Ακομη μια Παρασκευη, χθες, που συναντηθηκαμε με τους μασαμπουκαιους και του δωσαμε και καταλαβε.
Στη Δραπετσωνα αυτη τη φορα και το καταστημα "Ο Κατσόγιαννος" ή "Η ταβερνα του Κατσόγιαννου".
Για το περιβαλλον δεν εχω να πω. Λυπαμαι μονο που δεν εβγαλα περισσοτερες φωτογραφιες για να σας δειξω ποσο υπεροχο ειναι! Γωνιακο μαγαζι με ξυλινες μπαλκονοπορτες, που ειχαν ανοιχτες χθες το βραδυ, για να βρισκει τροπο η δροσουλα να μπαινει μεσα. Βεβαια ισως να εχασε το δρομο της τελικα, καραζεστη ειχε, αλλα οκ.
Ευχαριστοι, χαμογελαστοι και εξυπηρετικοι οι ανθρωποι, ζεστο περιβαλλον και φωτισμος οπως αρμοζε.
Απο φαγητο μην περιμενετε κατι διαφορετικο απο μας... οκ, μανιταρια δεν ειχε, δεν πηραμε

κατα ταλλα ομως, οπως τα ξερετε και ηταν και γμ και ξαναπαω ανετα!!!!
Ψωμακι ψημενο, ηθελε λιγο λαδακι, δε μας πειραζει, αλλωστε εξαφανιστηκε.
Χωριατικη σαλατα και τζατζικι. Το τζατζικι αρκετα δυνατο, μπολικο το σκορδο, εκαιγε. Μια χαρα! Απο τη σαλατα ξεκλεψα φετα, αγγουρι και κρεμμυδια. Δεν ειχα καποιο παραπονο, αν και η φετα δεν ειναι αυτη που μαρεσει.
Πιτακια με παστουρμα και κασερι. Πολυυυυ ωραια!
Την αλλη φορα να θυμηθω τα πιτακια, τα οποια πιτακια, να τα ανοιγω και να τραβαω φωτο...
Συκωτι τηγανιτο ψιλοκομμενο. Δεν εφαγα, αν και φαινοταν χαριτωμενο ετσι μικρουλι που ηταν κομμενο. Δεν ξερω βεβαια αν ετσι ψιλουλι ειναι τροπος για να κρυψουν κατι... πιστευω πως οχι.
Κεφτεδες με πατατες. Πολυ νοστιμοι, ισως λιγο πιο "νιανια" απτο απλως αφρατο που θα μαρεσε.
Μιξη απο μελιτζανες και κολοκυθακια τηγανιτα. Ενταξει, θα πεις, σιγα... μελιτζανες και κολοκυθακια αλευρωμενα και πεταμενα στο τηγανι... πφφ... Ελα καν' τα ρε! Εχουμε φαει και κατι μαπες! Πολυ ωραια ηταν!
Οι πατατες επισης πολυ ωραιες, εως εξαιρετικες θα ελεγα!!! Και να ειστε σιγουροι, οσοι δε μαγειρευετε... Δεν ειναι ευκολο να κανεις καλη πατατα τηγανιτη! Ολοι μπορουμε να πεταξουμε μερικες κομμενες πατατες σε ενα τηγανι, οπως ειπα και για τα μελιτζανοκολοκυθακια, ποσοι απο μας θα τις πετυχουμε ομως! Να χαιρεσει να τρως πατατα!!! Παιζει βεβαια να μαρεσαν και πολυ γιατι εχω πανω απο χρονο να φαω πατατες τηγανιτες... (μπα, ηταν πολυ καλες απλως!)
Παϊδακια! 2 κιλα εφυγαν για πλακα, αν και υπολογιζω τα 300γρ να ηταν σε νεφρα, ή οτι ηταν αυτο που δεν τρωγεται παρα μονο απο κανιβαλους βλ.OANNHSEA.
Κερασμα, γλυκα ταψιου σε μπουκιες με μπαλες παγωτου καϊμακι και σιροπι βυσσινο. Μια λεξη μου ερχεται στο μυαλο. Ειναι ελαφρως προστυχη και οχι της παρουσης... δισυλλαβη... συμβαινει και με τον ελληνικο καφε και παιρνουμε λεφτα... Οχι φουσκες ρε! Αυτο ειναι ματια που σε κοιτανε... άλλο!

Δεν ξερω αν ειχε και γαλατομπουρεκακι, εγω πετυχα δυο μπλακλαβαδακια και τους εδωσα και καταλαβαν. Ενα μου αντιστοοιχουσε, αλλα το λιτοδιαιτο διπλα μου δεν ηθελε να φαει. Πηρα αδεια και το βουτηξα. Γρηγορα γρηγορα μην αλλαζε γνωμη, το λιτοδιαιτο. Το πολυ πολυ αν αλλαζε, θα εφτυνα πανω στο μπακλαβαδακι ωστε να μη μπορει να το φαει! Καφριλα.
Κρασι κοκκινο και λευκο, γιαρχη. Περασαμε στις μπυρες. Σοδα και κοακολα, παντα.
Ο λογαριασμος για ακομη μια φορα στα 120 ευρα /6 ατομα. Ταριφα κανονικα, πλεον!

Τα δωσαμε με μεγαλη ευαριστηση ολοι!


