Γιατί απαγορεύεται το χοιρινό στους μουσουλμάνους και οι αγελάδες στους Ινδούς ;

[Gherschaagk]

Ίσως επειδή το γουρουνι θεωρείται βρώμικο ζωο. Οπως κ να χει δε λεει κατι το τι θεωρείται αλλα το αν το ετρωγαν. Κ στη σύγχρονη Ελλαδα το σουβλακι κ το σάντουιτς κ γενικά το φαστ φουντ σκουπίδι θεωρείται αλλα οχι οτι δεν το τρώμε

Εγώ ξέρω πως ήταν επειδή το γουρούνι σαν ζώο κουβαλούσε αρρώστιες.

[Μηχανικός]

Ούτε και οι χριστιανοί επιτρέπεται. Ειδικά εμείς οι Έλληνες δεν είχαμε το χοιρινό στην δίαιτα μας. Αυτό είναι ξενοφερτη φαγητό από την Ευρώπη. Ακριβώς όπως και οι λαοί της μέσης ανατολής πάντα τρώγαμε για κρέας αρνί και κατσίκι κυρίως.

Δεν έχεις ακουστά για τον μέλανα ζωμό από βραστό χοιρινό που έτρωγαν οι αρχαίοι Σπαρτιάτες;

[Αγις]

Ούτε και οι χριστιανοί επιτρέπεται. Ειδικά εμείς οι Έλληνες δεν είχαμε το χοιρινό στην δίαιτα μας. Αυτό είναι ξενοφερτη φαγητό από την Ευρώπη. Ακριβώς όπως και οι λαοί της μέσης ανατολής πάντα τρώγαμε για κρέας αρνί και κατσίκι κυρίως.

Δεν έχεις ακουστά για τον μέλανα ζωμό από βραστό χοιρινό που έτρωγαν οι αρχαίοι Σπαρτιάτες;

Τρολλαρμενιζει.

[Maspoli]

Ούτε και οι χριστιανοί επιτρέπεται. Ειδικά εμείς οι Έλληνες δεν είχαμε το χοιρινό στην δίαιτα μας. Αυτό είναι ξενοφερτη φαγητό από την Ευρώπη. Ακριβώς όπως και οι λαοί της μέσης ανατολής πάντα τρώγαμε για κρέας αρνί και κατσίκι κυρίως.

Δεν έχεις ακουστά για τον μέλανα ζωμό από βραστό χοιρινό που έτρωγαν οι αρχαίοι Σπαρτιάτες;

Εχεις ακουστά ακουστά αν ο μέλανας ζωμός (κάτι λιγα και μικρά κομμάτια χοιρινού κρέατος μέσα σε πηχτό αιματοζουμο) θεωρούνταν γαστριμαργική απολαυση; Εβαζαν λες το χοιρινό για να ανοίγει η όρεξη;

[Gherschaagk]

Να μας πει κανένας Σπαρτιάτης.

Θυμάμαι να λέω στην πεθερά πως θα δώσω στον μικρό μέλανα ζωμό με το που θα κλείσει τα 2 και το κατάπινε αμάσητο.

[Maspoli]

Αυτό είναι το καλύτερο μέχρι στιγμής που μπόρεσα να βρω με καθαρή την αναφορά.

http://ikee.lib.auth.gr/record/123145/f ... 3150718327
 Το 1940 δεν εκτρεφόταν στην 
Ελλάδα  κάποια  εγχώρια  φυλή.  Η  χοιροτροφία  στην  Ελλάδα  την  εποχή  εκείνη 
συμμετείχε στην εθνική ζωική παραγωγή με 3,1% ( Χατζηόλος, 1941).  
Στα  μέσα  της  δεκαετίας  του  1950  έγινε  μια  προσπάθεια  ανάπτυξης  της 
ελληνικής χοιροτροφίας, η οποία απέβλεπε στη δημιουργία μικρών οικογενειακού 

τύπου  μονάδων  δυναμικότητας  2‐5  χοιρομητέρων.  Παράλληλα,  δημιουργήθηκαν 
και  «επιχειρηματικές  εκμεταλλεύσεις»  από  10  έως  30  χοιρομητέρες.  Οι  συνθήκες 
εκτροφής  των  ζώων  όμως,  ήταν  προβληματικές.  Τα  χοιροστάσια  ήταν  χώροι 
ακατάλληλοι,  ενώ  η  διατροφή  στηριζόταν  σε  υπολείμματα  διατροφής  της 
οικογένειας. (Κατσαούνης και Σπαής, 1998).  
Σε  σύγκριση  με  την  περίοδο  πριν  το  1950,  η  χοιροτροφική  παραγωγή 
μετέπειτα παρουσίασε  σημαντική βελτίωση. Το 1965 εκτρέφονταν 649.937 χοίροι,
που  έδωσαν  39.554  τόνους  κρέατος,  δηλαδή  17,8%  της  συνολικής  παραγωγής 
κρέατος.  Η  αξία  της  χοιροτροφικής  παραγωγής  κάλυπτε  το  4,05 %  της  ζωικής 
παραγωγής  της  χώρας.  Τα  παραγόμενα  σφάγια,  όμως,  ήταν  χαμηλής  ποιότητας,
πολύ  λιπαρά  και  υπήρχε  ο  κίνδυνος  μετάδοσης  διαφόρων  νόσων.  Έτσι,  η 
κατανάλωση  χοιρινού  κρέατος  παρέμενε  σε  χαμηλό  επίπεδο  (Κατσαούνης  και 
Γκουντρομίχος, 1973).  
Από  το  1960  κυρίως,  με  διάφορα  μέτρα  που  έλαβε  η  Πολιτεία  και  με  τη 
βοήθεια  της  Αγροτικής  Τράπεζας  στον  πιστωτικό  και  στον  τεχνικό  τομέα,  η 
χοιροτροφία  άρχισε  να  συστηματοποιείται.  Έτσι  ιδρύθηκαν  μικρές  μονάδες 
οικογενειακής  μορφής,  που  εξέτρεφαν  σχετικά  βελτιωμένα  ζώα  και  εφάρμοζαν 
ορισμένους  κανόνες  σωστής  εκτροφής.  Στη  δεκαπενταετία  που  ακολούθησε  η 
βελτίωση συνεχίστηκε με εντονότερο ρυθμό.
Ιδρύθηκαν μεγάλες επιχειρηματικές μονάδες με παραγωγή χιλιάδων χοίρων 
το  χρόνο.  Ο  παλιός  αναπαραγωγικός  πληθυσμός  αντικαταστάθηκε  από  ζώα 
βελτιωμένων φυλών που αγοράστηκαν απ’ ευθείας από το εξωτερικό. Παράλληλα,
δόθηκε ιδιαίτερη σημασία στη διατροφή που βασίζεται πλέον σε ειδικά μίγματα με 
καρπούς  δημητριακών,  σογιάλευρο  και  ιχθυάλευρο  και  εμπλουτίζεται  με  τα 
απαραίτητα άλατα, ιχνοστοιχεία και βιταμίνες.

[Μηχανικός]

Θα το ξαναγράψω για τους θλιβερους γουρουνοφαγους. Στην Ελλάδα δεν υπήρχε παράδοση εκτεταμένης κατανάλωσης χοιρειου κρεατος. Αυτό συντελέστηκε τις τελευταίες δεκαετίες, από χούντα και μετά. Οι τουρίστες ήθελαν χοιρειο κρέας και στη συνέχεια ο κόσμος, αρχικα με τα αλλαντικά, άρχισε να το καταναλωνει ως φθηνό είδος κρέατος. Παλιότερα, εκτρεφονταν σε οικιακό επίπεδο-και όχι σε όλες τις περιοχές-για τα Χριστούγεννα ή την Πρωτοχρονιά. Αυτό λόγω της ευκολίας να εκτραφει φτηνά (αποφάγια) σε πολύ περιορισμένο χώρο. Ουδέποτε θεωρούνταν εκλεκτός μεζές-ακόμα και στην αρχαιότητα το εξετρεφαν κυρίως για το λίπος του και πολύ πιο δευτερευοντως για το δέρμα του (γουρουνοτσαρουχα φόραγαν καποιοι παππούδες μας). Ο Μελανας ζωμός είχε χοιρινό αίμα και κάποια κομμάτια. Δεν τα περιείχε για να είναι ελκυστικός). Στην Ευρώπη υπήρχαν μέχρι περιπου τον Β ΠΠ φυλές χοίρου ειδικά για παραγωγή λαρδιού.
Ετσι έχει το πραγμα θλιβεροί γουρουνοφαγοι.
Θα πω όμως ότι ο Leporello έχει δίκιο σε ένα πράγμα. Αν του δώσεις την ευκαιρία, το γουρούνι είναι καθαρό ζώο.

Θα είσαι από την βόρεια Ελλάδα.
Στην Μεσσηνία ανέκαθεν κάθε οικογένεια έκτρεφε γουρούνια για τις δικές της ανάγκες. Όταν τα έσφαζαν τα έκαναν παστό για όλο τον χρόνο.

Και επειδή η ψητή γουρνοπούλα στην Μεσσηνία έχει παράδοση αιώνων, μόνο στην Μεσσηνία επιτρέπεται να πουλάνε γουρνοπούλα στον δρόμο, χωρίς να υπάρχει κατάστημα.

[zteo]

Να μας πει κανένας ΣπαρτιΣπαρτιάτης.

Θυμάμαι να λέω στην πεθερά πως θα δώσω στον μικρό μέλανα ζωμό με το που θα κλείσει τα 2 και το κατάπινε αμάσητο.

Τι να μας πουν οι Σπαρτιατες.Αυτα τρωγαν και θελαν να πεθανουν στην μαχη.Διαβασε τι τρωγαν οι Αθηναιοι.

Οπως αναφέρει η ίδια πηγή οι Αθηναίοι αρέσκονταν να τρώνε λαγό μαγειρεμένο με μέντα και θυμάρι, ψητές τσίχλες ή σπίνους διατηρημένους σε ευωδιαστό λάδι, αρνάκι ή γουρουνόπουλο σούβλας ποτισμένο με «θυλήματα» (χοντροαλεσμένο αλεύρι ραντισμένο με κρασί και λάδι, με το οποίο έσβηναν το κρέας καθώς ψηνόταν), γλυκίσματα από ψιλοκοσκινισμένο αλεύρι πασπαλισμένα με μελωμένο κρασί και σουσάμι, αλμυρά τσουρέκια, ψητά ορτύκια, τυρί της Αχαΐας, σύκα και μέλι της Αττικής, κρασί από τη Χίο και τη Λέσβο, σταφύλια από τη Μένδη της Παλλήνης, χέλια και ψάρια από τη λίμνη Κωπαΐδα, θαλασσινά από την Εύβοια, κριθαρένιο ψωμί από την Πύλο, βραστούς βολβούς, που ευνοούν τη σεξουαλική διάθεση, ραπανάκια για να περνά η μέθη και, βέβαια, τις πίτες της Αθήνας, καύχημα της πόλης, παραγεμισμένες με τυρί, μέλι και διάφορα καρυκεύματα.

https://www.athensmagazine.gr/article/r ... -ta-goysta
Αρχοντες και κημπαριδες στα ολα τους.

[Αγις]

Αυτό είναι το καλύτερο μέχρι στιγμής που μπόρεσα να βρω με καθαρή την αναφορά.

http://ikee.lib.auth.gr/record/123145/f ... 3150718327
 Το 1940 δεν εκτρεφόταν στην 
Ελλάδα  κάποια  εγχώρια  φυλή.  Η  χοιροτροφία  στην  Ελλάδα  την  εποχή  εκείνη 
συμμετείχε στην εθνική ζωική παραγωγή με 3,1% ( Χατζηόλος, 1941).  
Στα  μέσα  της  δεκαετίας  του  1950  έγινε  μια  προσπάθεια  ανάπτυξης  της 
ελληνικής χοιροτροφίας, η οποία απέβλεπε στη δημιουργία μικρών οικογενειακού 

τύπου  μονάδων  δυναμικότητας  2‐5  χοιρομητέρων.  Παράλληλα,  δημιουργήθηκαν 
και  «επιχειρηματικές  εκμεταλλεύσεις»  από  10  έως  30  χοιρομητέρες.  Οι  συνθήκες 
εκτροφής  των  ζώων  όμως,  ήταν  προβληματικές.  Τα  χοιροστάσια  ήταν  χώροι 
ακατάλληλοι,  ενώ  η  διατροφή  στηριζόταν  σε  υπολείμματα  διατροφής  της 
οικογένειας. (Κατσαούνης και Σπαής, 1998).  
Σε  σύγκριση  με  την  περίοδο  πριν  το  1950,  η  χοιροτροφική  παραγωγή 
μετέπειτα παρουσίασε  σημαντική βελτίωση. Το 1965 εκτρέφονταν 649.937 χοίροι,
που  έδωσαν  39.554  τόνους  κρέατος,  δηλαδή  17,8%  της  συνολικής  παραγωγής 
κρέατος.  Η  αξία  της  χοιροτροφικής  παραγωγής  κάλυπτε  το  4,05 %  της  ζωικής 
παραγωγής  της  χώρας.  Τα  παραγόμενα  σφάγια,  όμως,  ήταν  χαμηλής  ποιότητας,
πολύ  λιπαρά  και  υπήρχε  ο  κίνδυνος  μετάδοσης  διαφόρων  νόσων.  Έτσι,  η 
κατανάλωση  χοιρινού  κρέατος  παρέμενε  σε  χαμηλό  επίπεδο  (Κατσαούνης  και 
Γκουντρομίχος, 1973).  
Από  το  1960  κυρίως,  με  διάφορα  μέτρα  που  έλαβε  η  Πολιτεία  και  με  τη 
βοήθεια  της  Αγροτικής  Τράπεζας  στον  πιστωτικό  και  στον  τεχνικό  τομέα,  η 
χοιροτροφία  άρχισε  να  συστηματοποιείται.  Έτσι  ιδρύθηκαν  μικρές  μονάδες 
οικογενειακής  μορφής,  που  εξέτρεφαν  σχετικά  βελτιωμένα  ζώα  και  εφάρμοζαν 
ορισμένους  κανόνες  σωστής  εκτροφής.  Στη  δεκαπενταετία  που  ακολούθησε  η 
βελτίωση συνεχίστηκε με εντονότερο ρυθμό.
Ιδρύθηκαν μεγάλες επιχειρηματικές μονάδες με παραγωγή χιλιάδων χοίρων 
το  χρόνο.  Ο  παλιός  αναπαραγωγικός  πληθυσμός  αντικαταστάθηκε  από  ζώα 
βελτιωμένων φυλών που αγοράστηκαν απ’ ευθείας από το εξωτερικό. Παράλληλα,
δόθηκε ιδιαίτερη σημασία στη διατροφή που βασίζεται πλέον σε ειδικά μίγματα με 
καρπούς  δημητριακών,  σογιάλευρο  και  ιχθυάλευρο  και  εμπλουτίζεται  με  τα 
απαραίτητα άλατα, ιχνοστοιχεία και βιταμίνες.

να ανεβασεις την πηγη - η αναφορα δεν λεει τπτ αν δεν διαβασουμε το κειμενο και δουμε τι ακριβως αναφερει.

[Athos]

Δεν υπήρχε εκτεταμένη χοιροτροφική παράδοση ουτε στην Ελλάδα ούτε πουθενά αλλού. Όπως σου είπα το κρέας γενικά και το χοιρινό ειδικά ήταν προϊόντα που δεν μπορούσε να καταναλώνει σε καθημερινή βάση πουθενά ένας φτωχός. Αυτό άλλαξε με τη δημιουργία μαζικής μεσαίας τάξης που στην Ελλάδα μας προέκυψε μετά το 80.

επί Χούντας είχαν δοθεί δάνεια και κίνητρα για ανάπτυξη χοιροτροφίας.
Είχαν βγάλει και σλόγκαν : "Τρώτε νόστιμο φθηνό χοιρινό"

[wooded glade]

Εγώ δεν ρώτησα τους ιστορικούς λόγους.
Αυτό που ρώτησα είναι γιατί αι ιερές σύνοδοι δεν μπορούν να το αλλάξουν.

[Αγις]

Υποπτη κίνηση αρχικα απο τονBeria για τον στιγματισμο του χοιρινου - συνδεοντας το με την προωθηση του απο την χουντα - προσπαθεια δημιουργιας υποσυνειδητης απεχθειας ;

[Antigeist]

Δεν υπήρχε εκτεταμένη χοιροτροφική παράδοση ουτε στην Ελλάδα ούτε πουθενά αλλού. Όπως σου είπα το κρέας γενικά και το χοιρινό ειδικά ήταν προϊόντα που δεν μπορούσε να καταναλώνει σε καθημερινή βάση πουθενά ένας φτωχός. Αυτό άλλαξε με τη δημιουργία μαζικής μεσαίας τάξης που στην Ελλάδα μας προέκυψε μετά το 80.

επί Χούντας είχαν δοθεί δάνεια και κίνητρα για ανάπτυξη χοιροτροφίας.
Είχαν βγάλει και σλόγκαν : "Τρώτε νόστιμο φθηνό χοιρινό"

Δόθηκαν. Αλλά δυστυχώς μια τρύπα στο νερό κάναμε και πάλι καθώς το ποσοστό επάρκειας στο χοιρινό κρέας είναι χαμηλό. Αλλά τουλάχιστον εκσυγχρονίστηκε τότε η χοιροτροφία και πέρασε η εποχή που τα ταΐζανε ό,τι ναναι και έβγαινε υπερβολικά λιπαρό το κρέας.

[Gherschaagk]

Εγώ δεν ρώτησα τους ιστορικούς λόγους.
Αυτό που ρώτησα είναι γιατί αι ιερές σύνοδοι δεν μπορούν να το αλλάξουν.

Γιατί είναι παράδοση.

[wooded glade]

Εγώ δεν ρώτησα τους ιστορικούς λόγους.
Αυτό που ρώτησα είναι γιατί αι ιερές σύνοδοι δεν μπορούν να το αλλάξουν.

Γιατί είναι παράδοση.

Παράδοση ήταν και του Σερ Φράνσις Ντρέϊκ, που θεωρείτο η ντομάτα δηλητηριώδη αλλά δεν ίσχυσε.
Δεν μπορεί τον 21ο αιώνα η ιερά σύνοδος του Ταλμούδ π.χ. να ισχυρισθεί ότι το χοιρινό είναι δηλητηριώδες, άσχετα αν το πίστευαν οι παλιοί.
Το αρνί που έχει τη χοληστερίνη τι είναι ;