Phorum.com.gr

Πότε κηρύχθηκε εθνικό πένθος στην Ελλάδα
Τον Μάρτιο του 1994 έπειτα από τον θάνατο της Μελίνας Μερκούρη
Τον Ιούνιο του 1996, μετά τον θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου
Τον Ιούλιο του 1996 μετά την αποδημία του Παρθενίου Γ΄ Αλεξανδρείας
Τον Απρίλιο του 1998 για τον θάνατο του Κωνσταντίνου Καραμανλή,
Τον Απρίλιο του 1998 μετά την αποδημία του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Σεραφείμ
Για τον θάνατο του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Πέτρου Ζ΄ (11/9/2004)
Δυστύχημα της Helios το 2005: Η 16η Αυγούστου κηρύσσεται ημέρα δημόσιου πένθους (ή εθνικού) πένθους
Το καλοκαίρι του 2007 για τις εκτενείς πυρκαγιές που έπληξαν την χώρα σε πολλά μέρη της, με την Ηλεία να δέχεται την μεγαλύτερη καταστροφή και οι οποίες επέφεραν τον θάνατο τουλάχιστον 63 ανθρώπων,
Τον Ιανουάριο του 2008 για τον θάνατο του Μακαριστού Αρχιεπίσκοπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χριστόδουλου,
Τον Μάιο του 2017, μετά τον θάνατο του πρώην πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη,
Τον Νοέμβριο του 2017 για τις φονικές πλημμύρες της Δυτικής Αττικής που στην κόστισαν την ζωή σε 23 ανθρώπους στην Μάνδρα,
Τον Ιούλιο του 2018, έπειτα από τις ιδιαίτερα καταστροφικές πυρκαγιές της Αττικής που εκδηλώθηκαν στο Δυτικό και Ανατολικό τμήμα της και επέφεραν την απώλεια δεκάδων ανθρώπων στο δεύτερο, με περιοχή με τους περισσότερους θανάτους και πληγέντες το Μάτι.
Τριήμερο εθνικό πένθος (6, 7, 8 Σεπτεμβρίου 2021), έπειτα από τον θάνατο του Μίκη Θεοδωράκη την Πέμπτη, 2 Σεπτεμβρίου του 2021.
Στις 27 Οκτωβρίου 2021, την ημέρα της κηδείας της Φώφης Γεννηματά, Προέδρου του ΚΙΝΑΛ.
Τριήμερο δημόσιο πένθος (27, 28, 29 Δεκεμβρίου 2021), έπειτα από τον θάνατο του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας Καρόλου Παπούλια.
Τριήμερο δημόσιο πένθος (3, 4, 5 Φεβρουαρίου 2022), έπειτα από τον θάνατο του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας Χρήστου Σαρτζετάκη.
Τριήμερο εθνικό πένθος (1, 2, 3 Μαρτίου 2023), έπειτα από την τραγωδία της σύγκρουσης των 2 τραίνων στα Τέμπη.
Τριήμερο εθνικό πένθος (14,15 και 16 Ιουνίου 2023) μετά το πολύνεκρο ναυάγιο στην Πύλο.

ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ έγραψε: 05 Ιαν 2025, 11:26

Χρήστος Α. Χωμενίδης

Η μεγάλη αλλαγή συνέβη το 1981. Ο Ανδρέας Παπανδρέου επέλεξε για υπουργούς του ανθρώπους που δεν έμοιαζαν διόλου με τους προκατόχους τους. Μια σταρ με διεθνή ακτινοβολία. Την Μελίνα Μερκούρη. Έναν οραματιστή, παλιό χίπη. Τον Αντώνη Τρίτση. Έναν δικηγόρο που έβαζε βόμβες στη δικτατορία και είχε διαφύγει στο εξωτερικό με πλαστό διαβατήριο. Τον Κώστα Σημίτη.
Μπήκα στο διαμέρισμα του Σημίτη ως έφηβος, έκανα γαρ στενή παρέα με τις κόρες του. Με εντυπωσίασε το καλό του γούστο, η ατμόσφαιρα κομψής διανόησης, τα βιβλία, οι δίσκοι… Επίσης δε το ότι στο χαμηλό τραπέζι του σαλονιού υπήρχαν πακέτα με συνεταιριστικά τσιγάρα - Σεκάπ, Κιρέτσιλερ… Ο αντικαπνιστικός άνεμος δεν είχε πνεύσει ακόμα, ένας σοσιαλιστής δε υπουργός Γεωργίας έπρεπε να υποστηρίζει, και στην καθημερινότητά του, τους αγροτικούς συνεταιρισμούς.
Καθίσαμε ενώπιος ενωπίω αρκετά χρόνια αργότερα, τον Αύγουστο του 1996, σε ένα σπίτι κοινών φίλων. Εγώ είχα κλείσει μόλις τα τριάντα. Ο Σημίτης συμπλήρωνε λίγους μήνες στο Μέγαρο Μαξίμου κι ακόμα λιγότερους στην προεδρία του Πασόκ. Οι υπόλοιποι συνδαιτημόνες είχαν πάει στον μπουφέ για να σερβιριστούν, εγώ δεν πεινούσα ούτε εκείνος προφανώς. Μείναμε για κάνα πεντάλεπτο οι δυό μας.
«Τι κάνεις, Χρήστο;» μού χαμογέλασε. Ο τόνος του ήταν ελάχιστα επικοινωνιακός. Λαχταρούσα να του απευθύνω χίλιες ερωτήσεις. Πώς είχε κερδίσει τον Άκη Τσοχατζόπουλο, ποιούς συμβιβασμούς είχε κάνει και ποιους σκόπευε να κάνει ακόμα – υπήρχε κάποια κόκκινη γραμμή που δεν θα περνούσε ποτέ, όσο και αν τον πίεζε η δίνη της πολιτικής; Ντρεπόμουν όμως. Δεν ήθελα να υποθέσει ότι δράττομαι της ευκαιρίας και του γίνομαι στενός κορσές. Κατάπινα έτσι τη γλώσσα μου μα δεν μπορούσα να τραβήξω το βλέμμα μου από πάνω του. Τον πάγο έσπασε ο ίδιος. «Τι διαβάζεις, αυτόν τον καιρό;» «Τον “Πόλεμο των Δύο Κόσμων” του Μάριο Βάργκας Λιόσα!» του είπα. «Τον γνωρίζετε; Καταπληκτικός συγγραφέας από το Περού, εφάμιλλος -πιστεύω- του Μαρκές. Για ένα μονάχα δεν είμαι σίγουρος….» «Για ποιο;» «Εάν το όνομά του προφέρεται Λιόσα ή Γιόσα…» «Όπως και να λεγόταν το τριαντάφυλλο, το ίδιο θα μοσχοβολούσε!» μού απάντησε παιγνιωδώς, με έναν στίχο του Σαίξπηρ από τον «Ρωμαίο και Ιουλιέττα».
Δυό χρόνια αργότερα, συμπέσαμε με τον Σημίτη σε μια ταβέρνα στη Σίφνο. «Να σου πω κάτι; Ο Περουβιάνος συγγραφέας σου μού φάνηκε χρήσιμος! Είχα συνάντηση γνωριμίας με τον Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ, τον πρόεδρο της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής. Σε τέτοια ραντεβού, πριν μπεις στο ψητό, πρέπει να μιλήσεις για λίγο περί ανέμων και υδάτων, να κάνεις το λεγόμενο “small talk”. Θυμήθηκα ξαφνικά την κουβέντα μας και τον ρώτησα εάν το σωστό είναι Λιόσα ή Γιόσα. Γιόσα είναι.»
Διαθέτει ο Κώστας Σημίτης και φλέγμα και ευρεία μόρφωση. Σύχναζε ως πρωθυπουργός στον κινηματογράφο «Έμπασσυ», έβλεπε τις ταινίες του Λαρς Φον Τρίερ… Διάβαζε Τόμας Μαν… Εκείνο ωστόσο που κυρίως τον χαρακτήριζε ήταν ότι είχε μια σαφή, συγκροτημένη άποψη για το πού ήθελε να πάει την Ελλάδα. Ακόμα και όσοι του χρεώνουν το φιάσκο του χρηματιστηρίου το 1999, την ατμόσφαιρα γενικευμένης διαφθοράς κατά τη δεύτερη ιδίως τετραετία του, δεν μπορούν να αρνηθούν την κληρονομιά του. Την ένταξη στην ΟΝΕ, την προετοιμασία των Ολυμπιακών, τα μεγάλα έργα που εγκαινίασε. Αεροδρόμιο, Μετρό, Αττική Οδό, Γέφυρα Ρίο-Αντίρριο. Η υστεροφημία του -το πιστεύω απόλυτα- θα εδραιώνεται όσο περνούν τα χρόνια.-

Στρακαστρουκας έγραψε: 05 Ιαν 2025, 08:22 Rip. Let the battle begin

pylothess έγραψε: 05 Ιαν 2025, 11:31

Στρακαστρουκας έγραψε: 05 Ιαν 2025, 08:22 Rip. Let the battle begin

Στην αρχή νόμισα ότι ήταν τρολιά...

Lugozzi έγραψε: 05 Ιαν 2025, 11:32 Επί Σημιτη:

1996. Πεθαίνει ο Αντρικός, 4ημερο εθνικο πενθος
1998. Πεθαίνει ο Καραμανλής, 3ημερο εθνικο πενθος

Μπίστης έγραψε: 05 Ιαν 2025, 11:35 Αηδιαστικό ξέπλυμα του Ααρών Αβουρη από τον Χωμενίδη

George_V έγραψε: 05 Ιαν 2025, 11:36

Lugozzi έγραψε: 05 Ιαν 2025, 11:32 Επί Σημιτη:

1996. Πεθαίνει ο Αντρικός, 4ημερο εθνικο πενθος
1998. Πεθαίνει ο Καραμανλής, 3ημερο εθνικο πενθος

Eπι Κουλη

Πεθαινει ο Σημιτης: 4ημερο εθνικο πενθος

Πεθαινει ο Κωνσταντινος: Στα @@ μας

Και για να μην παρεξηγηθω προφανως δεν περιμενα να κηρυχθει εθνικο πενθος για τον Κωνσταντινο αλλα ως κομματι της ιστοριας μας ειχε δικαιωμα για καλυτερη μεταχειριση μετα θανατον. Να τηρουνταν εστω το πρωτοκολλο για τα μελη ξενων Βασιλικων Οικων που πεθαινουν στην Ελλάδα.

Yannis Koutsomitis

Όπως κάθε σημαντικός πολιτικός, έτσι και ο Κώστας Σημίτης είχε φανατικούς φίλους και ορκισμένους εχθρούς.
Κατέγραψε σημαντικές επιτυχίες, αλλά υπέστη και ήττες. Η ιστορία όμως θα γράψει ότι υπήρξε ο Πρωθυπουργός που έβαλε την Ελλάδα στην Ευρωζώνη και την Κύπρο στην ΕΕ.
Προσωπικά, δεν θα ξεχάσω ποτέ τις βραδιές με τον ΟΠΕΚ στο Κορακοχώρι και την ελληνική Προεδρία της ΕΕ.
Αιωνία η μνήμη.

Evaggelos Venizelos

Ο Κώστας Σημίτης έχει καταγραφεί στην κοινή συνείδηση ως εκφραστής του εκσυγχρονιστικού ρεύματος. Αγωνίστηκε σε όλη του τη ζωή για μια Ελλάδα που μπορεί να κινείται ισότιμα στην Ευρώπη και διεκδικεί τη θέση της στο διεθνές γίγνεσθαι έχοντας επίγνωση των συσχετισμών και των καταστάσεων. Το έθνος τον αποχαιρετά με την τιμή και την αναγνώριση που του αξίζει. Το ΠΑΣΟΚ αποχαιρετά τον δεύτερο ιστορικό ηγέτη του και την εμβληματική φυσιογνωμία μιας θεμελιώδους όψης του. Η Ιστορία θα αποτιμήσει το έργο του Κώστα Σημίτη και εμείς που είχαμε την τύχη να υπηρετήσουμε και να συμπράξουμε ως μέλη των κυβερνήσεων του υποκλινόμαστε στη μνήμη του.
Προσωπικά τον ευχαριστώ από καρδιάς για την εμπειρία της συνεργασίας, υποβάλλω τα σέβη μου στην κυρία Δάφνη Σημίτη και εκφράζω τα συλλυπητήρια μου στην οικογένεια του στην οποία νιώθουμε ότι ανήκουμε.