OANNHSEA έγραψε: 13 Νοέμ 2024, 18:03
Λάθος πρώτο: βασίζεσαι στο τώρα.
Κανείς δεν ξέρει τι θα έχουν ανακαλύψει σε 100 χρόνια. Π.χ. εάν έλεγες σε κάποιον το 1924 ότι θα μιλούσες με βίντεο με κάποιον από την Αυστραλία, μπορεί και να σε έλεγαν τρελό και ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει!!!
Οπότε ούτε μέταλλα χρειάζεται να κατασκευάσουμε στο διάστημα, γιατί τα σύνθετα υλικά είναι πιο αξιόπιστα και δεν χρειάζονται βαρύτητα. Ούτε εργοστάσια χρειάζεται να φτιάξουμε, γιατί το 3D printing είναι πιο αξιόπιστο.
Λάθος δεύτερο: η θεώρηση ότι οι άνθρωποι δεν θα θέλουν να πάνε στο διάστημα. Μέχρι στιγμής υπάρχει μεγάλος αριθμός ατόμων που θέλουν να γίνουν αστροναύτες και μεγάλος αριθμός που θέλει να ταξιδέψει στο διάστημα. Οπότε σίγουρα στον τόσο μεγάλο πληθυσμό της γης, θα υπάρχουν τουλάχιστον μερικές εκατοντάδες που θα θέλουν να κάτσουν - ίσως και για πάντα - π.χ. στον Άρη... Τα εγγόνια τους βέβαια δεν θα μπορούν με τίποτα να επισκεφτούν τη γη, αλλά αυτοί θα είναι Αρειανοί πλέον...
Λάθος τρίτο: γιατί συνεχίζεις να πιστεύεις ότι χρειαζόμαστε τα μέταλλα του ηλιακού μας συστήματος; Εκτός από κάποια πολύ βασικά - όπως π.χ. νεοδύμιο - τα κοινά μέταλλα είναι άχρηστα πλέον και μόνο λόγω κεκτημένες ταχύτητας (και μεγαλοσυμφερόντων) τα χρησιμοποιούμε. Σε 100 χρόνια, ακόμα και ο χαλκός θα είναι άχρηστος - οπότε γιατί να τον φέρουν στη γη...
.
Ἐὰν βασιζόμουν στὸ τώρα, θὰ ἔλεγα τότε πὼς οὔτε 200 χρόνια δὲν φτάνουν!
Τόσα περίπου πέρασαν, ἀπὸ τὴν ἀνακάλυψη τῆς Ἀμερικῆς (15ος αἰῶνας) μέχρι νὰ "σχηματιστοῦν" οἱ Ἀμερικανοὶ (18ος αἰῶνας).
Οἱ προκλήσεις τοῦ ἀποικισμοῦ στὸν Ἄρη καὶ τὴ Σελήνη, δὲν πάω πιὸ πέρα, εἶναι ἀσύγκριτα μεγαλύτερες.
Τὸ 1924 εἶναι στὴν ἀρχὴ τῆς ἐποχῆς τοῦ ραδιοφώνου καὶ τοῦ τηλεφώνου. Ἤδη τὰ πρῶτα ὑπερατλαντικὰ καλώδια τοῦ ἠλεκτρικοῦ τηλέγραφου εἶχαν ποντιστεὶ σχεδὸν 50 χρόνια πρίν. Ὁ πολὺς κόσμος προφανῶς παρέμενε τότε ἄσχετος μὲ τὶς ἐξελίξεις, ὁπότε συμφωνῶ θὰ μὲ ἔλεγε τρελὸ γιὰ τὴν βιντεο-επικοινωνία. Οἱ πρωτοπόροι γνώριζαν ὅτι μποροῦσε νὰ γίνει, ἀλλὰ δὲν τοὺς πῆρε καὶ λίγο. Ἤξεραν ὅτι ἔπρεπε νὰ μετατρέψουν τὴν φωτογραφικὴ εἰκόνα σὲ ἠλεκτρικὸ σῆμα, ἀλλὰ γιὰ νὰ τὸ κατακτήσουν αὐτὸ θεωρητικὰ καὶ τεχνικά, νὰ φτάσουν δηλαδὴ στὴν ἰδέα, τὴ θεωρία καὶ τὴν τεχνικὴ τῆς ψηφιοποίησης, εἶχε διάρκεια.
Ἂν τὴ μετρήσεις χρονικά, ἀπὸ τὸ σημεῖο τῶν πειραματισμῶν καὶ τῆς ἐξερεύνησης, μέχρι τὸ σημεῖο τῆς ὡριμότητας τῆς ἀνάπτυξης καὶ τῆς ἐμπορικῆς ἐκμετάλλευσης, ἔ, τὰ 100 χρόνια τὰ πιάνεις. Καὶ αὐτὸ δὲν ἰσχύει μόνο γιὰ τὴ συγκεκριμένη τεχνολογία.
Κατ' ἀντιστοιχία λοιπόν, ἔχουμε περάσει τὰ πρῶτα στάδια πειραμάτων καὶ ἐξερεύνησης στὸν Ἄρη καὶ στὴ Σελήνη, ἀλλὰ μᾶς χρειάστηκαν 50 χρόνια.
Καὶ ὁ 20ος αἰῶνας ἔχει πράγματι ρηξικέλευθες ἀνακαλύψεις, ἀδιανόητες γιὰ τὴν φαντασία τοῦ 19ου αἰῶνα. Κοῦτσα στραβά, τὸ πρῶτο τεταρτάκι τοῦ 21ου αἰῶνα τὸ ἔχουμε περάσει καὶ δὲν ἔχει τὴν ἴδια ὁρμὴ τοῦ περασμένου, δηλαδὴ δὲν πιστεύω ὅτι θὰ γίνει ἕνα θαῦμα, μιὰ φοβερὴ ἀνακάλυψη ποὺ θὰ θηλυκώσει ἕνα σύννεφο τεχνολογιῶν γιὰ τὸ διάστημα, προτοῦ κυλήσει τελικὰ καὶ ὅλο τὸ δεύτερο τεταρτάκι. Δὲν λέω ὅτι δὲν θὰ συμβεῖ, λέω ὅτι θὰ πάρει κι αὐτὸ τὸ χρόνο του, προτοῦ ἀλλάξει τὴ ζωή μας. Καὶ μᾶλλον θὰ εἶναι στὴ βιολογία κι ὄχι στὴν ἐπιστήμη τῶν ὑλικῶν.
Μπορεῖ ὁ κόσμος σήμερα νὰ συναρπάζεται περισσότερο ἀπὸ τὴν προοπτικὴ τοῦ διαστήματος, ἀλλὰ πέρα ἀπὸ ἑκατοντάδες ἐθελοντὲς καὶ περιπετειώδεις ἀνθρώπους, ἡ συντριπτικὴ πλειοψηφία θὰ δεῖ πίσω ἀπὸ τὸ θέαμα καὶ τὶς ταινίες, τοὺς κινδύνους καὶ θὰ διστάσει. Ἡ πιὸ ραγδαία ἐξέλιξη στὴν ἐπιστήμη, ποὺ δὲν ἔχει συμβεῖ ἀκόμη, θὰ γίνει στὴ βάση τῆς γενετικῆς, ὥστε ἡ ἐξέλιξη ἀπὸ τὸν γήινο ἄνθρωπο στὸν ἀρειανὸ ἀπόγονό του νὰ εἶναι ὅσο πιὸ ὁμαλὴ γίνεται, ἀλλὰ θὰ πρέπει νὰ φτάσουμε στὰ ἐγγόνια, ὅπως κι ἐσὺ γράφεις.
Ἡ ἀνάπτυξη στὴν Ἀμερική, κατὰ τὸ διάστημα 15ου μὲ 18ο αἰῶνα βασιζόταν σὲ ἕνα ἐμπορικὸ τρίγωνο μεταξὺ Εὐρώπης-Ἀφρικῆς-Ἀμερικῆς, ποὺ ἔφερνε σκλάβους νὰ δουλέψουν στὶς φυτεῖες καὶ τὰ προϊόντα νὰ πουληθοῦν στὴν πλούσια μητρόπολη. Ποιό θὰ εἶναι τὸ κερδοφόρο σχῆμα ποὺ θὰ ἀναπτύξει τὶς ἀποικίες στὴ Σελήνη καὶ τὸν Ἄρη; Μήπως θὰ δοῦμε φαινόμενα ἀνθρώπινης ἐκμετάλλευσης, ἐπειδὴ μειώνει τὰ κόστη;
Ἡ 3Δ ἐκτύπωση θὰ εἶναι ἡ σχεδὸν ἀποκλειστικὴ τεχνολογία γιὰ τὸ διάστημα (ἡ ἄλλη λύση εἶναι νὰ σκαφτεῖ μὲ κατοικήσιμες σήραγγες τὸ ὑπέδαφος), ἀλλὰ ἀπὸ ποιά δεξαμενὴ ὑλικῶν θὰ ἐκτυπώνει; Εἶναι κατάλληλη ἡ σεληνιακὴ σκόνη; Πότε θὰ δοκιμαστοῦν τὰ "σύνθετα ὑλικὰ" στὸ διάστημα ποὺ θὰ ὑποκαταστήσουν, ὑποτίθεται, τὰ μέταλλα; Τὸ νερό, ὅσο βρίσκεται σὲ ἐκείνους τοὺς πλανῆτες, σὲ στερεὰ μορφή, θὰ ἐπαρκεῖ καὶ θὰ περισσεύει γιὰ τὶς ἀνάγκες ἑνὸς πλανητικοῦ σταθμοῦ (ὀξυγόνο, ἐνέργεια, ἐπιβίωση κλπ.) ἀλλὰ ἐνδεχομένως νὰ πρέπει νὰ ἀνασκαφεῖ σὰν ὀρυκτό. Ὅλες αὐτὲς οἱ κατασκευὲς ὑποδομῶν γιὰ διαρκῆ διαμονή, ἀπαιτοῦν βαθὺ χρόνο, χώρια αὐτὸν ποὺ θὰ ἐπιβεβαιώσει τὴν χρησιμότητα καὶ τὴν ἀξιοπιστία τῶν "σύνθετων ὑλικῶν". Ποῦ νὰ μιλήσω γιὰ σπάνιες γαῖες, γιὰ τὰ ὑλικὰ ποὺ θὰ ἔχουν ἐρευνητικὸ ἐνδιαφέρον πάνω καὶ μέσα στὴν πλανητικὴ γεωλογία. Ποῦ νὰ πᾶμε στὰ ἀνθρωπολογικὰ θέματα μιᾶς διαστημικῆς κοινότητας ἀποκομμένης κλπ...; Χωρὶς ἐμπειρίες δὲν ἀποκτοῦμε γνώσεις οὐσιαστικές, γιὰ τὸ σκοπό, ἀλλὰ οἱ ἐμπειρίες τρῶνε χρόνο...
Εἶναι πολλὲς οἱ σκέψεις ποὺ μὲ κάνουν νὰ συντείνω στὸ ὅτι 100 χρόνια δὲν φτάνουν γιὰ τὴν διαστημικὴ ἀνάπτυξη ὅπως τὴν ὁραματιζόμαστε στὶς ταινίες ε.φ.
There are decades where you fuck around and days where you find out
