Phorum.com.gr

Vivian Efthimiopoulou

Εννιά χρόνια: Ένας απολογισμός

Είναι αλήθεια ότι η Ελλάδα μπαίνει στο 2025 ως «Φάρος Σταθερότητας».
Αν και στην Ελλάδα παρατηρείται το πανευρωπαϊκό φαινόμενο κοντά το 1/3 της κοινωνίας να έχει αποδεσμευτεί από το πολίτευμα και το σύστημα, αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν ισχυρές διαλυτικές-αντισυστημικές δυνάμεις. Για τον γρίφο της Ακροδεξιάς που είναι πρόβλημα της ΝΔ, σκοπεύω να γράψω κάποια πράγματα σε άλλο σχόλιο γιατί είναι γνωστή η εμμονή μου με αυτά τα τέρατα και έχω σκεφτεί πλήθος στρατηγικών διαχείρισης τους, αυτή είναι και η δουλειά μου ως γνωστόν.
Στη σταθερότητα συμβάλλει και το ότι στην Ελλάδα οι τάξεις δεν διακρίνονται σαφώς, δεν υπάρχει η σύγκρουση μεταξύ μεσαίας και εργατικής τάξης/αγροτών που παρατηρούμε στην Κεντρική Ευρώπη και κυρίως στις ΗΠΑ (το περιέγραψε πάρα πολύ ωραία ο ιστορικός Adam Tooze στο μπλογκ του πριν από μερικές ημέρες) και βέβαια γιατί το ισχυρότερο αντισυστημικό ρεύμα από το 74, οι Συριζανέλ, έσβησαν από τη στιγμή που συγκρούστηκαν με την πραγματικότητα.
Σήμερα δεν είναι μόνο η επέτειος εκλογές του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας.
Στην πραγματικότητα είναι η επέτειος της ήττας του Αντισυστημισμού.
Από τη στιγμή που ο Μητσοτάκης εξελέγη πρόεδρος ο κύριος αντίπαλος του, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίζονταν σταθερά πίσω του στις δημοσκοπήσεις και στους δείκτες καταλληλότητας και εμπιστοσύνης. Οι εκλογές του 2019 και οι πανηγυρικές νίκες του Κυριάκου Μητσοτάκη και των συνεργατών του έκτοτε επιβεβαίωσαν απλώς αυτή την πραγματικότητα.
Αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης σήμερα αποχωρούσε από την πολιτική, θα έμενε στην ιστορία ως ένα πολιτικό φαινόμενο. Ποτέ τόσοι πολλοί και διαφορετικοί δεν συσπειρώθηκαν γύρω από ένα πρόσωπο με το αίτημα η Ελλάδα να διευρύνει τα κεκτημένα της Μεταπολίτευσης.
Αυτό όμως δεν λειτουργεί ως υστεροφημία.
Οι πολιτικοί μένουν στην Ιστορία για το έργο τους και όχι για τη σχέση τους με τη συγκυρία.
Η ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας (Πατέλης και οικονομικό επιτελείο)
Η ανσσυγκρότηση της Πολιτικής Προστασίας (Κικίλιας)
Η ανασυγκρότηση των Ενόπλων Δυνάμεων (Μητσοτάκης)
Τα μη κρατικά πανεπιστήμια και άλλες παρεμβάσεις στην Εκπαίδευση (Πιερρακάκης)
Οι υπηρεσίες Ψηφιακής Διακυβέρνησης (Πιερρακάκης). Μιλάω μόνο για υπηρεσίες γιατί αυτό που έχουμε δεν θεωρείται Ψηφιακή Διακυβέρνηση.
Το Ταμείο Κεφαλαιοποιητικής Επικουρικής Ασφάλισης (Τσακλόγλου)
Οι σημαντικές παρεμβάσεις στο Κοινωνικό Κράτος (Χατζηδάκης ως Υπουργός Εργασίας και Γιώργος Σταμάτης ως ΓΓ Κοινωνικής Αλληλεγγύης).
Η Ισότητα στο Γάμο (Σκέρτσος και συνεργάτες)
Αυτά είναι, κατά τη γνώμη μου, τα σημαντικότερα έργα της κυβέρνησης, μέχρι σήμερα τουλάχιστον. Και πιστέψτε με παρακολουθώ το κυβερνητικό έργο καθημερινά.
Οι μεγαλύτερες αποτυχίες είναι βέβαια η Δικαιοσύνη (μιλάμε για το ΑΠΟΛΥΤΟ, εξοργιστικό αίσχος), η Δημόσια Υγεία, το Περιβάλλον και αυτό το τελευταίο με στεναχωρεί ιδιαιτέρως για τον Κυριάκο Μητσοτάκη γιατί ένας από τους λόγους που τον στήριξα με πάθος ήταν η περιβαλλοντικές του ανησυχίες που έχουν κεντρική θέση στη δική μου σκέψη.
Αποτυχία και ότι δεν προχώρησε γρήγορα στο διάλογο με την Τουρκία μόλις εξελέγη ΠΘ αλλά σε γενικές γραμμές όταν η συζήτηση φτάνει στα Ελληνοτουρκικά παραμένω παθιασμένα υπέρ της γραμμής Μητσοτάκη την οποία υπηρετεί με συνέπεια ο Γιώργος Γεραπετρίτης. Στα Ελληνοτουρκικά πρέπει να έχουμε ΑΠΟΛΥΤΗ εμπιστοσύνη στον ΠΘ.
Από τη δεύτερη κυβέρνηση μου λείπει ο τόνος του Γιώργου Σταμάτη.
Η Σοφία Ζαχαράκη έχει ωραίο Instagram. Λογικό γιατί μάλλον με αυτό ασχολείται όλη μέρα.
Το βασικότερο που απουσιάζει από τον Μητσοτάκη είναι το όραμα για το μέλλον και το αφήγημα. Το λέμε από την πρώτη στιγμή, το έχουμε γράψει όλοι όσοι αρθρογραφούμε ή έχουμε αρθρογραφήσει, με τελευταίο τον Αλέξη Παπαχελά πριν από δύο Κυριακές.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ο ίδιος πολύ καλός γραφιάς, με σημαντική θεωρητική κατάρτιση. Ίσως η έννοια του αφηγήματος να προσκρούει στο χαρακτήρα του, δεν ξέρω. Έχει όμως στο Μαξίμου έναν ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ καλό συγγραφέα, τον Πανο Αμυρά. Δεν έχω διακρίνει ακόμα την πένα του.
Θα μπορούσα να γράψω πολλά και για την Επικοινωνία αλλά ειδικώς εγώ γνωρίζω το περιβάλλον τόσο το πολιτικό όσο και το επιχειρηματικό. Έτσι έχουν τα πράγματα στα μέρη Τυρού και Σιδώνος. Βασικότατο πρόβλημα της χώρας άλλωστε δεν είναι το πολιτικό της σύστημα όσο ο απολύτως διεφθαρμένος Τύπος.
Κλείνω με τούτο.
Δεν πιστεύω πλέον ότι μπορεί να αλλάξει το οικονομικό μοντέλο της χώρας. Γιαυτό με παθιάζει η ιδέα να γίνουμε καλύτεροι σε αυτό που κάνουμε ήδη με δύο πρόνοιες: το Περιβάλλον και την Πολιτιστική Κληρονομιά.
Αφήστε τους αρχαιολόγους και την Αρχαιολογική Υπηρεσία, τη μόνη πατριωτική δημόσια υπηρεσία από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους ήσυχους. Αυτοί ΞΕΡΟΥΝ τι πρέπει να κάνουν για προστατεύσουμε και να αναδείξουμε την πολιτιστική μας κληρονομιά. Δώστε λεφτά στα μουσεία και αφήστε κάποιους ανθρώπους που ξέρουν να ασχοληθούν με τον Σύγχρονο Πολιτισμό που τον έχετε εκχωρήσει στα ιδρύματα.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ας απομακρύνει όλους τους ανίκανους και όλα τα λαμόγια από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και ας κόψει μαχαίρι τις σχέσεις με τους λαμογιακούς εργολάβους που θέλουν να τσιμεντώσουν τη χώρα και ας διαχειριστεί ο ίδιος προσωπικά τους ξενοδόχους. Ας γίνει ο ίδιος ΚΑΙ υπουργός Τουρισμού. Είναι εξαιρετικά σημαντικό η Ελλάδα να γίνει πρότυπο βιώσιμης τουριστικής ανάπτυξης.
Μπορούμε να βγάλουμε λεφτά και να μην διαλύσουμε την πατρίδα μας, τα μνημεία και το περιβάλλον.
Είναι ένας προσγειωμένος, εφικτός στόχος.
Και κάτι προσωπικό.Δεν έχω μετανιώσει ούτε στιγμή που στήριξα (με μεγάλο κόστος και χωρίς κέρδος) τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Όμως δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι στις επόμενες εκλογές θα ψηφίσω ΝΔ, ειδικά αν συνεχίσει να χαϊδολογιέται με τη Δεξιά.
Πλέον, πρέπει να κερδίσει μέχρι και τη δική μου ψήφο.

ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ έγραψε: 10 Ιαν 2025, 15:22

Vivian Efthimiopoulou

Εννιά χρόνια: Ένας απολογισμός

Είναι αλήθεια ότι η Ελλάδα μπαίνει στο 2025 ως «Φάρος Σταθερότητας».
Αν και στην Ελλάδα παρατηρείται το πανευρωπαϊκό φαινόμενο κοντά το 1/3 της κοινωνίας να έχει αποδεσμευτεί από το πολίτευμα και το σύστημα, αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν ισχυρές διαλυτικές-αντισυστημικές δυνάμεις. Για τον γρίφο της Ακροδεξιάς που είναι πρόβλημα της ΝΔ, σκοπεύω να γράψω κάποια πράγματα σε άλλο σχόλιο γιατί είναι γνωστή η εμμονή μου με αυτά τα τέρατα και έχω σκεφτεί πλήθος στρατηγικών διαχείρισης τους, αυτή είναι και η δουλειά μου ως γνωστόν.
Στη σταθερότητα συμβάλλει και το ότι στην Ελλάδα οι τάξεις δεν διακρίνονται σαφώς, δεν υπάρχει η σύγκρουση μεταξύ μεσαίας και εργατικής τάξης/αγροτών που παρατηρούμε στην Κεντρική Ευρώπη και κυρίως στις ΗΠΑ (το περιέγραψε πάρα πολύ ωραία ο ιστορικός Adam Tooze στο μπλογκ του πριν από μερικές ημέρες) και βέβαια γιατί το ισχυρότερο αντισυστημικό ρεύμα από το 74, οι Συριζανέλ, έσβησαν από τη στιγμή που συγκρούστηκαν με την πραγματικότητα.
Σήμερα δεν είναι μόνο η επέτειος εκλογές του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας.
Στην πραγματικότητα είναι η επέτειος της ήττας του Αντισυστημισμού.
Από τη στιγμή που ο Μητσοτάκης εξελέγη πρόεδρος ο κύριος αντίπαλος του, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίζονταν σταθερά πίσω του στις δημοσκοπήσεις και στους δείκτες καταλληλότητας και εμπιστοσύνης. Οι εκλογές του 2019 και οι πανηγυρικές νίκες του Κυριάκου Μητσοτάκη και των συνεργατών του έκτοτε επιβεβαίωσαν απλώς αυτή την πραγματικότητα.
Αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης σήμερα αποχωρούσε από την πολιτική, θα έμενε στην ιστορία ως ένα πολιτικό φαινόμενο. Ποτέ τόσοι πολλοί και διαφορετικοί δεν συσπειρώθηκαν γύρω από ένα πρόσωπο με το αίτημα η Ελλάδα να διευρύνει τα κεκτημένα της Μεταπολίτευσης.
Αυτό όμως δεν λειτουργεί ως υστεροφημία.
Οι πολιτικοί μένουν στην Ιστορία για το έργο τους και όχι για τη σχέση τους με τη συγκυρία.
Η ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας (Πατέλης και οικονομικό επιτελείο)
Η ανσσυγκρότηση της Πολιτικής Προστασίας (Κικίλιας)
Η ανασυγκρότηση των Ενόπλων Δυνάμεων (Μητσοτάκης)
Τα μη κρατικά πανεπιστήμια και άλλες παρεμβάσεις στην Εκπαίδευση (Πιερρακάκης)
Οι υπηρεσίες Ψηφιακής Διακυβέρνησης (Πιερρακάκης). Μιλάω μόνο για υπηρεσίες γιατί αυτό που έχουμε δεν θεωρείται Ψηφιακή Διακυβέρνηση.
Το Ταμείο Κεφαλαιοποιητικής Επικουρικής Ασφάλισης (Τσακλόγλου)
Οι σημαντικές παρεμβάσεις στο Κοινωνικό Κράτος (Χατζηδάκης ως Υπουργός Εργασίας και Γιώργος Σταμάτης ως ΓΓ Κοινωνικής Αλληλεγγύης).
Η Ισότητα στο Γάμο (Σκέρτσος και συνεργάτες)
Αυτά είναι, κατά τη γνώμη μου, τα σημαντικότερα έργα της κυβέρνησης, μέχρι σήμερα τουλάχιστον. Και πιστέψτε με παρακολουθώ το κυβερνητικό έργο καθημερινά.
Οι μεγαλύτερες αποτυχίες είναι βέβαια η Δικαιοσύνη (μιλάμε για το ΑΠΟΛΥΤΟ, εξοργιστικό αίσχος), η Δημόσια Υγεία, το Περιβάλλον και αυτό το τελευταίο με στεναχωρεί ιδιαιτέρως για τον Κυριάκο Μητσοτάκη γιατί ένας από τους λόγους που τον στήριξα με πάθος ήταν η περιβαλλοντικές του ανησυχίες που έχουν κεντρική θέση στη δική μου σκέψη.
Αποτυχία και ότι δεν προχώρησε γρήγορα στο διάλογο με την Τουρκία μόλις εξελέγη ΠΘ αλλά σε γενικές γραμμές όταν η συζήτηση φτάνει στα Ελληνοτουρκικά παραμένω παθιασμένα υπέρ της γραμμής Μητσοτάκη την οποία υπηρετεί με συνέπεια ο Γιώργος Γεραπετρίτης. Στα Ελληνοτουρκικά πρέπει να έχουμε ΑΠΟΛΥΤΗ εμπιστοσύνη στον ΠΘ.
Από τη δεύτερη κυβέρνηση μου λείπει ο τόνος του Γιώργου Σταμάτη.
Η Σοφία Ζαχαράκη έχει ωραίο Instagram. Λογικό γιατί μάλλον με αυτό ασχολείται όλη μέρα.
Το βασικότερο που απουσιάζει από τον Μητσοτάκη είναι το όραμα για το μέλλον και το αφήγημα. Το λέμε από την πρώτη στιγμή, το έχουμε γράψει όλοι όσοι αρθρογραφούμε ή έχουμε αρθρογραφήσει, με τελευταίο τον Αλέξη Παπαχελά πριν από δύο Κυριακές.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ο ίδιος πολύ καλός γραφιάς, με σημαντική θεωρητική κατάρτιση. Ίσως η έννοια του αφηγήματος να προσκρούει στο χαρακτήρα του, δεν ξέρω. Έχει όμως στο Μαξίμου έναν ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ καλό συγγραφέα, τον Πανο Αμυρά. Δεν έχω διακρίνει ακόμα την πένα του.
Θα μπορούσα να γράψω πολλά και για την Επικοινωνία αλλά ειδικώς εγώ γνωρίζω το περιβάλλον τόσο το πολιτικό όσο και το επιχειρηματικό. Έτσι έχουν τα πράγματα στα μέρη Τυρού και Σιδώνος. Βασικότατο πρόβλημα της χώρας άλλωστε δεν είναι το πολιτικό της σύστημα όσο ο απολύτως διεφθαρμένος Τύπος.
Κλείνω με τούτο.
Δεν πιστεύω πλέον ότι μπορεί να αλλάξει το οικονομικό μοντέλο της χώρας. Γιαυτό με παθιάζει η ιδέα να γίνουμε καλύτεροι σε αυτό που κάνουμε ήδη με δύο πρόνοιες: το Περιβάλλον και την Πολιτιστική Κληρονομιά.
Αφήστε τους αρχαιολόγους και την Αρχαιολογική Υπηρεσία, τη μόνη πατριωτική δημόσια υπηρεσία από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους ήσυχους. Αυτοί ΞΕΡΟΥΝ τι πρέπει να κάνουν για προστατεύσουμε και να αναδείξουμε την πολιτιστική μας κληρονομιά. Δώστε λεφτά στα μουσεία και αφήστε κάποιους ανθρώπους που ξέρουν να ασχοληθούν με τον Σύγχρονο Πολιτισμό που τον έχετε εκχωρήσει στα ιδρύματα.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ας απομακρύνει όλους τους ανίκανους και όλα τα λαμόγια από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και ας κόψει μαχαίρι τις σχέσεις με τους λαμογιακούς εργολάβους που θέλουν να τσιμεντώσουν τη χώρα και ας διαχειριστεί ο ίδιος προσωπικά τους ξενοδόχους. Ας γίνει ο ίδιος ΚΑΙ υπουργός Τουρισμού. Είναι εξαιρετικά σημαντικό η Ελλάδα να γίνει πρότυπο βιώσιμης τουριστικής ανάπτυξης.
Μπορούμε να βγάλουμε λεφτά και να μην διαλύσουμε την πατρίδα μας, τα μνημεία και το περιβάλλον.
Είναι ένας προσγειωμένος, εφικτός στόχος.
Και κάτι προσωπικό.Δεν έχω μετανιώσει ούτε στιγμή που στήριξα (με μεγάλο κόστος και χωρίς κέρδος) τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Όμως δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι στις επόμενες εκλογές θα ψηφίσω ΝΔ, ειδικά αν συνεχίσει να χαϊδολογιέται με τη Δεξιά.
Πλέον, πρέπει να κερδίσει μέχρι και τη δική μου ψήφο.

https://www.facebook.com/story.php?stor ... O58aZiQmqP#

European Commission

·
The blue and yellow of Ukraine.

The colours of resistance against imperialism.

On the eve of this grim anniversary, they adorn our building as a symbol of our unflinching support for the Ukrainian people.

Our brave neighbours, partners, and future EU members.

ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ έγραψε: 24 Φεβ 2025, 11:57

European Commission

·
The blue and yellow of Ukraine.

The colours of resistance against imperialism.

On the eve of this grim anniversary, they adorn our building as a symbol of our unflinching support for the Ukrainian people.

Our brave neighbours, partners, and future EU members.