foscilis έγραψε: 07 Οκτ 2020, 14:57
Οι δικαστικοί που εγκρίνουν ή όχι την κάθοδο ενός κόμματος στις εκλογές ελέγχουν ένα δυο βασικά πράγματα όπως αν τα μέλη έχουν πολιτικά δικαιώματα, αν το καταστατικό είναι υπογεγραμμένο από δικηγόρο, αν έχει το σωστό αριθμό υπογραφών και τέτοια. Δε μπορεί ο δικαστικός να απαγορέψει σε ένα κόμμα την κάθοδο στις εκλογές με αιτιολογία "μα δε βλέπετε τι σκατόφατσες είναι;". Αυτό θα ήταν κάτι τρομερά επικίνδυνο, θα ισοδυναμούσε με στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων χωρίς δίκη χωρίς τίποτα απλώς και μόνο κατά το γούστο ενός υπαλλήλου.
Το αυτό για τη χρηματοδότηση. Η αλήθεια είναι ότι δεν είχε προβλεφθεί ως το 2012 ενδεχόμενο η κρέμα της κρέμας του πάνσοφου ελληνικού λαού να στείλει στη βουλή κανονικότατη ομάδα μαχαιροβγαλτών με προβιά κόμματος. Η σχετική νομοθεσία που τους κόβει τη χρηματοδότηση θεσπίστηκε από τον Σαμαρά (αν και νομίζω την ενέκριναν όλα τα κόμματα).
Γι' αυτό θα ξαναπώ ότι αν υπάρχει ένα πολιτικής φύσεως πρόβλημα σε όλα αυτά δεν είναι οι τετρακόσιες χιλιάδες παρακμιακοί που ψήφισαν Κασιδιάρη, ενώ όντως έχουν υπάρξει και πολύ πιο άκυρες (αλλά όχι τόσο πιθηκο-ορκ) ψήφοι από πολύ περισσότερους παρακμιακούς.
Το πολιτικό πρόβλημα είναι ότι μια συμμορία μαχαιροβγαλτών δρούσε κυρίως στην Αθήνα από τη δεκαετία του '90 εντελώς ανενόχλητη από τους μπάτσους. Ο Περίανδρος (που αργότερα τα έσπασε με τον Μιχαλολιάκο) το 1997 μαζί με άλλους χρυσαυγίτες σχεδόν σκότωσαν άνθρωπο στο ξύλο μέσα στο χώρο των δικαστηρίων δίπλα σε μια διμοιρία, έφυγε σαν κύριος και για τα επόμενα 9 χρόνια κυκλοφορούσε ελεύθερος στην Αθήνα, έχοντας κανονικότατα στέκια που όλοι ήξεραν να τον βρούνε αλλά για την αστυνομία ήταν "αγνώστου διαμονής". Σε πρώτο βαθμό ένας λόγος για αυτό ήταν ότι οι μπάτσοι, ιδιαίτερα οι χαμηλόβαθμοι κατά 50% ταυτίζονται ιδεολογικά με αυτόν τον χώρο. Θυμόμαστε σε πορείες τα ΜΑΤ να κάνουνε πέρα και οι "αγανακτισμένοι πολίτες" να χιμάνε για να σαπακιάσουν κόσμο. Αλλά εγώ νομίζω η βασική αιτία ήταν ότι μικρότερη μερίδα και σε πιο θέσεις-κλειδιά (αν και όχι ιδιαίτερα υψηλόβαθμοι) είχε απλά σχέση συνεργασίας με τους χρυσαυγίτες στα πλαίσια της νύχτας.
Με δυο λόγια είχαμε ένα χαμηλού επιπέδου παρακρατικό φαινόμενο από χαμηλόβαθμους αστυνομικούς, απόστρατους και τραμπούκους της νύχτας. Χωρίς αληθινή σύνδεση με το κυρίως κράτος, με τα ανώτατα κλιμάκια, γιατί δεν ασχολούνταν ιδιαίτερα με την κανονική κοινωνία. ΟΚ φάγανε ξύλο οι αναρχικοί από τους αγανακτισμένους πολίτες και όχι από τα ΜΑΤ, πρώτον ολόιδιο αποτέλεσμα δεύτερον στη συνολική εικόνα των πραγμάτων εντελώς στ' αρχίδια μας αν θα φάνε ή όχι ξύλο οι αναρχικοί, δεν έχει κάποιο βάθος ο αγώνας τους, είναι απλά χουλιγκανικές καταστάσεις του περιθωρίου. ΟΚ εισέπραττε προστασία από τον Πακιστανό ψιλικατζή η τοπική της ΧΑ και όχι κάποια μανιάτικη συμμορία, και τι έγινε. ΟΚ ο μπράβος στο τάδε κλαμπ θαυμάζει τα SS και τι έγινε, κανείς δεν τον θέλει για την ωραία του σκέψη. Τηρουμένων των αναλογιών, το επίπεδο αυτού του παρακράτους ήταν όπως το επίπεδο της χούντας που ο ανώτατος αξιωματικός της όλης υπόθεσης ήταν συνταγματάρχης και οι "θεωρητικοί" κάτι βλαχοδιδάσκαλοι και ο τρόπος με τον οποίον είχε στηθεί το όλο πράγμα εντελώς γελοίος και μικρομεσαίος σε σχέση με χούντες όπως αυτή της Ισπανίας ή της Βόρειας Κορέας.
Κι έτσι όπως ένα σωρό άλλα πράγματα σε αυτή τη χώρα, η Χρυσή Αυγή αφέθηκε ανέγγιχτη, μεγάλωσε, αναπτύχθηκε και το 2010 με αφορμή και την κρίση κακοφόρμισε και ξέφυγε από κάθε έλεγχο, συμπεριλαμβανομένου του ελέγχου των ίδιων των ηγετών της. Οι άνθρωποι ήταν καλοί στο να ελέγχουν τις καφετέριες γύρω από μια πλατεία, τους πάγκους στη λαϊκή, να χαρακώσουν καμιά γκομενίτσα με παλαιστινιακό κασκόλ, να φωνάξουν βρισιές σε καμιά κερκίδα, τέτοια πράγματα. Άλλο όμως να αλώσεις την Πλατεία Αγίου Παντελεήμονα που μπορεί να το κάνει και ο τελευταίος Σομαλός και άλλο να αλώσεις (με τις ίδιες μεθόδους) την Ελληνική Δημοκρατία. Δεν υπήρχε περίπτωση να ανοίξουν τόσο απότομα οι μπίζνες και να μην τα κάνουν εντελώς σκατά. Και πράγματι μια του κλέφτη δυο του κλέφτη, τον τρίτο χρόνο ξεπέρασαν τα όρια με τη δολοφονία Φύσσα, υπήρξε επιτέλους πολιτική βούληση και τυλίχθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες σε μια κόλλα χαρτί.
Ένας απο τους λόγους που αυτή η χώρα πάει απο το κακό στο χειρότερο είναι γιατί πισεύετε τις μπούρδες των δυνάμεων που την εξουσιάζουν, δηλαδή της Αριστεράς.
Διαβάζοντας το κείμενό σου, είναι σαν να διαβάζω το κείμενο ενός αποχαυνωμένου πολίτη σε κάποια χώρα του πάλαι ποτέ ανατολικού μπλοκ, που να αναπαρράγει την προπαγάνδα του καθεστώτος.
Οι μόνοι που είναι συμμορία με πολιτικό μανδύα και δρουν ανενόχλητοι στη Μεταπολίτευση είναι ο χώρος των αναρχοκομμουνιστών. Απο πιέσεις του ίδιου του συστήματος να μην εξαρθρωθεί μια τρομοκρατική οργάνωση που δολοφονούσε ξένους διπλωμμάτες μέχρι βίαιοι τραμπουκισμοί πολιτών απο αναρχικές συμμορίες. Ε, βρέθηκαν και κάποιοι που δεν καθόντουσαν να τις φάνε και αυτό τους άφησε ψυχολογικά.
Πάμε τώρα στους μύθους.
Μύθος πρώτος. Ο Περίανδρος. Ο Περίανδρος που αναφέρεις είχε διαφύγει στο εξωτερικό κι έμενε εκεί για χρόνια. Αλλά όταν είσαι ορκ θύμα της προπαγάνδας ενός καθεστώτος σαν αυτά του Ανατολικού Μπλοκ και στο υπουργείο δημοσίας τάξεως να σου πουν ότι έκοβε βόλτες, θα το πιστέψεις. Επίσης, ακόμη και να δεχτούμε την εκδοχή της καταγγελίας κατα του Περίανδρου, περιπτώσεις ξυλοφδαρμού σαν του Κουσυορή έχουν υπάρξει άπειρες σε φοιτητικά αμφιθέατρα, σε πολτικές συγρούσεις στο δρόμμο, σε ενέδρες εναντίον πολιτικών αντιπάλων, ΌΛΑ απο πολιτικές ομάδες που πρόσκεινται στη Μεταπολίτευση. Τα ΜΜΕ, απλώς ανέφεραν τα περιστατικά (και όχι πάντα). Στην περίπτωση του Κουσουρή, απλώς τα ΜΜΕ έδωσαν μεγαλύτερη δημοσιότητα στην υπόθεση απο αυτή που έδιναν σε ανάλογες περιπτώσεις στη Μεταπολίτευση, ξεκάθαρα για πολιτικούς λόγους (κομμουνστική δικτατορία στην Ελλάδα (μιλάμε για το ίδιο καθεστώς που δεν ήθελε να συλληφθεί η 17Ν, μην τυχόν και είναι καμμιά παλιά αντιστασιακή οργάνωση). Εξού και ο "εντυπωσιασμός" του πληθέντα εγκεφάλου σου.
Μύθος δεύτερος. Οι δήθεν "αγανακτισμένοι πολίτες" κατα των διαδηλώσεων. Δεν υπήρξαν ΠΟΤΕ στη Μεταπολίτευση (εκτός απο τα επεισόδια του Δεκμεβρίου του 2008, όπου ήταν καταστηματάρχες και διάφορα συνοικιακά άτομα που δεν ήθελαν τα μπάχαλα στις περιοχές τους). Υπήρξαν κάποιες περιπτώσεις στη δεκαετία του '80, όπου κάποιες ομάδες διαφόρων ακροδεξιών έκαναν ντου σε επετείους του Πολυτεχνείου, όπου έκαναν επεισόδια οι αναρχικοί, αλλά κι αυτό δεν γινότνα αναίτια. Οι ίδιοι οι αναρχικοί τις προηγούμενες ημέρες έκαναν επιθέσεις στα βιβλιοπωλεία τους, τα οποία έκαναν παρανάλωμα του πυρρός. Ουσιαστικά τους προκαλούσαν. Σε αντίθεση με το ΚΚΕ, το οποίο έστελνε για λογαριασμό της κυβέρνησς του ΠΑΣΟΚ, τα τάγματα εφόδου του, τα ΚΝΑΤ, να κάνουν (ανενόχλητοι) ντου για να εκκενώσουν το πανεπιστημιακό άσυλο απο τους αναρχομπαχαλάκηδες που έκαναν επεισόδια.
ΌΛΑ τα υπόλοιπα για δήθεν "αγανακτισμένους πολίτες" ήταν απο ΑΝΤΙΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ και παράνομες επιθέσεις σε συγκεντρώσεις της Χρυσής Αυγής (ή σε συγκεντρώσεις που συμμετείχε η Χρυσή Αυγή). Αντισυγκεντρώσεις παράνομες που παρανόμως τις επέτρεπε το κράτος. Κι αντί όλοι να ασχολούνται με αυτό, ασχολούνταν με το πως θα δαιμονοποιούν την άμυνα των Χρυσαυγιτών, με το γιατί στην τάδε αντισυγκέντρωση ο ΜΑΤατζής ήταν γυρισμένος προς τους αναρχικούς που πετούσαν πέτρες και αντικείμενα και όχι προς του Χρυσαυγίτες που είχαν την προαπγραμματισμένη συγκέντρωσή τους σε εκεινο το χώρο και φυσικά έκοβαν απο τα βίντεο την επίθεση του ΜΑΤατζή που έκανε και στους Χρυσαυγίτες.... και γενικότερα αασχολούνταν με το πως θα κάνουν το άσπρο μαύρο αλλάζοντας τα φώτα στην αλήθεια (κομμούνα των ελλαδικών ΜΜΕ, η οποία έχει καταλάβει τον έλεγχό τους απο τις αρχές της δεκαετίας του '60 ακόμη).
Μπρεί εσείς να γουστάρετε μια κοιννωία με ακροαριστερή τρομορκατία, αναρχομπαχαλάκηδες, ένοπλες πολιτοφυλακές στα Εξάρχεια, ακροαριστερή αυθαιρεσία κλπ και να βρίζετε κιόλας απο πάνω, γιατί έχετε μια μαζοχιστική αντίληψη ως προς τις επιθυμίες σας, όμως η μελλοντική κοινωνία δεν χρωστά σε τίποτε να υφίσταται όλα αυτά τα κουσούρια της Μεταπολίτευσης.