Phorum.com.gr

hellegennes έγραψε: 08 Δεκ 2021, 00:16

nik_killthemall έγραψε: 08 Δεκ 2021, 00:10 Η απόδοση κακίας είναι κατά κάποιο τρόπο μια κατηγορία προς τους άλλους που εξαιρει μπαη ντιφολτ αυτόν που την διατυπώνει.

Δεν θα το έλεγα. Μια τέτοια θεώρηση παραβλέπει ότι υπάρχουν άνθρωποι που θεωρούν ότι έχουν υπάρξει κακοί κι έχουν κάνει κακό ή αναγνωρίζουν ότι κάτι που σκοπεύουν να κάνουν είναι κακό, ωστόσο θέλουν να το κάνουν ή τουλάχιστον το σκέφτονται.

Μηδενίζει δε την έννοια της μετάνοιας και των τύψεων. Για να μετανοήσεις ή να νιώσεις τύψεις, πρέπει να θεωρείς ότι αυτό που κάνεις ή έκανες είναι κακό.

ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ έγραψε: 08 Δεκ 2021, 00:15 οι άνθρωποι δεν έχουν καλή ή κακή φύση, με λίγα λόγια δεν είναι εξ'ορισμού καλοί ή κακοί
το αν η νοοτροπία τους έχει διαμορφωθεί κατά τέτοιο τρόπο έτσι ώστε να πράττουν ιδιοτελώς, συχνά βλάπτοντας τον συνάνθρωπό τους έμμεσα ή άμεσα, ηθελημένα ή αθέλητα, με σκοπό την ικανοποίηση των δικών τους βλέψεων, αναγκών ή αντιλήψεων, έχει να κάνει με το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον και την εποχή μέσα στην οποία έχουν αναπτυχθεί. η κοινωνική εμπειρία διαμορφώνει τους ανθρώπους. σήμερα ζούμε σε έναν κόσμο διαμορφωμένο από τα φιλελεύθερα ιδεώδη περί ατομικισμού και υπεροχής του ατόμου έναντι της κοινότητας. Η Θάτσερ έλεγε πως δεν υπάρχει κοινωνία, εννοώντας πως τα άτομα είναι αυτά που δρουν και όχι κάποια συλλογική οντότητα αποτελούμενη από συνεργαζόμενες προς έναν κοινό σκοπό μονάδες. είναι λογικό λοιπόν ο σύγχρονος άνθρωπος, κυρίως στη δύση να τείνει περισσότερο προς την ιδιοτέλεια και σε βάρος του "άλλου" ο οποίος είναι ανταγωνιστής, αφού η όλη κοινότητα αποτελείται από ανταγωνιστές αντί για συνεργάτες. αν πας σε λιγότερο ανεπτυγμένες κοινωνίες και με περισσότερη φτώχεια, θα δεις ότι ο μέσος άνθρωπος είναι κατά βάση πιο αγαθός και πιο συμπονετικός.

nik_killthemall έγραψε: 08 Δεκ 2021, 00:19

hellegennes έγραψε: 08 Δεκ 2021, 00:16

nik_killthemall έγραψε: 08 Δεκ 2021, 00:10 Η απόδοση κακίας είναι κατά κάποιο τρόπο μια κατηγορία προς τους άλλους που εξαιρει μπαη ντιφολτ αυτόν που την διατυπώνει.

Δεν θα το έλεγα. Μια τέτοια θεώρηση παραβλέπει ότι υπάρχουν άνθρωποι που θεωρούν ότι έχουν υπάρξει κακοί κι έχουν κάνει κακό ή αναγνωρίζουν ότι κάτι που σκοπεύουν να κάνουν είναι κακό, ωστόσο θέλουν να το κάνουν ή τουλάχιστον το σκέφτονται.

Μηδενίζει δε την έννοια της μετάνοιας και των τύψεων. Για να μετανοήσεις ή να νιώσεις τύψεις, πρέπει να θεωρείς ότι αυτό που κάνεις ή έκανες είναι κακό.

Ισχυει αυτο που λες, απλα ηταν μπηχτη για τον τιτλο "ποιά στιγμή καταλάβατε οτι δυστυχώς οι περισσότεροι άνθρωποι είναι είμαστε κατά βάση κακοί; "

mao mao έγραψε: 08 Δεκ 2021, 00:19

ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ έγραψε: 08 Δεκ 2021, 00:15 οι άνθρωποι δεν έχουν καλή ή κακή φύση, με λίγα λόγια δεν είναι εξ'ορισμού καλοί ή κακοί
το αν η νοοτροπία τους έχει διαμορφωθεί κατά τέτοιο τρόπο έτσι ώστε να πράττουν ιδιοτελώς, συχνά βλάπτοντας τον συνάνθρωπό τους έμμεσα ή άμεσα, ηθελημένα ή αθέλητα, με σκοπό την ικανοποίηση των δικών τους βλέψεων, αναγκών ή αντιλήψεων, έχει να κάνει με το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον και την εποχή μέσα στην οποία έχουν αναπτυχθεί. η κοινωνική εμπειρία διαμορφώνει τους ανθρώπους. σήμερα ζούμε σε έναν κόσμο διαμορφωμένο από τα φιλελεύθερα ιδεώδη περί ατομικισμού και υπεροχής του ατόμου έναντι της κοινότητας. Η Θάτσερ έλεγε πως δεν υπάρχει κοινωνία, εννοώντας πως τα άτομα είναι αυτά που δρουν και όχι κάποια συλλογική οντότητα αποτελούμενη από συνεργαζόμενες προς έναν κοινό σκοπό μονάδες. είναι λογικό λοιπόν ο σύγχρονος άνθρωπος, κυρίως στη δύση να τείνει περισσότερο προς την ιδιοτέλεια και σε βάρος του "άλλου" ο οποίος είναι ανταγωνιστής, αφού η όλη κοινότητα αποτελείται από ανταγωνιστές αντί για συνεργάτες. αν πας σε λιγότερο ανεπτυγμένες κοινωνίες και με περισσότερη φτώχεια, θα δεις ότι ο μέσος άνθρωπος είναι κατά βάση πιο αγαθός και πιο συμπονετικός.

ακριβώς έτσι.

hellegennes έγραψε: 07 Δεκ 2021, 23:07

esu έγραψε: 07 Δεκ 2021, 17:40

hellegennes έγραψε: 07 Δεκ 2021, 11:27

Η καλοσύνη δεν ορίζεται με κάποιον αριθμό για να το πεις αυτό. Ορίζεται από την ύπαρξη ή όχι συγκεκριμένων χαρακτηριστικών που έχουμε αποφασίσει ότι είναι καλά. Μπορεί σε μια κοινωνία όλοι να είναι κακοί.

Ναι αλλά όταν το κρίνουν αυτοί που είναι εντός εκείνης της κοινωνίας, δεν θα αξιολογήσει ο ένας τον άλλον ως κακό εφόσον έχουν τον ίδιο κώδικα ηθικής και συμπεριφοράς.

Δεν μιλάμε για ηθική. Η ηθική περιλαμβάνει και πράγματα που έχουν να κάνουν με το συμφέρον ή με μεταφυσική πίστη στην αναγκαιότητα κάποιων πραγμάτων.

Μιλάμε για καλοσύνη, που είναι πιο απλό και πιο βασικό πράγμα. Το να συμπεριφέρεσαι «ανθρώπινα» είναι διαχρονική έννοια που δεν έχει μεταβληθεί ποτέ. Μπορεί δηλαδή ηθικά να το έβρισκε οκέι κάποιος τον 18ο αιώνα να του ανήκει ένας άνθρωπος (σκλάβος) αλλά το πόσο ανθρώπινη ήταν η συμπεριφορά του απέναντί του είναι αυτό που ορίζει το αν είναι καλός άνθρωπος και φυσικά οι περισσότεροι άνθρωποι γύρω του, ελεύθεροι ή σκλάβοι, θα έκριναν αν είναι καλός ή κακός άνθρωπος ο «αφέντης» με βάση την συμπεριφορά του.

foscilis έγραψε: 07 Δεκ 2021, 22:20

Οργισμένος έγραψε: 07 Δεκ 2021, 21:01

foscilis έγραψε: 07 Δεκ 2021, 20:47 Τα SS ήταν στην πλειοψηφία τους πάρα πολύ καλοί και τίμιοι άνθρωποι που μάχονταν ή και θυσιάζονταν για την επικράτηση της δικαιοσύνης και του καλού, να πούμε σε αυτό το σημείο.

Ω καλα τωρα, η μπαλα στην εξεδρα...

Δεν είναι καθόλου η μπάλα στην εξέδρα. Είναι εμπειρικά διαπιστωμένο ότι σχεδόν όλοι νομίζουν ότι είναι καλοί και ότι τα μεγαλύτερα εγκλήματα διαπράττονται στο όνομα του καλού από άτομα που έχουν για αυτόν τον λόγο εντελώς ήσυχη τη συνείδησή τους.

esu έγραψε: 08 Δεκ 2021, 00:56 Τώρα το παράδειγμα με το σκλάβο, ασχολίαστο, it's wrong on so many levels. Το τι είναι "ανθρώπινη" συμπεριφορά ΔΕΝ είναι διαχρονική έννοια, αλλάζει από κοινωνία σε κοινωνία, σε διαφορετικούς χρόνους, τόπους και πολιτισμούς. Για παράδειγμα το να στείλεις το παιδί σου να δουλεύει στα φανάρια για να βγάζει 5 ευρώ την μέρα και να στα δίνει, εντός κάποιων κοινωνικών ομάδων είναι κανονικοποιημένο, όλοι οι υπόλοιποι το θεωρούμε απάνθρωπο και εκμετάλλευση ανηλίκου.

hellegennes έγραψε: 08 Δεκ 2021, 01:45

esu έγραψε: 08 Δεκ 2021, 00:56 Τώρα το παράδειγμα με το σκλάβο, ασχολίαστο, it's wrong on so many levels. Το τι είναι "ανθρώπινη" συμπεριφορά ΔΕΝ είναι διαχρονική έννοια, αλλάζει από κοινωνία σε κοινωνία, σε διαφορετικούς χρόνους, τόπους και πολιτισμούς. Για παράδειγμα το να στείλεις το παιδί σου να δουλεύει στα φανάρια για να βγάζει 5 ευρώ την μέρα και να στα δίνει, εντός κάποιων κοινωνικών ομάδων είναι κανονικοποιημένο, όλοι οι υπόλοιποι το θεωρούμε απάνθρωπο και εκμετάλλευση ανηλίκου.

Φυσικά και είναι διαχρονική έννοια. Άλλο εκμετάλλευση άλλο απάνθρωπο. Απάνθρωπο είναι π.χ. να το αφήνεις (το παιδάκι) να κρυώνει, η εκμετάλλευση είναι εξόχως πολύπλοκη έννοια και μεταβαλλόμενη όχι μόνο στον χώρο αλλά και από οπτική. Άλλος θεωρεί εκμετάλλευση να δουλεύει για 1500 όταν κάποιος άλλος με τις ίδιες ώρες παίρνει 2500 ευρώ. Η εκμετάλλευση είναι υποκειμενική έννοια, ο αισθητηριακός πόνος όχι.

Για σένα είναι εκμετάλλευση ανηλίκου να δουλεύει το παιδί στα φανάρια. Και για μένα είναι, αλλά δεν έχει να κάνει με ανθρωπιά, αλλά με το τι θα έπρεπε να απολαμβάνει ένα παιδί στην ηλικία του με βάση την σύγχρονη ζωή. Αλλιώς εκμετάλλευση ανηλίκου είναι και να δουλεύει ένα παιδί σε κινηματογραφικό σετ.

Απάνθρωπο είναι όταν το παιδί -σε οποιαδήποτε απ' αυτές τις δυο θέσεις- εκφράσει δυσαρέσκεια, πόνο, κούραση, ψυχική οδύνη από αυτό που κάνει κι εσύ συνεχίζεις να το πιέζεις να το κάνει. Αυτό ναι, είναι απάνθρωπο. Απάνθρωπο είναι να αγνοήσεις τον πόνο του.

talaipwros έγραψε: 07 Δεκ 2021, 00:20 οι περισσότεροι - υποθέτω - στα νιάτα μας θεωρούσαμε οτι κατά βαση ο μέσος άνθρωπος είναι καλός

κάποια στιγμή καθώς περνάνε τα χρόνια έρχεται η δυσάρεστη συνειδητοποίηση οτι κατά βάση ο μέσος άνθρωπος είναι κακός.

πότε - αν - σας ήρθε η συνειδητοποίηση αυτή και πώς σας επηρέασε ;