nemo έγραψε: 03 Νοέμ 2024, 13:48
προγενέστερη μορφη της ηρα-εστια και δημητρα ...ο αρχικος σκοπος της θεοτητας χανεται πριν απο δεκα χιλ χρονια με το σκεπτικο οτι υπηρχε ενας ανωτερος πολιτισμος τυπου αριστου
Το τρισυπόστατο των ελληνίδων θεών, ενίοτε ήταν διαφορετικό από περιοχή σε περιοχή. Αλλά η πιο συνηθισμένη εμφάνιση ήταν αυτή της Εκάτης.
Δηλαδή η ελληνική αρχαία θεά που είχε τα περισσότερα κοινά στοιχεία με τη Λίλιθ. Και η δαιμονοποίηση της Εκάτης και της Λίλιθ ήταν σχεδόν ταυτόχρονη για πολύ συγκεκριμένους λόγους, που έχουν προαναφερθεί.
Ο "αρχικός σκοπός" που αναφέρεις, ειλικρινά δεν μου είναι κατανοητός. Ο συμβολισμός πάντως του τρισυπόστατου δεν χάθηκε πριν 10.000 χρόνια, ήταν πολύ πιο πρόσφατος και κατανοητός ακόμη και στην κλασσική περίοδο. Υπάρχουν δεκάδες αγαλματίδια και απεικονίσεις, που δεν αποτελούν μυστήριο για τους αρχαιολόγους.
Γενικώς, καμμία σχέση με πολιτισμούς τύπου Αρίστου.
To βιβλίο του Ενώχ, είναι ακόμη μία καταγραφή που περιγράφει την ίδια ιστορία που υπάρχει και στις άλλες μυθολογικές κοσμογονίες, που έχουν αναφερθεί. Ρίξε μια ματιά στην ελληνική Τιτανομαχία (ή Γιγαντομαχία) και των καλών ή κακών τεράτων που υπάρχουν, τους έκπτωτους ή μη αγγέλους και θα καταλάβεις τι εννοώ.
Οπότε, δεν καταλαβαίνω τί ακριβώς εννοείς εσύ.
Δεν υπαρχει θεμα αναλυσης, απλα σου προτεινα μια ταινια με τους ελοχιμ-νεφελιμ!
οι γιουδαίοι είχαν ήδη ελληνοφωνήξει όταν γράφτηκαν τα παραμύθια για τα νεφελίμια και τα ελοχίμια...
ήδη είχαν διαβάσει τα αρχαία ελληνικά παραμύθια για γίγαντες, τιτάνες, θεούς, ημίθεους και γιούς θεών με θνητές κι αντέγραψαν τα παραμύθια στην δικιά τους εκδοχή και υπάρχουν ακόμα (στον 30+ αιώνα καταγραφής της ανθρώπινης ιστορίας) ανθρωποειδή που χάφτουν τα φαντασιακά παραμύθια γιδοβοσκών της ερήμου...
Το Τριαδικό στοιχείο ως Θείο είναι για το ποια Θεότητα είναι κυρίαρχη στα 3 πεδία που απαρτίζουν τον ΚΟΣΜΟ.
Με άλλα λόγια ποια Θεότητα κυριαρχεί στο πεδίο των Θεών Ουρανό, στο πεδίο των ανθρώπων Γαία και στο πεδίο των νεκρών Άδη.
Σε αυτήν την Τριάδα είχαν τον Δία και την Εκάτη
δεν βγαίνουνε...δεν βγαίνουνε, τα δόλια τα κατσίκια μας...
και μεις θα παλαβωσουμε..με όλα μας τα δίκια μας...!!!
tanipteros έγραψε: 08 Νοέμ 2024, 20:33
Το Τριαδικό στοιχείο ως Θείο είναι για το ποια Θεότητα είναι κυρίαρχη στα 3 πεδία που απαρτίζουν τον ΚΟΣΜΟ.
Με άλλα λόγια ποια Θεότητα κυριαρχεί στο πεδίο των Θεών Ουρανό, στο πεδίο των ανθρώπων Γαία και στο πεδίο των νεκρών Άδη.
Σε αυτήν την Τριάδα είχαν τον Δία και την Εκάτη
Στην Κοσμογονία η Γαία γέννησε χωρίς ερωτική συνεύρεση τον Ουρανό.
tanipteros έγραψε: 08 Νοέμ 2024, 20:33
Το Τριαδικό στοιχείο ως Θείο είναι για το ποια Θεότητα είναι κυρίαρχη στα 3 πεδία που απαρτίζουν τον ΚΟΣΜΟ.
Με άλλα λόγια ποια Θεότητα κυριαρχεί στο πεδίο των Θεών Ουρανό, στο πεδίο των ανθρώπων Γαία και στο πεδίο των νεκρών Άδη.
Σε αυτήν την Τριάδα είχαν τον Δία και την Εκάτη
Στην Κοσμογονία η Γαία γέννησε χωρίς ερωτική συνεύρεση τον Ουρανό.
εννοώ το Υλαίο πεδίο το Γήινο όχι την Θεά Γαία...
Η Γαία είναι και Θεά και Πεδίο όπως ο Άδης
δεν βγαίνουνε...δεν βγαίνουνε, τα δόλια τα κατσίκια μας...
και μεις θα παλαβωσουμε..με όλα μας τα δίκια μας...!!!
Antares έγραψε: 08 Νοέμ 2024, 20:59
Φυσικά αφού πρόκειται για κοσμολογικά γεγονότα που συνέβησαν στο σύμπαν.
Δεν ξέρω γιατί δεν υπάρχει εκεί ερωτική συνεύρεση ή τι συμβολίζει.
προκειται για την θεολογική ιδέα της Παρθενογέννεσης που πρώτοι είχαν οι Χαλδαίοι.
Στην Χαλδαϊκή μυστική θεολογία υπάρχει ο Θεός Νους που είναι η θεία Σκέψη και από τον εαυτό του κλωνοποιείται και γεννά την Μεγάλη Θεά. Και έτσι ξεκινά ο δυϊσμός ΑΡΣΕΝΙΚΟ-ΘΗΛΥΚΟ
Στην συνέχεια η Μεγάλη Θεά χωρίς να δεχθεί κάποια σκέψη από τον Θεό Νου με παρθενογέννηση γεννά το Υιό Θεό και μετασχηματίζεται σε Μεγάλη Θεά Μητέρα Παρθένο.
Ο ρόλος του Θεού Υιου είναι συλαμβάνει τις σκέψεις του Θεού Νου και να τις προφέρει (η μαγική επίδραση του λόγου). Και έτσι γίνεται ο Θεός Υιός Λόγος.
Οι προφερόμενες σκέψεις σαν κεραυνοί πάνε στην μήτρα της Μεγάλης Θεάς η οποία τις δέχεται και γεννά όλα τα Όντα.
Σχηματικά η δημιουργία των Όντων έχει ως εξής : Θεός Νους-Πατήρ->Υιός Λόγος->Μεγάλη Μητέρα Θεά->ΣΥΜΠΑΝ
Αυτην την ιδέα της Παρθενογέννεσης της Μεγάλης Μητέρας Παρθένου να γεννά ως Παρθένος το Υιό-Λόγο την αντιγράψαν και σε άλλες ομάδες Θεών μετέπειτα. Η αρχική ιδέα ήταν των Χαλδαίων.
Επίσης η τριάδα Θεός Νους-Πατήρ, Μεγάλη Μητέρα Θεά Παρθένος και Υιός Θεός Λόγος αποτελούν την Πρώτη Αγία Τριάδα την πιο αρχαία σε όλες τις θεολογίες που έχουν τριαδικά σχήματα θεοτήτων.
Αυτήν την Αγία Τριάδα αντιγράψαν οι Χριστιανοί και την μεταλλάξαν σε Πατήρ-Υιο-Άγιο Πνεύμα
δεν βγαίνουνε...δεν βγαίνουνε, τα δόλια τα κατσίκια μας...
και μεις θα παλαβωσουμε..με όλα μας τα δίκια μας...!!!
Δεν έχω διαβάσει σχετικά με την θεολογία των Χαλδαίων. Εννοούσα πιο ρεαλιστικά κοσμολογικά γεγονότα που συνέβησαν στο σύμπαν και οδήγησαν σε δημιουργία των γαλαξιών και των αστρικών συστημάτων όπως περιγράφονται στην σύγχρονη κοσμολογία.
ksk έγραψε: 09 Νοέμ 2024, 15:55
Για πείτε ποιες ήταν οι τριμορφες...να μαθαίνουμε κι εμείς οι νεότερες.
Υπάρχουν πολλές τρίμορφες απεικονίσεις/συμβολισμοί τόσο στον ελληνικό όσο και στον ευρύτερο χώρο. Κυρίαρχη πάντως μορφή των ελληνικών αρχαίων θεοτήτων ήταν το τρισυπόστατο της Εκάτης και οι αντίστοιχες ταυτίσεις της με άλλες θεές.
Αναφέρεται και στη Θεογονία του Ησίοδου (405-450)
Η Φοίβη πάλι στου Κοίου το πολυέραστο κρεβάτι ανέβηκε.
Κι έπειτα έμεινε έγκυος η θεά με του θεού τον έρωτα
και γέννησε τη Λητώ την κυανόπεπλη, πάντα μειλίχια,
ήπια στους ανθρώπους και τους αθάνατους θεούς,
μειλίχια εξαρχής, την πιο ευμενή μέσα στον Όλυμπο.
Γέννησε και την Αστερίη με το καλό το όνομα, που ο Πέρσης κάποτε
την έφερε στο μέγα δώμα του, για να την πουν γυναίκα του αγαπημένη.
Κι εκείνη μένοντας έγκυος γέννησε την Εκάτη που ο Δίας, του Κρόνου ο γιος,
πάνω απ᾽ όλους τίμησε. Δώρα τής έδωσε λαμπρά:
να ᾽χει μερίδιο απ᾽ τη γη μα κι απ᾽ το πέλαγος το ατρύγητο.
Όμως αυτή κι από τον έναστρο ουρανό μερίδιο έλαχε τιμής
και την τιμούν οι αθάνατοι θεοί απ᾽ όλους περισσότερο.
Γιατί και τώρα, όταν κανείς απ᾽ τους ανθρώπους που ζουν πάνω στη γη
κάνει θυσίες καλές κατά τα έθιμα και προσπαθεί τους θεούς να εξευμενίσει,
την Εκάτη επικαλείται. Τιμή πολλή πανεύκολα ακολουθεί αυτόν
που πρόθυμα η θεά τις προσευχές του δέχεται.
Και ευτυχία τού δίνει, αφού τη δύναμη αυτήν την έχει.
Γιατί απ᾽ όσους γέννησε ο Ουρανός κι η Γη
κι αξίωμα έλαχαν, απ᾽ όλους τούτους έχει μερίδιο στον κλήρο τους.
Κι ούτε ο γιος του Κρόνου σε τίποτα την πίεσε, ούτε και της αφαίρεσε
όσα της λάχανε μες στους Τιτάνες, τους προγενέστερους θεούς,
μα τα κατέχει αυτή όπως η μοιρασιά απαρχής πρωτόγινε.
Κι ούτ᾽ επειδή μοναχοκόρη ήταν έλαχε η θεά προνόμια και τιμή
κατώτερη στη γη, τον ουρανό, τη θάλασσα,
μα έλαχε πολύ ακόμη περισσότερα, γιατί την τιμάει ο Δίας.
Κι όποιον θελήσει, πολύ του παραστέκει και τον ωφελεί.
Στις δίκες κάθεται πλάι στους σεβαστούς τους βασιλείς.
Στις συναθροίσεις ξεχωρίζει μες στον κόσμο εκείνος που αυτή τυχόν θελήσει.
Κι όταν οι άντρες αρματώνονται για πόλεμο ανδροκτόνο,
τότε δίνει βοήθεια η θεά σ᾽ όποιους επιθυμεί
τη νίκη πρόθυμα να δώσει και δόξα να προσφέρει.
Είναι αγαθή βοηθός για τους ιππείς που θα θελήσει.
Είναι αγαθή κι όταν οι άντρες αμιλλώνται στους αγώνες:
τότε η θεά και σε τούτους παραστέκει και βοηθά.
Κι αφού κανείς νικήσει στη ρώμη και τη δύναμη, εύκολα το ωραίο βραβείο
το κατακτά και χαίρεται και στους γονείς του δόξα δίνει.
Και σ᾽ εκείνους που στη γλαυκή, τη θυελλώδη θάλασσα δουλεύουν
και στην Εκάτη και τον βαρύχτυπο προσεύχονται Εννοσίγαιο,
εύκολα η ένδοξη η θεά άφθονη την ψαριά τούς δίνει, μα κι εύκολα, εάν το θέλει στην καρδιά της, την αφαιρεί, κι ας φαίνεται εμπρός τους.
Κι είναι αγαθή, μαζί με τον Ερμή, στις στάνες τα ποίμνια να πληθαίνει.
Και τα κοπάδια των βοδιών και τις πλατιές αγέλες των γιδιών
και των πυκνόμαλλων αρνιών τα ποίμνια, αν στην καρδιά το θέλει,
πλήθος τα κάνει από λίγα κι από πολλά τα λιγοστεύει.
Έτσι, αν και μοναχοκόρη είναι της μητέρας της,
μέσα στους αθανάτους έχει τιμηθεί με όλα τα προνόμια.
Κι ο γιος του Κρόνου την όρισε τροφό των νέων, όσων μετά απ᾽ αυτήν
είδανε με τα μάτια τους το φως της Αυγής που τα πάντα βλέπει.
Έτσι εξαρχής τροφός των νέων ήταν κι ήταν αυτά τα αξιώματά της.
Αναφέρεται και στη Θεογονία του Ησίοδου (405-450)
Η Φοίβη πάλι στου Κοίου το πολυέραστο κρεβάτι ανέβηκε.
Κι έπειτα έμεινε έγκυος η θεά με του θεού τον έρωτα
και γέννησε τη Λητώ την κυανόπεπλη, πάντα μειλίχια,
ήπια στους ανθρώπους και τους αθάνατους θεούς,
μειλίχια εξαρχής, την πιο ευμενή μέσα στον Όλυμπο.
Γέννησε και την Αστερίη με το καλό το όνομα, που ο Πέρσης κάποτε
την έφερε στο μέγα δώμα του, για να την πουν γυναίκα του αγαπημένη.
Κι εκείνη μένοντας έγκυος γέννησε την Εκάτη που ο Δίας, του Κρόνου ο γιος,
πάνω απ᾽ όλους τίμησε. Δώρα τής έδωσε λαμπρά:
να ᾽χει μερίδιο απ᾽ τη γη μα κι απ᾽ το πέλαγος το ατρύγητο.
Όμως αυτή κι από τον έναστρο ουρανό μερίδιο έλαχε τιμής
και την τιμούν οι αθάνατοι θεοί απ᾽ όλους περισσότερο.
Γιατί και τώρα, όταν κανείς απ᾽ τους ανθρώπους που ζουν πάνω στη γη
κάνει θυσίες καλές κατά τα έθιμα και προσπαθεί τους θεούς να εξευμενίσει,
την Εκάτη επικαλείται. Τιμή πολλή πανεύκολα ακολουθεί αυτόν
που πρόθυμα η θεά τις προσευχές του δέχεται.
Και ευτυχία τού δίνει, αφού τη δύναμη αυτήν την έχει.
Γιατί απ᾽ όσους γέννησε ο Ουρανός κι η Γη
κι αξίωμα έλαχαν, απ᾽ όλους τούτους έχει μερίδιο στον κλήρο τους.
Κι ούτε ο γιος του Κρόνου σε τίποτα την πίεσε, ούτε και της αφαίρεσε
όσα της λάχανε μες στους Τιτάνες, τους προγενέστερους θεούς,
μα τα κατέχει αυτή όπως η μοιρασιά απαρχής πρωτόγινε.
Κι ούτ᾽ επειδή μοναχοκόρη ήταν έλαχε η θεά προνόμια και τιμή
κατώτερη στη γη, τον ουρανό, τη θάλασσα,
μα έλαχε πολύ ακόμη περισσότερα, γιατί την τιμάει ο Δίας.
Κι όποιον θελήσει, πολύ του παραστέκει και τον ωφελεί.
Στις δίκες κάθεται πλάι στους σεβαστούς τους βασιλείς.
Στις συναθροίσεις ξεχωρίζει μες στον κόσμο εκείνος που αυτή τυχόν θελήσει.
Κι όταν οι άντρες αρματώνονται για πόλεμο ανδροκτόνο,
τότε δίνει βοήθεια η θεά σ᾽ όποιους επιθυμεί
τη νίκη πρόθυμα να δώσει και δόξα να προσφέρει.
Είναι αγαθή βοηθός για τους ιππείς που θα θελήσει.
Είναι αγαθή κι όταν οι άντρες αμιλλώνται στους αγώνες:
τότε η θεά και σε τούτους παραστέκει και βοηθά.
Κι αφού κανείς νικήσει στη ρώμη και τη δύναμη, εύκολα το ωραίο βραβείο
το κατακτά και χαίρεται και στους γονείς του δόξα δίνει.
Και σ᾽ εκείνους που στη γλαυκή, τη θυελλώδη θάλασσα δουλεύουν
και στην Εκάτη και τον βαρύχτυπο προσεύχονται Εννοσίγαιο,
εύκολα η ένδοξη η θεά άφθονη την ψαριά τούς δίνει, μα κι εύκολα, εάν το θέλει στην καρδιά της, την αφαιρεί, κι ας φαίνεται εμπρός τους.
Κι είναι αγαθή, μαζί με τον Ερμή, στις στάνες τα ποίμνια να πληθαίνει.
Και τα κοπάδια των βοδιών και τις πλατιές αγέλες των γιδιών
και των πυκνόμαλλων αρνιών τα ποίμνια, αν στην καρδιά το θέλει,
πλήθος τα κάνει από λίγα κι από πολλά τα λιγοστεύει.
Έτσι, αν και μοναχοκόρη είναι της μητέρας της,
μέσα στους αθανάτους έχει τιμηθεί με όλα τα προνόμια.
Κι ο γιος του Κρόνου την όρισε τροφό των νέων, όσων μετά απ᾽ αυτήν
είδανε με τα μάτια τους το φως της Αυγής που τα πάντα βλέπει.
Έτσι εξαρχής τροφός των νέων ήταν κι ήταν αυτά τα αξιώματά της.
ΥΓ. Η φωτεινή και σκοτεινή πλευρά της Σελήνης.
Σ ευχαριστω για το βιντεακι ΓΑΛΗ...Στο τελος ομως θα καταντησουμε να κανουμε σπονδες και θυσιες στους παλιους θεους και θεες...δεν λεω, συμφωνα με τον Δημοσθενη κατι προσεφεραν κι αυτοι στην οικουμενη, αλλα μετα το παρακαναν και θελησαν να κρυψουν απο τους ανθρωπους το γεγονος οτι ΜΟΝΟ ο Τριαδικος Θεος ειναι ο αληθινος θεος και την ειδαν γενικως "καπως" και την πληρωσαν...η συνεχεια συντομα στις οθονες σας...
ksk έγραψε: 09 Νοέμ 2024, 15:55
Για πείτε ποιες ήταν οι τριμορφες...να μαθαίνουμε κι εμείς οι νεότερες.
Υπάρχουν πολλές τρίμορφες απεικονίσεις/συμβολισμοί τόσο στον ελληνικό όσο και στον ευρύτερο χώρο. Κυρίαρχη πάντως μορφή των ελληνικών αρχαίων θεοτήτων ήταν το τρισυπόστατο της Εκάτης και οι αντίστοιχες ταυτίσεις της με άλλες θεές.
Υποθέτω ότι το ξέρεις.
Μιας και μοιάζεις να το κατέχεις το θεματάκι , αφήνοντας την τρίμορφη Εκατη , μπορείς να μας πεις και μερικες άλλες μέσα στις πολλές που υπάρχουν;
Να μαθαίνουμε οι νεότερες...
Υ.Γ φωτεινή και σκοτεινή πλευρα της Σεληνης;
Κοιτα που τα ηξερα μέχρι τωρα λάθος...
Αναφέρεται και στη Θεογονία του Ησίοδου (405-450)
Η Φοίβη πάλι στου Κοίου το πολυέραστο κρεβάτι ανέβηκε.
Κι έπειτα έμεινε έγκυος η θεά με του θεού τον έρωτα
και γέννησε τη Λητώ την κυανόπεπλη, πάντα μειλίχια,
ήπια στους ανθρώπους και τους αθάνατους θεούς,
μειλίχια εξαρχής, την πιο ευμενή μέσα στον Όλυμπο.
Γέννησε και την Αστερίη με το καλό το όνομα, που ο Πέρσης κάποτε
την έφερε στο μέγα δώμα του, για να την πουν γυναίκα του αγαπημένη.
Κι εκείνη μένοντας έγκυος γέννησε την Εκάτη που ο Δίας, του Κρόνου ο γιος,
πάνω απ᾽ όλους τίμησε. Δώρα τής έδωσε λαμπρά:
να ᾽χει μερίδιο απ᾽ τη γη μα κι απ᾽ το πέλαγος το ατρύγητο.
Όμως αυτή κι από τον έναστρο ουρανό μερίδιο έλαχε τιμής
και την τιμούν οι αθάνατοι θεοί απ᾽ όλους περισσότερο.
Γιατί και τώρα, όταν κανείς απ᾽ τους ανθρώπους που ζουν πάνω στη γη
κάνει θυσίες καλές κατά τα έθιμα και προσπαθεί τους θεούς να εξευμενίσει,
την Εκάτη επικαλείται. Τιμή πολλή πανεύκολα ακολουθεί αυτόν
που πρόθυμα η θεά τις προσευχές του δέχεται.
Και ευτυχία τού δίνει, αφού τη δύναμη αυτήν την έχει.
Γιατί απ᾽ όσους γέννησε ο Ουρανός κι η Γη
κι αξίωμα έλαχαν, απ᾽ όλους τούτους έχει μερίδιο στον κλήρο τους.
Κι ούτε ο γιος του Κρόνου σε τίποτα την πίεσε, ούτε και της αφαίρεσε
όσα της λάχανε μες στους Τιτάνες, τους προγενέστερους θεούς,
μα τα κατέχει αυτή όπως η μοιρασιά απαρχής πρωτόγινε.
Κι ούτ᾽ επειδή μοναχοκόρη ήταν έλαχε η θεά προνόμια και τιμή
κατώτερη στη γη, τον ουρανό, τη θάλασσα,
μα έλαχε πολύ ακόμη περισσότερα, γιατί την τιμάει ο Δίας.
Κι όποιον θελήσει, πολύ του παραστέκει και τον ωφελεί.
Στις δίκες κάθεται πλάι στους σεβαστούς τους βασιλείς.
Στις συναθροίσεις ξεχωρίζει μες στον κόσμο εκείνος που αυτή τυχόν θελήσει.
Κι όταν οι άντρες αρματώνονται για πόλεμο ανδροκτόνο,
τότε δίνει βοήθεια η θεά σ᾽ όποιους επιθυμεί
τη νίκη πρόθυμα να δώσει και δόξα να προσφέρει.
Είναι αγαθή βοηθός για τους ιππείς που θα θελήσει.
Είναι αγαθή κι όταν οι άντρες αμιλλώνται στους αγώνες:
τότε η θεά και σε τούτους παραστέκει και βοηθά.
Κι αφού κανείς νικήσει στη ρώμη και τη δύναμη, εύκολα το ωραίο βραβείο
το κατακτά και χαίρεται και στους γονείς του δόξα δίνει.
Και σ᾽ εκείνους που στη γλαυκή, τη θυελλώδη θάλασσα δουλεύουν
και στην Εκάτη και τον βαρύχτυπο προσεύχονται Εννοσίγαιο,
εύκολα η ένδοξη η θεά άφθονη την ψαριά τούς δίνει, μα κι εύκολα, εάν το θέλει στην καρδιά της, την αφαιρεί, κι ας φαίνεται εμπρός τους.
Κι είναι αγαθή, μαζί με τον Ερμή, στις στάνες τα ποίμνια να πληθαίνει.
Και τα κοπάδια των βοδιών και τις πλατιές αγέλες των γιδιών
και των πυκνόμαλλων αρνιών τα ποίμνια, αν στην καρδιά το θέλει,
πλήθος τα κάνει από λίγα κι από πολλά τα λιγοστεύει.
Έτσι, αν και μοναχοκόρη είναι της μητέρας της,
μέσα στους αθανάτους έχει τιμηθεί με όλα τα προνόμια.
Κι ο γιος του Κρόνου την όρισε τροφό των νέων, όσων μετά απ᾽ αυτήν
είδανε με τα μάτια τους το φως της Αυγής που τα πάντα βλέπει.
Έτσι εξαρχής τροφός των νέων ήταν κι ήταν αυτά τα αξιώματά της.
ΥΓ. Η φωτεινή και σκοτεινή πλευρά της Σελήνης.
Σ ευχαριστω για το βιντεακι ΓΑΛΗ...Στο τελος ομως θα καταντησουμε να κανουμε σπονδες και θυσιες στους παλιους θεους και θεες...δεν λεω, συμφωνα με τον Δημοσθενη κατι προσεφεραν κι αυτοι στην οικουμενη, αλλα μετα το παρακαναν και θελησαν να κρυψουν απο τους ανθρωπους το γεγονος οτι ΜΟΝΟ ο Τριαδικος Θεος ειναι ο αληθινος θεος και την ειδαν γενικως "καπως" και την πληρωσαν...η συνεχεια συντομα στις οθονες σας...
Καλε Νατασα τι λες... περίμενε να φτιάξω ποπ κορν για την συνεχεια...
