Στα Καλά Καθούμενα η αλλιώς το Μουσείο βρήκε την Έδρα του.

[ΓΑΛΗ]

Να σου πω, και τι δεν θα έδινα να πηγαίναμε η γνωστή παρέα και να το ζούσαμε. Θα είχαμε να γελάμε για χρόνια.

Εγώ θα ήθελα να δω τον παπάρα να κόβει κρέας και να δίνει στον Σιντ για να δοκιμάσει και να εκστασιαστεί.

Σκέφτομαι κι εγώ τέτοιες μαλακίες, με τη γνωστή παρέα, και κλαίω. Να προσπαθεί να μας πει περί γαστρονομικής εμπειρίας, και να παίζει δυνατά το σκυλάδικο και να ρωτάω, Τι; -Εμπειρία; -Ορίστε;

Μια φάση που θυμάμαι με τρελλό γέλιο από Θεσσαλονίκη (με άλλη παρέα) είναι σκηνικό όπου καταλήξαμε σε σχετικό μαγαζί στη Θεσσαλονίκη. Θυμάμαι ακόμη τον σερβιτόρο, με μαύρη κοστουμιά, άσπρο πουκάμισο, μαλλί βαμμένο κατάμαυρο και λαδωμένο, με χωρίστρα πάνω από το αυτί και χρυσό δόντι. ΕΥΓΕΝΕΣΤΑΤΟΣ, τον είχα λατρέψει. Κάποια στιγμή μπούκαρε η αστυνομία και μας έβγαλε έξω γιατί ήταν περασμένη η ώρα.

[Communio Sancta]

Μια φάση που θυμάμαι με τρελλό γέλιο από Θεσσαλονίκη (με άλλη παρέα) είναι σκηνικό όπου καταλήξαμε σε σχετικό μαγαζί στη Θεσσαλονίκη. Θυμάμαι ακόμη τον σερβιτόρο, με μαύρη κοστουμιά, άσπρο πουκάμισο, μαλλί βαμμένο κατάμαυρο και λαδωμένο, με χωρίστρα πάνω από το αυτί και χρυσό δόντι. ΕΥΓΕΝΕΣΤΑΤΟΣ, τον είχα λατρέψει. Κάποια στιγμή μπούκαρε η αστυνομία και μας έβγαλε έξω γιατί ήταν περασμένη η ώρα.

Θεσσαλονίκη, λέω, θα νηστέψω, Παρασκευή, και προβλέπω θαλασσινά και πατάτες τηγανητές. Και φέρνει στις πατάτες επάνω τριμμένο τυρί. Άντε να πιστέψω πως δεν του είχαν μιλήσει τα άλλα.

[Communio Sancta]

Τέλος, σε πολύ γενικές γραμμές, στην κουζίνα της Ιωνίας συνυπήρχαν τα παραδοσιακά φαγητά της Μικράς Ασίας, οι περίφημες συνταγές της πολίτικης κουζίνας, οι γευστικές συνήθειες των νησιών του Αιγαίου και οι επιρροές της ευρωπαϊκής κουζίνας δια μέσω των Λεβαντίνων και των εισαγόμενων προϊόντων της Δύσης.

Η ιδιαιτερότητά τους, κατά κύριο λόγο, οφειλόταν στην τοπική ελαιοπαραγωγή και την πλούσια ιχθυοπανίδα του Αιγαίου. Τα διάφορα είδη ψαριών, τα μαλακόστρακα και τα μαλάκια, τα λαχανικά, τα τοπικά χόρτα με τα οποία παρασκεύαζαν χορτόπιτες και σαλάτες, τα όσπρια και το κρέας αποτελούσαν τον κορμό του διαιτολογίου του Ελληνισμού της Ιωνίας.

[ΓΑΛΗ]

Μια φάση που θυμάμαι με τρελλό γέλιο από Θεσσαλονίκη (με άλλη παρέα) είναι σκηνικό όπου καταλήξαμε σε σχετικό μαγαζί στη Θεσσαλονίκη. Θυμάμαι ακόμη τον σερβιτόρο, με μαύρη κοστουμιά, άσπρο πουκάμισο, μαλλί βαμμένο κατάμαυρο και λαδωμένο, με χωρίστρα πάνω από το αυτί και χρυσό δόντι. ΕΥΓΕΝΕΣΤΑΤΟΣ, τον είχα λατρέψει. Κάποια στιγμή μπούκαρε η αστυνομία και μας έβγαλε έξω γιατί ήταν περασμένη η ώρα.

Θεσσαλονίκη, λέω, θα νηστέψω, Παρασκευή, και προβλέπω θαλασσινά και πατάτες τηγανητές. Και φέρνει στις πατάτες επάνω τριμμένο τυρί. Άντε να πιστέψω πως δεν του είχαν μιλήσει τα άλλα.

Αν οι τηγανητές πατάτες και το τυρί ήταν βλογημένα, δεν πειράζει και ας έπαιξε σαμποτάζ από τα άλλα δαιμόνια.

[Communio Sancta]

Χαρακτηριστικά στοιχεία της Πολίτικης Κουζίνας, που διασώθηκε δια μέσου της προφορικής παράδοσης από μητέρα σε κόρη, από γειτόνισσα σε γειτόνισσα και από μάγειρα σε βοηθό… ήταν οι γεύσεις που αναδύονται από τα φρέσκα και ποιοτικά υλικά μαγειρεμένα στην πρωτογενή τους μορφή, δίχως πολύπλοκες σάλτσες, εμπλουτισμένα με καρυκεύματα σε ισορροπημένες δόσεις. Περιείχε μεγάλη ποικιλία ορεκτικών με βάση το ψάρι, τα αλίπαστα, όπως η πολίτικη λακέρδα – παράδοση βυζαντινή – ο τσίρος, ο λικουρίνος, (καπνιστός κέφαλος), τα εντόσθια. Τα λαδερά γεμιστά – μύδια, σκουμπριά, σπλήνες, λαχανόφυλλα, αμπελόφυλλα, μελιτζάνες κ.α., γεμισμένα με κρεμμύδι, ρύζι, ελαιόλαδο και καρυκεύματα – αποτελούσαν δείγμα επιδεξιότητας της Πολίτισσας νοικοκυράς στα γιορτινά τραπέζια.

Από το καθημερινό διαιτολόγιο του πολίτικου σπιτιού δεν έλειπε το ψάρι, μαγειρεμένο με διάφορους τρόπους. Άλλωστε, η ιχθυοτροφία, αγαπητή στους χριστιανούς και τους εβραίους, ήταν ξένη προς τις γευστικές συνήθειες των Τούρκων. Τα μαγειρευτά φαγητά με κρέας, λαχανικά εποχής και αυγολέμονο, διάφορα γεμιστά με κιμά, ποικιλία λαδερών λαχανικών, σούπες, ρύζι, όσπρια, σαλάτες, αποτελούσαν το σύνηθες εδεσματολόγιο.

[Communio Sancta]

Μια φάση που θυμάμαι με τρελλό γέλιο από Θεσσαλονίκη (με άλλη παρέα) είναι σκηνικό όπου καταλήξαμε σε σχετικό μαγαζί στη Θεσσαλονίκη. Θυμάμαι ακόμη τον σερβιτόρο, με μαύρη κοστουμιά, άσπρο πουκάμισο, μαλλί βαμμένο κατάμαυρο και λαδωμένο, με χωρίστρα πάνω από το αυτί και χρυσό δόντι. ΕΥΓΕΝΕΣΤΑΤΟΣ, τον είχα λατρέψει. Κάποια στιγμή μπούκαρε η αστυνομία και μας έβγαλε έξω γιατί ήταν περασμένη η ώρα.

Θεσσαλονίκη, λέω, θα νηστέψω, Παρασκευή, και προβλέπω θαλασσινά και πατάτες τηγανητές. Και φέρνει στις πατάτες επάνω τριμμένο τυρί. Άντε να πιστέψω πως δεν του είχαν μιλήσει τα άλλα.

Αν οι τηγανητές πατάτες και το τυρί ήταν βλογημένα, δεν πειράζει και ας έπαιξε σαμποτάζ από τα άλλα δαιμόνια.

Μια χαρά ήταν.

[Communio Sancta]

Για εκατοντάδες χρόνια τα βοοειδή και τα πρόβατα της Θεσσαλίας, Μακεδονίας και της ποντιακής ενδοχώρας, τα βούτυρα της Τραπεζούντας και της Ούρφας, τά άλευρα της Κριμαίας και των παραδουνάβιων περιοχών, το χαβιάρι και τα αλίπαστα της Ρωσίας, η ζάχαρη και το ρύζι της Αιγύπτου, ο καφές της Υεμένης, ο παστουρμάς της Καισάρειας, η μαστίχα της Χίου, το ελαιόλαδο του Αδραμυττίου της Κρήτης και της Μυτιλήνης, οι χουρμάδες της Βαγδάτης, οι ξηροί καρποί της Ανατολίας, τα σύκα και τα σταφύλια της Ιωνίας τροφοδοτούσαν νύχτα-μέρα τις αγορές της. Επίσης οι εύφορες πεδιάδες της Θράκης και της Βιθυνίας, καθώς και τα περιβόλια μέσα κι ‘ έξω από τα τείχη της Πόλης, προμήθευαν την κουζίνα της με ποικιλία εύγευστων λαχανικών και φρούτων και τις τέσσερεις εποχές. Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε την πλούσια ψαριά της Προποντίδας και του Βοσπόρου – 80 είδη ψάρια έφθαναν στην κεντρική αγορά, μας πληροφορεί ο Αρμένιος διευθυντής της Καρακίν Ντερβετζιάν στη μελέτη του «Τα ψάρια και η αλιεία» (1915) – σχηματίζουμε μια πρώτη εικόνα για την αφθονία αγαθών, που σε ειρηνικούς καιρούς ήταν προσιτά σε όλα σχεδόν τα οικονομικά νοικοκυριά.

[Beria]

Ποιος τα λέει αυτά; Αναφορικά με τις ελιές, δεν ξέρω τι λέει ο συγκεκριμένος αλλά εγώ τουλάχιστον τις ελιές, τις γουστάρω είτε ωμές σε πιατάκι, είτε στη χωριάτικη και πάντα τις μαγειρεύω μέσα στη σάλτσα, όταν τις βάζω σε φαγητό πχ σε κοκκινιστό κοτόπουλο. Και σχετικά με τα λαδερά, τί να πω; Από πού προκύπτει ότι σε όλους αρέσουν τα λαδερά και άλλα φαγητά, που είναι "πνιγμένα" στο βούτυρο ή στο λάδι;

ολα οσα εχω ανεβασει ειναι απο γαστρονομο
https://www.gastronomos.gr/syntages/afi ... ra/148972/

αλλα δεν εχει σημασια η σμυρναικη κουζινα ειναι για το μπουτζο

Ρε Άγι, ειλικρινά τώρα ψάχνεσαι σε κοπυπάστε για να αποδείξεις σε κάποιους ότι δεν ξέρουν να τρώνε;

Σιγά τον μπούτζο στην τελική.

Ο Άγις νομίζει ότι το μπουζούκι και το ρεμπέτικο φτιάχτηκε στον Περαία
Μην πολυσκας

[Αγις]

ολα οσα εχω ανεβασει ειναι απο γαστρονομο
https://www.gastronomos.gr/syntages/afi ... ra/148972/

αλλα δεν εχει σημασια η σμυρναικη κουζινα ειναι για το μπουτζο

Ρε Άγι, ειλικρινά τώρα ψάχνεσαι σε κοπυπάστε για να αποδείξεις σε κάποιους ότι δεν ξέρουν να τρώνε;

Σιγά τον μπούτζο στην τελική.

Ο Άγις νομίζει ότι το μπουζούκι και το ρεμπέτικο φτιάχτηκε στον Περαία
Μην πολυσκας

αργησατε

[Beria]

Ρε Άγι, ειλικρινά τώρα ψάχνεσαι σε κοπυπάστε για να αποδείξεις σε κάποιους ότι δεν ξέρουν να τρώνε;

Σιγά τον μπούτζο στην τελική.

Ο Άγις νομίζει ότι το μπουζούκι και το ρεμπέτικο φτιάχτηκε στον Περαία
Μην πολυσκας

αργησατε

Σας διάβαζα και διασκέδαζα

[don't speak]

Τα ζυμαρικά είναι σίγουρα φρέσκα, βράζονται εκείνη την ώρα για το χρόνο που θέλεις. Το αν είναι δικιά τους παραγωγή, δεν το ξέρω, υποθέτω ότι παραπάνω πληροφορίες θα υπάρχουν σε κάποιο σάιτ. Το ίδιο γίνεται και με τις σάλτσες που βλέπεις να τηγανίζονται μπροστά σου. Οκ, στη συνταγή με ραγού ή κιμά στην παραλλαγή "παστίτσιο", που είναι μακαρόνια με κιμά και μπεσαμέλ, φρεσκοφτιαγμένη θα είναι η μπεσαμέλ, το ραγού και ο κιμάς δεν γίνονται στο δεκάλεπτο. Αλλά σε ό,τι είναι γρήγορο στη παρασκευή όπως η καρμπονάρα πχ, τα πάντα είναι φρέσκα.
...

Δικά τους είναι τα ζυμαρικά, νομίζω στο mall είχα δει το μηχάνημα που τα φτιάχνει, ήταν στη βιτρίνα .

[Αγις]

Ο Άγις νομίζει ότι το μπουζούκι και το ρεμπέτικο φτιάχτηκε στον Περαία
Μην πολυσκας

αργησατε

Σας διάβαζα και διασκέδαζα

ελα να μας τα πεις στο ρεμπετικο φορουμ - καιρο εχουμε να διασκεδασουμε

[stergiosbik]

Και έδρα του Πανιωνίου Λάρισας που είναι ομάδα Ρομά πλέον

Κοψε φατσες και βγαλε συμπερασμα.


[img]https://i.postimg.cc/8C0cNngB/1060 ... .jpg[/img]

θα εχουν φερει κ συνταγη Σκατζοχοιρο βραστο σε 10 κιλα βουτυρο γεμιστος με βουτυρωμενο ρυζι - πετιμεζι (αυτο χωρις βουτυρο - περιεργο αλλα δεν θα βρηκαν τροπο να το αναμιξουν χωρις να κανουν εμετο ) 55 διαφορετικα μπαχαρικα κ
συνοδευμενος απο σαλτσα βουτυρου

[ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ]

Και έδρα του Πανιωνίου Λάρισας που είναι ομάδα Ρομά πλέον

Κοψε φατσες και βγαλε συμπερασμα.


[img]https://i.postimg.cc/8C0cNngB/1060 ... .jpg[/img]

θα εχουν φερει κ συνταγη Σκατζοχοιρο βραστο σε 10 κιλα βουτυρο γεμιστος με βουτυρωμενο ρυζι - πετιμεζι (αυτο χωρις βουτυρο - περιεργο αλλα δεν θα βρηκαν τροπο να το αναμιξουν χωρις να κανουν εμετο ) 55 διαφορετικα μπαχαρικα κ
συνοδευμενος απο σαλτσα βουτυρου

[SeaHawk]

Ο Σαρατσης υπηρξε και μελος του ΔΣ της ΠΑΕ ΠΑΟΚ τοτε με Βιολιδη με Ζαγορακη κτλ κτλ με Αττιλα μιλαμε για κανονικη ντρημ τημ
Στο paokmania εγραφαν οτι εψηνε συνεχως σουβλακια σστους παικτες στο προπονητικο κεντρο