Re: θυμάστε εκείνην εκεί με τη φωτοβολίδα στο μπούτι;
Δημοσιεύτηκε: 05 Ιούλ 2019, 18:30
Fatalityfoscilis έγραψε: 05 Ιούλ 2019, 15:27Spoiler
Πρώτον φίλε blackpaint πρέπει να είσαι ο μόνος που θεωρεί ότι τρέχει κάτι το αξιοσημείωτο αν μια αναρχική διανοούμενη (διανοούμενη όχι "muscle") είναι ταυτόχρονα στο μισθολόγιο του εξουσιαστικού μηχανισμού. Όλοι οι υπόλοιποι θεωρούμε το δεύτερο αναγκαία συνθήκη για το πρώτο. Δεν προσθέτει κάποια πληροφορία η αναφορά σου. Πραγματικά καμία όμως. Είναι σα να μας αποκαλύπτεις ότι ενώ είναι άνθρωπος αναπνέει οξυγόνο. Hello? Το ξέρουμε?...Εννοείται...? So fucking what?
Παρομοίως είναι εντελώς αδιάφορο πώς την βλέπει ο χώρος, πού στεκόταν (οι συνηθισμένες χουλιγκανικές μαλακίες όταν τα σκατώνουν) και τι φαντάζεσαι ότι μας εξοργίζει, εμένα τον κεκαλυμμένο φασίστα και τους άλλους τους φανερούς. Όπως και ότι μας γκρουπάρεις και πρέπει εγώ να απολογηθώ επειδή σπάει πλάκα μαζί σου ο Περσέας και ο Σάκης, btw o Περσέας σαν πολίτης που έκανε τη βόλτα του πριν λίγα χρόνια στου Ζωγράφου έχει τσακωθεί με μπάτσους για να αφήσουν ήσυχο έναν ξένο φτωχοδιάβολο κάτι αρκετά πιο χρήσιμο για την υπόθεση της κοινωνικής δικαιοσύνης από την οργή σου στα σόσιαλ.
Όλα αυτά είναι εντελώς περιττή φλυαρία και θα τα αγνοήσω, μαζί με το ερασιτεχνικό σου ψυχογράφημα.
Το ακαδημαϊκό (και όχι επιστημονικό, είναι από τις περιπτώσεις που η ελληνική γλώσσα δείχνει τον πρωτογονισμό της και ωθεί σε λάθος συμπεράσματα αυτή η χρήση του "επιστήμη" για τα ανθρωπιστικά) έργο της ομολογώ ότι δεν το γνώριζα αλλά το βρίσκω αρκετά ενδιαφέρον. Δε συμφωνώ φυσικά με Περσέα ή φαγανό ότι οι ανθρωπιστικές μελέτες είναι χωρίς αξία, ΟΜΩΣ έχω παρατηρήσει από πολύ νωρίς ότι όλοι οι ακαδημαϊκοί αυτών των κλάδων έχουν ιδεολογία και ταυτόχρονα όλοι ισχυρίζονται ότι η ιδεολογία τους είναι η αντικειμενική πραγματικότητα.
Θα σταθώ λίγο εδώ.
Φυσικά δεν είμαστε στο 1800 και στους Παπαρρηγόπουλους ή στο 1900 και τους Φρόυντ να βγάζει ο ακαδημαϊκός αντικειμενικά δεδομένα από τον πάτο του ή να παραποιεί χονδροειδώς τα ήδη υπάρχοντα αντικειμενικά δεδομένα ώστε να ταιριάζουν στην ατζέντα του. Τουλάχιστον όχι στους mainstream ακαδημαϊκούς κύκλους, δε συζητάμε για καταστάσεις συνεργαζόμενων με Λιακό. Στους mainstream κύκλους η ατζέντα περνάει, συχνά με άγνοια του ίδιου του λόγιου ότι κοροϊδεύει τον εαυτό του, μέσα από την ίδια τη χρήση της γλώσσας. Επίσης προφανώς ισχύει (όπως σου είπε ο φίλος Ασέβαστος) ένα συνηθισμένο λογικό σφάλμα: ο ακαδημαϊκός γράφει τις παπαριές του σε ακαδημαϊκό στυλ και ετούτο αυτομάτως προσλαμβάνεται από αγαθιάρηδες σαν εσένα ως "ακαδημαϊκή δουλειά". Στη γενική περίπτωση όμως το ότι γράφει ένα βιβλίο μια εγκληματολόγος δεν το καθιστά επιστημονικό σύγγραμμα, όπως το ότι χέζει σε μια τουαλέττα δεν την καθιστά επιστημονική τουαλέττα.
Τα παραπάνω είναι ιδιαίτερα φανερά στα λίγα που ξέρουμε από το βιβλίο (περίληψη, πίνακας περιεχομένων, λόγια της ίδιας σε διάφορες συνεντεύξεις)
Για παράδειγμα η κ. Τσουκαλά αρνείται να χρησιμοποιήσει τον ιδεολογικά φορτισμένο όρο "τρομοκρατία" για την αριστερή, αναρχική και μηδενιστική τρομοκρατία και χρησιμοποιεί τον περισσότερο ουδέτερο (κατά την άποψή της φυσικά) όρο "ένοπλη πάλη". Σε συνέντευξή της λέει ότι ακόμα και για το ISIS ή την Αλ Κάιντα δεν αισθάνεται επιστημονικά ΟΚ να χρησιμοποιήσει τον όρο, μια και υπάρχουν πληθυσμοί για τους οποίους αυτές οι οργανώσεις είναι απελευθερωτές, μαχητές της ελευθερίας και τέτοια. Αν διαβάσεις όμως συνεντεύξεις δεν έχει κανένα απολύτως πρόβλημα να χρησιμοποιήσει αυτόν τον όρο αυτόματα για την ακροδεξιά τρομοκρατία, ακόμα και για πράξεις που είναι σχεδόν ταυτόσημες με τις αριστερές (όπως οι βομβιστικές επιθέσεις λίγο μετά τη χούντα). Μάλιστα αδυνατεί να καταλάβει γιατί η ΧΑ διώχθηκε με το 187ΠΚ (εγκληματική οργάνωση) αντί με το 187Α (τρομοκρατική). I quote:
Ξέρουμε πολύ καλά ότι από την Μεταπολίτευση και μετά υπήρξε ακροδεξιά τρομοκρατία. Δεν έχουμε ξεχάσει τις βόμβες που είχαν εκραγεί σε κινηματογράφους, όπως στην Έλλη, δεν έχουμε ξεχάσει ότι ο νυν αρχηγός της Χρυσής Αυγής εμπλεκόταν σε εκείνες τις βομβιστικές επιθέσεις, δεν τα έχουμε ξεχάσει αυτά γιατί εμείς δεν είμαστε πολιτικοί για να τα ξεχάσουμε. Αργότερα, η ακροδεξιά τρομοκρατία αποκλιμακώθηκε αλλά, όπως γνωρίζουμε όλοι, έχει επανέλθει τα τελευταία χρόνια μέσω της Χρυσής Αυγής και άλλων ομάδων, όπως η Combat 18, οι οποίες δρουν πολλές φορές ανώνυμα. Το να μη δεχόμαστε να τις αποκαλέσουμε τρομοκρατικές –μιλώντας με την ορολογία του κ. Μητσοτάκη– το να θεωρούμε ότι οι πράξεις των ακροδεξιών αυτών ομάδων δεν εμπίπτουν στις διατάξεις του άρθρου 187Α του Ποινικού Κώδικα, είναι πάρα πολύ σοβαρό ζήτημα, πρωτίστως πολιτικό και όχι νομικό.
Δε μιλάμε απλά για ανακολουθία. Είναι σα να μιλάει εντελώς διαφορετικό άτομο για την ακροαριστερή και την ακροδεξιά πλευρά των φαινομένων!
Φυσικά υπάρχουν και πιο subtle λεξιλογικές επιλογές. Ας πούμε ενώ τα κωλοπαίδια των πυρήνων είναι 'αντάρτες πόλης' και 'ριζοσπάστες' οι μπάτσοι είναι "μηχανισμός προάσπισης του κρατούντος πολιτικού συστήματος". Αυτή είναι μια ενδιαφέρουσα επιλογή λέξεων όταν εξίσου αντικειμενικά στέκει για παράδειγμα ο όρος "υπερασπιστές νόμων που έχουν εγκριθεί ξανά και ξανά από εκατομμύρια εργαζόμενους στις κάλπες".
Σόρυ λοιπόν που δεν τη θεωρώ ουδέτερο παρατηρητή των γεγονότων αλλά ιδεολόγο με ατζέντα, τουλάχιστον στο συγκεκριμένο βιβλίο (αλλά και στη διαδήλωση που τραυματίστηκε και γενικά στην εξαιρετικά δημόσια πολιτική της στάση, έναν γιγαντιαίο ελέφαντα στο δωμάτιο που επιμένεις να αγνοείς).
Τέλος όπως είπα και στην πρώτη σελίδα κατά τη γνώμη μου φυσικά και άλλαξε γνώμη για τις φωτοβολίδες όταν έφαγε μία από αυτές στο μπούτι και κινδύνεψε η ζωή της. Απλώς κατέληξε στη λύση κάθε φανατικού: "δεν ήταν αληθινά ένοπλη πάλη αυτή που είχε θύμα εμένα. Παρεξήγησις. Ατύχημα. Δολιότητα των μπάτσων. Οτιδήποτε εκτός από το αληθινό πρόσωπο της ένοπλης πάλης".


