4-5 ταινιες του τις εδινε μια εφημεριδα σε VCD, οχι DVD
γενικα εισαι χαμηλοταβανος
Απλα δεν μου αρεσει ο Παζολινι,ενω σε εσενα αρεσει, so what;
Χουλιγκανισμος και στην τεχνη;
Ναι γιατί όχι; Είστε μουνιά όσοι δεν γουστάρετε Παζολίνι.
Καλώστονα κι ας άργησε
Εσένα σε είχα για φουλ Παζολινόφιλο (δεν ξερω γιατί, ή προαίσθημα ή μπορει να ειχα πετύχει κανενα σχετικό ποστ σου στο παλιό πχορουμ) και επεσα μέσα.
Υπερκουλτουριάρης έγραψε: 03 Νοέμ 2019, 17:24
Απλα δεν μου αρεσει ο Παζολινι,ενω σε εσενα αρεσει, so what;
Χουλιγκανισμος και στην τεχνη;
Ναι γιατί όχι; Είστε μουνιά όσοι δεν γουστάρετε Παζολίνι.
Καλώστονα κι ας άργησε
Εσένα σε είχα για φουλ Παζολινόφιλο (δεν ξερω γιατί, ή προαίσθημα ή μπορει να ειχα πετύχει κανενα σχετικό ποστ σου στο παλιό πχορουμ) και επεσα μέσα.
Ε ναι ρε. Αφού έκανε γαμιστερή δουλειά ο άνθρωπος.
Ο Παζολινι ειναι ο μεγαλος αιρετικος του κινηματογραφου.Ανθρωπος των αντιθεσεων οπου μεσα απο αυτες φτιαχνει η υψηλου επιπεδου.Περα απο το Σαλος αλλη μεγαλη και προκλητικη του ταινια ειναι το Κατα Ματθαιων Παθοι.
Ως νέος είχα έρωτα με τις ταινίες του Παζολίνι, η αλήθεια είναι πως όταν είσαι φοιτητής σε καλλιτεχνικό αντικείμενο, 20 χρονών, ανακαλύπτεις την Αμερική, μαθαίνεις αλφάβητο, και ο Παζολίνι είναι must. Σήμερα πια, τον θεωρώ μια καλλιτεχνική μεγαλοφυΐα, μάθημα σκηνοθεσία και άποψης σε κάθε του θέμα. Οι ταινίες του ακόμα θεωρώ αξεπέραστες είναι Accattone, Το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, Uccellacci E Uccellini, Edipo Re, Θεώρημα, και βέβαια, το Salò είναι μεγάλη δουλειά, πολύ μεγάλη, τεράστιο έργο. Πολύ ανώτερο της Μήδειας και της Mamma Roma. Κατά τα άλλα πάντα δίνει τέλεια σκηνοθεσία, αλλά όλες οι ταινίες του στο τελικό αποτέλεσμα δεν είναι και γαμώ. Ας πούμε, η Mamma Roma έχει πράγματα που με ενοχλούν, μία εξαιρετική Anna Magnani, ενώ η Μήδεια...Συγγνώμη που θα το πω, αλλά η Κάλλας είναι αποτυχημένη επιλογή.
Τον θεωρώ καλό σκηνοθέτη αλλά δεν ήταν μόνο σκηνοθέτης. Οι ταινίες του αν και ήταν απολύτως αντισυμβατικές δεν είχαν το επιφανειακό/φτηνό στοιχείο της πρόκλησης για την πρόκληση, ήταν πολύ πιο σύνθετες.
Είχα διαβάσει το βιβλίο του "Μια βίαιη ζωή" που είχε πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία.
zteo έγραψε: 03 Νοέμ 2019, 19:27
Ο Παζολινι ειναι ο μεγαλος αιρετικος του κινηματογραφου.Ανθρωπος των αντιθεσεων οπου μεσα απο αυτες φτιαχνει η υψηλου επιπεδου.Περα απο το Σαλος αλλη μεγαλη και προκλητικη του ταινια ειναι το Κατα Ματθαιων Παθοι.
Το αυτοβιογραφικο Amado mio που έχω διαβάσει είναι εξαιρετικό. Τρομερά βαθιά, τρυφερή, και ποιητική γραφή. Αν ξεφύγεις βέβαια από το θέμα, που είναι πως όταν ήταν 20χρονος καθηγητής κυνηγούσε πιτσιρίκια να πηδηξει. Τα παιδιά της ζωής που είναι μυθοπλασία με κούρασε, μπορεί να μην μεταφράζεται κιόλας, η επειδή ήταν το πρώτο του να μην το είχε τόσο. Κάποια πολιτικά δοκίμια του που διάβασα μου άρεσαν επίσης, έχει τρομερά ποιητική γραφή σε ότι γράψει και ριζοσπαστική σκέψη, ακόμα και αν διαφωνείς. Και με τους φοιτητές ήταν μαζί, μην μένετε στο γνωστό ποίημα που έγραψε για να προκαλέσει. Απλά ήθελε να τους δείξει πως ο πρώτος εχθρός ήταν ο καταναλωτισμος, που ήταν ο πιο ύπουλος, και σε αυτόν θα αντιπαρατεθουν με τη γνώση μαζί με τους καθηγητές τους, κι όχι απλά με πολιτικά τσιτάτα και αντί εξουσιαστική ρητορική.
Για μένα, το λοιπόν, το πιο εκπληκτικό,
πιο επιβλητικό, πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο,
είναι ένας μπαχαλος που τον μποδίζουν να βαδίζει,
είναι ένας μπαχαλος που τον αλυσοδένουνε.
![[img]https://i.postimg.cc/66bT3Kdp/026- ... .jpg[/img]](%5Bimg%5Dhttps%3A//i.postimg.cc/66bT3Kdp/026-paokpoulametrela.jpg%5B/img%5D){kind=link}