Βοήθησε την καριέρα του Λάνθιμου η Woke ιδεολογία του;

[BILLO]

Καποια μαλακια θα κανει παλι ο Λανθιμαρας προς χαριν των παλιων καλων ημερων της κουλτουρας και του weirdwave. Στο προηγουμενο ας πουμε δεν ειχε τελος. Ρε ενα τελος ρε μαστορα! Αλλα το ειδα ευχαριστα. Και αυτο και τον αστακο (αντε και το ελαφι σε καποιο βαθμο).

Και για μένα οι ελληνικές του παραγωγές ήταν απλώς εκκρίσεις απωθημένων αλλά η Ευνοούμενη μου άρεσε. Κι επειδή κάτι θυμάμαι από αστακό και ελάφι (δεν θυμάμαι αν τις είδα μέχρι το τέλος) ο αστακός είχε ως θέμα μια κοινότητα και το ελάφι ένα προβληματικό παιδί;

Ο αστακος ηταν αυτο που αν χωριζες και δεν ξανακαταφερνες να βρεις συντροφο σε ενα μερος που σε στελναν θα γινοσουν ενα ζωο της επιλογης σου. το αλλο ηταν με το προβληματικο αγορι, ναι.
Σιγουρα και οι δυο αφηνουν μια αισθηση, μια αναμνηση, ειναι κατα καποιο τροπο μια εμπειρια εστω κι αν δεν ειναι οτι πιο ολοκληρωμενο και νορμαλ μπορεις να απολαυσεις. Μια κλασσικη ταινια δρασης του χολιγουντ, βαρια εμπορικη*, οπως οι ταινιες των υπερηρωων της Μαρβελ ας πουμε, δεν αφηνουν ουτε αυτο, ειναι απλα σκουπιδια και χαμενος χρονος.

*Οι βαρια εμπορικες. Γιατι το Χολυγουντ εβγαλε ταινιαρες γενικα

[Dwarven Blacksmith]

Κι εγώ ήθελα να το βάλω.

Οτι και να βαλετε ο Χορμοβιτης δεν ειναι ελληναρας.



Γεννήθηκε το 1978 στην Πρέβεζα. Σπούδασε Νομική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου (ΜScEcon) στη "Διεθνή Ιστορία του 20ου αιώνα" από το University of Wales, Aberystwyth. Eίναι μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών και εργάζεται ως δικηγόρος από το 2004. Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί στην "Καθημερινή", στο "Κ" , στη “Δημοκρατία”, στο “Unfollow”, στην "Μetropolis Weekend" και στην ιστοσελίδα e-rooster.gr. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του συντηρητικού-φιλελεύθερου μπλογκ «Μπλε Μήλο».

https://conserva.gr/author/tilemachos-chormovitis/

.

Γιατί, ποιος είπε ότι αφορά αυτόν το βίντεο; Ακούγεται εξτριμ περίπτωση μυγιάσματος

[ΓΑΛΗ]

Καποια μαλακια θα κανει παλι ο Λανθιμαρας προς χαριν των παλιων καλων ημερων της κουλτουρας και του weirdwave. Στο προηγουμενο ας πουμε δεν ειχε τελος. Ρε ενα τελος ρε μαστορα! Αλλα το ειδα ευχαριστα. Και αυτο και τον αστακο (αντε και το ελαφι σε καποιο βαθμο).

Και για μένα οι ελληνικές του παραγωγές ήταν απλώς εκκρίσεις απωθημένων αλλά η Ευνοούμενη μου άρεσε. Κι επειδή κάτι θυμάμαι από αστακό και ελάφι (δεν θυμάμαι αν τις είδα μέχρι το τέλος) ο αστακός είχε ως θέμα μια κοινότητα και το ελάφι ένα προβληματικό παιδί;

Ο αστακος ηταν αυτο που αν χωριζες και δεν ξανακαταφερνες να βρεις συντροφο σε ενα μερος που σε στελναν θα γινοσουν ενα ζωο της επιλογης σου. το αλλο ηταν με το προβληματικο αγορι, ναι.
Σιγουρα και οι δυο αφηνουν μια αισθηση, μια αναμνηση, ειναι κατα καποιο τροπο μια εμπειρια εστω κι αν δεν ειναι οτι πιο ολοκληρωμενο και νορμαλ μπορεις να απολαυσεις. Μια κλασσικη ταινια δρασης του χολιγουντ, βαρια εμπορικη, οπως οι ταινιες των υπερηρωων της Μαρβελ ας πουμε, δεν αφηνουν ουτε αυτο, ειναι απλα σκουπιδια και χαμενος χρονος.

Δεν τρελλαίνομαι για τους υπερήρωες της Μάρβελ αλλά με κουράζει και η καταθλιπτική/δυστοπική ατμόσφαιρα σε ταινίες όπως ο αστακός και το ελάφι. Σε κάθε περίπτωση, πιστεύω ότι στα σέβεντις και έιτις έγιναν πολύ πιο αξιόλογες ταινίες και δεν αναφέρομαι σ' αυτές με το καλό τέλος.

[BILLO]

Και για μένα οι ελληνικές του παραγωγές ήταν απλώς εκκρίσεις απωθημένων αλλά η Ευνοούμενη μου άρεσε. Κι επειδή κάτι θυμάμαι από αστακό και ελάφι (δεν θυμάμαι αν τις είδα μέχρι το τέλος) ο αστακός είχε ως θέμα μια κοινότητα και το ελάφι ένα προβληματικό παιδί;

Ο αστακος ηταν αυτο που αν χωριζες και δεν ξανακαταφερνες να βρεις συντροφο σε ενα μερος που σε στελναν θα γινοσουν ενα ζωο της επιλογης σου. το αλλο ηταν με το προβληματικο αγορι, ναι.
Σιγουρα και οι δυο αφηνουν μια αισθηση, μια αναμνηση, ειναι κατα καποιο τροπο μια εμπειρια εστω κι αν δεν ειναι οτι πιο ολοκληρωμενο και νορμαλ μπορεις να απολαυσεις. Μια κλασσικη ταινια δρασης του χολιγουντ, βαρια εμπορικη, οπως οι ταινιες των υπερηρωων της Μαρβελ ας πουμε, δεν αφηνουν ουτε αυτο, ειναι απλα σκουπιδια και χαμενος χρονος.

Δεν τρελλαίνομαι για τους υπερήρωες της Μάρβελ αλλά με κουράζει και η καταθλιπτική/δυστοπική ατμόσφαιρα σε ταινίες όπως ο αστακός και το ελάφι.

Αυτο ειναι συχνο φαινομενο του ευρωπαικου κινηματογραφου γενικοτερα. Ευτυχως που υπηρχαν και οι Αμερικανοι να κανουν ταινιες και μας μαθαν μπαλιτσα τα δυσκολα χρονια του δευτερου μισου του εικοστου αιωνα.

[ΓΑΛΗ]

Αυτο ειναι συχνο φαινομενο του ευρωπαικου κινηματογραφου γενικοτερα. Ευτυχως που υπηρχαν και οι Αμερικανοι να κανουν ταινιες και μας μαθαν μπαλιτσα τα δυσκολα χρονια του δευτερου μισου του εικοστου αιωνα.

Συμφωνώ.

[nostromos]

Ρε βλάχοι που μάθατε και το γουόκ!
και μαϊμουδίζετε κάθε μαλακία των αμερικάνων ρεντνεκς
Από πού είστε ρε; Από το Λιανοκλάδι της Νεμπράσκα;

WokeWokeWokeWokeWokeWokeWokeWokeWokeWokeWokeWokeWoke
WokeWokeWokeWokeWokeWokeWokeWokeWokeWokeWokeWokeWoke
WokeWokeWokeWokeWokeWokeWokeWokeWokeWokeWokeWokeWoke

WokeWokeWokeWokeWokeWokeWokeWokeWokeWokeWokeWokeWoke
WokeWokeWokeWokeWokeWokeWokeWokeWokeWokeWokeWokeWoke
WokeWokeWokeWokeWokeWokeWokeWokeWokeWokeWokeWokeWoke

[Space_Passenger]

Ο λανθιμος σκηνοθετησε το "δεν εχει σιδερα η καρδια σου" με Ρουβα.

Απο ταινιες εχω δει το θανατο του ιερου ελαφιου. Ωραιο.

[Imperium]

To "Κινέττα" αξίζει να το δει κανεις ακόμα, ή έχει παλιώσει;

[Exodus]

To Poor Things θέλω να το δω, είδα το trailer κι ενθουσιάστηκα.

[dna replication]

ο νέος κακός του Τζεημς Μπόντ

[Imperium]

Αγγλία πάντως γίνεται ένας μικρος χαμούλης με το Poor Things. Όλο πρωτοσέλιδα!
Το πλασαρουν ως φεμινιστικό έργο, όπου η ηρωίδα ανακαλύπτει τον εαυτό της καθώς απελευθερώνεται απ το Βικτωριανό περιβάλλον της.

Εμένα πάλι μου έχει κολλήσει οτι είναι μια βαθια αντιφεμινιστική τσοντα, που πραγματεύεται πόσο γούστο θα είχε να αντικαταστήσεις το μυαλλό μιας κοπέλας με αυτό ενός βρέφους, για αχαλίνωτες φάσεις.

Τελικά ίσως αναγκαστώ να το δώ...

[AlienWay]

Αγγλία πάντως γίνεται ένας μικρος χαμούλης με το Poor Things. Όλο πρωτοσέλιδα!
Το πλασαρουν ως φεμινιστικό έργο, όπου η ηρωίδα ανακαλύπτει τον εαυτό της καθώς απελευθερώνεται απ το Βικτωριανό περιβάλλον της.

Εμένα πάλι μου έχει κολλήσει οτι είναι μια βαθια αντιφεμινιστική τσοντα, που πραγματεύεται πόσο γούστο θα είχε να αντικαταστήσεις το μυαλλό μιας κοπέλας με αυτό ενός βρέφους, για αχαλίνωτες φάσεις.

Τελικά ίσως αναγκαστώ να το δώ...

Η βρεφοφιλία είναι κι αυτή, μια woke ιδεολογία.

[Imperium]

Θαρρώ πως έχεις δίκιο σε έναν βαθμό.

[Pollaplasiastis]

Εμενα παλι μου θυμιζει "κουλτουρα να φυγουμε" καταστασεις.....
Εκτος που μου θυμισατε εδω μεσα αλλες ταινιες του Ρουλη που τη σκηνοθετησε κ.. ασε καλυτερα... προτιμω να βλεπω μπογια να στεγνωνει, που λενε κ οι καουμποηδες.
Οσο για τη Στοουν... εχουμε δει κ καλυτερες.

[Imperium]

Καμιά απο της ταινίες του Cremaster Cycle είχε ποτέ την ατυχία να δει κανείς;

Πιστεύω οτι έχουν επιρεάσει τον Lanthimos.