Καλώς ήρθατε στο Phorum.com.gr Είμαστε εδώ πολλά ενεργά μέλη της διαδικτυακής κοινότητας του Phorum.gr που έκλεισε. Σας περιμένουμε όλους!
https://dev.phorum.com.gr/
Τον εμποδίζει σε όλα τα επίπεδα της δικής του κοινωνικής και προσωπικής ζωής.nemo έγραψε: 17 Ιαν 2025, 15:03 εγω προσπαθω να καταλαβω σε τι τον εμποδιζει η συγκατοικηση με την μανα του;
δωστε ενα καλο λογο γιατι- οτι πανω σε αυτο σκεφτομαι δεν βλεπω κατι να τον εμποδιζει
Έχω ξεκινήσει την αποστασιοποίηση που λες, ήδη λείπω πολλές ώρες από το σπίτι και το βραδι όταν γυρνάω κοιμάται, οπότε μόνο τα πρωινά βλεπόμαστε λίγο, της λέω πολλές φορές μη με υπολογίζει στο μαγείρεμα γιατί θα τρώω έξω αυτές τις μέρες, έλειπα τις γιορτές και ήταν μόνη που άλλες φορές δεν το έκανα είχα τύψεις. το κάνω για κρατήσω απόσταση και να είναι πιο εύκολο όταν θα μένουμε χωριστά. Όσο για συγγενείς παλιότερα είχα μιλήσει στα αδέρφια μου η πια πλευρά ήταν απόλυτη ότι πρέπει να μείνει μόνη της η άλλη ήταν κάπου στη μέση. Εμένα δεν με ενδιαφέρει τι θα πούνε οι άλλοι, με ενδιαφέρει να μην στεναχωρηθεί γιατι η αλήθεια είναι πως η συνήθεια και μόνο τόσων χρόνων που μένουμε μαζί δυσκολεύει την κατάσταση από τη μεριά μου ξέρω πως για εμένα θα είναι πολύ καλύτερα και πιστεύω ότι και για εκείνη θα είναι μόλις συνηθίσει λίγο καιρό μόνη της.ΓΑΛΗ έγραψε: 17 Ιαν 2025, 14:53Από τη στιγμή που μπήκες στη φάση να το βλέπεις και αποστασιοποιημένα (πέρα από το δικό σου συναισθηματικό πλαίσιο) σίγουρα θα το διαχειριστείς καλύτερα. Δώσε λίγο χρόνο στον εαυτό σου να χαλαρώσει και στο πρακτικό πλαίσιο άρχισε να απομακρύνεσαι με σταδιακά βήματα, εντός και εκτός σπιτιού. Δεν θα ήταν κακή ιδέα να συζητήσεις αυτό το θέμα και με τους συγγενείς για να κόψεις αντιδράσεις, αν δεν τις ξέρεις ήδη. Αν είναι θετικοί, δηλαδή καταλαβαίνουν το πρόβλημα σου, ίσως να σε βοηθήσουν. Αν δεν είναι, μην τους ανακατέψεις. Το κατά πόσον η μητέρα σου επηρεάζεται από τους άλλους και τις δικές τους απόψεις, το ξέρεις μόνον εσύ.LittleLife έγραψε: 17 Ιαν 2025, 14:36Αυτό ακριβώς ζήτησα με την ανάρτηση μου να μου πείτε προσωπική γνώμη (και πέσαν τα κομματόσκυλα να πουν το μακρύ και το κοντό τους) γιατί ακριβώς όπως λες μπαίνει το πέρα από τα θέλω, (που ξέρω ακριβως τι θέλω) και το συναισθηματικό δίλημμα, εκεί έχω κολλήσει και προσπαθώ να το διαχειριστώ.ΓΑΛΗ έγραψε: 17 Ιαν 2025, 14:21
Από τη στιγμή που δεν έχει θέμα υγείας και υπάρχει οικογενειακό περιβάλλον για συντροφιά, ναι. Καθαρά προσωπική άποψη, έτσι;
Από εκεί και πέρα, δεν υπάρχει "σωστό" και "λάθος".
Σ' αυτές τις περιπτώσεις, απλώς παίζει το συναισθηματικό δίλημμα "ποιος θα θυσιαστεί για ποιον". Κι αυτό το δίλημμα δεν μπαίνει σε ζυγαριά.
Αν είναι έτσι τα πράγματα, όλα καλά θα πάνε.LittleLife έγραψε: 17 Ιαν 2025, 15:14 Έχω ξεκινήσει την αποστασιοποίηση που λες, ήδη λείπω πολλές ώρες από το σπίτι και το βραδι όταν γυρνάω κοιμάται, οπότε μόνο τα πρωινά βλεπόμαστε λίγο, της λέω πολλές φορές μη με υπολογίζει στο μαγείρεμα γιατί θα τρώω έξω αυτές τις μέρες, έλειπα τις γιορτές και ήταν μόνη που άλλες φορές δεν το έκανα είχα τύψεις. το κάνω για κρατήσω απόσταση και να είναι πιο εύκολο όταν θα μένουμε χωριστά. Όσο για συγγενείς παλιότερα είχα μιλήσει στα αδέρφια μου η πια πλευρά ήταν απόλυτη ότι πρέπει να μείνει μόνη της η άλλη ήταν κάπου στη μέση. Εμένα δεν με ενδιαφέρει τι θα πούνε οι άλλοι, με ενδιαφέρει να μην στεναχωρηθεί γιατι η αλήθεια είναι πως η συνήθεια και μόνο τόσων χρόνων που μένουμε μαζί δυσκολεύει την κατάσταση από τη μεριά μου ξέρω πως για εμένα θα είναι πολύ καλύτερα και πιστεύω ότι και για εκείνη θα είναι μόλις συνηθίσει λίγο καιρό μόνη της.
δεν ξερω τι παιζει με αλλους αλλα για μενα δεν υπαρχει τιποτα που να με εμποδιζε να κανωΓΑΛΗ έγραψε: 17 Ιαν 2025, 15:11Τον εμποδίζει σε όλα τα επίπεδα της δικής του κοινωνικής και προσωπικής ζωής.nemo έγραψε: 17 Ιαν 2025, 15:03 εγω προσπαθω να καταλαβω σε τι τον εμποδιζει η συγκατοικηση με την μανα του;
δωστε ενα καλο λογο γιατι- οτι πανω σε αυτο σκεφτομαι δεν βλεπω κατι να τον εμποδιζει
Δηλαδή θέλεις έναν καλό λόγο αιτιολόγησης για κάτι που δεν θα έκανες εσύ αν τυχόν σου συνέβαινε.nemo έγραψε: 17 Ιαν 2025, 15:19δεν ξερω τι παιζει με αλλους αλλα για μενα δεν υπαρχει τιποτα που να με εμποδιζε να κανωΓΑΛΗ έγραψε: 17 Ιαν 2025, 15:11Τον εμποδίζει σε όλα τα επίπεδα της δικής του κοινωνικής και προσωπικής ζωής.nemo έγραψε: 17 Ιαν 2025, 15:03 εγω προσπαθω να καταλαβω σε τι τον εμποδιζει η συγκατοικηση με την μανα του;
δωστε ενα καλο λογο γιατι- οτι πανω σε αυτο σκεφτομαι δεν βλεπω κατι να τον εμποδιζει
αν τυχον κατοικουσα με την μανα μου ...
LittleLife έγραψε: 17 Ιαν 2025, 14:49micmic έγραψε: 17 Ιαν 2025, 14:41Ναι. Πήγαινε κάπου κοντά αλλά οπωσδήποτε φύγε.LittleLife έγραψε: 17 Ιαν 2025, 14:13
Τα χρόνια που μένουμε μαζί το θέμα ήταν τα λεφτά, αλλά στη δική μου περίπτωση εγώ είχα εισόδημα και η μάνα δεν είχε, εγώ συντηρούσα το σπίτι και τα έξοδα της, δεν έχω βολευτεί με τη σύνταξη της (όπως έγραψαν κάποιοι) την οποία σύνταξη πήρε τώρα λίγο καιρό.
Το ερώτημα μου ήταν ότι πλέον που πήρε σύνταξη και έχει κι εκείνη ένα εισόδημα, πέρασαν τα χρόνια και μεγάλωσε ηλικιακά είναι "σωστό" να την αφήσω να μείνει μόνη;
αυτό είναι το ιδανικό και ψάχνω τρόπο να το συζητήσω γιατί όπως είπε ο-η ΓΑΛΗ μπαίνει και το συναισθηματικό στη μέση και απλά δεν ξέρω πως να το πω
Κοιτα. Αν ήμασταν μόνοι μας (εγώ και η μάνα μου) δεν θα πείραζε να μένουμε μαζί, αλλά έχουμε και συγγενείς, που ανά πάσα στιγμή θα έρθουν για επίσκεψη και έχω μπορεί να έχω δουλειά (δουλεύω και στο σπίτι κάποιες φορές) επισης έχω δύο αδέρφια παντρεμένα με παιδια, που ο ένας μένει σε άλλη πόλη και έρχεται πολύ συχνά και μένουν σπίτι μας για δυο τρεις ή και πάρα πάνω μέρες. Όταν έρχονται εγώ δεν μπορώ να δουλέψω από το σπίτι όταν υπάρχουν άλλα πέντε άτομα (3 ανήλικα) στο σπίτι μέσα.nemo έγραψε: 17 Ιαν 2025, 15:03 εγω προσπαθω να καταλαβω σε τι τον εμποδιζει η συγκατοικηση με την μανα του;
δωστε ενα καλο λογο γιατι- οτι πανω σε αυτο σκεφτομαι δεν βλεπω κατι να τον εμποδιζει
ΓΑΛΗ έγραψε: 17 Ιαν 2025, 15:11Τον εμποδίζει σε όλα τα επίπεδα της δικής του κοινωνικής και προσωπικής ζωής.nemo έγραψε: 17 Ιαν 2025, 15:03 εγω προσπαθω να καταλαβω σε τι τον εμποδιζει η συγκατοικηση με την μανα του;
δωστε ενα καλο λογο γιατι- οτι πανω σε αυτο σκεφτομαι δεν βλεπω κατι να τον εμποδιζει
Ετσι πιστεύω, και θα το κάνω σύντομα.ΓΑΛΗ έγραψε: 17 Ιαν 2025, 15:18Αν είναι έτσι τα πράγματα, όλα καλά θα πάνε.LittleLife έγραψε: 17 Ιαν 2025, 15:14 Έχω ξεκινήσει την αποστασιοποίηση που λες, ήδη λείπω πολλές ώρες από το σπίτι και το βραδι όταν γυρνάω κοιμάται, οπότε μόνο τα πρωινά βλεπόμαστε λίγο, της λέω πολλές φορές μη με υπολογίζει στο μαγείρεμα γιατί θα τρώω έξω αυτές τις μέρες, έλειπα τις γιορτές και ήταν μόνη που άλλες φορές δεν το έκανα είχα τύψεις. το κάνω για κρατήσω απόσταση και να είναι πιο εύκολο όταν θα μένουμε χωριστά. Όσο για συγγενείς παλιότερα είχα μιλήσει στα αδέρφια μου η πια πλευρά ήταν απόλυτη ότι πρέπει να μείνει μόνη της η άλλη ήταν κάπου στη μέση. Εμένα δεν με ενδιαφέρει τι θα πούνε οι άλλοι, με ενδιαφέρει να μην στεναχωρηθεί γιατι η αλήθεια είναι πως η συνήθεια και μόνο τόσων χρόνων που μένουμε μαζί δυσκολεύει την κατάσταση από τη μεριά μου ξέρω πως για εμένα θα είναι πολύ καλύτερα και πιστεύω ότι και για εκείνη θα είναι μόλις συνηθίσει λίγο καιρό μόνη της.
σε καταλαβαινω γιατι και εγω εμενα για ενα διαστημα με τους δικους μου και περασα ακριβωςLittleLife έγραψε: 17 Ιαν 2025, 15:30Κοιτα. Αν ήμασταν μόνοι μας (εγώ και η μάνα μου) δεν θα πείραζε να μένουμε μαζί, αλλά έχουμε και συγγενείς, που ανά πάσα στιγμή θα έρθουν για επίσκεψη και έχω μπορεί να έχω δουλειά (δουλεύω και στο σπίτι κάποιες φορές) επισης έχω δύο αδέρφια παντρεμένα με παιδια, που ο ένας μένει σε άλλη πόλη και έρχεται πολύ συχνά και μένουν σπίτι μας για δυο τρεις ή και πάρα πάνω μέρες. Όταν έρχονται εγώ δεν μπορώ να δουλέψω από το σπίτι όταν υπάρχουν άλλα πέντε άτομα (3 ανήλικα) στο σπίτι μέσα.nemo έγραψε: 17 Ιαν 2025, 15:03 εγω προσπαθω να καταλαβω σε τι τον εμποδιζει η συγκατοικηση με την μανα του;
δωστε ενα καλο λογο γιατι- οτι πανω σε αυτο σκεφτομαι δεν βλεπω κατι να τον εμποδιζει
Θες και άλλους λόγους; Την πρωτοχρονιά παράδειγμα ήρθε ο αδερφός και έμεινε μερικές μέρες, εγώ ήθελα να κάνω τραπέζι σε φίλους στο σπίτι μου αλλά αφού ήρθαν επισκέπτες δεν το έκανα γιατί μένουν στο σαλόνι όταν έρχονται οπότε πρακτικά δεν μπορούσα να καλέσω κόσμο σπίτι μου ούτε για καφέ.
Με μια περισσότερο εύθυμη διάθεση, προτείνω ομοιοπαθητική. Άρχισε να καλείς συνεχώς δικούς σου φίλους στο σπίτι και ενίοτε να τους φιλοξενείς για κάποιες μέρες...LittleLife έγραψε: 17 Ιαν 2025, 15:30Κοιτα. Αν ήμασταν μόνοι μας (εγώ και η μάνα μου) δεν θα πείραζε να μένουμε μαζί, αλλά έχουμε και συγγενείς, που ανά πάσα στιγμή θα έρθουν για επίσκεψη και έχω μπορεί να έχω δουλειά (δουλεύω και στο σπίτι κάποιες φορές) επισης έχω δύο αδέρφια παντρεμένα με παιδια, που ο ένας μένει σε άλλη πόλη και έρχεται πολύ συχνά και μένουν σπίτι μας για δυο τρεις ή και πάρα πάνω μέρες. Όταν έρχονται εγώ δεν μπορώ να δουλέψω από το σπίτι όταν υπάρχουν άλλα πέντε άτομα (3 ανήλικα) στο σπίτι μέσα.nemo έγραψε: 17 Ιαν 2025, 15:03 εγω προσπαθω να καταλαβω σε τι τον εμποδιζει η συγκατοικηση με την μανα του;
δωστε ενα καλο λογο γιατι- οτι πανω σε αυτο σκεφτομαι δεν βλεπω κατι να τον εμποδιζει
Θες και άλλους λόγους; Την πρωτοχρονιά παράδειγμα ήρθε ο αδερφός και έμεινε μερικές μέρες, εγώ ήθελα να κάνω τραπέζι σε φίλους στο σπίτι μου αλλά αφού ήρθαν επισκέπτες δεν το έκανα γιατί μένουν στο σαλόνι όταν έρχονται οπότε πρακτικά δεν μπορούσα να καλέσω κόσμο σπίτι μου ούτε για καφέ.
