Γυναίκες...

[Eθνικοκοινωνιστης]

ευτυχως δεν εχει σχεση αλλιως θα εχανα πασα ιδεα

[κουλούρι Θεσσαλονίκης]

Η εφημερίδα εργατική αλληλεγγύη είναι παράρτημα του ριζοσπάστη;

όχι είναι μηνιαία εφημερίδα-αν θυμαμαι καλά- του ΣΕΚ(Σοσιαλιστικό επαναστατικό κόμμα) της Αντικαπιταλιστική Αριστεράς.

έχει κι άλλες τέτοιες εφημερίδες.η πιο γουστόζικη είναι ''η Εποχή''
(δεν έχει τόσο έντονα κοκκινάδια που να θυμίζουν Ριζοσπάστη -και το χαρτί της είναι καλύτερο-και αρθρογραφούσε μέχρι πρότερον ο Περικλής Κοροβέσης)

Α, εντάξει, αφού δεν έχει σχέση με τον ριζοσπάστη.

Λόγω δουλειάς τις έμαθα
Είναι αρκετούτσικες.Κι έχουν λίγα φύλλα.

[The Rebel]

8/3/2019
Yanis Lo Scocco

Σήμερα, Παγκόσμια, λέει, Ἡμέρα τῆς Γυναίκας.
~
Γκούχου!... γκούχου!...
~
Ἡ ὡραιότερη, γιὰ μένα, γυναίκα εἶναι ἡ Γλώσσα.
Καὶ μάλιστα: ἡ Ἑλληνική.
Μὲ ὅλα τὰ κάλλη της: Διάλεκτοι, ἐπίσημη Γλώσσα, λέξεις, ἁπλὲς ἤ σύνθετες συντακτικὲς δομές, πεζογραφία, ποίηση, ρητορική, συνομιλία, ὀρθοφωνία, ἐκφράσεις, φωνές, σιωπές, σημασίες, ὑπονοήσεις, εἰρωνεῖες, συναισθηματικὲς σημασίες, μουσικὲς στίξεις, .
ὀξεῖες, βαρεῖες, περισπωμένες,
ψιλές, δασεῖες,
ὑπογεγραμμένες,
κλίσεις, πτώσεις, ἐγκλίσεις,
φωνὲς ἐνεργητική, μέση, παθητική.
Προτάσεις κύριες, δευτερεύουσες, ἀποφαντικές, κριτικές, ὁριστικές, προστακτικές, ὑποτακτικές, ἐρωτηματικές, χρονικές, ὑποθετικές, συμπερασματικές, ἐπιφωνηματικές, ἐπαυξημένες... Πόσες νὰ πῶ; Ὅλες μ' ἀρέσουν. Χωρὶς αὐτὲς θὰ ἤμουν ἕνα σκέτο ζῶον. Ἄ, ἐννοεῖται ὅλες τους ὀρθογραφημένες ἤ σωστὰ εἰπωμένες, μὲ χάρη, στὴν ὥρα τους, στὴν θέση τους, στὴν ἀρχοντιά τους ἤ στὴν λαϊκότητά τους.
Ὅλη ἡ πατρίδα μου θέλω νὰ βρίσκεται στὴν γλώσσα μου. Νὰ εἶναι κύρια ταυτότητά μου.
Τὴν θέλω, τὴν ἐρωμένη μου Γλώσσα,
γιὰ διαπροσωπικὴ ἐπικοινωνία,
καὶ γιὰ κοινωνικὴ χρησιμότητα.
Προφορικότητα, διαλογικότητα.
Ἐνδομύχως, γιὰ Καλλιτεχνική μου Ἔκφραση.
Γιὰ νὰ μὴν σᾶς κουράζω,
ἐπιθυμία μου τρέχουσα:
νὰ βρῶ κατάρες
ξεχωριστὲς γιὰ κάθε διακόρρευση καὶ τῆς παραμικρῆς λεπτομερείας καὶ χάρης τῆς Ἑλληνικῆς Γλώσσης.



March 8, 2014 · Athens, Greece ·
Δὲν ὑπάρχει, γιὰ μένα, παγκόσμια ἡμέρα γυναίκας.
Στὸ Φόρουμ, ὑπὸ τὸν τίτλο: Re: Λόγῳ τῆς αὐριανῆς ἡμέρας (08 Μαρτίου),
μόλις πρίν, ἔδωσα τὴν ἑξῆς ἀπόκριση:

Τῆς αὐριανῆς - χθές,
τῆς σημερινῆς - τώρα.

Οἱ γυναῖκες δὲν εἶναι γιὰ μιὰ μέρα τὸν χρόνο μόνο.
(Καὶ δὲν ἐννοῶ τὶς ξεβράκωτες τσοῦλες ποὺ βάζετε συχνὰ φωτογραφίες τους γιὰ νὰ δείξετε πόσο Ἄντρακλες εἴσαστε).
Εἶναι ἡ γυναίκα μάννα, ἀδελφή, κόρη, φίλη, συνεργάτις.

Ἄν δὲν ἔχει καβαλήσει τὸ καλάμι μὲ τὴν χειραφέτηση (ποὺ ἄργησε πολὺ νά 'ρθει) τῶν γυναικῶν,
μπορεῖ νὰ εἶναι ἀναψυχὴ καὶ μόνο μὲ τὴν παρουσία της.
Σ' ἕναν κόσμο μὲ μόνον ἄντρες, θὰ βαριόμουν ἔστω κι' ἕνα ποιηματάκι νὰ γράψω.
Ποτὲ δὲν τὸ ἔπαιξα γυναικάς, ὅμως ἡ κάθε αἰσθητική μου φιλτραριζόταν ἀπὸ τὸ γυναικεῖο βλέμμα.
Τοποθετῶ ξεχωριστὰ τὴν ἐρωμένη, ἀγαπημένη: κόλαση καὶ παράδεισος μὲ εὐχὲς καὶ κατάρες μέχρι τελικῆς ἐξάντλησης, θανάτου.
Καθὼς τελειώνω, στὴν ἀντιγραφή, τὴν Β΄σκηνὴ, γιὰ μπῶ στὴν Γ΄, ποὺ ὁδηγεῖ στὸ τέλος, τῶν "Πιστωτῶν" τοῦ Στρίντμπεργκ, ποὺ εἶχα μεταφράσει τὸ 1978,
[ http://www.phorum.gr/viewtopic.php?f=13 ... &start=585]
κι' ἀφοῦ, κατὰ τύχη, πέφτουμε στὴν παγκόσμια ἡμέρα τῆς Γυναίκας (ἀλήθεια, γιατὶ κανένας δὲν ἔψαξε τὶς
κάθε λογῆς πρωτεργάτριες τῆς ἐποχῆς μας, - αὐτὸ θὰ πεῖ: ἀγαπῶ ἤ ἔστω ὑπολογίζω τὴν ὕπαρξη τῆς Γυναίκας ὡς ἰσότιμης - νὰ έξοπλίσει τὸ νῆμα, μὴν πάει κι' αὐτό, σὰν τόσα ἆλλα, ποὺ ἀρχίζουν... καὶ ἀμέσως ξεθυμαίνουν;)
θεωρῶ πὼς ἡ συνεισφορά μου εἶναι αὐτή.
Τὸ ἔργο μιλάει μὲ τόση εἰλικρίνεια γιὰ τὶς σχέσεις ἄντρα-γυναίκας, ποὺ, γιὰ μένα,
δὲν ὑπάρχει τίποτα νὰ προσθέσω ἤ νὰ παραλλάξω.
Πολλὲς φορὲς ἔχω πεῖ, καὶ ἐδῶ, πὼς ἡ ζωή μου ἡ ἴδια ἦταν ἀκριβῶς σὰν τοῦ Ἀδόλφου καὶ, ἐναλλάξ,
τοῦ Γουσταύου. Δὲν εἶναι τυχαῖο ποὺ ἔχουμε δύο ἐραστές, συζύγους, ἀντίπαλους μὲ μία καὶ τὴν ἴδια γυναίκα.
Κανένας ἄντρας δὲν θὰ καταλάβει ποτὲ μιὰ γυναίκα.
Γιὰ τὸ ἀντίστροφο, δὲν ξέρω. Ἄντρας εἶμαι, πῶς νά 'ξερα;
Κλινοσοφιστεῖες
Yanis Lo Scocco
phorum.gr
www.phorum.gr

[κουλούρι Θεσσαλονίκης]

όμορφο Ρέμπελ,μπράβο σου!!

[Βινόσαυρος]

8/3/2019
Yanis Lo Scocco

Σήμερα, Παγκόσμια, λέει, Ἡμέρα τῆς Γυναίκας.
~
Γκούχου!... γκούχου!...
~
Ἡ ὡραιότερη, γιὰ μένα, γυναίκα εἶναι ἡ Γλώσσα.
Καὶ μάλιστα: ἡ Ἑλληνική.
Μὲ ὅλα τὰ κάλλη της: Διάλεκτοι, ἐπίσημη Γλώσσα, λέξεις, ἁπλὲς ἤ σύνθετες συντακτικὲς δομές, πεζογραφία, ποίηση, ρητορική, συνομιλία, ὀρθοφωνία, ἐκφράσεις, φωνές, σιωπές, σημασίες, ὑπονοήσεις, εἰρωνεῖες, συναισθηματικὲς σημασίες, μουσικὲς στίξεις, .
ὀξεῖες, βαρεῖες, περισπωμένες,
ψιλές, δασεῖες,
ὑπογεγραμμένες,
κλίσεις, πτώσεις, ἐγκλίσεις,
φωνὲς ἐνεργητική, μέση, παθητική.
Προτάσεις κύριες, δευτερεύουσες, ἀποφαντικές, κριτικές, ὁριστικές, προστακτικές, ὑποτακτικές, ἐρωτηματικές, χρονικές, ὑποθετικές, συμπερασματικές, ἐπιφωνηματικές, ἐπαυξημένες... Πόσες νὰ πῶ; Ὅλες μ' ἀρέσουν. Χωρὶς αὐτὲς θὰ ἤμουν ἕνα σκέτο ζῶον. Ἄ, ἐννοεῖται ὅλες τους ὀρθογραφημένες ἤ σωστὰ εἰπωμένες, μὲ χάρη, στὴν ὥρα τους, στὴν θέση τους, στὴν ἀρχοντιά τους ἤ στὴν λαϊκότητά τους.
Ὅλη ἡ πατρίδα μου θέλω νὰ βρίσκεται στὴν γλώσσα μου. Νὰ εἶναι κύρια ταυτότητά μου.
Τὴν θέλω, τὴν ἐρωμένη μου Γλώσσα,
γιὰ διαπροσωπικὴ ἐπικοινωνία,
καὶ γιὰ κοινωνικὴ χρησιμότητα.
Προφορικότητα, διαλογικότητα.
Ἐνδομύχως, γιὰ Καλλιτεχνική μου Ἔκφραση.
Γιὰ νὰ μὴν σᾶς κουράζω,
ἐπιθυμία μου τρέχουσα:
νὰ βρῶ κατάρες
ξεχωριστὲς γιὰ κάθε διακόρρευση καὶ τῆς παραμικρῆς λεπτομερείας καὶ χάρης τῆς Ἑλληνικῆς Γλώσσης.

[img]https://i.postimg.cc/YqvLBQKv/5327 ... .jpg[/img]

March 8, 2014 · Athens, Greece ·
Δὲν ὑπάρχει, γιὰ μένα, παγκόσμια ἡμέρα γυναίκας.
Στὸ Φόρουμ, ὑπὸ τὸν τίτλο: Re: Λόγῳ τῆς αὐριανῆς ἡμέρας (08 Μαρτίου),
μόλις πρίν, ἔδωσα τὴν ἑξῆς ἀπόκριση:

Τῆς αὐριανῆς - χθές,
τῆς σημερινῆς - τώρα.

Οἱ γυναῖκες δὲν εἶναι γιὰ μιὰ μέρα τὸν χρόνο μόνο.
(Καὶ δὲν ἐννοῶ τὶς ξεβράκωτες τσοῦλες ποὺ βάζετε συχνὰ φωτογραφίες τους γιὰ νὰ δείξετε πόσο Ἄντρακλες εἴσαστε).
Εἶναι ἡ γυναίκα μάννα, ἀδελφή, κόρη, φίλη, συνεργάτις.

Ἄν δὲν ἔχει καβαλήσει τὸ καλάμι μὲ τὴν χειραφέτηση (ποὺ ἄργησε πολὺ νά 'ρθει) τῶν γυναικῶν,
μπορεῖ νὰ εἶναι ἀναψυχὴ καὶ μόνο μὲ τὴν παρουσία της.
Σ' ἕναν κόσμο μὲ μόνον ἄντρες, θὰ βαριόμουν ἔστω κι' ἕνα ποιηματάκι νὰ γράψω.
Ποτὲ δὲν τὸ ἔπαιξα γυναικάς, ὅμως ἡ κάθε αἰσθητική μου φιλτραριζόταν ἀπὸ τὸ γυναικεῖο βλέμμα.
Τοποθετῶ ξεχωριστὰ τὴν ἐρωμένη, ἀγαπημένη: κόλαση καὶ παράδεισος μὲ εὐχὲς καὶ κατάρες μέχρι τελικῆς ἐξάντλησης, θανάτου.
Καθὼς τελειώνω, στὴν ἀντιγραφή, τὴν Β΄σκηνὴ, γιὰ μπῶ στὴν Γ΄, ποὺ ὁδηγεῖ στὸ τέλος, τῶν "Πιστωτῶν" τοῦ Στρίντμπεργκ, ποὺ εἶχα μεταφράσει τὸ 1978,
[ http://www.phorum.gr/viewtopic.php?f=13 ... &start=585]
κι' ἀφοῦ, κατὰ τύχη, πέφτουμε στὴν παγκόσμια ἡμέρα τῆς Γυναίκας (ἀλήθεια, γιατὶ κανένας δὲν ἔψαξε τὶς
κάθε λογῆς πρωτεργάτριες τῆς ἐποχῆς μας, - αὐτὸ θὰ πεῖ: ἀγαπῶ ἤ ἔστω ὑπολογίζω τὴν ὕπαρξη τῆς Γυναίκας ὡς ἰσότιμης - νὰ έξοπλίσει τὸ νῆμα, μὴν πάει κι' αὐτό, σὰν τόσα ἆλλα, ποὺ ἀρχίζουν... καὶ ἀμέσως ξεθυμαίνουν;)
θεωρῶ πὼς ἡ συνεισφορά μου εἶναι αὐτή.
Τὸ ἔργο μιλάει μὲ τόση εἰλικρίνεια γιὰ τὶς σχέσεις ἄντρα-γυναίκας, ποὺ, γιὰ μένα,
δὲν ὑπάρχει τίποτα νὰ προσθέσω ἤ νὰ παραλλάξω.
Πολλὲς φορὲς ἔχω πεῖ, καὶ ἐδῶ, πὼς ἡ ζωή μου ἡ ἴδια ἦταν ἀκριβῶς σὰν τοῦ Ἀδόλφου καὶ, ἐναλλάξ,
τοῦ Γουσταύου. Δὲν εἶναι τυχαῖο ποὺ ἔχουμε δύο ἐραστές, συζύγους, ἀντίπαλους μὲ μία καὶ τὴν ἴδια γυναίκα.
Κανένας ἄντρας δὲν θὰ καταλάβει ποτὲ μιὰ γυναίκα.
Γιὰ τὸ ἀντίστροφο, δὲν ξέρω. Ἄντρας εἶμαι, πῶς νά 'ξερα;
Κλινοσοφιστεῖες
Yanis Lo Scocco
phorum.gr
www.phorum.gr

[img]https://i.postimg.cc/prprxMSw/5446 ... .jpg[/img]

κυρ κλινοσοφιστά εσεις;