papspyro-exarabagian έγραψε: 10 Ιούλ 2018, 02:22
μιά στιγμή bizeli μιλάμε γιά τό τραγικό γεγονός καί ανέφερες πολλά πράγματα.κατ'αρχήν νά σού πώ ότι καί εγώ έχω υποστεί
bulling καί μιλάμε σέ θέση ΠΕ03 σέ λυκ.μέ σκληρές καταστάσεις,δηλ νά στό πώ απλά όταν έλθεις σέ σύγκρουση μέ τή συμμορία
τών νταϊδων θά τό φάς καί σύ τό bulling καί μή πάμε μακριά, νά θυμηθούμε τόν χημικό στό ΕΠΑΛ στό κιλκίς πού τό χειμώνα
παραιτήθηκε καταγγέλοντας bulling εναντίον του.
μίλησες γιά βαθμούς καί θά σού πώ τί γίνεται πάνω κάτω.
έχεις σέ ένα τμήμα π.χ. 18 μέ 20 μαθητές,απ'αυτούς οί 4 τό πολύ 5 είναι σχετικοί μέ τό αντικείμενο,άς πούμε μαθ.γενικής βλυκ.πού
είναι σαφώς πιό δύσκολο από τά αντίστοιχα Μαθ.κατ/νσης(περίεργο έεε),οί υπόλοιποι είναι τελείως άσχετοι καί πρέπει νά κινηθείς μέ
ενναλακτική διδασκαλία(άν σέ αφήσουν) καί θά τούς βάλεις ένα 10 ή 11(στόν πολύ ζόρικο 09).οί γονείς τών μαθητών πού δέν ενδιαφέρονται
δέν έρχονται ποτέ, όμως θά περάσει τή τάξη καί μάλιστα θά διαλέξει τήν ίδια κατ/νση διότι απλά ισχύει τό 9.5 πού είναι ό ΜΟ όλων τών
γραπτώς εξεταζομένων μαθημάτων δηλ. θά πάρει 18 μέ 20 στά θρησκ.,17 ή 18 ή 20 στό πρότζεκτ καί σέ
μιά σειρά άλλα μαθήματα πού δέν θέλω νά αναφέρω(καταλαβαίνεις γιατί),εγώ οί συνάδελφοι ΠΕ04 στά γραπτά θά ρίξουμε κανονικά τά ασόδυα
αλλά γιά νά μείνεις μ'αυτό τό σύστημα πρέπει νά βάλεις μέσον.φέτος ίσως θά έμαθες ότι δέν είχαμε γιά σεπτέμβρη, αλλά επαναληπτικές
μεταξύ 20 έως 25 Ιουν οπότε ένας π.χ πού είχε γράψει άς πούμε 2 στά αρχαία ή στή φυσική,ήλθε καί έγραψε 5 ή 6 καί τελικά έπιανε
τό 9.5(εννοείται τετραμήνων+γραπτά)......αυτά δέν τά θεσπίσαμε εμείς αλλά κάποιοι πού τούς χαϊδεύουν τά αφτιά γιά ψηφάκια.
ξεφύγαμε όμως απ'τό τραγικό γεγονός καί φταίμε καί οί δύο...άστο.
δέν βγαίνει από τή τάξη ό μαθητής παρά μόνο άν υπάρχει πολύ ανάγκη καί άν δέν έρθει σέ 2 λεπτά παίρνει απουσία,ούτε τή κοπανάει παρά
μόνο μέ άδεια δ/ντη πού ενημερώνει γονέα.
πολλές φορές έπεσε στήν αντίληψή μας κατάσταση bulling καί κάναμε σύλλογο,διώξαμε 2 μέ 3 μέ αλλαγή περιβάλλοντος καί γιά τό θύμα ερχοταν
τακτικά ψυχολόγος,αλλά καί γιά τούς νταϊδες καί συζητούσαν,τώρα εκεί στήν αργυρούπολη δέν ξέρω τί έκαναν γιατί τό bulling θά τό δείς είτε
στά διαλλείματα είτε περιπάτους είτε εκδρομές(..δέν γίνονται όπως περιγράφεις) είτε σέ αθλητικές εκδηλώσεις είτε στήν εκδήλωση τής
τσικνοπέμπτης είτε σέ αποχές είτε σέ καταλήψεις είτε,είτε...αρκεί νά έχεις τά μάτια σου 14 καί λάβε υπόψη καί τόν απροσδιόριστο
παράγοντα όπως κάποιος εξωσχολικός νά πηδάει τή μάντρα καί νά τή πέφτει σέ μαθητή καί νά τόν κτυπά άσχημα νά τρέχω μαζί μέ τόν γυμναστή
νά προσπαθούμε νά τόν κρατήσουμε εντός τού χώρου καί νά τρώω 2 μπουκέτα ένα δεξί κροσέ καί ένα αριστερό ντιρέκτ.
Φίλε τα ξέρω από πρώτο ... άντε από δεύτερο χέρι αυτά. Μπορεί να μην ξέρω λεπτομέρειες (πχ τι Μ.Ο. χρειάζεται για να περάσεις κάθε τάξη κτλ και ποια μαθήματα εξετάζονται πλέον κτλ) πρώτον γιατί τα αλλάζουν συνέχεια αυτά κι έχω χάσει την μπάλα (ως ένα σημείο τα παρακολουθούσα) και δεύτερον επειδή δεν με αφορούν άμεσα βαριέμαι να ασχολούμαι με περιττές λεπτομέρειες που δεν με αφορούν.
ΟΜΩΣ, επαφή δεν έχασα και αυτό που έβλεπα είναι ότι γενικά υπήρχε κατηφόρα τα τελευταία χρόνια. Και τι εννοώ κατηφόρα. Ότι με μηδέν κόπο, μπορείς να προχωρήσεις. Αυτό είναι το εκπαιδευτικό σύστημα των τελευταίων χρόνων. Αυτό έβλεπα και δυστυχώς ακόμα βλέπω.
Ειδικά με τις φετινές αλλαγές στη δευτεροβάθμια τις οποίες ναι όντως τις έμαθα. Όπως και για την ενισχυτική διδασκαλία που πρέπει να κάνετε σε αυτούς που έμειναν
λες και θα καταλάβουν τίποτα άμα τους κάνεις 10 ώρες παραπάνω στο τέλος του Ιούνη που όλη τη χρονιά δεν άνοιξαν βιβλίο. Η αδερφή μου (φιλόλογος) σχεδόν τα θέματα τους έλεγε και πάλι αδιάβαστοι έρχονταν και είχαν την απαίτηση να τους περάσουν. Αυτό που λες για τους αδιάφορους γονείς ισχύει παντού. Κάποια προβλήματα είναι κοινά. Και η αδερφή μου μου λέει ακριβώς τα ίδια. Τα ίδια όμως. Σαν να την ακούω.
Τελευταία περίπτωση που μου είπε για μια μητέρα που ήρθε και κλαιγόταν (και όταν λέω κλαιγόταν όντως έκλαιγε) να μην αφήσουν τον γιο της ο οποίος όλη τη χρονιά έκανε τουρισμό και στο τέλος της χρονιάς θυμήθηκε να ενδιαφερθεί για τον γιο της που δεν είχε εμφανιστεί ποτέ στο σχολείο όταν την καλούσαν και έλεγε στην αδερφή μου "Σας παρακαλώ μην τον αφήσετε" και της λέει η αδερφή μου "Με συγχωρείτε μια διόρθωση. Δεν τον αφήνω εγώ. Αυτός έμεινε. Οι πράξεις έχουν και συνέπειες."
Δλδ τι μάθημα περνάνε και οι γονείς στα παιδιά τους; Ότι χωρίς κόπο ο κόσμος σου χαρίζεται; Δεν έπρεπε να διαβάσει αυτό το παιδί και λίγο; Να δείξει ένα υποτυπώδες έστω ενδιαφέρον; Δεν ζητούσε πολλά η αδερφή μου αλλά ούτε για αυτά τα λίγα δεν προσπάθησε. Πώς να τον περάσει; Να τον επιβραβεύσει κιόλας για την αδιαφορία του; Αυτό το μάθημα θα έπαιρνε αυτό το παιδί; Έτσι θα τον κάνει υπεύθυνο η μάνα του;
Τέλος πάντων, όταν κατάλαβε η μάνα ότι η απόφαση ήταν αμετάκλητη απειλούσε θεούς και δαίμονες, ότι θα πάει στη δευτεροβάθμια και ότι τους ξέρει όλους εκεί και οι γνωστές απειλές.
Πάντως πράγματι θεωρώ ότι ήρθε η πλήρης ισοπέδωση ειδικά φέτος και τα είπες όλα ότι χρειάζεται πράγματι μέσο για να μείνει κάποιος στο γυμνασιολύκειο.
Και αυτό εννοούσα βασικά ότι έβλεπα μαθητές δικούς μου να προχωρούν τις τάξεις και μου πέφταν τα μαλλιά και μάλιστα με βαθμό κιόλας (ίσως εδώ στο δικό μας γυμνάσιο/λύκειο να είναι πιο ανοιχτοχέρηδες παράλληλα με όλα τα άλλα που ταυτόχρονα ισχύουν). Αλλά κι εγώ εκεί ήθελα να καταλήξω. Ότι έτσι όπως είναι το σύστημα και ειδικά το φετινό όλοι περνάνε αβέρτα. Δλδ ήταν που ήταν χάλια ήρθαν και το αποτέλειωσαν.
Θα ήθελα να ξεκαθαρίσω όμως κάτι. Όταν μίλησα για τα στραβά της δευτεροβάθμιας δεν αναφερόμουν στην ανεπάρκεια των καθηγητών και ότι είναι ανίκανοι ή ότι δεν προσπαθούν κτλ κτλ κτλ. Δεν μιλάω για σένα, για τον Ηράκλειτο ή για το bizeli ως μονάδες αλλά μιλάω γενικά για όλο το σύστημα που ισχύει και το οποίο είμαστε
υποχρεωμένοι να υπηρετούμε με τα στραβά και με τα ανάποδά του και μέσα σε όλες τις αντιξοότητες που εννοείται ότι αναγνωρίζω. Και αυτές που αντιμετωπίζετε εσείς και αυτές που αντιμετωπίζουμε εμείς.
Αυτό που εννοούσα είναι ότι πολλές φορές το ίδιο το σύστημα μας δένει τα χέρια να προβούμε σε ενέργειες που θα ήταν πιο αποτελεσματικές ή το εκπαιδευτικό πλαίσιο δεν μας δίνει περισσότερα "όπλα" για να χειριστούμε κάποιες καταστάσεις και μας καθιστά ανίσχυρους μπροστά σε γονείς και μαθητές.
Όπως για παράδειγμα η περίπτωση που ανέφερα στον vagabondo ότι για να αφήσω εγώ μαθητή στην τάξη έπρεπε να έχω συγκατάθεση γονέα. Και μετά έρχεται ο vagabondo και σου λέει "Μα καλά αφού δεν ήταν έτοιμος να πάει στην επόμενη τάξη γιατί τον πέρασες;"
Μα δεν τον πέρασα εγώ. Εγώ ενημέρωσα τους γονείς ποιο ήταν το καλύτερο για το παιδί τους και αυτοί έκριναν ποιο ήταν το σωστό και πήραν την τελική απόφαση παρά τις δικές μου ενστάσεις. Τι άλλο μπορώ να κάνω εγώ αν ο νόμος δεν μου δίνει τη δικαιοδοσία να κρίνω εγώ ποιο είναι το καλύτερο συμφέρον για του παιδιού και έχω συνεχώς την παρέμβαση των γονέων στο έργο μου για πράγματα που εγώ ξέρω καλύτερα. Άλλο συνεργασία και άλλο παρεμβατικότητα. Εμείς στην πρωτοβάθμια πάσχουμε κυρίως από αυτό. Τον πρώτο λόγο τον έχουν οι γονείς και τον τελευταίο εμείς. Μην σου πω και κανέναν.
Για να τον στείλω στον ΚΕΔΔΥ θέλω συγκατάθεση γονέα, για να τον στείλω τμήμα ένταξης θέλω συγκατάθεση γονέα, για να του κάνω ενισχυτική θέλω συγκατάθεση γονέα ... ε όταν ο γονέας σου λέει συνέχεια όχι και μέχρι να κουνηθεί το ένα πόδι βρωμάει το άλλο και σου λέει "κάτσε να δούμε πώς θα πάει και η επόμενη χρονιά" λες και είναι καμιά γρίπη που θα περάσει από μόνη της ... ε κάποια στιγμή φτάνει το παιδί στην έκτη και εμείς ακόμα προσπαθούμε να πείσουμε τους γονείς.
Το θυμούνται στην έκτη που τα προβλήματα έχουν διογκωθεί στο θεό και πάνε να πάρουν απλά ένα χαρτί από το ΚΕΔΔΥ για να απαλλαγεί από τις εξετάσεις του γυμνασίου.
Μετά έρχεται ο καθηγητής στο γυμνάσιο βλέπει τον μαθητή και λέει "Μα καλά δεν έκαναν τίποτα στο δημοτικό; Αυτός ούτε μια πρόταση δεν μπορεί να γράψει. Δεν έκαναν τίποτα οι δάσκαλοι;"
Ε τι να πεις τώρα;
Σχετικά με τα υπόλοιπα που είπες για τον τρόπο λειτουργίας σας ό,τι και να πεις πρέπει να παραδεχθείς ότι είστε πολύ πιο χαλαρά από εμάς και αυτό είναι κάτι που πρέπει να προσέξετε. Όχι εσείς. Εσείς είστε εκτελεστικά όργανα. Το υπουργείο παιδείας πρέπει να κάνει ουσιαστικές αλλαγές πολύ πιο αυστηρές απ' ό,τι ισχύει σήμερα γιατί τα παιδιά έχουν ξεσαλώσει. Και η πολλή ανοχή βλάπτει.
Προφανώς και αυτά που είπα δεν τα έβγαλα από το μυαλό μου και το τελευταίο πράγμα που θα ήθελα να κάνω είναι να κατηγορήσω συνάδελφο.
Και αυτό που πρέπει να καταλάβει επιτέλους το υπουργείο είναι ότι μας έχει καταντήσει τελείως ανίσχυρους μπροστά σε γονείς και μαθητές, έχει απαξιώσει τον ρόλο μας και πρέπει να μειώσει λίγο την παρεμβατικότητα των γονέων στα σχολεία.
Δεν μπορούν να έχουν λόγο για τα πάντα. Ξαναλέω άλλο συνεργασία και άλλο παρεμβατικότητα.
Αλλά όπως είπες ... ψηφάκια.
Πρέπει οι από πάνω να φαίνονται αρεστοί στην κοινωνία στοχοποιώντας εμάς ότι δεν κάνουμε καλά το έργο μας.
επειδή τώρα το διάβασα αυτό.