η πιο εύκολη γλώσσα του κόσμου

[Ανίκητος]

Αρχίζεις τους συλλογισμούς σου από μια λάθος κατανόηση του κόσμου η οποία - όπως πολλές παρανοήσεις - πηγάζει από την παραγνώριση και υποτίμηση του παράγοντα εξουσία.

Χωρὶς παρεξήγηση.
Εὔκολα κακοχαρακτηρίζεις το πῶς οἱ ἄλλοι κατανοοῦν τὸν κόσμο. Κακὸ σημάδι.

Στὰ ὅσα ἀνέπτυξα, δὲν ἔχω ἀρνηθεῖ τὴν ἐξουσία ὡς κοινωνικὸς δρών, ἔχει τὴ σκοπιμότητα, μὲ διάφορους μηχανισμούς, νὰ ἐπιβάλλει μιὰ γλῶσσα. Ἀπὸ ποῦ τὸ ἑρμήνευσες τοῦτο λοιπόν; Στοὺς μηχανισμοὺς τῆς ἐξουσίας ἀνήκει καὶ ἡ κοινωνικὴ πίεση (ὅπως καὶ ὁ τυραννικὸς δασκαλάκος κάποτε καὶ ἡ ἀπαγόρευση τῆς χρήσης μιᾶς γλώσσας κάποτε καὶ πολλὰ ἄλλα τώρα) ποὺ ὁδηγεῖ τοὺς ὑποτελεῖς της στὴν ἀπόφαση νὰ γνωρίσουν, νὰ μάθουν (ἢ ὄχι) την ἐπιβεβλημένη γλῶσσα, ὡς ἄτομα. Ἡ ἀπόφαση ἀνήκει στὰ ἄτομα.

Ὅτι ὅμως ἡ ἴδια ἡ δομὴ τῆς γλώσσας (γραμματικὴ κλπ.) ὡστόσο, εἶναι γρανάζι αὐτῶν τῶν μηχανισμῶν ἐξουσίας, διαφωνῶ. Ἡ ἀποδόμηση ἄλλωστε ξεκινάει ἀπὸ τὴν προσέγγιση τῶν ἀτόμων στὴν ἐπιβεβλημένη γλῶσσα. Ἔχω ξεκινήσει ἀπὸ τὸν ἰσχυρισμὸ ὅτι οἱ ἄνθρωποι προσδιορίζουν τὴ γλῶσσα τους (καὶ ὄχι τὸ ἀνάποδο).

Οφείλεις να ξέρεις ότι πέρα από κάποιες ασήμαντες εξαιρέσεις δεν υπάρχουν ουσιαστικές 'ανθρώπινες κοινότητες' στον σημερινό κόσμο.

Ὀφείλω, λοιπόν; Ἐνδιαφέρον θὰ ἦταν, ἂν εἶχες ἄμεση ἐξουσία πάνω μου.

Ἡ φυσικὴ συλλογικότητα τῆς γλώσσας δημιουργεῖ σὲ ἱκανοποιητικὸ βαθμὸ ἀνθρώπινες, γλωσσικὲς κοινότητες ὁμιλητῶν. Σὲ κάθε μιὰ ὑπάρχει κοινὴ γλῶσσα συνεννόησης, ὅσοι δὲν συνεννοοῦνται δὲν ἀνήκουν. Αὐτὸ ἔχω ἐννοήσει στὴν τοποθέτησή μου. Τί ὀφείλω νὰ ξέρω περισσότερο δηλαδή;

Υπάρχουν εθνικά κράτη τα οποία εξάλειψαν αυτές τις κοινότητες και ατομικοποίησαν (έσπασαν την κοινωνία σε άτομα) και μαζικοποίησαν (έχυσαν τα άτομα σε μαζικές οργανώσεις) την κοινωνία. Ούτε φυσικές γλώσσες υπάρχουν. Υπάρχουν οι λίγο πολύ αυθαίρετες και τεχνητές γλώσσες που έχουν επιβάλει τα κράτη με τα μέσα της εξουσίας (δηλαδή της εκπαίδευσης και των μέσων προπαγάνδας) εντός της επικράτειάς τους.

Δὲν ἔχω ἀναφερθεῖ σὲ ὅλα τοῦτα πουθενά, ἐσὺ τὰ φέρνεις γιὰ δικές σου σκοπιμότητες. Εἶναι συμβατικὲς ὁρολογίες εἶναι ποὺ ἀναφέρονται σὲ κάποια συμβάντα στὶς κοινωνίες ὅπως διαμορφώνονται μαζὶ μὲ τὰ ἐθνικὰ κράτη, τὰ ὁποῖα δὲν ἐπηρεάζουν ὅ,τι ἰσχυρίζομαι.

Προσπαθεῖς νὰ μοῦ τὰ ἐπιβάλεις; Διακρίνω μιὰ ἀπομίμηση ἐξουσιαστικοῦ λόγου.

Η πρότυπη νεοελληνική γλώσσα του κράτους που ζούμε είναι μια αδέξια μίξη δημοτικών ποικιλιών της Πελοποννήσου και στοιχείων της καθαρεύουσας. Άμα διαβάσεις ιδιωτική δημώδη αλληλογραφία της εποχής της επανάστασης ή ένα λεξικό εκείνης της εποχής θα δεις ότι η γλώσσα που μιλάμε εμείς σήμερα διαφέρει αρκετά και θα ξένιζε τους ανθρώπους εκείνης της εποχής.

Δὲν διαφωνῶ μὲ τὴν ἑρμηνεία σου, παρὰ ἴσως σὲ λεπτομέρειες, ἀλλὰ καὶ πάλι, μὲ τὸν ἰσχυρισμό μου δὲν ἔχει σχέση.

Κοίτα τι ωραίες λέξεις κυκλοφορούσανε τότε που οι περισσότερες έχουν εξαφανιστεί έκτοτε από τη γλώσσα φτωχαίνοντάς την. Αυτές οι αλλαγές δεν οφείλονται τόσο σε φυσική εξέλιξη όσο στην επιρροή της πρότυπης κρατικής γλώσσας. Τα θυμίζω όλα αυτά για μην έχουμε αυταπάτες όσον αφορά την 'φυσικότητα' των εθνικών γλωσσών. Η γλώσσα εντός των ταξικών κοινωνιών που ζούμε δεν είναι υπόθεση κάποιας φανταστικής 'κοινότητας' λες και ζούμε στις ζούγκλες της Παπούα (όπου υπάρχει ακραία γλωσσική ποικιλότητα) ή στις λίγο πολύ αναρχικές κοινωνίες της προϊστορίας αλλά προτίστως υπόθεση εξουσίας.

Ἡ γλῶσσα εἶναι ὑπόθεση τῶν ὁμιλητῶν της, ποὺ δὲν εἶναι μιὰ φανταστικὴ κοινότητα. Ἡ ἐπαναχρησιμοποίηση λέξεων καὶ ἐκφράσεων γιὰ τὸν "ἐμπλουτισμὸ" τῆς γλώσσας, δὲν ἀπαγορεύεται, ἐδῶ καὶ καιρό. Οἱ ἐπιρροὲς ἀπὸ τὴν κρατικὴ γλῶσσα (δὲν νομίζω νὰ ὑπάρχει πρότυπο) ὑπάρχουν, καὶ λοιπόν;

Η εξουσία όχι η κοινότητα είναι αυτή που έρχεται και σου ορίζει ότι τα αγγλικά των αφροαμερικανών είναι απλοϊκά και λάθος ενώ στην πραγματικότητα έχουν πιο περίπλοκη γραμματική από τα πρότυπα αγγλικά (όντως ισχύει αυτό άμα δεν το ήξερες). Η εξουσία όχι η κοινότητα είναι αυτή που έρχεται και παράγει τον κάθε ποταπό Μπαμπινιώτη (που ως γλωσσολόγος δεν αξίζει και πολλά) που αξιοί να μάθει τον κοσμάκη πως να μιλάει σωστά. Η εξουσία όχι η κοινότητα είναι αυτή που στήνει την κάθε Académie Française.

Ἂς ποῦμε ὅτι συμφωνῶ, σὲ τί ἀλλάζει τὸν ἰσχυρισμό μου;

Ἡ περιπλοκότητα τῶν ἀνθρώπινων σχέσεων, μέσῳ τῆς συνομιλίας στὴν ἑκάστοτε κοινὴ γλῶσσα, ἀντικατοπτρίζει τὴν πολυπλοκότητα της. Σὲ αὐτὴ συμπεριλαμβάνω καὶ τὶς σχέσεις ἐξουσίας καὶ ὑποτελοῦς, δεδομένου ὅτι ἀποτελοῦνται ἀπὸ ἀνθρώπους.

Ἐξ ἀνάγκης γιὰ τὴ μελέτη τῶν ἀνθρώπινων σχέσεων θὰ καταφύγουμε στὴν δομικὴ ἀνάλυση τῆς γλώσσας. Ἀλλὰ ὅτι εἶναι ἡ δομὴ τῆς γλώσσας ποὺ προσδιορίζει τὶς ἀνθρώπινες σχέσεις (καὶ τὶς σχέσεις ἐξουσίας μαζὶ) ἀποκλείεται.

Εἰδικότερα, ἡ ἐπιβεβλημένη γλῶσσα τῆς ἐξουσίας προσδιορίζεται ἀπὸ τὴ σχέση τῆς ἴδιας τῆς ἐξουσίας μὲ τὸν ἐξουσιαζόμενο. Εἶναι ξεκάθαρο γιὰ μένα.

Η γλώσσα Εσπεράντο είναι ενα εργαλείο αμφισβήτησης της εξουσίας στο γλωσσικό μέτωπο και διάρρηξης του εθνογλωσσικού φράχτη. Όποιος θέλει να σου επιβάλει εξουσία θέλει πάντοτε να σου επιβάλει και τον τρόπο ομιλίας του. Οι εσπεραντιστές ενοχλούσαν αυτά τα πλάνα και γι αυτό διώκονταν συστηματικά από κάθε καθεστώς με έντονα αυταρχικά αντανακλαστικά. Εννοείται ότι μια αναρχική γλώσσα (και η Εσπεράντο δεν είναι η μόνη λειτουργική αναρχική γλώσσα, υπάρχει και η Kah που είναι ίσως ακόμα καλύτερη από άποψη ουδετερότητας) από μόνη της δεν μπορεί να καταργήσει την ταξική κοινωνία αλλά είναι χρήσιμη ως εργαλείο υπονόμευσης και γλωσσικής ανταρσίας.

Ἡ δομή της Ἐσπεράντο δὲν προεξοφλεῖ καμία "ἀναρχικότητα". Ἀναρχικοὶ ἦταν οἱ ἄνθρωποι ποὺ ἤθελαν νὰ ἀντιδράσουν μὲ αὐτὴ τὴ γλῶσσα ἀπέναντι στὴν τυραννία τῆς ἐξουσίας τους.

Εσείς οι φίλοι της εξουσίας πιστεύετε ότι ο γλωσσικός πλούτος καλλιεργείται μέσω μαζικών θεσμών όπως η εκπαίδευση σε εθνικό επίπεδο. Εμείς οι αναρχικοί το απορρίπτουμε αυτό διαρρήδην. Πιστεύουμε ότι για να υπάρξει πραγματική άνθιση του εκφραστικού πλούτου και της γλωσσικής μόρφωσης πρέπει να πέσουν όλα τα ταξικά μαντριά για να εκραγούν οι τοπολαλιές, πρέπει να πέσουν τα εθνικά σύνορα και να εισέλθουν ελεύθερα νέες γλώσσες. Τότε μόνο θα πλουτύνει γλωσσικά ο πλανήτης όταν καταργηθεί η ταξική κοινωνία για να ξαναγίνει ο γλωσσικός χάρτης σαν την Αμερική προ του 1492 ή σαν την σημερινή Παπούα.

Ὅλα αὐτὰ τί σχέση ἔχουν μὲ τὴν δομὴ μιᾶς γλώσσας;

Ο σκοπός του αναρχικού λοιπόν δεν είναι να υιοθετήσουν όλοι οι λαοί μια γλώσσα και να ομογενοποιηθούν. Η εξουσία είναι αυτή που πασχίζει να ομογενοποιήσει. Εμείς ζητάμε ακριβώς το αντίθετο: να σπάσει η εξουσία των λίγων στείρων εθνικών γλωσσών για να μπορέσουν οι γλώσσες να πολλαπλασιαστούν ελεύθερα: να γίνει ο πλανήτης μια απέραντη και άγρια προκολομβιανή Αμερική. Οι αναρχικές γλώσσες όπως τα Εσπεράντο είναι απλώς ένα από τα πολλά εξουσιοϋπονομευτικά όπλα για να ανακύψει ο κόσμος που πραγματικά θέλουμε.

Δεν θέλουν μία γλῶσσα, ἀλλὰ μὲ μία γλῶσσα θὰ γίνει αὐτὸ ποὺ θέλουν... ἐγὼ μήπως ὀφείλω νὰ τοποθετηθῶ σὲ αὐτὸ τώρα;

Τὰ πράγματα εἶναι ἁπλά: Ἀναρχικὴ γλῶσσα δὲν ὑπάρχει, ὑπάρχουν ἀναρχικοὶ ἄνθρωποι ποὺ μιλοῦν τὶς γλῶσσες ποὺ ἔμαθαν. Ἅμα τώρα επιβάλλεται στοὺς ἀναρχικοὺς νὰ μιλοῦν καὶ τὴν Ἐσπεράντο, ε ἂς πράξουν κατὰ τὴν "ἀναρχία" τους. Ὅσο φίλος τῆς ἐξουσίας κι ἂν εἶμαι, τέτοια ἐλευθερία δὲν ἐπιθυμῶ νὰ τὴ στερήσω!

Ἐν κατακλεῖδι, κήρυγμα μοῦ κάνεις, δὲν φαίνεται νὰ σὲ ἐνδιαφέρει τὶ σοῦ ἔχω γράψει. Πολὺ χρόνο ἔχασα, μακάρι νὰ βγῶ ψεύτης.

[hellegennes]

1. Φυσικά και έχουν de facto ιδιοκτήτες οι εθνικές γλώσσες. Λέγονται έθνη κράτη και ουσιαστικά φέρονται απέναντι στις γλώσσες τους σαν ιδιοκτήτες. Δηλαδή την πουλάνε στα σχολεία και τα μέσα αποκλείοντας τις άλλες, επιβάλουν την 'ορθή' μορφή της, διαδίδουν μύθους περί της σπουδαιότητας και μοναδικότητας της και απαιτούν από όλους εντός της επικράτειάς τους να την γνωρίζουν και να την σέβονται για να τυγχάνουν ευνοϊκής μεταχείρισης. Υπάρχει ένα φαινόμενο που λέγεται γλωσσικές διακρίσεις και δε θα το βγάλεις εσύ ανύπαρκτο επειδή έτσι θέλησες.

Ένα μάτσο μαλακίες. Οι γλώσσες ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΑΙ στα σχολεία, δεν τις "πουλάει" κανείς και το ότι διδάσκονται είναι ένα από τα πιο φιλελεύθερα πράγματα που έχουν επινοηθεί ποτέ: δίνει όσο το δυνατόν περισσότερες ίσες ευκαιρίες σε όλους τους πολίτες και διδάσκεται ΔΩΡΕΑΝ. Δεν επιβάλλουν καμμιά ορθή μορφή τους, υπάρχει σε κάθε εποχή μια ντεφάκτο τυπολογία, που εξελίσσεται ανά τους αιώνες και μαζί εξελίσσονται οι γραμματικές και διδάσκεται αυτή η μορφή γιατί είναι η ντεφάκτο τυπολογία της εποχής, διότι χωρίς κοινά αποδεκτή τυπολογία δεν υπάρχει συνεννόηση. Κι αυτό είναι εξίσου φιλελεύθερο, βοηθάει τις κοινότητες να έχουν ένα κοινό σημείο αναφοράς και συνεννόησης που μεγιστοποιεί την συμμετοχή και την συνεργασία.

Και η Εσπεράντο έχει ντεφάκτο τυπολογία, με την διαφορά ότι, όπως σε κάθε τεχνητή γλώσσα, δεν υπάρχει εξέλιξη, με αποτέλεσμα να είναι ακόμα πιο άκαμπτη και μη φιλελεύθερη. Δηλαδή το επιχείρημά σου είναι τελείως ανάποδο.

Μύθοι περί σπουδαιότητας και μοναδικότητας δεν διδάσκονται σοβαρά σε κανένα κράτος στον κόσμο.

Ούτε αποκλείονται άλλες γλώσσες. Όλα τα συστήματα εκπαίδευσης προσφέρουν τόσο υποχρεωτικές όσο και επιλογής ξένες γλώσσες.

2. Οι αυθαίρετοι γραμματικοί κανόνες συσσωρεύονται όταν η γλώσσα δεν αυτορυθμίζεται αναρχικά στο λαϊκό επίπεδο

Όλοι οι γραμματικοί κανόνες -ΟΛΟΙ- είναι αποτέλεσμα εξέλιξης της γλώσσας. Δεν υπάρχουν κανόνες που θεσπίζει κάποιο κράτος ή εξουσία. Ο λαός είναι αυτός που μεταβάλλει την γλώσσα. Η γραμματική περιγράφει την γλώσσα, δεν την ορίζει.

Για ποιό λόγο γράφουμε στην ελληνική το /i/ με πολλαπλούς τρόπους που δεν προφέρονται; Είναι μια σκέτη αυθαιρεσία που διαιωνίζεται από τις εξουσιαστικές αρχές που μονοπωλούν την εκπαίδευση

Γιατί η προφορά χάθηκε σταδιακά αλλά η γραπτή παράδοση μετρούσε ήδη 1000 χρόνια και η γραφή δεν αλλάζει εύκολα, όχι γιατί το επιβάλλει κάποια εξουσία (το δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης είναι προϊόν του 19ου αιώνα), αλλά γιατί είναι το λογικό για λόγους συμβατότητας.

3. Φυσικά και υπάρχουν τεράστια εμπόδια επικοινωνίας (γι αυτό άλλωστε και υπάρχουν και στρατιές μεταφραστών οπουδήποτε υφίσταται δραστηριότητα στο υπερεθνικό επίπεδο) και η ικανότητα κάποιου να μάθει μια ξένη γλώσσα ελάχιστη σχέση έχει με την δομή της δικής του γλώσσας (μονίμως υπερτιμάς αυτόν τον παράγοντα) και πολύ περισσότερο με άλλους άσχετους παράγοντες. Οι Φινλανδοί ξέρουν πολύ καλύτερα αγγλικά από τους Ιταλούς όχι επειδή η γλώσσα τους είναι πιο κοντά στα αγγλικά αλλά προφανώς για άλλους λόγους.

Δεν υπάρχει κανένα τεράστιο εμπόδιο. Οποιοσδήποτε μπορεί να μάθει όποια γλώσσα θέλει. Η εμπορική γλώσσα της εποχής, η lingua franca, είναι η αγγλική. Δεν υπάρχει απολύτως κανένας λόγος να την αλλάξουμε με την κακής ποιότητας, τεχνητή γλώσσα εσπεράντο, η οποία δεν αλλάζει άλλωστε τίποτα. Αν πρέπει να μάθω εσπεράντο, πάλι πρέπει να μάθω μια ξένη γλώσσα.

Η ικανότητα κάποιου να μάθει μια ξένη γλώσσα έχει αποκλειστικά να κάνει με την δομή της γλώσσας του. Το γιατί υπάρχουν περισσότερα αγγλόγλωσσα άτομα ΣΥΝΟΛΙΚΑ σε μια χώρα σε σχέση με μια άλλη είναι τελείως άσχετο θέμα. Ένας ράντομ Φινλανδός δεν ξέρει καλύτερα αγγλικά από έναν ράντομ Ιταλό. Εγγενώς για τον Ιταλό είναι πιο εύκολο να μάθει αγγλικά στο επίπεδο του λεξιλογίου αλλά πιο δύσκολο στο επίπεδο της φωνητικής σε σχέση με έναν Φινλανδό.

Και εννοείται πως υπάρχουν αντικειμενικά ευκολότερες και δυσκολότερες γλώσσες από ορισμένες απόψεις και ο βαθμός δυσκολίας εξαρτάται από την προβλεψιμότητα των κανόνων δηλαδή από τον βαθμό αυθαιρεσίας. Είναι πολύ πιο δύσκολο για παράδειγμα να μάθεις να χειρίζεσαι άψογα το γερμανικό ουσιαστικό σε σχέση με το αγγλικό γιατί το γερμανικό είναι σε μεγάλο βαθμό απρόβλεπτο και αυθαίρετο ως προς το γένος του και τον πληθυντικό του ενώ του αγγλικό είναι σχετικά προβλέψιμο.

Αντιεπιστημονικές βλακείες. Αντί να πιπιλίζεις μισές γνώσεις, δεν διαβάζεις καλύτερα τι λέει η γλωσσολογία επ' αυτού; Δεν υπάρχουν πιο εύκολες και πιο δύσκολες γλώσσες. Ο 5χρονος Γερμανός μιλάει το ίδιο καλά γερμανικά όσο ο 5χρονος Άγγλος μιλάει αγγλικά. Δεν υπάρχει κάποια μαγεία πίσω απ' αυτό, η γραμματική πολυπλοκότητα σε μια γλώσσα αναγκαστικά μεταφράζεται σε μορφολογική πολυπλοκότητα σε μια άλλη γλώσσα με απλούστερη γραμματική, γι' αυτό δεν είναι μυστήριο που όλα τα παιδιά του κόσμου κατακτούν το ίδιο επίπεδο γλωσσομάθειας της μητρικής τους στις ίδιες ηλικίες.

[hellegennes]

Η πρότυπη νεοελληνική γλώσσα του κράτους που ζούμε είναι μια αδέξια μίξη δημοτικών ποικιλιών της Πελοποννήσου και στοιχείων της καθαρεύουσας.

Η ΚΝΕ είναι η φυσική εξέλιξη της δημοτικής, από την χρήση που έχει κάνει ο λαός τα τελευταία 200 χρόνια. Δεν είναι ούτε δημοτικές ποικιλίες της Πελοποννήσου (πού στον πούτσο το διάβασες αυτό δεν ξέρω) ούτε έχει κάνει κάποιο συγκεκριμένο άτομο ή οντότητα μείξη με την καθαρεύουσα. Το γλωσσικό κριτήριο του λαού επέλεξε τα κυκλοφορούντα στοιχεία της εποχής, η εξέλιξη είναι απολύτως φυσική.

Άμα διαβάσεις ιδιωτική δημώδη αλληλογραφία της εποχής της επανάστασης ή ένα λεξικό εκείνης της εποχής θα δεις ότι η γλώσσα που μιλάμε εμείς σήμερα διαφέρει αρκετά και θα ξένιζε τους ανθρώπους εκείνης της εποχής.

Ναι, γιατί η γλώσσα αλλάζει. Σε αντίθεση με τις τεχνητές γλώσσες, όπως η Εσπεράντο και η καθαρεύουσα, που αποκλείουν την εξέλιξη.

Κοίτα τι ωραίες λέξεις κυκλοφορούσανε τότε που οι περισσότερες έχουν εξαφανιστεί έκτοτε από τη γλώσσα φτωχαίνοντάς την.

Το σημερινό λεξιλόγιο της ΚΝΕ είναι πολύ μεγαλύτερο από το λεξιλόγιο της δημώδους γραμματείας. Λέξεις που τείνουν να εξαφανιστούν υπάρχουν πάντα, γιατί ο λαός τις βαριέται, τις θεωρεί παλιακές, αντιπαραγωγικές, άσχημες ή οτιδήποτε άλλο που δεν κολλάει στον τρόπο που θέλει να εκφράζεται.

Το κείμενο αυτό, που γράφω αυτήν την στιγμή, δεν θα μπορούσε να έχει γραφτεί πριν 50 χρόνια. Περιέχει συμβάσεις, λέξεις και μορφολογία που δεν υπήρχε τότε. Κανένα κράτος δεν επέβαλε αυτόν τον εμπλουτισμό και τις αλλαγές. Η φυσική εξέλιξη της γλώσσας τις έφερε.

[Ανίκητος]

Ἔχεις βάλει λάθος ὄνομα στὶς παραθέσεις.
hellegennes

[hellegennes]

Ἔχεις βάλει λάθος ὄνομα στὶς παραθέσεις.
hellegennes

Ουπς.

[Antipnevma]

Αρχίζεις τους συλλογισμούς σου από μια λάθος κατανόηση του κόσμου η οποία - όπως πολλές παρανοήσεις - πηγάζει από την παραγνώριση και υποτίμηση του παράγοντα εξουσία.

Χωρὶς παρεξήγηση.
Εὔκολα κακοχαρακτηρίζεις το πῶς οἱ ἄλλοι κατανοοῦν τὸν κόσμο. Κακὸ σημάδι.

Στὰ ὅσα ἀνέπτυξα, δὲν ἔχω ἀρνηθεῖ τὴν ἐξουσία ὡς κοινωνικὸς δρών, ἔχει τὴ σκοπιμότητα, μὲ διάφορους μηχανισμούς, νὰ ἐπιβάλλει μιὰ γλῶσσα. Ἀπὸ ποῦ τὸ ἑρμήνευσες τοῦτο λοιπόν; Στοὺς μηχανισμοὺς τῆς ἐξουσίας ἀνήκει καὶ ἡ κοινωνικὴ πίεση (ὅπως καὶ ὁ τυραννικὸς δασκαλάκος κάποτε καὶ ἡ ἀπαγόρευση τῆς χρήσης μιᾶς γλώσσας κάποτε καὶ πολλὰ ἄλλα τώρα) ποὺ ὁδηγεῖ τοὺς ὑποτελεῖς της στὴν ἀπόφαση νὰ γνωρίσουν, νὰ μάθουν (ἢ ὄχι) την ἐπιβεβλημένη γλῶσσα, ὡς ἄτομα. Ἡ ἀπόφαση ἀνήκει στὰ ἄτομα.

Ὅτι ὅμως ἡ ἴδια ἡ δομὴ τῆς γλώσσας (γραμματικὴ κλπ.) ὡστόσο, εἶναι γρανάζι αὐτῶν τῶν μηχανισμῶν ἐξουσίας, διαφωνῶ. Ἡ ἀποδόμηση ἄλλωστε ξεκινάει ἀπὸ τὴν προσέγγιση τῶν ἀτόμων στὴν ἐπιβεβλημένη γλῶσσα. Ἔχω ξεκινήσει ἀπὸ τὸν ἰσχυρισμὸ ὅτι οἱ ἄνθρωποι προσδιορίζουν τὴ γλῶσσα τους (καὶ ὄχι τὸ ἀνάποδο).

Οφείλεις να ξέρεις ότι πέρα από κάποιες ασήμαντες εξαιρέσεις δεν υπάρχουν ουσιαστικές 'ανθρώπινες κοινότητες' στον σημερινό κόσμο.

Ὀφείλω, λοιπόν; Ἐνδιαφέρον θὰ ἦταν, ἂν εἶχες ἄμεση ἐξουσία πάνω μου.

Ἡ φυσικὴ συλλογικότητα τῆς γλώσσας δημιουργεῖ σὲ ἱκανοποιητικὸ βαθμὸ ἀνθρώπινες, γλωσσικὲς κοινότητες ὁμιλητῶν. Σὲ κάθε μιὰ ὑπάρχει κοινὴ γλῶσσα συνεννόησης, ὅσοι δὲν συνεννοοῦνται δὲν ἀνήκουν. Αὐτὸ ἔχω ἐννοήσει στὴν τοποθέτησή μου. Τί ὀφείλω νὰ ξέρω περισσότερο δηλαδή;

Υπάρχουν εθνικά κράτη τα οποία εξάλειψαν αυτές τις κοινότητες και ατομικοποίησαν (έσπασαν την κοινωνία σε άτομα) και μαζικοποίησαν (έχυσαν τα άτομα σε μαζικές οργανώσεις) την κοινωνία. Ούτε φυσικές γλώσσες υπάρχουν. Υπάρχουν οι λίγο πολύ αυθαίρετες και τεχνητές γλώσσες που έχουν επιβάλει τα κράτη με τα μέσα της εξουσίας (δηλαδή της εκπαίδευσης και των μέσων προπαγάνδας) εντός της επικράτειάς τους.

Δὲν ἔχω ἀναφερθεῖ σὲ ὅλα τοῦτα πουθενά, ἐσὺ τὰ φέρνεις γιὰ δικές σου σκοπιμότητες. Εἶναι συμβατικὲς ὁρολογίες εἶναι ποὺ ἀναφέρονται σὲ κάποια συμβάντα στὶς κοινωνίες ὅπως διαμορφώνονται μαζὶ μὲ τὰ ἐθνικὰ κράτη, τὰ ὁποῖα δὲν ἐπηρεάζουν ὅ,τι ἰσχυρίζομαι.

Προσπαθεῖς νὰ μοῦ τὰ ἐπιβάλεις; Διακρίνω μιὰ ἀπομίμηση ἐξουσιαστικοῦ λόγου.

Η πρότυπη νεοελληνική γλώσσα του κράτους που ζούμε είναι μια αδέξια μίξη δημοτικών ποικιλιών της Πελοποννήσου και στοιχείων της καθαρεύουσας. Άμα διαβάσεις ιδιωτική δημώδη αλληλογραφία της εποχής της επανάστασης ή ένα λεξικό εκείνης της εποχής θα δεις ότι η γλώσσα που μιλάμε εμείς σήμερα διαφέρει αρκετά και θα ξένιζε τους ανθρώπους εκείνης της εποχής.

Δὲν διαφωνῶ μὲ τὴν ἑρμηνεία σου, παρὰ ἴσως σὲ λεπτομέρειες, ἀλλὰ καὶ πάλι, μὲ τὸν ἰσχυρισμό μου δὲν ἔχει σχέση.

Κοίτα τι ωραίες λέξεις κυκλοφορούσανε τότε που οι περισσότερες έχουν εξαφανιστεί έκτοτε από τη γλώσσα φτωχαίνοντάς την. Αυτές οι αλλαγές δεν οφείλονται τόσο σε φυσική εξέλιξη όσο στην επιρροή της πρότυπης κρατικής γλώσσας. Τα θυμίζω όλα αυτά για μην έχουμε αυταπάτες όσον αφορά την 'φυσικότητα' των εθνικών γλωσσών. Η γλώσσα εντός των ταξικών κοινωνιών που ζούμε δεν είναι υπόθεση κάποιας φανταστικής 'κοινότητας' λες και ζούμε στις ζούγκλες της Παπούα (όπου υπάρχει ακραία γλωσσική ποικιλότητα) ή στις λίγο πολύ αναρχικές κοινωνίες της προϊστορίας αλλά προτίστως υπόθεση εξουσίας.

Ἡ γλῶσσα εἶναι ὑπόθεση τῶν ὁμιλητῶν της, ποὺ δὲν εἶναι μιὰ φανταστικὴ κοινότητα. Ἡ ἐπαναχρησιμοποίηση λέξεων καὶ ἐκφράσεων γιὰ τὸν "ἐμπλουτισμὸ" τῆς γλώσσας, δὲν ἀπαγορεύεται, ἐδῶ καὶ καιρό. Οἱ ἐπιρροὲς ἀπὸ τὴν κρατικὴ γλῶσσα (δὲν νομίζω νὰ ὑπάρχει πρότυπο) ὑπάρχουν, καὶ λοιπόν;

Η εξουσία όχι η κοινότητα είναι αυτή που έρχεται και σου ορίζει ότι τα αγγλικά των αφροαμερικανών είναι απλοϊκά και λάθος ενώ στην πραγματικότητα έχουν πιο περίπλοκη γραμματική από τα πρότυπα αγγλικά (όντως ισχύει αυτό άμα δεν το ήξερες). Η εξουσία όχι η κοινότητα είναι αυτή που έρχεται και παράγει τον κάθε ποταπό Μπαμπινιώτη (που ως γλωσσολόγος δεν αξίζει και πολλά) που αξιοί να μάθει τον κοσμάκη πως να μιλάει σωστά. Η εξουσία όχι η κοινότητα είναι αυτή που στήνει την κάθε Académie Française.

Ἂς ποῦμε ὅτι συμφωνῶ, σὲ τί ἀλλάζει τὸν ἰσχυρισμό μου;

Ἡ περιπλοκότητα τῶν ἀνθρώπινων σχέσεων, μέσῳ τῆς συνομιλίας στὴν ἑκάστοτε κοινὴ γλῶσσα, ἀντικατοπτρίζει τὴν πολυπλοκότητα της. Σὲ αὐτὴ συμπεριλαμβάνω καὶ τὶς σχέσεις ἐξουσίας καὶ ὑποτελοῦς, δεδομένου ὅτι ἀποτελοῦνται ἀπὸ ἀνθρώπους.

Ἐξ ἀνάγκης γιὰ τὴ μελέτη τῶν ἀνθρώπινων σχέσεων θὰ καταφύγουμε στὴν δομικὴ ἀνάλυση τῆς γλώσσας. Ἀλλὰ ὅτι εἶναι ἡ δομὴ τῆς γλώσσας ποὺ προσδιορίζει τὶς ἀνθρώπινες σχέσεις (καὶ τὶς σχέσεις ἐξουσίας μαζὶ) ἀποκλείεται.

Εἰδικότερα, ἡ ἐπιβεβλημένη γλῶσσα τῆς ἐξουσίας προσδιορίζεται ἀπὸ τὴ σχέση τῆς ἴδιας τῆς ἐξουσίας μὲ τὸν ἐξουσιαζόμενο. Εἶναι ξεκάθαρο γιὰ μένα.

Η γλώσσα Εσπεράντο είναι ενα εργαλείο αμφισβήτησης της εξουσίας στο γλωσσικό μέτωπο και διάρρηξης του εθνογλωσσικού φράχτη. Όποιος θέλει να σου επιβάλει εξουσία θέλει πάντοτε να σου επιβάλει και τον τρόπο ομιλίας του. Οι εσπεραντιστές ενοχλούσαν αυτά τα πλάνα και γι αυτό διώκονταν συστηματικά από κάθε καθεστώς με έντονα αυταρχικά αντανακλαστικά. Εννοείται ότι μια αναρχική γλώσσα (και η Εσπεράντο δεν είναι η μόνη λειτουργική αναρχική γλώσσα, υπάρχει και η Kah που είναι ίσως ακόμα καλύτερη από άποψη ουδετερότητας) από μόνη της δεν μπορεί να καταργήσει την ταξική κοινωνία αλλά είναι χρήσιμη ως εργαλείο υπονόμευσης και γλωσσικής ανταρσίας.

Ἡ δομή της Ἐσπεράντο δὲν προεξοφλεῖ καμία "ἀναρχικότητα". Ἀναρχικοὶ ἦταν οἱ ἄνθρωποι ποὺ ἤθελαν νὰ ἀντιδράσουν μὲ αὐτὴ τὴ γλῶσσα ἀπέναντι στὴν τυραννία τῆς ἐξουσίας τους.

Εσείς οι φίλοι της εξουσίας πιστεύετε ότι ο γλωσσικός πλούτος καλλιεργείται μέσω μαζικών θεσμών όπως η εκπαίδευση σε εθνικό επίπεδο. Εμείς οι αναρχικοί το απορρίπτουμε αυτό διαρρήδην. Πιστεύουμε ότι για να υπάρξει πραγματική άνθιση του εκφραστικού πλούτου και της γλωσσικής μόρφωσης πρέπει να πέσουν όλα τα ταξικά μαντριά για να εκραγούν οι τοπολαλιές, πρέπει να πέσουν τα εθνικά σύνορα και να εισέλθουν ελεύθερα νέες γλώσσες. Τότε μόνο θα πλουτύνει γλωσσικά ο πλανήτης όταν καταργηθεί η ταξική κοινωνία για να ξαναγίνει ο γλωσσικός χάρτης σαν την Αμερική προ του 1492 ή σαν την σημερινή Παπούα.

Ὅλα αὐτὰ τί σχέση ἔχουν μὲ τὴν δομὴ μιᾶς γλώσσας;

Ο σκοπός του αναρχικού λοιπόν δεν είναι να υιοθετήσουν όλοι οι λαοί μια γλώσσα και να ομογενοποιηθούν. Η εξουσία είναι αυτή που πασχίζει να ομογενοποιήσει. Εμείς ζητάμε ακριβώς το αντίθετο: να σπάσει η εξουσία των λίγων στείρων εθνικών γλωσσών για να μπορέσουν οι γλώσσες να πολλαπλασιαστούν ελεύθερα: να γίνει ο πλανήτης μια απέραντη και άγρια προκολομβιανή Αμερική. Οι αναρχικές γλώσσες όπως τα Εσπεράντο είναι απλώς ένα από τα πολλά εξουσιοϋπονομευτικά όπλα για να ανακύψει ο κόσμος που πραγματικά θέλουμε.

Δεν θέλουν μία γλῶσσα, ἀλλὰ μὲ μία γλῶσσα θὰ γίνει αὐτὸ ποὺ θέλουν... ἐγὼ μήπως ὀφείλω νὰ τοποθετηθῶ σὲ αὐτὸ τώρα;

Τὰ πράγματα εἶναι ἁπλά: Ἀναρχικὴ γλῶσσα δὲν ὑπάρχει, ὑπάρχουν ἀναρχικοὶ ἄνθρωποι ποὺ μιλοῦν τὶς γλῶσσες ποὺ ἔμαθαν. Ἅμα τώρα επιβάλλεται στοὺς ἀναρχικοὺς νὰ μιλοῦν καὶ τὴν Ἐσπεράντο, ε ἂς πράξουν κατὰ τὴν "ἀναρχία" τους. Ὅσο φίλος τῆς ἐξουσίας κι ἂν εἶμαι, τέτοια ἐλευθερία δὲν ἐπιθυμῶ νὰ τὴ στερήσω!

Ἐν κατακλεῖδι, κήρυγμα μοῦ κάνεις, δὲν φαίνεται νὰ σὲ ἐνδιαφέρει τὶ σοῦ ἔχω γράψει. Πολὺ χρόνο ἔχασα, μακάρι νὰ βγῶ ψεύτης.

Θάλασσα παρανόησεων και συγχύσεων. Μην το παίρνεις προσωπικά. Είναι απολύτως φυσιολογικό ένα φιλικά διακείμενο απέναντι στην εξουσία αντικείμενο να μην μπορεί να συνεννοηθεί καθόλου με ένα εχθρικά διακείμενο απέναντι στην εξουσία υποκείμενο. Δεν συγκρίνεται ένα χρυσόψαρο εγκλωβισμένο μέσα στην γυάλα με έναν καρχαρία. Δεν συγκρίνεται ο υποτακτικός Κινέζος και Πέρσης με τον ελεύθερο Μογγόλο που τους εξόντωνε ανά εκατομμύρια. Δεν συγκρίνεται μια γενετικά εξαχρειωμένη αγελάδα Holstein σε μια κτηνοτροφική μονάδα με ένα στιβαρό βιζόν στα δάση της Πολωνίας.

1. Η γλώσσα είναι ένας τομέας ανθρώπινης δραστηριότητας που ρυθμίζει την αλληλοσυννενόηση μεταξύ ανθρώπων που έρχονται σε τακτική επαφή.

2. Σε κάθε τομέα ανθρώπινης δραστηριότητας μηδενός εξαιρουμένου η καθεστημένη εξουσία έχει προνομιακή θέση στη διαμόρφωσή της και τον χαρακτήρα της.

3. Επομένως η εξουσία έχει πολύ πιο μεγάλη δύναμη από τον 'λαό' στο να διαμορφώνει τον χαρακτήρα της γλώσσας των υποτελών της.

4. Η εξουσία είναι αυτή που έχει διαμορφώσει μια κατάσταση όπου πρέπει να γράφουμε το /i/ με πολλούς διαφορετικούς τρόπους που δεν προσφέρονται. Η εξουσία είναι που έχει διαμορφώσει συνθήκες τέτοιες ώστε κάποια προφορά να θεωρείται 'βλάχικη' και άλλη προφορά να θεωρείται 'κανονική'. Η εξουσία είναι αυτή που έχει διαμορφώσει μια κατάσταση όπου η καθομιλουμένη γλώσσα που μιλάμε έχει μπολιάσει με νεκρούς όρους από την καθαρεύουσα και έχει αφυδατωθεί εκφραστικά. Τα 'κακά ελληνικά' που όλοι οικτίρουν και που παρατηρούνται ακόμα και σε πολιτικούς και δημοσιογράφους δεν είναι αποτέλεσμα κακής η ελλιπούς γλωσσικής εκπαίδευσης όπως κατά ψευδή συνείδηση πιστεύεται αλλά το φυσιολογικό και αναμενόμενο αποτέλεσμα όταν ένας νους ούτως ή άλλως υποτακτικός και εθισμένος να λειτουργεί σε βραδύτατους ρυθμούς γαλουχείται γλωσσικά με την κρατική εκπαίδευση και την στείρα πρότυπο γλώσσα της εξουσίας.

4. Η γλώσσα του ελληνικού κράτους λέγεται Standard Modern Greek. Η λέξη 'πρότυπος' μεταφράζει τον όρο standard. Αυτή η γλώσσα είναι τεχνητό δημιούργημα του ελληνικού κράτους. Δεν είναι δημιούργημα του ελληνικού λαού ή κάποιας συγκεκριμένης ελληνικής κοινότητας. Προφανώς τα πρότυπα ελληνικά βασίζονται σε υλικά των τοπολιαλιών που μιλούσαν οι Έλληνες του κοντινού ή μακρινού παρελθόντος. Όμως δεν είναι καθόλου το ίδιο πράγμα με αυτές ούτε πρόκειται για μία τάχα φυσική εξέλιξή τους όπως κατά ψευδή συνείδηση πιστεύεται.

Για να το θέσω αλλιώς: οι πρότυπες γλώσσες των κρατών είναι για τις γλώσσες των αληθινών κοινοτήτων ότι είναι το junk food για το φαγητό. Το junk food δεν είναι φυσική εξέλιξη του φαγητού αλλά αγοραία παρεκτροπή του υγιούς φαγητού. Τουλάχιστον τα μισά φαγώσιμα υλικά που πουλιούνται στα ράφια των super market βασίζονται μεν σε αγνά υλικά αλλά όταν αυτά τα υλικά μπήκαν μέσα σε μηχανές και αναμείχθηκαν με ένα κάρο χημικά έλαβαν πλέον αυτήν την τεχνητή, φτωχή και θρεπτικά εξαχρειωμένη μορφή που λέμε junk food, ultra-processed food ή αυτό που ο Michael Pollan ονομάζει ακόμα καλύτερα edible foodlike substances. To junk food υπάρχει για έναν συγκεκριμένο ιδιοτελή λόγο: να βγάζουν εύκολα κέρδη οι εταιρίες τροφίμων θυσιάζοντας την υγεία των μαζών. Η πρότυπη γλώσσα της κρατικής εξουσίας υπάρχει κι αυτή για έναν συγκεκριμένο ιδιοτελή λόγο: να εθίσει τους υποτελείς της στο να ακούν την δική της φωνή προκειμένου να είναι σε θέση να τους ασκεί επιρροή κατ' αποκλειστικότητα. Αυτός είναι ο λόγος που κάθε κράτος πασχίζει να εξαλείψει τις τοπολαλιές. Επιπλέον, όπως το junk food καταστρέφει την υγεία έτσι και η τεχνητή γλώσσα αποδεδειγμένα στειρώνει τον νου και την δημιουργικότητα. Για ποιό λόγο οι Βυζαντινοί δεν παρήγαγαν σχεδόν τίποτε στον τομέα της λογοτεχνίας; Επειδή ήταν ιδεολογικά προσκολλημένοι στην νεκρή και αποστεωμένη γλώσσα της αρχαίας γραμματείας.

5. Όπως σου είπα αλλά δεν θέλησες να επεξεργαστείς στον σημερινό κόσμο δεν υπάρχουν αληθινές ανθρώπινες κοινότητες και επομένως είναι κενός λόγος να μιλάς για ανθρώπινες κοινότητες που επηρεάζουν την γλώσσα. Η ανθρωπότητα εν έτει 2024 χωρίζεται σε έθνη κράτη. Τα έθνη κράτη δεν είναι αληθινές 'ανθρώπινες κοινότητες', είναι de facto χωάνες ομογενοποίησης κατακερματισμένες σε άτομα και μαζικές οργανώσεις. Πραγματικές κοινότητες υπάρχουν εκεί που υπάρχει πραγματική κοινωνική αλληλεξάρτηση. Όμως οι άνθρωποι δεν εξαρτώνται από τους συνανθρώπους τους για την ατομική επιβίωσή τους και γι αυτό ευδοκιμούν κάθε λογής αντικοινωνικές και σχιζοειδείς συμπεριφορές. Οι άνθρωποι βασίζονται για την ατομική επιβίωσή τους σε αυτό που οι ακροδεξιοί κατά ψευδή συνείδηση αποκαλούν 'νέα τάξη πραγμάτων' δηλαδή στις παγκόσμιες καπιταλιστικές αγορές και τους μαζικούς κρατικούς θεσμούς. Σε κάθε έθνος κράτος υπάρχει μια τεχνητή πρότυπος γλώσσα που πασχίζει με άμεσους ή μουλωχτούς τρόπους να εξαλείψει όλες τις άλλες εντός της επικράτειάς του.

6. Η τεχνητή γλώσσα της εξουσίας ποτέ δεν είναι η ίδια με μια φυσική δηλαδή αναρχική γλώσσα. Η γλώσσα της εξουσίας τείνει ξεκάθαρα να είναι αυτό που αγγλιστί λέμε inefficient. Είναι πιο περίπλοκη, έχει περισσότερους κανόνες, περισσότερες εξαιρέσεις στους κανόνες, περισσότερους αναχρονισμούς, και προωθεί έναν τρόπο σκέψης τόσο αφαιρετικό και νεφελώδη που καταλήγει συγκεχυμένος, στείρος και σκοταδιστικός (σαν αυτόν με τον οποίο γράφεις εσύ ή η ΓΑΛΗ για παράδειγμα), δηλαδή κάνει τους ανθρώπους έξυπνους ηλίθιους. Όλα αυτά που γράφω σε αυτήν την παράγραφο μπορεί να τα προσυπογράψει πολύ εύκολα όποιος έχει μελετήσει την ιστορία της επίσημης οθωμανικής γλώσσας καθώς και τις κωμικοτραγικές περιπέτειες της νέας επίσημης γλώσσας του νεοσυσταθέντος τουρκικού κράτους.

viewtopic.php?f=10&t=54568

Ο αρχαίος Έλληνας σοφιστής όταν έγραφε τα ακόλουθα είχε καταλάβει καλά αυτό που μάταια σου εξηγω: ότι δηλαδή η πρότυπος κρατική γλώσσα είναι ευτελές μίμημα γλώσσας και όχι έμψυχος, ζωντανός λόγος. Σε μαρξιστικούς όρους η πρότυπος γλώσσα είναι entfremdete Sprache/alienated language

Ἡγοῦμαι δ’ οὐδὲ λόγους δίκαιον εἶναι καλεῖσθαι τοὺς γεγραμμένους, ἀλλ’ ὥσπερ εἴδωλα καὶ σχήματα καὶ
μιμήματα λόγων, τὴν αὐτὴν περὶ αὐτῶν εἰκότως ἂν δόξαν ἔχοιμεν, ἥνπερ καὶ περὶ τῶν χαλκῶν ἀνδριάντων καὶ λιθίνων ἀγαλμάτων καὶ γεγραμμένων ζῴων. Ὥσπερ γὰρ ταῦτα μιμήματα τῶν ἀληθινῶν σωμάτων ἐστί, καὶ χρῆσιν οὐδεμίαν τῷ τῶν ἀνθρώπων βίῳ παραδίδωσι, τὸν αὐτὸν τρόπον ὁ γεγραμμένος λόγος ἐκ βιβλίου μὲν θεωρούμενος ἔχει τινὰς ἐκπλήξεις, ἐπὶ δὲ τῶν καιρῶν ἀκίνητος ὢν οὐδεμίαν ὠφέλειαν τοῖς κεκτημένοις παραδίδωσιν.

Ἀλλ’ ὥσπερ ἀνδριάντων καλῶν ἀληθινὰ σώματα πολὺ χείρους τὰς εὐπρεπείας ἔχοντα πολλαπλασίους ἐπὶ τῶν ἔργων τὰς ὠφελείας παραδίδωσιν, οὕτω καὶ λόγος ὁ λεγόμενος ἔμψυχός ἐστι καὶ ζῇ καὶ τοῖς πράγμασιν ἕπεται, ὁ δὲ γεγραμμένος εἰκόνι λόγου τὴν φύσιν ὁμοίαν ἔχων ἁπάσης ἐνεργείας ἄμοιρος καθέστηκεν.

7. Υπάρχουν αναρχικές γλώσσες με δύο έννοιες.

Πρώτον, αναρχική/φυσική γλώσσα είναι κάθε γλώσσα η οποία δεν αποτελεί εργαλείο κάποιου οργανωμένου θεσμού εξουσίας και άρα αυτορυθμίζεται. Αναρχικές γλώσσες μιλούσαν όλοι οι άνθρωποι που μεγάλωσαν σε συνθήκες όπου η εξουσία είτε δεν υπήρχε είτε αδυνατούσε να παίζει σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση της γλωσσικής τους εκπαίδευσης. Ο Κωλοκοτρώνης για παράδειγμα μιλούσε μια ποικιλία της ελληνικής που δεν είχε μολυνθεί ιδιαίτερα από την τεχνητή γλώσσα του παπαδαριού της Πύλης.

Δεύτερον, αναρχική/αντιεξουσιαστική γλώσσα είναι κάθε γλώσσα που χρησιμοποιείται συνειδητά για αντιεξουσιαστικούς σκοπούς. Αυτό που λέμε αργκό εμπίπτει στο φάσμα του γλωσσικού αναρχισμού. Ο δημιουργός της Εσπεράντο δεν είχε ο ίδιος επαναστατική στόφα (οι Εβραίοι ανήκουν άλλωστε στους λαούς που δεν είναι ικανοί για επαναστάσεις) όμως η διάδοση της γλώσσας δεν οφείλεται σε φιλάνθρωπα ανθρωπάκια σαν τον Zamenhof αλλά σε μεταγενέστερες γενιές που ήθελαν να ορθώσουν πνεύμα ανταρσίας απέναντι στις πρότυπες εθνικές γλώσσες που προωθούν ο εθνικισμός και τα έθνη κράτη. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που οι πιο ενθουσιώδεις εσπεραντιστές υπήρξαν μέλη βίαιων αναρχικών κινημάτων.

Άλλωστε η λέξη αναρχικός σημαίνει αντιεξουσιαστικός ή μη επιδεχόμενος εξουσία. Δεν σημαίνει χαοτικός, απροσδιόριστος ή ακανόνιστος. Θυμίζω ότι η λέξη αναρχία ετυμολογείται από την λέξη 'αρχή' η οποία στα αρχαία είχε την σημασία 'εξουσία' που σήμερα ανακλάται στον καθαρευουσιάνικο όρο 'οι αρχές' για τους αστυνομικούς και δικαστικούς λειτουργούς που οι αναρχικοί εύστοχα αποκαλούν 'πόρνες συνειδήσεως'.

Η πρόθεση των Εσπεράντο είναι ξεκάθαρα αντιεξουσιαστική. Θέλει να πλήξει πρωτευόντως τα δικαιώματα όλων όσοι θέλουν να ασκούν γλωσσικό σωβινισμό και ιμπεριαλισμό και δευτερευόντως τα δικαιώματα όλων όσοι αντλούν κοινωνικά και οικονομικά προνόμια από την γνώση προτύπων γλωσσών όπως οι κοπρίτες φιλόλογοι, οι ψευδοεπιστήμονες γλωσσολόγοι τύπου Μπαμπινιώτη και οι μεταφραστές. Το ότι είναι αντιεξουσιαστική αποδεικνύεται εμμέσως πλην σαφώς τόσο από τις αντιδράσεις ακροδεξιών και ακροαριστερών αυταρχικών καθεστώντων που έθεσαν την γλώσσα και τους ομιλητές της υπό συστηματικό διωγμό όσο και από το γεγονός ότι η γλώσσα ποτέ δεν έπαψε να λοιδωρείται όσο καμία άλλη πάρα την κοινωνική ασημαντότητά της. Επιπλέον τα Εσπεράντο αν και έχουν 2 εκατομμύρια ομιλητές, ακόμα και φυσικούς ομιλητές, δεν έχουν καμία Académie française που μπορεί να κηρύξει το ορθό και το μη ορθό ούτε κάποιον επίδοξο προστάτη που μπορεί να τα διεκδικήσει ως αποκλειστικά δική του λαμπρή κληρονομιά αξιώνοντας ορισμένα κοινωνικά προνόμια σε αυτή την βάση. Τέτοιοι απατεώνες ευδοκιμούν ως γνωστόν στους πατριωτικούς χώρους και χάρη σε ορισμένους σαν εσένα που έχουν την ψυχικά άρρωστη ανάγκη να γράφουν με πνεύματα κάνουν και καριέρες.

8. Σκοπός των τεχνητών αναρχικών γλωσσών είναι γενικότερα η αντιεξουστική πρόθεση της αμφισβήτησης των δικαιωμάτων που ανέφερα προηγουμένως και ειδικότερα ο συντονισμός αναρχικής δράσης σε παγκόσμιο επίπεδο, η δημιουργία δικού μας πολιτισμικού φόρουμ και η απόκρυψη των επικοινωνιών μας από τρίτους. Δεν θέλουμε να ομογενοποιήσουμε τον κόσμο. Η εξουσία είναι αυτή που πάντοτε θέλει να ομογενοποιεί και να αποχρωματοποιεί. Εμείς θέλουμε αυτό που απεχθάνεται η εξουσία: θέλουμε ακραία ποικιλότητα και πολυμορφία σε κάθε επίπεδο: τόσο στο γλωσσικό όσο και στο οικολογικό, το πολιτικό, το φυλετικό, το διεμφυλικό, το σεξουαλικό/ερωτικό κτλ.

[Ανίκητος]

Ἐπιβεβαιώνεται ὅτι τὸ μόνο ποὺ σ' ἀπασχολεῖ εἶναι τὸ κήρυγμα. Πᾶρε το καὶ προσωπικά, ἀρχομανὴς εἶσαι μὲ φερετζὲ τὴν ἀναρχική σου ρητορική...

[Ανίκητος]

Θάλασσα παρανόησεων και συγχύσεων. Μην το παίρνεις προσωπικά. Είναι απολύτως φυσιολογικό ένα φιλικά διακείμενο απέναντι στην εξουσία αντικείμενο να μην μπορεί να συνεννοηθεί καθόλου με ένα εχθρικά διακείμενο απέναντι στην εξουσία υποκείμενο.
Δεν συγκρίνεται ένα χρυσόψαρο εγκλωβισμένο μέσα στην γυάλα με έναν καρχαρία. Δεν συγκρίνεται ο υποτακτικός Κινέζος και Πέρσης με τον ελεύθερο Μογγόλο που τους εξόντωνε ανά εκατομμύρια. Δεν συγκρίνεται μια γενετικά εξαχρειωμένη αγελάδα Holstein σε μια κτηνοτροφική μονάδα με ένα στιβαρό βιζόν στα δάση της Πολωνίας.

Μὴ μοῦ συγχίζεσαι, θὰ βρεις ἀνθρώπους ὑποτελεῖς στὴν δική σου ἐξουσία ποὺ λαχταρᾶς ἔναντι τῶν ἄλλων. Δὲν κρύβεις τὴ ζήλεια σου γιὰ τὴν "ἐλευθερία" νὰ ἐξοντώνεις ἀνθρώπους, σὰν τοὺς Μογγόλους.

1. Η γλώσσα είναι ένας τομέας ανθρώπινης δραστηριότητας που ρυθμίζει την αλληλοσυννενόηση μεταξύ ανθρώπων που έρχονται σε τακτική επαφή.

Σιγὰ μὴν εἶναι καὶ ὁ δημόσιος τομέας!

Ἐγὼ θὰ προτιμοῦσα μιὰ περιγραφὴ ὅπως, γλώσσα εἶναι μιὰ πραγμάτωση τῆς ἔλλογης ὀντότητας τοῦ ἀνθρώπου στὴν συνεχῆ του προσπάθεια νὰ ἐπικοινωνήσει μὲ τοὺς ὁμοειδεῖς του.

Καὶ τὸ ChatGPT ξέρει ὅλες τὶς γλῶσσες, ἀλλὰ δὲν ἐπικοινωνεῖ. Νά 'ταν μόνο τὸ ChatGPT βέβαια...

2. Σε κάθε τομέα ανθρώπινης δραστηριότητας μηδενός εξαιρουμένου η καθεστημένη εξουσία έχει προνομιακή θέση στη διαμόρφωσή της και τον χαρακτήρα της.
Η "θέση" της κατεστημένης εξουσίας, αναφέρεται σε κάτι στατικό, οπότε όσο προνομιακή και να 'ναι, η γλώσσα δεν επηρεάζεται από τη θέση. Τη γλώσσα επηρεάζει η δύναμη δηλαδή οι πράξεις και όχι η θέση της κατεστημένης εξουσίας

3. Επομένως η εξουσία έχει πολύ πιο μεγάλη δύναμη από τον 'λαό' στο να διαμορφώνει τον χαρακτήρα της γλώσσας των υποτελών της.

Ναὶ καὶ ὄχι. Ἡ "θέση" τῆς κατεστημένης ἐξουσίας, ἀναφέρεται σὲ κάτι στατικό, ὁπότε ὅσο προνομιακὴ καὶ νά 'ναι, ἡ γλῶσσα δὲν ἐπηρεάζεται ἀπὸ τὴ θέση. Τὴ γλῶσσα ἐπηρεάζει ἡ δύναμη δηλαδὴ οἱ πράξεις καὶ ὄχι ἡ θέση τῆς κατεστημένης ἐξουσίας.

(Τί εἶναι ὁ "χαρακτῆρας" τῆς γλώσσας; Ὑπάρχουν γλῶσσες ὀξύθυμες καὶ γελαστές, ὅπως ὑπάρχουν ὀξύθυμοι καὶ γελαστοὶ χαρακτῆρες;)

4. Η εξουσία είναι αυτή που έχει διαμορφώσει μια κατάσταση όπου πρέπει να γράφουμε το /i/ με πολλούς διαφορετικούς τρόπους που δεν προσφέρονται. Η εξουσία είναι που έχει διαμορφώσει συνθήκες τέτοιες ώστε κάποια προφορά να θεωρείται 'βλάχικη' και άλλη προφορά να θεωρείται 'κανονική'.

Ἡ ἐξουσία ἐργαλειοποιεῖ αὐτὰ ποὺ ἔχουν τὰ ἄτομα μέσα τους, πὲς τὰ ψυχολογικὰ συμπλέγματα καὶ κόμπλεξ κατωτερότητας.

Ἂν μπορεῖς νὰ συνεννοηθεῖς μὲ τὰ "βλάχικα", τί πρόβλημα ὑπάρχει; Ἐπειδὴ ντρέπονται κάποιοι γιὰ τὴ βλαχιά τους καὶ θέλουν νὰ φλερτάρουν τὴν ἐξουσία ποὺ μιλάει τὰ δικά της "βλάχικα" ποὺ ἀποκαλεῖ καθαρεύουσα ἢ μόντερν στάνταρ; Ὅποιος ντρέπεται, κακὰ πορεύεται.

Οι συμβάσεις στὴ χρήση τῆς γλώσσας εἶναι ἐκεῖνες ποὺ ὑπαγορεύονται ἀπὸ αὐθεντίες, τὶς ὁποῖες ὑποστηρίζει ἡ ἑκάστοτε ἐξουσία. Ὅμως, γιὰ νὰ ὑπενθυμίσω τὸν ἰσχυρισμό μου, ἡ συμπεριφορὰ ποὺ εὐνοεῖ καὶ ἐπιβάλει ἡ ἐξουσία ὁδηγεῖ στὴν ὑπαγόρευση τῶν συμβάσεων χρήσης τῆς γλώσσας. Ὄχι τὸ ἀνάποδο.

Πρῶτα ὁ "βλάχος" θὰ ἐπιδιώξει νὰ ξεβλαχέψει γιὰ νά 'ναι ἀρεστὸς στὴν ἐξουσία καὶ κατόπιν θὰ μιλάει προσεκτικὰ μὴν τοῦ ξεφύγουν τὰ "βλάχικα".

Η εξουσία είναι αυτή που έχει διαμορφώσει μια κατάσταση όπου η καθομιλουμένη γλώσσα που μιλάμε έχει μπολιάσει με νεκρούς όρους από την καθαρεύουσα και έχει αφυδατωθεί εκφραστικά. Τα 'κακά ελληνικά' που όλοι οικτίρουν και που παρατηρούνται ακόμα και σε πολιτικούς και δημοσιογράφους δεν είναι αποτέλεσμα κακής η ελλιπούς γλωσσικής εκπαίδευσης όπως κατά ψευδή συνείδηση πιστεύεται αλλά το φυσιολογικό και αναμενόμενο αποτέλεσμα όταν ένας νους ούτως ή άλλως υποτακτικός και εθισμένος να λειτουργεί σε βραδύτατους ρυθμούς γαλουχείται γλωσσικά με την κρατική εκπαίδευση και την στείρα πρότυπο γλώσσα της εξουσίας.

Ἡ πορεία τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας καλύπτει χιλιετίες καὶ τὸ κουτσομπολιὸ γιὰ τὴν ἀφεντιά της πάει κι ἔρχεται... δὲν γίνεσαι πολὺ διαφορετικὸς ἀπὸ θαμῶνα πρωϊνάδικου, ποὺ ἔμαθε ὅ,τι ξέρει ἀπὸ τὸ κουτσομπολιό.

Ἡ "φτώχια" κι ὁ "πλοῦτος" εἶναι φιλολογικὲς ἔννοιες καὶ ὄχι κοινωνικὰ ἢ ἄλλα τινὰ φαινόμενα. Ἡ ἱκανότητα τοῦ καθενὸς νὰ μεταχειρίζεται τὴν γλῶσσα του γιὰ νὰ ἐκφραστεῖ καλύτερα συμβάλλει στὸν πλοῦτο καὶ ὅσοι βαριοῦνται νὰ ἐκφραστοῦν κι εἶναι πρόχειροι καὶ κλισὲ στὴ διάνοια, συμβάλλουν στὴ φτώχια τῆς γλώσσας.

"Κακὰ ἑλληνικὰ" ἔχουν χαρακτηριστεῖ πολλὰ καὶ διαφορετικὰ πράγματα ἀνὰ τοὺς αἰῶνες. Ἴσως ἦταν κάποιος τρόπος ὥστε οἱ αὐθεντίες νὰ μπορέσουν νὰ φᾶνε ψωμάκι ἀπὸ τὴν ἐξουσία.

Ὑπάρχει ὅμως ἡ ἀγραμματοσύνη ποὺ εἶναι ἀσυνεννοησία - ἀνικανότητα τοῦ ὁμιλοῦντα (ποὺ μπορεῖ καὶ νὰ ἐπαγγέλεται τὸν δημοσιογράφο) νὰ ἐπικοινωνήσει - καὶ ἐν τέλει ἀντικοινωνικὴ συμπεριφορά, ἂν καὶ εἶναι κούφιο νὰ μιλῶ γιὰ ἀντικοινωνικότητα σὲ σένα ποὺ δηλώνεις ντεμὲκ ἀναρχικός. Ἀρκετοὶ ἔξυπνοι ὁμιλητὲς τῆς Ἑλληνικῆς τὸ ἔχουν διακρίνει καλύτερα μὲ γραπτά τους σὲ "κακὰ ἑλληνικά".

4. Η γλώσσα του ελληνικού κράτους λέγεται Standard Modern Greek. Η λέξη 'πρότυπος' μεταφράζει τον όρο standard. Αυτή η γλώσσα είναι τεχνητό δημιούργημα του ελληνικού κράτους. Δεν είναι δημιούργημα του ελληνικού λαού ή κάποιας συγκεκριμένης ελληνικής κοινότητας. Προφανώς τα πρότυπα ελληνικά βασίζονται σε υλικά των τοπολιαλιών που μιλούσαν οι Έλληνες του κοντινού ή μακρινού παρελθόντος. Όμως δεν είναι καθόλου το ίδιο πράγμα με αυτές ούτε πρόκειται για μία τάχα φυσική εξέλιξή τους όπως κατά ψευδή συνείδηση πιστεύεται.

Ἡ φυσικότητα τῆς γλώσσας ἐναπόκειται στὴ κοινωνικὴ ἀνάγκη γιὰ συνεννόηση τῆς κοινότητας τῶν ὁμιλητῶν της καὶ ἄρα ὁ τρόπος χρήσης ἐξελίσσεται μὲ φυσικὸ τρόπο μὲ τὶς μεταβολὲς τῶν ἀναγκῶν συνεννόησης. Ἱστορία χονδρικὰ ξέρουμε: Ἡ συνύπαρξη τῶν ποικίλων ἑλληνόφωνων ἰδιωμάτων στὰ ἀστικὰ κέντρα, τὸ κρατικὸ σχολεῖο, ἡ ἐξάπλωση τῶν μέσων κλπ. ἔφεραν μιὰ φυσιολογικὴ γλωσσικὴ σύγκλιση σὲ κάποιους τρόπους ὁμιλίας. Οἱ κοινωνικὲς ἐξελίξεις ποὺ ὁδήγησαν στὴ σύγκλιση δὲν ἐπιδέχονται χαρακτηρισμὸ "φυσιολογικότητας".

Τὸ "τεχνητὸ" στὴ γλῶσσα ἀποδίδεται ὅταν κάποια αὐθεντία προσπαθεῖ (καὶ μὲ τὸ χέρι τῆς ἐξουσίας ἂν μπορεῖ) νὰ καθιερώσει ἐκφράσεις ποὺ δὲν ἀποδέχονται οἱ ὑπόλοιποι ὁμιλητὲς στὴ γλῶσσα τους.

Ἡ Ἐσπεράντο εἶναι τεχνητὴ καὶ μάλιστα μὲ μιὰ εὐελιξία σκηνοθετημένη ποὺ τὴν καθιστᾶ ἐντελῶς μονοκαλλιέργεια.

Για να το θέσω αλλιώς: οι πρότυπες γλώσσες των κρατών είναι για τις γλώσσες των αληθινών κοινοτήτων ότι είναι το junk food για το φαγητό. Το junk food δεν είναι φυσική εξέλιξη του φαγητού αλλά αγοραία παρεκτροπή του υγιούς φαγητού. Τουλάχιστον τα μισά φαγώσιμα υλικά που πουλιούνται στα ράφια των super market βασίζονται μεν σε αγνά υλικά αλλά όταν αυτά τα υλικά μπήκαν μέσα σε μηχανές και αναμείχθηκαν με ένα κάρο χημικά έλαβαν πλέον αυτήν την τεχνητή, φτωχή και θρεπτικά εξαχρειωμένη μορφή που λέμε junk food, ultra-processed food ή αυτό που ο Michael Pollan ονομάζει ακόμα καλύτερα edible foodlike substances. To junk food υπάρχει για έναν συγκεκριμένο ιδιοτελή λόγο: να βγάζουν εύκολα κέρδη οι εταιρίες τροφίμων θυσιάζοντας την υγεία των μαζών. Η πρότυπη γλώσσα της κρατικής εξουσίας υπάρχει κι αυτή για έναν συγκεκριμένο ιδιοτελή λόγο: να εθίσει τους υποτελείς της στο να ακούν την δική της φωνή προκειμένου να είναι σε θέση να τους ασκεί επιρροή κατ' αποκλειστικότητα. Αυτός είναι ο λόγος που κάθε κράτος πασχίζει να εξαλείψει τις τοπολαλιές. Επιπλέον, όπως το junk food καταστρέφει την υγεία έτσι και η τεχνητή γλώσσα αποδεδειγμένα στειρώνει τον νου και την δημιουργικότητα.

Ἡ μεταφορὰ εἶναι ἀπελπιστικὰ ἀποτυχημένη (σιγὰ μὴν ξεκινήσουμε καὶ γλωσσικὴ δίαιτα keto).

Ὅπως καὶ ἡ ἀντίληψη τοῦ γλωσσικοῦ ἐθισμοῦ. Λὲς καὶ τὰ παιδιὰ μαθαίνουν τὶς γλῶσσες τῶν γονιῶν καὶ τῶν συμμαθητῶν τους ἀπὸ ἐθισμό!

Για ποιό λόγο οι Βυζαντινοί δεν παρήγαγαν σχεδόν τίποτε στον τομέα της λογοτεχνίας; Επειδή ήταν ιδεολογικά προσκολλημένοι στην νεκρή και αποστεωμένη γλώσσα της αρχαίας γραμματείας.

Ἄ, δὲν ἔφταιγε δηλαδὴ ἡ θρησκευτικὴ προσήλωσή τους, ἀλλὰ ἡ γλωσσική;

Τὸ τί συναρπαστικὲς ἱστορίες μοιράζονταν οἱ ἑλληνόφωνοι τοῦ Βυζαντίου δὲν τὸ ξέρουμε καὶ δὲν μποροῦμε νὰ τὸ ξέρουμε, γιατί πέθαναν χωρὶς νὰ ἀφήσουν γραπτὰ κείμενα. Τὸ ἐνδιαφέρον γιὰ τὸ γράψιμο ἦταν περιορισμένο σὲ μιὰ ἄρχουσα τάξη.

Ἑπομένως ἡ λογοτεχνία τοῦ Βυζαντίου, θὰ ἦταν τῆς ἐξουσίας, ἡ ὁποία δὲν ἐνδιαφερόταν νὰ ἐπιβάλλει τὴν γλωσσική της ἄποψη στοὺς λοιποὺς ἑλληνόφωνους. Καὶ ὅπως παραδέχεσαι, ἡ γλωσσικὴ ποικιλία τους ἐμπλουτίστηκε σὲ ἐκεῖνα τὰ χρόνια.

Ὁ ἰσχυρισμὸς ὅτι οἱ Βυζαντινοὶ δὲν παρήγαγαν λογοτεχνία εἶναι ἄδικος καὶ βαθιὰ ἀναχρονιστικός, ἐνδεικτικὸς τῆς ρηχότητάς σου.

5. Όπως σου είπα αλλά δεν θέλησες να επεξεργαστείς στον σημερινό κόσμο δεν υπάρχουν αληθινές ανθρώπινες κοινότητες και επομένως είναι κενός λόγος να μιλάς για ανθρώπινες κοινότητες που επηρεάζουν την γλώσσα. Η ανθρωπότητα εν έτει 2024 χωρίζεται σε έθνη κράτη. Τα έθνη κράτη δεν είναι αληθινές 'ανθρώπινες κοινότητες', είναι de facto χωάνες ομογενοποίησης κατακερματισμένες σε άτομα και μαζικές οργανώσεις. Πραγματικές κοινότητες υπάρχουν εκεί που υπάρχει πραγματική κοινωνική αλληλεξάρτηση. Όμως οι άνθρωποι δεν εξαρτώνται από τους συνανθρώπους τους για την ατομική επιβίωσή τους και γι αυτό ευδοκιμούν κάθε λογής αντικοινωνικές και σχιζοειδείς συμπεριφορές. Οι άνθρωποι βασίζονται για την ατομική επιβίωσή τους σε αυτό που οι ακροδεξιοί κατά ψευδή συνείδηση αποκαλούν 'νέα τάξη πραγμάτων' δηλαδή στις παγκόσμιες καπιταλιστικές αγορές και τους μαζικούς κρατικούς θεσμούς. Σε κάθε έθνος κράτος υπάρχει μια τεχνητή πρότυπος γλώσσα που πασχίζει με άμεσους ή μουλωχτούς τρόπους να εξαλείψει όλες τις άλλες εντός της επικράτειάς του.

Ἡ ἀποτυχημένη παρομοίωση τῆς γλώσσας μὲ καταναλωτικὸ προϊόν, ὅπως τὸ junk food προηγουμένως, συνεχίζεται καὶ ἐδῶ. Αὐτὴ σὲ καθιστᾶ ὅμως τραγικὰ ἀποτυχημένο στὴν κατανόηση τῆς δυναμικῆς τῆς γλώσσας καὶ τὶς πραγματικὲς σκοπιμότητες μιᾶς ἐξουσίας ποὺ αὐστηροποιεῖ τὴν προτυποποίηση τῆς γλώσσας καὶ ἐπιδιώκει τὴν ἐξάλειψη τῶν γλωσσικῶν παρεκκλίσεων.

Μὲ ἄλλα λόγια, ἡ ἐξουσία ποὺ ἐχθρεύεσαι παραμένει γιατί εἶναι καλύτερη ἀπὸ σένα.

6. Η τεχνητή γλώσσα της εξουσίας ποτέ δεν είναι η ίδια με μια φυσική δηλαδή αναρχική γλώσσα. Η γλώσσα της εξουσίας τείνει ξεκάθαρα να είναι αυτό που αγγλιστί λέμε inefficient. Είναι πιο περίπλοκη, έχει περισσότερους κανόνες, περισσότερες εξαιρέσεις στους κανόνες, περισσότερους αναχρονισμούς, και προωθεί έναν τρόπο σκέψης τόσο αφαιρετικό και νεφελώδη που καταλήγει συγκεχυμένος, στείρος και σκοταδιστικός (σαν αυτόν με τον οποίο γράφεις εσύ ή η ΓΑΛΗ για παράδειγμα), δηλαδή κάνει τους ανθρώπους έξυπνους ηλίθιους. Όλα αυτά που γράφω σε αυτήν την παράγραφο μπορεί να τα προσυπογράψει πολύ εύκολα όποιος έχει μελετήσει την ιστορία της επίσημης οθωμανικής γλώσσας καθώς και τις κωμικοτραγικές περιπέτειες της νέας επίσημης γλώσσας του νεοσυσταθέντος τουρκικού κράτους.
viewtopic.php?f=10&t=54568

Μόνο ποὺ συμβαίνει τὸ ἀνάποδο. Ἄνθρωποι ἔξυπνοι παγιδεύονται στὶς ἡμιμαθεῖς ἐμμονές τους γιὰ τὴ γλῶσσα καὶ καταφεύγουν στὴν ἐξουσία προκειμένου νὰ ἐπιβάλλουν τὸ δικό τους τρόπο ὁμιλίας. Λὲς νὰ μὴ συνέβη κάτι τέτοιο στὴν Τουρκία;

Τὸ "ἀναρχόμετρο" στὴ γλῶσσα δὲν ἐφευρέθηκε, οὔτε πρόκειται. Μιὰ δική σου ἐμμονὴ ἀποτελεῖ, ἡ ὁποία σὲ ἐξυπηρετεῖ στὸ νὰ ἀποκαλεῖς ἠλίθιους τοὺς ἀνθρώπους, ἀπὸ τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο σοῦ ἀπευθύνονται καὶ ἀπὸ τὰ στερεότυπα ποὺ ἔχεις γιὰ αὐτούς.

Εἶναι τόσο ἁπλὸς ὁ ἰσχυρισμός μου ποὺ θὰ κατέφευγες στὴν ἐξουσία γιὰ νὰ τὸν ἀποκρούσεις. Στὸ φόρουμ βέβαια βρίσκεις τὶς ρηχὲς παρομοιώσεις μὲ junk food καὶ μετὰ μπορεῖ νὰ καταφύγεις καὶ στὰ γρήγορα ἁμάξια καὶ σὲ ἄλλα καταναλωτικὰ ἀγαθὰ ποὺ συμβολίζουν την πολυμίσητή σου ἐξουσία, προκειμένου νὰ ἀπωθήσεις τὴν ἀλήθεια γιὰ τὴ γλῶσσα: Πρῶτα μεταβάλλονται οἱ ἄνθρωποι καὶ κατόπιν ἡ γλῶσσα τους. Ὅπως τὸ ἔλεγαν οἱ δημοτικιστὲς "μαλλιαροὶ" εἶναι οἱ ἄνθρωποι καὶ ὄχι "μαλλιαρὴ" ἡ γλῶσσα.

Ο αρχαίος Έλληνας σοφιστής όταν έγραφε τα ακόλουθα είχε καταλάβει καλά αυτό που μάταια σου εξηγω: ότι δηλαδή η πρότυπος κρατική γλώσσα είναι ευτελές μίμημα γλώσσας και όχι έμψυχος, ζωντανός λόγος. Σε μαρξιστικούς όρους η πρότυπος γλώσσα είναι entfremdete Sprache/alienated language

Ἡγοῦμαι δ’ οὐδὲ λόγους δίκαιον εἶναι καλεῖσθαι τοὺς γεγραμμένους, ἀλλ’ ὥσπερ εἴδωλα καὶ σχήματα καὶ
μιμήματα λόγων, τὴν αὐτὴν περὶ αὐτῶν εἰκότως ἂν δόξαν ἔχοιμεν, ἥνπερ καὶ περὶ τῶν χαλκῶν ἀνδριάντων καὶ λιθίνων ἀγαλμάτων καὶ γεγραμμένων ζῴων. Ὥσπερ γὰρ ταῦτα μιμήματα τῶν ἀληθινῶν σωμάτων ἐστί, καὶ χρῆσιν οὐδεμίαν τῷ τῶν ἀνθρώπων βίῳ παραδίδωσι, τὸν αὐτὸν τρόπον ὁ γεγραμμένος λόγος ἐκ βιβλίου μὲν θεωρούμενος ἔχει τινὰς ἐκπλήξεις, ἐπὶ δὲ τῶν καιρῶν ἀκίνητος ὢν οὐδεμίαν ὠφέλειαν τοῖς κεκτημένοις παραδίδωσιν.

Ἀλλ’ ὥσπερ ἀνδριάντων καλῶν ἀληθινὰ σώματα πολὺ χείρους τὰς εὐπρεπείας ἔχοντα πολλαπλασίους ἐπὶ τῶν ἔργων τὰς ὠφελείας παραδίδωσιν, οὕτω καὶ λόγος ὁ λεγόμενος ἔμψυχός ἐστι καὶ ζῇ καὶ τοῖς πράγμασιν ἕπεται, ὁ δὲ γεγραμμένος εἰκόνι λόγου τὴν φύσιν ὁμοίαν ἔχων ἁπάσης ἐνεργείας ἄμοιρος καθέστηκεν.

Εἶχαν πρότυπη γλῶσσα στὰ χρόνια του σοφιστῆ; Ρὲ σὲ τί σοφιστεῖες καταφεύγεις.

Εἶναι φανερὸ ὅτι ὁ Ἀλκίδαμας κατηγορεῖ τὸ γραπτὸ λόγο ἔναντι τοῦ προφορικοῦ. Θεωρεῖ τὸν δεύτερο ζωντανὸ λόγο καὶ τὸν γραπτὸ ἄψυχο καὶ εἴδωλο καὶ ἀπομίμηση, γιατί ἦταν ἀξία νὰ ἐκθέτεις τὴ διάνοιά σου στὸν προφορικὸ λόγο.

Τί σχέση ἔχει μὲ αὐτὸ ποὺ πᾶς νὰ μοῦ πεῖς; Πιὸ πολὺ σχέση ἔχει μὲ αὐτὸ ποὺ ἐγώ σου λέω.

7. Υπάρχουν αναρχικές γλώσσες με δύο έννοιες.

Πρώτον, αναρχική/φυσική γλώσσα είναι κάθε γλώσσα η οποία δεν αποτελεί εργαλείο κάποιου οργανωμένου θεσμού εξουσίας και άρα αυτορυθμίζεται. Αναρχικές γλώσσες μιλούσαν όλοι οι άνθρωποι που μεγάλωσαν σε συνθήκες όπου η εξουσία είτε δεν υπήρχε είτε αδυνατούσε να παίζει σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση της γλωσσικής τους εκπαίδευσης. Ο Κωλοκοτρώνης για παράδειγμα μιλούσε μια ποικιλία της ελληνικής που δεν είχε μολυνθεί ιδιαίτερα από την τεχνητή γλώσσα του παπαδαριού της Πύλης.

Ἡ γλῶσσα τους ἦταν ἡ μολυσμένη, ἢ ἡ ψυχή τους ποὺ εἶχε καλομάθει στὴν ἴντριγκα τῆς Πύλης, μὲ ἀποτέλεσμα τὴν πονηρὴ ἐπιτήδευση κάθε ἐκφραστικοῦ μέσου ποὺ εἶχαν στὴ διάθεσή τους, ἀπὸ τὰ ροῦχα μέχρι τὴν ὁμιλία καὶ τὴν καλαμαρόσυρτη γραφή;

Νεοκαθαρευουσιάνος ἔγινες, ποὺ ἔβγαλες τὸ "ἀναρχόμετρο" νὰ μετρήσεις την κακοψυχιὰ τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τοὺς σολοικισμούς της ἀναρχικότητας τῆς γλώσσας. Μέτρησες πρῶτα τὸν ἑαυτό σου;

Δεύτερον, αναρχική/αντιεξουσιαστική γλώσσα είναι κάθε γλώσσα που χρησιμοποιείται συνειδητά για αντιεξουσιαστικούς σκοπούς. Αυτό που λέμε αργκό εμπίπτει στο φάσμα του γλωσσικού αναρχισμού. Ο δημιουργός της Εσπεράντο δεν είχε ο ίδιος επαναστατική στόφα (οι Εβραίοι ανήκουν άλλωστε στους λαούς που δεν είναι ικανοί για επαναστάσεις) όμως η διάδοση της γλώσσας δεν οφείλεται σε φιλάνθρωπα ανθρωπάκια σαν τον Zamenhof αλλά σε μεταγενέστερες γενιές που ήθελαν να ορθώσουν πνεύμα ανταρσίας απέναντι στις πρότυπες εθνικές γλώσσες που προωθούν ο εθνικισμός και τα έθνη κράτη. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που οι πιο ενθουσιώδεις εσπεραντιστές υπήρξαν μέλη βίαιων αναρχικών κινημάτων.

Άλλωστε η λέξη αναρχικός σημαίνει αντιεξουσιαστικός ή μη επιδεχόμενος εξουσία. Δεν σημαίνει χαοτικός, απροσδιόριστος ή ακανόνιστος. Θυμίζω ότι η λέξη αναρχία ετυμολογείται από την λέξη 'αρχή' η οποία στα αρχαία είχε την σημασία 'εξουσία' που σήμερα ανακλάται στον καθαρευουσιάνικο όρο 'οι αρχές' για τους αστυνομικούς και δικαστικούς λειτουργούς που οι αναρχικοί εύστοχα αποκαλούν 'πόρνες συνειδήσεως'.

Η πρόθεση των Εσπεράντο είναι ξεκάθαρα αντιεξουσιαστική. Θέλει να πλήξει πρωτευόντως τα δικαιώματα όλων όσοι θέλουν να ασκούν γλωσσικό σωβινισμό και ιμπεριαλισμό και δευτερευόντως τα δικαιώματα όλων όσοι αντλούν κοινωνικά και οικονομικά προνόμια από την γνώση προτύπων γλωσσών όπως οι κοπρίτες φιλόλογοι, οι ψευδοεπιστήμονες γλωσσολόγοι τύπου Μπαμπινιώτη και οι μεταφραστές. Το ότι είναι αντιεξουσιαστική αποδεικνύεται εμμέσως πλην σαφώς τόσο από τις αντιδράσεις ακροδεξιών και ακροαριστερών αυταρχικών καθεστώντων που έθεσαν την γλώσσα και τους ομιλητές της υπό συστηματικό διωγμό όσο και από το γεγονός ότι η γλώσσα ποτέ δεν έπαψε να λοιδωρείται όσο καμία άλλη πάρα την κοινωνική ασημαντότητά της. Επιπλέον τα Εσπεράντο αν και έχουν 2 εκατομμύρια ομιλητές, ακόμα και φυσικούς ομιλητές, δεν έχουν καμία Académie française που μπορεί να κηρύξει το ορθό και το μη ορθό ούτε κάποιον επίδοξο προστάτη που μπορεί να τα διεκδικήσει ως αποκλειστικά δική του λαμπρή κληρονομιά αξιώνοντας ορισμένα κοινωνικά προνόμια σε αυτή την βάση. Τέτοιοι απατεώνες ευδοκιμούν ως γνωστόν στους πατριωτικούς χώρους και χάρη σε ορισμένους σαν εσένα που έχουν την ψυχικά άρρωστη ανάγκη να γράφουν με πνεύματα κάνουν και καριέρες.

Τί μοῦ εἶπες τώρα, ὅτι τὰ πιάνω καὶ κάνω καριέρα, ἐπειδὴ κάπου στὸ internet ποστάρω μὲ πολυτονικό!!
Αὐτὴ εἶναι καὶ ἡ μοναδικὴ πράξη μου ποὺ σοῦ ἀρκεῖ γιὰ νὰ ἐξαγάγεις ὅλα τὰ συμπεράσματα γιὰ τὸ ἄτομό μου!! Seeing is believing

Καὶ ἐπιμένεις πὼς μόνο οἱ ἐσπεραντιστὲς εἶναι ἀναρχικοὶ γιατί ἡ Ἐσπεράντο εἶναι ἡ ἀναρχικὴ γλῶσσα. Σὲ λίγο τὸ πιστοποιητικὸ τοῦ ὁμιλητῆ Ἐσπεράντο θὰ γίνει καὶ προϋπόθεση, πιστοποιητικὸ ἀναρχικοῦ. Πόσο δοῦλος τῶν εἰδώλων ποὺ λέει καὶ ὁ σοφιστὴς ποὺ παρέθεσες!

Τὸ ἂν ἡ Ἐσπεράντο δὲν θὰ δικαιολογεῖ τὸ διορισμὸ αὐθεντιῶν ποὺ θὰ γίνουν κοπρῖτες τῆς ἐξουσίας, ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὸ βαθμὸ ἐπίτευξης τοῦ σκοποῦ τῶν ἀντιεξουσιαστῶν, εἴτε μιλοῦν Ἐσπεράντο, εἴτε μιλοῦν ἄλλες γλῶσσες. Ὄχι ἀπὸ τὴν ἴδια τήν Ἐσπεράντο.

8. Σκοπός των τεχνητών αναρχικών γλωσσών είναι γενικότερα η αντιεξουστική πρόθεση της αμφισβήτησης των δικαιωμάτων που ανέφερα προηγουμένως και ειδικότερα ο συντονισμός αναρχικής δράσης σε παγκόσμιο επίπεδο, η δημιουργία δικού μας πολιτισμικού φόρουμ και η απόκρυψη των επικοινωνιών μας από τρίτους. Δεν θέλουμε να ομογενοποιήσουμε τον κόσμο. Η εξουσία είναι αυτή που πάντοτε θέλει να ομογενοποιεί και να αποχρωματοποιεί. Εμείς θέλουμε αυτό που απεχθάνεται η εξουσία: θέλουμε ακραία ποικιλότητα και πολυμορφία σε κάθε επίπεδο: τόσο στο γλωσσικό όσο και στο οικολογικό, το πολιτικό, το φυλετικό, το διεμφυλικό, το σεξουαλικό/ερωτικό κτλ.

Εἰδικὰ αὐτὸ τὸ "ἀπόκρυψη τῶν ἐπικοινωνιῶν μας ἀπὸ τρίτους" μέσῳ τεχνητῶν γλωσσῶν, μυρίζει ἀρχομανία ἀπὸ μακριά. Ἀλλὰ ξέχασα, ἐσεῖς εἶστε οἱ καλοὶ καὶ δὲν θὰ μᾶς ὁμογενοποιήσετε, οὔτε θὰ παραμείνετε γιὰ τὸ καλό μας.

Τί σχέση ἔχει μὲ τὸν ἰσχυρισμό μου ἡ πολιτικὴ ἀξιοποίηση τῶν τεχνητῶν γλωσσῶν ἀπὸ τοὺς ἀναρχικούς; μὰ φυσικὰ εἶναι μιὰ εὐκαιρία γιὰ περισσότερο κύρηγμα!! Τό -κυρ- μὲ ὕψιλον, γιατί νιώθει κυρίαρχος. Ἂν ἤσουν εὐθύτερος στὴν πολιτικὴ συζήτηση γιὰ τὴν ὁποία κάνεις τὸ κήρυγμα, μπορεῖ καὶ νὰ ἄξιζε μιὰ παρεκτροπὴ ἀπὸ τὸ γλωσσικὸ θέμα.

Νὰ αἰσθάνεσαι εὐλογημένος γιὰ τὸ χρόνο ποὺ ὅπως ἐγὼ βρῆκα, γιὰ νὰ σοῦ ἀπαντοῦν, κι ἂς μὴ σ' ἀρέσει.
Ἔρρωσο.

[Antipnevma]

Θάλασσα παρανόησεων και συγχύσεων. Μην το παίρνεις προσωπικά. Είναι απολύτως φυσιολογικό ένα φιλικά διακείμενο απέναντι στην εξουσία αντικείμενο να μην μπορεί να συνεννοηθεί καθόλου με ένα εχθρικά διακείμενο απέναντι στην εξουσία υποκείμενο.
Δεν συγκρίνεται ένα χρυσόψαρο εγκλωβισμένο μέσα στην γυάλα με έναν καρχαρία. Δεν συγκρίνεται ο υποτακτικός Κινέζος και Πέρσης με τον ελεύθερο Μογγόλο που τους εξόντωνε ανά εκατομμύρια. Δεν συγκρίνεται μια γενετικά εξαχρειωμένη αγελάδα Holstein σε μια κτηνοτροφική μονάδα με ένα στιβαρό βιζόν στα δάση της Πολωνίας.

Μὴ μοῦ συγχίζεσαι, θὰ βρεις ἀνθρώπους ὑποτελεῖς στὴν δική σου ἐξουσία ποὺ λαχταρᾶς ἔναντι τῶν ἄλλων. Δὲν κρύβεις τὴ ζήλεια σου γιὰ τὴν "ἐλευθερία" νὰ ἐξοντώνεις ἀνθρώπους, σὰν τοὺς Μογγόλους.

Με αυτές τις παρομοιώσεις ήθελα να δείξω ότι όποιος είναι φιλικά διακείμενος στην εξουσία, δηλαδή την δέχεται ως κάτι φυσιολογικό, αυτοευνουχίζεται νοητικά, ψυχολογικά, ακόμα και σωματικά. Είναι δηλαδή σαν ένα ήμερο ζώο που από κάθε βιολογική άποψη υστερεί σε σχέση με ένα άγριο ζώο. Για να είναι σε θέση κάποιος να καταλαβαίνει τους μηχανισμούς της εξουσίας πρέπει να τους μισεί στο έπακρο. Η οξυδέρκεια γενικά απαιτεί μίσος και αποστασιοποίηση ενώ η αγάπη για κάτι προωθεί την τύφλωση, την κόφωση και την αυτοκοροϊδία.

Οι Μογγόλοι ήταν ανώτεροι γιατί ήταν άγρια ζώα ενώ οι αντίπαλοί τους ήμερα. Μέχρι το 1500 όταν τα κράτη ήταν σχετικά αδύναμα σε σχέση με τα σημερινά και οι βάρβαροι λαοί μπορούσαν να τα διαρπάζουν εύκολα, ή ακόμα και να τα διαλύουν. Όταν κατά την πάροδο των νέων χρόνων (αυτό που λέμε modern era που διαδέχτηκε τον Μεσαίωνα) τα κράτη αύξησαν την ισχύ τους λόγω της κοσμοιστορικής διάνοιξης μιας ενιαίας παγκόσμιας αγοράς, οι βάρβαροι λαοί βαθμιαία απώλεσαν αυτή τους την δυνατότητα. Σε κάθε περίπτωση εμείς οι αναρχικοί τιμούμε τους βάρβαρους λαούς γιατί στις κοινωνίες τους ευδοκιμούσε πολύ μεγαλύτερη ελευθερία και αυτοδιάθεση σε σχέση με τα πρώιμα δουλοκτητικά κράτη.

Δεν θέλουμε εξουσία και οι αναρχικοί το έχουμε αποδείξει αυτό κατά την ιστορική μας πορεία. Όμως ως επαναστατικό κίνημα γνωρίζουμε ότι ο μόνος τρόπος για να πολεμηθεί η εξουσία είναι τα όπλα. Δεν είναι τυχαίο που οι παραδοσιακές θρησκείες και φιλοσοφίες μέχρι και σήμερα δίνουν μεγάλη έμφαση σε ιδεώδη μη βίας. Προωθούνται γιατί συμφέρουν την εξουσία.

1. Η γλώσσα είναι ένας τομέας ανθρώπινης δραστηριότητας που ρυθμίζει την αλληλοσυννενόηση μεταξύ ανθρώπων που έρχονται σε τακτική επαφή.

Σιγὰ μὴν εἶναι καὶ ὁ δημόσιος τομέας!

Άμα είναι να κάνουμε διάλογο ας αφήσουμε τις ειρωνείες. Η γλώσσα είναι ένας τομέας ανθρώπινης δραστηριότητας ανάμεσα σε άλλους λ.χ. η εργασία. Όπως η εργασία ρυθμίζει την κατ' ανάγκη συλλογική παραγωγή των υλικών μέσων της ανθρώπινης επιβίωσης και διαβίωσης έτσι και η γλώσσα ρυθμίζει την εξίσου συλλογική παραγωγή των πνευματικών μέσων της ανθρώπινης επιβίωσης και διαβίωσης.

Ἐγὼ θὰ προτιμοῦσα μιὰ περιγραφὴ ὅπως, γλώσσα εἶναι μιὰ πραγμάτωση τῆς ἔλλογης ὀντότητας τοῦ ἀνθρώπου στὴν συνεχῆ του προσπάθεια νὰ ἐπικοινωνήσει μὲ τοὺς ὁμοειδεῖς του.

Καὶ τὸ ChatGPT ξέρει ὅλες τὶς γλῶσσες, ἀλλὰ δὲν ἐπικοινωνεῖ. Νά 'ταν μόνο τὸ ChatGPT βέβαια...

Δεν επικοινωνούν μόνο οι άνθρωποι αλλά και πολλά είδη ζώων μεταξύ τους. Η γλώσσα είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα εργαλείο επικοινωνίας. Είναι πάνω απ' όλα πολιτισμικό εργαλείο (cultural tool). Υπάρχουν δηλαδή ζώα που έχουν κώδικες επικοινωνίας όμως δεν έχουν πολιτισμό (culture). Ως πολιτισμικό εργαλείο η γλώσσα επηρεάζει και επηρεάζεται από τις κοινωνικές σχέσεις. Η σημερινή καπιταλιστική κοινωνία είναι μια μορφή ταξικής κοινωνίας. Στις ταξικές κοινωνίες η ταξική εξουσία παίζει τον μεγαλύτερο ρόλο στην διαμόρφωση της υφής (quality) όλων των κοινωνικών σχέσεων. Οι κοινωνικές αυτές σχέσεις διαποτίζουν την υφή της γλώσσας. Ποιά είναι η ισχυρότερη χώρα του πλανήτη; Οι ΗΠΑ. Κάθε φορά που βάζω βενζίνη στο αυτοκίνητό μου ουσιαστικά αγοράζω αμερικανικά δολάρια. Το ίδιο κάνουμε κάθε φορά που χρησιμοποιούμε την πρότυπο γλώσσα της εξουσίας. Όταν μεταχειριζόμαστε την γλώσσα και τους όρους που προωθεί η εξουσία ουσιαστικά δημιουργούμε τις συνθήκες αναπαραγωγής της ίδιας της εξουσίας.

Αυτά για την ώρα. Θα αναφερθώ σε όλα μόλις βρω χρόνο.

[Leporello]

4. Η εξουσία είναι αυτή που έχει διαμορφώσει μια κατάσταση όπου πρέπει να γράφουμε το /i/ με πολλούς διαφορετικούς τρόπους που δεν προσφέρονται.

Το αντίθετο έπρεπε να σε απασχολεί: ποιός επέβαλε οι γραφές ι,η,υ,ει,οι,υι να προφέρονται όλες σαν /i/

[Ανίκητος]

Μοῦ φαίνεται πὼς ἐπειδὴ βρῆκες ἄνθρωπο νὰ διαβάσει τὸ κήρυγμά σου, συνεχίζεις μὲ περισσότερο ἀπὸ αὐτό.

Σε κάθε περίπτωση εμείς οι αναρχικοί τιμούμε τους βάρβαρους λαούς γιατί στις κοινωνίες τους ευδοκιμούσε πολύ μεγαλύτερη ελευθερία και αυτοδιάθεση σε σχέση με τα πρώιμα δουλοκτητικά κράτη.

Ἂν εἶναι ἔτσι ὅπως ἀναπαράγω αὐτὸ ποὺ γράφεις, οἱ ἀναρχικοὶ ἀκολουθοῦν στερεότυπα. Εἰδικὰ αὐτὸ τῶν "βάρβαρων λαῶν". Ἡ μεγαλύτερη ἐλευθερία δὲν εἶναι πουθενὰ δεδομένη, σὲ καμία κοινότητα τῆς προβιομηχανικῆς ἐποχῆς. Οὔτε στοὺς Μογγόλους. Μεγαλύτερη δυνατότητα αὐτενέργειας καὶ πρωτοβουλίας ἐξ αἰτίας ὑλικῶν καὶ γεωγραφικῶν συνθηκῶν στὶς ὁποῖες ζοῦσαν οἱ Μογγόλοι, μπορεῖ νὰ ὑπῆρχε. Ἀλλὰ ἡ κοινωνικὴ ἱεραρχία ὑπερτεροῦσε. Ἡ ἱεραρχία στηριζόταν σὲ κώδικες τιμῆς καὶ ὑπόληψης, ποὺ κάνουν ἕνα ἄτομο νὰ αἰσθάνεται ἐλεύθερο καὶ δεσμευμένο συνάμα, χωρὶς τὴν αἴσθηση τῆς τυραννίας ὅταν κάποιος ἄλλος ἀποφασίζει ἀντ' αὐτοῦ. Τιμὴ καὶ ὑπόληψη ἀποδιδόταν στὰ ἄτομα πολλῶν κοινοτήτων τῆς προβιομηχανικῆς ἐποχῆς, ὅπως καὶ γίνονταν (καί, στοιχηματίζω, ἔγιναν καὶ ἐπὶ Τεμουτζὶν) ἐργαλεῖα χειραγώγησης καὶ ἔμμεσης τυραννίας.

Δὲν εἶναι τὸ θέμα μου ὅμως νὰ ἀσχοληθῶ μὲ ἕνα "ἐλευθερόμετρο".

Δεν θέλουμε εξουσία και οι αναρχικοί το έχουμε αποδείξει αυτό κατά την ιστορική μας πορεία. Όμως ως επαναστατικό κίνημα γνωρίζουμε ότι ο μόνος τρόπος για να πολεμηθεί η εξουσία είναι τα όπλα. Δεν είναι τυχαίο που οι παραδοσιακές θρησκείες και φιλοσοφίες μέχρι και σήμερα δίνουν μεγάλη έμφαση σε ιδεώδη μη βίας. Προωθούνται γιατί συμφέρουν την εξουσία.

Γιὰ μένα ἡ δικαιολογητικὴ νομιμοποίηση τῆς βίας εἶναι πράξη ἀνάληψης ἐξουσίας ὕστερα ἀπὸ τὴν καθ' ἑαυτὴ πράξη τῆς βίας. Τὸ μονοπώλιο τῆς βίας συμφέρει τὴν ἐξουσία, ἀλλὰ οἱ ἐχθροί της ποὺ σπᾶνε τὸ μονοπώλιο δὲν εἶναι ἀπαραιτήτως καλύτεροι.

Άμα είναι να κάνουμε διάλογο ας αφήσουμε τις ειρωνείες. Η γλώσσα είναι ένας τομέας ανθρώπινης δραστηριότητας ανάμεσα σε άλλους λ.χ. η εργασία. Όπως η εργασία ρυθμίζει την κατ' ανάγκη συλλογική παραγωγή των υλικών μέσων της ανθρώπινης επιβίωσης και διαβίωσης έτσι και η γλώσσα ρυθμίζει την εξίσου συλλογική παραγωγή των πνευματικών μέσων της ανθρώπινης επιβίωσης και διαβίωσης.

Δὲν αἰσθάνομαι ὅτι κάνουμε διάλογο, ἀσκῶ μιὰ δυνατότητα νὰ ἀντιδρῶ στὸ κήρυγμά σου. "Ἀντιδραστικός", ἄλλωστε, δὲν ἀποκαλοῦμαι στὴν πιάτσα;

Μὲ τὴν ἐξομοίωση γλώσσας καὶ ἐργασίας ὡς "ρυθμιστικοὶ παράγοντες" καθεμιὰ στὸν ἀντίστοιχο "τομέα παραγωγῆς" της, διαφωνῶ.
Μὲ τέτοια ἀντίληψη, εὔλογα θὰ παρομοιώσεις τὴ γλῶσσα μὲ καταναλωτικὸ προϊὸν (junk food). Δὲν εἶναι ὅμως δουλειά μου νὰ σοῦ ἀναλύσω τὶς ἀντιρρήσεις μου.

Δεν επικοινωνούν μόνο οι άνθρωποι αλλά και πολλά είδη ζώων μεταξύ τους. Η γλώσσα είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα εργαλείο επικοινωνίας. Είναι πάνω απ' όλα πολιτισμικό εργαλείο (cultural tool). Υπάρχουν δηλαδή ζώα που έχουν κώδικες επικοινωνίας όμως δεν έχουν πολιτισμό (culture). Ως πολιτισμικό εργαλείο η γλώσσα επηρεάζει και επηρεάζεται από τις κοινωνικές σχέσεις.

Ἡ πληροφορία ὅτι τὰ ζῶα ἐπικοινωνοῦν εἶναι ἄσχετη.
Ἡ γλῶσσα ἐπηρεάζει τὶς κοινωνικὲς σχέσεις, ἐπειδὴ πραγματώνει αὐτὲς τὶς κοινωνικὲς σχέσεις.
Ὄχι ἐπειδὴ εἶναι κάποιο μαγικὸ ξόρκι ποὺ ἂν εἰπωθεῖ σὲ "εὔκολη" ἐσπεράντο θὰ ἀνατραποῦν αὐτομάτως πρὸς τὸ ἀναρχικότερο οἱ κοινωνικὲς σχέσεις.
Ἡ γοητεία της γλώσσας πάνω στὸ νοῦ, μᾶς κάνει νὰ νομίζουμε ὅτι τὶς ἐπηρεάζει.
(Τὰ ὅρια τοῦ κόσμου εἶναι τὰ ὅρια τῆς γλώσσας. Κάπως ἔτσι τὸ ἔλεγε κι ὁ Βιτγκενστάϊν, μπορεῖ ὅμως καὶ νὰ μὴν τὸν μνημονεύω σωστά, ἀλλὰ δὲν μὲ νοιάζει)
Γιὰ μένα εἶναι ξεκάθαρο πὼς ἡ γλῶσσα ἐπηρεάζεται ἀπὸ κοινωνικὲς σχέσεις, ἀντικατοπτρίζοντας ἀλλαγὲς ποὺ συντελοῦνται, ἢ ἔχουν συντελεστεῖ.

Η σημερινή καπιταλιστική κοινωνία είναι μια μορφή ταξικής κοινωνίας. Στις ταξικές κοινωνίες η ταξική εξουσία παίζει τον μεγαλύτερο ρόλο στην διαμόρφωση της υφής (quality) όλων των κοινωνικών σχέσεων. Οι κοινωνικές αυτές σχέσεις διαποτίζουν την υφή της γλώσσας. Ποιά είναι η ισχυρότερη χώρα του πλανήτη; Οι ΗΠΑ. Κάθε φορά που βάζω βενζίνη στο αυτοκίνητό μου ουσιαστικά αγοράζω αμερικανικά δολάρια. Το ίδιο κάνουμε κάθε φορά που χρησιμοποιούμε την πρότυπο γλώσσα της εξουσίας. Όταν μεταχειριζόμαστε την γλώσσα και τους όρους που προωθεί η εξουσία ουσιαστικά δημιουργούμε τις συνθήκες αναπαραγωγής της ίδιας της εξουσίας.

Συμβαίνει ὅμως ἀκριβῶς τὸ ἀνάποδο: Ἔχοντας ἤδη δημιουργήσει τὶς συνθῆκες ἀναπαραγωγῆς τῆς ἴδιας τῆς ἐξουσίας, μεταχειριζόμαστε τὴν γλῶσσα καὶ τοὺς ὅρους ποὺ προωθεῖ ἡ ἐξουσία.
Οἱ συνθῆκες ἀναπαραγωγῆς τῆς ἐξουσίας εἶναι ἄγλωσσα δημιουργήματα, ἂν θὲς νὰ σ' τὸ γράψω ἀλλιῶς.

Γιὰ νὰ χρησιμοποιήσω καὶ τὴν παρομοίωσή σου συμπληρωματικά, σάμπως καὶ τὸ αὐτοκίνητο μὲ δολάρια δὲν τ' ἀγόρασες;

[ΓΑΛΗ]

Όσο πιο εύκολη είναι μια γλώσσα συνεννόησης, τόσο περισσότερο εξυπηρετεί τις εξουσιαστικές τάσεις.

Αναρχική προσέγγιση θα ήταν η κατάργηση της γλώσσας, για την ακρίβεια η πλήρης χρήση της "γλώσσας του σώματος". Βρυχηθμοί, συριγμοί, πόρδοι, τέτοια.

[Antipnevma]

4. Η εξουσία είναι αυτή που έχει διαμορφώσει μια κατάσταση όπου πρέπει να γράφουμε το /i/ με πολλούς διαφορετικούς τρόπους που δεν προσφέρονται.

Το αντίθετο έπρεπε να σε απασχολεί: ποιός επέβαλε οι γραφές ι,η,υ,ει,οι,υι να προφέρονται όλες σαν /i/

Καλά το έθεσα. Το /i/ το έβαλα μέσα σε καθέτους γιατί αναφέρομαι ειδικά στον φθόγγο /i/ και όχι στο γράμμα γιώτα. Oι φθόγγοι γράφονται δηλαδή αναπαριστώνται με διάφορους τρόπους που ρυθμίζουν οι ορθογραφικές συμβάσεις.

[dna replication]

που είναι ο EKPLIKTIKOS?

[Antipnevma]

Μοῦ φαίνεται πὼς ἐπειδὴ βρῆκες ἄνθρωπο νὰ διαβάσει τὸ κήρυγμά σου, συνεχίζεις μὲ περισσότερο ἀπὸ αὐτό.

Σε κάθε περίπτωση εμείς οι αναρχικοί τιμούμε τους βάρβαρους λαούς γιατί στις κοινωνίες τους ευδοκιμούσε πολύ μεγαλύτερη ελευθερία και αυτοδιάθεση σε σχέση με τα πρώιμα δουλοκτητικά κράτη.

Ἂν εἶναι ἔτσι ὅπως ἀναπαράγω αὐτὸ ποὺ γράφεις, οἱ ἀναρχικοὶ ἀκολουθοῦν στερεότυπα. Εἰδικὰ αὐτὸ τῶν "βάρβαρων λαῶν". Ἡ μεγαλύτερη ἐλευθερία δὲν εἶναι πουθενὰ δεδομένη, σὲ καμία κοινότητα τῆς προβιομηχανικῆς ἐποχῆς. Οὔτε στοὺς Μογγόλους. Μεγαλύτερη δυνατότητα αὐτενέργειας καὶ πρωτοβουλίας ἐξ αἰτίας ὑλικῶν καὶ γεωγραφικῶν συνθηκῶν στὶς ὁποῖες ζοῦσαν οἱ Μογγόλοι, μπορεῖ νὰ ὑπῆρχε. Ἀλλὰ ἡ κοινωνικὴ ἱεραρχία ὑπερτεροῦσε. Ἡ ἱεραρχία στηριζόταν σὲ κώδικες τιμῆς καὶ ὑπόληψης, ποὺ κάνουν ἕνα ἄτομο νὰ αἰσθάνεται ἐλεύθερο καὶ δεσμευμένο συνάμα, χωρὶς τὴν αἴσθηση τῆς τυραννίας ὅταν κάποιος ἄλλος ἀποφασίζει ἀντ' αὐτοῦ. Τιμὴ καὶ ὑπόληψη ἀποδιδόταν στὰ ἄτομα πολλῶν κοινοτήτων τῆς προβιομηχανικῆς ἐποχῆς, ὅπως καὶ γίνονταν (καί, στοιχηματίζω, ἔγιναν καὶ ἐπὶ Τεμουτζὶν) ἐργαλεῖα χειραγώγησης καὶ ἔμμεσης τυραννίας.

Δὲν εἶναι τὸ θέμα μου ὅμως νὰ ἀσχοληθῶ μὲ ἕνα "ἐλευθερόμετρο".

Δεν θέλουμε εξουσία και οι αναρχικοί το έχουμε αποδείξει αυτό κατά την ιστορική μας πορεία. Όμως ως επαναστατικό κίνημα γνωρίζουμε ότι ο μόνος τρόπος για να πολεμηθεί η εξουσία είναι τα όπλα. Δεν είναι τυχαίο που οι παραδοσιακές θρησκείες και φιλοσοφίες μέχρι και σήμερα δίνουν μεγάλη έμφαση σε ιδεώδη μη βίας. Προωθούνται γιατί συμφέρουν την εξουσία.

Γιὰ μένα ἡ δικαιολογητικὴ νομιμοποίηση τῆς βίας εἶναι πράξη ἀνάληψης ἐξουσίας ὕστερα ἀπὸ τὴν καθ' ἑαυτὴ πράξη τῆς βίας. Τὸ μονοπώλιο τῆς βίας συμφέρει τὴν ἐξουσία, ἀλλὰ οἱ ἐχθροί της ποὺ σπᾶνε τὸ μονοπώλιο δὲν εἶναι ἀπαραιτήτως καλύτεροι.

Άμα είναι να κάνουμε διάλογο ας αφήσουμε τις ειρωνείες. Η γλώσσα είναι ένας τομέας ανθρώπινης δραστηριότητας ανάμεσα σε άλλους λ.χ. η εργασία. Όπως η εργασία ρυθμίζει την κατ' ανάγκη συλλογική παραγωγή των υλικών μέσων της ανθρώπινης επιβίωσης και διαβίωσης έτσι και η γλώσσα ρυθμίζει την εξίσου συλλογική παραγωγή των πνευματικών μέσων της ανθρώπινης επιβίωσης και διαβίωσης.

Δὲν αἰσθάνομαι ὅτι κάνουμε διάλογο, ἀσκῶ μιὰ δυνατότητα νὰ ἀντιδρῶ στὸ κήρυγμά σου. "Ἀντιδραστικός", ἄλλωστε, δὲν ἀποκαλοῦμαι στὴν πιάτσα;

Μὲ τὴν ἐξομοίωση γλώσσας καὶ ἐργασίας ὡς "ρυθμιστικοὶ παράγοντες" καθεμιὰ στὸν ἀντίστοιχο "τομέα παραγωγῆς" της, διαφωνῶ.
Μὲ τέτοια ἀντίληψη, εὔλογα θὰ παρομοιώσεις τὴ γλῶσσα μὲ καταναλωτικὸ προϊὸν (junk food). Δὲν εἶναι ὅμως δουλειά μου νὰ σοῦ ἀναλύσω τὶς ἀντιρρήσεις μου.

Δεν επικοινωνούν μόνο οι άνθρωποι αλλά και πολλά είδη ζώων μεταξύ τους. Η γλώσσα είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα εργαλείο επικοινωνίας. Είναι πάνω απ' όλα πολιτισμικό εργαλείο (cultural tool). Υπάρχουν δηλαδή ζώα που έχουν κώδικες επικοινωνίας όμως δεν έχουν πολιτισμό (culture). Ως πολιτισμικό εργαλείο η γλώσσα επηρεάζει και επηρεάζεται από τις κοινωνικές σχέσεις.

Ἡ πληροφορία ὅτι τὰ ζῶα ἐπικοινωνοῦν εἶναι ἄσχετη.
Ἡ γλῶσσα ἐπηρεάζει τὶς κοινωνικὲς σχέσεις, ἐπειδὴ πραγματώνει αὐτὲς τὶς κοινωνικὲς σχέσεις.
Ὄχι ἐπειδὴ εἶναι κάποιο μαγικὸ ξόρκι ποὺ ἂν εἰπωθεῖ σὲ "εὔκολη" ἐσπεράντο θὰ ἀνατραποῦν αὐτομάτως πρὸς τὸ ἀναρχικότερο οἱ κοινωνικὲς σχέσεις.
Ἡ γοητεία της γλώσσας πάνω στὸ νοῦ, μᾶς κάνει νὰ νομίζουμε ὅτι τὶς ἐπηρεάζει.
(Τὰ ὅρια τοῦ κόσμου εἶναι τὰ ὅρια τῆς γλώσσας. Κάπως ἔτσι τὸ ἔλεγε κι ὁ Βιτγκενστάϊν, μπορεῖ ὅμως καὶ νὰ μὴν τὸν μνημονεύω σωστά, ἀλλὰ δὲν μὲ νοιάζει)
Γιὰ μένα εἶναι ξεκάθαρο πὼς ἡ γλῶσσα ἐπηρεάζεται ἀπὸ κοινωνικὲς σχέσεις, ἀντικατοπτρίζοντας ἀλλαγὲς ποὺ συντελοῦνται, ἢ ἔχουν συντελεστεῖ.

Η σημερινή καπιταλιστική κοινωνία είναι μια μορφή ταξικής κοινωνίας. Στις ταξικές κοινωνίες η ταξική εξουσία παίζει τον μεγαλύτερο ρόλο στην διαμόρφωση της υφής (quality) όλων των κοινωνικών σχέσεων. Οι κοινωνικές αυτές σχέσεις διαποτίζουν την υφή της γλώσσας. Ποιά είναι η ισχυρότερη χώρα του πλανήτη; Οι ΗΠΑ. Κάθε φορά που βάζω βενζίνη στο αυτοκίνητό μου ουσιαστικά αγοράζω αμερικανικά δολάρια. Το ίδιο κάνουμε κάθε φορά που χρησιμοποιούμε την πρότυπο γλώσσα της εξουσίας. Όταν μεταχειριζόμαστε την γλώσσα και τους όρους που προωθεί η εξουσία ουσιαστικά δημιουργούμε τις συνθήκες αναπαραγωγής της ίδιας της εξουσίας.

Συμβαίνει ὅμως ἀκριβῶς τὸ ἀνάποδο: Ἔχοντας ἤδη δημιουργήσει τὶς συνθῆκες ἀναπαραγωγῆς τῆς ἴδιας τῆς ἐξουσίας, μεταχειριζόμαστε τὴν γλῶσσα καὶ τοὺς ὅρους ποὺ προωθεῖ ἡ ἐξουσία.
Οἱ συνθῆκες ἀναπαραγωγῆς τῆς ἐξουσίας εἶναι ἄγλωσσα δημιουργήματα, ἂν θὲς νὰ σ' τὸ γράψω ἀλλιῶς.

Γιὰ νὰ χρησιμοποιήσω καὶ τὴν παρομοίωσή σου συμπληρωματικά, σάμπως καὶ τὸ αὐτοκίνητο μὲ δολάρια δὲν τ' ἀγόρασες;

Δεν είναι στερεότυπα. Στις βάρβαρες κοινωνίες υπήρχε οριζόντια εξουσία κι όχι κάθετη. Δεν θέλω να σου κάνω κήρυγμα και ξέρω ότι δεν μπορώ ποτέ να κάνω αναρχικό κάποιον που γράφει με πολυτονικό όμως όποιος θέλει διάλογο με ώριμο τρόπο πρέπει να κατανοήσει πως σκέφτεται ο άλλος και για να γίνει αυτό πρέπει να δώσω σαφείς εξηγήσεις.

Οι αναρχικοί είμαστε εναντίον ενός πολύ συγκεκριμένου πράγματος που λέγεται ταξική εξουσία δηλαδή οργανωμένο κράτος. Δεν είμαστε εναντίον της ύπαρξης ισχύος και των κοινωνικών συμβάσεων και δεσμεύσεων γιατί κάτι τέτοιο αντιβαίνει στην κοινωνική οντολογία. Από τη στιγμή που οι άνθρωποι δεν είμαστε θεοί αλλά θνητά όντα είμαστε αναγκασμένοι να ζητούμε ισχύ προκειμένου να αυτοσυντηρηθούμε και επίσης είμαστε αναγκασμένοι να ρυθμίζουμε την κοινωνική ζωή κατά τρόπο προβλέψιμο δηλαδή να ακολουθούμε διάφορες κοινωνικές συμβάσεις και δεσμεύσεις και ενίοτε να κάνουμε θυσίες για το κοινό καλό.

Ούτε είμαστε προγραμματικά εναντίον της ηγεσίας και των διακρίσεων. Είμαστε εναντίον εκείνης της συγκεκριμένης ηγεσίας που υπάρχει απλά και μόνο για να συντηρεί ταξικά προνόμια και να τα διαιωνίζει και είμαστε εναντίον εκείνων των συγκεκριμένων διακρίσεων που δεν έχουν κάποια κοινωνικοοντολογική βάση αλλά υφίστανται μόνο για για να συντηρείται η ταξική διάρθρωση της κοινωνίας.
Οι διακρίσεις εναντίον των ΛΟΑΤΚΙ για παράδειγμα υπάρχουν για να προστατεύονται τα ιδεολογικά θεμέλια της πυρηνικής οικογένειας.

Οι διακρίσεις εναντίον ομοεθνών γλωσσικών κοινοτήτων που δεν μιλάνε την πρότυπο γλώσσα υπάρχουν για να προωθείται η μαζοποίηση και η ομογενοποίηση και επομένως ο έλεγχος της κοινωνίας.

Υπάρχουν όμως και διακρίσεις που είναι θεμιτές γιατί έχουν κοινωνικοοντολογική βάση π.χ. οι διακρίσεις που ρυθμίζουν την ζωή των γυναικών. Οι γυναίκες χρειάζονται οπωσδήποτε προστασία από τους άντρες και για γίνει αυτό απαιτούνται ορισμένες κοινωνικές διακρίσεις. Όμως η ταξική εξουσία δημιουργεί συνθήκες που αποδυναμώνουν αυτές τις διακρίσεις και βλάπτουν τις γυναίκες.

Οι διακρίσεις εναντίον των αλλοεθνών έχουν και αυτές κοινωνικοοντολογική βάση. Μια κοινωνία οφείλει να έχει εθνογλωσσική και πολιτισμική συνοχή για να διατηρεί ισχυρούς δεσμούς αλληλεγγύης στο εσωτερικό της. Και πάλι όμως η ταξική εξουσία δημιουργεί συνθήκες χαλάρωσης της εθνογλωσσικής και πολιτισμικής συνοχής. Άλλωστε ο κρατικός εθνικισμός προωθεί μια ιδέα περί έθνους εντελώς αφηρημένη ώστε ο καθένας που ήρθε μόλις πριν λίγο μπορεί εύκολα να θεωρηθεί 'Έλληνας', ιδιαίτερα αν μας κάνει 'περήφανους'.

Είναι φανερό λοιπόν ότι οι αναρχικοί δεν είμαστε 'προοδευτικοί' γιατί ο προοδευτισμός δεν είναι τίποτε άλλο παρά η αριστερή μεριά του προσώπου της εξουσίας και ομολογούμε χωρίς καμία αίσθηση παραδόξου ότι κάποιοι άνθρωποι λόγω εμπειρίας ή έμφυτων χαρακτηριστικών είναι κατάλληλότεροι από άλλους στο να αναλαμβάνουν ορισμένες ευθύνες δηλαδή εξουσία.

Οι άντρες είναι για έμφυτους λόγους καταλληλότεροι στο να πολεμούν ή να ασκούν πολιτική από τις γυναίκες. Οι γυναίκες είναι καταλληλότερες στην ανατροφή των παιδιών και την κοινωνική φροντίδα από τους άντρες. Οι γηραιότεροι είναι καταλληλότεροι στο να δίνουν συμβουλές από τους νεώτερους. Οι νευροδιαφορετικοί είναι καταλληλότεροι στο να ασκούν θρησκευτικά καθήκοντα από τους νευροκανονικούς. Οι εθνογλωσσικά όμοιοι είναι γενικά καταλληλότεροι ως φίλοι και συνεργάτες από τους εθνογλωσσικά ανόμοιους.

Η ταξικά διαρθρωμένη εξουσία (αυτό που λέμε κράτος) έχει λάβει αρκετές μορφές ιστορικά. Η σημερινή καπιταλιστική κοινωνία εν έτει 2024 όπου κυριαρχούν το παγκόσμιο νεφοκεφάλαιο (cloud capital) και οι ιδιωτικές τράπεζες είναι μια από αυτές. Στις ταξικές κοινωνίες η εξουσία είναι κάθετη, οργανωμένη και λίγο πολύ σαφώς διαστρωματωμένη. Στις μη ταξικές κοινωνίες η εξουσία είναι οριζόντια, αυτοσχεδιαστική, περιστασιακή και αόριστη.

Αυτό συνέβαινε και στους Μογγόλους ή τους Ούννους. Χωρίζονταν σε φατρίες όπου όλοι κατείχαν τα μέσα επιβίωσης συλλογικά. Δεχόντουσαν να υποταχθούν μόνο για πρακτικούς ήτοι για στρατιωτικούς λόγους δηλαδή για να πάνε να ληστέψουν τις ταξικές κοινωνίες και μόλις δεν συνέτρεχαν πλέον στρατιωτικοί λόγοι υποταγής οι 'ιεραρχίες' διαλύονταν ακαριαία.

Τώρα όσον αφορά τη γλώσσα πρέπει να σου ξεκαθαρίσω ότι παίρνω το μέρος μιας μειοψηφίας γλωσσολόγων και δεν συμφωνώ με τις αφελείς θεωρίες γλωσσικής ισότητας (linguistic equality) που διακινούν οι σύγχρονοι προοδευτικοί γλωσσολόγοι και που ανακλά π.χ. ο Hellegenes πιο πάνω. Όλα τα σημεία από το a μέχρι το e που σημειώνονται κάτωθι αποτελούν άρθρα πίστης για τους σύγχρονους προοδευτικούς γλωσσολόγους αλλά είναι όλα λάθος.

Η πρότυπη γλώσσα δεν είναι ποιοτικά το ίδιο πράγμα με τις διαλέκτους και τις τοπολαλιές, Είναι δημιούργημα μορφωμένων δηλαδή κοινωνικά προνομιούχων ανθρώπων και οι χρήσεις που παρέχει ΔΕΝ μπορούν να αντικατασταθούν από μια μορφή γλώσσας που δεν έχει υποστεί τυποποίηση (standardization). Το βιβλίο Language Is Power του John Honey εξηγεί το γιατί.

Elsewhere — in a detailed article in the academic journal of German specialists in English, Anglistik — I have set out more than twenty such statements illustrating the new dogma, published between 1964 and the early 1990s. For our present purposes, I have distilled the essence of them into five propositions which are stated
explicitly by one or more of them and which, taken together, represent the consensus of opinion which developed in that period among linguists, anthropologists and educationists about the
nature of ‘linguistic equality’:

a) there is no valid basis for the comparison of languages or dialects;
b) no language or dialect is more developed than another, nor more efficient or expressive;
c) no intellectual handicaps can attach to speakers in virtue of speaking one language or dialect rather than another;
d) all languages and dialects are perfectly adapted to the present needs of all their speakers, and have the power to adapt virtually instantaneously in order to meet new needs.
e) those who argue otherwise are reprehensible /harmful/ridiculous, even if their arguments are supported by evidence.

Anyone who doubts the claim that these views represent a consensus among linguists and others on both sides of the Atlantic should reflect on the identity of the authors of the works from which those twenty-odd quotations are derived. They include ‘household names’ in British linguistics such as Professors Michael
Halliday, Angus McIntosh and Peter Strevens, Sir John Lyons, Peter Trudgill, Jenny Cheshire, Michael Stubbs, James Milroy, David Crystal, and Dr Viv Edwards, and, among American linguists, Walt Wolfram, Einar Haugen and the best-selling textbook authors Fromkin and Rodman.

Meanwhile, the lone voice of Dell Hymes continued to issue warnings against the misrepresentation of the theory of linguistic equality. In three publications in the year 1974 — by which time the doctrine was a fully established orthodoxy — Professor Hymes challenged various unqualified assertions of the egalitarians, including the distinguished British linguist Sir John Lyons. “To say,” wrote Hymes, “that every language has a sufficiently rich vocabulary for the expression of all the distinctions that are important in the society using it, is to beg a host of questions.” Moreover, to claim, as Lyons had also done, that all languages are of roughly equal
complexity is simply wrong — and an example of the triumph of what he called “ideological confidence” over empirical knowledge.

Η σημερινή μόδα της γλωσσικής ισότητας είναι ο λόγος που ο Hellegenes υποστηρίζει τέτοιες αφέλειες όπως το ότι δεν υπάρχει καμία εγγενής διαφορά δυσκολίας ανάμεσα στην Εσπεράντο και μιά άλλη γλώσσα (λες και είναι ότι ίδιο πράγμα μια γραμματική να θέλει τρεις σελίδες και μια άλλη χίλιες) ή ότι η ικανότητα να μάθεις μια ξένη γλώσσα εξαρτάται κυρίως από τον βαθμό συγγένειας της μητρικής σου με αυτήν και όχι από πολιτιστικούς παράγοντες.

Του λες ότι οι Φιλανδοί (που έχουν ως μητρική μια γλώσσα που δεν έχει καμία σχέση με τα αγγλικά σε κανένα επίπεδο) ξέρουν πολύ καλύτερα αγγλικά από τους Ιταλούς και τους Γάλλους και αυτός απλά στρουθοκαμηλίζει.

Του λες ότι τα Εσπεράντο είναι πολύ πιο διαδεδομένα σε χώρες όπως οι Ούγγαρία, η Ιαπωνία και η Κίνα όπου μιλιούνται άσχετες με τα ιταλικά γλώσσες και πάλι χώνει το κεφάλι στην άμμο.

Του λες ότι η γραμματική της Εσπεράντο ούτως ή άλλως σε αρκετά σημεία δεν έχει ιδιαίτερη σχέση με τις γραμματικές των ινδοευρωπαϊκών γλωσσών αλλά αυτό δεν την καθιστά δύσκολη και πάλι ντούκου.

Του λες ότι το ουσιαστικό της πρότυπης γερμανικής γλώσσας είναι αντικειμενικά δύσκολο στην εκμάθηση λόγω του μεγάλου βαθμού μη προβλεψιμότητας του γένους του και της κλίσης του στον πληθυντικό και σου λέει ότι δεν έχει καμία σημασία γιατί τα πεντάχρονα μαθαίνουν να μιλάνε όλες το γλώσσες το ίδιο εύκολα. Όμως αυτό είναι ανοησία γιατί τα μικρά παιδιά δεν παράγουν λόγο σε υψηλό τεχνικό επίπεδο όπως οι αρθρογράφοι και συγγραφείς αλλά αποτελούν μάλλον παθητικοί δέκτες των γλωσσικών ερεθισμάτων που λαμβάνουν στο περιβάλλον τους και εκφράζουν απλές έλλογες και άλογες ανάγκες ή αφελείς απορίες και συναισθήματα όχι οργανωμένο λόγο.

Όλα αυτά είναι τρανταχτά παραδείγματα της νίκης της ιδεολογικής αυτοπεποίθησης επί της εμπειρικά δεδομένης γνώσης, μια αφέλεια που γενικά χαρακτηρίζει τον προοδευρισμό κάθε είδους, όπως και τον γλωσσικό.

and an example of the triumph of what he called “ideological confidence” over empirical knowledge.