Μαλακίες δείχνει αυτό το διάγραμμα, γιατί έχει μέσα διάφορες μη συγκρίσιμες παραμέτρους, όπως το κόστος της πρωτοβάθμιας, δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας όλα μαζί. Προφανώς οι χώρες με υψηλά πανεπιστημιακά δίδακτρα θα σκοράρουν ψηλά, γι' αυτό και είναι η δεύτερη στο διάγραμμα η κατεξοχήν τριτοκοσμική χώρα της Δύσης, δηλαδή οι ΗΠΑ.
Για αρχή, πρέπει να διαχωριστεί η τριτοβάθμια από τις άλλες βαθμίδες γιατί αφορά κάτι τελείως διαφορετικό απ' αυτό που συζητάμε. Καθόλου ασήμαντο βέβαια, αλλά τελείως διαφορετικό όπως και να 'χει.
Αν κόψουμε το διάγραμμα στο σημείο που αφορά τις πρώτες δυο βαθμίδες, θα δει κανείς ότι ξοδεύουμε λίγα και είμαι 100% υπέρ να διπλασιαστεί ο προϋπολογισμός στις δυο αυτές βαθμίδες, αλλά δεν είμαστε πολύ χαμηλότερα από την Νέα Ζηλανδία ή ακόμα και απ' την Γαλλία.
Ένα δεύτερο, εξίσου σημαντικό πρόβλημα με τέτοιου είδους μέτρηση, είναι πού κατευθύνονται τα χρήματα. Δηλαδή αν πάνε απλώς για καλύτερες κτηριακές εγκαταστάσεις, που και πάλι είμαι υπέρ ή για έξτρα όπως φαγητό, διοργανώσεις, εκδρομές, κτλ, έχουν από μηδενική ως ελάχιστη επίδραση στην ποιότητα της παιδείας, παρότι, ξανατονίζω, δεν είναι ασήμαντα πράγματα.
Ένα τρίτο πρόβλημα είναι το ποσοστό των ιδιωτικών σχολείων, γιατί διαστρεβλώνουν την εικόνα, αφού το κόστος λειτουργίας ενός ιδιωτικού είναι πολύ υψηλότερο από αυτό ενός δημόσιου σχολείου.
'Ενα διάγραμμα που θα μπορούσε να δώσει σημαντικές πληροφορίες θα ήταν ένα αντίστοιχο διάγραμμα αποκλειστικά για πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια, αποκλειστικά για κρατικές δαπάνες για κρατικά ιδρύματα για άμεσους εκπαιδευτικούς λόγους.
Βέβαια τέτοιες πληροφορίες θέλουν πολύ περισσότερο κόπο στο μάζεμα, οπότε ας συνοψίσουμε την εκπαίδευση στο πόσα λεφτά έδωσε ο Μπιλ Γκέιτς για να βάψει 5.000 ιδιωτικά σχολεία στα χρώματα της Microsoft.