jey_pap έγραψε: 16 Αύγ 2022, 12:28
Το ρήμα "πιστεύω" (και γενικά ο οιοσδήποτε τρόπος χρήσης του) δεν μπορεί να χρησιμοποιηθει στην Επιστημη της Λογικης, γιατί δε μπορεί να εισαγαγει κατηγορηματική προταση από το χώρο των πραγματων που μπορουν να γνωσθούν μεσω κοινής λογικής-ορθολογισμού, ητοι του χωρου του (σημερινού) πεδίου επιστητού, αφού με βιώματα που ειναι σαφή απο ιδιαιτερη ιδεολογικη ομαδα γινεται αποδεκτό. Πιο λογικό στην περίπτωση πειθούς-εδραίωσης πεποίθηση είναι ηοι μελέτες, οι πιθανότητες, οι εικασίες, θεωρίες, υποθέσεις (η τύχη των οποίων εξαρτάται από την ύπαρξη, ή μη, αρνητικών παράδειγμάτων). Η ύπαρξη ή μη αποδεικτικών στοιχείων δεν αρκεί στις επιστήμες. Υπάρχει ως αποδεκτός ο χώρος μελέτης, θεωρίας, αρχών, εικασιών, αξιωμάτων, υποθέσεων κλπ. που περιμένουν την "ενθρόνησή τους ή την απόρριψή τους, χωρίς ωστόσο να θεωρούνται ως τότε αποβλητέεςαπό τις επιστήμες.
παντως εγω εχω πιστη οτι το 1+1=2
μεγαλη πιστη... εμμονικη, θα ελεγα
Μόνο μέσα στο πεδίο των μαθηματικών εχει" υπόσταση". Είναι μια αρχή στους αριθμούς και μόνο. Πώς να βρεις δύο πανομοιότυπα πράγματα ώστε να ισχύσει 1+1=2.Μονο σε μοριακό επίπεδο ισχύει.
Χρησιμοποιείς το πριν καταχρηστικά.
Δεν ξέρουμε πώς είναι ο χρόνος, αν υπάρχει, εκτός του σύμπαντος που ζούμε τώρα. Μπορεί να είναι ίδιος, μπορεί να είναι στατικός, αντίστροφος ή ακόμη και συνδυασμός των παραπάνω.
Επιμένεις σε μία τελείως αφύσικη και παράλογη θεώρηση, χρησιμοποιώντας μία υπόθεση (πώς υποθέτεις ότι είναι ο όποιος εξωσυμπαντικός χρόνος) ως θεση.
Δεν επιμενω εγω, το γεγονος της Δημιουργιας το επιβαλλει: ο θεος εφτιαξε το Συμπαν μας και απο τοτε παρατηρει/επεμβαινει στο συμπαν μας. Υπαρχει σχεση αιτιας-αποτελεσματος, πριν-και-μετα.
Πώς υπάρχει αλληλεπίδραση "πριν", αφού δεν υπήρχε σύμπαν "πριν";
Τι κουφά γράφεις;
Γιατι μπερδευεις το Συμπαν μας με τον θεο; Για τον θεο λεω οτι υπηρχε 'πριν' και 'μετα'. Ασε το δικο μας Συμπαν.
axilmar έγραψε: 16 Αύγ 2022, 16:41
Και για οσους πιστευουν οτι υπαρχει θεος, οριστε μια αποδειξη του οτι δεν υπαρχει:
1. Εαν ο θεος υπηρχε απο παντα, τοτε θα επρεπε να περιμενει για παντα την στιγμη της Δημιουργιας, οποτε το Συμπαν μας δεν θα δημιουργουνταν ποτε.
2. Εαν ο θεος δεν υπηρχε απο παντα, τοτε καποιος αλλος θεος τον εφτιαξε.
3. Τα παραπανω σημαινουν οτι υπαρχουν απειροι θεοι.
4. Απειροι θεοι δεν υπαρχουν διοτι η αλυσιδα των θεων σταματα στο δικο μας συμπαν.
5. Εφοσον ουτε το #1 ουτε το #2 ισχυουν, συμπεραινουμε οτι δεν υπαρχει θεος.
Τύπε, δεν μπορείς να εννοήσεις την έννοια του Χρόνου και του Σύμπαντος, σε αυτά τα επίπεδα, με τον ανθρώπινο νου σου.
Η παρατήρηση είναι πολύ σωστή.
Πχ. χρησιμοποιεί τον όρο δημιουργία τελείως στρεβλά. Η δημιουργία προϋποθέτει και τη δημιουργία του χρόνου. Δεν έχει νόημα το "πριν το χρόνο" αφού δεν υπάρχει διάσταση για να μετρηθεί μία τέτοια ποσότητα. Ο χρόνος ξεκινά από τη Δημιουργία.
"φτιάχτηκαν" διαστάσεις, αιώνες σφαίρες κλπ
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος jey_pap την 16 Αύγ 2022, 17:01, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
«...γιατί σκοπός μας δεν είναι να μάθουμε πολλά. Σκοπός μας είναι μέσα από την εξάσκησή μας να φέρουμε σε κατάσταση κβαντισμού τον ίδιο το νου μας...»
Τύπε, δεν μπορείς να εννοήσεις την έννοια του Χρόνου και του Σύμπαντος, σε αυτά τα επίπεδα, με τον ανθρώπινο νου σου.
Φυσικα και μπορεις. Η εννοια του χρονου για τον θεο ειναι ακριβως ιδια οπως και για τον ανθρωπο, λογω της Δημιουργιας.
Η εννοια της Δημιουργιας περιεχει την εννοια του 'πριν' και του 'μετα', και συνδεση αιτιου και αποτελεσματος.
Δικέ μου, εάν θεωρήσουμε βάσει εννοιών, ότι αυτό που ορίζουμε ως Θεό, είτε υπάρχει, είτε όχι, είναι κάτι κατά πολύ ανώτερο σε όλα τα επίπεδα από τον άνθρωπο, είναι λίγο άδικο εώς πονηρό, να λέμε οτι έχει την δική μας αντιληπτική ικανότητα και βαθμό ευφυίας.
Εδώ δεν μπορούμε να εννοήσουμε όλοι οι άνθρωποι την ίδια φυσική, κβαντικές και λοιπές θεωρίες και αποδείξεις, που ανανεώνονται, αλληλοακυρώνονται και αλληλοσυμπληρώνονται συνεχώς. Θεωρείς δίκαιο να εξισώνεις την διανοητική σου ικανότητα, με ένα ανώτερό σου ον και κατά κάποιες θρησκείες, Άχρονο;
Πρεπει πρωτα να αποδειχθει οτι υπαρχει αυτο το ον για να πουμε εαν ειναι ανωτερο μου ή οχι.
Προς τα παρον, το μονο που υπαρχει ειναι η αποδειξη οτι δεν μπορει να υπαρχει.
Δεν επιμενω εγω, το γεγονος της Δημιουργιας το επιβαλλει: ο θεος εφτιαξε το Συμπαν μας και απο τοτε παρατηρει/επεμβαινει στο συμπαν μας. Υπαρχει σχεση αιτιας-αποτελεσματος, πριν-και-μετα.
Πώς υπάρχει αλληλεπίδραση "πριν", αφού δεν υπήρχε σύμπαν "πριν";
Τι κουφά γράφεις;
Γιατι μπερδευεις το Συμπαν μας με τον θεο; Για τον θεο λεω οτι υπηρχε 'πριν' και 'μετα'. Ασε το δικο μας Συμπαν.
Δεν υπάρχει "πριν" το σύμπαν, εκτος αν αναφέρεσαι σε κάποια φανταστική διάσταση του χρόνου.
Χρόνος και σύμπαν είναι ένα.
Φυσικα και μπορεις. Η εννοια του χρονου για τον θεο ειναι ακριβως ιδια οπως και για τον ανθρωπο, λογω της Δημιουργιας.
Η εννοια της Δημιουργιας περιεχει την εννοια του 'πριν' και του 'μετα', και συνδεση αιτιου και αποτελεσματος.
Δικέ μου, εάν θεωρήσουμε βάσει εννοιών, ότι αυτό που ορίζουμε ως Θεό, είτε υπάρχει, είτε όχι, είναι κάτι κατά πολύ ανώτερο σε όλα τα επίπεδα από τον άνθρωπο, είναι λίγο άδικο εώς πονηρό, να λέμε οτι έχει την δική μας αντιληπτική ικανότητα και βαθμό ευφυίας.
Εδώ δεν μπορούμε να εννοήσουμε όλοι οι άνθρωποι την ίδια φυσική, κβαντικές και λοιπές θεωρίες και αποδείξεις, που ανανεώνονται, αλληλοακυρώνονται και αλληλοσυμπληρώνονται συνεχώς. Θεωρείς δίκαιο να εξισώνεις την διανοητική σου ικανότητα, με ένα ανώτερό σου ον και κατά κάποιες θρησκείες, Άχρονο;
Πρεπει πρωτα να αποδειχθει οτι υπαρχει αυτο το ον για να πουμε εαν ειναι ανωτερο μου ή οχι.
Προς τα παρον, το μονο που υπαρχει ειναι η αποδειξη οτι δεν μπορει να υπαρχει.
Ο θεός, τύπε, βασίζεται στην πίστη, όχι στην απόδειξη.
Η λεξιλογική έννοια του θεού, την οποία χρησιμοποίησα στην προηγούμενή μου ανάρτηση, είναι
θεός αρσενικό (θηλυκό θεά και θέαινα)
(θρησκεία) αθάνατο ον, με υπεράνθρωπες δυνάμεις και ιδιότητες που του απονέμεται λατρεία
συμπυκνωμένη προσωποποίηση της θεωρούμενης συμπαντικής αυτενέργειας
(θρησκεία, με κεφαλαίο αρχικό) Θεός το μεταφυσικό παντοδύναμο ον που σύμφωνα με τις μονοθεϊστικές θρησκευτικές ιδέες δημιούργησε τον κόσμο και τον κυβερνά.
Άρα, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να μην μπορείς να εννοήσεις τον χρόνο όπως τον εννοεί ο θεός.
Φυσικα και μπορεις. Η εννοια του χρονου για τον θεο ειναι ακριβως ιδια οπως και για τον ανθρωπο, λογω της Δημιουργιας.
Η εννοια της Δημιουργιας περιεχει την εννοια του 'πριν' και του 'μετα', και συνδεση αιτιου και αποτελεσματος.
Δικέ μου, εάν θεωρήσουμε βάσει εννοιών, ότι αυτό που ορίζουμε ως Θεό, είτε υπάρχει, είτε όχι, είναι κάτι κατά πολύ ανώτερο σε όλα τα επίπεδα από τον άνθρωπο, είναι λίγο άδικο εώς πονηρό, να λέμε οτι έχει την δική μας αντιληπτική ικανότητα και βαθμό ευφυίας.
Εδώ δεν μπορούμε να εννοήσουμε όλοι οι άνθρωποι την ίδια φυσική, κβαντικές και λοιπές θεωρίες και αποδείξεις, που ανανεώνονται, αλληλοακυρώνονται και αλληλοσυμπληρώνονται συνεχώς. Θεωρείς δίκαιο να εξισώνεις την διανοητική σου ικανότητα, με ένα ανώτερό σου ον και κατά κάποιες θρησκείες, Άχρονο;
Πρεπει πρωτα να αποδειχθει οτι υπαρχει αυτο το ον για να πουμε εαν ειναι ανωτερο μου ή οχι.
Προς τα παρον, το μονο που υπαρχει ειναι η αποδειξη οτι δεν μπορει να υπαρχει.
Υπάρχουν εκτενείς μελέτες απόψεις πεποιθήσεις.
«...γιατί σκοπός μας δεν είναι να μάθουμε πολλά. Σκοπός μας είναι μέσα από την εξάσκησή μας να φέρουμε σε κατάσταση κβαντισμού τον ίδιο το νου μας...»
Feindflug έγραψε: 16 Αύγ 2022, 16:57
Δικέ μου, εάν θεωρήσουμε βάσει εννοιών, ότι αυτό που ορίζουμε ως Θεό, είτε υπάρχει, είτε όχι, είναι κάτι κατά πολύ ανώτερο σε όλα τα επίπεδα από τον άνθρωπο, είναι λίγο άδικο εώς πονηρό, να λέμε οτι έχει την δική μας αντιληπτική ικανότητα και βαθμό ευφυίας.
Εδώ δεν μπορούμε να εννοήσουμε όλοι οι άνθρωποι την ίδια φυσική, κβαντικές και λοιπές θεωρίες και αποδείξεις, που ανανεώνονται, αλληλοακυρώνονται και αλληλοσυμπληρώνονται συνεχώς. Θεωρείς δίκαιο να εξισώνεις την διανοητική σου ικανότητα, με ένα ανώτερό σου ον και κατά κάποιες θρησκείες, Άχρονο;
Πρεπει πρωτα να αποδειχθει οτι υπαρχει αυτο το ον για να πουμε εαν ειναι ανωτερο μου ή οχι.
Προς τα παρον, το μονο που υπαρχει ειναι η αποδειξη οτι δεν μπορει να υπαρχει.
Ο θεός, τύπε, βασίζεται στην πίστη, όχι στην απόδειξη.
Η λεξιλογική έννοια του θεού, την οποία χρησιμοποίησα στην προηγούμενή μου ανάρτηση, είναι
θεός αρσενικό (θηλυκό θεά και θέαινα)
(θρησκεία) αθάνατο ον, με υπεράνθρωπες δυνάμεις και ιδιότητες που του απονέμεται λατρεία
συμπυκνωμένη προσωποποίηση της θεωρούμενης συμπαντικής αυτενέργειας
(θρησκεία, με κεφαλαίο αρχικό) Θεός το μεταφυσικό παντοδύναμο ον που σύμφωνα με τις μονοθεϊστικές θρησκευτικές ιδέες δημιούργησε τον κόσμο και τον κυβερνά.
Άρα, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να μην μπορείς να εννοήσεις τον χρόνο όπως τον εννοεί ο θεός.
Η εννοια της Δημιουργιας το κανει αυτο, οχι εγω. Εφοσον ο θεος εφτιαξε κατι και το παρατηρει, αρα υπαρχει σχεση αιτιας-αποτελεσματος, δλδ πριν και μετα και για τον Θεο.
hellegennes έγραψε: 16 Αύγ 2022, 02:59
Η απουσία πίστης σε κάτι δεν είναι πίστη. Αυτό είναι εξ ορισμού αντίφαση.
-Η απουσία πίστης περί του κατιτίς, δεν είναι ταυτόχρονα πίστη περί της απούσιας του κατιτίς;
Όχι. Ξαναλέω, είναι οξύμωρο. Απουσία πίστης σημαίνει απουσία πίστης, δεν μπορεί να σημαίνει ταυτόχρονα παρουσία πίστης.
taxalata xalasa έγραψε: 16 Αύγ 2022, 06:09Δεν πείθομαι οτι υπάρχει το Χ = Πείθομαι οτι Δεν υπαρχει το Χ
Αυτές οι δυο φράσεις δεν είναι ισοδύναμες, πρώτα απ' όλα. "Δεν πείθομαι ότι είσαι ικανός" δεν σημαίνει "πείθομαι ότι είσαι ανίκανος".
Ξημέρωσε.
Α, τι ωραία που είναι!
Ήρθε η ώρα να κοιμηθώ.
Κι αν είμαι τυχερός,
θα με ξυπνήσουν μια Δευτέρα παρουσία κατά την θρησκεία.
Μα δεν ξέρω αν και τότε να σηκωθώ θελήσω.
Πρεπει πρωτα να αποδειχθει οτι υπαρχει αυτο το ον για να πουμε εαν ειναι ανωτερο μου ή οχι.
Προς τα παρον, το μονο που υπαρχει ειναι η αποδειξη οτι δεν μπορει να υπαρχει.
Ο θεός, τύπε, βασίζεται στην πίστη, όχι στην απόδειξη.
Η λεξιλογική έννοια του θεού, την οποία χρησιμοποίησα στην προηγούμενή μου ανάρτηση, είναι
θεός αρσενικό (θηλυκό θεά και θέαινα)
(θρησκεία) αθάνατο ον, με υπεράνθρωπες δυνάμεις και ιδιότητες που του απονέμεται λατρεία
συμπυκνωμένη προσωποποίηση της θεωρούμενης συμπαντικής αυτενέργειας
(θρησκεία, με κεφαλαίο αρχικό) Θεός το μεταφυσικό παντοδύναμο ον που σύμφωνα με τις μονοθεϊστικές θρησκευτικές ιδέες δημιούργησε τον κόσμο και τον κυβερνά.
Άρα, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να μην μπορείς να εννοήσεις τον χρόνο όπως τον εννοεί ο θεός.
Η εννοια της Δημιουργιας το κανει αυτο, οχι εγω. Εφοσον ο θεος εφτιαξε κατι και το παρατηρει, αρα υπαρχει σχεση αιτιας-αποτελεσματος, δλδ πριν και μετα και για τον Θεο.
Ναι ρε δικέ μου, άλλη έννοια έχει ο χρόνος για μια μύγα που ζει 5 μέρες, άλλη για έναν σκύλο που ζει 15 χρόνια, άλλη για εσένα που τα έχεις αυτά στο σπίτι σου και πιθανόν να ζήσεις 80 χρόνια και άλλη για τον Θεό που δεν μπορείς να τον εννοήσεις με το μυαλό σου, γιατί είσαι για αυτόν ότι είναι η μύγα για εσένα.
stavmanr έγραψε: 16 Αύγ 2022, 09:51
Η απουσία πίστης είναι αμφιγνωμία/αμφιβολία.
Ο άθεος δεν αμφιβάλλει. Δηλώνει την πίστη του στην απουσία Θεού. Με δική του βεβαιότητα.
Αυτός είναι δικός σου ορισμός. Άθεος είναι αυτός που δεν πιστεύει σε κανέναν θεό. Δεν χρειάζεται να είναι πεπεισμένος ότι δεν υπάρχουν θεοί.
Ξημέρωσε.
Α, τι ωραία που είναι!
Ήρθε η ώρα να κοιμηθώ.
Κι αν είμαι τυχερός,
θα με ξυπνήσουν μια Δευτέρα παρουσία κατά την θρησκεία.
Μα δεν ξέρω αν και τότε να σηκωθώ θελήσω.
Feindflug έγραψε: 16 Αύγ 2022, 17:05
Ο θεός, τύπε, βασίζεται στην πίστη, όχι στην απόδειξη.
Η λεξιλογική έννοια του θεού, την οποία χρησιμοποίησα στην προηγούμενή μου ανάρτηση, είναι
θεός αρσενικό (θηλυκό θεά και θέαινα)
(θρησκεία) αθάνατο ον, με υπεράνθρωπες δυνάμεις και ιδιότητες που του απονέμεται λατρεία
συμπυκνωμένη προσωποποίηση της θεωρούμενης συμπαντικής αυτενέργειας
(θρησκεία, με κεφαλαίο αρχικό) Θεός το μεταφυσικό παντοδύναμο ον που σύμφωνα με τις μονοθεϊστικές θρησκευτικές ιδέες δημιούργησε τον κόσμο και τον κυβερνά.
Άρα, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να μην μπορείς να εννοήσεις τον χρόνο όπως τον εννοεί ο θεός.
Η εννοια της Δημιουργιας το κανει αυτο, οχι εγω. Εφοσον ο θεος εφτιαξε κατι και το παρατηρει, αρα υπαρχει σχεση αιτιας-αποτελεσματος, δλδ πριν και μετα και για τον Θεο.
Ναι ρε δικέ μου, άλλη έννοια έχει ο χρόνος για μια μύγα που ζει 5 μέρες, άλλη για έναν σκύλο που ζει 15 χρόνια, άλλη για εσένα που τα έχεις αυτά στο σπίτι σου και πιθανόν να ζήσεις 80 χρόνια και άλλη για τον Θεό που δεν μπορείς να τον εννοήσεις με το μυαλό σου, γιατί είσαι για αυτόν ότι είναι η μύγα για εσένα.
Εννοεις οτι προσλαμβανουμε ολοι εμεις δισφορετικα την εννοια του χρονου; οκ με αυτο συμφωνω. Αλλα αυτο δεν εχει σχεση με το οτι υπαρχει χρονος και για τον θεο και οτι εαν υπηρχε απο παντα θα επρεπε να περιμενει για παντα για την Δημιουργια. Η προταση αυτη δεν ασχολειται με το πως αντιλαμβανεται το υποκειμενο τον χρονο, παρα μονο οτι υπαρχει χρονος και κυλαει.
stavmanr έγραψε: 16 Αύγ 2022, 09:51
Η απουσία πίστης είναι αμφιγνωμία/αμφιβολία.
Ο άθεος δεν αμφιβάλλει. Δηλώνει την πίστη του στην απουσία Θεού. Με δική του βεβαιότητα.
Αυτός είναι δικός σου ορισμός. Άθεος είναι αυτός που δεν πιστεύει σε κανέναν θεό. Δεν χρειάζεται να είναι πεπεισμένος ότι δεν υπάρχουν θεοί.
Το εχει ακουσει 3 φορες, μια απο σενα, μια απο τον Λοξια, μια απο μενα, μονο σε αυτο το νημα. Αιντε να δουμε ποτε θα το καταλαβει...
Η εννοια της Δημιουργιας το κανει αυτο, οχι εγω. Εφοσον ο θεος εφτιαξε κατι και το παρατηρει, αρα υπαρχει σχεση αιτιας-αποτελεσματος, δλδ πριν και μετα και για τον Θεο.
Ναι ρε δικέ μου, άλλη έννοια έχει ο χρόνος για μια μύγα που ζει 5 μέρες, άλλη για έναν σκύλο που ζει 15 χρόνια, άλλη για εσένα που τα έχεις αυτά στο σπίτι σου και πιθανόν να ζήσεις 80 χρόνια και άλλη για τον Θεό που δεν μπορείς να τον εννοήσεις με το μυαλό σου, γιατί είσαι για αυτόν ότι είναι η μύγα για εσένα.
Εννοεις οτι προσλαμβανουμε ολοι εμεις δισφορετικα την εννοια του χρονου; οκ με αυτο συμφωνω. Αλλα αυτο δεν εχει σχεση με το οτι υπαρχει χρονος και για τον θεο και οτι εαν υπηρχε απο παντα θα επρεπε να περιμενει για παντα για την Δημιουργια. Η προταση αυτη δεν ασχολειται με το πως αντιλαμβανεται το υποκειμενο τον χρονο, παρα μονο οτι υπαρχει χρονος και κυλαει.
Όπως η μύγα, τύπε, δεν έχει την αντιληπτική ικανότητα να καταλάβει ότι προϋπήρχες αυτής και θα υπάρχεις και μετά, δεν μπορεί να καταλάβει την έννοια του χωροχρόνου και άλλων εννοιών της σύγχρονης φυσικής, έτσι και εσύ δεν μπορείς να αντιληφθείς τον χρόνο όπως τον αντιλαμβάνεται ο θεός και το τι υπήρχε πριν από αυτόν (τον χρόνο).
Έχεις κολλήσει σε μια γραμμική θεώρηση του χρόνου, εκτεταμένη σε κάποιο αόριστο σύμπαν, που διαχωρίζει τα πάντα με ένα σημείο.
