Phorum.com.gr

Το πρώτο που θα φτάσεις να το φοράς και στ'αρχίδια σου θα είναι αυτό που θα σου έχουν πληρώσει οι άλλοι. Μέχρι τότε ντουλαπίτσα και λοιπά.

Έχω βγάλει λίγο χρήμα αγοράζοντας στις έπα και πουλώντας ευρώπη. Μερικά κατοστάρικα σύνολο, μέσα σε 5-6 χρόνια, μη φανταστείτε τίποτε τρελές φάσεις. Επίσης καλό αρμπιτράζ γίνεται με εμπόρους που ξεστοκάρουν. Έχω ακάου σε κρ24 και mywatchmart. Έχω πωλήσει δύο σέικο ντάιβερς (σαμουράι), ένα πρεσάζ, ένα zeno watch, ένα μπουλόβα (το οποίο το έδωσα όπως το πήρα), και το πανεράι μου. Έχω αγοράσει ένα κινγκ σέικο, δύο πρεσάζ και ένα GP. Όλα αυτά σε φάση καβλαντίσματος. Για να βγάλεις χρήμα πρέπει να ασχολείσαι συνέχεια

ΤΟ ΠΡΕΖΙ ΘΑ ΤΟ ΠΑΡΩ ΑΠΟ ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΜΕΝΟ ΝΤΗΛΕΡ ΟΜΩΣ

ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ έγραψε: 19 Ιούλ 2020, 14:50 Για να βγάλεις χρήμα πρέπει να ασχολείσαι συνέχεια

E όλοι με κάποια μαλακία ασχολούνται συνέχεια έτσι κι αλλιώς. Απ'το να ξύνεις το πουλί σου στο πχώρουμ για παράδειγμα

Το πανεράι γιατί το έδωσες ρε μαλάνγχα; γαμάτα είναι όλα

Chilloutbuddy έγραψε: 19 Ιούλ 2020, 15:39

ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ έγραψε: 19 Ιούλ 2020, 14:50 Για να βγάλεις χρήμα πρέπει να ασχολείσαι συνέχεια

E όλοι με κάποια μαλακία ασχολούνται συνέχεια έτσι κι αλλιώς. Απ'το να ξύνεις το πουλί σου στο πχώρουμ για παράδειγμα

Το πανεράι γιατί το έδωσες ρε μαλάνγχα; γαμάτα είναι όλα

Για να πάρω το ζιράρ περεγκό. Το είχα κοντά 15 χρόνια και το βαρέθηκα

φερ ιναφ

Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου σαν ανεξάρτητο και αδέκαστο κριτή, όταν παράλληλα αγωνιώ να πουλήσω ένα 46αρι pilot πχ το οποίο απεχθάνομαι. Ούτε μπορώ να εμπνευστώ όταν η ανάγκη επιβίωσης επισκιάζει τo πάθος μου για τα ρολόγια. Όπως οι αγοραπωλησίες ρολογιών θα πρέπει να γίνονται για ψυχαγωγία(βλ. ΣΕ, Τσιλ) και όχι ως μέσο βιοπορισμού. Αλλιώς χάνεται η μαγεία και μια διασκεδαστική συνήθεια καταντά σκοπός ζωής.

Να σημειώσω εδώ ότι εκτός από τους πασίγνωστους “γκρι” και τους αληθινούς μαγαζάτορες ρολογιών, ένας έμπορος μεταχειρισμένων ρολογιών κατοικεί, στην κλίμακα ηθικών και επαγγελματικών αξιών, ένα σκαλί πιο πάνω από τους δικηγόρους και ναρκεμπορους όπως επίσης και ένα σκαλί χαμηλότερα από τους εμπόρους μεταχειρισμένων αυτοκινήτων, τους πωλητές real estate και τους γιατρούς.

Μια γρατζουνιά επίσης (διακρίνω ελαφρά αγκύλωση εδώ φίλτατε ΜΒ) δε σηματοδοτεί σε ΚΑΜΙΑ περίπτωσή το σημείο καμπής (γιαυτό επιμένω να μη συγκρίνουμε με αυτοκίνητα), τουναντίον είναι η τελετή μύησης, η δοκιμασία που πέρασε επιτυχώς το απόκτημα για να γίνει δικό σου για πάντα, οι κακουχίες που διέβη ο μηχανικός σου σύντροφος συνοδεύοντας όλες σου τις δραστηριότητες. Είναι τα “σημάδια πολέμου” τα οποία πολλοί λάτρεις(εμου συμπεριλαμβανομένου) επιμένουν να κρατούν και μετά το σέρβις ως υπενθύμιση του ένδοξου παρελθόντος και της ιστορίας του ανθρώπου που το φόρεσε.

Όσο για την απώλεια μεταπολιτικής αξίας, μπορώ να καθησυχάσω ότι δεν υφίσταται ΥΠΟ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ όμως. Ένα καλό μηχανικό ρολόι, εάν αγοραστεί συνετά, τείνει να διατηρεί την αξία του και πολλές φορές να την αυξάνει.

Αναφέρω παρακάτω μερικές χρηστικές συμβουλές αγοράς ρολογιού που ακολουθώντας τες μπορούμε τουλάχιστον να είμαστε σίγουροι ότι η αξία του αποκτήματος δεν πρόκειται να πέσει:

• Πάντα ερευνούμε την αγορά

• Για πολυτελή ρολόγια αγοράζουμε ΠΡΟΙΔΙΟΚΤΗΤΑ

• Για καινούρια πιέζουμε ασφυκτικά για έκπτωση, 30% είναι ιδανικό

• Rolex, Patek, AP, VC και Lange ατσάλινα μοντέλα πληρώνουμε λιανική ΧΩΡΙΣ εκπτώσεις μιας και σίγουρα οι τιμές τους θα πάρουν την ανιούσα

• Για τα Πολύτιμα Μέταλλα των ανωθι, επιμένουμε σε 5-10% έκπτωση καινούρια ή αλλιώς κοιτάμε στα προιδιοκτητα

• Τα duty free είναι φίλοι μας (-10%)

Να συμπληρώσω επίσης τη μοναδική αίσθηση του να γνωρίζεις ότι ένα αντικείμενο που αγόρασες με στερήσεις, ένα απόκτημα που συμβολίζει την προσωπική σου καταξίωση ανεβαίνει σε αξία σταθερά μέσα στο χρόνο. Εκτός της Ρολεξ, που όπως και να το κάνουμε, στην ανάγκη μπορεί να επωμισθεί το βάρος του “ένα ρολόι για όλες τις δουλειές”, μια συλλογή 2-3 κομματιών πιστεύω ότι είναι αρκετή για ένα σύγχρονο, συνειδητοποιημένο άνδρα.

Προσωπικά η συλλογή μου έχει ολοκληρωθεί εδώ και τρία χρόνια και είναι σταθερή στα 4 κομμάτια, ένα για κάθε περίσταση (Δουλειά-ΠΣΚ-Επίσημο-Τσέπης) και δηλώνω απόλυτα ικανοποιημένος. Πέραν της απόλαυσης να τα φοράω ολα όσο μπορώ, το γεγονός ότι αυξήθηκε η αξία τους προσθέτει ικανοποίηση, χωρίς να σκοπεύω να τα πουλήσω/ανταλλάξω στο εγγύς μέλλον

sting έγραψε: 23 Ιούλ 2020, 08:52
Μια γρατζουνιά επίσης (διακρίνω ελαφρά αγκύλωση εδώ φίλτατε ΜΒ) δε σηματοδοτεί σε ΚΑΜΙΑ περίπτωσή το σημείο καμπής (γιαυτό επιμένω να μη συγκρίνουμε με αυτοκίνητα), τουναντίον είναι η τελετή μύησης, η δοκιμασία που πέρασε επιτυχώς το απόκτημα για να γίνει δικό σου για πάντα, οι κακουχίες που διέβη ο μηχανικός σου σύντροφος συνοδεύοντας όλες σου τις δραστηριότητες. Είναι τα “σημάδια πολέμου” τα οποία πολλοί λάτρεις(εμου συμπεριλαμβανομένου) επιμένουν να κρατούν και μετά το σέρβις ως υπενθύμιση του ένδοξου παρελθόντος και της ιστορίας του ανθρώπου που το φόρεσε.

Συμφωνώ με όλα εκτός από αυτό. Κάθε φορά που διακρίνω φθορά σε καινούργιο κομμάτι - ανξαρτήτως του πόσο ακριβού ή φθηνού είναι - πεθαίνω λίγο μέσα μου.

ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ έγραψε: 23 Ιούλ 2020, 10:05

sting έγραψε: 23 Ιούλ 2020, 08:52
Μια γρατζουνιά επίσης (διακρίνω ελαφρά αγκύλωση εδώ φίλτατε ΜΒ) δε σηματοδοτεί σε ΚΑΜΙΑ περίπτωσή το σημείο καμπής (γιαυτό επιμένω να μη συγκρίνουμε με αυτοκίνητα), τουναντίον είναι η τελετή μύησης, η δοκιμασία που πέρασε επιτυχώς το απόκτημα για να γίνει δικό σου για πάντα, οι κακουχίες που διέβη ο μηχανικός σου σύντροφος συνοδεύοντας όλες σου τις δραστηριότητες. Είναι τα “σημάδια πολέμου” τα οποία πολλοί λάτρεις(εμου συμπεριλαμβανομένου) επιμένουν να κρατούν και μετά το σέρβις ως υπενθύμιση του ένδοξου παρελθόντος και της ιστορίας του ανθρώπου που το φόρεσε.

Συμφωνώ με όλα εκτός από αυτό. Κάθε φορά που διακρίνω φθορά σε καινούργιο κομμάτι - ανξαρτήτως του πόσο ακριβού ή φθηνού είναι - πεθαίνω λίγο μέσα μου.

δεν είμαι τόσο σνοουφλεηκ (νο παν) και τα σημάδια είναι συνδεδεμένα με αναμνήσεις, ακόμα κι ειδικά αν είναι σε ζαρατσου που κοπάνησα σε ρολλ κεητζ- αυτό που έγραψα στον τσιλ είναι πως η ευαισθησία/αγκύλωση των περισσότερων αγοραστών στο παραμικρό χερλαην καθιστά τα υποτίθεται φλιπαμπολ ρολόγια σεηφτυ κουηνς, οπότε το μοντέλο τσιλαουτ για μένα δε λειτουργεί παρεκτός αν σκοπεύει κανείς να διακριθεί ως έμπορας και δη σπεκουλαδόρος (σαν τους αλήτες που φτάσαν τις 911ρ σχεδόν 700Κ πριν τους αδειάσει η Στουτγκάρδη με το τουρινγκ-πακ της γτ3)

sting έγραψε: 23 Ιούλ 2020, 08:52 Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου σαν ανεξάρτητο και αδέκαστο κριτή, όταν παράλληλα αγωνιώ να πουλήσω ένα 46αρι pilot πχ το οποίο απεχθάνομαι. Ούτε μπορώ να εμπνευστώ όταν η ανάγκη επιβίωσης επισκιάζει τo πάθος μου για τα ρολόγια. Όπως οι αγοραπωλησίες ρολογιών θα πρέπει να γίνονται για ψυχαγωγία(βλ. ΣΕ, Τσιλ) και όχι ως μέσο βιοπορισμού. Αλλιώς χάνεται η μαγεία και μια διασκεδαστική συνήθεια καταντά σκοπός ζωής.

Kι εγώ μία δουλειά έχω και ίσα που την παλεύω, το τελευταίο πράγμα που χρειάζομαι στη ζωή μου είναι να προσθέσω δεύτερη δουλειά αφαιρώντας ταυτόχρονα ένα χόμπι που αγαπάω. Δύο αυτοτραυματισμοί με μία κίνηση. Στη φωτογραφία για παράδειγμα κάποτε με έπρηζαν γιατί δεν το κάνω επαγγελματικά. Τι να κάνω επαγγελματικά; να βγάζω φωτογραφίες ανθρώπους που τρώνε σε γάμους και μετά να σβήνω προγούλια στο φώτοσοπ, αυτή είναι η δουλειά του φωτογράφου. Ή να φωτογραφίζω γιαούρτια για τον κατάλογο του Βασιλόπουλου. Δε βάζω το πουλί μου στο μίξερ καλύτερα;

Ή τους άλλους τους κακόμοιρους που βλέπεις να παίζουν κιθάρα και ντραμς στα μπουζούκια. Και τον βλέπεις τον άνθρωπο απ'το μαλλί και τα ρούχα, είναι μεταλάς ή παλιοροκάς, και βαράει σόλο στο ρυθμό του "μακαρόνια με κιμά" του Ρουβά αντί για το stairway to heaven που ονειρευόταν μικρός. Άστο δεν πειράζει, αν είναι έτσι γίνομαι και δικηγόρος τουλάχιστον να κοιμάμαι τα βράδια.

Αλλά τέλος πάντων στα ρολόγια συγκεκριμένα, η δουλειά του συλλέκτη και η δουλειά του μεταπωλητή μου φαίνεται ότι είναι στην ουσία 90% η ίδια. Τώρα αν σε χαλάει το τελευταίο 10%, πάσο και απόλυτα σεβαστό.

Πάντως, δε μιλάω για ανάγκη επιβίωσης. Αλλά αν σου περισσεύει 1 ευρώ κάθε μήνα έτσι κι αλλιώς κάπου θα το βάλεις, έτσι δεν είναι; Ε βάλτο τουλάχιστον σε κάτι ενδιαφέρον για σένα αντί για μετοχές και μαλακίες. Αυξάνεις και τις πιθανότητές σου να κάνεις έρευνα και να παρακολουθείς την αγορά, που είναι το βασικό που πρέπει να κάνεις σε κάθε επένδυση.

Έχεις δοκιμάσει ποτέ να παρακολουθείς μετοχές σε καθημερινή βάση; Πουλί ----> Μίξερ.

Μαυροβασίλης έγραψε: 23 Ιούλ 2020, 11:12 ...η ευαισθησία/αγκύλωση των περισσότερων αγοραστών στο παραμικρό χερλαην καθιστά τα υποτίθεται φλιπαμπολ ρολόγια σεηφτυ κουηνς...

Κανένα απολύτως πρόβλημα.
Το φοράς με απόλαυση για 7-8-10 χρόνια, και μετά το δίνεις για επίσημο σέρβις ζητώντας και ελαφρύ γυάλισμα. Οι εταιρίες κάνουν πλέον φοβερή δουλειά και το ρολόι θα δείχνει σαν καινούριο. Όταν το βγάλεις για πώληση αναφέρεις ΠΡΩΤΑ ΠΡΩΤΑ και με μεγάλα γράμματα το πρόσφατο σέρβις. Αυτό από μόνο του μπορεί να ανεβάσει την αξία του καλύπτοντας το κόστος του σέρβις +5-10% (της αξίας του σέρβις). Win-Win

Ναι αλλά, σκέφτομαι τώρα, φαντάσου η Ντειτονα του Πωλ να μην είχε καθόλου γρατσουνιές ή το Σαμπμαρινερ του Στιβ (εάν βρεθεί ποτέ) να είναι καλογυαλισμενο και αστραφτερό...

Σε λίγες μέρες θα ξαναδώ το Junghans που ζαχάρωνα. Μάρεσε στο χέρι μου. Είμαι σε δίλημμα.

Ερμής έγραψε: 24 Ιούλ 2020, 09:40 Σε λίγες μέρες θα ξαναδώ το Junghans που ζαχάρωνα. Μάρεσε στο χέρι μου. Είμαι σε δίλημμα.

ποιό απ'όλα; και τι νούμερο καρπό έχεις;

Chilloutbuddy έγραψε: 24 Ιούλ 2020, 04:45

Ή τους άλλους τους κακόμοιρους που βλέπεις να παίζουν κιθάρα και ντραμς στα μπουζούκια. Και τον βλέπεις τον άνθρωπο απ'το μαλλί και τα ρούχα, είναι μεταλάς ή παλιοροκάς, και βαράει σόλο στο ρυθμό του "μακαρόνια με κιμά" του Ρουβά αντί για το stairway to heaven που ονειρευόταν μικρός. Άστο δεν πειράζει, αν είναι έτσι γίνομαι και δικηγόρος τουλάχιστον να κοιμάμαι τα βράδια.

Μια μικρή παρένθεση εδώ: τεχνικά, είναι πολύ πιο δύσκολο να παίζεις στα μπουζούκια ντραμς για ελληνικά και τσιφτετέλια, παρά το stairway to heaven.

Κλείνει η παρένθεση.

Για λέγε; Τρελά ακόρντα τα μπουζούκια;