν, εξού και η λαϊκή παρετυμολογία που κι εσύ έχεις παραδεχτεί ότι υπάρχει.

Τι αντίστροφα να ήταν το δάνειο για τον Οδυσσέα ρε συ Δημήτρη;
Όπου υπάρχει το λατινικό ulixes αναφέρεται αποκλειστικά στον Οδυσσέα του Ομήρου
Οσον αφορά τον Όμηρο,τι μλκιες γράφεις;
Λες και ο Όμηρος έγραψε ετυμολογικό λεξικό.Δεν σε κάνει εντύπωση όμως που από τα χιλιάδες ονόματα που αναφέρει μόνο για ένα γράφει το πώς προήλθε;
Αλλά και στα υπόλοιπα γράφεις μλκιες

Οχι δεν μου κάνει εντύπωση διότι είναι το όνομα του πρωταγωνιστή του έργου του και η λαϊκή ετυμολογία είναι συνηθισμένο φαινόμενο. Άλλο θέμα πώς επικράτησε η μορφή του Οδυσσέα στον λατινικό κόσμο και άλλο η πραγματική ετυμολογία του Ulixes και των συγγενικών ονομάτων. Υπήρχε και το Ετρουσκικό όνομα Uthuze. Η ανάλυση όλων αυτών εμένα μου δείχνει ότι υπήρχε ένας παλιός μεσογειακός "ήρωας" σε λεκτικές παραλλαγές που πέρασε αργότερα στους μύθους των ινδοευρωπαϊκών λαών, εξού και αυτές οι εκδοχές του ονόματος του Οδυσσέα στην ελληνική, τη λατινική και τη χεττιτική. Οι Ετρούσκοι κατά πάσα πιθανότητα ήταν μέρος αυτούς του μεσογειακού υποστρώματος.

Δηλαδή με λίγα λόγια οι Λατίνοι δεν ήξεραν το όνομα του Οδυσσέα από τους Έλληνες και τα ομηρικά έπη
Το ήξεραν γιατί ήταν ένας μη ινδοευρωπαιος παλιός λαϊκός ήρωας
Κρίμα να μην μπορούσαν να το ακούσουν και οι ίδιοι τέτοιο μαργαριτάρι,να πεθάνουν όλοι από τα γέλια να μην κατακτούσαν την Ελλάδα

Νετο Γκουερινο έγραψε: 25 Οκτ 2024, 11:22

Jimmy81 έγραψε: 23 Οκτ 2024, 21:13
Το λατινικό lacrima ίσως είναι διαφορετικη περίπτωση. Ορισμένες λέξεις της λατινικής με "l" έχουν πρώιμη μορφή με "d" (dacrima>lacrima,

Αρχιδια λατινικό είναι το λακριμα
Μας λένε τα λεξικά ότι το lakrima dakrima προήλθαν από τα lakruma dakruma


lacrima < lacruma < dacrima < dacruma

https://el.m.wiktionary.org/wiki/lacrima

Οκ μέχρι εδώ
Αυτό που δεν λένε όμως είναι ότι το επίθημα - μα δεν υπάρχει στην λατινική γλώσσα,είναι καθαρά ελληνικό
Κι αν υπάρχει σε ακόμα μία λατινική,και αυτό κάπου οφείλεται

Στην ουσία η λέξη dakruma lakruma είναι αυτούσια αντιγραφή της ελληνικής λέξης δακρυμα
https://lsj.gr/wiki/%CE%B4%CE%AC%CE%BA% ... E%BC%CE%B1

Από μια δήθεν πιε ρίζα dakru , γιατί κάποιοι ντρέπονται να γράψουν από το ελληνικό δάκρυ+ επίθημα μα

Υπάρχουν κι άλλες λατινικές λέξεις με το -ma (flamma, arma, fama, pluma, summa). Είναι πολύ δύσκολο το dacrima να προήλθε από το ελληνικό δάκρυμα για μια σειρά από λόγους όπως:

- Γενικά οι λέξεις για τα δάκρυα ανήκουν σε αυτό που λέμε "βασικό λεξιλόγιο" και αντιστέκονται στον δανεισμό. Πόσο μάλλον στην ολική αντικατάσταση της όποιας αρχικής λέξης από το ξένο δάνειο.
- Το ελληνικό δάκρυμα είναι σπάνιος, λογοτεχνικός-ποιητικός τύπος. Δύσκολα θα έπαιρναν αυτόν τον τύπο οι Λατίνοι για να αντικαταστήσουν τη δική τους βασική λέξη για το δάκρυ. Πιο λογικό θα ήταν να πάρουν το δάκρυ σκέτο, που ήταν η κυρίαρχη μορφή στο λόγο.
- Το dacrima είναι θηλυκό ενώ το δάκρυμα ουδέτερο.
- Αν το ελληνικό δάκρυμα ήταν η πηγή του λατινικού dacrima τότε η συχνότερη μορφή του δεύτερου θα ήταν dakryma, όπως συνέβαινε κατά κανόνα με το ελληνικό "υ" στις λέξεις που δάνειζε στη λατινική (ύμνος>hymnus, Ιππόλυτος>Hippolytus, γυμνάσιον>gymnasium, κυνικός>cynicus, Κυδωνία>Cydonia, Αισχύλος>Aeschylus κλπ)

Το πώς ακριβώς προέκυψε το -ma στο λατινικό dacrima είναι άλλο θέμα. Είτε από ένα ΠΙΕ μόρφημα -meh2 όπως στο fama (Proto-Italic *fāmā, from Proto-Indo-European *bʰéh₂meh₂,) είτε από τον πληθυντικό της αρχικής ΠΙΕ λέξης *dr̥ḱ-h₂éḱru ("πικρομάτης") που θα ήταν *dr̥ḱ-h₂éḱru-nh2. Αυτός ο πληθυντικός για τα δάκρυα αντανακλάται στην τοχαρική Α και Β "ākrunt" και "akrūna" που διασώζουν το ρινικό "n". Πώς όμως το ΠΙΕ "n" κατέληξε "m" στο dacrima; Ίσως με μια πρώιμη διαδικασία ανομοίωσης d-n>d-m. Μια παρόμοια διαδικασία ανομοίωσης αλλά από την ανάποδη είχε συμβεί π.χ. στο λατινικό tenebrae (σκοτάδι) όπου το αρχικό "m" έγινε "n" υπό την επίδραση του ηχηρού "b"(*temabrāi).
https://en.wiktionary.org/wiki/tenebrae

Νετο Γκουερινο έγραψε: 25 Οκτ 2024, 19:25

Jimmy81 έγραψε: 25 Οκτ 2024, 18:27

Νετο Γκουερινο έγραψε: 25 Οκτ 2024, 11:13
Τι αντίστροφα να ήταν το δάνειο για τον Οδυσσέα ρε συ Δημήτρη;
Όπου υπάρχει το λατινικό ulixes αναφέρεται αποκλειστικά στον Οδυσσέα του Ομήρου
Οσον αφορά τον Όμηρο,τι μλκιες γράφεις;
Λες και ο Όμηρος έγραψε ετυμολογικό λεξικό.Δεν σε κάνει εντύπωση όμως που από τα χιλιάδες ονόματα που αναφέρει μόνο για ένα γράφει το πώς προήλθε;
Αλλά και στα υπόλοιπα γράφεις μλκιες

Οχι δεν μου κάνει εντύπωση διότι είναι το όνομα του πρωταγωνιστή του έργου του και η λαϊκή ετυμολογία είναι συνηθισμένο φαινόμενο. Άλλο θέμα πώς επικράτησε η μορφή του Οδυσσέα στον λατινικό κόσμο και άλλο η πραγματική ετυμολογία του Ulixes και των συγγενικών ονομάτων. Υπήρχε και το Ετρουσκικό όνομα Uthuze. Η ανάλυση όλων αυτών εμένα μου δείχνει ότι υπήρχε ένας παλιός μεσογειακός "ήρωας" σε λεκτικές παραλλαγές που πέρασε αργότερα στους μύθους των ινδοευρωπαϊκών λαών, εξού και αυτές οι εκδοχές του ονόματος του Οδυσσέα στην ελληνική, τη λατινική και τη χεττιτική. Οι Ετρούσκοι κατά πάσα πιθανότητα ήταν μέρος αυτούς του μεσογειακού υποστρώματος.

Δηλαδή με λίγα λόγια οι Λατίνοι δεν ήξεραν το όνομα του Οδυσσέα από τους Έλληνες και τα ομηρικά έπη
Το ήξεραν γιατί ήταν ένας μη ινδοευρωπαιος παλιός λαϊκός ήρωας
Κρίμα να μην μπορούσαν να το ακούσουν και οι ίδιοι τέτοιο μαργαριτάρι,να πεθάνουν όλοι από τα γέλια να μην κατακτούσαν την Ελλάδα

Από τα ομηρικά έπη θα διαδόθηκε η γνώση του Οδυσσέα ως ήρωα και στην κουτσή Μαρία του λατινικού κόσμου. Εγώ λέω απλά ότι προϋπήρχε ένα όνομα παλιού μεσογειακού ήρωα ως πηγή και των δύο λεκτικών μορφών του Οδυσσέα.

Jimmy81 έγραψε: 25 Οκτ 2024, 14:59

taxalata xalasa έγραψε: 25 Οκτ 2024, 04:16

Jimmy81 έγραψε: 25 Οκτ 2024, 02:19 Όλα από όσα έγραψα ισχύουν και θα τα βρεις σε λεξικά και γλωσσολογικά βιβλία. Μόνο η υπόθεσή μου για το πώς εμφανίζονται αυτοί οι διαφορετικοί τύποι των λέξεων είναι συζητήσιμη και το ξεκαθάρισα. Και γιατί το δάνειο να μην είναι αντίστροφα; Γιατί και οι δύο λέξεις για τον Οδυσσέα να μην είναι δάνειο από παλιά μεσογειακή γλώσσα;

Ο Όμηρος δεν ήταν γλωσσολόγος, ειδικευμένος στην ετυμολογία. Δεν υπήρχε τότε γλωσσική επιστήμη. Οι άνθρωποι παρετυμολογούσαν, εξού και η λαϊκή παρετυμολογία που κι εσύ έχεις παραδεχτεί ότι υπάρχει.

ρε δζίμμι, σύ φαίνεσαι καλό παιδί... πως έμπλεξες με τις παλιοπαρέες από τις στέππες;

Εβλεπα και διάβαζα πολύ Κόναν ο Βάρβαρος.

έχει μπλέξει με καθίκια... να προσέχεις...

να! κοίτα...

ο Κύνᾰς ο 𐀞𐀞𐀫 (πάπαρος) στα Σύνθετα (Sanskrit) λέγεται बर्बर (βαρβάρα) και σημαίνει ό,τι και στα πελασγικά το 𐀞𐀞𐀫 (πάπαρος) αλλά με την σημείωση πως ούτος είναι ο άξεστος ΝονΆρyος....

κι εξού η απορία...

πως γίνεται ο παπάρας (βαρβάρα) να είναι ΝονΆρyος αλλά νάναι ΙνδΕυρωπέος; γίνονται τέτοια πράγματα; οι ΙΕ δεν ήσαντε βάρβαροι...

Πελασγικά 𐀞𐀞𐀫 (pa-pa-ro) and Sanskrit बर्बर (barbara, “barbarian, non-Aryan, stammering, blockhead”).

τάχεις μπερδέψει γιατί έχεις μπλέξει με παλιοπαρέες...γαρ γαρ...

ακόμη δεν μεταφερθήκατε εσείς στη Γλωσσολογία...?

tanipteros έγραψε: 26 Οκτ 2024, 01:27 ακόμη δεν μεταφερθήκατε εσείς στη Γλωσσολογία...?

πετάγεται σαν πορδή ο μπουγάτσας να γράψει την μαλακία του και μας συνπαρασούρνει... παλιοπαρέες...

Δημήτρη

Υπάρχουν κι άλλες λατινικές λέξεις με το -ma (flamma, arma, fama, pluma, summa).

Το άρμα είναι δάνειο από τα ελληνικά,η λέξη βρέθηκε στην γραμμική β
Το fama, επίσης,είναι η ελληνική λέξη φήμη(φαμα)
Το summa είναι απλά το θηλυκό του summus,αν υπήρχε και dakrumus,δεν θα είχα καμμία ένσταση
Το φλαμμα ήταν η λέξη που είχα υπόψιν,αν την ψάξω θα δω τι έγινε και εκεί

Είναι πολύ δύσκολο το dacrima να προήλθε από το ελληνικό δάκρυμα για μια σειρά από λόγους όπως:

- Γενικά οι λέξεις για τα δάκρυα ανήκουν σε αυτό που λέμε "βασικό λεξιλόγιο" και αντιστέκονται στον δανεισμό. Πόσο μάλλον στην ολική αντικατάσταση της όποιας αρχικής λέξης από το ξένο δάνειο.

Αυτήν την παπαριά την έχω κονιορτοποιησει με την λέξη βουνό
Αν το δάκρυ ανήκει στις 1000 λέξεις του βασικού λεξιλογίου ενός λαού,το βουνό ανήκει στις πρώτες δέκα,μαμά , μπαμπάς κάνα δύο τρείς άλλες και μετά βουνό και θάλασσα
Την πήραμε ως δάνειο, χωρίς καν να σημαίνει όρος από την Κυρήνη της Βορείου Αφρικής και αντικαταστήσαμε στην καθημερινότητα μας εντελώς με την λέξη αυτή την ελληνική όρος

Το ελληνικό δάκρυμα είναι σπάνιος, λογοτεχνικός-ποιητικός τύπος. Δύσκολα θα έπαιρναν αυτόν τον τύπο οι Λατίνοι για να αντικαταστήσουν τη δική τους βασική λέξη για το δάκρυ. Πιο λογικό θα ήταν να πάρουν το δάκρυ σκέτο, που ήταν η κυρίαρχη μορφή στο λόγο.

Πες μας τώρα ότι και ο Ηρόδοτος έγραφε ποιητικό λόγο, γελάει ο κόσμος

- Αν το ελληνικό δάκρυμα ήταν η πηγή του λατινικού dacrima τότε η συχνότερη μορφή του δεύτερου θα ήταν dakryma, όπως συνέβαινε κατά κανόνα με το ελληνικό "υ" στις λέξεις που δάνειζε στη λατινική (ύμνος>hymnus, Ιππόλυτος>Hippolytus, γυμνάσιον>gymnasium, κυνικός>cynicus, Κυδωνία>Cydonia, Αισχύλος>Aeschylus κλπ)

https://en.m.wiktionary.org/wiki/lacryma

Αλλά ας δούμε τι λέει και το ετυμολαιν


https://www.etymonline.com/word/lachrym ... ne_v_43121
also lachrimal, lacrymal, early 15c., from Medieval Latin lacrimalis "pertaining to tears," from Latin lacrima, lacryma "a tear" (see lachrymose).

Ας πάμε και στην άλλη λέξη που μας παραπέμπει

https://www.etymonline.com/word/lachrymose

also lacrymose, 1660s, "tear-like," from Latin lacrimosus "tearful, sorrowful, weeping," also "causing tears, lamentable," from lacrima, lacryma "a tear," a dialect-altered borrowing of Greek dakryma "a tear," from dakryein "to shed tears

Jimmy81 έγραψε: 25 Οκτ 2024, 18:27

Νετο Γκουερινο έγραψε: 25 Οκτ 2024, 11:13

Jimmy81 έγραψε: 25 Οκτ 2024, 02:19 Όλα από όσα έγραψα ισχύουν και θα τα βρεις σε λεξικά και γλωσσολογικά βιβλία. Μόνο η υπόθεσή μου για το πώς εμφανίζονται αυτοί οι διαφορετικοί τύποι των λέξεων είναι συζητήσιμη και το ξεκαθάρισα. Και γιατί το δάνειο να μην είναι αντίστροφα; Γιατί και οι δύο λέξεις για τον Οδυσσέα να μην είναι δάνειο από παλιά μεσογειακή γλώσσα;

Ο Όμηρος δεν ήταν γλωσσολόγος, ειδικευμένος στην ετυμολογία. Δεν υπήρχε τότε γλωσσική επιστήμη. Οι άνθρωποι παρετυμολογούσαν, εξού και η λαϊκή παρετυμολογία που κι εσύ έχεις παραδεχτεί ότι υπάρχει.

Τι αντίστροφα να ήταν το δάνειο για τον Οδυσσέα ρε συ Δημήτρη;
Όπου υπάρχει το λατινικό ulixes αναφέρεται αποκλειστικά στον Οδυσσέα του Ομήρου
Οσον αφορά τον Όμηρο,τι μλκιες γράφεις;
Λες και ο Όμηρος έγραψε ετυμολογικό λεξικό.Δεν σε κάνει εντύπωση όμως που από τα χιλιάδες ονόματα που αναφέρει μόνο για ένα γράφει το πώς προήλθε;
Αλλά και στα υπόλοιπα γράφεις μλκιες

Οχι δεν μου κάνει εντύπωση διότι είναι το όνομα του πρωταγωνιστή του έργου του και η λαϊκή ετυμολογία είναι συνηθισμένο φαινόμενο. Άλλο θέμα πώς επικράτησε η μορφή του Οδυσσέα στον λατινικό κόσμο και άλλο η πραγματική ετυμολογία του Ulixes και των συγγενικών ονομάτων. Υπήρχε και το Ετρουσκικό όνομα Uthuze. Η ανάλυση όλων αυτών εμένα μου δείχνει ότι υπήρχε ένας παλιός μεσογειακός "ήρωας" σε λεκτικές παραλλαγές που πέρασε αργότερα στους μύθους των ινδοευρωπαϊκών λαών, εξού και αυτές οι εκδοχές του ονόματος του Οδυσσέα στην ελληνική, τη λατινική και τη χεττιτική. Οι Ετρούσκοι κατά πάσα πιθανότητα ήταν μέρος αυτούς του μεσογειακού υποστρώματος.

Με την αναφορά που κάνει ο Όμηρος για το πώς βγήκε το όνομα του Οδυσσέα, καταρχάς κάνεις σαφές ένα πράγμα
Ότι το όνομα αυτό δεν προϋπήρχε, όποιος νιώθει λίγο το καταλαβαίνει
Το πιθανότερο είναι να το έβγαλε αυτός,απλά δεν μπορούσε να το γράψει, υπάρχει και μία άλλη εκδοχή που την κρατάω για τον εαυτό μου
Όλα τα άλλα είναι ναχαμε να λέγαμε

Latin brūma...

Latin cama...

Latin gemma...

Latin anima...