Re: Πότε πέθανε ο τελευταίος απόγονος των Αρχαιων Ελλήνων?
Δημοσιεύτηκε: 24 Οκτ 2024, 13:34
To απώτατο πιθανό όριο με βάση τις πηγές για ύπαρξη ''απογόνων'' των αρχαίων Ελλήνων, είναι ο 10ος αι. μ.Χ.
Με τον Όσιο Νίκωνα τον Μετανοείτε που κυνηγούσε ειδωλολάτρες.
Αλλα πιθανό να ήταν Σλάβοι που δεν εχριστιανίστηκαν και οχι Εθνικοί (αν και υπάρχουν κάποιοι λίγοι μεχρι σημερα στον Πειραιά)
Υπήρχαν διαφοροι ''ειδολωλάτρες'' στον Ελλαδικό χώρο μέχρι σχετικά πρόσφατα. Όπως ομάδες Αλβανών Stradioti που έφερναν οι Βενετοί μέχρι τον 16ο αι, οι οποίοι ήταν βασικά ασχετοι απο Αβραμικές θρησκείες και έρχονταν μαζί με κάτι σαν μάγο ή σαμάνο της φατρίας τους.
Γενικά η μετάβαση από τον αρχαίο κόσμο στη ''Ρωμιοσύνη'' ήταν πολυ ξαφνική περίπου από το 250 μ.Χ. μέχρι το 400 μ.Χ.
Ως το 250 μικρές διαφορές ειχε η Ελλάδα σε σχέση με την εποχή πριν έρθουν οι Ρωμαίοι. Υπήρχαν κανονικά πολεις με αδιάκοπη θεσμική μνήμη σχεδόν 1000 ετών που ακόμα τσακώνονταν, απλά χωρις όπλα πλέον και με διαιτητές τους Ρωμαίους, ή ανταγωνίζονταν ποια θα είναι πιο σπουδαία. Υπήρχε ακόμα έντονα η διαχωριστική γραμμή Ελληνας VS Λατίνος. Είχε προηγηθεί και η δεύτερη Σοφιστική που είχε αναβιώσει διαφορες πτυχές της ''ελληνικότητας'' μεσα στην αυτοκρατορία.
Μόλις 150 χρόνια μετά σχεδόν όλοι θεσμοί των πόλεων είχαν εγκαταλειφθεί/ξεχαστεί και οι διαχωριστικές γραμμές ήταν πολύ διαφορετικές, στη βάση της νέας θρησκείας και του πολίτη της Αυτοκρατορίας VS των πληθυσμών που την απειλούσαν. Διαλύθηκε και το δίκτυο πόλεων στη Μεσόγειο που αποτελούσε τη ραχοκοκκαλιά του ελληνικού πολιτισμού.
Οι τελευταίες σαφείς αναφορές για εθνικούς οργανωμένους ως κοινότητα γύρω απο ιερό, είναι στην Ιταλία τον καιρό του Ιουστινιανού και μάλλον δεν ήταν ελληνόφωνοι, αλλα λατινόφωνοι.
Με τον Όσιο Νίκωνα τον Μετανοείτε που κυνηγούσε ειδωλολάτρες.
Αλλα πιθανό να ήταν Σλάβοι που δεν εχριστιανίστηκαν και οχι Εθνικοί (αν και υπάρχουν κάποιοι λίγοι μεχρι σημερα στον Πειραιά)
Υπήρχαν διαφοροι ''ειδολωλάτρες'' στον Ελλαδικό χώρο μέχρι σχετικά πρόσφατα. Όπως ομάδες Αλβανών Stradioti που έφερναν οι Βενετοί μέχρι τον 16ο αι, οι οποίοι ήταν βασικά ασχετοι απο Αβραμικές θρησκείες και έρχονταν μαζί με κάτι σαν μάγο ή σαμάνο της φατρίας τους.
Γενικά η μετάβαση από τον αρχαίο κόσμο στη ''Ρωμιοσύνη'' ήταν πολυ ξαφνική περίπου από το 250 μ.Χ. μέχρι το 400 μ.Χ.
Ως το 250 μικρές διαφορές ειχε η Ελλάδα σε σχέση με την εποχή πριν έρθουν οι Ρωμαίοι. Υπήρχαν κανονικά πολεις με αδιάκοπη θεσμική μνήμη σχεδόν 1000 ετών που ακόμα τσακώνονταν, απλά χωρις όπλα πλέον και με διαιτητές τους Ρωμαίους, ή ανταγωνίζονταν ποια θα είναι πιο σπουδαία. Υπήρχε ακόμα έντονα η διαχωριστική γραμμή Ελληνας VS Λατίνος. Είχε προηγηθεί και η δεύτερη Σοφιστική που είχε αναβιώσει διαφορες πτυχές της ''ελληνικότητας'' μεσα στην αυτοκρατορία.
Μόλις 150 χρόνια μετά σχεδόν όλοι θεσμοί των πόλεων είχαν εγκαταλειφθεί/ξεχαστεί και οι διαχωριστικές γραμμές ήταν πολύ διαφορετικές, στη βάση της νέας θρησκείας και του πολίτη της Αυτοκρατορίας VS των πληθυσμών που την απειλούσαν. Διαλύθηκε και το δίκτυο πόλεων στη Μεσόγειο που αποτελούσε τη ραχοκοκκαλιά του ελληνικού πολιτισμού.
Οι τελευταίες σαφείς αναφορές για εθνικούς οργανωμένους ως κοινότητα γύρω απο ιερό, είναι στην Ιταλία τον καιρό του Ιουστινιανού και μάλλον δεν ήταν ελληνόφωνοι, αλλα λατινόφωνοι.
