!!! DEVELOPMENT MODE !!!

Aποχαιρετα τον Πουτιν που χανεται

Πολιτικά θέματα εκτός Ελλάδας
Άβαταρ μέλους
Aprilianos
Δημοσιεύσεις: 5587
Εγγραφή: 26 Ιουν 2020, 20:06

Re: Aποχαιρετα τον Πουτιν που χανεται

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Aprilianos »

Κανονικα ο γιελτσιν θα επρεπε να ειχε φυλακιστει
Άβαταρ μέλους
dna replication
Δημοσιεύσεις: 34816
Εγγραφή: 16 Απρ 2018, 21:29
Phorum.gr user: dna

Re: Aποχαιρετα τον Πουτιν που χανεται

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από dna replication »

κατα κάποιον τρόπο αληθές μέσα στην υπερβολή του

https://twitter.com/Russ_Warrior/status ... 8370271232
Άβαταρ μέλους
dna replication
Δημοσιεύσεις: 34816
Εγγραφή: 16 Απρ 2018, 21:29
Phorum.gr user: dna

Re: Aποχαιρετα τον Πουτιν που χανεται

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από dna replication »

άντε καιρός ήταν
η Ρωσία υπάγει την "ερευνητική ομάδα Bellingcat" σε καθεστώς "ξένου πράκτορα"

https://www.rt.com/russia/536992-americ ... ign-agent/

Bellingcat is funded by the US government, through the National Endowment for Democracy, and reportedly maintains financial ties to the British and Dutch governments, alleging that it reserves its harshest criticism for politically convenient opponents of those nations, most prominently Russia.

Others have also claimed that confidential information used by the group as part of their investigations had likely been passed on by Western intelligence agencies in order to publish their narrative without their direct involvement. Bellingcat denies these charges and maintains that it is independent.
rednick
Δημοσιεύσεις: 2083
Εγγραφή: 10 Απρ 2018, 22:04

Re: Aποχαιρετα τον Πουτιν που χανεται

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από rednick »

Μια ψυχραιμη ματια για τον Nord Stream 2
Ο αγωγός φυσικού αερίου Nord Stream 2, ο οποίος συνδέει τη Ρωσία με τη Γερμανία κάτω από τη Βαλτική Θάλασσα, κατηγορείται στις ΗΠΑ και σε τμήμα της Ευρώπης ως ρωσικό σχέδιο για την παγίδευση των Ευρωπαίων αγοραστών φυσικού αερίου. Δεν είναι.

Είναι ο τελευταίος κρίκος ενός 30ετούς σχεδίου - οράματος για την εκτροπή των ρωσικών εξαγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου μακριά από τις διαδρομές διαμετακόμισης που περνούν από άλλες πρώην σοβιετικές δημοκρατίες, γείτονες της Ρωσίας. Από ρωσική σκοπιά, αυτός είναι ένας απόλυτα λογικός και θεμιτός στόχος. Αν δεν το πιστεύετε, ρωτήστε τους Καναδούς σχετικά με τον αγωγό Keystone XL.

Απεξάρτηση
Από τότε που διαλύθηκε η Σοβιετική Ένωση το 1991, η Ρωσία αντιμετώπιζε το πρόβλημα της εξάρτησης από αγωγούς οι οποίοι διέτρεχαν χώρες που ήταν ξαφνικά ανεξάρτητες και όχι απαραίτητα φιλικές προς την ίδια, για να μεταφέρουν σχεδόν όλο το πετρέλαιο και το φυσικό της αέριο στις διεθνείς αγορές.

Δεν μπορούσε καν να παραδώσει αργό στο μεγάλο λιμάνι του Νοβοροσίσκ στη Μαύρη Θάλασσα χωρίς αυτό να περάσει από ένα μικρό τμήμα εδάφους της Ουκρανίας, ενώ η μεγάλη έξοδός της στη Βαλτική Θάλασσα βρισκόταν στη Λετονία.

Οι παραδόσεις φυσικού αερίου στη δυτική Ευρώπη έπρεπε να διέρχονται από μία ή περισσότερες από τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες της Λευκορωσίας, της Ουκρανίας και της Μολδαβίας. Στη συνέχεια έπρεπε να περάσουν από τουλάχιστον ένα από τα πρώην δορυφορικά της Σοβιετικής Ένωσης κράτη της Πολωνίας, της Τσεχίας, της Σλοβακίας, της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας.

Οι σχέσεις της Μόσχας με όλες αυτές τις χώρες άλλαζαν - και όχι προς το καλύτερο από τη σκοπιά της Ρωσίας.

Έτσι, η Μόσχα ξεκίνησε μια σειρά έργων προκειμένου να μειώσει την εξάρτησή της από τη διαμετακόμιση μέσω των πρώην σοβιετικών κρατών για τις εξαγωγές υδρογονανθράκων. Νέοι τερματικοί σταθμοί εξαγωγής πετρελαίου κατασκευάστηκαν στις ρωσικές ακτές στη Βαλτική Θάλασσα.

Μόλις ολοκληρώθηκε ο πρώτος από αυτούς στο Πριμόρσκ, οι εξαγωγικές ροές μέσω λιμένων στη Λετονία, τη Λιθουανία και την Πολωνία μειώθηκαν στο μηδέν. Όλες οι - αυξανόμενες - αποστολές πετρελαίου της Ρωσίας στο εξωτερικό διεξάγονταν πλέον μέσω ρωσικών λιμανιών.

Το παιχνίδι της Ρωσίας με τους αγωγούς - Ένα σχέδιο 30 ετών
Η μετάβαση από τα λετονικά, πολωνικά και λιθουανικά στα ρωσικά λιμάνια για τις εξαγωγές της Μόσχας ήταν ολοκληρωτική και οριστική
Το ίδιο συνέβη στον νότο, με τις ροές αργού πετρελαίου μέσω των τερματικών σταθμών της Ουκρανίας στην Οδησσό και στο Πιβντένε να έχουν σταματήσει ήδη από τα τέλη του 2010.

Αγωγοί
Η Ρωσία κινήθηκε σε μια παρόμοια κατεύθυνση και για το φυσικό αέριο. Κατασκευάστηκαν μεγάλοι νέοι αγωγοί εξαγωγών για να συνδέουν τη Ρωσία απευθείας με μεγάλους πελάτες - πρώτα με την Τουρκία και μετά με τη Γερμανία.

Ο αγωγός Blue Stream κάτω από τη Μαύρη Θάλασσα μείωσε την εξάρτηση της Ρωσίας από τη διέλευση μέσω Ουκρανίας για την παράδοση φυσικού αερίου στην Τουρκία, ενώ ο Nord Stream μείωσε τον ρόλο της Λευκορωσίας και της Πολωνίας στις παραδόσεις ρωσικού φυσικού αερίου στη Γερμανία και σε άλλους αγοραστές στη δυτική Ευρώπη.

Αυτές οι διαδρομές ακολουθήθηκαν αργότερα από τον Turk Stream και τώρα από τον Nord Stream 2.

δσφσδ
Το σχέδιο του Πούτιν για την παράκαμψη της ανατολικής Ευρώπης
Η πολιτική της Ρωσίας δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη, ούτε είναι μοναδική ανά τον κόσμο.

Η ιστορία των αγωγών διέλευσης δεν είναι ευχάριστη. Ο κατάλογος εκείνων που έχουν περιπέσει σε αχρηστία περιλαμβάνει τον αγωγό IPSA, ο οποίος συνέδεε τα κοιτάσματα πετρελαίου στο νότιο Ιράκ με τον αγωγό Ανατολής-Δύσης της Σαουδικής Αραβίας και τον Tapline του ίδιου βασιλείου, που μετέφερε το σαουδαραβικό αργό σε τερματικό εξαγωγών στις ακτές του Λιβάνου.

Άλλοι έχουν προταθεί, σχεδιαστεί και ακόμη και εν μέρει κατασκευαστεί, για να καταλήξουν στον κάλαθο των αχρήστων. Η κατασκευή του αγωγού TAPI, που προορίζεται για μεταφορά φυσικού αερίου από το Τουρκμενιστάν στο Αφγανιστάν και από το Πακιστάν στην Ινδία, συζητείται εδώ και τουλάχιστον 25 χρόνια, αλλά φαίνεται ακόμη λιγότερο πιθανό να κατασκευαστεί σήμερα σε σχέση με το 1996.

Η τύχη του αγωγού Keystone XL, ο οποίος προοριζόταν να παραδίδει καναδικό αργό σε διυλιστήρια και τερματικούς σταθμούς εξαγωγής στις ΗΠΑ, θα πρέπει να χρησιμεύσει ως προειδοποίηση για όλους όσοι σκέφτονται να βασίζονται στη διαμετακόμιση μέσω μιας γειτονικής χώρας για να κομίσουν τους υδρογονάνθρακές τους στην αγορά.

Ακόμα και οι διαμετακομιστικοί αγωγοί οι οποίοι επέζησαν και ευδοκίμησαν, συχνά δεν εξυπηρέτησαν τους αρχικούς ιδιοκτήτες τους ακριβώς όπως εκείνοι το είχαν σχεδιάσει.

2024
Η Ρωσία χρησιμοποίησε τη δική της μόχλευση ως χώρα διέλευσης για να αλλάξει τις δομές διαχείρισης και φορολογίας του αγωγού CPC του Καζακστάν προς όφελός της. Η Τουρκία έχει κάνει παρόμοιες κινήσεις ως υποδοχέας αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου από το Ιράκ και το Αζερμπαϊτζάν, αποσπώντας τόσο υψηλότερα τέλη διέλευσης όσο και μεγαλύτερο έλεγχο επ’ αυτών.

Δεν αποτελεί έκπληξη, λοιπόν, ότι η Ρωσία προσπάθησε να τερματίσει την εξάρτησή της από παρόμοιους δεσμούς.

Το μονοπώλιο εξαγωγής φυσικού αερίου της Ρωσίας, Gazprom, έχει συμφωνήσει να συνεχίσει την αποστολή φυσικού αερίου μέσω της Ουκρανίας, αυτό ωστόσο ισχύει μόνον έως το 2024. Ο Nord Stream 2 σύντομα θα εκτοπίσει - και δεν θα συμπληρώνει απλώς - τις υπάρχουσες ροές φυσικού αερίου μέσω της Λευκορωσίας, της Πολωνίας και της Ουκρανίας, τερματίζοντας έτσι την εξάρτηση της Ρωσίας από πρώην σοβιετικά και δορυφορικά κράτη για τη μεταφορά πετρελαίου και φυσικού αερίου στις δυτικές εξαγωγικές αγορές.
https://www.capital.gr/bloomberg-view/3 ... io-30-eton
πατησιωτης
Δημοσιεύσεις: 39932
Εγγραφή: 06 Ιαν 2019, 06:41
Phorum.gr user: πατησιωτης
Τοποθεσία: ΑΘΗΝΑ

Re: Aποχαιρετα τον Πουτιν που χανεται

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από πατησιωτης »

https://www.in.gr/2021/10/27/world/synt ... ir-poutin/


Παρότι προέρχεται από τον κόσμο των μυστικών υπηρεσιών, ο Βλαντιμίρ Πούτιν επιμένει να είναι και ένας διανοούμενος πολιτικός, ακολουθώντας εδώ μια παράδοση που έρχεται από τη σοβιετική εποχή και ήθελε τους ηγέτες να μην είναι μόνο ικανοί στη διαχείριση της εξουσίας αλλά και στη θεωρία.

Αυτό δίνει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον στις παρεμβάσεις του όπου προσπαθεί να αρθρώσει την ιδιαίτερη δική του οπτική για τον κόσμο. Άλλωστε, είναι λίγο πολύ γνωστό ότι ο Πούτιν ανέβηκε στην εξουσία εκπροσωπώντας ουσιαστικά ένα σύνολο παραγόντων που θεωρούσαν ότι η μετακομμουνιστική Ρωσία οδηγούνταν στην διάλυση και την καταστροφή και χρειαζόταν μια ανασυγκρότηση πρώτα και κύρια του ίδιου του κράτους.

Αυτό διαμόρφωνε ένα ιδιότυπο σχήμα που συνδύαζε την τομή με τη συνέχεια με την ιστορική διαδρομή της ΕΣΣΔ. Η τομή ήταν στην αποδοχή της οικονομίας της αγοράς (αν και με το κράτος να διατηρεί τον έλεγχο στρατηγικών τομέων – κάτι που αποτυπώθηκε και στις συγκρούσεις με διάφορους «ολιγάρχες») και μιας εκδοχής κοινοβουλευτισμού και φυσικά στη συμμετοχή στην «παγκοσμιοποίηση», ενώ η συνέχεια στην επιμονή σε ένα ισχυρό κράτος και σε μια έντονη εκδοχή ρωσικού πατριωτισμού (εξ ου και η ένταξη στην επίσημη μετακομμουνιστική ιστορία του αφηγήματος του «Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου»).

Ωστόσο, η ίδια η ίδια η ιδεολογία που συνείχε αυτές τις πολιτικές επιλογές παρέμενε πάντα σχετικά δύσκολο να αντιστοιχηθεί με κάποια από τα παραδοσιακά πολιτικά ρεύματα.

Αυτό ακριβώς δίνει ιδιαίτερη σημασία στην ομιλία που έδωσε πριν από λίγες μέρες στο Valdai Discussion Club, ένα think tank που συνδέεται με την ευρύτερη οπτική του και στις συζητήσεις του οποίου δεν παραλείπει να συμμετέχει κάθε χρόνο.
Το όραμα του Πούτιν: ένας κόσμος κυρίαρχων κρατών σε συνθήκη ισορροπίας
Μιλώντας στο Valdai Discussion Club ο Πούτιν δεν παρέλειψε να υπογραμμίσει ότι πριν από τριάντα χρόνια μπήκαμε σε μια «νέα εποχή» στην οποία διαμορφώθηκαν συνθήκες για το τέλος της στρατιωτικής, πολιτικής και ιδεολογικής αντιπαράθεσης. Αυτό διαμόρφωνε όρους για μια νέα ισορροπία και βιώσιμες διεθνείς σχέσεις σε όλα τα επίπεδα, χωρίς όμως αυτή η ισορροπία να επιτευχθεί.

Αυτό καθιστά τη σχετική επιδίωξη πιο επιτακτική εάν αναλογιστούμε ότι τόσο η ανάγκη αντιμετώπισης της επικείμενης κλιματικής αλλαγής όσο και η πανδημία έχουν αποδείξει την ανάγκη συνεργασίας.

Την ίδια στιγμή, κατά τον Πούτιν, τα κοινωνικοοικονομικά προβλήματα της ανθρωπότητας έχουν οξυνθεί, κυρίως οι μεγάλες ανισότητες του πλούτου και των ευκαιριών, στα όρια ακόμη και των επισιτιστικών κρίσεων. Στο παρελθόν ανάλογες συνθήκες όπως οι σημερινές συνθήκες θα είχαν πυροδοτήσει παγκόσμια σοκ, «όπως παγκοσμίους πολέμους ή αιματηρούς κοινωνικούς κατακλυσμούς», είπε χαρακτηριστικά ο Πούτιν, ενώ υπογράμμισε ότι ακόμη και στις αντιδράσεις απέναντι σε κάποια από τα περιοριστικά μέτρα για την πανδημία μπορούμε να διακρίνουμε βαθύτερες τάσεις κοινωνικής διαμαρτυρίας.

Απέναντι σε όλα αυτά ο Πούτιν αντιπρότεινε την ανάγκη για διεθνή συνεργασία, με αφετηρία την παραδοχή ότι θεμέλιο του διεθνούς συστήματος παραμένει το εθνικό κράτος, αλλά και μια νέα ισορροπία δυνάμεων που να δίνει μεγαλύτερο λόγο στις ανερχόμενες δυνάμεις και αναπτυσσόμενες χώρες.

Για τον Πούτιν είναι λάθος να πιστεύουμε ότι η παγκοσμιοποίηση κατέστησε άνευ σημασίας τα σύνορα και ότι μόνο κυρίαρχα κράτη μπορούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες των πολιτών τους, κάτι που φάνηκε και στην πανδημία.
Η ανάγκη ενός νέου συντηρητισμού
Συνεκτικό στοιχείο αυτής της γεωπολιτικής αντίληψης ένας νέος συντηρητισμός που είναι επιφυλακτικός απέναντι στις μεγάλες «επαναστατικές» αλλαγές και αναγνωρίζει την αξία των παραδόσεων.

«Το κράτος και η κοινωνία δεν πρέπει να απαντούν ριζοσπαστικά στις ποιοτικές αλλαγές στην τεχνολογία, στις δραματικές αλλαγές στο περιβάλλον, ή την καταστροφή παραδοσιακών συστημάτων. Είναι ευκολότερο να καταστρέψεις από το να δημιουργήσεις, όπως όλοι ξέρουμε». Το απόσπασμα αυτό από την ομιλία του Πούτιν κάνει σαφή τον βαθύτερο συντηρητισμό της τοποθέτησης του Πούτιν.

Αυτό φαίνεται και από τον τρόπο που ο Πούτιν ουσιαστικά απορρίπτει την Οκτωβριανή Επανάσταση θεωρώντας ότι δεν επέτρεψε στη Ρωσία να αντιμετωπίσει τα προβλήματά που προκαλούσε ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος με αποτελεσματικό τρόπο και ταυτόχρονα οδήγησε στην κατάρρευση και την αποδιάρθρωση μιας μεγάλης δύναμης.

Οι επαναστάσεις δεν φέρνουν την κοινωνική πρόοδο
Για τον Πούτιν το πρόβλημα βρίσκεται σε οποιαδήποτε προσπάθεια να επιταχυνθεί η ιστορική διεργασία και να έρθει η πρόοδος με επαναστατικά μέσα. Και αυτό γιατί μια τέτοια προσπάθεια υπονομεύει τα αναγκαία ηθικά και αξιακά θεμέλια που πρέπει να έχει κάθε έθνος.

Γι’ αυτόν τον λόγο και κάνει μια αναλογία ανάμεσα στους Μπολσεβίκους και τη σύγχρονη «πολιτική ορθότητα» και την “cancel culture”.

Για τον Πούτιν οι Μπολσεβίκοι, στηριγμένοι στα «δόγματα του Μαρξ και του Ένγκελς» υποστήριξαν ότι ήθελαν να αλλάξουν όχι μόνο την οικονομία και την πολιτική αλλά και την ίδια την έννοια της ανθρώπινης ηθικής, καταστρέφοντας αξίες, τη θρησκεία και απορρίπτοντας την οικογένεια.

Κατά τη γνώμη του Πούτιν στη Δύση ο αγώνας ενάντια στις διακρίσεις έχει γίνει ένας «επιθετικός δογματισμός», που αμφισβητεί τους κλασσικούς του πνεύματος και που αντιμετωπίζει ακόμη και τα σενάρια των ταινιών και σειρών του Χόλυγουντ με τρόπο ανάλογο με το «τμήμα αγκιτάτσιας και προπαγάνδας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΣΕ».

Ιδιαίτερα καταδικαστικός ήταν ο Πούτιν και για την αμφισβήτηση των παραδοσιακών έμφυλων ρόλων και το γεγονός ότι «τα παιδιά μαθαίνουν από πολύ νωρίς ότι ένα αγόρι μπορεί να γίνει ένα κορίτσι και αντιστρόφως».
Ο «υγιής συντηρητισμός»

Ο ίδιος ο Πούτιν δεν είχε πρόβλημα να θεωρήσει ότι αυτή η προσέγγιση είναι ένας «υγιής συντηρητισμός». Κατά τον Πούτιν, η «συντηρητική προσέγγιση δεν αφορά μια αδαή παραδοσιοκρατία, έναν φόβο για την αλλαγή ή ένα παιχνίδι περιορισμών, πολύ περισσότερο δεν σημαίνει να αναδιπλωθούμε στο καβούκι μας. Κυρίως αφορά το να βασιζόμαστε σε μια δοκιμασμένη παράδοση, τη διατήρηση και αύξηση του πληθυσμού, μια ρεαλιστική εκτίμηση εαυτού και άλλον, μια συνετή διαμόρφωση στόχων και μια θεμελιώδη απόρριψη του εξτρεμισμού ως μεθόδου».

Τι σηματοδοτεί η έμφαση στον συντηρητισμό

Πέραν του να καταδεικνύει ότι ο Πούτιν είναι πολύ περισσότερο ένα δημιούργημα της μετακομμουνιστικής Ρωσίας και μιας ιδιαίτερης εκδοχής ρωσικού συντηρητισμού (καθόλου τυχαία στον διάλογο με τον κοινό ο Πούτιν αναφέρθηκε στον Νικολάι Μπερντιάεφ) παρά της ΕΣΣΔ, η ομιλία αυτή καταδεικνύει την προσπάθεια να αναδειχθεί μια ιδεολογική απάντηση τόσο στο δυτικό φιλελευθερισμό και στις παραλλαγές της ριζοσπαστικής αριστεράς, θεωρώντας ότι και τα δύο ρεύματα βρίσκονται σε βαθιά κρίση.

Γι’ αυτόν τον λόγο και ο λόγος του παραπέμπει σε κλασικούς τόπους του ιστορικού συντηρητισμού: την επιμονή σε ένα συνεκτικό ηθικό πλαίσιο, τη διατήρηση των παραδοσιακών έμφυλων – και ευρύτερα κοινωνικών – ρόλων ως παράγοντα κοινωνικής συνοχής, και βέβαια την ιδιαίτερη εχθρότητα απέναντι σε οποιαδήποτε έννοια επαναστατικής αλλαγής και μετασχηματισμού.
Άβαταρ μέλους
Крaсная армия
Δημοσιεύσεις: 4150
Εγγραφή: 17 Ιουν 2021, 21:37
Phorum.gr user: Μαρίνος Αντύπας
Τοποθεσία: Πελασγιώτιδα

Re: Aποχαιρετα τον Πουτιν που χανεται

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Крaсная армия »

Καιρός ήταν.

Να κόψει κάθε δεσμό με αυτή την τρομοκρατική οργάνωση.

Καιρός να κόψει και δεσμούς και με τον τρομοκράτη της Μέσης Ανατολής.

Το φασιστικό Ισραήλ.
Для пользы дела мне необходимы военные полномочия. В таком случае я буду сам, без формальностей свергать тех командармов и комиссаров, которые губят дело. Так мне подсказывают интересы дела, и, конечно, отсутствие бумажки от Троцкого меня не остановит.
Απάντηση
  • Παραπλήσια Θέματα
    Απαντήσεις
    Προβολές
    Τελευταία δημοσίευση

Επιστροφή στο “Διεθνής πολιτική”