Phorum.com.gr

Λοξίας έγραψε: 09 Μάιος 2023, 21:31 Το σκέφτηκα για το γκαράζ και γι' αυτό ρώτησα.

Τραγωδία και ΔΕΝ σηκώνει εκμετάλλευση...

Σε δρόμο ήταν παρκαρισμένο το όχημα τελικά

Όπως αναφέρεται στη σχετική έκθεση, το Κέντρο Επιχειρήσεων της Δ.Α. Άρτας ενημερώθηκε από το Γενικό Νοσοκομείο της πόλης ότι, στις 3 το μεσημέρι διακομίσθηκε, σε κατάσταση άσφυγμη και κυανοτική, βρέφος (κορίτσι) πεντέμισι μηνών από τον πατέρα του, με ιδία μέσα.

Το βρέφος υποβλήθηκε σε ανάνηψη, ωστόσο στις 15:40 κατέληξε. Προανακριτικά προέκυψε ότι ο πατέρας του τοποθέτησε την Τρίτη (9/5) ώρα 07:00 το βρέφος σε ειδικό κάθισμα στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου του, με σκοπό να το παραδώσει σε βρεφονηπιακό σταθμό της Άρτας.

Κατευθύνθηκε στη ΔΕΔΔΗΕ Άρτας, όπου εργάζεται, στάθμευσε το αυτοκίνητο του στην οδό Αρτινών Πεσόντων, έχοντας το βρέφος μέσα σε αυτό και ακολούθως αναχώρησε για τη Λευκάδα για υπηρεσιακούς λόγους, χωρίς να παραδώσει το βρέφος στον βρεφονηπιακό σταθμό. Στις 14:40, ευρισκόμενος στη Λευκάδα, αντιλήφθηκε -κάτω από συνθήκες που διερευνώνται- ότι ξέχασε το βρέφος εντός του αυτοκινήτου του και επέστρεψε στην πόλη της Άρτας.

Με τη σύζυγό του και μητέρα του βρέφους, το μετέφεραν στο Γενικό Νοσοκομείο Άρτας.

Ο 37χρονος φυλάσσεται φρουρούμενος στο Γενικό Νοσοκομείο Άρτας και σε βάρος του σχηματίστηκε δικογραφία από το Α.Τ. της πόλης για παράβαση του άρθρου 302 του Ποινικού Κώδικα «ανθρωποκτονία από αμέλεια».

https://www.iefimerida.gr/ellada/arta-m ... synelifthi

Ασέβαστος έγραψε: 09 Μάιος 2023, 23:19 σκοπο να υποστηριξει την πολιτικη του αποψη

Το αντίθετο, αυτά τα τραγικά περιστατικά, η καθημερινή πείρα, η επιστήμη με οδήγησαν στην πολιτική μου άποψη. Δεν ήμουν αναχωριτης στο βουνό και κάποια στιγμή είπα θα έχω αυτήν την άποψη

Θυμάμαι ότι οι πρώτοι μήνες που είχαμε το παιδί ήταν πραγματικά πολυ δυσκολοι. Πέρασα πολλές μέρες που θα μπορούσα να φανταστώ να μου συμβαίνει κάτι τέτοιο. Ευτυχώς όταν το παιδί πήγε σταθμό τον πηγαίναμε με τα πόδια... τι να πω, κρίμα. Με τους ξεφτίλες εδώ μέσα δεν ασχολούμαι

EKPLIKTIKOS έγραψε: 10 Μάιος 2023, 00:51 Θυμάμαι ότι οι πρώτοι μήνες που είχαμε το παιδί ήταν πραγματικά πολυ δυσκολοι. Πέρασα πολλές μέρες που θα μπορούσα να φανταστώ να μου συμβαίνει κάτι τέτοιο. Ευτυχώς όταν το παιδί πήγε σταθμό τον πηγαίναμε με τα πόδια... τι να πω, κρίμα. Με τους ξεφτίλες εδώ μέσα δεν ασχολούμαι

το καταλαβαίνω να φοβάσαι οτι κάτι μπορεί να πάει στραβά. Αλλά μη μου πεις οτι φοβούσουν μην το ξεχάσεις κάπου.

mao mao έγραψε: 10 Μάιος 2023, 01:11

EKPLIKTIKOS έγραψε: 10 Μάιος 2023, 00:51 Θυμάμαι ότι οι πρώτοι μήνες που είχαμε το παιδί ήταν πραγματικά πολυ δυσκολοι. Πέρασα πολλές μέρες που θα μπορούσα να φανταστώ να μου συμβαίνει κάτι τέτοιο. Ευτυχώς όταν το παιδί πήγε σταθμό τον πηγαίναμε με τα πόδια... τι να πω, κρίμα. Με τους ξεφτίλες εδώ μέσα δεν ασχολούμαι

το καταλαβαίνω να φοβάσαι οτι κάτι μπορεί να πάει στραβά. Αλλά μη μου πεις οτι φοβούσουν μην το ξεχάσεις κάπου.

Δε θέλω να λέω μεγάλα λόγια. Ο κακός ύπνος είναι καταστροφή

Beria έγραψε: 09 Μάιος 2023, 19:19 Πρεζακι.

Δεν υπάρχει πατέρας που ξεχνάει το παιδί του στο αυτοκίνητο

Έχω ξεχάσει να πάω να πάρω την κόρη μου απ΄το σχολείο. Είμαι στη δουλειά, ξέρω ότι πρέπει να φύγω σε 15 λεπτά, σκάει κάτι κι αρχίζουν τα πανικόβλητα τηλέφωνα απ'τ'αφεντικό και τέλος αυτό ήταν, είμαι στο τηλέφωνο 1 ώρα σερί. Πήρε το σχολείο μίλαγα, πήρε τη γυναίκα μου μίλαγε, και έμεινε το παιδί με τη δασκάλα να με βρίζει και το παιδί να κλαίει.
Πολύ ήθελε;
8 χρόνια μετά ακόμα μου το χτυπάει η μικρή, δεν το έχει ξεχάσει.

ST48410 έγραψε: 09 Μάιος 2023, 23:24

Sol έγραψε: 09 Μάιος 2023, 23:22 δυστυχώς οι περισσότεροι δεν έχουν γνώσεις και αντανακλαστική του κίνηση είναι να επιτίθονται επί προσωπικού.

Δεν γίνεται αυτό επειδή υποστηρίζεις ότι το άγχος της καθημερινότητας μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια μνήμης. Αλλά επειδή προσπαθείς να περάσεις ατζέντα. Λες και οι εργαζόμενοι σε Κίνα, Ρωσία, Β. Κορέα ας πούμε δεν έχουν άγχος.

επισης, το μοναδικο αγχος στη ζωη μας δεν ειναι η εργασια.

Chilloutbuddy έγραψε: 10 Μάιος 2023, 05:02

Beria έγραψε: 09 Μάιος 2023, 19:19 Πρεζακι.

Δεν υπάρχει πατέρας που ξεχνάει το παιδί του στο αυτοκίνητο

Έχω ξεχάσει να πάω να πάρω την κόρη μου απ΄το σχολείο. Είμαι στη δουλειά, ξέρω ότι πρέπει να φύγω σε 15 λεπτά, σκάει κάτι κι αρχίζουν τα πανικόβλητα τηλέφωνα απ'τ'αφεντικό και τέλος αυτό ήταν, είμαι στο τηλέφωνο 1 ώρα σερί. Πήρε το σχολείο μίλαγα, πήρε τη γυναίκα μου μίλαγε, και έμεινε το παιδί με τη δασκάλα να με βρίζει και το παιδί να κλαίει.
Πολύ ήθελε;
8 χρόνια μετά ακόμα μου το χτυπάει η μικρή, δεν το έχει ξεχάσει.

εχω παθει παρομοιο.

κλεινω το μαγαζι, και ξεκινω να παω να παρω το παιδι απο δραστηριοτητα. λες και το αυτοκινητο ειχε αυτοματο πιλοτο, βρεθηκα σπιτι μου. οπου με πηραν τηλ και αρχισα δικαιολογιες για μποτιλιαρισμα κλπ.

Niki έγραψε: 09 Μάιος 2023, 22:30

Null έγραψε: 09 Μάιος 2023, 22:28

Sol έγραψε: 09 Μάιος 2023, 22:21 Ακριβώς επειδή συμπασχουμε με τον άνθρωπο και νοιώθουμε ότι θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα μας

Όχι;

Συμφωνώ μπορεί να συμβεί μόνο σε ανθρώπους υποχωρητικούς που αφήνουν εργοδότες και προϊσταμένους να περνούν τα όρια και να εισβάλουν στην ζωή τους όλες τις ώρες.

Επειδή εσύ είσαι καλόπιστη, σκέψου και το εξής:

Είναι εφικτό η μοιραία αφηρημάδα να βαρέσει κάποιον ακόμη και ανεξάρτητα από τις συνθήκες εργασίας του.

Αυτός είναι και ο λόγος που δεν πρέπει να προεξοφλούμε τίποτα χωρίς να έχουμε επιπλέον δεδομένα. Σαφώς και παίζει ρόλο η εργασία, αλλά υπάρχει και η πιθανότητα η αφηρημάδα να βαρέσει κάποιον ανεξάρτητα από αυτή.

Ο γιος μου 6 μηνων, η κορη μου 2μιση. Τα έχω αφησει και τα δυο στο βρεφονηπιακο το πρωι πριν να φυγω για δουλεια. Ηταν μαλιστα η πρωτη
εβδομαδα για το γιο μου στον σταθμο.

Αφου τελείωσα τη δουλεια, παω στον βρεφονηπιακο, παιρνω το κοριτσι μπαίνω στο αμαξι και φευγω. Στο δρόμο, βλέπω το κοριτσι να κλαιει. Την ρωτάω "γιατι κλαις καλη μου?" και μου απαντα "Που ειναι ο Γιωργης μου?" (ο αδερφος της)

Σκεφτηκα: "ο να σου γμσω, τι μαλακας ειμαι". Επέστρεψα και τον πηρα. Ακόμα την λέω αυτην την ιστορία.

Πασιφάη έγραψε: 09 Μάιος 2023, 23:08

Niki έγραψε: 09 Μάιος 2023, 22:22

Πασιφάη έγραψε: 09 Μάιος 2023, 22:14

Έχει σημασία; Ρε αντέστε παραπέρα. Αφήσαμε το θάνατο του μωρού και ''τρέχουμε '' στα κομματικά και κοινωνικά'' πουρνάρια.

Βεβαίως και έχει σημασία το περιβάλλον εργασίας κάποιου και οι συνθήκες η οικονομική του κατάσταση η οικογενειακή του κατάσταση.
Εντάξει κρίμα η ψυχούλα που χάθηκε αλλά το νήμα δεν είναι μόνο για να μπαίνουμε όλοι και να λέμε κρίμα για το βρέφος κρίμα για τους ανθρώπους.
Αυτό θα ήτανε υποκριτικό.

Σοβαρά τώρα. Θες δλδ να μου πεις πως αν κάποιος έχει πρόβλημα με την εργασία του, είναι σύνηθες να αφήνει το παιδί του στο αυτοκίνητο, επειδή το ξέχασε, απ'τα άγχη της καθημερινότητας. Και να το θυμάται ένα 8ωρο μετά, επειδή του το θύμησε η σύζυγος. Και θες αυτό να το επεξεργαστούμε όλοι εμείς οι υπόλοιποι γονείς. Εσύ δα, που ''έσκιζες τα βρακιά σου'', για την δολοφονία των 57 ανθρώπων στα Τεμπη. Όντας μάνα δυο μικρών παιδιών. Και λες το μπολνταρισμένο. Άσε μας κυρά μου. Ακριβή στα πίτουρα, φθηνή στ'αλεύρι.

Δεν το λέω εγώ το λένε οι επιστήμονες σαν πανάκια.
Γράφτηκαν βιβλία για αυτό.
Γυρίστηκαν ταινίες για αυτό.
Στον Καναδά είχανε φτιάξει και σποτάκια με το θέμα ένας άντρας να σχολάει από την δουλειά να τον παίρνει ο εργοδότης και να τρακάρει με το παιδί στο αυτοκίνητο.
Ο ίδιος να σχολάει από την δουλειά να τον καλεί ο εργοδότης να τον γειώνει και μετά να λέει το σποτάκι.
Αυτό δεν σημαίνει ότι είσαι κακός υπάλληλος, σημαίνει ότι έχεις κακό εργοδότη.

Δεν το γράφω ούτε το βγάζω από το κεφάλι μου.
Είναι προβλήματα της σύγχρονης ζωής.

AlienWay έγραψε: 10 Μάιος 2023, 07:27

Niki έγραψε: 09 Μάιος 2023, 22:30

Null έγραψε: 09 Μάιος 2023, 22:28

Όχι;

Συμφωνώ μπορεί να συμβεί μόνο σε ανθρώπους υποχωρητικούς που αφήνουν εργοδότες και προϊσταμένους να περνούν τα όρια και να εισβάλουν στην ζωή τους όλες τις ώρες.

Επειδή εσύ είσαι καλόπιστη, σκέψου και το εξής:

Είναι εφικτό η μοιραία αφηρημάδα να βαρέσει κάποιον ακόμη και ανεξάρτητα από τις συνθήκες εργασίας του.

Αυτός είναι και ο λόγος που δεν πρέπει να προεξοφλούμε τίποτα χωρίς να έχουμε επιπλέον δεδομένα. Σαφώς και παίζει ρόλο η εργασία, αλλά υπάρχει και η πιθανότητα η αφηρημάδα να βαρέσει κάποιον ανεξάρτητα από αυτή.

Θεωρώ ότι η απάντηση που έδωσα στην ΠΑσιφάη ισχύει για όλους.

Niki έγραψε: 10 Μάιος 2023, 08:05

AlienWay έγραψε: 10 Μάιος 2023, 07:27

Niki έγραψε: 09 Μάιος 2023, 22:30

Συμφωνώ μπορεί να συμβεί μόνο σε ανθρώπους υποχωρητικούς που αφήνουν εργοδότες και προϊσταμένους να περνούν τα όρια και να εισβάλουν στην ζωή τους όλες τις ώρες.

Επειδή εσύ είσαι καλόπιστη, σκέψου και το εξής:

Είναι εφικτό η μοιραία αφηρημάδα να βαρέσει κάποιον ακόμη και ανεξάρτητα από τις συνθήκες εργασίας του.

Αυτός είναι και ο λόγος που δεν πρέπει να προεξοφλούμε τίποτα χωρίς να έχουμε επιπλέον δεδομένα. Σαφώς και παίζει ρόλο η εργασία, αλλά υπάρχει και η πιθανότητα η αφηρημάδα να βαρέσει κάποιον ανεξάρτητα από αυτή.

Θεωρώ ότι η απάντηση που έδωσα στην ΠΑσιφάη ισχύει για όλους.

Εμένα δεν με καλύπτει αυτή η απάντηση, διότι έχω σιχαθεί κάθε φορά που έχουμε 5 δεδομένα για μία υπόθεση, να προσθέτουν οι πχωρουμίτες άλλα 5 δικής τους επινόησης και να επιχειρηματολογούν πάνω σε αυτά.

Θεωρείς ότι φταίει το άγχος της εργασίας; Μπορεί και ναι, μπορεί και όχι. Τι νόημα έχει να επιχειρηματολογήσεις πάνω σε αυτό, από τη στιγμή που δεν το ξέρεις στα σίγουρα;

Unique έγραψε: 10 Μάιος 2023, 08:01 Ο γιος μου 6 μηνων, η κορη μου 2μιση. Τα έχω αφησει και τα δυο στο βρεφονηπιακο το πρωι πριν να φυγω για δουλεια. Ηταν μαλιστα η πρωτη
εβδομαδα για το γιο μου στον σταθμο.

Αφου τελείωσα τη δουλεια, παω στον βρεφονηπιακο, παιρνω το κοριτσι μπαίνω στο αμαξι και φευγω. Στο δρόμο, βλέπω το κοριτσι να κλαιει. Την ρωτάω "γιατι κλαις καλη μου?" και μου απαντα "Που ειναι ο Γιωργης μου?" (ο αδερφος της)

Σκεφτηκα: "ο να σου γμσω, τι μαλακας ειμαι". Επέστρεψα και τον πηρα. Ακόμα την λέω αυτην την ιστορία.

Μπράβο που μοιράστηκες μια στιγμή ανθρώπινης αδυναμίας, αφήνοντας για λίγο το προσωπείο του κυνικού δυνάστη με τις σκληρές αλήθειες που πονάνε.

AlienWay έγραψε: 10 Μάιος 2023, 08:08

Niki έγραψε: 10 Μάιος 2023, 08:05

AlienWay έγραψε: 10 Μάιος 2023, 07:27

Επειδή εσύ είσαι καλόπιστη, σκέψου και το εξής:

Είναι εφικτό η μοιραία αφηρημάδα να βαρέσει κάποιον ακόμη και ανεξάρτητα από τις συνθήκες εργασίας του.

Αυτός είναι και ο λόγος που δεν πρέπει να προεξοφλούμε τίποτα χωρίς να έχουμε επιπλέον δεδομένα. Σαφώς και παίζει ρόλο η εργασία, αλλά υπάρχει και η πιθανότητα η αφηρημάδα να βαρέσει κάποιον ανεξάρτητα από αυτή.

Θεωρώ ότι η απάντηση που έδωσα στην ΠΑσιφάη ισχύει για όλους.

Εμένα δεν με καλύπτει αυτή η απάντηση, διότι έχω σιχαθεί κάθε φορά που έχουμε 5 δεδομένα για μία υπόθεση, να προσθέτουν οι πχωρουμίτες άλλα 5 δικής τους επινόησης και να επιχειρηματολογούν πάνω σε αυτά.

Θεωρείς ότι φταίει το άγχος της εργασίας; Μπορεί και ναι, μπορεί και όχι. Τι νόημα έχει να επιχειρηματολογήσεις πάνω σε αυτό, από τη στιγμή που δεν το ξέρεις στα σίγουρα;

Αφού η ζωή μας περιστρέφεται γύρω από την δουλειά. Προφανώς δεν παίζει τον μόνο ρόλλο είναι πολυπαραγοντικό