Είδα στο Σινεμά...

[Papa John]

Μία ταινία που πιθανά να άξιζε τους τελευταίους 4 μήνες ήταν ο δον κιχώτης του Γκίλιαμ και παίχτηκε μία εβδομάδα σε ένα θερινό. Απόλυτη ξεφτίλα φέτος. Τίποτα καλό. Ντρέπομαι που το σινεμά το έχω σαν ναρκωτικό και πρέπει να το παίρνω τουλάχιστον δυο φόρες τον μήνα. Σαν αποτέλεσμα πάω και βλέπω τιτάνιες μαλακίες όπως το βένομ. Ο τομ χάρντυ παίζει κυρίως με γκριμάτσες και το σώμα του, σαν τον χάρντυ από τους λόρελ και χάρντυ. Έχει μια μάχη με τέρατα που φυσικά δεν μπορείς να ξεχωρίσεις τίποτα. Έχει ένα κυνηγητό με μηχανές που δεν έχει λόγο ύπαρξης. Μια μισέλ μόναγκαν βγαλμένη από σειρά του νικελόντεον και έναν κακό από τους λιγότερο εντυπωσιακούς και αξιομνημόνευτους στο σινεμά. Πάει μαζί με τον στέπενγουλφ από εκείνη την ταινία με τον σούπερμαν.
Επίσης, γιατί βλέπω συνέχεια μάστερ βίλενς που έχουν σαν δικαιολογία τον υπερπληθυσμό, την κατασπατάληση των φυσικών πόρων και την καταστροφή του περιβάλλοντος για να σκοτώσουν κόσμο; Όλα αυτά είναι βασικά προβλήματα του σύγχρονου κόσμου. Δαιμονοποιώντας τις δυνάμεις που θέλουν ριζοσπαστικές λύσεις δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να καθιστούν το πρόβλημα ως μη-πρόβλημα διαιωνίζοντάς το.
Σούπερ κακός είναι κάποιος που θέλει να γαμήσει τον πλανήτη όχι κάποιος που ξεκινάει να τον σώσει.

Φίλε μου ποιος πάει να δει spiderman αν δεν είναι μεταξύ 10-25 χρονών;

O Albrecht.

[Albrecht]

Ψεματα, δεν εχω δει το Spiderman.

[Von Mackensen]

Green Book (https://www.imdb.com/title/tt6966692/?ref_=nm_knf_t1).

Ευχάριστη ταινία, με κάποια κωμική διάθεση, ενώ παράλληλα περνάει τα liberal μηνύματά της χωρίς να κουράζει.

+1

[Μπίστης]

Είδα το Πράσινο Βιβλίο, δεν το θεώρησα λίμπεραλ, επιτέλους ανθρώπινη ταινία, ψόφησα στο γέλιο με τον Βίγκο, ήθελα να κάνω συνεχώς σάζαμ, πολύ ωραία μουσική, πένδε στα πένδε

[ΜπλεΜπουμπυς]

Χθες είδα το Bohemian Rapsody. Συμπαθητική ταινία, ο Μάλικ πάρα πολύ καλός.
Συγκινήθηκα περισσότερο γιατί γύρισα πίσω σχεδόν 35 χρόνια πριν, όταν στηθήκαμε μπροστά στην ασπρόμαυρη τηλεόραση για να δούμε τη συναυλία στο Γουέμπλεϊ...
Γέρασα...

[Custom_F]

Ραλφ εναντίων ίντερνετ, ή κάπως έτσι.
Προσπάθησα να κοιμηθώ αλλά ήταν ο ήχος πολύ δυνατά. Δεν ήταν κακό τελικά.

[Πάνας]

https://www.imdb.com/title/tt6938828/

ενδιαφέρουσα σκηνοθεσία, μα κάπως ενοχλητική κάποιες στιγμές

εντυπωσιακό που υπάρχει το φως που έβλεπε ο καλλιτέχνης σε πολλά
πλάνα και γενικά στην φωτογραφία της ταινίας

συγκινητικό που όταν ο Βίνσεντ ήταν θλιμμένος, η μισή οθόνη ήταν θολή
από τα δάκρυά του

ο Νταφόε εκπληκτικός, να την δείτε

Την είδα, τελείως ψυχάκι, στον κόσμο του. Δεν ήξερα ότι αυτό ήταν επίδεσμος επειδή έκοψε το αυτί του. Έχω αντίγραφο της προσωπογραφίας του σε καμβά (κανονική ζωγραφιά) θέλει κορνίζωμα.

[νύχτα]

Την είδα, τελείως ψυχάκι, στον κόσμο του. Δεν ήξερα ότι αυτό ήταν επίδεσμος επειδή έκοψε το αυτί του. Έχω αντίγραφο της προσωπογραφίας του σε καμβά (κανονική ζωγραφιά) θέλει κορνίζωμα.

σου άρεσε; την απόλαυσες;

[Πάνας]

Την είδα, τελείως ψυχάκι, στον κόσμο του. Δεν ήξερα ότι αυτό ήταν επίδεσμος επειδή έκοψε το αυτί του. Έχω αντίγραφο της προσωπογραφίας του σε καμβά (κανονική ζωγραφιά) θέλει κορνίζωμα.

σου άρεσε; την απόλαυσες;

Στην αρχή ο σκηνοθέτης με ψιλοζάλισε με το κούνημα της κάμερας, αργότερα έστρωσε ας πούμε σε κανονικά επίπεδα. Ωραία ταινία, δεν ήξερα την βιογραφία του.
Κάπως έτσι ήταν και ο Θεόφιλος, γύριζε στις γειτονιές στην Μυτιλήνη και του έδιναν ένα πιάτο φαι και αυτός τους έδινε ένα πίνακα...μισότρελος φορούσε φουστανέλα ενώ όλοι φορούσαν βράκες, κανείς όμως δεν τον είχε αναγνωρίσει ή σπάνια κρεμούσαν τους πίνακές τους. Σε κάποια φάση ένας επιτήδειος τους μάζεψε σχεδόν όλους, η γιαγιά μου τον τάιζε χωρίς να του πάρει κάτι.

[νύχτα]

Στην αρχή ο σκηνοθέτης με ψιλοζάλισε με το κούνημα της κάμερας, αργότερα έστρωσε ας πούμε σε κανονικά επίπεδα. Ωραία ταινία, δεν ήξερα την βιογραφία του.
Κάπως έτσι ήταν και ο Θεόφιλος, γύριζε στις γειτονιές στην Μυτιλήνη και του έδιναν ένα πιάτο φαι και αυτός τους έδινε ένα πίνακα...μισότρελος φορούσε φουστανέλα ενώ όλοι φορούσαν βράκες, κανείς όμως δεν τον είχε αναγνωρίσει ή σπάνια κρεμούσαν τους πίνακές τους. Σε κάποια φάση ένας επιτήδειος τους μάζεψε σχεδόν όλους, η γιαγιά μου τον τάιζε χωρίς να του πάρει κάτι.

προβληματίστηκα στην αρχή, αν πήγαινε όλη η ταινία
έτσι, δύσκολα θα κατάφερνα να μη φύγω από το σινεμά
(και είχα ίσως 10 χρόνια να πάω)

κι εγώ έμαθα πράγματα που δεν ήξερα, αν και απ ό,τι διάβασα
εκ των υστέρων, στην ταινία απλώς φανερώθηκε μία εκδοχή της
πραγματικότητας

γενικά πάντως μου άρεσε πολύ η προσέγγιση, χωρίς να τη θεωρήσω
εντέλει αριστούργημα

κι αυτά που λες για τον Θεόφιλο ενδιαφέροντα, θενκς

[Πάνας]

Σαν υπόθεση είναι καλή και σαν ηθοποιία, με κουράζουν όμως οι σκηνοθέτες που κολλάνε σε μια σκηνή πάρα πολύ χωρίς να εξελίσσεται κάτι και η συγκεκριμένη ταινία έχει πολλές τέτοιες σκηνές.

[νύχτα]

είναι λιγάκι εξπρεσσιονιστική, αλλά της ταιριάζει νομίζω

[Πάνας]

Την άλλη με τον Kirk Douglas - Anthony Quinn την είδες; πως είναι;

[νύχτα]

όχι ακόμη, δεν τα κατάφερα (βασικά δεν τους πολυαγαπώ ρε γμτ)

[Saliveros]

Η μυθιστορηματική βιογραφία του Van Gogh από τον Irving Stone ("Πάθος για τη ζωή") είναι εξαιρετική. Πρέπει να τη διαβάσετε.