Η Αλήθεια που απαντάται στη θρησκεία μας είναι συγκεκριμένη και χειροπιαστή και πηγάζει από τις διδαχές του Κυρίου μας. Αγαπάτε αλλήλους. Σε καμία θρησκεία, σε καμία φιλοσοφία δεν θα βρεις τόση συμπυκνωμένη γνώση και αγάπη για τον άνθρωπο.
Για την αιωνιότητα στον παράδεισο πρέπει να ξέρεις ότι θα βρεθούν εκεί ακόμα και αμαρτωλοί, κλέφτες, δολοφόνοι. Ο Κύριος είναι αγαθός και ελεήμων. Ακόμα και οι άθεοι έχουν θέση στον παράδεισο. Ακόμα και οι πόρνες. Θυμήσου την Μαγδαληνή που ο Κύριος έσκυψε και έπλυνε τα πόδια της.
.
Αφήνεις τίς καυτές πατάτες νά σιγοβράζουν στα καζάνια της Κολάσεως.....
Θα ξεκινήσω από το τελευταίο. Ποτέ δεν έδινα ιδιαίτερη αξία στα όνειρα και μάλλον τα αντιμετώπιζα σαν εικόνες συναισθημάτων και επιθυμιών, άλλοτε καταπιεσμένων, άλλοτε εκπληρούμενων. Δεν μπορούσα όμως να παραμείνω τυφλός για πάντα στις προφητικές τους διαστάσεις. Ναι λοιπόν, πιστεύω ότι κάποια όνειρα έρχονται "απ' έξω". Δεν θα μπορούσα να ξέρω ότι είχε πεθάνει ο θείος αλλά μετά το όνειρο το ένιωσα σαν μια βεβαιότητα. Και δεν ένιωσα την ψυχρότητα του τάφου και την ολοκληρωτική εξόντωση της ύπαρξης. Ένιωσα μια ζεστασιά και μια ανακούφιση αφού μαζί με τον θείο μου στο μέρος εκείνο το λαμπρό ήταν κι ο πατέρας μου. Ο γέρος μου που τον αγαπούσα και ποτέ δεν του το είχα πει. Τώρα το γνωρίζει. Το γνωρίζω ότι το γνωρίζει. Μου έχουν συμβεί κι άλλα πολλά που δεν είναι του παρόντος και με έκαναν να στραφώ στον Θεό.
Αν ήμουν Θεός θα έπραττα αναλόγως. Σαν να λέμε. Δεν έχω ιδέα. Δεν μπορώ να μπω στο μυαλό του Θεού και να γίνω Θεός ούτε για λίγο. Είμαι θνητός και καταδικασμένος να σκέφτομαι σαν θνητός. Δεν μπορώ ούτε να αρχίσω να αντιλαμβάνομαι την πολυπλοκότητα του Κυρίου παρά μόνο σε αυτό που είπα προηγουμένως. Έλεος, αγάπη, κατανόηση.
Πριν πολλά χρόνια κάνοντας ποδήλατο στην παραλία Θεσσαλονίκης είδα έναν παπά να περπατάει. Θέλοντας να τον πειράξω επειδή ήμουν νέος και τα ήξερα όλα τον πλησίασα και τον ρώτησα. Υπάρχει Θεός παππούλη; Εκείνος με κοίταξε με αθωότητα και μου είπε: Ρίξε μια ματιά γύρω σου παιδί μου. Δεν βλέπεις ότι ο Θεός είναι παντού;
Η χαρά του Αγίου Πνεύματος δε συγκρίνεται. Μη φανταστείς έκσταση και διάφορα περίεργα
Είναι μια χαρά που στη ζωή πότε χάρηκες; Καμμιά σχέση,έτσι λένε.
Αβίαστα εκεί που δε το περιμένεις. Αλλιώς πλάνη θα είναι. Δεν εξηγείται
Για αυτό χρειάζεται οδηγός πνευματικος
Και πόσες λυπες, σε τρώνε τη ψυχη
Χαρμολυπη είναι η ορθοδοξία, με τη χαρά αυτή τη τόση που δεν θα σε νοιάζει καν ποιος θα είναι όχι εκεί,κι εδώ, απέναντι σου
Δε πάει να είναι η πεθερά
Εννοείται δε θα σε πιάσει κορόιδο ο καθένας εδώ, αλλά τα συναισθήματα σου με τη Χάρη, αλλάζουν 180 μοίρες
Βλέπεις πόσο σημαντική είναι, είσαι έξυπνη φωτισμένη
Τι κολλας.
Δε τα λέω εγώ αυτά ξαναλέω, ο κατηχητής και βλέπω τις άλλες,φωτίζει η φάτσα τους
Κι απορούσα τι είναι
Απλά εγώ έχω δεκτικοτητα και τα ακούω δεν αναιρω
Η Αλήθεια που απαντάται στη θρησκεία μας είναι συγκεκριμένη και χειροπιαστή και πηγάζει από τις διδαχές του Κυρίου μας. Αγαπάτε αλλήλους. Σε καμία θρησκεία, σε καμία φιλοσοφία δεν θα βρεις τόση συμπυκνωμένη γνώση και αγάπη για τον άνθρωπο.
Για την αιωνιότητα στον παράδεισο πρέπει να ξέρεις ότι θα βρεθούν εκεί ακόμα και αμαρτωλοί, κλέφτες, δολοφόνοι. Ο Κύριος είναι αγαθός και ελεήμων. Ακόμα και οι άθεοι έχουν θέση στον παράδεισο. Ακόμα και οι πόρνες. Θυμήσου την Μαγδαληνή που ο Κύριος έσκυψε και έπλυνε τα πόδια της.
.
Αφήνεις τίς καυτές πατάτες νά σιγοβράζουν στα καζάνια της Κολάσεως.....
Θα ξεκινήσω από το τελευταίο. Ποτέ δεν έδινα ιδιαίτερη αξία στα όνειρα και μάλλον τα αντιμετώπιζα σαν εικόνες συναισθημάτων και επιθυμιών, άλλοτε καταπιεσμένων, άλλοτε εκπληρούμενων. Δεν μπορούσα όμως να παραμείνω τυφλός για πάντα στις προφητικές τους διαστάσεις. Ναι λοιπόν, πιστεύω ότι κάποια όνειρα έρχονται "απ' έξω". Δεν θα μπορούσα να ξέρω ότι είχε πεθάνει ο θείος αλλά μετά το όνειρο το ένιωσα σαν μια βεβαιότητα. Και δεν ένιωσα την ψυχρότητα του τάφου και την ολοκληρωτική εξόντωση της ύπαρξης. Ένιωσα μια ζεστασιά και μια ανακούφιση αφού μαζί με τον θείο μου στο μέρος εκείνο το λαμπρό ήταν κι ο πατέρας μου. Ο γέρος μου που τον αγαπούσα και ποτέ δεν του το είχα πει. Τώρα το γνωρίζει. Το γνωρίζω ότι το γνωρίζει. Μου έχουν συμβεί κι άλλα πολλά που δεν είναι του παρόντος και με έκαναν να στραφώ στον Θεό.
Αν ήμουν Θεός θα έπραττα αναλόγως. Σαν να λέμε. Δεν έχω ιδέα. Δεν μπορώ να μπω στο μυαλό του Θεού και να γίνω Θεός ούτε για λίγο. Είμαι θνητός και καταδικασμένος να σκέφτομαι σαν θνητός. Δεν μπορώ ούτε να αρχίσω να αντιλαμβάνομαι την πολυπλοκότητα του Κυρίου παρά μόνο σε αυτό που είπα προηγουμένως. Έλεος, αγάπη, κατανόηση.
Πριν πολλά χρόνια κάνοντας ποδήλατο στην παραλία Θεσσαλονίκης είδα έναν παπά να περπατάει. Θέλοντας να τον πειράξω επειδή ήμουν νέος και τα ήξερα όλα τον πλησίασα και τον ρώτησα. Υπάρχει Θεός παππούλη; Εκείνος με κοίταξε με αθωότητα και μου είπε: Ρίξε μια ματιά γύρω σου παιδί μου. Δεν βλέπεις ότι ο Θεός είναι παντού;
Θα ξεκινήσω από το τελευταίο. Ποτέ δεν έδινα ιδιαίτερη αξία στα όνειρα και μάλλον τα αντιμετώπιζα σαν εικόνες συναισθημάτων και επιθυμιών, άλλοτε καταπιεσμένων, άλλοτε εκπληρούμενων. Δεν μπορούσα όμως να παραμείνω τυφλός για πάντα στις προφητικές τους διαστάσεις. Ναι λοιπόν, πιστεύω ότι κάποια όνειρα έρχονται "απ' έξω". Δεν θα μπορούσα να ξέρω ότι είχε πεθάνει ο θείος αλλά μετά το όνειρο το ένιωσα σαν μια βεβαιότητα. Και δεν ένιωσα την ψυχρότητα του τάφου και την ολοκληρωτική εξόντωση της ύπαρξης. Ένιωσα μια ζεστασιά και μια ανακούφιση αφού μαζί με τον θείο μου στο μέρος εκείνο το λαμπρό ήταν κι ο πατέρας μου. Ο γέρος μου που τον αγαπούσα και ποτέ δεν του το είχα πει. Τώρα το γνωρίζει. Το γνωρίζω ότι το γνωρίζει. Μου έχουν συμβεί κι άλλα πολλά που δεν είναι του παρόντος και με έκαναν να στραφώ στον Θεό.
Αν ήμουν Θεός θα έπραττα αναλόγως. Σαν να λέμε. Δεν έχω ιδέα. Δεν μπορώ να μπω στο μυαλό του Θεού και να γίνω Θεός ούτε για λίγο. Είμαι θνητός και καταδικασμένος να σκέφτομαι σαν θνητός. Δεν μπορώ ούτε να αρχίσω να αντιλαμβάνομαι την πολυπλοκότητα του Κυρίου παρά μόνο σε αυτό που είπα προηγουμένως. Έλεος, αγάπη, κατανόηση.
Πριν πολλά χρόνια κάνοντας ποδήλατο στην παραλία Θεσσαλονίκης είδα έναν παπά να περπατάει. Θέλοντας να τον πειράξω επειδή ήμουν νέος και τα ήξερα όλα τον πλησίασα και τον ρώτησα. Υπάρχει Θεός παππούλη; Εκείνος με κοίταξε με αθωότητα και μου είπε: Ρίξε μια ματιά γύρω σου παιδί μου. Δεν βλέπεις ότι ο Θεός είναι παντού;
Πορφύριε.
Είσαι πειραχτηρι
Ήμουν αγαπητή. Τώρα είμαι ανοιχτός στα διδάγματα της ορθοδοξίας μας. Που εκκλησιάζεσαι;
bluerose έγραψε: 05 Δεκ 2019, 09:47
Η χαρά του Αγίου Πνεύματος δε συγκρίνεται. Μη φανταστείς έκσταση και διάφορα περίεργα
Είναι μια χαρά που στη ζωή πότε χάρηκες; Καμμιά σχέση,έτσι λένε.
Αβίαστα εκεί που δε το περιμένεις. Αλλιώς πλάνη θα είναι. Δεν εξηγείται
Για αυτό χρειάζεται οδηγός πνευματικος
Και πόσες λυπες, σε τρώνε τη ψυχη
Χαρμολυπη είναι η ορθοδοξία, με τη χαρά αυτή τη τόση που δεν θα σε νοιάζει καν ποιος θα είναι όχι εκεί,κι εδώ, απέναντι σου
Δε πάει να είναι η πεθερά
Εννοείται δε θα σε πιάσει κορόιδο ο καθένας εδώ, αλλά τα συναισθήματα σου με τη Χάρη, αλλάζουν 180 μοίρες
Βλέπεις πόσο σημαντική είναι, είσαι έξυπνη φωτισμένη
Τι κολλας.
Δε τα λέω εγώ αυτά ξαναλέω, ο κατηχητής και βλέπω τις άλλες,φωτίζει η φάτσα τους
Κι απορούσα τι είναι
Απλά εγώ έχω δεκτικοτητα και τα ακούω δεν αναιρω
Ίσως κάποια στιγμή στο μέλλον (αν ζω). Για να γίνουν μερικά πράγματα όμως σε αυτή την ζωή, υπάρχει μπροστά μια πόρτα που πρέπει να την περάσω εγώ και η οικογένειά μου (όσον αφορά εμένα), γιατί υπάρχουν πολλά θύματα. Η πόρτα της δικαιοσύνης για να αποκαλυφθεί η αλήθεια. Αν δεν γίνει αυτό το πέρασμα όλα τα άλλα θα μπορούσαν να είναι εκ' του πονηρού και για συνέχιση του εμπαιγμού και της εκμετάλλευσης.
Διαφορετικά να πάμε κάπου να λέμε τι ή να παριστάνουμε τι; Αφού υπάρχει κατηγορία εναντίον μας η οποία δεν πέρασε ούτε από ολοκληρωμένη αστυνομική έρευνα, ούτε από δίκη. Δεν ξέρουμε τους λόγους που κατηγορούμαστε, ούτε τον κατήγορο. Δίκες η εκκλησία έκανε μόνο στην Ιερά εξέταση. Δίκες σε εισαγωγικά, γιατί κλαίνε και οι πέτρες. Εδώ κατηγορήθηκαν άλλοι ότι είναι παιδοκτόνοι και βιαστές και βασανίσθηκαν, ενώ δεν έκαναν τίποτα.
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος Antares την 05 Δεκ 2019, 10:12, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
Θα ξεκινήσω από το τελευταίο. Ποτέ δεν έδινα ιδιαίτερη αξία στα όνειρα και μάλλον τα αντιμετώπιζα σαν εικόνες συναισθημάτων και επιθυμιών, άλλοτε καταπιεσμένων, άλλοτε εκπληρούμενων. Δεν μπορούσα όμως να παραμείνω τυφλός για πάντα στις προφητικές τους διαστάσεις. Ναι λοιπόν, πιστεύω ότι κάποια όνειρα έρχονται "απ' έξω". Δεν θα μπορούσα να ξέρω ότι είχε πεθάνει ο θείος αλλά μετά το όνειρο το ένιωσα σαν μια βεβαιότητα. Και δεν ένιωσα την ψυχρότητα του τάφου και την ολοκληρωτική εξόντωση της ύπαρξης. Ένιωσα μια ζεστασιά και μια ανακούφιση αφού μαζί με τον θείο μου στο μέρος εκείνο το λαμπρό ήταν κι ο πατέρας μου. Ο γέρος μου που τον αγαπούσα και ποτέ δεν του το είχα πει. Τώρα το γνωρίζει. Το γνωρίζω ότι το γνωρίζει. Μου έχουν συμβεί κι άλλα πολλά που δεν είναι του παρόντος και με έκαναν να στραφώ στον Θεό.
Αν ήμουν Θεός θα έπραττα αναλόγως. Σαν να λέμε. Δεν έχω ιδέα. Δεν μπορώ να μπω στο μυαλό του Θεού και να γίνω Θεός ούτε για λίγο. Είμαι θνητός και καταδικασμένος να σκέφτομαι σαν θνητός. Δεν μπορώ ούτε να αρχίσω να αντιλαμβάνομαι την πολυπλοκότητα του Κυρίου παρά μόνο σε αυτό που είπα προηγουμένως. Έλεος, αγάπη, κατανόηση.
Πριν πολλά χρόνια κάνοντας ποδήλατο στην παραλία Θεσσαλονίκης είδα έναν παπά να περπατάει. Θέλοντας να τον πειράξω επειδή ήμουν νέος και τα ήξερα όλα τον πλησίασα και τον ρώτησα. Υπάρχει Θεός παππούλη; Εκείνος με κοίταξε με αθωότητα και μου είπε: Ρίξε μια ματιά γύρω σου παιδί μου. Δεν βλέπεις ότι ο Θεός είναι παντού;
Πορφύριε.
Είσαι πειραχτηρι
Ήμουν αγαπητή. Τώρα είμαι ανοιχτός στα διδάγματα της ορθοδοξίας μας. Που εκκλησιάζεσαι;
Στην ενορία μου και στην ενορία του πνευματικού μου
Φτάνει νομίζω
Τελευταία γνώρισα έναν Πορφυριακο ( εγώ ειμαι Παϊσιακη, ο δικός μου γέροντας) ιερέα που κάνει κατήχηση με το βιβλίο λεγόμενα του Αγίου Πορφυρίου και πάω κι εκεί αλλά έχει πολλές αγρυπνιες δε μπορώ συνέχεια.
Εκεί να πας, όλα αυτά Θεσσαλονίκη είναι
Δε πιστεύω να μου κλείσεις ραντεβού στην εκκλησια.
Ήμουν αγαπητή. Τώρα είμαι ανοιχτός στα διδάγματα της ορθοδοξίας μας. Που εκκλησιάζεσαι;
Στην ενορία μου και στην ενορία του πνευματικού μου
Φτάνει νομίζω
Τελευταία γνώρισα έναν Πορφυριακο ( εγώ ειμαι Παϊσιακη, ο δικός μου γέροντας) ιερέα που κάνει κατήχηση με το βιβλίο λεγόμενα του Αγίου Πορφυρίου και πάω κι εκεί αλλά έχει πολλές αγρυπνιες δε μπορώ συνέχεια.
Εκεί να πας, όλα αυτά Θεσσαλονίκη είναι
Δε πιστεύω να μου κλείσεις ραντεβού στην εκκλησια.
Ε δεν σου ζήτησα να βγούμε για καφέ bluerose. Που εκκλησιάζεσαι ρώτησα. Κακό είναι να εκκλησιαστούμε μαζί δηλαδή κάποια στιγμή; Δεν είμαι δα και επικίνδυνος. Είμαι σίγουρος ότι θα σε αισθανθώ μέσα στο εκκλησίασμα ακόμα κι αν δεν σε ξέρω.
bluerose έγραψε: 05 Δεκ 2019, 09:47
Η χαρά του Αγίου Πνεύματος δε συγκρίνεται. Μη φανταστείς έκσταση και διάφορα περίεργα
Είναι μια χαρά που στη ζωή πότε χάρηκες; Καμμιά σχέση,έτσι λένε.
Αβίαστα εκεί που δε το περιμένεις. Αλλιώς πλάνη θα είναι. Δεν εξηγείται
Για αυτό χρειάζεται οδηγός πνευματικος
Και πόσες λυπες, σε τρώνε τη ψυχη
Χαρμολυπη είναι η ορθοδοξία, με τη χαρά αυτή τη τόση που δεν θα σε νοιάζει καν ποιος θα είναι όχι εκεί,κι εδώ, απέναντι σου
Δε πάει να είναι η πεθερά
Εννοείται δε θα σε πιάσει κορόιδο ο καθένας εδώ, αλλά τα συναισθήματα σου με τη Χάρη, αλλάζουν 180 μοίρες
Βλέπεις πόσο σημαντική είναι, είσαι έξυπνη φωτισμένη
Τι κολλας.
Δε τα λέω εγώ αυτά ξαναλέω, ο κατηχητής και βλέπω τις άλλες,φωτίζει η φάτσα τους
Κι απορούσα τι είναι
Απλά εγώ έχω δεκτικοτητα και τα ακούω δεν αναιρω
Ίσως κάποια στιγμή στο μέλλον (αν ζω). Για να γίνουν μερικά πράγματα όμως σε αυτή την ζωή, υπάρχει μπροστά μια πόρτα που πρέπει να την περάσω εγώ και η οικογένειά μου (όσον αφορά εμένα), γιατί υπάρχουν πολλά θύματα. Η πόρτα της δικαιοσύνης για να αποκαλυφθεί η αλήθεια. Αν δεν γίνει αυτό το πέρασμα όλα τα άλλα θα μπορούσαν να είναι εκ' του πονηρού και για συνέχιση του εμπαιγμού και της εκμετάλλευσης.
Εσύ από μόνη σου πρέπει να το θέλεις
Η δικαιοσύνη που λες πιο γρήγορα θα αποκαλυφθεί όμως. Αρκεί η καθαρή εξομολόγηση,σιγά...σιγά..
Ο πονηρός αν του δίνεις δικαιώματα πχ σε είπε ποτέ καμμιά το καφέ; Ε κι αυτό φτάνει για να σε παίζει
Εσύ κοίτα τη Παναγίτσα και το Χριστο μη μπερδευεσε, τα πράγματα είναι απλά
Ήμουν αγαπητή. Τώρα είμαι ανοιχτός στα διδάγματα της ορθοδοξίας μας. Που εκκλησιάζεσαι;
Στην ενορία μου και στην ενορία του πνευματικού μου
Φτάνει νομίζω
Τελευταία γνώρισα έναν Πορφυριακο ( εγώ ειμαι Παϊσιακη, ο δικός μου γέροντας) ιερέα που κάνει κατήχηση με το βιβλίο λεγόμενα του Αγίου Πορφυρίου και πάω κι εκεί αλλά έχει πολλές αγρυπνιες δε μπορώ συνέχεια.
Εκεί να πας, όλα αυτά Θεσσαλονίκη είναι
Δε πιστεύω να μου κλείσεις ραντεβού στην εκκλησια.
Ε δεν σου ζήτησα να βγούμε για καφέ bluerose. Που εκκλησιάζεσαι ρώτησα. Κακό είναι να εκκλησιαστούμε μαζί δηλαδή κάποια στιγμή; Δεν είμαι δα και επικίνδυνος. Είμαι σίγουρος ότι θα σε αισθανθώ μέσα στο εκκλησίασμα ακόμα κι αν δεν σε ξέρω.
Βγες από το σπίτι κ άσε την πίστη σου να σε οδηγήσει.
Αυτή θα σε πάει στο σωστό μέρος!
Βοήθειά σου...
HaTeRs GoNnA hAtE...
νύχτα έγραψε: 23 Δεκ 2019, 09:51...η φιλία γενικώς μας εξημερώνει
Ήμουν αγαπητή. Τώρα είμαι ανοιχτός στα διδάγματα της ορθοδοξίας μας. Που εκκλησιάζεσαι;
Στην ενορία μου και στην ενορία του πνευματικού μου
Φτάνει νομίζω
Τελευταία γνώρισα έναν Πορφυριακο ( εγώ ειμαι Παϊσιακη, ο δικός μου γέροντας) ιερέα που κάνει κατήχηση με το βιβλίο λεγόμενα του Αγίου Πορφυρίου και πάω κι εκεί αλλά έχει πολλές αγρυπνιες δε μπορώ συνέχεια.
Εκεί να πας, όλα αυτά Θεσσαλονίκη είναι
Δε πιστεύω να μου κλείσεις ραντεβού στην εκκλησια.
Ε δεν σου ζήτησα να βγούμε για καφέ bluerose. Που εκκλησιάζεσαι ρώτησα. Κακό είναι να εκκλησιαστούμε μαζί δηλαδή κάποια στιγμή; Δεν είμαι δα και επικίνδυνος. Είμαι σίγουρος ότι θα σε αισθανθώ μέσα στο εκκλησίασμα ακόμα κι αν δεν σε ξέρω.
Μπα,θα νυστάζεις
Θα ξυπνήσεις στο διευχων
Δε χρειάζεται να με ψάξεις πρώτο τραπέζι πίστα κάθομαι
bluerose έγραψε: 05 Δεκ 2019, 10:17
Δε χρειάζεται να με ψάξεις πρώτο τραπέζι πίστα κάθομαι
Καστομ δε κάνει να κοκορευεται κάποιος μπροστά. Θα ταπεινωθεί.
Πας μπροστά για κατάνυξη. Για να μη βλέπεις ποιος μπαινοβγαίνει στην εκκλησία,για να κοιτάς τη Παναγίτσα στο τέμπλο
Άλλοι ησυχάζουν πίσω τελευταιοι
Το κακό είναι τις πρώτες φορές πρέπει να γνωρίζεις ποτέ σηκωνεσε ποτέ καθεσε στη λειτουργία ποτέ κανείς το σταυρό κτκ
Κοιτάς λοξως δεξιά πρώτη θέση πίστα το παππουλη, μόνο να μη σηκωθεί για να φύγει και σηκωθείς κι εσύ
Για σταυρό,μιμουμαστε τον ιερέα και τους ψαλτες
bluerose έγραψε: 05 Δεκ 2019, 10:17
Δε χρειάζεται να με ψάξεις πρώτο τραπέζι πίστα κάθομαι
Καστομ δε κάνει να κοκορευεται κάποιος μπροστά. Θα ταπεινωθεί.
Πας μπροστά για κατάνυξη. Για να μη βλέπεις ποιος μπαινοβγαίνει στην εκκλησία,για να κοιτάς τη Παναγίτσα στο τέμπλο
Άλλοι ησυχάζουν πίσω τελευταιοι
Το κακό είναι τις πρώτες φορές πρέπει να γνωρίζεις ποτέ σηκωνεσε ποτέ καθεσε στη λειτουργία ποτέ κανείς το σταυρό κτκ
Κοιτάς λοξως δεξιά πρώτη θέση πίστα το παππουλη, μόνο να μη σηκωθεί για να φύγει και σηκωθείς κι εσύ
Για σταυρό,μιμουμαστε τον ιερέα και τους ψαλτες
Ήταν ωραίο όπως το είπες!
Εσύ ξέρεις μανούλα μου τι πρέπει να κάνεις, κ να κάνεις πάντα ό,τι νομίζεις καλύτερο!
HaTeRs GoNnA hAtE...
νύχτα έγραψε: 23 Δεκ 2019, 09:51...η φιλία γενικώς μας εξημερώνει