Phorum.com.gr

Gherschaagk έγραψε: 28 Ιουν 2018, 11:26 σοβαρά ή κάνεις πλάκα;

και μπορεί ν' αντέξει 2018 περίπου χρόνια κομμένη χαρουπιά ως τις μέρες μας;

είναι κάτι που συνηθίζεται ή μόνο σ' αυτή την περίπτωση συμβαίνει;

Μπορεί, αν είναι κομμένη κοσέρ.

άλλο ένα θαύμα λοιπόν ν' αποδεικνύει την μεγαλοσύνη της ιερότητας του τίμιου ξύλου.

δλδ, επειδή το συγκεκριμένο κομμάτι ξύλο ήρθε σ' επαφή με τον Χριστό (που δεν είναι κάποιος τυχάρπαστος αλλά γιος Θεού) απέκτησε θαυματουργές ικανότητες το ξύλο και μπορεί να κάνει θαύματα, αυτό το συγκεκριμένο κομμάτι ξύλου, όχι άλλο.

γενικά οι χριστιανοί ορθόδοξοι έχουν ένα θέμα με τα ξύλα και με τις ιδιότητες που μπορεί αυτά να αποκτήσουν σε περίπτωση που θα χρησιμοποιηθούν σε αγιογραφίες ή θανατηφόρα βασανιστήρια όπως σταυρώσεις. σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση παραμένουν απλά κομμάτια ξύλου.

Εγώ έχω δικό μου, ιδιόκτητο Τίμιο Ξύλο.

Ότα ήμουν μικρός, μας γεμίζαν φυλαχτά, που συχνά είχαν Τίμιο Ξύλο μέσα.
Εγώ λοιπόν τα φύλαγα, βούταγα και των άλλων παιδιών και τα συγκέντρωσα, και έχω φτιάξει έναν μικρό Τίμιο Σταυρό απ' αυτά (περίπου 0,70 Χ 0,35). Χριστό δεν έχω βάλει, δεν ξέρω αν θα ήταν σωστό.

Δεν έχει κάνει πολλά θαύματα, ίσως επειδή έχει παλιώσει, αλλά όποτε περνάω μπροστά από την αποθηκούλα που τον έχω, αισθάνομαι μια βαθειά συγκίνηση.

Gherschaagk έγραψε: 28 Ιουν 2018, 11:40 άλλο ένα θαύμα λοιπόν ν' αποδεικνύει την μεγαλοσύνη της ιερότητας του τίμιου ξύλου.

δλδ, επειδή το συγκεκριμένο κομμάτι ξύλο ήρθε σ' επαφή με τον Χριστό (που δεν είναι κάποιος τυχάρπαστος αλλά γιος Θεού) απέκτησε θαυματουργές ικανότητες το ξύλο και μπορεί να κάνει θαύματα, αυτό το συγκεκριμένο κομμάτι ξύλου, όχι άλλο.

γενικά οι χριστιανοί ορθόδοξοι έχουν ένα θέμα με τα ξύλα και με τις ιδιότητες που μπορεί αυτά να αποκτήσουν σε περίπτωση που θα χρησιμοποιηθούν σε αγιογραφίες ή θανατηφόρα βασανιστήρια όπως σταυρώσεις. σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση παραμένουν απλά κομμάτια ξύλου.

Είναι μεγάλη κουβέντα πάντως, το αν γίνονται ή όχι θαύματα.

Προσωπική μου άποψη; Όλα αυτά είναι χόκους-πόκους, που όταν αφορούν την "δική μας" θρησκεία είναι θαύματα, ενώ όταν τα βλέπουμε "στους άλλους" είναι απάτες/πράματα του διαβόλου/κοροϊδία κλπ. Το δε φαινόμενο πιστοί μιας θρησκείας που είναι τόοοοσο εναντίον της ειδωλολατρείας να λατρεύουν αντικείμενα όπως ξύλα, ζώνες, κόκκαλα κλπ, πιστεύω ότι είναι ο ορισμός της υποκρισίας.

Από την άλλη βέβαια, όταν βλέπεις ότι κάποιος πιστεύει πολύ σε κάτι και αυτό του προσφέρει... κάτι, δεν το θεωρείς θαύμα;
Προσωπικά, αυτό νομίζω ότι είναι όντως ένα είδος θαύματος. Το γεγονός δηλαδή, ότι κάποιοι ανακαλύπτουν "θαύματα" ακόμα κι εκεί που (εγώ λέω ότι) δεν υπάρχουν, αλλά φαίνεται αυτό να λειτουργεί θετικά για τους ίδιους. Από τη στιγμή μάλιστα που αυτό τους γεμίζει και νιώθουν ότι έχει γίνει το θαύμα που περιμένανε... γιατί όχι; Το αποτέλεσμα δεν είναι που μετράει;

Ασέβαστος έγραψε: 28 Ιουν 2018, 11:13 αν ημουνα θεος, θα σε εκανα παμπλουτο, στα 90 σου η τελοσπαντων λιγους μηνες πριν τα κακαρωσεις. να δω τι θα τα κανεις τα λεφτα

Τι να τα κάνεις τότε τα λεφτά; Τι ζωή να κάνεις τότε;

Saliveros έγραψε: 28 Ιουν 2018, 12:00

Εγώ έχω δικό μου, ιδιόκτητο Τίμιο Ξύλο.

Ότα ήμουν μικρός, μας γεμίζαν φυλαχτά, που συχνά είχαν Τίμιο Ξύλο μέσα.
Εγώ λοιπόν τα φύλαγα, βούταγα και των άλλων παιδιών και τα συγκέντρωσα, και έχω φτιάξει έναν μικρό Τίμιο Σταυρό απ' αυτά (περίπου 0,70 Χ 0,35). Χριστό δεν έχω βάλει, δεν ξέρω αν θα ήταν σωστό.

Δεν έχει κάνει πολλά θαύματα, ίσως επειδή έχει παλιώσει, αλλά όποτε περνάω μπροστά από την αποθηκούλα που τον έχω, αισθάνομαι μια βαθειά συγκίνηση.

Είχα κι εγώ έναν σταυρό, νομίζω ήταν ο βαφτιστικός μου, που είχε μια βίδα από κάτω. Την ξεβίδωνες και άνοιγε η πίσω "πλάτη" του σταυρού, ήταν κούφιος και μέσα είχε "τίμιο ξύλο". Μια φορά που το άνοιξα για να το δω, είδα ένα μαύρο ξύσμα σαν κάρβουνο, η μάνα μου μου είπε "έτσι είναι, μετά από τόσα χρόνια".
Πρέπει να 'μουν κάπου 10-12 χρονών, άρχισα τις "δύσκολες" ερωτήσεις στη μάνα μου: και πόσο τίμιο ξύλο υπάρχει, και πόσοι άνθρωποι έχουν πάρει μέχρι τώρα, και πότε θα τελειώσει, και τι θα κάνουν μετά οι άνθρωποι χωρίς το ξύλο άμα τελειώσει, και ποιοι και που τον φυλούσαν τον σταυρό για τόσα χρόνια, και... και... και... Υποψιάζομαι ότι πρέπει να με ανέφερε αρκετά στην επόμενη εξομολόγησή της.

Αρκετά αργότερα άκουσα το γνωστό ανέκδοτο "καλά, με τόσο τίμιο ξύλο που κυκλοφορεί, ο Χριστός πρέπει να σταυρώθηκε πάνω στην κιβωτό του Νώε". Της το λέω πού και πού, εκεί να δεις τι γέλιο πέφτει.

Πιθανώς, όταν τρίψεις ένα κοινό ξύλο με Τίμιο Ξύλο, λέγοντας και κάποιες ευχές, να μετατρέπεται το Κοινό σε Τίμιο.

Το ίδιο περίπου γίνεται με τον Αγιασμό: κοινό νερό είναι, αλλά με τις κατάλληλες ευχές μετατρέπεται σε Άγιο.
Ομοίως και το Άγιον Φως, που αγιάζει αυτομάτως κάθε Πάσχα.

...

Μία ασήμαντη διευκρίνηση επί του μείζονος αυτού θέματος αγαπητοί αδελφοί μου και συνομιλητές μου, διότι πάντα η ιστορική επιστήμη είναι αυτή που αποκαλύπτει το μέγεθος της απάτης πριν όλες οι υπόλοιπες επιστήμες το κάνουν :

Όταν λέμε "τίμιο ξύλο" εννοούμε τον ξύλινο σταυρό στον οποίο η ξακουστή "αρχαιολόγος" Αγία Ελένη μητέρα του ισαπόστολου Μ. Κωνσταντίνου αποφάσισε μόνο 300 χρόνια μετά τη σταύρωση του Χριστού, το 326 μ.χ. στις έρευνές της στα Ιεροσόλυμα, (στο μεταξύ είχαν προηγηθεί ως το 200 μ.χ. τρεις μεγάλοι Ιουδαϊκοί ψωροπολέμοι που στα Ιεροσόλυμα δεν έμεινε λίθος επί λίθου, αλλά τέτοιες λεπτομέρειες δεν θα μπορούσαν να πτοήσουν την ιερήν πίστην ... έρευνα ήθελα να πώ) απόφάσισε λοιπόν πως αυτός ήταν ο ξύλινος σταυρός που σταυρώθηκε ο χριστός 300 ψωροχρόνια μόνο πριν.

Βέβαια ακόμα και γιαυτό το γεγονός μεγάλοι πατέρες του Χριστιανισμού όπως ο Ευσέβιος (ποιος ? ο Ευσέβιος), ο Κύριλλος, ο Μέγας Αθανάσιος, ο Βασίλειος κλπ δεν έγραψαν τίποτα περί τούτου και η πρώτη πηγή που ευρέθη να αναφέρεται σε αυτό ήταν του 395μ.χ.

Από τότε βέβαια αυτός ο Σταυρός θεωρήθηκε τίμιος (και όχι άτιμος αφού πάνω σε αυτόν σταυρώθηκε ο χριστός, σα να λέμε το τίμιο σίδερο της σούβλας που σούβλισε τον Αθανάσιο Διάκο, ή η τίμια κούπα που ήπιε το δηλητήριο ο Σωκράτης κλπ.) και έσπασε σε άπειρα κομματάκια τα οποία καταρρίπτουν κάθε αρχή διατήρησης της μάζας, του ραδιενεργού υποπολλαπλασιασμού, και κάμποσους ακόμα φυσικούς νόμους ...

Αλλά είναι θαύμα, δεν μπορεί να είναι διαφορετικά αφού το μικρό παιδάκι έκλαψε ...

Και τώρα μια ερώτηση : Αν δηλ. υπάρχει ο τζίζους σας και ερχόταν εδώ κάτω δεύτερη φορά και τα έβλεπε όλα αυτά θα σας έλεγε μπράβο, και δεν θα σας έσφαζε στο γόνατο όπως λέει γεμάτος αγάπη σε εκείνη τη γνωστή παραβολή ...

Ναι σωστά τα ιστορικά στοιχεία που δίνεις Νικ Κιλλ Δεμ Ολ, αλλά να πούμε ότι η Εκκλησία μετά τον 4ο αιώνα η Εκκλησία έγινε ειδωλολατρική.

Το κακό με το τίμιο ξύλο και τα λείψανα παραέγινε, για αυτό και φτάσαμε τον 8ο αιώνα και είχαμε την εικονομαχία, η διαμάχη για τις εικόνες, που δεν είναι τίποτα άλλο από την υπερίσχυση της ειδωλολατρείας στους κόλπους της Εκκλησίας και η φυσική αντίδραση από τους εικονοκλάστες.

Ιωάννης Ειρηναίος έγραψε: 28 Ιουν 2018, 12:05

Ασέβαστος έγραψε: 28 Ιουν 2018, 11:13 αν ημουνα θεος, θα σε εκανα παμπλουτο, στα 90 σου η τελοσπαντων λιγους μηνες πριν τα κακαρωσεις. να δω τι θα τα κανεις τα λεφτα

Τι να τα κάνεις τότε τα λεφτά; Τι ζωή να κάνεις τότε;

ε, ναι, αν ημουν θεος θα ημουν ο προστατης των τρολλ.

shrike έγραψε: 28 Ιουν 2018, 12:00
Από την άλλη βέβαια, όταν βλέπεις ότι κάποιος πιστεύει πολύ σε κάτι και αυτό του προσφέρει... κάτι, δεν το θεωρείς θαύμα;
Προσωπικά, αυτό νομίζω ότι είναι όντως ένα είδος θαύματος. Το γεγονός δηλαδή, ότι κάποιοι ανακαλύπτουν "θαύματα" ακόμα κι εκεί που (εγώ λέω ότι) δεν υπάρχουν, αλλά φαίνεται αυτό να λειτουργεί θετικά για τους ίδιους. Από τη στιγμή μάλιστα που αυτό τους γεμίζει και νιώθουν ότι έχει γίνει το θαύμα που περιμένανε... γιατί όχι; Το αποτέλεσμα δεν είναι που μετράει;

ενας ισορροπημενος ανθρωπος δεν χρειαζεται κανενος ειδους θαυμα για να επιβεβαιωθει και να νιωσει γεματος γιατι την πληροτητα την εχει μεσα του καλλιεργωντας την καθημερινα

δεν περιμενει ενα τυχαιο γεγονος για να πιστεψει και να του αλλαξει τη ζωη οποτε και αν του λαχει... αυτα ειναι για τους πιστους απο τα lidl

omg kai 3 lol έγραψε: 28 Ιουν 2018, 12:30 ενας ισορροπημενος ανθρωπος δεν χρειαζεται κανενος ειδους θαυμα για να επιβεβαιωθει και να νιωσει γεματος γιατι την πληροτητα την εχει μεσα του καλλιεργοντας την καθημερινα

δεν περιμενει ενα τυχαιο γεγονος για να πιστεψει και να του αλλαξει τη ζωη οποτε και αν του λαχει... αυτα ειναι για τους πιστους απο τα lidl

Καλά, ας σου κάτσει εσένα το Τζόκερ και μην το δεχτείς, επειδή θα νιώθεις καλλιεργημένος...

Ιωάννης Ειρηναίος έγραψε: 28 Ιουν 2018, 12:34

omg kai 3 lol έγραψε: 28 Ιουν 2018, 12:30 ενας ισορροπημενος ανθρωπος δεν χρειαζεται κανενος ειδους θαυμα για να επιβεβαιωθει και να νιωσει γεματος γιατι την πληροτητα την εχει μεσα του καλλιεργοντας την καθημερινα

δεν περιμενει ενα τυχαιο γεγονος για να πιστεψει και να του αλλαξει τη ζωη οποτε και αν του λαχει... αυτα ειναι για τους πιστους απο τα lidl

Καλά, ας σου κάτσει εσένα το Τζόκερ και μην το δεχτείς, επειδή θα νιώθεις καλλιεργημένος...

επειδη παρατηρω εχεις ενα χουι με το τζοκερ,
ενας σοφος ειπε καποτε οτι θα επρεπε ολοι να γινονται πλουσιοι και διασημοι για να αντιληφθουν οτι η ευτυχια δεν βρισκεται εκει ωστε να μη σπαταλουν τη πολυτιμη ζωη τους κυνηγωντας ανουσια πραγματα

nik_killthemall έγραψε: 28 Ιουν 2018, 12:21
Και τώρα μια ερώτηση : Αν δηλ. υπάρχει ο τζίζους σας και ερχόταν εδώ κάτω δεύτερη φορά και τα έβλεπε όλα αυτά θα σας έλεγε μπράβο, δεν θα σας έσφαζε στο γόνατο όπως λέει γεμάτος αγάπη σε εκείνη τη γνωστή παραβολή ...

ακριβως.

Ανοησίες φίλε μου.

Αυτά τα λέμε εμείς οι φτωχοί που δεν τα έχουμε. Έτσι πιστέυω.

Εμείς που δεν τα έχουμε τα χρήματα τι πιο λογικό από το να λέμε ότι η ευτυχία δεν βρίσκεται στα χρήματα; Αν το παραδεχόμασταν, τότε θα παραδεχόμασταν ότι είμαστε δυστυχισμένοι...

Αλλά σου λέω αν νιώθεις γεμάτος και καλλιεργημένος δως τα στους φτωχούς τότε.