Phorum.com.gr

Δεν συμφωνώ με την πληθυσμιακή κυριαρχία των ελλήνων στην ανατολική Μεσόγειο. Παραδείγματα ελληνικών πόλεων, ναι, υπήρχαν, αλλά αυτά οφείλονταν στους εποικισμούς των αρχαίων ελληνικών πόλεων ή ιδρύθηκαν επί τούτου από τον Αλέξανδρο και τους Επιγόνους. Από εκεί και πέρα, οι υπόλοιπες περιοχές είχαν συμπαγείς πληθυσμούς διαφορετικής πολιτιστικής ταυτότητας (αφού για έθνη μιλάμε μετά την Βεστφαλία).

Υπό αυτή την έννοια εξηγείται και η διχόνοια που προκαλούσαν πάντα οι αιρέσεις στον Βυζάντιο. Η διαφορά του δόγματος ήταν μια επαναστατική πράξη, γιατί, για να είμαστε ειλικρινείς, χέστηκε τώρα ο αυτοκράτορας αν ο Χριστός ήταν μόνο θνητός, μόνο Θεός ή αν είχε δύο φύσεις χωριστές ή ενωμένες. Το δόγμα που είχε επιβάλει ο Μεγάλος Κωνσταντίνος για τα δύο ξίφη του Χριστού (αυτοκράτορας και πατριάρχης) ήδη από την σύνοδο της Νίκαιας στην οποία προέδρευσε, ήταν αυτό που έθεταν σε αμφισβήτηση και μέσω αυτού την αυτοκρατορική εξουσία (το οποίο βέβαια είχαν πρώτα επινοήσει οι πρώτοι ρωμαίοι αυτοκράτορες, ενσωματώνοντας στις αρμοδιότητες τους και τον ρόλο του pontifex maximus). Δόγμα που παρέμεινε μέχρι τέλους, καθότι έψελνε ζερβά ο βασιλιάς και δεξιά ο πατριάρχης στο γνωστό θρήνο της Άλωσης. Η ομολογία της πίστεως τότε, ήταν εμμέσως και μια ομολογία υπακοής στην κεντρική εξουσία.

Αυτό εξηγεί αν θέλεις γιατί υπήρξε τόσο εντυπωσιακά πετυχημένη η αραβική επέκταση, πιο επαρκώς από την ιουστινιάνεια πανώλη ή τους συνεχείς πολέμους Βυζαντίου - Περσών. Πέραν από τις εντυπωσιακές στρατιωτικές τους νίκες, κατάφεραν να εξισλαμίσουν τεράστια κομμάτια της αυτοκρατορίας σε πολύ σύντομη χρονική περίοδο.

Πέραν τούτου, όταν συγκρούστηκε ο ελληνικός πολιτισμός με την αυτοκρατορική εξουσία, επικράτησε η αυτοκρατορική εξουσία ακριβώς γιατί δεν ήταν ακόλουθος του. Μέχρι τον Ιουστινιανό, οι αυτοκράτορες φρόντισαν να εξαφανίσουν τις φιλοσοφικές σχολές και όσοι τις υποστήριξαν στιγματίστηκαν ως Παραβάτες. Οι εθνικοί (κυρίως δωδεκαθεϊστές) φυσικά υπέστησαν απηνείς διωγμούς. Ακόμα και με την επικράτηση των εικονολατρών, τέσσερις αιώνες αργότερα (και μετά τον Ηράκλειο που επικαλείσαι), τις ξαναρπάξαμε με το "ανάθεμα τοις έλλησι" της εκκλησίας (το οποίο βέβαια δεν αφορά τους έλληνες γενικά, αλλά κατά βάση αρχαίους έλληνες φιλοσόφους).

Ο περίφημος ρωμαϊκός πολιτισμός, πρώτα ο εμπρησμός της Αλεξάνδρειας κι ύστερα το κολοσσαίο. Φυσικά δεν ξεχνάμε και τη γενοκτονία των Ελλήνων στη Σκυθόπολη.

aljawn έγραψε: 25 Οκτ 2019, 00:52 Δεν συμφωνώ με την πληθυσμιακή κυριαρχία των ελλήνων στην ανατολική Μεσόγειο. Παραδείγματα ελληνικών πόλεων, ναι, υπήρχαν, αλλά αυτά οφείλονταν στους εποικισμούς των αρχαίων ελληνικών πόλεων ή ιδρύθηκαν επί τούτου από τον Αλέξανδρο και τους Επιγόνους. Από εκεί και πέρα, οι υπόλοιπες περιοχές είχαν συμπαγείς πληθυσμούς διαφορετικής πολιτιστικής ταυτότητας (αφού για έθνη μιλάμε μετά την Βεστφαλία).

Υπό αυτή την έννοια εξηγείται και η διχόνοια που προκαλούσαν πάντα οι αιρέσεις στον Βυζάντιο. Η διαφορά του δόγματος ήταν μια επαναστατική πράξη, γιατί, για να είμαστε ειλικρινείς, χέστηκε τώρα ο αυτοκράτορας αν ο Χριστός ήταν μόνο θνητός, μόνο Θεός ή αν είχε δύο φύσεις χωριστές ή ενωμένες. Το δόγμα που είχε επιβάλει ο Μεγάλος Κωνσταντίνος για τα δύο ξίφη του Χριστού (αυτοκράτορας και πατριάρχης) ήδη από την σύνοδο της Νίκαιας στην οποία προέδρευσε, ήταν αυτό που έθεταν σε αμφισβήτηση και μέσω αυτού την αυτοκρατορική εξουσία (το οποίο βέβαια είχαν πρώτα επινοήσει οι πρώτοι ρωμαίοι αυτοκράτορες, ενσωματώνοντας στις αρμοδιότητες τους και τον ρόλο του pontifex maximus). Δόγμα που παρέμεινε μέχρι τέλους, καθότι έψελνε ζερβά ο βασιλιάς και δεξιά ο πατριάρχης στο γνωστό θρήνο της Άλωσης. Η ομολογία της πίστεως τότε, ήταν εμμέσως και μια ομολογία υπακοής στην κεντρική εξουσία.

Αυτό εξηγεί αν θέλεις γιατί υπήρξε τόσο εντυπωσιακά πετυχημένη η αραβική επέκταση, πιο επαρκώς από την ιουστινιάνεια πανώλη ή τους συνεχείς πολέμους Βυζαντίου - Περσών. Πέραν από τις εντυπωσιακές στρατιωτικές τους νίκες, κατάφεραν να εξισλαμίσουν τεράστια κομμάτια της αυτοκρατορίας σε πολύ σύντομη χρονική περίοδο.

Πέραν τούτου, όταν συγκρούστηκε ο ελληνικός πολιτισμός με την αυτοκρατορική εξουσία, επικράτησε η αυτοκρατορική εξουσία ακριβώς γιατί δεν ήταν ακόλουθος του. Μέχρι τον Ιουστινιανό, οι αυτοκράτορες φρόντισαν να εξαφανίσουν τις φιλοσοφικές σχολές και όσοι τις υποστήριξαν στιγματίστηκαν ως Παραβάτες. Οι εθνικοί (κυρίως δωδεκαθεϊστές) φυσικά υπέστησαν απηνείς διωγμούς. Ακόμα και με την επικράτηση των εικονολατρών, τέσσερις αιώνες αργότερα (και μετά τον Ηράκλειο που επικαλείσαι), τις ξαναρπάξαμε με το "ανάθεμα τοις έλλησι" της εκκλησίας (το οποίο βέβαια δεν αφορά τους έλληνες γενικά, αλλά κατά βάση αρχαίους έλληνες φιλοσόφους).

Οπως πολύ σωστά αναφέρεις την εποχή του Βυζαντίου δεν υπήρχαν έθνη με τη σύγχρονη έννοια του όρου. Στο Βυζάντιο μέχρι τον 11 αιώνα η άρχουσα τάξη (αυτοκράτορες, ανώτεροι αξιωματούχοι κτλ) αυτοπροσδιοριζόταν ως Ρωμαίοι. Οι περισσότερες αριστοκρατικές οικογένειες προέβαλλαν ισχυρισμούς για καταγωγή από την αρχαία Ρώμη, δεν υπήρχε τίποτε που να τους ενώνει με την αρχαία Ελλάδα πέραν της γλώσσας. Στο εσωτερικό της αυτοκρατορίες υπήρχαν πληθυσμοί διαφορετικής καταγωγής, ελληνόφωνοι και μη που δεν είχαν μέχρι τον 11ο 12ο αιώνα καμιά ενιαία εθνική συνείδηση. Οι πιστοί στον Αυτοκράτορα ασχέτως καταγωγής δήλωσαν οτι ήταν και Ρωμαίοι.
Μετά το δεύτερο σχίσμα το 1054 αρχίζει μια σταδιακή μετατόπιση του κέντρου βάρους της Αυτοκρατορίας στα ανατολικά τμήματα της και κυρίως στη Μικρά Ασία, τη Θράκη και τη Θεσσαλονίκη και δημιουργείται μια μάζα πληθυσμών που δηλώνουν Ρωμαίοι και οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι και ελληνόφωνοι. Συνεκτικός δεσμός αυτών είναι η χριστιανική θρησκεια και η πίστη στη Ρώμη. Στη Μικρά Ασία όπως σωστά αναφέρεις οι περισσότεροι ελληνόφωνοι ήταν εξελληνισμένοι Ασιάτες. Οι αποικίες των αρχαίων Ελλήνων ήταν στα παράλια, στην ενδοχώρα κατοικούσαν αλλοεθνείς που εξελληνιστηκαν είτε στην Ελληνιστική περίοδο είτε πολύ αργότερα. Και δεν ήταν μόνο ελληνόφωνοι στη Μικρά Ασία τα χρόνια του Βυζαντίου βέβαια. Υπήρχαν πάμπολλοι Αρμένιοι, Σύριοι, υπολείμματα θρακοφρυγικών πληθυσμών κα.
Αλλά και στην κυρίως Ελλάδα τα πράγματα από το 11ο αιώνα μέχρι τον 15αιώνα ήταν περίπλοκα από πλευράς συνείδησης. Λίγο πριν την άλωση των Οθωμανών στην κυρίως Ελλάδα, κατοικούσαν ελληνόφωνοι, βλαχόφωνοι, αρβανιτόφωνοι, σλαβόφωνοι, λατινόφωνοι οι οποίοι επί της ουσίας δεν είχαν καμιά εθνική συνείδηση. Υποτελείς σε άρχοντες ήταν και πολλοί εξ αυτών έβλεπαν και τους βυζαντινούς με τους υπέρογκους φόρους ως δυνάστες. Πολλές πόλεις της Ελλάδας υποτάχτηκαν στους Οθωμανούς χωρίς καμία αντίσταση. Μετά το 1454 και σταδιακά δημιουργήθηκε σε όλους τους κατοίκους της κυρίως Ελλάδας που ήταν ορθόδοξοι χριστιανοί μια οιονεί εθνική συνείδηση που στηριζόταν στην ιδιότητα του χριστιανού ραγιά. Ελληνική συνείδηση στον απλό λαό της ελληνικής ενδοχώρας δεν υπήρχε ποτέ στα χρόνια του Βυζαντίου ούτε μέχρι τον νεοελληνικό διαφωτισμό. Το οτι αποκαλούσαν από ενα σημείο και μετά οι ξένοι τους βυζαντινούς ως "γραικούς" όρο που τον δανείστηκαν από τους Λατίνους και τους Γερμανούς δεν έχει καμία σημασία για την εθνοτική ταυτότητα τους. Και εμείς αποκαλούμε τους Γάλλους έτσι ενώ αυτοί αυτοπροσδιορίζονται ως "Φράγκοι". Οι Σύγχρονοι Γάλλοι βέβαια ούτε Γαλάτες, είναι ούτε Φράγκοι, λίγο από όλα είναι. Και σε μη βαλκάνιους λαούς το θέμα της ταύτισης ένος σύγχρονου έθνους με τους "ενδοξους αρχαίους προγόνους" δεν τους απασχολεί ιδιαίτερα. Δεν θα βρεις και πολλούς Γάλλους να υποστηρίζουν οτι είναι απευθείας απόγονοι του Καρλομάγνου, ούτε του Αστερίξ.

Ωραία , να βάλουμε λοιπόν ανθρώπους που γνώριζαν την αρχαιοελληνική τους καταγωγή και ήταν υπερήφανοι γι' αυτή.

- Η Αθηναία αυτοκράτειρα Αθηναϊς – Ευδοκία, σύζυγος του Θεοδοσίου Β΄, το 438/439, ενώ πήγαινε στα Ιεροσόλυμα για προσκύνημα, πέρασε και από την Αντιόχεια. Οι περισσότεροι Αντιοχείς ήταν Αθηναίοι. (Ο Ιωάννης ο Μαλάλας λέει πως ο Πομπήιος τίμησε πολύ τους Αντιοχείς, «ως εκ γένους Αθηναίους όντας».) Η Ευδοκία λοιπόν απευθύνθηκε κατά τον Ευάγριο στους συμπατριώτες της Αντιοχείς εμπνεόμενη από στίχους της Ιλιάδας ως εξής: «Ὑμετέρης γενεῆς τε καὶ αἵματος εὔχομαι εἶναι», τὰς ἐκ τῆς Ἑλλάδος ἐνταῦθα σταλείσας ἀποικίας αἰνιττομένη.

- Ο Συνέσιος ο Κυρηναίος ( 5ος αι. ) , επίσκοπος Πτολεμαΐδος , ήταν περήφανος για την αρχοντική σπαρτιατική καταγωγή του και γράφει «Ἀναμνήσθητε γάρ ὑμεῖς τίς ἦν πρώην (πρός ἐμέ τόν, εἰ μηδέν ἄλλο, ἐξ ἐκείνων γενόμενον ὧν ἀπ’ Εὐρυσθένους τοῦ καταγόντος Δωριέας εἰς Σπάρτην μέχρι τοὐμοῦ πατρός αἱ διαδοχαί ταῖς δημοσίαις ἐνεκολάφθησαν κύρβεσιν) ἄνθρωπος οὐκ ἔχων εἰπεῖν ὄνομα πάππου…» και «Ὤ μοι Κυρήνης, ἧς αἱ δημόσιαι κύρβεις μέχρις ἐμοῦ κατάγουσι τάς ἀφ’ Ἡρακλέους διαδοχάς οὐ γάρ ἄν εἴην ἀρχαῖος ἐν εἰδόσιν ὀλοφυρόμενος τήν καταβεβλημένην εὐγένειαν. ὤ μοι τῶν τάφων, ὧν οὐ μεθέξω τῶν Δωρικῶν».

- Ο Νικήτας Μάγιστρος ( 10ος αι. ) πολύ υπερήφανος για την ελλαδική του καταγωγή : Και ημείς …Σπαρτιάται μεν προς πατρός, Αθηναίοι δε προς μητρός γεγονότες”. Λέει πως γράφει λακωνικά επεί και Λάκων ο γεγραφώς.. Ενώ δεν ξεχνάει και το ένδοξο ομηρικό παρελθόν : Ἐῶ τὸν Θετταλὸν ἐκεῖνον τὸν πᾶσαν τὴν Ἀσίαν σχεδὸν εἰπεὶν ἐν Ἰλίω μονήρη τρεψάμενον…Οὔκουν ἐμοὶ νῦν δοκεῖ παρακμάσαι τὸ πόλισμα οὐδ΄ ὡς γεγηρακυίαν τὴν πατρίδα μὴ φέρειν τὰ κάλλιστα.

- Τι μας λέει ο Αγαθίας ο Σχολαστικός ( 6ος αι. ) για τους κατοίκους της κατεστραμμένης Κω : δεν απέμεινε κανένα στολίδι στη πόλη πέρα από το δοξασµένο όνοµα των Ασκληπιαδών και η υπερηφάνεια για τον Ιπποκράτη. ( μηδὲν ἕτερον ὑπολελεῖφθαι πρὸς εὐκοσμίαν τῇ πόλει ἢ μόνον τὸ κλεινὸν τῶν Ἀσκληπιαδῶν ὄνομα καὶ τὴν ἐφ' Ἱπποκράτει μεγαλαυχίαν. )

- Τι μας λέει ο επίσκοπος Κυζίκου Θεόδωρος ( 10ος αι. ) για τους Μικρασιάτες κατοίκους των παραλίων ; Υπερήφανοι για την ελλαδική τους καταγωγή. Προσφορά του Pap52 :

Έβαλα μέχρι τον 10ο αι. γιατί απ' τον 11ο αι. και μετά υποτίθεται ότι κάτι τους βάρεσε τους λόγιους Βυζαντινούς και την καταβρήκαν με την αρχαιοελληνική καταγωγή. Την αρχή έκανε ο Τζέτζης :

- μηδέ τους Ιταλούς μιμησαίμην Ρωμαίους τoύς Αύσονας, αλλά καί αυτών βαρβαρώτερος τη γνώμη αποφανθείην . (... ) εκ δέ γε του πατρός καθαρώς τυγχάνοντα Έλληνα.

- Οι δέ Τραγικών ημάς τούς Γραικούς Έλληνας Αύσονας λέγοντες αυθεντική αδεία καί ποιητική τούτο ποιούσιν.

- Τά δέ των πάνυ νεωτέρων επίσταμαι , ότι αμαθίας και αναισθησίας αδεία καί ημάς, του Ελληνικού γένους όντας , Αύσονας λέγουσιν.

- Αύσονας καλούσι , καταχρηστικώτερον δέ καί ημάς , καίπερ Ελλήνων γόνης πεφυκότας.

- Για την προσωπική καταγωγή του είναι κατά 25 % Μασσαγέτης/Αβασγός/ 'Ιβηρ/ και 75 % Έλληνας.

Κατά πατέρα δέ μητρός και τόν αυτού πατέρα
Γόνης Ελλάδος καθαράς , γόνης ακραιφνεστάτης.

Ζαποτέκος έγραψε: 25 Οκτ 2019, 13:52 Ωραία , να βάλουμε λοιπόν ανθρώπους που γνώριζαν την αρχαιοελληνική τους καταγωγή και ήταν υπερήφανοι γι' αυτή.

- Ο Νικήτας Μάγιστρος ( 10ος αι. ) πολύ υπερήφανος για την ελλαδική του καταγωγή : Και ημείς …Σπαρτιάται μεν προς πατρός, Αθηναίοι δε προς μητρός γεγονότες”. Λέει πως γράφει λακωνικά επεί και Λάκων ο γεγραφώς.. Ενώ δεν ξεχνάει και το ένδοξο ομηρικό παρελθόν : Ἐῶ τὸν Θετταλὸν ἐκεῖνον τὸν πᾶσαν τὴν Ἀσίαν σχεδὸν εἰπεὶν ἐν Ἰλίω μονήρη τρεψάμενον…Οὔκουν ἐμοὶ νῦν δοκεῖ παρακμάσαι τὸ πόλισμα οὐδ΄ ὡς γεγηρακυίαν τὴν πατρίδα μὴ φέρειν τὰ κάλλιστα.

viewtopic.php?f=11&t=14875&start=90#p889266

Giorgos 574 έγραψε: 25 Οκτ 2019, 13:59
Ζαποτέκος έγραψε: 25 Οκτ 2019, 13:52 Ωραία , να βάλουμε λοιπόν ανθρώπους που γνώριζαν την αρχαιοελληνική τους καταγωγή και ήταν υπερήφανοι γι' αυτή.

- Ο Νικήτας Μάγιστρος ( 10ος αι. ) πολύ υπερήφανος για την ελλαδική του καταγωγή : Και ημείς …Σπαρτιάται μεν προς πατρός, Αθηναίοι δε προς μητρός γεγονότες”. Λέει πως γράφει λακωνικά επεί και Λάκων ο γεγραφώς.. Ενώ δεν ξεχνάει και το ένδοξο ομηρικό παρελθόν : Ἐῶ τὸν Θετταλὸν ἐκεῖνον τὸν πᾶσαν τὴν Ἀσίαν σχεδὸν εἰπεὶν ἐν Ἰλίω μονήρη τρεψάμενον…Οὔκουν ἐμοὶ νῦν δοκεῖ παρακμάσαι τὸ πόλισμα οὐδ΄ ὡς γεγηρακυίαν τὴν πατρίδα μὴ φέρειν τὰ κάλλιστα.
viewtopic.php?f=11&t=14875&start=90#p889266

Μας απασχολεί η καταγωγή του ή το τι πίστευε πως είναι ; Αλλά ας πούμε πως ήταν μια γαρασδοειδής εσθλαβωμένη όψι. Πώς σου φαίνεται που μόλις 300 χρόνια μετά την σλαβική κάθοδο ένας Σλάβος έχει "εκρωμαϊσθεί" τόσο πολύ που να δηλώνει υπερήφανος για την αρχαια καταγωγή του ;

Arisvilla έγραψε: 25 Οκτ 2019, 13:21 Οπως πολύ σωστά αναφέρεις την εποχή του Βυζαντίου δεν υπήρχαν έθνη με τη σύγχρονη έννοια του όρου. Στο Βυζάντιο μέχρι τον 11 αιώνα η άρχουσα τάξη (αυτοκράτορες, ανώτεροι αξιωματούχοι κτλ) αυτοπροσδιοριζόταν ως Ρωμαίοι. Οι περισσότερες αριστοκρατικές οικογένειες προέβαλλαν ισχυρισμούς για καταγωγή από την αρχαία Ρώμη, δεν υπήρχε τίποτε που να τους ενώνει με την αρχαία Ελλάδα πέραν της γλώσσας. Στο εσωτερικό της αυτοκρατορίες υπήρχαν πληθυσμοί διαφορετικής καταγωγής, ελληνόφωνοι και μη που δεν είχαν μέχρι τον 11ο 12ο αιώνα καμιά ενιαία εθνική συνείδηση. Οι πιστοί στον Αυτοκράτορα ασχέτως καταγωγής δήλωσαν οτι ήταν και Ρωμαίοι.
Μετά το δεύτερο σχίσμα το 1054 αρχίζει μια σταδιακή μετατόπιση του κέντρου βάρους της Αυτοκρατορίας στα ανατολικά τμήματα της και κυρίως στη Μικρά Ασία, τη Θράκη και τη Θεσσαλονίκη και δημιουργείται μια μάζα πληθυσμών που δηλώνουν Ρωμαίοι και οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι και ελληνόφωνοι. Συνεκτικός δεσμός αυτών είναι η χριστιανική θρησκεια και η πίστη στη Ρώμη. Στη Μικρά Ασία όπως σωστά αναφέρεις οι περισσότεροι ελληνόφωνοι ήταν εξελληνισμένοι Ασιάτες. Οι αποικίες των αρχαίων Ελλήνων ήταν στα παράλια, στην ενδοχώρα κατοικούσαν αλλοεθνείς που εξελληνιστηκαν είτε στην Ελληνιστική περίοδο είτε πολύ αργότερα. Και δεν ήταν μόνο ελληνόφωνοι στη Μικρά Ασία τα χρόνια του Βυζαντίου βέβαια. Υπήρχαν πάμπολλοι Αρμένιοι, Σύριοι, υπολείμματα θρακοφρυγικών πληθυσμών κα.
Αλλά και στην κυρίως Ελλάδα τα πράγματα από το 11ο αιώνα μέχρι τον 15αιώνα ήταν περίπλοκα από πλευράς συνείδησης. Λίγο πριν την άλωση των Οθωμανών στην κυρίως Ελλάδα, κατοικούσαν ελληνόφωνοι, βλαχόφωνοι, αρβανιτόφωνοι, σλαβόφωνοι, λατινόφωνοι οι οποίοι επί της ουσίας δεν είχαν καμιά εθνική συνείδηση. Υποτελείς σε άρχοντες ήταν και πολλοί εξ αυτών έβλεπαν και τους βυζαντινούς με τους υπέρογκους φόρους ως δυνάστες. Πολλές πόλεις της Ελλάδας υποτάχτηκαν στους Οθωμανούς χωρίς καμία αντίσταση. Μετά το 1454 και σταδιακά δημιουργήθηκε σε όλους τους κατοίκους της κυρίως Ελλάδας που ήταν ορθόδοξοι χριστιανοί μια οιονεί εθνική συνείδηση που στηριζόταν στην ιδιότητα του χριστιανού ραγιά. Ελληνική συνείδηση στον απλό λαό της ελληνικής ενδοχώρας δεν υπήρχε ποτέ στα χρόνια του Βυζαντίου ούτε μέχρι τον νεοελληνικό διαφωτισμό. Το οτι αποκαλούσαν από ενα σημείο και μετά οι ξένοι τους βυζαντινούς ως "γραικούς" όρο που τον δανείστηκαν από τους Λατίνους και τους Γερμανούς δεν έχει καμία σημασία για την εθνοτική ταυτότητα τους. Και εμείς αποκαλούμε τους Γάλλους έτσι ενώ αυτοί αυτοπροσδιορίζονται ως "Φράγκοι". Οι Σύγχρονοι Γάλλοι βέβαια ούτε Γαλάτες, είναι ούτε Φράγκοι, λίγο από όλα είναι. Και σε μη βαλκάνιους λαούς το θέμα της ταύτισης ένος σύγχρονου έθνους με τους "ενδοξους αρχαίους προγόνους" δεν τους απασχολεί ιδιαίτερα. Δεν θα βρεις και πολλούς Γάλλους να υποστηρίζουν οτι είναι απευθείας απόγονοι του Καρλομάγνου, ούτε του Αστερίξ.

ξανα και ξανά..και δε θα τελειώσει ποτέ αυτό.
το "Βυζάντιο" ως κάτι υπερεθνικό, αν όχι εξωγήινο.
όπου λέει λίγο πριν την άλωση κατοικούσαν τόσοι αλλόγλωσοι και αλλογενείς και αυτοπροσδιορίζονταν ως Ρωμαίοι.

ΜΠΟΥΡΔΕΣ.

Σαφώς και στο μεσαίωνα τα έθνη δεν είχαν την ίδια σημασία όπως στον 20ο αιώνα..αλλά αυτό δεν ήταν τοπικό φαινόμενο στο βυζάντιο.
Σαφώς και υπήρχαν εθνοτικές ομάδες. Ξεκάθαρα οι Ρωμαίοι ήταν μία από αυτές. Οι ελληνόφωνοι ορθόδοξοι με αρχηγό τον αυτοκράτορα της Πόλης.

Το μόνο Μεσαιωνικό κράτος που σχετίζεται με τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό αλλά και με τον Ρωμαικό, είναι το Βυζάντιο. Αυτοί διαφύλαξαν τα αρχαια έργα των Ελληνων συγγραφέων, τα οποία και διέδωσαν αργότερα εκπολιτίζοντας τους Άραβες αλλά και άλλους λαούς, αυτοί συνέχισαν τον Ελληνορωμαικό τρόπο ζωής με τα δημόσια λουτρά, τα στάδια, τα αθλήματα αλλά και τα θεάματα, την κλασική τέχνη και λοιπά.

Quidam Graecus έγραψε: 25 Οκτ 2019, 14:42 Το μόνο Μεσαιωνικό κράτος που σχετίζεται με τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό αλλά και με τον Ρωμαικό, είναι το Βυζάντιο. Αυτοί διαφύλαξαν τα αρχαια έργα των Ελληνων συγγραφέων, τα οποία και διέδωσαν αργότερα εκπολιτίζοντας τους Άραβες αλλά και άλλους λαούς, αυτοί συνέχισαν τον Ελληνορωμαικό τρόπο ζωής με τα δημόσια λουτρά, τα στάδια, τα αθλήματα αλλά και τα θεάματα, την κλασική τέχνη και λοιπά.

ο αρχαίος κόσμος τελείωσε τον 7ο αιώνα.

μαζί και το Ελληνικο Έθνος

Καπετάν Κότας έγραψε: 25 Οκτ 2019, 14:59
Quidam Graecus έγραψε: 25 Οκτ 2019, 14:42 Το μόνο Μεσαιωνικό κράτος που σχετίζεται με τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό αλλά και με τον Ρωμαικό, είναι το Βυζάντιο. Αυτοί διαφύλαξαν τα αρχαια έργα των Ελληνων συγγραφέων, τα οποία και διέδωσαν αργότερα εκπολιτίζοντας τους Άραβες αλλά και άλλους λαούς, αυτοί συνέχισαν τον Ελληνορωμαικό τρόπο ζωής με τα δημόσια λουτρά, τα στάδια, τα αθλήματα αλλά και τα θεάματα, την κλασική τέχνη και λοιπά.
ο αρχαίος κόσμος τελείωσε τον 7ο αιώνα.

μαζί και το Ελληνικο Έθνος

Αυτά που ανέφερα υπήρχαν και τον 10ο αιώνα μΧ.

Καπετάν Κότας έγραψε: 25 Οκτ 2019, 14:59
Quidam Graecus έγραψε: 25 Οκτ 2019, 14:42 Το μόνο Μεσαιωνικό κράτος που σχετίζεται με τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό αλλά και με τον Ρωμαικό, είναι το Βυζάντιο. Αυτοί διαφύλαξαν τα αρχαια έργα των Ελληνων συγγραφέων, τα οποία και διέδωσαν αργότερα εκπολιτίζοντας τους Άραβες αλλά και άλλους λαούς, αυτοί συνέχισαν τον Ελληνορωμαικό τρόπο ζωής με τα δημόσια λουτρά, τα στάδια, τα αθλήματα αλλά και τα θεάματα, την κλασική τέχνη και λοιπά.
ο αρχαίος κόσμος τελείωσε τον 7ο αιώνα.

μαζί και το Ελληνικο Έθνος

ρε τι λενε τα βροντοσαυρα

ισα ισα από τον 7ο αιωνα τα εδάφη του βυζαντιου περιορίζονται σε ελληνικα και σε εξελληνισμένα από τον 3ο αιωνα

που σας βρισκουν έναν εναν

run έγραψε: 25 Οκτ 2019, 19:32
Καπετάν Κότας έγραψε: 25 Οκτ 2019, 14:59
Quidam Graecus έγραψε: 25 Οκτ 2019, 14:42 Το μόνο Μεσαιωνικό κράτος που σχετίζεται με τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό αλλά και με τον Ρωμαικό, είναι το Βυζάντιο. Αυτοί διαφύλαξαν τα αρχαια έργα των Ελληνων συγγραφέων, τα οποία και διέδωσαν αργότερα εκπολιτίζοντας τους Άραβες αλλά και άλλους λαούς, αυτοί συνέχισαν τον Ελληνορωμαικό τρόπο ζωής με τα δημόσια λουτρά, τα στάδια, τα αθλήματα αλλά και τα θεάματα, την κλασική τέχνη και λοιπά.
ο αρχαίος κόσμος τελείωσε τον 7ο αιώνα.

μαζί και το Ελληνικο Έθνος
ρε τι λενε τα βροντοσαυρα

κοίτα...σε 3λληνικό φόρουμ είμαστε, μπ0ρούμε να το παραδεχ0μαστε και να το γράφ0υμε μεταξΥ μας.

(βλέπε1ς παρεμβάλλω και σΥμβ0λα για να μην μας πιαν0υν οι ξέν0ι στο τρανσλέι και το μάθοΥν)

εγω είμαι ελληνας τι εισαι συ αλλουνού παπα βαγγελιο

εδώ είναι ελλαδα χωρα δημοκρατικια

στην αλβανια σκοπια βουργαρια αντε να υποστηριξει κανεις ελληνικα συμφεροντα

Phorum.com.gr

Μπελάσιτσα 31 Ιουλίου 1014 μΧ: Το φριχτότερο έγκλημα της παγκόσμιας ιστορίας

Re: Μπελάσιτσα 31 Ιουλίου 1014 μΧ: Το φριχτότερο έγκλημα της παγκόσμιας ιστορίας

Re: Μπελάσιτσα 31 Ιουλίου 1014 μΧ: Το φριχτότερο έγκλημα της παγκόσμιας ιστορίας

Re: Μπελάσιτσα 31 Ιουλίου 1014 μΧ: Το φριχτότερο έγκλημα της παγκόσμιας ιστορίας

Re: Μπελάσιτσα 31 Ιουλίου 1014 μΧ: Το φριχτότερο έγκλημα της παγκόσμιας ιστορίας

Re: Μπελάσιτσα 31 Ιουλίου 1014 μΧ: Το φριχτότερο έγκλημα της παγκόσμιας ιστορίας

Re: Μπελάσιτσα 31 Ιουλίου 1014 μΧ: Το φριχτότερο έγκλημα της παγκόσμιας ιστορίας

Re: Μπελάσιτσα 31 Ιουλίου 1014 μΧ: Το φριχτότερο έγκλημα της παγκόσμιας ιστορίας

Re: Μπελάσιτσα 31 Ιουλίου 1014 μΧ: Το φριχτότερο έγκλημα της παγκόσμιας ιστορίας

Re: Μπελάσιτσα 31 Ιουλίου 1014 μΧ: Το φριχτότερο έγκλημα της παγκόσμιας ιστορίας

Re: Μπελάσιτσα 31 Ιουλίου 1014 μΧ: Το φριχτότερο έγκλημα της παγκόσμιας ιστορίας

Re: Μπελάσιτσα 31 Ιουλίου 1014 μΧ: Το φριχτότερο έγκλημα της παγκόσμιας ιστορίας

Re: Μπελάσιτσα 31 Ιουλίου 1014 μΧ: Το φριχτότερο έγκλημα της παγκόσμιας ιστορίας

Re: Μπελάσιτσα 31 Ιουλίου 1014 μΧ: Το φριχτότερο έγκλημα της παγκόσμιας ιστορίας

Re: Μπελάσιτσα 31 Ιουλίου 1014 μΧ: Το φριχτότερο έγκλημα της παγκόσμιας ιστορίας

Re: Μπελάσιτσα 31 Ιουλίου 1014 μΧ: Το φριχτότερο έγκλημα της παγκόσμιας ιστορίας