Phorum.com.gr

The Age of Aquarius έγραψε: 31 Δεκ 2020, 01:42

Ζαποτέκος έγραψε: 30 Δεκ 2020, 22:04 το κίνημα του σεΐχη Μπεντρεντίν και του Μπορκλουτζέ Μουσταφά

Ο Μουσταφά υπήρξε σαφώς ριζοσπαστικότερος σε φιλοσοφικό αλλά και σε πρακτικό επίπεδο.
Τον τιμούμε, αναμοχλεύοντας το έργο του όποτε παρουσιάζεται ευκαιρία.

Ποιοι τον τιμάτε ;

Ζαποτέκος έγραψε: 30 Δεκ 2020, 21:04

2/3 παπάδες. Και μάλιστα για λαγνεία. Ο ένας έβλεπε γυναίκα και δαιμονιζόταν !

Βέβαια είναι απορίας άξιο πού μπορούσε να βλέπει γυναίκες, όντας ηγούμενος μοναστηριού. Ίσως να τα παραλέει κάπως ο Παπασυναδινός και να του φορτώνει επίτηδες "κουσούρια", για να κάνει πιο πειστικό το ηθικοδιδακτικό του κήρυγμα. Πάντως είναι γεγονός πως οι περισσότεροι παπάδες που περιγράφει είναι ένας κι ένας. Κάπου λέει και για έναν άλλο που παράτησε τη γυναίκα του και συζούσε με μια άλλη, απέκτησε παιδί μαζί της κ.τ.λ. (τουλάχιστον αυτός δεν αλλαξοπίστησε σαν τους άλλους). Κάποια στιγμή πρέπει να ανοίξω νήμα για τους παρεκτρεπόμενους παπάδες του Συναδινού.

Mitharadir έγραψε:Δεν προκύπτουν βίαιοι εξισλαμισμοί στις περισσότερες περιπτώσεις.Όχι όμως οτι δεν προκύπτουν πουθενά.Όπως είπα σε τμήμα της Μακεδονίας,στην Ήπειρο και σε μερικά ακόμα μέρη μετά απο αποτυχημένες τοπικές εξεγέρσεις υπήρξαν αναγκαστικοί εξισλαμισμοί.Στον Πόντο και άλλες συνοριακές μη ισλαμικές περιοχές της αυτοκρατορίας(π.χ σε Βοσνία,Αντζάρα/Δυτική Γεωργία κτλ) υπήρχε το φαινόμενο του έμμεσου εξαναγκασμού προσχώρησης στο ισλαμ μεγάλου μέρους του τοπικού τους πληθυσμού με την τακτική επιβολής εξοντωτικά υψηλών φόρων στις περιοχές αυτές.Δηλαδή ναι μεν δεν τους έλεγαν ''ασπαστείτε το ισλάμ αμέσως'' αλλα έβαζαν σκόπιμα πολύ υψηλούς φόρους στις περιοχές αυτές(όπως είπα ο κεφαλικός φόρος/Jizya που με βάση το ισλάμ πρέπει να πληρώνουν οι ''άπιστοι λαοί της Βίβλου'' συχνά διέφερε απο επαρχία σε επαρχία.Το Κοράνι δεν καθορίζει πόσο μεγάλος ή μικρός πρέπει να είναι ο φόρος αυτός(ή αν πρέπει να είναι ενιαίος παντού σε ένα βασίλειο ή αυτοκρατορία) συνεπώς αυτά τα αποφάσιζαν οι μουσουλμάνοι ηγεμόνες.Οι μεγάλοι αυτοί φόροι ουσιαστικά ανάγκαζαν τους ορθόδοξους(και καθολικούς) να αναγκάζονται να εξισλαμιστούν επειδή δεν μπορούσαν να πληρώσουν τους φόρους.Βέβαια σε κάποιες άλλες περιοχές της αυτοκρατορίας η κατάσταση με τον φόρο ήταν στο άλλο άκρο(ας πούμε στη Θεσσαλονίκη που πλειοψηφούσαν οι εβραίοι,ο φόρος ήταν βασικά τόσο μικρός που ήταν συμβολικός διότι οι οθωμανοί εκτιμούσαν πολύ την εμπορική δραστηριότητα της πόλης που ενίσχυε την οικονομία της αυτοκρατορίας).

Πώς ακριβώς έγιναν αυτοί οι αναγκαστικοί εξισλαμισμοί στη Μακεδονία και στην Ήπειρο και σε άλλες περιοχές μετά από εξεγέρσεις; Ήταν μαζικής ή μικρής κλίμακας; Ποιες είναι οι πηγές να τις κοιτάξω;

Σχετικά με αυτό που λες για τις παραμεθόριες περιοχές της Οθωμανικής αυτοκρατορίας έχω κάποιες αμφιβολίες δεδομένης της διασποράς χριστιανικών πληθυσμών εκεί (π.χ. Αρμένιοι και Γεωργιανοί στα ανατολικά και προς τον Καύκασο, Σλάβοι και Ρουμάνοι στον βαλκανικό βορρά).


Επίσης η Βοσνία εξισλαμίστηκε ευκολότερα από άλλες περιοχές των Βαλκανίων διότι δεν ήταν τόσο στέρεα ριζωμένος ο χριστιανισμός ενός δόγματος στην περιοχή και η εκκλησία δεν ήταν καλά οργανωμένη. Δεν προκλήθηκε ο εξισλαμισμός μόνο από "έμμεσο εξαναγκασμό" λόγω των φόρων. Ήταν ένας συνδυασμός προηγούμενης εκκλησιαστικής αδυναμίας και επιθυμίας των κατοίκων να ασπαστούν την θρησκεία του κατακτητή για να αποκτήσουν μεγαλύτερη κοινωνική κινητικότητα.
https://en.wikipedia.org/wiki/Islamizat ... erzegovina

Όπως είπα και πριν, δέχομαι ότι έγιναν κάποιοι βίαιοι εξισλαμισμοί στην Ελλάδα αλλά σε γενικές γραμμές ήταν ελάχιστοι και δεν άλλαξαν τον θρησκευτικό χάρτη της χώρας δραματικά. Εξού και η τόσο έντονη χριστιανική ορθόδοξη ταυτότητα της Ελλάδας σε όλη τη διάρκεια της τουρκοκρατίας και μετά κατά την απελευθέρωση.

Mitharadir έγραψε:Δεν υπάρχει λόγος να κάνει κάποιος τον συνήγορο των Τούρκων και της αυτοκρατορίας τους.Οι περισσότεροι νεομάρτυρες δεν ήταν άτομα που επιδίωξαν να γίνουν μάρτυρες προκαλώντας τους οθωμανούς.Συνήθως στις περισσότερες περιπτώσεις ήταν άτομα που εξισλαμίστηκαν και επέστρεψαν στην Ορθοδοξία(ή άτομα που είχαν αντιδικία με μουσουλμάνο και αυτός τους εξανάγκασε να επιλέξουν μεταξύ ισλάμ και θανάτου).Επίσης ο πλήρης εκχριστιανισμός ως παράγοντας σταθερότητας δεν συναντάται σε όλες τις αυτοκρατορίες τις χριστιανικέ.Π.χ στην Αιθιοπική αυτοκρατορία,το Βασίλειο της Σικελίας,την Ρωσική Αυτοκρατορία κτλ ζούσαν μεγάλοι πληθυσμοί αλλόθρησκων και γινόταν αποδεκτοί χωρίς να πληρώνουν βαρύτερη φορολογία απο τους χριστιανούς(αν και δεν μπορούσαν να καταλάβουν υψηλά αξιώματα στην διοίκηση του κράτους).Στη Ρωσική αυτοκρατορία το 1917(λίγο πριν την Ρωσική επανάσταση) το 20% περίπου του πληθυσμού της ήταν μη ορθόδοξοι(15% μουσουλμάνοι+5% διάφορα άλλα χριστιανικά δόγματα καθώς και εβραίοι και τενγκριστές/βουδιστές).Στην Αιθιοπία απο την καθιέρωση του χριστιανισμού ως επίσημη θρησκεία(αρχές 4ου αιώνα μ.Χ) μέχρι περίπου τα μέσα του 6ου αιώνα μ.Χ(2,5 αιώνες) οι μη χριστιανοί ήταν πλειοψηφία.Στο Μεσαιωνικό βασίλειο της Σικελίας οι μουσουλμάνοι απόγονοι των Αράβων που κάποτε κατείχαν την Σικελία είχαν ειδικά δικαιώματα θρησκευτικής μειονότητας πράγμα επαναστατικό για την εποχή εκείνη.Τέλος για την Μικρά Ασία που λες...Είναι γεγονός ότι αν δεν γινόταν η Γενοκτονία των χριστιανών της Ανατολής απο τους Νεότουρκους θα υπήρχαν σημαντικές χριστιανικές μειονότητες στην σημερινή Τουρκία.Όμως ΜΟΝΟ μειονότητες(εαν σκεφτείς ότι πριν την έλευση των Οθωμανών η Τουρκία με τα σημερινά της εδάφη ήταν χριστιανική χώρα τότε βλέπεις πως οι περισσότεροι κάτοικοι της εξισλαμίστηκαν).Και για να γίνουμε πιο ακριβείς η φιλοσοφία της ''εκμαιτάλευσης των θρησκευτικών μειονοτήτων'' ΔΕΝ ήταν η φιλοσοφία των οθωμανών στην αρχή.Στην αρχή η φιλοσοφία τους ήταν ισλαμοποίηση όλων των υπηκόων τους.Αργότερα(προς τα τέλη του 14ου αιώνα μ.Χ) άλλαξαν τακτική όσο επεκτεινόταν εδαφικά.

Δεν είπα ότι δεν έγιναν ανεκτές άλλες θρησκείες σε κανένα χριστιανικό κράτος. Αναφέρθηκα σε δύο μεγάλες μεσαιωνικές αυτοκρατορίες από την ανατολή και τη δύση για να εξηγηθεί καλύτερα η διαφορά νοοτροπίας και κουλτούρας μεταξύ αυτών και της οθωμανικής. Προφανώς υπάρχουν και οι γκρι περιπτώσεις πέρα από τις μαύρες και τις άσπρες. Τώρα για τη Μικρά Ασία οι κάτοικοι είχαν αρχίσει να εξισλαμίζονται με διάφορους τρόπους (επιγαμίες σε όλα τα στρώματα της κοινωνίας, εκούσιοι προσηλυτισμοί για απόκτηση προνομίων, κάποιοι βίαιοι εξισλαμισμοί κ.α.) και πριν την εμφάνιση των Οθωμανών, από την εποχή των Σελτζούκων. Η Μικρά Ασία βρέθηκε κάτω από κυριαρχία τουρκικών φύλων για μεγαλύτερο διάστημα απ' ό,τι τα Βαλκάνια λόγου χάρη. Γι' αυτό δεν θα ήταν περίεργο να ήταν μειονότητες οι χριστιανοί ακόμα κι αν δεν είχαν γίνει οι νεότερες γενοκτονίες.

Από πού προκύπτει ότι αρχικά η φιλοσοφία των Οθωμανών ήταν η ισλαμοποίηση όλων των υποηκόων τους;

Νταρνάκας έγραψε: 30 Δεκ 2020, 20:42

Georg Von Balkanen έγραψε: 30 Δεκ 2020, 20:18

Λόρδος Ταντρίδης έγραψε: 30 Δεκ 2020, 20:11 Γηγενείς κάτοικοι τριών χιλιάδων ετών παραγωγής ανώτερου πολιτισμού και τέχνης , ασχολούνται από τότε μέχρι και σήμερα με ... τον φερετζέ της γυναίκας τους και τις κατσίκες τους .

Meanwhile

Αυτό είναι πολύ πιο κοντά στον μέσο Τούρκο (τουλάχιστον στους ψηφοφόρους του Ερντογάν).
https://www.youtube.com/watch?v=DHrP30d5Fi8

Δηλαδη δεν βρήκες βίντεο τουρκικό και έβαλες Ινδό Πακιστάν. Το ίδιο ακριβώς γίνεται στην ελληνική επαρχία.

Jimmy81 έγραψε: 31 Δεκ 2020, 04:56

Mitharadir έγραψε:Δεν υπάρχει λόγος να κάνει κάποιος τον συνήγορο των Τούρκων και της αυτοκρατορίας τους.Οι περισσότεροι νεομάρτυρες δεν ήταν άτομα που επιδίωξαν να γίνουν μάρτυρες προκαλώντας τους οθωμανούς.Συνήθως στις περισσότερες περιπτώσεις ήταν άτομα που εξισλαμίστηκαν και επέστρεψαν στην Ορθοδοξία(ή άτομα που είχαν αντιδικία με μουσουλμάνο και αυτός τους εξανάγκασε να επιλέξουν μεταξύ ισλάμ και θανάτου).Επίσης ο πλήρης εκχριστιανισμός ως παράγοντας σταθερότητας δεν συναντάται σε όλες τις αυτοκρατορίες τις χριστιανικέ.Π.χ στην Αιθιοπική αυτοκρατορία,το Βασίλειο της Σικελίας,την Ρωσική Αυτοκρατορία κτλ ζούσαν μεγάλοι πληθυσμοί αλλόθρησκων και γινόταν αποδεκτοί χωρίς να πληρώνουν βαρύτερη φορολογία απο τους χριστιανούς(αν και δεν μπορούσαν να καταλάβουν υψηλά αξιώματα στην διοίκηση του κράτους).Στη Ρωσική αυτοκρατορία το 1917(λίγο πριν την Ρωσική επανάσταση) το 20% περίπου του πληθυσμού της ήταν μη ορθόδοξοι(15% μουσουλμάνοι+5% διάφορα άλλα χριστιανικά δόγματα καθώς και εβραίοι και τενγκριστές/βουδιστές).Στην Αιθιοπία απο την καθιέρωση του χριστιανισμού ως επίσημη θρησκεία(αρχές 4ου αιώνα μ.Χ) μέχρι περίπου τα μέσα του 6ου αιώνα μ.Χ(2,5 αιώνες) οι μη χριστιανοί ήταν πλειοψηφία.Στο Μεσαιωνικό βασίλειο της Σικελίας οι μουσουλμάνοι απόγονοι των Αράβων που κάποτε κατείχαν την Σικελία είχαν ειδικά δικαιώματα θρησκευτικής μειονότητας πράγμα επαναστατικό για την εποχή εκείνη.Τέλος για την Μικρά Ασία που λες...Είναι γεγονός ότι αν δεν γινόταν η Γενοκτονία των χριστιανών της Ανατολής απο τους Νεότουρκους θα υπήρχαν σημαντικές χριστιανικές μειονότητες στην σημερινή Τουρκία.Όμως ΜΟΝΟ μειονότητες(εαν σκεφτείς ότι πριν την έλευση των Οθωμανών η Τουρκία με τα σημερινά της εδάφη ήταν χριστιανική χώρα τότε βλέπεις πως οι περισσότεροι κάτοικοι της εξισλαμίστηκαν).Και για να γίνουμε πιο ακριβείς η φιλοσοφία της ''εκμαιτάλευσης των θρησκευτικών μειονοτήτων'' ΔΕΝ ήταν η φιλοσοφία των οθωμανών στην αρχή.Στην αρχή η φιλοσοφία τους ήταν ισλαμοποίηση όλων των υπηκόων τους.Αργότερα(προς τα τέλη του 14ου αιώνα μ.Χ) άλλαξαν τακτική όσο επεκτεινόταν εδαφικά.

Δεν είπα ότι δεν έγιναν ανεκτές άλλες θρησκείες σε κανένα χριστιανικό κράτος. Αναφέρθηκα σε δύο μεγάλες μεσαιωνικές αυτοκρατορίες από την ανατολή και τη δύση για να εξηγηθεί καλύτερα η διαφορά νοοτροπίας και κουλτούρας μεταξύ αυτών και της οθωμανικής. Προφανώς υπάρχουν και οι γκρι περιπτώσεις πέρα από τις μαύρες και τις άσπρες. Τώρα για τη Μικρά Ασία οι κάτοικοι είχαν αρχίσει να εξισλαμίζονται με διάφορους τρόπους (επιγαμίες σε όλα τα στρώματα της κοινωνίας, εκούσιοι προσηλυτισμοί για απόκτηση προνομίων, κάποιοι βίαιοι εξισλαμισμοί κ.α.) και πριν την εμφάνιση των Οθωμανών, από την εποχή των Σελτζούκων. Η Μικρά Ασία βρέθηκε κάτω από κυριαρχία τουρκικών φύλων για μεγαλύτερο διάστημα απ' ό,τι τα Βαλκάνια λόγου χάρη. Γι' αυτό δεν θα ήταν περίεργο να ήταν μειονότητες οι χριστιανοί ακόμα κι αν δεν είχαν γίνει οι νεότερες γενοκτονίες.

Από πού προκύπτει ότι αρχικά η φιλοσοφία των Οθωμανών ήταν η ισλαμοποίηση όλων των υποηκόων τους;

Η ύπαρξη θρησκευτικών μειονοτήτων είναι κάτι που συμβαίνει χωρίς να είναι πάντα δυνατό να εμποδιστεί απο το επίσημο κράτος αυτό.Π.χ στο Βυζάντιο υπήρχε αυστηρή και σκληρή πολιτική απέναντι στους μονοφυσίτες(Αρμένιοι και Κόπτες),στους Νεστοριανούς(Ασσύριοι και Ιακωβίτες) κτλ αλλα αυτό δεν εμπόδιζε τις αιρέσεις αυτές να εξακολουθούν να υπάρχουν και να είναι μάλιστα και η πλειοψηφία σε αρκετές ανατολικές επαρχίες του Βυζαντίου παρά τις σκληρές προσπάθειες των βυζαντινών να το αλλάξουν αυτό(με βάση αφηγήσει των αράβων ιστορικών της εποχής π.χ στην Αραβική κατάκτηση της Αρμενίας,της Συρίας,της Μεσοποταμίας και της Αιγύπτου που πλειοψηφούσαν μονοφυσίτες και νεστοριανοί γίνεται φανερό οτι παρά τις σκληρές προσπάθειες του βυζαντίου να αναγκάσει τους αιρετικούς των επαρχιών αυτών να προσχωρήσουν στην Ορθοδοξία αυτοί αρνούνταν να το κάνουν πεισματικά και έτσι καλοδέχτηκαν τους Άραβες στην αρχή.Οι ειδωλολάτρες δεν έδειξαν τόση ανθεκτικότητα στις κρατικές πιέσεις διότι η θρησκεία τους ήταν σε παρακμή και πέθαινε δεν είχαν λοιπόν την αντοχή των αιρετικών χριστιανών να αντισταθούν σε τυχόν πιέσεις(άλλωστε οι χριστιανοί είχαν ήδη γίνει πλειοψηφία στην Μικρά Ασία,την Καπαδοκία,την Αρμενία,την Γεωργία, Αίγυπτο,την Παλαιστίνη και την Συρία/Λίβανο ήδη απο το 350-400 μ.Χ περίπου δηλαδή οι χριστιανοί ήταν ήδη πλειοψηφία στην αυτοκρατορία του βυζαντίου όταν ανέλαβε τον θρόνο ο θεοδόσιος ο Μέγας.Η μη προσχώρηση των αιρετικών όμως στην ορθοδοξία δείχνει οτι όση κρατική πίεση κι αν ασκήσεις σε έναν πληθυσμό αν αυτός δεν θέλει να ακολουθήσεις τις θρησκευτικές υποδείξεις της κεντρικής εξουσίας τότε δεν το κάνει.Αυτό ήταν κάτι που συνηδητοπόιησαν οι Άραβες.Για την δυτική Μικρά Ασία οι μουσουλμάνοι έφτασαν να αποτελούν πλειοψηφία στα πρώτα 100 χρόνια των Οθωμανών(1300-1400) και όχι των σελτζούκων.Η Ανατολία και η Καπαδοκία είναι άλλες περιπτώσεις διότι είχαν εξισλαμιστεί επι Σελτζούκων.Η φιλοσοφία των οθωμανών στα πρώτα χρόνια της αυτοκρατορίας τους όσο βρισκόταν στην Μικρά Ασία φαίνεται πως ήταν ο εξισλαμισμός των υπηκόων τους πράγμα που αποδικνύουν οι πηγές της εποχής καθώς και η ταχύτατα πρόοδος του εξισλαμισμού στην δυτική Μικρά Ασία.Αργότερα μετά την κατάκτηση της Καλλίπολης και της εισβολής σε ευρωπαικό έδαφος(περίπου την ίδια περίοδο που καθιερώθηκε το παιδομάζωμα ως πρακτική) αππορίφθηκε ωε γενική φιλοσοφία διότι οι Οθωμανοί έβλεπαν ότι δείνχωντας θρησκευτική ανοχή σε ένα επίπεδο θα τους διευκόλυνε στις κατακτήσεις τους και σε διατήρηση των εδαφών που θα κατακτούσαν.

Jimmy81 έγραψε: 31 Δεκ 2020, 04:12

Mitharadir έγραψε:Δεν προκύπτουν βίαιοι εξισλαμισμοί στις περισσότερες περιπτώσεις.Όχι όμως οτι δεν προκύπτουν πουθενά.Όπως είπα σε τμήμα της Μακεδονίας,στην Ήπειρο και σε μερικά ακόμα μέρη μετά απο αποτυχημένες τοπικές εξεγέρσεις υπήρξαν αναγκαστικοί εξισλαμισμοί.Στον Πόντο και άλλες συνοριακές μη ισλαμικές περιοχές της αυτοκρατορίας(π.χ σε Βοσνία,Αντζάρα/Δυτική Γεωργία κτλ) υπήρχε το φαινόμενο του έμμεσου εξαναγκασμού προσχώρησης στο ισλαμ μεγάλου μέρους του τοπικού τους πληθυσμού με την τακτική επιβολής εξοντωτικά υψηλών φόρων στις περιοχές αυτές.Δηλαδή ναι μεν δεν τους έλεγαν ''ασπαστείτε το ισλάμ αμέσως'' αλλα έβαζαν σκόπιμα πολύ υψηλούς φόρους στις περιοχές αυτές(όπως είπα ο κεφαλικός φόρος/Jizya που με βάση το ισλάμ πρέπει να πληρώνουν οι ''άπιστοι λαοί της Βίβλου'' συχνά διέφερε απο επαρχία σε επαρχία.Το Κοράνι δεν καθορίζει πόσο μεγάλος ή μικρός πρέπει να είναι ο φόρος αυτός(ή αν πρέπει να είναι ενιαίος παντού σε ένα βασίλειο ή αυτοκρατορία) συνεπώς αυτά τα αποφάσιζαν οι μουσουλμάνοι ηγεμόνες.Οι μεγάλοι αυτοί φόροι ουσιαστικά ανάγκαζαν τους ορθόδοξους(και καθολικούς) να αναγκάζονται να εξισλαμιστούν επειδή δεν μπορούσαν να πληρώσουν τους φόρους.Βέβαια σε κάποιες άλλες περιοχές της αυτοκρατορίας η κατάσταση με τον φόρο ήταν στο άλλο άκρο(ας πούμε στη Θεσσαλονίκη που πλειοψηφούσαν οι εβραίοι,ο φόρος ήταν βασικά τόσο μικρός που ήταν συμβολικός διότι οι οθωμανοί εκτιμούσαν πολύ την εμπορική δραστηριότητα της πόλης που ενίσχυε την οικονομία της αυτοκρατορίας).

Πώς ακριβώς έγιναν αυτοί οι αναγκαστικοί εξισλαμισμοί στη Μακεδονία και στην Ήπειρο και σε άλλες περιοχές μετά από εξεγέρσεις; Ήταν μαζικής ή μικρής κλίμακας; Ποιες είναι οι πηγές να τις κοιτάξω;

Σχετικά με αυτό που λες για τις παραμεθόριες περιοχές της Οθωμανικής αυτοκρατορίας έχω κάποιες αμφιβολίες δεδομένης της διασποράς χριστιανικών πληθυσμών εκεί (π.χ. Αρμένιοι και Γεωργιανοί στα ανατολικά και προς τον Καύκασο, Σλάβοι και Ρουμάνοι στον βαλκανικό βορρά).


Επίσης η Βοσνία εξισλαμίστηκε ευκολότερα από άλλες περιοχές των Βαλκανίων διότι δεν ήταν τόσο στέρεα ριζωμένος ο χριστιανισμός ενός δόγματος στην περιοχή και η εκκλησία δεν ήταν καλά οργανωμένη. Δεν προκλήθηκε ο εξισλαμισμός μόνο από "έμμεσο εξαναγκασμό" λόγω των φόρων. Ήταν ένας συνδυασμός προηγούμενης εκκλησιαστικής αδυναμίας και επιθυμίας των κατοίκων να ασπαστούν την θρησκεία του κατακτητή για να αποκτήσουν μεγαλύτερη κοινωνική κινητικότητα.
https://en.wikipedia.org/wiki/Islamizat ... erzegovina

Όπως είπα και πριν, δέχομαι ότι έγιναν κάποιοι βίαιοι εξισλαμισμοί στην Ελλάδα αλλά σε γενικές γραμμές ήταν ελάχιστοι και δεν άλλαξαν τον θρησκευτικό χάρτη της χώρας δραματικά. Εξού και η τόσο έντονη χριστιανική ορθόδοξη ταυτότητα της Ελλάδας σε όλη τη διάρκεια της τουρκοκρατίας και μετά κατά την απελευθέρωση.

A history of the Ottoman empire ,Osman's Dream: The Story of the Ottoman Empire 1300-1923 by Caroline Finkel, Lord Kinross, The Ottoman Centuries , The Ottoman Empire: 1300 -1600 by Inalcik Halil ,The criminal law of genocide: international, comparative and contextual aspects. Ottoman Warfare 1500-1700 by Rhoads Murphey ,Politics and Demography: Armenians, Turks, and Kurds in the Ottoman Empire, The Ottoman Empire and Early Modern Europe by Daniel Goffman , The Ottoman Empire, 1700-1922 by Donald Quataert , The Ottoman Empire, 1300-1650: The Structure of Power by Colin Imber ,Encyclopedia of the Ottoman Empire by Gabor Agoston and Bruce Alan Masters .Κατα εκπληκτικό τρόπο ενώ σε ορισμένα απο αυτά τα έργα συμμετείχαν Τούρκοι,εντούτοις παρουσιάζουν σχετική αντικειμεντικότητα απαοφεύγοντας να λιβανίζουν τους οθωμανούς(στην Τουρκία δεν συναντάται αυτό διότι η αρνητική κριτική της τουρκικής ιστορίας είναι ποινικό αδίκημα πριν απο τον Ερντογάν ακόμα,μόνο στους τούρκους της διασποράς συναντάς τέτοια αντικειμενική κριτική και αφήγηση).Επίσης ενώ κάποια απο αυτά τα έργα λιβανίζουν του οθωμανούς είναι απαραίτητη και η μελέτη αυτών των έργων για τον σχηματισμό πλήρης εικόνας και γνώμης.Τα περισσότερα που ανέφερα πάντως τα θεωρώ άκρως αντικειμενικά.Ο εξισλαμισμός σε Βοσνία(οι χριστιανοί περιορίστηκαν προς την σημερινή Σερβική δημοκρατία της Βοσνίας/Srpska republica και στην Ερζεγοβίνη(Κροάτες της Ερζεγοβίνης),Πόντο,Αντζάρα/Ανατολική Γεωργία προκλήθη σε μεγάλο βαθμό λόγω της υψηλής φορολογίας.Μια χαρά υπήρχε οργανωμένη ορθδόξη εκκλησία(ή καθολική) στις περιοχές αυτές).Απλά τύχαινε οι επαρχίες αυτές να είναι συνοριακές επαρχίες των οθωμανών και χωρίς έφεση στο εμπόριο ειδικά σε σύγκριση με άλλες επαρχίες της αυτοκρατορίας(έτσι δεν ήταν τόσο χρήσιμες στους οθωμανούς οι αλλόθρησκοι των περιοχών αυτών).Επίσης πολλούς εξισλαμισμούς είχαμε σε Βουλγαρία(στην περίοδο της απελευθέρωσης της Βουλγαρίας το 1878 οι μουσουλμάνοι αποτελούσαν περίπου το 30% του πληθυσμού της Βουλγαρίας),στα Σκόπια(που και σήμερα ακόμα οι μουσουλμάνοι αποτελούν το 35-40% περίπου του πληθυσμού της χώρας,33% με βάση την απογραφή του 2002 αλλα τώρα θα έχουν σίγουρα αυξηθεί λόγω υωηλότερων γεννήσεων μέσα σε 18 χρόνια) ,Μαυροβούνιο(σχεδόν το ήμισυ του πληθυσμού του ήταν μουσουλμάνοι στον 17ο αιώνα μ.Χ) και την νότια Σερβία(οι περισσότεροι μουσουλμάνοι της περιοχής έφυγαν όταν αποχώρησαν οι Οθωμανοί με εξαίρεση όσους ζούσαν σε Σαντζάκ και Κόσοβο).

Οι Τουρκοκρητικοί

«Οι πρόγονοί μας (οι Τούρκοι) πήραν τα εδώ μέρη (δηλ. την Κρήτη) από τους Ενετούς, όχι από τους Ρωμιούς. Οι Ρωμιοί ήλθαν μετά από εμάς, γεννοβόλησαν, γεννοβόλησαν κι εμείς γίναμε μειοψηφία. Αν έρχονταν και τα έκαναν αυτά οι απόγονοι των Βενετών, θα είχαν δίκιο. Τους διώξαμε από τη χώρα τους. Αλλά το να το κάνουν οι Ρωμιοί, που ήρθαν μετανάστες μαζί και μετά από μας, είναι μεγάλη αδικία». Τα παραπάνω είναι ένα ενδεικτικό απόσπασμα από το μυθιστόρημα «Τα παιδιά του πολέμου» του πιο γνωστού τουρκοκρητικού και συγγραφέα Αχμέτ Γιορουλμάζ, όπως παρατίθεται στο βιβλίο του Α. Μασσαβέτα «Ασία, το παλίμψηστο της μνήμης» στο οποίο βρήκα πολλά ενδιαφέροντα θέματα που παραθέτω παρακάτω.

Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922 ακολούθησε η απίστευτη ανταλλαγή πληθυσμών. 1.500.000 Έλληνες εγκατέλειψαν τις πατρογονικές εστίες τους στη Μ. Ασία και αντίστοιχα 400.000 Τούρκοι εγκατέλειψαν τον ελλαδικό χώρο. Το 1/10, δηλαδή περίπου 40.000 Τούρκοι της Κρήτης, οι Τουρκοκρητικοί, εγκατέλειψαν το νησί.

Οι δεκάδες χιλιάδες αυτοί μουσουλμάνοι έκαναν την εμφάνισή τους στην Κρήτη κατά τη διάρκεια της οθωμανικής κυριαρχίας στο νησί (1669-1898). Δεν υπήρξε όμως αναγκαστική μετακίνηση μουσουλμάνων στο νησί από την Ανατολή, αλλά αλλαξοπίστησε μεγάλος αριθμός κρητικών! Αυτό έγινε από κατοίκους του νησιού που ήθελαν είτε να αποφύγουν τον κεφαλικό φόρο, που επέβαλαν οι Οθωμανοί, είτε για να μπορούν να αποκτούν καλλιεργήσιμα χωράφια (πράγμα το οποίο δύσκολα μπορούσε να κάνει ένας χριστιανός) είτε για να κάνουν καριέρα στο στρατό και τη διοίκηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Επίσης πολλοί από τους 40.000 Τουρκοκρητικούς είναι απόγονοι μεικτών γάμων. Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι οι μουσουλμάνοι της Κρήτης να φτάσουν, παραμονές της Ελληνικής Επανάστασης το 1821, το 45%-50% του πληθυσμού του νησιού. Είναι κάτοικοι των πόλεων στη συντριπτική πλειοψηφία, όλοι μιλούν τα ελληνικά και αγνοούν τα τουρκικά. Πολλοί ήταν κρυπτοχριστιανοί και μετά το Τανζιμάτ και τη φιλελευθεροποίηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας επέστρεψαν στον χριστιανισμό. Η συντριπτική πλειοψηφία όμως πήρε το μέρος των Οθωμανών στην προσπάθειά τους να καταπνίξουν τις εξεγέρσεις των Κρητικών τον 19ο αι. Αρχές του 20ου αι. οι Τουρκοκρητικοί ήταν πλέον μόλις το 8% του πληθυσμού του νησιού. Θεωρείται θρησκευτική κι όχι εθνική μειονότητα, αλλά ποτέ δεν ενώθηκαν με τον χριστιανικό πληθυσμό του νησιού. Θεωρούνταν Τούρκοι από τη μέρα που αλλαξοπίστησαν και βοήθησαν τις οθωμανικές στρατιωτικές δυνάμεις να καταπνίξουν στο αίμα τις εξεγέρσεις των χριστιανών. Η συμμετοχή τους στις σφαγές των Χριστιανών και στη βίαιη καταστολή των κρητικών επαναστάσεων των περιόδων 1866-1869 και 1897-1899 και με αποκορύφωμα τις σφαγές εκατοντάδων Ελλήνων των Χανίων τον Αύγουστο του 1898, γεγονός που στάθηκε αφορμή για την επέμβαση των Μεγάλων Δυνάμεων, αποξένωσε ακόμη περισσότερο τις δύο κοινότητες. Γι’ αυτό με τη συνθήκη της Λωζάννης και την Ανταλλαγή πληθυσμού εκπατρίστηκαν και εγκαταστάθηκαν κυρίως στο Αϊβαλί της Μ. Ασίας.

Όπως αναφέρει ο Α. Μασσαβέτας η επίσημη θέση του τουρκικού εθνικισμού τονίζει ότι «η Ανταλλαγή έσωσε τους προγόνους μας από τον αφανισμό». Οι Κεμαλιστές μπορεί να αυτοπροσδιορίζονται ως αριστεροί, ανθρωπιστές και αντιπολεμιστές, αλλά απηχούν ένα πνεύμα αντιευρωπαϊκό και αντιχριστιανικό σύμφωνα με το οποίο οι Τούρκοι, και στην περίπτωσή μας οι Τουρκοκρητικοί. είναι πάντα τα θύματα και ποτέ υπεύθυνοι για κάτι κακό.

Ξαναγυρίζω λοιπόν στον Αχμέτ Γιορουλμάζ, τον γνωστότερο τουρκοκρητικό συγγραφέα, όπως είπα παραπάνω, ο οποίος αναφέρει ότι «βάλαμε τα ρωμαίικα ως μητρική μας γλώσσα, αλλά με τη θρησκεία μας δεν ξεχάσαμε ποτέ τον τουρκισμό μας». Με αυτό διατυπώνεται η επίσημη τουρκική θέση ότι οι τουρκοκρητικοί είχαν τουρκική ρίζα. Όπως όμως ανέφερα παραπάνω μελέτες όπως των D. Brewer και M Pekin αναφέρουν ότι η αλλαξοπιστία είναι κυρίως η αιτία εμφάνισης του τουρκικού πληθυσμού στην Κρήτη. Ο Γιορουλμάζ σε άλλο σημείο αναφέρει ότι είναι «απόγονος της 15ης γενιάς των στρατιωτών που πήγαν στην Κρήτη από την Ανατολία και τη Ρούμελη» και ότι «πάντα αισθανόμουν μία πικρία που δε γνωρίζαμε καλά την τουρκική γλώσσα που θα έπρεπε να είναι η μητρική μας». Η εξωφρενική άποψη ότι οι Έλληνες έφτασαν στο νησί μετά από τους Τούρκους ενισχύεται με λόγια όπως ότι «εμείς δεν πήγαμε να διώξουμε τους χριστιανούς από τον τόπο τους, εκείνοι ήλθαν στον τόπο μας μετά από μας να μας εκπατρίσουν». Παρακάτω συνεχίζει λέγοντας ότι «ουδέποτε λησμονήσαμε το έθνος μας» και απόδειξη είναι ότι οι Τουρκοκρητικοί στην Κρητική Εθνοσυνέλευση «υπερασπίζονταν τα συμφέροντα του Οθωμανικού κράτους», ενώ όσοι στρατεύθηκαν στον ελληνικό στρατό αρνήθηκαν να πυροβολήσουν εναντίον των συμμάχων των Οθωμανών, δηλαδή των Γερμανών και των Βουλγάρων. Και ενώ παραδέχεται ότι αρνούνταν να πυροβολήσουν καταδικάζει ότι πέρασαν στρατοδικείο! Από την άλλη πλευρά όμως θεωρεί φυσιολογικό που οι Ρωμιοί του Αϊβαλιού, που συνεργάστηκαν με τον ελληνικό στρατό κατά τη Μικρασιατική Εκστρατεία, τιμωρήθηκαν για την προδοσία τους με εξορία ή με τη φυσική τους εξόντωση. Αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «εκείνοι που δε θέλησαν να συμβιώσουν ειρηνικά σ’ αυτόν τον ευλογημένο από τη φύση τόπο έφυγαν και τη θέση τους πήραν οι Τούρκοι από την Κρήτη, τη Λέσβο και τη Β. Ελλάδα». Μάλιστα τονίζει ότι στο Αϊβαλί είχαν εγκατασταθεί πρώτοι οι Τούρκοι της Μακεδονίας και της Λέσβου και είχαν πιάσει τα καλύτερα σπίτια.

Σήμερα οι απόγονοι των Τουρκοκρητικών δε μιλούν πλέον ελληνικά και έχουν ξεχάσει τα έθιμα και τα φαγητά που έφεραν από το νησί οι πρόγονοί τους.

http://eranistis.net/wordpress/2017/05/11/24271/

Georg Von Balkanen έγραψε: 31 Δεκ 2020, 09:02

Νταρνάκας έγραψε: 30 Δεκ 2020, 20:42

Georg Von Balkanen έγραψε: 30 Δεκ 2020, 20:18

Meanwhile

Αυτό είναι πολύ πιο κοντά στον μέσο Τούρκο (τουλάχιστον στους ψηφοφόρους του Ερντογάν).
https://www.youtube.com/watch?v=DHrP30d5Fi8

Δηλαδη δεν βρήκες βίντεο τουρκικό και έβαλες Ινδό Πακιστάν. Το ίδιο ακριβώς γίνεται στην ελληνική επαρχία.

Ε να λοιπόν, θαύμασε πως ζουν σε κάποια χωριά της Τουρκίας οι άνθρωποι:

Νταρνάκας έγραψε: 31 Δεκ 2020, 21:11 Ε να λοιπόν, θαύμασε πως ζουν σε κάποια χωριά της Τουρκίας οι άνθρωποι:

Παλιά ονομάζονταν βουνά Λαζιστάν!

https://en.m.wikipedia.org/wiki/Kaçkar_Mountains

Κατσαρίδης έγραψε: 31 Δεκ 2020, 21:18

Νταρνάκας έγραψε: 31 Δεκ 2020, 21:11 Ε να λοιπόν, θαύμασε πως ζουν σε κάποια χωριά της Τουρκίας οι άνθρωποι:

Παλιά ονομάζονταν βουνά Λαζιστάν!

https://en.m.wikipedia.org/wiki/Kaçkar_Mountains

Η ράτσα του Georg. Γι' αυτό κι έβαλα το συγκεκριμένο βίντεο (ενώ υπάρχουν ένα σωρό άλλα που κι αυτά δείχνουν τουρκικά χωριά στην κατάσταση που ήταν τα δικά μας πριν 40- 50 χρόνια).

Νταρνάκας έγραψε: 31 Δεκ 2020, 21:24

Κατσαρίδης έγραψε: 31 Δεκ 2020, 21:18

Νταρνάκας έγραψε: 31 Δεκ 2020, 21:11 Ε να λοιπόν, θαύμασε πως ζουν σε κάποια χωριά της Τουρκίας οι άνθρωποι:

Παλιά ονομάζονταν βουνά Λαζιστάν!

https://en.m.wikipedia.org/wiki/Kaçkar_Mountains

Η ράτσα του Georg. Γι' αυτό κι έβαλα το συγκεκριμένο βίντεο (ενώ υπάρχουν ένα σωρό άλλα που κι αυτά δείχνουν τουρκικά χωριά στην κατάσταση που ήταν τα δικά μας πριν 40- 50 χρόνια).

Προσβολα...

Ιν ενη κεης. Μια χαρά συγκρίσιμη με την ελληνική επαρχία είναι. Οι Τούρκοι και οι ελληνες είναι ουσιαστικά ο ΙΔΙΟΣ λαός.

Καλή Χρονιά.

Georg Von Balkanen έγραψε: 31 Δεκ 2020, 21:27 Μια χαρά συγκρίσιμη με την ελληνική επαρχία είναι.

Ναι, με την ελληνική επαρχία του 1960-70. Κοίτα ρε μλκ τι έχουν ακόμα για κουζίνα οι άνθρωποι:

Βασικά δε φαίνεται να έχουν καν ηλεκτρική κουζίνα και γι' αυτό το φαγητό το μαγειρεύουν σε φούρνο στην αυλή (δες στο 2:07) Και γενικά όλο το εσωτερικό του σπιτιού μου θυμίζει ελληνικό λαογραφικό μουσείο, το πώς ήταν τα δικά μας χωριατόσπιτα πριν από 40-50 χρόνια.
Τέλος πάντων, herzliche glückwünsche zum neuen jahr.

Εξισλαμισμοί στη βόρεια Αλβανία, 1591:

We crossed two streams and a torrent and, leaving the forest, entered the great and famous plain of Scanderbeg, called Tirana. Surrounded by the mountains of Kruja, this is a noble town in Albania which used to be in the possession of our lords (of Venice) and which is now subject to the Sanjak of Ohrid. On those mountains, one can see the town of Kruja and its castle which is still inhabited. It is situated on the left side of the aforementioned plain. To the right of the plain at the top of the mountains, one can see the fortress of Preza. They say that the men there are strong and healthy, and when they turn Turk, many of them become famous horsemen.

1610:

There are 10 Turkish households here, which also contribute to maintaining the priest because almost all of them have Christian wives. I also lectured about usury from which they suffered greatly, and ordered the priest to give absolution only to those who were really convinced they were cleansed. I left with him the formula of absolution and consecrated an altar because the one he had was too small as usual. I confirmed a good number of people and conducted other essential functions. Every morning when I entered the church there to celebrate mass, I saw a Turk sitting near the altar. As with everyone else who wants to enter, I could not deny him access to the church. This man kept his cap on all the time as I said mass, even when the most holy sacrament was elevated. I noticed that he turned his back to the people somewhat more and raised his eyes in adoration, beating his chest and not wanting to be seen. One day he came for lunch, so I asked him why he did it and what his intention was in doing so. He replied in confidence that a few years earlier, several Turks had got him drunk and persuaded him, while he was incapacitated, to state that he would foreswear his Christian faith and raise his finger to the sky, as is their wont. He later let it be known that this had not been his intention and he did not regard himself as bound to the Mohammedan sect because of an act committed while drunk. They, however, made it clear to him that if he returned to his Christian faith, they would cut off his nose. He was thus forced to declare that he was a Turk, but in his heart, he remained true to his Christian faith in which he wanted to live and die. I told him, if this was his intention, to take other measures towards his salvation, because it was not enough to have Christianity in his heart and to profess the Mohammedan faith. For Christ said: whoever bears witness unto me before mankind, I will bear witness unto my Father. In this connection, the holy martyrs preferred to lose their lives rather than profess another faith than the Christian. And if he could not profess it in Albania without losing his life, the world was large enough and Christianity embraced and indeed helped those in such circumstances. He stood there contemplating the matter, but after my departure I never found out what decision he had taken.

These poor people believe in their hearts, out of fear of others, that they can profess Mohammedanism and keep the Christian faith in their hearts. There are great numbers of them in the Ottoman countries, especially in Albania, where whole villages have abandoned the faith to escape from paying the poll tax. A few years ago, Kaçeniku, the sanjak bey of Durrës, doubled the poll tax on a village. To escape from paying it, the village declared that it had abandoned the Christian faith. This caused the other villages to think about taking the same step.

[..]That evening we arrived at Selita, a village of about twenty-five homes inhabited entirely by Turks. We were put up at the home of the aforementioned Musli Bey, in a ground level building with a big front courtyard, though without roofing, as is the custom of the Turks. The cavalryman's elderly father lived there. He was grey with age but still robust. In his youth, he had, for certain worldly reasons, reneged on his Christian faith and, as a result, the whole large family, including three able and indeed courageous sons, had become Turks. The cavalryman did everything he could in his home to keep me satisfied and begged me to stay for a few more days. However, as soon as I heard that the old man had turned Turk and had caused the loss of all the souls of that large family, I could hardly wait to get away from there and to depart for Shas, three miles away, which I did in the company of the said cavalryman.

http://www.albanianhistory.net/1591_Bernardo/index.html

http://www.albanianhistory.net/1610_Bizzi/index.html

Mitharadir έγραψε:Η ύπαρξη θρησκευτικών μειονοτήτων είναι κάτι που συμβαίνει χωρίς να είναι πάντα δυνατό να εμποδιστεί απο το επίσημο κράτος αυτό.Π.χ στο Βυζάντιο υπήρχε αυστηρή και σκληρή πολιτική απέναντι στους μονοφυσίτες(Αρμένιοι και Κόπτες),στους Νεστοριανούς(Ασσύριοι και Ιακωβίτες) κτλ αλλα αυτό δεν εμπόδιζε τις αιρέσεις αυτές να εξακολουθούν να υπάρχουν και να είναι μάλιστα και η πλειοψηφία σε αρκετές ανατολικές επαρχίες του Βυζαντίου παρά τις σκληρές προσπάθειες των βυζαντινών να το αλλάξουν αυτό(με βάση αφηγήσει των αράβων ιστορικών της εποχής π.χ στην Αραβική κατάκτηση της Αρμενίας,της Συρίας,της Μεσοποταμίας και της Αιγύπτου που πλειοψηφούσαν μονοφυσίτες και νεστοριανοί γίνεται φανερό οτι παρά τις σκληρές προσπάθειες του βυζαντίου να αναγκάσει τους αιρετικούς των επαρχιών αυτών να προσχωρήσουν στην Ορθοδοξία αυτοί αρνούνταν να το κάνουν πεισματικά και έτσι καλοδέχτηκαν τους Άραβες στην αρχή.Οι ειδωλολάτρες δεν έδειξαν τόση ανθεκτικότητα στις κρατικές πιέσεις διότι η θρησκεία τους ήταν σε παρακμή και πέθαινε δεν είχαν λοιπόν την αντοχή των αιρετικών χριστιανών να αντισταθούν σε τυχόν πιέσεις(άλλωστε οι χριστιανοί είχαν ήδη γίνει πλειοψηφία στην Μικρά Ασία,την Καπαδοκία,την Αρμενία,την Γεωργία, Αίγυπτο,την Παλαιστίνη και την Συρία/Λίβανο ήδη απο το 350-400 μ.Χ περίπου δηλαδή οι χριστιανοί ήταν ήδη πλειοψηφία στην αυτοκρατορία του βυζαντίου όταν ανέλαβε τον θρόνο ο θεοδόσιος ο Μέγας.Η μη προσχώρηση των αιρετικών όμως στην ορθοδοξία δείχνει οτι όση κρατική πίεση κι αν ασκήσεις σε έναν πληθυσμό αν αυτός δεν θέλει να ακολουθήσεις τις θρησκευτικές υποδείξεις της κεντρικής εξουσίας τότε δεν το κάνει.Αυτό ήταν κάτι που συνηδητοπόιησαν οι Άραβες.Για την δυτική Μικρά Ασία οι μουσουλμάνοι έφτασαν να αποτελούν πλειοψηφία στα πρώτα 100 χρόνια των Οθωμανών(1300-1400) και όχι των σελτζούκων.Η Ανατολία και η Καπαδοκία είναι άλλες περιπτώσεις διότι είχαν εξισλαμιστεί επι Σελτζούκων.Η φιλοσοφία των οθωμανών στα πρώτα χρόνια της αυτοκρατορίας τους όσο βρισκόταν στην Μικρά Ασία φαίνεται πως ήταν ο εξισλαμισμός των υπηκόων τους πράγμα που αποδικνύουν οι πηγές της εποχής καθώς και η ταχύτατα πρόοδος του εξισλαμισμού στην δυτική Μικρά Ασία.Αργότερα μετά την κατάκτηση της Καλλίπολης και της εισβολής σε ευρωπαικό έδαφος(περίπου την ίδια περίοδο που καθιερώθηκε το παιδομάζωμα ως πρακτική) αππορίφθηκε ωε γενική φιλοσοφία διότι οι Οθωμανοί έβλεπαν ότι δείνχωντας θρησκευτική ανοχή σε ένα επίπεδο θα τους διευκόλυνε στις κατακτήσεις τους και σε διατήρηση των εδαφών που θα κατακτούσαν.

Δεν μας ενδιαφέρει ποιες αιρέσεις μπόρεσαν να επιβιώσουν και για πόσο διάστημα. Πηδάς από το ένα θέμα στο άλλο χωρίς λόγο. Εγώ τόνισα τις διαφορές νοοτροπίας και φιλοσοφίας ανάμεσα σε δύο χριστιανικές αυτοκρατορίες (φράγκικη, βυζαντινή) και την οθωμανική. Το ότι κυνήγησαν και τις αιρέσεις πέρα από την ειδωλολατρία στο Βυζάντιο, ακριβώς αυτή τη διαφορά νοοτροπίας που λέω αποδεικνύει. Το αν κατάφεραν να ξεριζώσουν όλες τις αιρέσεις από τη βυζαντινή επικράτεια είναι διαφορετικό (και άσχετο) θέμα.

Δεν έδωσες στοιχεία για τη φιλοσοφία των Οθωμανών που υποτιθέμενα σχεδίαζαν τον ολικό εξισλαμισμό των υπηκόων τους. Εικασίες επαναλαμβάνεις. Η ταχύτητα διάδοσης του Ισλάμ δεν αποδεικνύει κάτι τέτοιο καθώς μπορεί να οφείλεται και σε άλλα αίτια (εκούσιες μεταστροφές, μετακινήσεις πληθυσμών και αντικατάσταση περιοχών από μουσουλμάνους νεοφερμένους, επιγαμίες κλπ).