Μοοds

[Misty_Blue]

[Misty_Blue]

Spoiler

Στον κόσμο που γεννήθηκα τα βρήκα όλα γραμμένα
πάνω σε βλέφαρα κλειστά σε χείλη σφραγισμένα
γυναίκα τρυγεί την ζωή με βυσσινιά πορφύρα
δεν έχει ο μόνος πέρασμα ήλιο δεν έχ’ η μοίρα

Πόσες φωτιές στα πέλαγα πόσοι ξενιτεμένοι
ήταν για τα διόδια κι όχι για την Ελένη
στης λησμονιάς το μαγαζί μάτια κεριά σβησμένα
άμα δε λιώσουμε μαζί πως θες να γίνουμ’ ένα;

Στον κόσμο που γεννήθηκα δε χάραξα πορεία
τσιγάρο μ’ ανεμόχαρτο στρίβω στα πρακτορεία
να δω τον ήλιο ανάστροφα και τ’ άστρα ζαλισμένα
να σταματήσω τη στιγμή με τα φτερά ανοιγμένα

Πόσες φωτιές στα πέλαγα πόσοι ξενιτεμένοι
ήταν για τα διόδια κι όχι για την Ελένη
στης λησμονιάς το μαγαζί μάτια κεριά σβησμένα
άμα δε λιώσουμε μαζί πως θες να γίνουμ’ ένα;
πως θες να γίνουμ’ ένα;

[Misty_Blue]

[Ανδροπαραδίνομαι]

[kongrosian]

[mojorisin]

[kongrosian]

[kongrosian]

[mojorisin]

12

[kongrosian]

12

[Misty_Blue]

Η ψυχή μου σήμερα τραβάει...Sade

[Misty_Blue]

[Misty_Blue]

[Misty_Blue]

Why are Sundays so depressing?

[Ελ_ρία]

In the past, no one questioned to you
In the past, no one questioned to me
In the past, that’s how it used to be
In the past, whatever happened
In the past, no one wanted to know
People who had suggestions to make
People who could think for themselves
People who were hungry
In the past whatever happened
In the past, you could not speak about it.
Today, you are supposed to take part
Today, I’m supposed to take part
Today, we are all supposed to take part
Today, whatever’s happening
we’re all asked to take part
Today, people want to know

In the past, people did no.