Phorum.com.gr

Chilloutbuddy έγραψε: 24 Ιούλ 2020, 13:04 Για λέγε; Τρελά ακόρντα τα μπουζούκια;

Όποιος παίζει ντραμς σε μπουζούκια (πχ ο ντράμερ της Βίσση ή του Ρέμου κλπ) μπορεί να παίζει για πλάκα οποιοδήποτε κομμάτι μεταλ/ροκ κλπ. Σιγά τα αυγά. Λίγα κομμάτια στην μεταλ ειναι δύσκολα.

Τεχνικά μπορεί να συγκριθεί με τους ντράμερ της τζαζ.

Chilloutbuddy έγραψε: 24 Ιούλ 2020, 11:23

Ερμής έγραψε: 24 Ιούλ 2020, 09:40 Σε λίγες μέρες θα ξαναδώ το Junghans που ζαχάρωνα. Μάρεσε στο χέρι μου. Είμαι σε δίλημμα.

ποιό απ'όλα; και τι νούμερο καρπό έχεις;

ετούτο εδώ


διαμετρος καρπού 20,5

Otto Weininger έγραψε: 24 Ιούλ 2020, 13:08

Chilloutbuddy έγραψε: 24 Ιούλ 2020, 13:04 Για λέγε; Τρελά ακόρντα τα μπουζούκια;

Όποιος παίζει ντραμς σε μπουζούκια (πχ ο ντράμερ της Βίσση ή του Ρέμου κλπ) μπορεί να παίζει για πλάκα οποιοδήποτε κομμάτι μεταλ/ροκ κλπ. Σιγά τα αυγά. Λίγα κομμάτια στην μεταλ ειναι δύσκολα.

Τεχνικά μπορεί να συγκριθεί με τους ντράμερ της τζαζ.

Ωραίο και το μαξ μπιλ, ωραίο και το παμ

Ερμής έγραψε: 24 Ιούλ 2020, 13:53

Chilloutbuddy έγραψε: 24 Ιούλ 2020, 11:23

Ερμής έγραψε: 24 Ιούλ 2020, 09:40 Σε λίγες μέρες θα ξαναδώ το Junghans που ζαχάρωνα. Μάρεσε στο χέρι μου. Είμαι σε δίλημμα.

ποιό απ'όλα; και τι νούμερο καρπό έχεις;

ετούτο εδώ


διαμετρος καρπού 20,5

Κανένα δίλλημα φίλος, σου αρέσει και μπορείς, το αγοράζεις. DO IT!

Otto Weininger έγραψε: 24 Ιούλ 2020, 11:29

Chilloutbuddy έγραψε: 24 Ιούλ 2020, 04:45

Ή τους άλλους τους κακόμοιρους που βλέπεις να παίζουν κιθάρα και ντραμς στα μπουζούκια. Και τον βλέπεις τον άνθρωπο απ'το μαλλί και τα ρούχα, είναι μεταλάς ή παλιοροκάς, και βαράει σόλο στο ρυθμό του "μακαρόνια με κιμά" του Ρουβά αντί για το stairway to heaven που ονειρευόταν μικρός. Άστο δεν πειράζει, αν είναι έτσι γίνομαι και δικηγόρος τουλάχιστον να κοιμάμαι τα βράδια.

Μια μικρή παρένθεση εδώ: τεχνικά, είναι πολύ πιο δύσκολο να παίζεις στα μπουζούκια ντραμς για ελληνικά και τσιφτετέλια, παρά το stairway to heaven.

Κλείνει η παρένθεση.

Ισχύει

Otto Weininger έγραψε: 24 Ιούλ 2020, 11:29

Chilloutbuddy έγραψε: 24 Ιούλ 2020, 04:45

Ή τους άλλους τους κακόμοιρους που βλέπεις να παίζουν κιθάρα και ντραμς στα μπουζούκια. Και τον βλέπεις τον άνθρωπο απ'το μαλλί και τα ρούχα, είναι μεταλάς ή παλιοροκάς, και βαράει σόλο στο ρυθμό του "μακαρόνια με κιμά" του Ρουβά αντί για το stairway to heaven που ονειρευόταν μικρός. Άστο δεν πειράζει, αν είναι έτσι γίνομαι και δικηγόρος τουλάχιστον να κοιμάμαι τα βράδια.

Μια μικρή παρένθεση εδώ: τεχνικά, είναι πολύ πιο δύσκολο να παίζεις στα μπουζούκια ντραμς για ελληνικά και τσιφτετέλια, παρά το stairway to heaven.

Κλείνει η παρένθεση.

Παρένθεση στην παρένθεση, τα μπουζούκια είναι ξέρασμα.

Omega no time to die απο chrono24.
Mesh bracelet δεν εχω εμπειρια στην αισθηση.
Δεν το θελω μονο με νατο.
Πατεντες με δερματινα λουρια δεν παιζουν με τιποτα.
Θα μπορω να το φοραω με ανεση η θα με αρρωστησει το bracelet;

CRWH έγραψε: 29 Ιούλ 2020, 15:27 Omega no time to die απο chrono24.
Mesh bracelet δεν εχω εμπειρια στην αισθηση.
Δεν το θελω μονο με νατο.
Πατεντες με δερματινα λουρια δεν παιζουν με τιποτα.
Θα μπορω να το φοραω με ανεση η θα με αρρωστησει το bracelet;

Φίλε CRWH γεια σου.

Θα απαντήσω αμέσως στο ερώτημά σου πριν προχωρήσω σε περαιτέρω ανάλυση και προτάσεις.

Είχα κι εγώ στην κατοχή μου πριν 5 χρόνια ένα mesh μπρασελε το οποίο αγόρασα από εδώ:
https://www.watchgecko.com/merriott-qui ... atch-strap
Το προσάρμοσα σε ένα Τισο και το φορούσα διαρκώς για 2-3 μήνες. Στο θέμα άνεση σε πληροφορώ ότι είναι εξαιρετικά βολικό, αγκαλιάζει τον καρπό, δεν ξεριζώνει τρίχες ούτε υπάρχει κίνδυνος τραυματισμού από αιχμηρές άκρες σε περίπτωση ζημιάς του. Όλα αυτά για ένα προϊόν που κοστίζει €30, το αντίστοιχο της Ωμέγα θα είναι ασφαλώς επίπεδα ανώτερο.

Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε όμως με ένα διχτυωτό μπρασελε είναι καθαρά αισθητικό-πρακτικό. Σε οποιονδήποτε τύπο ρολογιού και να το φορέσεις, με ότι ρούχα και να το συνδυάσεις, σε όποια κοινωνική-επαγγελματική περίσταση, εκτός κι αν κυνηγάς λευκούς καρχαρίες στη μέση του Ειρηνικού, δείχνει να είναι πάντοτε εκτός τόπου και χρόνου, δεν ταιριάζει ποτέ και πουθενά. Λόγω της κατασκευής του επίσης, αντί να μεταβαίνει αρμονικά από το ρολόι στην καδένα δημιουργώντας ενιαίο σύνολο, φαίνεται ως κάτι άσχημο και αόριστο προσκολλημένο στην κάσα, σαν φύκια κάτω από τη βάρκα.

Διχτυωτό μπρασελε Ωμέγα


Τυπικό Μπρασελε Ωμέγα


Παράδειγμα όπως το ροδοκόκκινο παντελόνι που αγόρασες επειδή σου άρεσε, το φορεσες σε γάμο, στο μπαρ, το μεσημέρι για καφέ, στα ψώνια, ακόμα και στην οικοδομή και ήταν πάντοτε θέμα αρνητικού σχολιασμού από τους γύρω σου κάνοντάς σε περίγελο ώσπου μια μέρα το εβαλες κατά λάθος σε ένα Τrans-Psycho πάρτι και ταίριαξε γάντι στο περιβάλλον. Δε σου αρέσει όμως η τρανς μουσική και ούτε οι ναρκωμενοι θαμώνες ήταν σε θέση να ξεχωρίζουν χρώματα. Η μια μπλούζα Sepultura ξερωγω ή μια κονκάρδα Def Leppard, ωραία δε λέω αλλά που και πότε ακριβώς θα τα φορέσεις;

Επίσης έχω τις ενστάσεις μου στο εμπορικό κομμάτι (marketing) του εν λόγω μοντέλου. Καταρχάς στην ωρολογοποιία, ΠΟΤΕ δεν υπήρξε επιτυχημένο “tribute” ρολόι (πλην ελαχιστοτατων) είτε αυτό λεγόταν Φεραρι, Μπεντλει, Αιρτον Σενα, Ροναλντο, Τζειμς Μποντ, Μεγαλεξανδρος. Τα περίπου €9000 (τιμη Ρολεξ ) λοιπόν που ζητάει η Ωμέγα ακατέβατα σήμερα για να σταμπαρει ένα ορνιθοαποτυπωμα στο καντράν, σε ένα χρόνο υπολογίζω ότι θα πέσουν στα €5000 (και πάλι πολλά είναι).
Όπως θυμάμαι μερικές σελίδες πριν εψαχνες για ρολόι μικρότερου σχετικά μεγέθους, αρνούμενος προς τιμήν σου να ακολουθήσεις το υπερμεγέθες τρεντ, κερδίζοντας το σεβασμό εμου και των υπολοίπων λατρών της ωρολογιακής αισθητικής. Το συγκεκριμένο ρολόι λοιπόν ΔΕΝ αξίζει €9Κ, ούτε και τα 42mm κάσας συμβαδίζουν πιστεύω με τις προτιμήσεις σου, ουτε εντελει ικανοποιουν τις αναγκες σου.
Όλα αυτά τα λέω σεβόμενος το γεγονός ότι είσαι ελ.επαγγελματίας, δηλαδή άνθρωπος που εκτιμά το χρήμα και σε παρακαλώ να αναλογιστείς την οικονομική και αισθητική χιονοστιβάδα που θα προκαλέσει μια τέτοια αγορά.

Κλείνοντας θα ήθελα να συνοψίσω στις εξής δυο προτάσεις φίλε CRWH:

Εάν είσαι πεπεισμένος ότι τα 42mm θα δουλέψουν και γουστάρεις Ωμέγα καταδυτικό, στα €4Κ μπορεις να πας στα στάνταρ μοντέλα Seamaster 300. Εξαιρετικοί μηχανισμοί κατασκευασμένοι με τα πιο προηγμένα αντιμαγνητικα υλικά, όπως και τα συγκεκριμένα Seamaster μπορούν να φορεθουν κυριολεκτικά ΠΑΝΤΟΥ.

Η δεύτερη πρόταση και προτιμώμενη, δίνεις στην Ωμέγα και τα εμπορικά ζογκλερικα της το αριστερό σου μύδι ( μιας και το δεξί το κρατάς για την κυβέρνηση όταν θα σου ζητήσουν ΦΠΑ και εισφορές) και βαδίζεις απελευθερωμένος πλέον προς την αγκαλιά της Tudor και το Black Bay 58:


€3.5K, 39mm διαμετρος κασας και 11mm παχος (ΙΔΑΝΙΚΟ για καρπούς διαμέτρου απο 6 εως 7 ιντσες), ολοκαίνουργιος μηχανισμός inhouse, vintage look, 5 χρόνια εγγύηση, παίρνει ό,τι μπρασελε/λουρί μπορεις να φανταστείς (έκτος mesh), χωρίς φρου φρου και αρώματα ένα πραγματικό σπορ ρολόι μόνο γιαυτους που γνωρίζουν


Ελπίζω να βοήθησα!

Σε ευχαριστω για τον χρονο σου.
Ως προς την αξια συμφωνω απλα επειδη δεν το βλεπω σαν επενδυση δεν με ενδιαφερει και τοσο, οπτικα μου αρεσε περισσοτερο απλα.
Το μεγεθος δεν με τρομαζει γιατι παρολο που ο καρπος ειναι λιγο κατω απο 17 cm δοκιμασα το seamaster 43,5 και για καποιο λογο ηταν Οκ αν και δεν το περιμενα.
Θα κοιταξω και το Tudor, δεν το ειχα στα υποψη.

μετα απο πολυ σκεψη και δοκιμη αποφασισα οτι δεν πρεπει να παω τοσο ψηλα για ενα ρολοι που θα φοραω καθημερινα γιατι θα το κανω αχρηστο απο τα σημαδια χρησης και ειμαι λιγο μυστηριος σε αυτα, δεν θα το χαρω οσο θελω.Ειναι και λιγο πιο ελαφρυ απο το γουστο μου.Οποτε λεω να κινηθω προς το seamaster που ομως ειναι πολυ οριακο στο μεγεθος ηηηηηηη να καρφωσω 1.5k σε ενα ομαζ ginault συν μια κασουαλοντρεσιερ επιλογη πχ ενα rolex oyster. Sub δεν θελω, οση ευχαριστηση και να σου δωσει η ιδιοκτησια ενος ιστορικου ρολογιου και η ακριβεια του μηχανισμου θα νιωσω λιγο μαλακας οταν σκασει διπλα ο αλλος με σουπερ ρεπλικα των 400 ευρω και μου κανει πλακα.

Τι λες Sting; Για τα ginault εχει κανεις αποψη;

ρόλεξ ο πι και τα μυαλά στα κιγκλιδώματα

CRWH έγραψε: 05 Αύγ 2020, 16:04

γιατί δεν κοιτάζεις ντρεσονταηβερς όπως ΒP FF, GO, GS, κτλ που μάλλον είναι ακριβώς στο στυλ που σου αρέσει και δεν παίζουν σουπερ μαϊμούδες; (τουλ στα λιγότερο γνωστά)

CRWH έγραψε: 05 Αύγ 2020, 16:04 μετα απο πολυ σκεψη και δοκιμη αποφασισα οτι δεν πρεπει να παω τοσο ψηλα για ενα ρολοι που θα φοραω καθημερινα γιατι θα το κανω αχρηστο απο τα σημαδια χρησης και ειμαι λιγο μυστηριος σε αυτα, δεν θα το χαρω οσο θελω.Ειναι και λιγο πιο ελαφρυ απο το γουστο μου.Οποτε λεω να κινηθω προς το seamaster που ομως ειναι πολυ οριακο στο μεγεθος ηηηηηηη να καρφωσω 1.5k σε ενα ομαζ ginault συν μια κασουαλοντρεσιερ επιλογη πχ ενα rolex oyster. Sub δεν θελω, οση ευχαριστηση και να σου δωσει η ιδιοκτησια ενος ιστορικου ρολογιου και η ακριβεια του μηχανισμου θα νιωσω λιγο μαλακας οταν σκασει διπλα ο αλλος με σουπερ ρεπλικα των 400 ευρω και μου κανει πλακα.

Τι λες Sting; Για τα ginault εχει κανεις αποψη;

Θα ήθελα να σε πληροφορήσω φίλε CRWH ότι η εμπειρία μου με άτομα που φέρουν ρεπλικες δείχνει το ακριβώς αντίθετο από αυτό που αντιλαμβάνονται οι περισσότεροι, οι μαϊμουδιάρηδες είναι ένα φαινόμενο με κοινωνιολογικές και ψυχολογικές προεκτάσεις.

Παράδειγμα ο φίλτατος άγνωστος νεαρός που καθόταν στο σταντ ενός μπαρ επαρχιακής πόλης προεκτείνοντας τον καρπό του και επιδεικνύοντας το πλαστικό του Sub. Μόλις ένας πραγματικός τζέντλεμαν και κάτοχος Ρολεξ πήρε θέση στο διπλανό σταντ, έβγαλε το 60% μερινο και 40% κασμιρι παλτό του αναδεικνύοντας την πραγματική λάμψη ενός SD4K στον καρπό, αυτομάτως ο εν λόγω φοιτητακος και με μια αστραπιαία κίνηση τράβηξε το μανίκι του φούτερ κάτω σκεπάζοντας το έκτρωμα και αποφεύγοντας τη διαπόμπευση. Ή ο τριχωτός αρκουδομαγκας που έπινε καφέ με κοινή παρέα φορώντας ένα διτονο φολεξ bluesy. Μόλις ένας κάτοχος ρολεξ τους χαιρέτισε και αντάλλαξαν μερικές κουβέντες, αυτός συνειδητοποιώντας το μοιραίο και προφασιζόμενος ευκοίλια, έτρεξε προς την τουαλέτα και το αφαίρεσε από τον Καρπό του.

Και μιας που το ανέφερες, κουβέντιαζα με μια φίλη προχθες για τις μαιμου τσάντες που κυκλοφορούν, ελεύθερα πλέον, στην αγορά και θυμήθηκα ένα άλλο περιστατικό.

Πριν κάποια χρόνια μια καλή μου φίλη μού ζήτησε να της βρω και να της φέρω μερικές “μαιμου” τσάντες (ΛΒ, Γκουτσι, Πραντα,Σανελ). Οταν προσπάθησα να τη μεταπείσω εξηγώντας τη ότι “Οι ψεύτικες τσάντες είναι για τις ψεύτικες γυναίκες” μου απάντησε στο περίπου “Ναι γιατί οι άλλες οι χωριατισσες που πάνε εκδρομές στην Κων/πολη και τις αγοράζουνε με το κιλό και έρχονται και μας κάνουν τις καμπόσες τι είναι?”
Αφού κατάλαβα πλέον ότι η συζήτηση οδηγεί σε αδιέξοδο, υποσχέθηκα να της κάνω αυτό το δώρο και ξεκίνησα την έρευνα, που αλλού; στα σινικα σαϊτς: αλιεξπρες, δηγκατε, αλιμπαμπα κ.α

Να πω εδώ ότι, πλην ωρολογοποιίας που είναι το πάθος μου, στις υπόλοιπες ανδρικές συνήθειές οι γνώσεις μου επαρκούν μόνο δια την προσωπική ικανοποίηση στα είδη πολυτελείας και η έρευνα αγοράς που διενεργώ εστιάζεται αποκλειστικα αποκλειστικά στα “value for money” προϊόντα και τις ανάλογες προσφορές.

Όσο για τσάντες, εάν με ρωτούσε κάποιος για τo τι είναι η Λουί Βουτον θα έλεγα ότι είναι ιδιοκτήτες της Zenith, Tag Heuer και Houblot, αυτό ΜΟΝΟ γνώριζα. Έπειτα από μόλις δυο μήνες έρευνας, κάτι μαγικό συνέβη: έβλεπα επώνυμες τσάντες όπου και να πήγαινα σε εμπορικά, γυμναστήρια, μπαρ, στο δρόμο, ΠΑΝΤΟΥ.Δηλαδή η ΚΑΘΕ γυναίκα αδιακρίτως φυλής, σωματότυπου, αισθητικής, ηλικίας έφερε και μια επώνυμη τσαντα. Οι 7/10 δε, προτιμούσαν ΛΒ. Παρατήρησα και κάτι άλλο. Σε πολλές από αυτές τις κυρίες η τσαντα έδειχνε εκτός τόπου και ήταν αυτές που έβγαζαν μια αβεβαιότητα, μια ανασφάλεια, θαρρείς πως κουβαλούσαν τσαντα το 10ευρου και οχι του 2χιλιαρου.
Εννοώ ότι θα πρέπει ένα γνήσιο πολυτελές αντικείμενο να υποστηρίζεται και από τα υπόλοιπά μέρη του συνόλου όπως και από την προσωπική υγιεινή. Έκτος και αν είναι ψεύτικο.

Αφού βρήκα λοιπόν σε ένα κινέζικο παζάρι αγόρασα 3 διαφορετικές (ΛΒ, Πραντα, Σανελ) για περίπου €100. Επίσης, με τα ίδια λεφτά αγόρασα τις παρακάτω 2 ΓΝΗΣΙΕΣ (100% δέρμα, 3 χρόνια εγγύηση, made in Australia κτλ) αλλά όχι “μάρκας”:


Τις έβαλα όλες σε μια βαλίτσα και της τα έδωσα. Για να μην τα πολυλογώ, τις μαϊμούδες τις τσουβαλιασε στο υπόγειο μέσα σε δυο μήνες και τις γνήσιες, 7 χρόνια μετά, ακόμα τις λιώνει στο FB.

Κλείνοντας, οποιοσδήποτε άνδρας που σέβεται το εαυτό του και τους γύρω του θα προτιμούσε ένα φθηνό αλλά ξεχωριστό ρολόι παρά μια αντιγραφή, καλή η κακή δεν έχει σημασία. Άτομο που ενσυνείδητα φορά οτιδήποτε ψεύτικο ζει συνεχώς μέσα στο φόβο, την ανασφάλεια και στην αγωνία τυχόν αποκάλυψης (εξαιρούνται οι γυναίκες ως αναίσθητες και ο ΣΕ ως ξεδιάντροπος). Πολλοί από αυτούς επίσης παραδέχονται εκ των προτέρων την απάτη, περιμένοντας ασφαλώς τα εύσημα από τον περίγυρο για αυτή την πανέξυπνη κίνηση. Πλανώνται πλάνην οικτράν..

Όσο για το Oyster Perpetual 39, το θεωρώ εξαιρετικοτατη επιλογή. Όμως για την χρήση που το θες, όπως και για το τον τρόπος ζωής σου, το μοναδικό του πρόβλημα είναι ότι παραμένει υπερβολικά κασουαλ για τη βραδινή έξοδο και ολίγον ευαίσθητο για καθημερινή χρήση/χτυπήματα/βουτιές.

Για να έχεις τα καλύτερα και των δυο κόσμων θα ήθελα να προτείνω τα παρακάτω δυο κομμάτια.

- Καθημερινό ανελέητο ξύλο, αδιάβροχο τουλάχιστον 100m με βιδωτή κορώνα και περίπου στα €1300:

SINN 556 I RS, 38.5mm



TUDOR 1926, 39mm


ORIS Aquis Date, 39.5mm green (αν είσαι βαζελος)


RADO HyperChrome Captain Cook, 37mm


Δοκίμασε επίσης και τα Seiko divers στα 40mm (γύρω στα €600 - €1000)

- Για τη βραδινή σου έξοδο και τις εξορμήσεις του ΣΚ απογειώνεσαι με το θρυλικό Datejust41, oyster bracelet, no flute (φοριέται μικρότερο από 41):



Ρολόγια renault τώρα, ομολογώ ότι πρώτη φορά ακούω αυτούς τους απίθανους (για ευνοήτους λόγους ασφαλώς), αλλά βλέπω ότι τα €1500 που ζητάνε για τη μαϊμού Lubmariner σε αποζημιώνουν και με το παραπάνω αφού (όπως ισχυρίζονται στο σαιτ) τα ρολόγια τους είναι “Χειροποίητα εξολοκλήρου στα US of A”:


Ναι καλά! Πάρε ένα Vostok καλύτερα σύντροφε, λιγότερο εξευτελισμό και ταπείνωση θα βιώσεις φορώντας το...

Ελπίζω να βοήθησα!